Kom maar weer eens langs, dan zullen mijn woest-brave honden je begroeten
Ahja maar die hebben een -reden- om te blaffenquote:Op vrijdag 29 mei 2020 20:54 schreef sigme het volgende:
@:fietsie excuses!
Kom maar weer eens langs, dan zullen mijn woest-brave honden je begroeten
Die worden dol van een fiets(ie)?quote:Op vrijdag 29 mei 2020 20:55 schreef fietsie het volgende:
[..]
Ahja maar die hebben een -reden- om te blaffen
Oh man, ruimtelijk inzicht en ik zijn geen goede vrienden
Nu dus een hoop trucjes leren, want het is 'gelukkig' wel een gekend probleem. (Zal ik hem maar zelf inkoppen? 85 % van de DGSK studenten is vrouw 
)Bij de stereochemie aanbeland?quote:
[..]
Die worden dol van een fiets(ie)?
Oh man, ruimtelijk inzicht en ik zijn geen goede vrienden
Ik heb het uiteindelijk vooral op tekentrucjes gehaald
Dan tekende ik de structuur gewoon om naar een weergave waarvan ik wist hoe ik de stereochemie moest "zien".
Ja we leren allemaal trucjes inderdaadquote:
[..]
Bij de stereochemie aanbeland?
Ik heb het uiteindelijk vooral op tekentrucjes gehaald
Dan tekende ik de structuur gewoon om naar een weergave waarvan ik wist hoe ik de stereochemie moest "zien".
Anders geen doen joh. (we mogen 1 tetraëder meenemen naar het examen trouwens. )
Had ik al gezegd dat deze docent mijn held is?
Droogkloot tussendoor wel, maar dat houdt het wel leuk.Paar dagen niet meelezen en toch soort van op de hoogte rakenquote:
Tussen alle bedrijven door heb ik wel meegelezen, veruit het meeste vergeten, sorry.
@:minilot gefeliciteerd met je frêle hartje
@:isabeau mooie foto's! Vaker maken & delen aub!
@:Pdehoog leuk van de IXXI
@:tele6 fijn van het FACT
@:loona goed gesprot
@:Annex mooie bosbessentaartdingus
@:Myraela leuke bikini
@:candaasje he hebt gelijk
@:blues krijgen wij elke dag coronakantieverslag?
@ de rest: sorry, meer kon ik zo snel niet uit het blote hoofd verzinnen
Oh, da's vriendelijk van ze.quote:
[..]
Ja we leren allemaal trucjes inderdaad
(we mogen 1 tetraëder meenemen naar het examen trouwens. )
Had ik al gezegd dat deze docent mijn held is?
Ik was altijd vooral zulke aan het tekenen:
(zonder het oog en de pijl dan)
Moeten jullie ook andere projecties, zoals Fischer? En moeten jullie ook ringen, met chair/boat configuraties?
Ach wat ben ik blij dat ik dit allemaal al weer vergeten wasquote:
[..]
Oh, da's vriendelijk van ze.
Ik was altijd vooral zulke aan het tekenen:
[ afbeelding ]
(zonder het oog en de pijl dan)
Moeten jullie ook andere projecties, zoals Fischer? En moeten jullie ook ringen, met chair/boat configuraties?
Ja en ja. En Howarth geloof ik dat het heet. En ook RS configuratie inderdaadquote:
[..]
Oh, da's vriendelijk van ze.
Ik was altijd vooral zulke aan het tekenen:
[ afbeelding ]
(zonder het oog en de pijl dan)
Moeten jullie ook andere projecties, zoals Fischer? En moeten jullie ook ringen, met chair/boat configuraties?
Haworth. (bijna dus) die is nog wel te doen, dus die was ik alweer vergetenquote:
[..]
Ja en ja. En Howarth geloof ik dat het heet. En ook RS configuratie inderdaad
Arme jij, dat je ook nog ringen moet. Die vond ik veel moeilijker dan R/S. Vooral wanneer je moest proberen te bedenken welke configuratie het gunstigst was en hoe dat er dan uit zou moeten zien
en ik heb een hele middag zitten oefenen om die stoelconfiguratie überhaupt te kunnen tekenen... waarschijnlijk is dat voor jou een minder groot probleem?
ja het is echt feestquote:
[..]
Haworth. (bijna dus) die is nog wel te doen, dus die was ik alweer vergeten
Arme jij, dat je ook nog ringen moet. Die vond ik veel moeilijker dan R/S. Vooral wanneer je moest proberen te bedenken welke configuratie het gunstigst was en hoe dat er dan uit zou moeten zien
en ik heb een hele middag zitten oefenen om die stoelconfiguratie überhaupt te kunnen tekenen... waarschijnlijk is dat voor jou een minder groot probleem?
Ik denk dat ik me het minst actief op de stereochemie verder stort hoor, de reacties zijn al genoeg om te onthouden 
. En alle effecten op aromaten enzo. En zuren/basen vergelijken (dat viel wel mee, was ik wel redelijk OK in geloof ik 
) En fysische eigenschappen van alles. (kookpunt/smeltpunten) En de naamgevingsregels...functionele groepen.... en de gebruikersnamen.... (En ik red het weer eens niet qua tijd om fatsoenlijk te kunnen oefenen. Maar goed, ik heb straks wel een prachtig uitgewerkte samenvatting, dus dan kan het zelfs nog voor de her. Maar liever niet) Oh en euh, ik kan een stoel tekenen ja. Maar mijn 6 ringen zien er vaak niet uit
(Na 2423 van die dingen getekend te hebben zou je toch denken dat het een beetje strak en symmetrisch moet lukken....nope...)
Er schijnen speciale schriften te zijn met zeshoeken ipv ruitjes of lijntjes. Als ik verder was gegaan in dat soort chemie zou ik dat nog wel overwegen, al is het maar omdat ik dan eindelijk mooie zeshoeken zou tekenenquote:
[..]
ja het is echt feest
Oh en euh, ik kan een stoel tekenen ja. Maar mijn 6 ringen zien er vaak niet uit
(Na 2423 van die dingen getekend te hebben zou je toch denken dat het een beetje strak en symmetrisch moet lukken....nope...)
sorry....sluipt weg...
Ik ben blij dat ik het niet eens kon vergetenquote:
[..]
Ach wat ben ik blij dat ik dit allemaal al weer vergeten was
Ohja, dat ging ik ooit bestellenquote:
[..]
Er schijnen speciale schriften te zijn met zeshoeken ipv ruitjes of lijntjes. Als ik verder was gegaan in dat soort chemie zou ik dat nog wel overwegen, al is het maar omdat ik dan eindelijk mooie zeshoeken zou tekenen
[ afbeelding ]
(nooit van gekomen) Ik ben aan het leren over optische activiteit van moleculen. Of ze lichtbundels polariseren enzo.quote:
Oow is t topic gesloten voor het weekend?
sluipt weg...
Ik denk dat ik dit over 3 maanden weer compleet vergeten ben... maar soit.
Er ligt hier een stapel boeken stralingsleer en dingen over magnetisme klaar... moet ik aan beginnen (ivm SPECT-CT en MRI kennis tekort)quote:
[..]
Ohja, dat ging ik ooit bestellen
[..]
Ik ben aan het leren over optische activiteit van moleculen. Of ze lichtbundels polariseren enzo.
Ik denk dat ik dit over 3 maanden weer compleet vergeten ben... maar soit.
Oh maar dát is leuk!quote:
[..]
Er ligt hier een stapel boeken stralingsleer en dingen over magnetisme klaar... moet ik aan beginnen (ivm SPECT-CT en MRI kennis tekort)
Ik hou van MRI. Of meer van NMR eigenlijk, want daar heb ik vooral mee gewerkt. Zit leuke kwantummechanica achter. Dat was het moment dat ik íets van kwantummechanica ben gaan begrijpen -- daarvoor had ik echt geen idee wat ik er ooit aan zou hebben, maar nu kon ik ineens stukken van NMR-spectra gaan voorspellen
Oh ik zou daar wel allemaal leuke gezichtjes in willen tekenenquote:
[..]
Er schijnen speciale schriften te zijn met zeshoeken ipv ruitjes of lijntjes. Als ik verder was gegaan in dat soort chemie zou ik dat nog wel overwegen, al is het maar omdat ik dan eindelijk mooie zeshoeken zou tekenen
[ afbeelding ]
Jij mag mijn docent denk ik ook wel.quote:
[..]
Oh ik zou daar wel allemaal leuke gezichtjes in willen tekenen
Ik quote even:
'Dus ik draai...deze groep draait naar hier, deze groep draait naar hier...als een parasolleke zoals ge op uw ijsje hebt in de zomer...wat we niet gaan mogen doen...maar soit.'
En dan weer gelijk door, droogkloot.
Ja dat laat ik hier aan vriend over. Die vermaakt zich graag met dat soort zaken. Speelt graag met elektronen enzo. (Vorige project juist weer met fotonen).quote:
[..]
Er ligt hier een stapel boeken stralingsleer en dingen over magnetisme klaar... moet ik aan beginnen (ivm SPECT-CT en MRI kennis tekort)
Ik hou het wel bij het in grote bewondering opkijken naar vriend. Zoals hij het begrijpt kan ik het toch nooit omvatten met die hersens van mij
.Nohhhh, Belgenquote:
[..]
Jij mag mijn docent denk ik ook wel.
Ik quote even:
'Dus ik draai...deze groep draait naar hier, deze groep draait naar hier...als een parasolleke zoals ge op uw ijsje hebt in de zomer...wat we niet gaan mogen doen...maar soit.'
En dan weer gelijk door, droogkloot.
Heerlijkquote:
[..]
Jij mag mijn docent denk ik ook wel.
Ik quote even:
'Dus ik draai...deze groep draait naar hier, deze groep draait naar hier...als een parasolleke zoals ge op uw ijsje hebt in de zomer...wat we niet gaan mogen doen...maar soit.'
En dan weer gelijk door, droogkloot.
Kwam op z'n longboard van het station, in een duur pak, kasjmier truitje en linnen overhemd.
En de dames hielden hun adem in als ie halverwege college, het werd warm, dat truitje uitworstelde...
Maar die had ook van die... opmerkingen, taal-gebaartjes en subtiliteiten.
Prof anatomie en tevens het hoofd van de examencommissie diergeneeskunde komt bijna altijd op zijn vouwfiets of met de bakfiets als 'ie z'n hond moet meenemen. En dus ook zo netjes gekleedquote:
Zo handden wij een ontwerpdocent uit 't belgische.
Kwam op z'n longboard van het station, in een duur pak, kasjmier truitje en linnen overhemd.
En de dames hielden hun adem in als ie halverwege college, het werd warm, dat truitje uitworstelde...
Maar die had ook van die... opmerkingen, taal-gebaartjes en subtiliteiten.
Die was wel iets minder van de opmerkingen, maar heel af en toe, en dan ook wel gelijk goed raak. En een lijf jonguh....
Deze chemie docent is wat toegankelijker, doet meer denken aan een middelbare school -docent zoals we die hier in NL kennen. Maakt best veel van dit soort opmerkingen tussendoor die het een beetje luchtig houden. Ik mis de verdere interactie in zijn lessen wel hoor, ik ken hem nu dus 2 jaar en zag hem ook regelmatig buiten de lessen om (nee niet wat je denkt
) dus in de lessen hadden we ook wel onderlinge geintjes en uitwisselen van blikken. Dat werkt toch niet on line.Nam hij zijn hond dan mee naar college? Wat deed die hond dan de hele tijd?quote:
[..]
Prof anatomie en tevens het hoofd van de examencommissie diergeneeskunde komt bijna altijd op zijn vouwfiets of met de bakfiets als 'ie z'n hond moet meenemen. En dus ook zo netjes gekleed
Die was wel iets minder van de opmerkingen, maar heel af en toe, en dan ook wel gelijk goed raak. En een lijf jonguh....
Deze chemie docent is wat toegankelijker, doet meer denken aan een middelbare school -docent zoals we die hier in NL kennen. Maakt best veel van dit soort opmerkingen tussendoor die het een beetje luchtig houden. Ik mis de verdere interactie in zijn lessen wel hoor, ik ken hem nu dus 2 jaar en zag hem ook regelmatig buiten de lessen om (nee niet wat je denkt
Proefdier.quote:
[..]
Nam hij zijn hond dan mee naar college? Wat deed die hond dan de hele tijd?
Er is een kennel. En als de prof zelf op zijn kantoor werkte, lag 'ie ook vaak daar op een kussen. Hij nam hem niet altijd mee hoor, maar af en toe doen medewerkers het. In het 3e jaar moet je als DGSK studentn ook een tijdje voor een hond zorgen (overdag dan), dat zijn dus vaak honden van docenten/proffen/assistenten en soms studenten.quote:
[..]
Nam hij zijn hond dan mee naar college? Wat deed die hond dan de hele tijd?
Soms wel jaquote:
Op . Hoewel niet officieel geregistreerd enzo Oh, grappig.quote:
[..]
Er is een kennel. En als de prof zelf op zijn kantoor werkte, lag 'ie ook vaak daar op een kussen. Hij nam hem niet altijd mee hoor, maar af en toe doen medewerkers het. In het 3e jaar moet je als DGSK studentn ook een tijdje voor een hond zorgen (overdag dan), dat zijn dus vaak honden van docenten/proffen/assistenten en soms studenten.
