Draai hier alle platen in je platenkast #18 (Van A tot Z)

GCD052 Kyuss - Blues for the Red Sun



Kyuss, fuck yeah! Een van de pioniers van de stoner rock. Eeuwig zonde dat deze band knapte wmb als je hoort hoe jammerlijk QOTSA tegenwoordig klinken, en hoe ontiegelijk vet dit is.



[ Bericht 13% gewijzigd door Gehenna op 10-06-2020 16:28:09 ]

ik kan me nog goed herinneren toen die plaat uitkwam. Op m'n walkman elke dag in de trein naar m'n zomerbaantje
De eerste paar QOTSA waren nog wel leuk maar heb er eigenlijk al jaren niet meer naar geluisterd.

quote:

Op woensdag 10 juni 2020 15:59 schreef bartrid het volgende:
ik kan me nog goed herinneren toen die plaat uitkwam. Op m'n walkman elke dag in de trein naar m'n zomerbaantje
De eerste paar QOTSA waren nog wel leuk maar heb er eigenlijk al jaren niet meer naar geluisterd.

oh cool, dit was dus direct wel een dingetje destijds? Als in: dat het op de radio werd gedraaid?
Ik kwam er zelf pas jaren later achter, toen ik internet kreeg (in '92 was ik dan ook 7)

BBCD74


Jaaaa ik heb zowel de melvins als fantomas erg hoog zitten en ze hebben gewoon samen eenbigband Nu zat buzz al in fantômas en trevor dunn al eens de melvins dus eigenlijk is het fatomas met dale crover of melvins met mike patton. Het maakt ook niet uit dit is echt een best of both worlds, erg leuke melvins nummers net iets agressiever met korte stevige fantomas uitbraken. Heerlijke cd. Hierna volgt veel meer fantomas (die ik ook allemaal op vinyl heb) maar deze heb ik niet op vinyl (is er volgensmij ook niet) dus die horen jullie voor het eerst.

BBCD75



En door met de eerste van Fantômas 30 hyperkorte nummers achter elkaar genummerd als de pagina's van een stripverhaal met de bijbehorende frames. Mike Patton's band na mr. bungle en faith no more. Een band waar hij daadwerkelijk achter het stuur zat, met de legendarische dave lombardo achter de drums. Heb de band 1 keer met Dave gezien één keer met Terry Bozzio en een aantal keer met Dale Crover. En grappig genoeg maken de drummers bij dit gezelschap het verschil. Terwijl bozzio allerlei fratsen uithaalde was hij gewoon niet zo scherp als Lombardo (die overigens ook vrij veel fratsen toepaste in deze band). Het is ook echt wel een drum project de drums zijn leidend voor de gitaar en bas die ook beide vrij ritmisch gespeeld worden, en de zang loopt daar dan weer als een soort tegenhanger tussendoor. Nogsteeds een geweldig bijzondere band, die elk album wist te vernieuwen.

BBCD76



En nummer twee van Fantômas de meest toegankelijke, namelijk allemaal covers van bekende filmliederen in fantomas stijl

CDBB77



Derde plaat van fantomas met 1 lang nummer van pak hem beet 40 min. Toen dit uitkwam vond ik het eigenlijk ontzettend uniek maar inmiddels staan er in mijn platenkast heel wat albums waarvan 1 plaatkant een volledig nummer vormt.(waren ze zich ook zeer bewust van want de plaat begint met de naald die op de plaat valt en eindig met 20 min uitloop groef geluid) De thematiek van deze cd is chirurgisch al hoor ik er meer monniken in het een een mooi staaltje stijl aanpassing van band van hele korte nummers naar hele langer nummers gaan. Al heeft John zorn dit met zijn painkiller en naked city ook al eens geflikt. Maar het is een tof document Luister hem niet vaak maar toch de moeite waard.

quote:

Op woensdag 10 juni 2020 11:10 schreef Gehenna het volgende:
GCD049 Future Sound of London - Lifeforms

[ afbeelding ]

[...]