Moet je dan nog bijzondere dingen doen met zo'n hond? Het klinkt makkelijk genoeg dat het geen derdejaars ding zou hoeven zijn? (ik bedoel, tegen die tijd snijden jullie ook in honden en zo toch? Lijkt me moeilijker?
Hoe beoordelen ze het? Ze kunnen de hond niet echt vragen om de rubrics in te vullen
Prof meet de diepte van de bijtwonden iedere 24 uur...quote:
[..]
Oh, grappig.
Moet je dan nog bijzondere dingen doen met zo'n hond? Het klinkt makkelijk genoeg dat het geen derdejaars ding zou hoeven zijn? (ik bedoel, tegen die tijd snijden jullie ook in honden en zo toch? Lijkt me moeilijker?
Hoe beoordelen ze het? Ze kunnen de hond niet echt vragen om de rubrics in te vullen
Oh nee puur verzorging. Snijden doen we enkel in dode dieren (in honden die zijn gedoneerd na euthanasie). Pas vanaf de master ga je meedraaien in de klinieken. (En dan eerst nog veel kijken).quote:
[..]
Oh, grappig.
Moet je dan nog bijzondere dingen doen met zo'n hond? Het klinkt makkelijk genoeg dat het geen derdejaars ding zou hoeven zijn? (ik bedoel, tegen die tijd snijden jullie ook in honden en zo toch? Lijkt me moeilijker?
Hoe beoordelen ze het? Ze kunnen de hond niet echt vragen om de rubrics in te vullen
Dus euh, het zal wel gewoon voeren en uitlaten worden. Meestal is het ook in de herfst, dus dat hebben ze slim bekeken
EDIT: oh fixatiemethoden worden wel getoetst. Dus hoe je zo'n dier veilig en met zo min mogelijk stress vasthoudt voor medische handelingen (injecties, bloedafname). Maar er wordt dus niet geprikt enzo.
Injecties e.d. hebben we afgelopen jaar wel geoefend, maar alles op modellen en gehackte IKEAknuffels enzo.
Het enige wat ik tot nu toe op de uni met levende dieren heb gedaan is:
- Geholpen in de (kleine) uni-boerderij de Ark, maar dat is vrijwillig. En das vooral uitmesten en voeren. En een beetje aaien, tegen de dieren praten. Stalkat Harley knuffelen.
- 1 les palpatie in de Ark voor anatomie; nu waren wij de laatste groep en de dieren waren dat gepor in hun voorbenen wel een beetje zat, dus ik heb niet zo heel veel gepalpeerd.
- 1 les dieren geobserveerd in de Ark. Geen interactie zoekend.
- Geholpen met een ronde lamaproeven. Dat vond ik dus best heftig, maar ik wilde weten wat er precies gebeurt.
- De stadsherder-demo meegedaan en een kreupel schaap dus gevangen en op haar kont gezet.
We zitten naast het AZU, dus dat scheeltquote:
[..]
Prof meet de diepte van de bijtwonden iedere 24 uur...
Waarom zet je een kreupel schaap op haar kont? Ik probeer me voor te stellen hoe een schaap eruit ziet als ze op haar kont zit, maar dat werkt toch niet?quote:
[..]
Oh nee puur verzorging. Snijden doen we enkel in dode dieren (in honden die zijn gedoneerd na euthanasie). Pas vanaf de master ga je meedraaien in de klinieken. (En dan eerst nog veel kijken).
Dus euh, het zal wel gewoon voeren en uitlaten worden. Meestal is het ook in de herfst, dus dat hebben ze slim bekeken
EDIT: oh fixatiemethoden worden wel getoetst. Dus hoe je zo'n dier veilig en met zo min mogelijk stress vasthoudt voor medische handelingen (injecties, bloedafname). Maar er wordt dus niet geprikt enzo.
Injecties e.d. hebben we afgelopen jaar wel geoefend, maar alles op modellen en gehackte IKEAknuffels enzo.
Het enige wat ik tot nu toe op de uni met levende dieren heb gedaan is:
- Geholpen in de (kleine) uni-boerderij de Ark, maar dat is vrijwillig. En das vooral uitmesten en voeren. En een beetje aaien, tegen de dieren praten. Stalkat Harley knuffelen.
- 1 les palpatie in de Ark voor anatomie; nu waren wij de laatste groep en de dieren waren dat gepor in hun voorbenen wel een beetje zat, dus ik heb niet zo heel veel gepalpeerd.
- 1 les dieren geobserveerd in de Ark. Geen interactie zoekend.
- Geholpen met een ronde lamaproeven. Dat vond ik dus best heftig, maar ik wilde weten wat er precies gebeurt.
- De stadsherder-demo meegedaan en een kreupel schaap dus gevangen en op haar kont gezet.
Poh, dan heb ik nog haast meer met beesten gedaan in de week dat we voorvorige zomer voor de beesten van familie van A moesten zorgen. (Langharige ezels proberen te borstelen, maar die wilden niet, dus vooral een rare geit geborsteld, want die vond het heerlijk. En mest. En gemene kippen.)
Je zou verwachten dat diergeneeskunde wat praktischer is. Ik had niet verwacht dat jullie veel in levende beesten zouden snijden, maar bij biologie hebben we al een hoop roadkill ontleed, dacht dat jullie zulk soort dingen ook wel zouden doen. Al hoeven jullie de anatomie van de haai en de zakpijp natuurlijk ook niet echt te kennen
Om de klauwen te laten behandelen door de herder. Ik heb er hier ooit een filmpje van gepost zelfsquote:
[..]
Waarom zet je een kreupel schaap op haar kont? Ik probeer me voor te stellen hoe een schaap eruit ziet als ze op haar kont zit, maar dat werkt toch niet?
Poh, dan heb ik nog haast meer met beesten gedaan in de week dat we voorvorige zomer voor de beesten van familie van A moesten zorgen. (Langharige ezels proberen te borstelen, maar die wilden niet, dus vooral een rare geit geborsteld, want die vond het heerlijk. En mest. En gemene kippen.)
Je zou verwachten dat diergeneeskunde wat praktischer is. Ik had niet verwacht dat jullie veel in levende beesten zouden snijden, maar bij biologie hebben we al een hoop roadkill ontleed, dacht dat jullie zulk soort dingen ook wel zouden doen. Al hoeven jullie de anatomie van de haai en de zakpijp natuurlijk ook niet echt te kennen
[ afbeelding ]
Ik zal morgen even zoeken voor je Oh nee ontleden doen we wel veel hoor. Katten, honden, konijnen, duiven, ratten, muizen, ingewanden van varkens, runderen, paarden... en voor de spieren kregen we zelf katten en honden (of delen van) en lag er tijdens de demo's ook wel eens een geit, hert of lama tussen.
Maar met levende dieren is niet zo wenselijk als je de kunde nog niet beheerst. Ik ben er wel blij om dat het aantal levenden proefdieren beperkt is en we dus met veel modellen werken. Dan leer je dus eerst de handelingen goed, voordat je 180 studenten op een dier loslaat
. En; we zijn ook met teveel. Dus ze schiften eerst, en als je dan nog over bent, mag je echt met de dieren aan de slag. (Zelf tussendoor of in de zomer stages lopen mag trouwens wel altijd hoor, en dat wordt ook verzekerd vanuit de uni. Je hebt er alleen nauwelijks tijd voor. Maar ik heb volgende zomer wel een verplichte externe stage op het programma en ook dus een interne op de uni-boerderij zelf)
Oh die vrijwilligersgroep voor de boerderij wordt ook regelmatig gevraagd voor hulp bij varkensbedrijven (proeven met biggen) of voor hulp bij een schapenboer.
De opleiding in Utrecht schijnt wel nog wat praktischer te zijn ingericht. België wil eerst alle basiskennis op niveau brengen (eerste jaar, chemie is een eerstejaarsvak dat ik nog had staan) en daarna dus de theorie er goed en in veel detail in hebben. Maar er is wel een verschuiving naar meer praktijklessen gaande. (Antwerpen is daar geloof ik weer verder in dan Gent)
Oh, we hebben trouwens een nematode ascaris ontleed. Voor dierkunde.quote:
[..]
Waarom zet je een kreupel schaap op haar kont? Ik probeer me voor te stellen hoe een schaap eruit ziet als ze op haar kont zit, maar dat werkt toch niet?
Poh, dan heb ik nog haast meer met beesten gedaan in de week dat we voorvorige zomer voor de beesten van familie van A moesten zorgen. (Langharige ezels proberen te borstelen, maar die wilden niet, dus vooral een rare geit geborsteld, want die vond het heerlijk. En mest. En gemene kippen.)
Je zou verwachten dat diergeneeskunde wat praktischer is. Ik had niet verwacht dat jullie veel in levende beesten zouden snijden, maar bij biologie hebben we al een hoop roadkill ontleed, dacht dat jullie zulk soort dingen ook wel zouden doen. Al hoeven jullie de anatomie van de haai en de zakpijp natuurlijk ook niet echt te kennen
[ afbeelding ]
In de categorie zakpijpen.
Weltrusten.
Dit was jouw leermoment van de dag?quote:Op vrijdag 29 mei 2020 23:49 schreef Lucky_Strike het volgende:
Als een ezel niet wil seksen gaat hij ook op zijn kont zitten. Dus.
Weltrusten.
En ehm, “ook”? Of is dit te opmerkzaam?
quote:
[..]
Dit was jouw leermoment van de dag?
En ehm, “ook”? Of is dit te opmerkzaam?
Makkelijker dan een tumor bij een cavia verwijderen ofzo
Vroeg.
Gisterochtend, bij lammetje voeren & hardlopen.
Vanochtend, anderhalf uur wandelen (met honden), hier langs het kanaal:
We kwamen langs reeën (met kalfjes), veel hazen, een vroege ooievaar.
Mooie plaatjes
.quote:
Als een ezel niet wil seksen gaat hij ook op zijn kont zitten. Dus.
Weltrusten.
Ik denk dat daar inderdaad minder de nadruk op zal liggenquote:
@:Candaasje leer je als veearts ook minder opereren? Keizersnede en lebmaagverplaatsing zullen denk ik de meest voorkomende zijn en die zijn denk ik betrekkelijk eenvoudig.
Makkelijker dan een tumor bij een cavia verwijderen ofzo
. Meer op ziektepreventie en beleidsvoering e.d. De richting 'paard' zal nog wel meer operaties uitvoeren vermoed ik zo, maar 'gezelschapsdieren' wellicht het meeste. Zou voor mij wel een reden zijn om voor die laatste te kiezen en later eventueel bij te scholen voor grotere dieren. Als ik met runderen e.d. ga werken zal dat in een opvang-setting zijn dan, en niet in een melk/vleesbedrijf, vandaar. Goedemorgen Sigme! Mooie plaatjes
Paardenvolk zijn slechte betalers aldus oud studiegenoot met vader die zowel vee- als (gezelschap)dierenarts was.quote:
[..]
[..]
Ik denk dat daar inderdaad minder de nadruk op zal liggen
Goedemorgen Sigme! Mooie plaatjes
Hij had iemand aangenomen om huisdieren te doen, want hij had geen zin om cavia's te opereren maar het leverde wel goed geld op.
Toen vroeg ik zo waarom hij dan niet meer richting de paarden ging omdat daar ook meer geopereerd zal worden. Toen was de reactie dat dat de slechtste betalers waren
Maar ze weten wel wat ze moeten vragen, die dierenartsen. Konijn castreren is ¤300 en een poot afzetten ¤350 en dat bovenop nog ¤100 onderzoekskosten. Hoorde ik van vrienden
Ik wil nooit de paardenwereld in. Paardenvolk moet je alleen in gaan als je van moeilijke mensen houdtquote:
[..]
Paardenvolk zijn slechte betalers aldus oud studiegenoot met vader die zowel vee- als (gezelschap)dierenarts was.
Hij had iemand aangenomen om huisdieren te doen, want hij had geen zin om cavia's te opereren maar het leverde wel goed geld op.
Toen vroeg ik zo waarom hij dan niet meer richting de paarden ging omdat daar ook meer geopereerd zal worden. Toen was de reactie dat dat de slechtste betalers waren
Maar ze weten wel wat ze moeten vragen, die dierenartsen. Konijn castreren is ¤300 en een poot afzetten ¤350 en dat bovenop nog ¤100 onderzoekskosten. Hoorde ik van vrienden
. Aldus paardenarts/veearts van de opleiding tot paraveterinair (Hij vond het wel leuk, moeilijke mensen. Maar hij had ook een bepaald soort charisma waardoor 'ie iedereen met hem mee kreeg. Dat scheelt een hoop) Die prijzen zijn wel redelijk absurd
Castratie van een konijn ligt hier in de omgeving eerder rond de 80 euro (voor een ram) en 150 voor een voedster. (Met alle narcose e.d. erbij is dat niet gek).
Poot afzetten weet ik niet, maar kan me voorstellen dat dat wel iets duurder is want ook een tijdrovende klus als je het netjes wil doen.
Net als een schaap kan een ezel OOK op zijn kont zittenquote:
[..]
Dit was jouw leermoment van de dag?
En ehm, “ook”? Of is dit te opmerkzaam?
Succes vandaag. Ik hoop dat Cas een leuk vriendinnetje scoort.quote:
Ok, nog even aan de studie. En dan op naar Friesland. Ik zal wel even zwaaien naar iedereen die ergens daar woont. (Ik ga naar De Blesse, bij Steenwijk ergens in de buurt ligt dat)
Ik zag laatst een docu over een gans wiens partner was overleden. Ze waren 10 jaar samen geweest. Hij was zo eenzaam dat hij de hele dag op zoek was naar reflecterende dingen om een andere gans te zien. Dan zat hij uren naast een auto naar zichzelf te kijken
Tijd om te douchen en dan de picknickmand te vullen.
Dora heeft het voor het eerst tot helemaal boven gered. Was Super Spannend. Maar ook Super Gaaf.
Ah wat schattig van Dora (of mag ze dat eigenlijk niet?)
Hier liet Elin om 5 (!) uur al weten dat ze honger had. Straks maar een dutje op het balkon
quote:Op zaterdag 30 mei 2020 09:03 schreef Lonaa het volgende:
Ik ging naar boven om me aan te kleden (en nog heel even op bed te liggen). Het duurde maar heel even en toen kwam er een voorzichtig neusje om de hoek kijken.
Dora heeft het voor het eerst tot helemaal boven gered. Was Super Spannend. Maar ook Super Gaaf.
Ik dacht dat je haar liever niet boven had? Want nu weet ze hoe ze bij de mensen moet komen als ze beneden foetsie zijn.Ze weet al sinds dag 1 dat we daar heen gaan als we "verdwijnen" en als ze heel angstig is (vuurwerk buiten) in de nacht komt ze ook wel deels de trap op om dan te miepen en troost te zoeken.
We hebben ook afgesproken dat als het zo warm is dat de airco aan moet, de hond daar ook bij mag zijn. Die hoeft niet gedoemd te zijn in een facking hete woonkamer te slapen. Dus qua timing is het wel goed, dat ze nu even boven heeft kunnen kijken. Kunnen we een beetje oefenen met waar 'boven' voor is (slapen&knuffelen) en met wanneer dat de bedoeling is (als ik het zeg).
En ergens heb ik ook niet het idee dat ze iedere keer naar boven sjouwt. Dan had ze dat al lang gedaan, lijkt me. De gangdeur is altijd open.
Ach, die gans😢quote:
[..]
Succes vandaag. Ik hoop dat Cas een leuk vriendinnetje scoort.
Ik zag laatst een docu over een gans wiens partner was overleden. Ze waren 10 jaar samen geweest. Hij was zo eenzaam dat hij de hele dag op zoek was naar reflecterende dingen om een andere gans te zien. Dan zat hij uren naast een auto naar zichzelf te kijken
Mooie plaatjes sigme als begin voor weer een mooie zonnige dag!
En candaasje: Helemaal op reis voor een tinderdate voor Cas.
En knap van Dora om nu trap te lopen: heeft dat met angst voor het onbekende te maken of ook met langere poten?
Gister thuis uitgegeten met asperges en warmgerookte zalm en nu zoek ik een recept voor honingmosterdsaus.
Hebben jullie een favoriet?
Honing en mosterd en wat azijn in een schaaltje, peper en zout erbij en proeven. Hangt heel erg af van je mosterdquote:
[..]
Ach, die gans😢
Mooie plaatjes sigme als begin voor weer een mooie zonnige dag!
En candaasje: Helemaal op reis voor een tinderdate voor Cas.
En knap van Dora om nu trap te lopen: heeft dat met angst voor het onbekende te maken of ook met langere poten?
Gister thuis uitgegeten met asperges en warmgerookte zalm en nu zoek ik een recept voor honingmosterdsaus.
Hebben jullie een favoriet?
Dochterlief maakt ontbijt.
GEHEIM
Dus ik zit op de bank om jullie goedemorgen te wensen
Ik was om 6 uur wakker maar niet zo actief als @sigme met haar mooie foto's.
Wel een half uur in de rij gestaan bij de bakker en nu lekker buiten lezen.
Ja? hoeveelheden...gelijke delen?quote:
[..]
Honing en mosterd en wat azijn in een schaaltje, peper en zout erbij en proeven. Hangt heel erg af van je mosterd
Bij goochelen zag ik mayonaise voorbijkomen.
dat schift toch indien warm?Verwennerij Uhmmpie👍🏼
Mayo heb ik er nog nooit bij gedaan. Ik doe het bij elkaar maar let niet op hoeveelheden. Soms ook nog wel een geperste knoflook of heeeeeel fijn gesneden uiquote:
[..]
Ja? hoeveelheden...gelijke delen?
Bij goochelen zag ik mayonaise voorbijkomen.
Dan goochel ik nog even verder.quote:
[..]
Mayo heb ik er nog nooit bij gedaan. Ik doe het bij elkaar maar let niet op hoeveelheden. Soms ook nog wel een geperste knoflook of heeeeeel fijn gesneden ui
De saus gister had iets meer ‘body’.
En wel twee schouderklopjes voor Lucky
In de fipo van de Cul agenda voorstellen heb je de woe en zond ‘opdrachten’ op datum gelinkt naar het betreffende topic.
CUL / Kook mee met CUL: overlegtopic
Topmod
Edit: oók voor Oceanotrix met het topic van de verzameling van de collages én de recepten!
Ah gosh, dat is wel heel sneu jaquote:
[..]
Succes vandaag. Ik hoop dat Cas een leuk vriendinnetje scoort.
Ik zag laatst een docu over een gans wiens partner was overleden. Ze waren 10 jaar samen geweest. Hij was zo eenzaam dat hij de hele dag op zoek was naar reflecterende dingen om een andere gans te zien. Dan zat hij uren naast een auto naar zichzelf te kijken
Aan Cas merk je het ook wel goed; hij eet veel minder, ligt maar een beetje.... af en toe gaat ie wel even op het balkon kijken. En hij laat zich nu veel meer aaien door ons, normaal moest 'ie daar vaak niks van weten. Ook zijn oogjes en neus beginnen een beetje viezig te worden; ze wassen elkaar normaal veel.
Dus nouja, we gaan het beleven vandaag. Ik verwacht niet dat ze gelijk dikke mik zijn, maar Cas is een goedzak dus de vorige 2 koppelingen (dit is al zijn derde vrouw....) verliepen behoorlijk rustig en vlot. De liefde groeide daarna best al snel.
Ahw wel fijn dat ze dat durft!quote:
Ik ging naar boven om me aan te kleden (en nog heel even op bed te liggen). Het duurde maar heel even en toen kwam er een voorzichtig neusje om de hoek kijken.
Dora heeft het voor het eerst tot helemaal boven gered. Was Super Spannend. Maar ook Super Gaaf.
Zie, ze bloeit steeds verder op bij je! 
Uhuhquote:
[..]
Net als een schaap kan een ezel OOK op zijn kont zitten
Elke schouder een klopjequote:
[..]
En wel twee schouderklopjes voor Lucky
In de fipo van de Cul agenda voorstellen heb je de woe en zond ‘opdrachten’ op datum gelinkt naar het betreffende topic.
CUL / Kook mee met CUL: overlegtopic
Topmod
Edit: oók voor Oceanotrix met het topic van de verzameling van de collages én de recepten!
Ze heet @Oceanonix
en die collages zijn zeker heel tof en een leuke toevoeging aan de reeks.En maiskolven.
Met terugwerkende kracht medelijden met Lucky en Jflip
Lieve mensen die zich afvroegen waarom. tele niet 'gewoon' een opname kan krijgen: willen jullie alsjeblieft stemmen op partijen die niet verder bezuinigen op de GGZ?
(niet dat in tele's geval het ook een geld- of capaciteitsprobleem hoeft te zijn, maar het speelt in mijn werk wel een grote rol).
En een
voor tele. Hopelijk kan het factteam je de goede ondersteuning bieden. Zoals ik het lees zou het fijn zijn als je het niet alleen hoeft te doen. En super dat je goed je verhaal kon doen met ondersteuning van B De temperaturen kunnen inderdaad flink schommelen in een caravan. Ben je op vakantie?quote:
Ik sliep vannacht in een stacaravan en had er niet op gerekend dat het zo kkkkkoud zou zijn
Met terugwerkende kracht medelijden met Lucky en Jflip
Heftig van zo'n schrijnende casus. Dat lijkt me echt slopend. Sterkte.
Hmm ik heb daar nog nooit mayo bij gedaan.quote:
[..]
Ja? hoeveelheden...gelijke delen?
Bij goochelen zag ik mayonaise voorbijkomen.
Verwennerij Uhmmpie👍🏼
Kwestie van smaak misschien?
En ja... grote schaal met crackers, kaas, jam, sambal (eet ik graag op mn kaas), mais en nog meer smeersel.
Warme broodjes erbij.
Nu koffie en thee aan het maken... die zaten niet bij het ontbijt.
En sinds mijn lief elke ochtend dat hij er is thee maakt voor mijn gup... blijkt die ineens graag wakker te worden met een grote beker thee
Koffie voor mams natuurlijk
Ik hoop dat we dit weekend kunnen schoonmaken, plamuren en impregneren.
dank Uquote:
[..]
Elke schouder een klopje
Ze heet @:oceanonix
dank Uquote:
Edit: oók voor Oceanotrix met het topic van de verzameling van de collages én de recepten!
Noem je jezelf nou een schaap?quote:
Net als een schaap kan een ezel OOK op zijn kont zitten
mijn schoonouders hebben een stacaravan op een camping vlakbij hun woonplaats. Daar woont bijna onze hele familie (ook de mijne) dus we kunnen een aantal tuinbezoekjes doen. Maandag weer naar huis.quote:
[..]
De temperaturen kunnen inderdaad flink schommelen in een caravan. Ben je op vakantie?
Heftig van zo'n schrijnende casus. Dat lijkt me echt slopend. Sterkte.
Succes met je gevel vandaag!
Ik lees net dit: https://www.nu.nl/uitleg-(...)vende-schade-is.html
Al heb ik wel andere ideeën bij “milde klachten” dan wat ze daar omschrijven geloof ik.
Zodra er ziekenhuisopnames bij komen kijken.. is het misschien minder erg dan op de IC aan de beademing... maar mild is mijn beleving toch wat anders.
Ik sla al aan bij het zinnetje 'wat de fysio zegt'quote:
@:uniekhoorn
Ik lees net dit: https://www.nu.nl/uitleg-(...)vende-schade-is.html
Al heb ik wel andere ideeën bij “milde klachten” dan wat ze daar omschrijven geloof ik.
Zodra er ziekenhuisopnames bij komen kijken.. is het misschien minder erg dan op de IC aan de beademing... maar mild is mijn beleving toch wat anders.
Mensen aub dat zijn GEEN artsen.
En het herstel kan maanden duren omdat het hele complexe longaandoeningen geeft die soms/vaak, daar is meer onderzoek naar nodig, mogelijk onherstelbaar zijn.
Etappe Schermerhorn - Obdam gelopen. 13km aardige etappe. Vooral het tweede gedeelte was leuk als je op de dijk liep ipv op een weg waar je nog verkeer hebt rijden al was het best rustig.
Lekker aan de wandel steeds jijquote:
Groeten uit Obdam
Etappe Schermerhorn - Obdam gelopen. 13km aardige etappe. Vooral het tweede gedeelte was leuk als je op de dijk liep ipv op een weg waar je nog verkeer hebt rijden al was het best rustig.
Gofferdomme.
SPOILERlang, lang stuk. In VK stond ook een lang verhaal, oók huilen.
Is het spanning, die eruit komt?
De dood kwam als een sluipmoordenaar
Hoe corona in stilte Heerde bereikte en keihard toesloeg 'De ene na de andere lijkwagen kwam in die dagen aanrijden. Het leek wel oorlog'
Brabant leed, maar nergens zijn meer mensen besmet geraakt met corona als in het Gelderse Heerde. Zestig tot tachtig mensen stierven. Hoe kan dit?
Peter Winterman Uit de krant van vandaag
In de pauze van de koorrepetitie gaat het mis. De tachtig leden van mannenkoor De Lofzang splitsen zich op: de helft gaat naar de koffiehoek in de hal, de rest drinkt bier of fris in de repetitiezaal. De gesprekken gaan soms over corona, maar niemand is bang.
In de weken erna wordt bijna de helft van de koorleden ziek. Stuk voor stuk mannen die koffie dronken in het halletje, beseft koorleider Martin Eikelboom later. Wie bier of fris koos, blijft gezond. In de pauze, in die kleine koffiehoek, dáár moet het zijn gebeurd.
Op weinig plekken in Nederland slaat het coronavirus zó genadeloos toe als in Heerde. De Gelderse gemeente - 18.500 inwoners - ligt aan de rand van de Veluwe, op twintig minuten rijden onder Zwolle. Gezichtsbepalend gebouw in het dorp is de fabriek van Bolletje. Er zijn twaalf kerken en één middelbare school.