Verder speelt Robert Fripp nog gitaar op 1 nummer, en doen ze nog een cover van Klaus Schulze (@:bazbo, let je op? )

[...]

Yep,is me bekend!
Alleen nog nooit gehoord. Is het wat?

quote:

Op woensdag 10 juni 2020 20:16 schreef bazbo het volgende:

[..]

Yep,is me bekend!
Alleen nog nooit gehoord. Is het wat?

tja, ik vind het zelf echt geweldig. Zit meer richting de ambient (techno), moet je een beetje liggen.
Heeft wel iets weg van een meer electro-variant van John Hassell. Van die 'natte' geluidjes.

quote:

Op woensdag 10 juni 2020 16:18 schreef Gehenna het volgende:

[..]

oh cool, dit was dus direct wel een dingetje destijds? Als in: dat het op de radio werd gedraaid?
Ik kwam er zelf pas jaren later achter, toen ik internet kreeg (in '92 was ik dan ook 7)

Goeie reviews overal en kwam ook wel langs op mtv en zo. Cd geleend uit de muziek bibliotheek in Delft en getaped en later gewoon gekocht.

CDBB78



Vierde en laatste cd van Fantômas in de vorm van een kalender en vind ik in die kalender nou gewoon cd terug die ik kwijt was. Het ging om een soort gebrand cdtjes van acid mothers temple die ik ooit gekocht had bij een concert van hen

Maar terug naar fantômas als ik toch een cd van hun het minste moet vinden is het deze, opzich zegt dat niets want ik vind het een geweldige band. Deze cd heeft weer een thema en het thema is cartoons, dat betekent allerlei cartoony geluidjes en speelgoed sampletjes e.d. Verder houden ze redelijk het stramien aan dat bij hun debut gebruikt werd... Leuke plaat en erg bijzondere hoes met de maand april en de nummers op de cd hebben dan ook titels van 1 t/m 30 april...

BBCD79



De verloren zoon Acid mothership gelimiteerd nummer 45/200 op een gebrand cdtje tussen een papiertje. Maar toch een erg leuk plaatje er staan vier nummers waaronder hun live anthem Pink Lady Lemonade op een of andere manier een nummer bij elk optreden van acid mother temple wel op een manier terug komt. Leuk om een versie op cd the hebben. Verder is dit standaar acid mothers temple gebeuren dus freaken feedback en space geluiden met wat drone zang. Het leuke aan deze cd is is dat het mijn eerste cd van acid mothers temple is later nog vrij veel LPs van ze gekocht. Ik heb dit gekocht bij het eerste concert dat ik van ze zag in de worm. Ik werd omver geblazen een gitarist die halverwege het concert zijn gitaar aan het plafond hangt een dronende space japanner met een lange witte baard die zo lijk weggelopen uit een tolkien film, ook de tweede gitarist die later volgensmij een vrouw is geworden had toen al een soort jurk aan. Een erg tof gebeuren later heb ik ze nog vele malen gezien en ze stellen zelden teleur.

Grappig is ook dat zo ontzettend veel cds en lps uit hebben en dat er altijd wel een soort van parodie op een ander album is, in dit geval de mothership boxset van led zeppelin. Ooit in een interview las ik dat ze gewoon niet zo goed engels kunnen en daarom het wel leuk vinden om maar gewoon album titels van anderen die ze goed vinden aan elkaar te plakken enzo (dat is ook een manier om aan je titels te komen )

quote:

Op woensdag 10 juni 2020 20:40 schreef Gehenna het volgende:

[..]

tja, ik vind het zelf echt geweldig. Zit meer richting de ambient (techno), moet je een beetje liggen.
Heeft wel iets weg van een meer electro-variant van John Hassell. Van die 'natte' geluidjes.