De afgelopen tien weken voltrekt zich de grootste ramp in de geschiedenis van het dorp. Door corona vallen zestig tot tachtig doden. Dat zijn ruim drie keer zoveel slachtoffers als tijdens de hele Tweede Wereldoorlog. De gemeente telt relatief de meeste geteste coronazieken van heel Nederland. Ook het aantal ziekenhuisopnames is extreem hoog: in slechts vier Brabantse en Limburgse gemeenten belanden relatief nóg meer mensen met corona in het ziekenhuis.
Hoe kon het zo gruwelijk misgaan? De inwoners van Heerde vierden eind februari geen carnaval. Ook staan er lang niet zoveel varkensstallen als in Oost-Brabant. Plaatsen als Staphorst en Hardinxveld-Giessendam tellen veel meer kerkgangers, terwijl het virus daar nauwelijks heeft huisgehouden.
1. Onwetendheid
Niemand in Heerde is begin maart met corona bezig. Het dorp - ver weg van Brabant, Italië en China - waant zich onaantastbaar. Hoewel de beelden van overvolle ic's en opgestapelde lijkkisten in Italië ook in Nederland doordringen, gaat de aandacht van het kabinet die dagen uit naar Noord-Brabant. Daar is op donderdag 27 februari, bij een patiënt in een Tilburgs ziekenhuis, de eerste officiële coronabesmetting van Nederland geconstateerd.
Toch maakt de regering nog geen haast met maatregelen. Terwijl België en Frankrijk het handen schudden in de ban doen, vindt minister Bruno Bruins (Medische Zorg) dat nog niet nodig. Het is 'prima om mensen een hand of knuffel te geven' zegt hij op zondag 1 maart tegen journalisten. Wat niemand weet, is dat Heerde dan al een enorme brandhaard is. De GGD vermoedt dat het virus rond vrijdag 28 februari in het Gelderse dorp is aangekomen. In de weken die volgen, heeft het virus vrij spel. Uit onderzoek door deze krant blijkt dat veel Heerdenaren rond het eerste weekend van maart rondlopen met klachten, zoals hoesten en verkoudheid. Toch worden feestjes, kerkbezoek en andere bijeenkomsten niet gemeden.
Zo is het op zaterdag 7 maartextra druk in café De Rooster, een bruine kroeg naast de kerk in het centrum van Heerde. Naast de vaste bargasten is er een verjaardagsfeestje, waardoor iedereen op elkaars lip staat. Hapjes gaan rond, waaronder tapas - de specialiteit van de Spaanse eigenaar Antonio San Miguel Quiros en zijn vrouw Corine van Neck. In de dagen na het feest worden bezoekers ziek. ,,Het zou heel goed kunnen dat mensen bij ons in het café besmet zijn geraakt'', zegt Van Neck.
Op zondag 8 maart zit ook de Kruiskerk in Heerde bomvol. Hoewel het dorp niet tot de biblebelt behoort, telt Heerde veel trouwe kerkgangers. ,,Het was druk, heel druk'', zegt Sjaak Weststrate (65). Hij is ruim twintig jaar predikant in de evangelische Kruiskerk.
Vanaf het spreekgestoelte ziet hij zo'n driehonderd kerkleden. Veel ouderen, dicht tegen elkaar aangekropen in de bankjes. Op de videoregistratie van de dienst is te horen dat her en der wordt gehoest. Ook tijdens het gebed. De collectezakken gaan van hand tot hand. ,,Met de kennis van nu hadden we deze dienst niet moeten houden'', zegt Weststrate.
Diezelfde zondag, een paar honderd meter verderop, zitten zo'n zeshonderd inwoners in de Johanneskerk. Daar preekt dominee André van der Graaf (38), die later ernstig ziek wordt. ,,Ik sprak met veel mensen'', zegt Van der Graaf. ,,Afstand houden was er toen nog niet bij. Ik denk dat ik deze dag besmet ben geraakt.''
Op maandag 9 maartklinkt geroezemoes in de repetitiezaal van Welgelegen, het verenigingsgebouw naast de Johanneskerk. Terwijl premier Rutte aankondigt dat handen schudden vanaf nu uit den boze is - waarna hij RIVM-baas Jaap van Dissel per ongeluk de hand schudt - staan in Welgelegen rijzige mannen in lange rijen achter elkaar opgesteld. De voeten stevig op de rode vinylvloer, een liedboek in de hand. In het midden van de zaal staat een bruinhouten piano. Samen bezingen de leden van mannenkoor De Lofzang hun liefde voor God.
Koorvoorzitter Martin Eikelboom (67) ziet het tevreden aan. De opkomst is hoog, zoals iedere maandagavond als er wordt gerepeteerd. Zo'n tachtig koorleden, velen op respectabele leeftijd. De doodgewone avond zal een rampzalige blijken. Bijna de helft van de koorleden wordt de weken erna ziek, zes koorleden overlijden.
,,De meeste zieken waren koffiedrinkers", vertelt Eikelboom. ,,In de pauze bleef een groep in de repetitiezaal achter voor bier en fris. De koffie werd als altijd in een halletje geschonken. Van de bier- en frisdrinkers werd bijna niemand ziek. In die kleine koffieruimte naast de keuken ging het mis.''
Lang loopt Eikelboom rond met een knagend schuldgevoel. Want mogelijk heeft hij het coronavirus naar Heerde gebracht. Op woensdag 19 en donderdag 20 februariis hij voor werk - hij handelt in houtpelletkachels - in Verona en Bergamo, twee Noord-Italiaanse steden waar het virus dood en verderf zaait. ,,Ik ben zelf ook ziek geweest, heb tien dagen koorts gehad. Lang heb ik gedacht: ben ik dan de bron geweest? Niemand van de andere koorleden was in Noord-Italië.''
De volgende avond, opdinsdag 10 maart, zit de theaterzaal van dorpshuis De Heerd afgeladen vol. Zo'n honderdvijftig bezoekers kijken vanaf hun blauwbestofte stoeltjes naar het grote podium, waar burgemeester Jacqueline Koops een verhaal houdt over vliegveld Lelystad. De nieuwe luchthaven ligt niet om de hoek, maar de vliegroute pal over het dorp is veel inwoners een doorn in het oog.
Op deze avond, georganiseerd door de gemeente, volgt uitleg over een compensatieregeling voor huizen die door geluidsoverlast minder waard dreigen te worden. Op een videoregistratie van de bijeenkomst is te horen dat in ruim anderhalf uur 631 keer wordt gehoest. Sommige bezoekers blijven lang hangen in een hoestbui.
Jaap Kloosterziel (45) van actiegroep Red de Veluwe zit op de eerste rij, naast burgemeester Koops en wethouder Wolbert Meijer. ,,We mochten elkaar geen hand meer geven, dat was voor iedereen onwennig'', herinnert hij zich. ,,Er werden grapjes over gemaakt. Veel mensen snotterden.'' Een ander lid van de actiegroep wilde vooraf liever helemaal niet gaan. Zij ziet hoe een microfoon van hand tot hand gaat in de zaal. En hoe inwoners met dezelfde pennen protestbrieven ondertekenen. Ze voelt zich niet op haar gemak.
Op de eerste rij zit ook Hans van Ark (65). Hij is predikant en CDA-Statenlid in Gelderland. ,,Later die week kreeg ik last van een vervelend hoestje'', vertelt hij. Dat het coronavirus die avond rondwaart, heeft hij niet door. ,,We gaven elkaar geen handen meer, daarmee dacht ik dat het goed was.'' Hij wordt later ernstig ziek. Burgemeester Koops óók, net als wethouder Meijer en veel andere bezoekers.
Vooraf heeft de gemeente er geen seconde aan gedacht om de bijeenkomst af te blazen. ,,We volgden de richtlijnen van het RIVM. Bijeenkomsten als deze móchten toen nog gewoon'', zegt burgemeester Koops.
Veel kerken in Heerde zijn op woensdag 11 maart nog open. Ook in de Kruiskerk is er die avond een dienst op de jaarlijkse Biddag voor Gewas en Arbeid. Als het kabinet een dag later alle bijeenkomsten met meer dan honderd personen verbiedt, gaat de kerk dicht. Dominee Weststrate: ,,Sindsdien zenden we onze diensten online uit, met een groepje van vijf, zes man in de kerk.''
2. De ramp
Op vrijdag 13 maart constateert de GGD de eerste coronabesmetting in Heerde. Meteen vormt burgemeester Koops (50) een crisisteam. Maar ook zij voelt zich op dat moment niet goed. De dag na de Lelystad-bijeenkomst ging het mis. ,,Ik had ineens geen smaak meer, mijn eetlust was verdwenen en ik voelde me heel akelig. Ik dacht bij mijzelf: wat is dit? Gezien de incubatietijd heb ik het virus waarschijnlijk begin maart opgelopen. Waar? Geen idee.''
Anderhalve week weet Koops door te werken, op veel paracetamol. Maar als ze hoge koorts krijgt, meldt ze zich ziek. ,,Ik heb een avond gehad dat ik dacht: ik kan zo wegzakken. Toen zei ik tegen mijn vriend: als het niet goed gaat, moet je 112 bellen. Dat was echt het dieptepunt.''
Terwijl het gemeentebestuur wekenlang onthoofd is, voltrekt zich in Heerde een ramp. In verpleeghuis Brinkhoven, middenin het centrum, wonen zeventig ouderen. Zorgbestuurder Jos Bleijenberg zwaait er nog maar twee weken de scepter. Op zondag 15 maart krijgt hij een telefoontje van zijn manager. ,,Jos, het is mis. We hebben op meerdere plekken in ons huis ernstige vermoedens van corona. Vier, vijf bewoners, op verschillende afdelingen.''
,,Vanaf dat moment wist ik dat alles anders zou worden'', zegt Bleijenberg. Bewoners met een vermoeden van corona gaan direct in isolatie. Ze worden niet getest, want testen zijn er niet. ,,Het virus was al ver. Brinkhoven staat middenin het dorp, familie loopt in en uit. Een aantal bewoners was nog mobiel en kwam veel buiten. De grenzen waren heel vloeiend.''
De helft van de bewoners krijgt corona, 23 overlijden er. De doden tellen niet mee in de statistieken van het RIVM, omdat geen van de bewoners is getest. Op woensdag 18 maart gooit Bleijenberg het verpleeghuis dicht voor bezoek, een dag voordat minister Hugo de Jonge van Volksgezondheid die maatregel landelijk invoert. Maar dan is het al te laat.
In de dagen die volgen stijgt het aantal besmettingen in Brinkhoven explosief. Op vrijdag 27 maartzit de helft van het zorgpersoneel ziek thuis en slaat Bleijenberg alarm bij de Veiligheidsregio. Die komt met een onorthodoxe maatregel: inzet van het leger. Tien militairen nemen de verpleging van ouderen voor een deel over. ,,Ontzettend attente lui'', zegt Gerrie Rozendal, wier vader wekenlang zorg krijgt van de militairen.
Op maandag 30 maart sterft bewoner Wim Wildeman (71). Zijn vrouw Hennie mag kort daarvoor afscheid nemen, ondanks het bezoekverbod. ,,Ik moest mij omkleden in de sluis bij de ingang'', vertelt ze. ,,Ik kreeg beschermende kleding aan en mocht met niemand praten terwijl ik naar zijn kamer liep. Wim zat altijd met twee vrienden aan een tafel. De eerste overleed twee uur na Wim, de tweede de volgende ochtend. De ene na de andere lijkwagen kwam in die dagen aanrijden. Het leek wel oorlog.''
Diezelfde maandag zwaait Geb Dokter (60) - rode fleecejas, spijkerbroek - naar zijn vader Henk (96) die voor het raam staat van zijn appartement op de eerste verdieping. Een fotograaf legt het tafereel vast. De vrouw van Henk is recent overleden. Hij kampt met een longaandoening en is kwetsbaar. ,,Hij zit alleen op zijn kamer, maar de kans op besmetting is groot'', zegt zijn zoon. ,,Als het zo is, dan is het zo.'' Ruim een week later overlijdt Henk Dokter.
Gerrie Rozendal (59) staat op zaterdag 4 april samen met haar broers in het bakje van een gele hoogwerker, op de stoep van Brinkhoven. De hemel is helderblauw, de temperatuur aangenaam. Terwijl in Heerde de ene na de andere inwoner aan corona bezwijkt, blijft de zon uitbundig schijnen. Rozendal en haar broers kijken vanuit het bakje naar hun vader Hennie Rozendal (83). Hij ziet er goed uit en glimlacht naar zijn kinderen. Maar echt praten lukt het trouwe koorlid van De Lofzang al niet meer. Hij sterft vijf dagen later.
Terwijl Brinkhoven - vanwege de inzet van het leger - landelijk in het nieuws komt, is het drama in verpleeghuis Rehoboth in Wapenveld (gemeente Heerde) zo mogelijk nóg groter. Daar overlijden naar schatting dertig van de negentig bewoners.
De eerste coronadode daar is Jannie van de Worp (83). Op zondag 29 maartmag haar zoon Louis bij haar op bezoek. ,,Ik merkte niet dat ze ziek was. Ja, ze was een beetje benauwd. Maar ik kon goed met haar praten.'' Toch is het een onwerkelijk afscheid. ,,In haar kamer moesten we beschermende kleding aantrekken: een pak, een bril en een mondkapje. Dat was voor haar heel gek, om ons zo te zien. Ze begreep het niet.''