Future Sound Of London - Flak

Koel. Dat wordt zoeken. Hassell's werk vind ik prachtig.

bazbo cd0186: Big Big Train - English Electric Full Power



In 2012 en 2013 brengt Big Big Train de twee platen English Electric Part One en English Electric Part Two uit en in 2013 verschijnt ook nog de EP Make Some Noise. Zanger en componist David Longdon is nu een belangrijk onderdeel van de band geworden. Samen met Greg Spawton schrijft hij het leeuwendeel van het materiaal. De drie platen komen eind 2013 tesamen op de dubbelaar English Electric Full Power, die ik kocht op 21 juni 2016 en zeer vaak door de kamer heen dender. Want wat een prachtwerk staat erop! In dik twee uur tijd vliegen de verhalen over allerlei bijzondere personen, gebeurtenissen en technologie uit de vervlogen tijden van het Engelse platteland om de oren. Melodieus, aangrijpend, pakkend, warm, landelijk en altijd avontuurlijk. Naast Spawton en Longdon en Andy Poole zijn nu ook Nick D'Virgilio, Dave Gregory (van XTC!) en Danny Manners vast onderdeel van de band. Verder horen we allerlei gastmuzikanten en een strijk- en blazersensemble krijgt een belangrijke rol in het geluid. Louter parels, hier. Een bijzondere vermelding krijgt East Coast Racer, een verhaal over de stoomlocomotief Mallard die in 1938het snelheidsrecord aan flarden scheurde en die nu te zien is in het spoorwegmuseum in York (aanrader). Heerlijke prog in de Engelse traditie. Meer, meer!

GCD052 Kyuss - Welcome to Sky Valley



Nee deze dan, poh! Ik kan nooit kiezen welke van de Kyuss cd's nu mijn favoriet is, vooral degene die op dat moment aan staat

GCD053 Love - Forever Changes



Eerder ook al op vinyl langsgekomen, maar deze heb ik dus al veel langer
Een van de psychedelische pareltjes uit de 60's, in het rijtje van Pet Sounds, Sgt. Pepper, Odessey & Oracle, waarvan ik geen favoriet zou kunnen kiezen.

bazbo cd0187: Big Big Train - Wassail (EP)



Het is 4 november 2015. Ergens lees ik een recensie van deze EP en zonder dat ik ooit ook maar iets heb gehoord van deze band - wel over deze band, aangezien twee (oud-)collega's al jaren riepen dat ze geweldig zijn - koop ik 'm. Thuis draai ik het plaatje en ben ik om. Dit is pakkend, prog en prachtig. Het titelnummer vertelt over een oude Britse traditie om de appelbomen wakker te schudden en van boze geesten te bevrijden, zodat ze mooi ooft leveren. Een oogstlied! Verder staan er nog twee tot dan toe nooit uitgebrachte stukken op en een live-opname. Meanderend, landelijk, lieflijk, afwisselend en boeiend. Inmiddels zijn ook violiste Rachel Hall en Rikard Sjöblom (Beardfish, Gungfly) definitief toegetreden tot de band, zodat we ondertussen te maken hebben met een octet. Het EP'tje doet me verlangen naar meer. Na 4 november 2015 ga ik op zoek naar de andere platen van Big Big Train.

GCD054 Eels - Eels With Strings - Live At Town Hall



Precies wat de titel zegt: Eels, live met strijkers. Die violen geven de muziek nog net een stukje meer melancholie dat ze al hadden, erg mooi en sfeervol allemaal. Mijn meest gedraaide Eels denk ik wel, ook omdat de setlist klinkt als een best-of.