Henk van Essen (76) belt op dinsdag 7 aprilvanuit Rehoboth naar zijn zoon. ,,Ik ben zo moe'', laat hij weten. De zeventiger is hartpatiënt en kampt met overgewicht, maar hij voelt zich begin april nog prima. Toch gaat het die avond opeens slecht. ,,Ik ga vroeg naar bed, ik ben echt niet in orde'', zegt hij. Vier dagen later sterft hij op zijn kamer. Aan corona. ,,Het ging razendsnel'', zegt zijn zoon.
Ook Diana Fredriks ziet haar vader, Willem de Groot (86), wegglippen door het coronavirus. De laatste twee dagen, voor hij op zaterdag 18 aprilsterft, mag zij hem opzoeken op zijn kamer. ,,Mijn broers en ik gingen afwisselend bij hem langs. Zaterdagavond belde de verpleging dat het heel slecht ging. Ik stapte op mijn fiets, trok mijn beschermende pak aan en stond even later voor zijn bed. 'Pap, ik ben er hoor', zei ik. Ik hoorde hem zuchten. En hij was weg. Hij overleed op dezelfde plek waar mijn moeder zeven weken eerder stierf. Het was ongelofelijk.''
Buiten de verpleeghuizen eist corona ook zijn tol. CDA-Statenlid Hans van Ark, die op de eerste rij zat bij de informatieavond over vliegveld Lelystad, is half maart ernstig ziek. Hij zit thuis met zware hoestbuien en hoge koorts. Zijn vrouw, muziekdocent en koordirigent, belandt met corona op de intensive care. ,,Bizar'', zegt Van Ark. ,,Ze is 67 jaar en in een goede conditie. Het is niet te bevatten.''
De jonge dominee Van der Graaf, vader van drie kinderen, wordt per ambulance afgevoerd naar het ziekenhuis in Zwolle. ,,Ik belandde in een oorlogsgebied: mensen stonden in een soort ruimtepakken aan mijn bed'', herinnert hij zich. Inmiddels zit hij weer thuis. ,,De energie komt maar niet terug. Ik ben nog steeds aan het revalideren. Daarvoor ga ik naar een fysiotherapeut. Ik hoor het van meer ex-coronapatiënten: het herstel gaat héél langzaam.'' In het dorp heerst diepe verslagenheid, ziet Van der Graaf. ,,In een paar weken zijn zó veel mensen overleden. Iedereen kent wel iemand. Een grauwsluier is op Heerde neergedaald.''
3. De schuldvraag
Over schuld wordt liever niet gepraat. Het virus is Heerde overkomen. Toch vragen velen zich af hoe deze ramp heeft kunnen gebeuren. Waren de verpleeghuizen wel voorbereid op een uitbraak? ,,Deze crisis kent zijn weerga niet'', zegt directeur Bleijenberg van Brinkhoven. ,,Zonder dat we het wisten, zat het virus plotseling overal in ons verpleeghuis. Wij konden enkel nog de schade beperken.''
Vanaf zondag 15 maart begint het zorgpersoneel in Brinkhoven beschermende kleding te dragen, bij de verpleging van zieke ouderen. Bleijenberg herkent zich niet in geluiden over tekorten aan materialen. ,,Ik denk niet dat we tekort zijn geschoten.'' Wel had hij personeel en bewoners sneller willen testen. In maart gingen de schaarse coronatesten naar de ziekenhuizen. ,,Het gebrek aan testen en beschermende kleding moet een cruciale rol hebben gespeeld bij de verspreiding van het virus'', zegt burgemeester Koops.
Op dinsdag 31 maartbelooft zorgminister De Jonge dat alle zorgmedewerkers met klachten getest kunnen worden op corona. Een week later later stuurt bestuurder Wim Martens van zorggroep WZU Veluwe, waar ver-pleeghuis Rehoboth onder valt, een venijnige tweet over die belofte: 'De waarheid is een enorm gebrek aan persoonlijke beschermingsmiddelen en een enorme bureaucratie om zorgmedewerkers te testen!'
Zijn tweet leidt tot een stortvloed aan instemmende reacties. Op zaterdag 11 april schuift Martens aan in talkshow Op1. Kort voor de uitzending krijgt hij een telefoontje van minister De Jonge, die hem toezegt dat het testen makkelijker wordt. Ook komt er een nieuw verdeelmodel, waardoor niet alle beschermingsmiddelen exclusief meer naar de ziekenhuizen gaan.
,,Wij zijn vanaf dag één bezig geweest om zelf spullen te kopen'', vertelt Martens. Het eind maart opgerichte Landelijk Consortium Hulpmiddelen (LCH) laat hij links liggen. ,,Daar was toch niets te krijgen. Wij kochten rechtstreeks in bij onze normale leveranciers.'' Schorten kostten voor de coronacrisis 68 eurocent per stuk, nu is Martens 4 tot 6 euro kwijt. ,,Alleen al in april hebben wij meer dan 100.000 euro uitgegeven aan persoonlijke beschermingsmiddelen. Voorheen gaven we daar nauwelijks geld aan uit.''
De nieuwe spullen in Rehoboth worden niet altijd volgens de richtlijnen gebruikt. Zo vertelt Diana Fredriks, die op donderdag 16 april bij haar doodzieke vader op bezoek mag, dat ze haar beschermende pak en mondkapje na het bezoek mee naar huis krijgt. ,,Er was te weinig, dus de volgende dagen moest ik hetzelfde pak en mondkapje dragen. Ik hing het pak thuis maar ergens te luchten.''
Martens wijst naar het RIVM, dat steeds weer met nieuwe protocollen op de proppen kwam. Zo adviseerden premier Rutte en RIVM-directeur Van Dissel zorgpersoneel op donderdag 12 maartzoveel mogelijk dóór te werken, ook met klachten als verkoudheid en hoesten. ,,Dus medewerkers die hoestten of verkouden waren, moesten wél de huizen in'', zegt huisarts Maarten Bijl uit Wapenveld. ,,Daardoor zijn veel kwetsbare mensen besmet geraakt en gestorven.'' Later verandert het advies: verkouden zorgmedewerkers kunnen beter thuisblijven.
Huisarts Bijl, die dagelijks in een beschermend pak de stervende ouderen in Rehoboth bezoekt, ziet met eigen ogen dat het tekort aan beschermingsmiddelen onnoemelijk veel leed veroorzaakt. ,,Het is verwijtbaar dat er op het moment van de virusuitbraak geen landelijk depot was met mondkapjes en andere noodzakelijke spullen'', zegt hij.
Martens denkt dat bezoekers hebben bijgedragen aan de verspreiding van corona binnen de muren van Rehoboth. ,,Op dinsdag 17 maart voerden wij al een bezoekverbod in, twee dagen voor het landelijke verbod'', zegt Martens. ,,Dat was nodig, omdat wij zagen dat een aantal bezoekers zich niet hield aan de regels die we een week eerder hadden opgelegd. De regel was toen dat er maximaal twee volwassenen bij een bewoner op bezoek mochten. Maar die regel werd met voeten getreden.''
En zelfs ná de ramp in Rehoboth hebben familieleden moeite met het strenge bezoekregime. Op vrijdag 8 meilaat Martens hekken plaatsen om het verpleeghuis. Hij ziet dat familieleden via de tuin een bezoekje brengen aan bewoners op de begane grond, zonder 1,5 meter afstand te houden. Soms wordt er zelfs geknuffeld.
,,Ongelofelijk'', vindt de zoon van Henk van Essen, die in april afscheid moest nemen van zijn zieke vader. Zijn moeder Annie - die dementerend is - blijft achter in Rehoboth. ,,Ik begrijp niet dat bezoekers zich niet aan deze simpele regels kunnen houden. Door bezoek kunnen mensen ziek worden. Deze ouderen zitten als ratten in de val.''
Volgens directeur Bleijenberg van Brinkhoven speelt 'botte pech' een grote rol bij de ramp. ,,Niemand in het dorp was zich ervan bewust dat er begin maart al mensen besmet waren. Daardoor kon het virus zich snel verspreiden. Dat Heerde een hecht dorp is met een bloeiend verenigingsleven, zal daar zeker aan hebben bijgedragen.''
Dat denkt ook epidemioloog Hans Heesterbeek van de Universiteit Utrecht, als hij kennis neemt van de feiten. ,,Corona is als een sluipmoordenaar binnengedrongen. Een koorrepetitie, een inspraakavond, een kerkdienst: dat zijn ideale gebeurtenissen voor superverspreiding. Er waren begin maart al inwoners met milde symptomen. Die zijn dan onbewust besmettelijk, en blijven niet thuis. Zo kon het virus zich als een lopend vuurtje verspreiden.''
Terwijl het virus in de rest van het land inmiddels flink is verdrongen, vreest burgemeester Koops - zelf nog altijd niet helemaal hersteld - elke dag nieuwe besmettingen. Niet voor niets, want Heerde is nog altijd een van de plaatsen met de meeste nieuwe coronabesmettingen. Op vrijdag 15 mei blijken nog eens vier inwoners met corona in het ziekenhuis te zijn opgenomen.
De verslagenheid in het dorp is groot. Wie langs verpleeghuis Rehoboth loopt, ziet dat veel kamers leegstaan. Waar vóór de virusuitbraak planten en bloemen de vensterbanken sierden, is het nu zwart achter de ramen. ,,Ik zie de gezichten voor me'', zegt dominee Van der Graaf over de tientallen dodelijke slachtoffers. ,,Blijkbaar is de mens heel kwetsbaar en broos: er hoeft maar een virus rond te waren, en je leven is voorbij.'' Koorleider Martin Eikelboom houdt zich vast aan zijn geloof in God. ,,De doden hebben het beter dan wij hier.''
Hoe moet Heerde verder? ,,Als de crisis achter de rug is, wil ik kijken hoe we deze ramp een plek kunnen geven'', zegt de burgemeester. ,,Met een monument in het dorp, en een herdenking. Daar moeten we het met elkaar over hebben. Want ook over honderd jaar zal deze crisis worden herinnerd.''
Het is een lap tekst geworden. En weer tranen...die mensen...de Verzorgenden, de bewoners.SPOILERtekst: In verpleeghuis Brinkhoven in Heerde slaat het coronavirus genadeloos toe. Tussen eind maart en half april overlijden 24 van de 73 bewoners, bijna eenderde. Het personeel krijgt hulp uit onverwachte hoek: de 43ste Geneeskundige Compagnie.
‘Kom je even kijken?’ Het is eind maart als kwaliteitsverpleegkundige Judith Kruizenga in het verpleeghuis van Heerde een telefoontje krijgt. Kruizenga slikt, het is de zoveelste vraag die ochtend. Als verpleegkundige werkt ze nu al dagenlang twaalf uur per dienst.
Als ze aankomt, ziet ze haar patiënt op de wc. Grote ogen. Hij hapt naar adem. Zijn armen zwaaien in paniek in het rond. Ze leggen hem op bed en geven morfine, waardoor hij wat lucht krijgt.
‘O man, ’t is wat, hè?’, zegt hij hijgend. ‘Ja, wás het maar wat’, zegt Kruizenga, ‘dan konden we het delen.’ De man lacht even. Humor van noorderlingen onder elkaar. Maar dan kijkt hij haar aan. ‘Ik denk dat ik morgenvroeg niet ga halen.’ Kruizenga kijkt in zijn ogen, als verpleegkundige probeert ze altijd te begrijpen wie ze voor zich heeft. Je hebt gelijk, denkt ze.
Ze geven hem meer morfine voor zijn benauwdheid, en nog meer. Het helpt niet. De man wordt steeds onrustiger, benauwder. Steeds vaker zakt hij weg. Zijn borstkas gaat hard op en neer. De verpleegkundige voelt dat ze iets moet doen. Even later brengt de huisarts de man in slaap, zodat hij zijn gevecht om lucht niet langer bewust hoeft mee te maken. Heel even loopt Kruizenga zijn kamer uit.
Als ze terugkomt, vindt ze hem. Hij is overleden, in zijn eentje. ‘Het gebeurde in een paar uur tijd’, zegt ze, ‘van een grapje naar de dood. Je staat erbij en je kijkt ernaar.’
Het coronavirus heeft de afgelopen maanden veel slachtoffers gemaakt in overbelaste ziekenhuizen, maar er is één plek waar de ziekte nog veel genadelozer toeslaat: de verpleeghuizen.
Terwijl in politiek en media vooral werd gediscussieerd over een tekort aan ic-bedden, nestelde het virus zich stilletjes op honderden afdelingen vol hulpbehoevende ouderen en dementerenden. De verspreiding werd mogelijk versneld door een gebrek aan mondkapjes, ziek personeel dat in het begin van de crisis gewoon moest komen werken en doordat er niet kon worden getest.
In verpleeghuis Brinkhoven in Heerde overleden tussen eind maart en half april 24 van de 73 bewoners, bijna eenderde. In een paar weken tijd verloren ouderen er soms hun halve vriendenkring, in een tempo dat voor zorgmedewerkers niet bij te benen was.