bazbo cd0188: Big Big Train - Folklore



Een half jaar later verschijnt Folklore. Ik koop de plaat op 6 juni 2016. Dit keer in zeventig minuten negen verhalen over bijzondere gebruiken en voorvallen in de Engelse geschiedenis. Het titelnummer zet de toon, folky progrock met voldoende 'rauwheid' erin. Jethro Tull goes Canterbury, zoiets. Lekker Hammond, ook. De stem van David Longdon is nog nadrukkelijker aanwezig en Rachel Hall en Rikard Sjöblom zjin nu volledig in de groep geïntegreerd. Het geluid kenmerkt zich als vol en gevarieerd. 'Vol' niet in overgeproduceerd of volgepropt met instrumenten; integendeel, de muzikanten weten vooral ook wanneer ze niet moeten spelen. Wel is het warm en gelaagd, met ruimte voor de nodige fluit-, gitaar- en vioolsolo's, zonder dat het freakerig wordt. Mooi werk, weer. Wassail staat er ook op, zij het in een andere versie. Er blijken nogal veel opnames te zijn van de sessies, die de band niet gebruikt voor het album en dus komt er al snel een vervolg.






[ Bericht 2% gewijzigd door bazbo op 11-06-2020 16:11:34 ]

GCD055 The Mars Volta - Deloused in the Comatorium



Ik weet nog goed toen deze uitkwam in 2003, dat dit echt iets anders was dan al die andere rockbands rond die tijd. En die hoes deed het 'm ook wel. Compleet chaotisch, maar tegelijk heel helder. Progressieve rock muziek, die echt vooruit keek i.p.v. de sound van grootheden uit de 70s na te doen.

Tevens de eerste cd die ik ooit online bestelde

quote:

Op donderdag 11 juni 2020 15:56 schreef Gehenna het volgende:
GCD055 The Mars Volta - Deloused in the Comatorium

[ afbeelding ]

Ik weet nog goed toen deze uitkwam in 2003, dat dit echt iets anders was dan al die andere rockbands rond die tijd. En die hoes deed het 'm ook wel. Compleet chaotisch, maar tegelijk heel helder. Progressieve rock muziek, die echt vooruit keek i.p.v. de sound van grootheden uit de 70s na te doen.

Tevens de eerste cd die ik ooit online bestelde

The Mars Volta - Inertiatic ESP

Yep. Die komt hier ook nog. Over een jaar of zo.
De eerste plaat (dat is deze toch?) hoorde ik van een collega in 2003 en ik vond hem wel gaaf. Jaren later kocht ik 'm zelf (goedkoop) en toen viel hij me erg tegen. Dat het grensverleggend is, zal ik niet ontkennen. Ik kon mijn aandacht er niet bij houden. Opvolger Francis The Mute kocht ik (ook goedkoop) kort daarop, in de hoop dat ik me vergist had en dat het allemaal beter zou beklijven. Helaas. Na twee keer draaien verdwenen ze de kast in en zijn er sindsdien niet meer uit gekomen. Beetje à la Between The Buried And Me, dus. Maar hierover later meer.

Maar LOVE - FOREVER CHANGES! Prachtplaat. Legendarisch. Volgt hier ook nog. Ook over een jaar of zo.

Mars Volta komt bij mij ook nog voorbij net zoals kyuss

Nou laat ik dan ook maar eens aan de cd's beginnen. Niet in alfabetische volgorde maar gewoon wat er nu opstaat. Kuyss en Mars Volta en Love komen ook nog wel een keertje langs.

Op dit moment Senser - Stacked up. Engelse rap metal uit 1994. Klinkt dus wel redelijk gedateerd, maar soms best wel lekkere riffs.

BBCD80



Tijd voor wat fratsen, ze hebben ooit de platen Muts dorst snachts niet alleen naar buiten punt uitgebracht, en muts ontbreekt dus al bij mij. Later zijn ze een nieuwe zin begonnen die begint met Caspar spookt.. dus er volgt nog veel, dit is dus dorst. Helaas zijn dit geen originelen maar cds van het fonos project (wat inmiddels niet meer bestaat) dat cds uitbracht die niet meer te krijgen waren, in simpele hoesjes met wat artwork erop. Ooit moet ik maar eens gaan verzamelen voor nu is het leuk om deze te hebben.

Nog een Senser. Adrenalin. De reppert is hier weg vanwege muzikale meningsverschilllen. Staan toch best aardige nummers op maar klinkt nog steeds gedateerd.