Brinkhoven is geen uitzondering. In veel verpleeghuizen voltrok zich een soortgelijke crisis. Het verschil: de meeste instellingen maakten hun sterftecijfers niet openbaar. Dat tekent de gesloten wereld van de verpleeghuiszorg, waar ook familieleden vaak niet precies weten wat er achter de muren met hun dierbaren gebeurt.
De Volkskrant sprak met medewerkers van Brinkhoven, een instelling die juist wel openheid wil geven. Het verpleeghuis, dat midden in het dorp aan de rand van de Veluwe ligt, was een van de eerste huizen buiten Brabant waar het virus binnenkwam.
Terwijl half Nederland zich nog onaantastbaar waande, nam het aantal zieken en overledenen in Brinkhoven elke dag toe.
Medewerkers werkten tien tot twaalf uur per dag, kwamen op vrije dagen terug en gaven alles voor hun bewoners. Sommigen omschrijven de eerste weken als een ‘horrorfilm’. De helft van het personeel werd uiteindelijk zelf ziek. Toen het niet meer ging, moest het leger worden ingeschakeld.
Het is vrijdag 20 maart, een dag na het ingaan van het bezoekverbod, als de eerst oudere in Heerde omvalt, letterlijk. Ze heeft geen koorts, hoest niet, niest niet, ze gaat gewoon tegen de grond. En niemand heeft het zien aankomen.
Als verpleegkundige Kruizenga aankomt, zit ze scheefgezakt in haar stoel. ‘Ik voel me belabberd’, zegt de vrouw. ‘Mijn arm wil niet meer, en mijn been ook niet.’
Niet veel later ligt ze in de ambulance, op weg naar het ziekenhuis, op verdenking van een tia, een beroerte door een bloedprop in de hersenen. Maar het ziekenhuis stuurt de vrouw linea recta terug en komt nog dezelfde avond met de uitslag: corona.
Het is de eerste diagnose van Brinkhoven en – op één na – ook de laatste, want de rest zal niet meer worden getest.
Er zijn dan al drie andere patiënten die zich niet lekker voelen, maar niemand weet zeker wat hun mankeert. Het RIVM vindt testen binnen verpleeghuizen niet nodig. In de pikorde van de zorg bungelen verpleeghuizen onderaan.
Locatiemanager Inge van Loo heeft al eerder geprobeerd de GGD te bellen over een bewoner met koorts. Ze wil duidelijkheid: heeft hun patiënt corona? Maar het hele weekend krijgt ze een bandje te horen. Pas op maandag krijgt ze eindelijk een GGD-medewerker aan de lijn. ‘Nee’, zegt die. ‘Wij gaan niet testen.’
‘Ik heb nog twee keer teruggebeld of het écht niet kon’, zegt Van Loo. ‘Ik was verbaasd.’ Maar de GGD is onvermurwbaar. ‘Ze zeiden: al is de patiënt positief, dat verandert toch niks aan de behandeling.’
In de dagen daarna worden er steeds meer mensen ziek. De snelheid waarmee dat gebeurt, is adembenemend.
‘Elke keer als ik hier ’s ochtends binnenkwam, dacht ik: wie zouden er nog zijn?’, vertelt verzorgende Joyce van Marle.
‘Met zijn drieën hadden we 26 bewoners van wie de een na de ander ziek werd’, zegt verzorgende Bianca de Graaf. ‘We deden alles: wassen, uit bed halen, pillen delen, eten geven. Telkens is het: pak aan, pak uit. De werkdruk was zo hoog dat we niet genoeg aandacht konden geven aan mensen. Voor videobellen hadden we in het begin echt geen tijd.’
Veel verzorgenden voelen zich machteloos. Ze willen iets dóén, maar tegen corona bestaat niets.
Van Marle vertelt hoe ze ’s ochtends bij een vrouw komt die aan het einde van de nacht uit bed is gevallen. ‘Zij was onderkoeld. Er was op dat moment nog geen verdenking van corona, dus ik had geen beschermende kleding aan. Haar vingers waren zo koud dat ik het zuurstofgehalte niet kon meten.’
Ze belt de ambulance, maar die vertrekt weer. ‘De broeders zeiden dat ze een typische coronapatiënt was en dat ze haar niet meenamen. Dus ja, dan sta je daar, met een bewoner die je niet meer kunt helpen. We hebben geen zuurstof hier. Ik had het gevoel dat ik met mijn rug tegen de muur stond. Die vrouw lag echt te happen naar lucht. Nog diezelfde avond is ze overleden.’
Op dat moment gaat het op tv vooral over het dreigende tekort aan ic-bedden. ‘Dan dacht ik: je zou eens bij ons moeten komen, het is hier een horrorfilm’, zegt verzorgende Ingrid. ‘Wat er echt binnen deze muren gebeurt, kun je niet eens allemaal vertellen.’
Van Marle: ‘Op één dag heb ik vier vlindernaaldjes bij mensen in hun huid moeten plaatsen, zodat ze morfine konden krijgen. Van die vier zijn er inmiddels drie overleden. Toen een geestelijk verzorger die dag aan me vroeg hoe het nou eigenlijk met míj ging, begon ik te huilen.’
Het personeel van Brinkhoven heeft het in vergelijking met andere verpleeghuizen nog relatief goed getroffen met beschermingsmiddelen: locatiemanager Van Loo heeft al voor de crisis honderden extra mondkapjes ingeslagen. ‘Die FPP1-maskers waren al snel weg, maar daarna kregen we weer andere’, zegt Ingrid. ‘Op een gegeven moment raakten de schorten op, toen kregen we slagersschorten van familie van een bewoner. Tegelijkertijd zag ik ziekenhuispersoneel op tv schorten na één keer dragen weggooien. Dan dacht ik: wat doe je nu?’
Vanaf 27 maart mogen de bewoners hun kamer niet meer uit. Ze weten nauwelijks wat er buiten hun kamers gebeurt, wie er nog leeft. Tijd om iedereen in te lichten is er niet.
Ondertussen vallen hun overledenen niet eens onder de officiële covid-doden. Ze zijn niet getest en dus tellen ze niet mee. ‘We waren een soort vergeten groep’, zegt bestuurder Jos Bleijenberg.
Na een tijd ziet verpleegkundige Kruizenga precies wie er covid hebben – ook zonder test. ‘Corona-ogen’ noemt ze dat. ‘Het was een bepaalde blik’, zegt ze. ‘Apathisch en tegelijkertijd zag ik doodsangst.’
Ze is een van de medewerkers die vrijwel alle overledenen van het verpleeghuis onder handen heeft gehad. Ze herinnert zich een dag waarop vier patiënten achter elkaar doodgingen: ‘Ik zat rapporten van de nachtdienst te lezen toen er een stagiaire naar me toe kwam. Ze zei: ik denk dat deze mevrouw is overleden, kun je komen? Ze had zoiets nog nooit gezien, dus ik legde uit wat ze moest doen en wat ze kon verwachten. Ik was nog niet weg uit die kamer, of er kwam opnieuw iemand op me af: Judith, kun je met me meekomen, ik denk dat deze meneer dood is.’
‘Het was nog geen half 10 ’s ochtends’, zegt Kruizenga, ‘en toen waren er al twee mensen overleden.’
Ze weet dat het zwaar was, dat ze heel wat op de schouders had. Toch heeft ze het gevoel dat ze hier moest zijn. Want ze weet dat ze voor veel mensen nog iets heeft kunnen betekenen. Dat ze door haar inspanningen mensen op het allerlaatste moment nog bij elkaar heeft kunnen brengen voor een afscheid. Een man en zijn vrouw. De vrouw heeft haar met tranen in haar ogen bedankt.
De coronaprotocollen zijn hard. Familie kan alleen op het allerlaatste moment naar binnen om afscheid te nemen. Overleden bewoners mogen niet worden opgebaard, maar moeten nog dezelfde dag mee met de begrafenisondernemer. Sommige overledenen worden niet aangekleed voor ze de kist in gaan. Veel verzorgenden hebben het er zwaar mee, ook omdat ze niet – zoals gebruikelijk – een erehaag kunnen vormen om afscheid te nemen. Daar is tijd noch ruimte voor.
Pal naast Brinkhoven ligt uitvaartcentrum Memento Mori, een modern bakstenen gebouw met een bescheiden klokketoren.
Als de eerste coronapatiënten in het verpleeghuis sterven, belt uitvaartverzorger Astrid Strijbos zowel met de GGD als met het RIVM: hoe zit het met de besmettelijkheid van overleden covidpatiënten? Niemand kan het haar vertellen, ze krijgt nergens antwoord op haar vragen.
Memento Mori is een kleine uitvaartvereniging, opgericht door de hervormde kerk. Anders dan bij de grote bedrijven beschikken ze hier niet over beschermende middelen. ‘We hebben daarom het pijnlijke besluit moeten nemen de laatste verzorging niet meer te doen’, zegt Strijbos. ‘Daar heb ik het nog steeds moeilijk mee.’ Het betekent dat overledenen niet meer worden opgemaakt. Ze worden in de kist gelegd in ondergoed of pyjama, als dat het laatste is wat ze aanhadden.
‘Ik heb nabestaanden eerlijk verteld dat we niet anders konden, maar dat ik wist dat sommige van de grote bedrijven het wel deden’, vertelt de uitvaartverzorger. ‘Dan ga ik ergens anders heen’, zegt een nabestaande haar aan de telefoon. ‘Dat kan ik me heel goed voorstellen’, antwoordt Strijbos, ‘ik denk dat ik in uw situatie hetzelfde had gedaan.’
Steeds vaker luiden de klokken van Memento Mori, steeds vaker staat er een zwarte rouwauto voor de deur.
Bertha Nijmeijer (83) mag net als de andere bewoners haar kamer niet af. Ze probeert de lijkwagens niet te zien. Maar behalve de televisie en de krant heeft ze weinig anders om naar te kijken dan haar uitzicht op het dorp.
‘Soms kwamen er wel vier wagens op een dag langs. Dat moet je dan alleen zien te verwerken.’ Mevrouw Nijmeijer, die drie jaar geleden in Brinkhoven terechtkwam nadat zij halfzijdig verlamd was geraakt, richt zich in zulke situaties tot God. ‘Ik bid en vraag om kracht.’
Sommige bewoners die vlak bij de ingang wonen raken zo overstuur van de lijkwagens voor hun raam, dat hun familieleden naar het verpleeghuis bellen. Is het niet mogelijk om de overledenen op een andere manier op te halen?
Het team bespreekt de kwestie, maar besluit dat er geen alternatief is.
‘Mensen komen er via de voordeur in en gaan er via de voordeur weer uit’, zegt Van Loo. ‘Dit is gewoon ons verhaal. Eerlijk. Open. We kunnen iemand niet via de achterdeur laten verdwijnen.’
Corona maakt in het dorp Heerde drie keer zo veel slachtoffers als de Tweede Wereldoorlog, becijfert de dominee achteraf. Zelfs de burgemeester komt in het heetst van de strijd ziek thuis te zitten. Waarom wordt juist dit dorp zo geraakt?
Mogelijk was het een combinatie van de verkeerde bijeenkomsten op de verkeerde tijd: enkele feestjes in het dorp, een drukbezochte informatieavond over Lelystad Airport en een reeks besmettingen onder leden van mannenkoor De Lofzang.
In Brinkhoven houden ze het erop dat het hoge aantal besmettingen het gevolg is van het open karakter van het verpleeghuis. Het was hier altijd een zoete inval van familieleden en vrijwilligers. Wat in het dorp heerst, heerst hier.
Wat locatiemanager Van Loo opvalt: de eerste drie ziektegevallen zijn verspreid over drie afdelingen. Het lijkt erop dat het virus al voor de eerste overheidsmaatregelen via meerdere ingangen is binnengedrongen.
Op een ochtend loopt Van Loo iets voor zevenen het verpleeghuis binnen als ze in het halletje een net ingehuurde uitzendkracht naar buiten ziet lopen. Een jonge vrouw. Ze huilt. Binnen heeft de vrouw iedereen in volledige corona-uitrusting zien staan: mondmaskers, brillen, pakken. Nu loopt ze weg. Hier kan ze niet werken. ‘Zo heb ik het niet begrepen’, snikt het meisje.
Het is om moedeloos van te worden. Sinds de corona-uitbraak houdt Van Loo elke ochtend crisisoverleg met bestuurder Jos Bleijenberg. Het is woensdag 25 maart als ze aan de bel trekt.
‘Jos’, zegt ze, ‘we redden het nog tot het weekend. Daarna krijg ik de roosters gewoon niet meer vol.’ Op dat moment hebben ze twintig doodzieke bewoners. Ruim eenderde van het personeel ligt ziek thuis.
Ze plaatsen berichten op sociale media, bellen met iedereen die ook maar íéts doet met zorg: uitzendbureaus, zzp’ers, Actiz, Extra handen voor de zorg. Maar bijna niemand wil komen helpen aan het bed.
‘Mensen zeiden: o, dus jullie hebben echt corona in huis?’, zegt Van Loo. ‘En dan kwamen ze niet meer.’
De zorg is op dat moment al teruggeschroefd tot de noodzakelijke handelingen. Zo worden bewoners om tijd te besparen even niet meer gedoucht, maar ‘verzorgend gewassen’ met een washandje.
Bestuurder Bleijenberg slaat op donderdag alarm bij de veiligheidsregio. Hij stelt dat als er niks gebeurt, ze na het weekend bewoners moeten gaan verhuizen naar andere instellingen. ‘Ik wist dat we concreet moesten zijn’, zegt hij. ‘Precies zeggen wat we nodig hadden. Dus ik zei: we willen negen man, drie verpleegkundigen en zes verzorgenden.’
Op vrijdagavond om 8 uur komt het verlossende telefoontje: het leger is in aantocht. ‘Morgenochtend komen we’, zegt de majoor tegen Van Loo. ‘Om 7 uur staan we op de stoep.’
Als ze dat hoort, springen de tranen in haar ogen.
Sergeant Robert, militair verpleegkundige van de 43ste Geneeskundige Compagnie, is een militair die is getraind om moeilijke keuzen te maken in oorlogsgebied. Hij weet wat gewonden zijn, tijdens uitzendingen kreeg hij meerdere slachtoffers van ongelukken op zijn brancard.
Maar midden in de coronacrisis zit de verpleegkundige al twee weken thuis. Zijn hele compagnie is vanuit de kazerne naar huis gestuurd met de opdracht rust te nemen, fit te blijven en grote groepen te mijden. ‘We moesten ons gereedhouden voor een inzet’, zegt Robert. ‘Ik hoopte op de intensive care.’
Als jongen had hij niet zo veel met school. Het avontuur trok hem naar defensie. Pas toen hij op een tank verantwoordelijk werd voor de eerste hulp aan gewonden, wist hij wat hij wilde. Hij werd uitgezonden naar Afghanistan, voormalig Joegoslavië, Litouwen. Voor de kust van Somalië nam hij tweemaal deel aan een antipiraterijmissie.
En nu ging hij dus naar Heerde.
Op vrijdagavond 27 maart krijgt hij te horen dat hij zich de ochtend erop moet melden op de Veluwe. Hij zoekt het op met Google Maps om te kijken waar het ligt. ‘Toen klikte ik op zo’n coronakaartje en – poef! – daar zag ik Heerde donkerrood oplichten.’
In camouflagebroeken en op kisten stappen ze het verpleeghuis binnen. Heel even kijken de verzorgenden naar hun uniformen, maar al snel zien ze die niet meer.
Vrijwel meteen besluit sergeant Robert een einde te maken aan de achternamen waarmee hij en de andere militairen elkaar aanspreken. Hij wil dat iedereen zijn angsten kan uitspreken, zonder zich zorgen te maken over rangen of standen. ‘Hou op met dat ge-u’, zegt hij tegen de andere militairen. ‘Kappen met die onzin. Het maakt mij niet uit of je sergeant, korporaal of soldaat bent, ik ben gewoon Robert.’
Als Robert gewonden of stervenden ziet, denkt hij twee dingen: breng de situatie in kaart en houd de patiënten stabiel. Die ochtend heeft hij al snel zijn eerste covid-19-patiënt voor zich. Die lijkt helemaal niet zo ziek, denkt hij nog.
Al op dag 1 overlijdt de eerste patiënt en op dag 2 volgen er vier. Dit is on-Nederlands, vindt sergeant Robert, terwijl hij door akelig stille gangen van patiënt naar patiënt snelt.
Over de gang schuifelt een bewoner achter haar rollator. Ze gaat weer eens een ommetje maken vandaag. ‘Mevrouw, u moet terug naar uw kamer’, zegt sergeant Robert streng. ‘Waarom?’, protesteert ze. ‘U mag hier niet komen vanwege het virus’, zegt de militair. De dementerende dame kijkt hem fel aan. ‘Nee’, zegt ze, ‘ik ga niet, hoor.’
Daar staat hij dan naast een rollator, met zijn uniform en zijn gezag. Hij is het niet gewend dat orders worden genegeerd, laat staan door een vrouw die een halve eeuw ouder en een kop kleiner is dan hij. Wat nu?
Dan ziet hij een verzorgende een hand op de arm van de bewoner leggen en uitnodigend tegen haar spreken: ‘Zullen we even een kopje koffie gaan drinken op uw kamer?’ En ja hoor, daar schuifelt ze gedwee terug in de richting van haar appartement.
Rondom het anders zo kalme Brinkhoven gebeuren ineens bijzondere dingen. Soms vrolijk: een optreden voor de deur, een bedrijf uit het dorp dat een hoogwerker laat aanrukken voor ontmoetingen met familie.
Maar er is ook de buurtbewoner die ’s avonds in tranen opbelt naar het algemene nummer, omdat ze de hele dag lijkwagens heeft zien komen en gaan vanuit haar flatje. ‘Het is gewoon verschrikkelijk’, snikt ze.
De tuin is afgezet met rood-witte linten en op de parkeerplaats staan bordjes met ‘verboden toegang voor onbevoegden’. Niettemin wandelt een Telegraaf-journalist op 3 april rond etenstijd toch het verpleeghuis binnen, tegelijk met een maaltijdbezorger.
In de hal houdt het personeel hem tegen, zegt bestuurder Jos Bleijenberg. ‘Hij had veel commentaar en vond dat hij niets verkeerd deed.’
Omdat de journalist zich volgens de bestuurder niet als zodanig kenbaar had gemaakt, wordt de politie gebeld. Als de agenten eenmaal arriveren, staat de verslaggever alweer buiten.
Een wethouder spreekt later op Twitter schande van het gedrag van de journalist. Volgens de verslaggever zelf berust het allemaal op een misverstand: hij had het verbodsbord niet gezien en was juist bezig zich voor te stellen toen de ophef ontstond. ‘Verder dan het voorportaal ben ik nooit geweest.’ De Telegraaf verbreekt desondanks de samenwerking met de freelance journalist.
Telkens komen er patiënten bij die ernstig benauwd zijn.
Patiënten voor wie ze niets meer kunnen doen. Op voorschrift van de arts krijgen die om de vier uur morfine toegediend: zo voelen ze zich minder benauwd. Als het gevecht om lucht te ernstig wordt, worden ze in slaap gebracht, zodat ze het niet meer bewust meemaken.
Sergeant Robert is een nuchtere, rustige jongen met opvallende lichtblauwe ogen. Hij is bij defensie gewend lijstjes te maken, de boel ‘strak weg te zetten’. Al snel stelt hij samen met verpleegkundige Judith Kruizenga voor dat één zorgverlener alle morfine toedient. En dat wordt hij.
Vanaf dat moment komt hij daardoor alleen nog maar met de ziekste patiënten in aanraking. Tijd om tien minuten aan iemands bed te zitten, is er niet. Terwijl hij normaliter altijd praat, even onderzoekt welk mens hij voor zich heeft.
Als hij op een middag binnenkomt bij een vrouw die af en toe met een schok ademhaalt, voelt hij aan dat zijn aanwezigheid hier toch iets langer nodig is. Haar kinderen zitten al rond het bed.
Rustig spuit hij de vrouw wat morfine in. Nog één keer zuigt ze lucht naar binnen. Dan wordt het stil. Hij voelt haar pols. ‘Ik ben bang dat ze is overleden’, zegt hij zacht tegen de familie.
In een flits schiet de gedachte door hem heen dat ze is overleden door die laatste injectie. Nee, dat kan niet. De huisarts bevestigt dit later.
‘Bedankt dat je erbij was’, zegt de dochter van de vrouw tegen hem. Ze heeft tranen in haar ogen.
Een paar dagen later krijgt hij een appje met de overlijdensadvertentie. ‘Onze dank gaat uit naar de medewerkers van Hanzeheerd Brinkhoven en defensie voor de liefdevolle verzorging in deze bijzondere tijden’, staat er.
Het ontroert Robert. ‘Het is een van de intiemste momenten in een mensenleven’, zegt hij achteraf, ‘en daar mag jíj dan bij zijn.’ Hij vindt het mooi dat hij voor defensie iets kan betekenen binnen Nederland.
Even later wordt een militair niet goed in het verpleeghuis. ‘Gaat het wel een beetje?’, vraagt een verzorgende. Hij blijkt oververmoeid, maar vanwege de zware omstandigheden voor iedereen heeft hij niets gezegd.
Op de dag die stagiair Robin nooit meer zal vergeten, heeft hij dienst met een uitzendkracht en een militair verzorgende. Van de drie heeft hij als enige een band met de man die nu in zijn bed onregelmatig ligt te ademen.
‘Ik kwam hem iets te drinken aanbieden’, zegt Robin, ‘maar hij reageerde niet.’
De stagiair belt de verpleegkundige en gaat naast het bed zitten. Met zijn blauwe handschoenen pakt hij de hand van de man vast. Glazig kijkt de bewoner voor zich uit.
Een situatie als deze heeft Robin nog nooit meegemaakt. Hij is 20 jaar en volgt een mbo-opleiding tot militair verzorgende. Maar wat je doet als iemand ligt te sterven, staat niet in zijn lesboeken beschreven. Intuïtief voelt de stagiair dat het het best is te blijven praten, al heeft hij geen idee of zijn woorden nog aankomen.
‘Ik ben hier’, zegt Robin tegen de patiënt. Hij haalt zijn hand even door het witte haar van de man.
Het ademhalen stopt.
Een beetje beduusd zit Robin even later met zijn militaire collega buiten op een bankje. Zo is het dus, om erbij te zijn als iemand sterft. Hij heeft geprobeerd zo veel mogelijk vanuit zijn menselijk gevoel te handelen. ‘Je hebt het goed gedaan, jongen’, zegt de militair verpleegkundige.
Op de 24 kamerdeuren van de bewoners die er niet meer zijn, hangen nu kransen met een kaartje: ‘In liefdevolle herinnering.’ Familieleden krijgen de krans de komende weken mee als ze de spulletjes van hun vader of moeder komen ophalen. Daar is, ruim een maand na het laatste coronasterfgeval, nog geen mogelijkheid toe geweest.
De nog levende bewoners proberen ondertussen het verlies te verwerken.
Een licht dementerende bewoner wier echtgenoot is gestorven, kon niet bij de begrafenis van haar eigen man zijn, omdat ze zelf een covidverdenking had. De vrouw moest na een lang, gelukkig huwelijk de uitvaart van haar echtgenoot bijwonen via een livestream, zegt verzorgende Bianca de Graaf.
‘Nu vraagt die vrouw me steeds: zijn ze mij vergeten uit te nodigen voor de begrafenis? Ik krijg het haar niet uitgelegd.’
Op de afdeling van de 83-jarige mevrouw Nijmeijer zijn 11 van de 26 kamers leeg. ‘De meneer die elke ochtend bij me kwam vragen welke dag van de week het was, is er niet meer’, zegt ze. ‘De meneer van wie ik altijd het krantje kreeg, is ook overleden.’ Ook de vriendin met wie ze graag samen even naar buiten ging om te kletsen, heeft het niet overleefd.
‘Ik heb ze allemaal helemaal niet meer gezien’, zegt Nijmeijer, terwijl ze achter haar blauwe brilmontuur een traan uit haar oog veegt.
De bewoners mogen sinds kort weer met vier tegelijk in de gezamenlijke huiskamer zitten, maar voor haar hoeft dat nog even niet. Het is niet hetzelfde, nu zoveel medebewoners ontbreken. ‘Het hangt allemaal nog zo in de lucht. We kunnen alleen maar hopen dat het ooit weer zo mooi wordt als het was.’
De ironie is dat door het overlijden van zoveel bewoners het personeel nu meer tijd heeft dan ooit.
Afgelopen zaterdag om half 8 ’s ochtends: twee verzorgenden kloppen op de deur van mevrouw Nijmeijer. Of ze misschien zin heeft om een keer in bad te gaan? ‘Ik had al in geen jaren gebadderd’, zegt ze. ‘Ik wist niet eens dat we hier in Brinkhoven een bad hadden.’
Een uurtje later laat ze zich met de tillift het weldadig warme water in helpen. ‘Ze hadden er ook nog een geurige olie in gedaan, het rook heerlijk.’ Ze sluit haar ogen, terwijl een verzorgende haar haren inmasseert met shampoo. Voor even glijden de zorgen van de afgelopen weken van haar af. ‘Ik voelde me echt net een prinses.’
En de beukenhaag aan de ene kant kortgezet.SPOILER
Pauze en dan de liguster plus nog 2 meter beukenhaag korter zetten.
Én de troep opruimen. Lang leve de X grote kliko
#workout.
Nee hoor, ik zit op het balkon, kranten lezen en moet een van de katten aaien (als ik stop hoor ik een grrreeerrer)quote:
Stond niet in de planning, maar toch gedaan. Was lekkerquote:
. Met de hitte wel meer opletten... Nu rozig zal straks lekker een middagslaapje doen
Heb de stukken ook gelezen in de krant.. je ziet wel veel onwetendheid tussen de verhalen door.. hopelijk (hoop niet dát er weer zoiets ooit komt natuurlijk) is er van geleerd en wordt er eerder getest, naar huis gestuurd en ingegrepen.quote:
Wat een klus.
https://www.hellofresh.nl(...)11f34f7d184c734ef27c
Boe terug.
zo gaat het tot nu toe met alle dames. (Cas was er wel een uit onze voorselectie) Kennismaking ging best rustig. Cas is nog wel een beetje spannend wat haar betreft, maar die was eerst iets te gretig
Nu liggen ze best dicht bij elkaar in de reisbench. Maar dat is ok een deel stress van het autorijden. Zo thuis eens samen in de keuken zetten, kunnen ze verder aan elkaar wennen.
Ze is zwart, pluizig en niet bang voor mensen lijkt het.
Zal zo thuis even een foto maken.
quote:
Wij zijn weer onderweg naar huis. Met een ander konijn dan op de website stond.
Kennismaking ging best rustig. Cas is nog wel een beetje spannend wat haar betreft, maar die was eerst iets te gretig
Nu liggen ze best dicht bij elkaar in de reisbench. Maar dat is ok een deel stress van het autorijden. Zo thuis eens samen in de keuken zetten, kunnen ze verder aan elkaar wennen.
Ze is zwart, pluizig en niet bang voor mensen lijkt het.
Zal zo thuis even een foto maken.
quote:
Wij zijn weer onderweg naar huis. Met een ander konijn dan op de website stond.
Kennismaking ging best rustig. Cas is nog wel een beetje spannend wat haar betreft, maar die was eerst iets te gretig
Nu liggen ze best dicht bij elkaar in de reisbench. Maar dat is ok een deel stress van het autorijden. Zo thuis eens samen in de keuken zetten, kunnen ze verder aan elkaar wennen.
Ze is zwart, pluizig en niet bang voor mensen lijkt het.
Zal zo thuis even een foto maken.
liefVanmiddag ouderwets een ANWB autoroute gedaan, bij @Kaatje in de buurt
Tussendoor picknicken ergens op de hei waar verder niemand was.
Nu nog in eigen tuin de rest van de hapjes op eten
Het is fijne dag.
Dat was goed vertoeven. Rond 11 uur daar zodat ik de drukte voor was. En in de planning een uurtje of drie aan de plas door te brengen. Maar ik had een goed boek, lekkere snackjes, zonnetje en windje (en kkkkkoud! water).. dus toen kwam ik net pas thuis.
Ik moest wel de 1,5 pasa(sol) meter opstellen. Niet omdat het druk werd (want het was superrustig en ik had rondom me zeker tien meter
) maar omdat de zon te heet werd. 
Goede dag
Succesvolle Tinderquote:
Wij zijn weer onderweg naar huis. Met een ander konijn dan op de website stond.
Kennismaking ging best rustig. Cas is nog wel een beetje spannend wat haar betreft, maar die was eerst iets te gretig
Nu liggen ze best dicht bij elkaar in de reisbench. Maar dat is ok een deel stress van het autorijden. Zo thuis eens samen in de keuken zetten, kunnen ze verder aan elkaar wennen.
Ze is zwart, pluizig en niet bang voor mensen lijkt het.
Zal zo thuis even een foto maken.
Staan die bordjes er nog wel? Dacht dat die allemaal verdwenen waren. Omwille van milieu enzoquote:
[..]
Vanmiddag ouderwets een ANWB autoroute gedaan, bij @:Kaatje in de buurt
Tussendoor picknicken ergens op de hei waar verder niemand was.
Nu nog in eigen tuin de rest van de hapjes op eten
Het is fijne dag.
Herkenbaarquote:
In de VK: https://www.volkskrant.nl(...)oten-deuren~v386856/Het is een lap tekst geworden. En weer tranen...die mensen...de Verzorgenden, de bewoners.SPOILERtekst: In verpleeghuis Brinkhoven in Heerde slaat het coronavirus genadeloos toe. Tussen eind maart en half april overlijden 24 van de 73 bewoners, bijna eenderde. Het personeel krijgt hulp uit onverwachte hoek: de 43ste Geneeskundige Compagnie.
‘Kom je even kijken?’ Het is eind maart als kwaliteitsverpleegkundige Judith Kruizenga in het verpleeghuis van Heerde een telefoontje krijgt. Kruizenga slikt, het is de zoveelste vraag die ochtend. Als verpleegkundige werkt ze nu al dagenlang twaalf uur per dienst.
Als ze aankomt, ziet ze haar patiënt op de wc. Grote ogen. Hij hapt naar adem. Zijn armen zwaaien in paniek in het rond. Ze leggen hem op bed en geven morfine, waardoor hij wat lucht krijgt.
‘O man, ’t is wat, hè?’, zegt hij hijgend. ‘Ja, wás het maar wat’, zegt Kruizenga, ‘dan konden we het delen.’ De man lacht even. Humor van noorderlingen onder elkaar. Maar dan kijkt hij haar aan. ‘Ik denk dat ik morgenvroeg niet ga halen.’ Kruizenga kijkt in zijn ogen, als verpleegkundige probeert ze altijd te begrijpen wie ze voor zich heeft. Je hebt gelijk, denkt ze.
Ze geven hem meer morfine voor zijn benauwdheid, en nog meer. Het helpt niet. De man wordt steeds onrustiger, benauwder. Steeds vaker zakt hij weg. Zijn borstkas gaat hard op en neer. De verpleegkundige voelt dat ze iets moet doen. Even later brengt de huisarts de man in slaap, zodat hij zijn gevecht om lucht niet langer bewust hoeft mee te maken. Heel even loopt Kruizenga zijn kamer uit.
Als ze terugkomt, vindt ze hem. Hij is overleden, in zijn eentje. ‘Het gebeurde in een paar uur tijd’, zegt ze, ‘van een grapje naar de dood. Je staat erbij en je kijkt ernaar.’
Het coronavirus heeft de afgelopen maanden veel slachtoffers gemaakt in overbelaste ziekenhuizen, maar er is één plek waar de ziekte nog veel genadelozer toeslaat: de verpleeghuizen.
Terwijl in politiek en media vooral werd gediscussieerd over een tekort aan ic-bedden, nestelde het virus zich stilletjes op honderden afdelingen vol hulpbehoevende ouderen en dementerenden. De verspreiding werd mogelijk versneld door een gebrek aan mondkapjes, ziek personeel dat in het begin van de crisis gewoon moest komen werken en doordat er niet kon worden getest.
In verpleeghuis Brinkhoven in Heerde overleden tussen eind maart en half april 24 van de 73 bewoners, bijna eenderde. In een paar weken tijd verloren ouderen er soms hun halve vriendenkring, in een tempo dat voor zorgmedewerkers niet bij te benen was.
Brinkhoven is geen uitzondering. In veel verpleeghuizen voltrok zich een soortgelijke crisis. Het verschil: de meeste instellingen maakten hun sterftecijfers niet openbaar. Dat tekent de gesloten wereld van de verpleeghuiszorg, waar ook familieleden vaak niet precies weten wat er achter de muren met hun dierbaren gebeurt.
De Volkskrant sprak met medewerkers van Brinkhoven, een instelling die juist wel openheid wil geven. Het verpleeghuis, dat midden in het dorp aan de rand van de Veluwe ligt, was een van de eerste huizen buiten Brabant waar het virus binnenkwam.
Terwijl half Nederland zich nog onaantastbaar waande, nam het aantal zieken en overledenen in Brinkhoven elke dag toe.
Medewerkers werkten tien tot twaalf uur per dag, kwamen op vrije dagen terug en gaven alles voor hun bewoners. Sommigen omschrijven de eerste weken als een ‘horrorfilm’. De helft van het personeel werd uiteindelijk zelf ziek. Toen het niet meer ging, moest het leger worden ingeschakeld.
Het is vrijdag 20 maart, een dag na het ingaan van het bezoekverbod, als de eerst oudere in Heerde omvalt, letterlijk. Ze heeft geen koorts, hoest niet, niest niet, ze gaat gewoon tegen de grond. En niemand heeft het zien aankomen.
Als verpleegkundige Kruizenga aankomt, zit ze scheefgezakt in haar stoel. ‘Ik voel me belabberd’, zegt de vrouw. ‘Mijn arm wil niet meer, en mijn been ook niet.’
Niet veel later ligt ze in de ambulance, op weg naar het ziekenhuis, op verdenking van een tia, een beroerte door een bloedprop in de hersenen. Maar het ziekenhuis stuurt de vrouw linea recta terug en komt nog dezelfde avond met de uitslag: corona.
Het is de eerste diagnose van Brinkhoven en – op één na – ook de laatste, want de rest zal niet meer worden getest.
Er zijn dan al drie andere patiënten die zich niet lekker voelen, maar niemand weet zeker wat hun mankeert. Het RIVM vindt testen binnen verpleeghuizen niet nodig. In de pikorde van de zorg bungelen verpleeghuizen onderaan.
Locatiemanager Inge van Loo heeft al eerder geprobeerd de GGD te bellen over een bewoner met koorts. Ze wil duidelijkheid: heeft hun patiënt corona? Maar het hele weekend krijgt ze een bandje te horen. Pas op maandag krijgt ze eindelijk een GGD-medewerker aan de lijn. ‘Nee’, zegt die. ‘Wij gaan niet testen.’
‘Ik heb nog twee keer teruggebeld of het écht niet kon’, zegt Van Loo. ‘Ik was verbaasd.’ Maar de GGD is onvermurwbaar. ‘Ze zeiden: al is de patiënt positief, dat verandert toch niks aan de behandeling.’
In de dagen daarna worden er steeds meer mensen ziek. De snelheid waarmee dat gebeurt, is adembenemend.
‘Elke keer als ik hier ’s ochtends binnenkwam, dacht ik: wie zouden er nog zijn?’, vertelt verzorgende Joyce van Marle.
‘Met zijn drieën hadden we 26 bewoners van wie de een na de ander ziek werd’, zegt verzorgende Bianca de Graaf. ‘We deden alles: wassen, uit bed halen, pillen delen, eten geven. Telkens is het: pak aan, pak uit. De werkdruk was zo hoog dat we niet genoeg aandacht konden geven aan mensen. Voor videobellen hadden we in het begin echt geen tijd.’
Veel verzorgenden voelen zich machteloos. Ze willen iets dóén, maar tegen corona bestaat niets.
Van Marle vertelt hoe ze ’s ochtends bij een vrouw komt die aan het einde van de nacht uit bed is gevallen. ‘Zij was onderkoeld. Er was op dat moment nog geen verdenking van corona, dus ik had geen beschermende kleding aan. Haar vingers waren zo koud dat ik het zuurstofgehalte niet kon meten.’
Ze belt de ambulance, maar die vertrekt weer. ‘De broeders zeiden dat ze een typische coronapatiënt was en dat ze haar niet meenamen. Dus ja, dan sta je daar, met een bewoner die je niet meer kunt helpen. We hebben geen zuurstof hier. Ik had het gevoel dat ik met mijn rug tegen de muur stond. Die vrouw lag echt te happen naar lucht. Nog diezelfde avond is ze overleden.’
Op dat moment gaat het op tv vooral over het dreigende tekort aan ic-bedden. ‘Dan dacht ik: je zou eens bij ons moeten komen, het is hier een horrorfilm’, zegt verzorgende Ingrid. ‘Wat er echt binnen deze muren gebeurt, kun je niet eens allemaal vertellen.’
Van Marle: ‘Op één dag heb ik vier vlindernaaldjes bij mensen in hun huid moeten plaatsen, zodat ze morfine konden krijgen. Van die vier zijn er inmiddels drie overleden. Toen een geestelijk verzorger die dag aan me vroeg hoe het nou eigenlijk met míj ging, begon ik te huilen.’
Het personeel van Brinkhoven heeft het in vergelijking met andere verpleeghuizen nog relatief goed getroffen met beschermingsmiddelen: locatiemanager Van Loo heeft al voor de crisis honderden extra mondkapjes ingeslagen. ‘Die FPP1-maskers waren al snel weg, maar daarna kregen we weer andere’, zegt Ingrid. ‘Op een gegeven moment raakten de schorten op, toen kregen we slagersschorten van familie van een bewoner. Tegelijkertijd zag ik ziekenhuispersoneel op tv schorten na één keer dragen weggooien. Dan dacht ik: wat doe je nu?’
Vanaf 27 maart mogen de bewoners hun kamer niet meer uit. Ze weten nauwelijks wat er buiten hun kamers gebeurt, wie er nog leeft. Tijd om iedereen in te lichten is er niet.
Ondertussen vallen hun overledenen niet eens onder de officiële covid-doden. Ze zijn niet getest en dus tellen ze niet mee. ‘We waren een soort vergeten groep’, zegt bestuurder Jos Bleijenberg.
Na een tijd ziet verpleegkundige Kruizenga precies wie er covid hebben – ook zonder test. ‘Corona-ogen’ noemt ze dat. ‘Het was een bepaalde blik’, zegt ze. ‘Apathisch en tegelijkertijd zag ik doodsangst.’
Ze is een van de medewerkers die vrijwel alle overledenen van het verpleeghuis onder handen heeft gehad. Ze herinnert zich een dag waarop vier patiënten achter elkaar doodgingen: ‘Ik zat rapporten van de nachtdienst te lezen toen er een stagiaire naar me toe kwam. Ze zei: ik denk dat deze mevrouw is overleden, kun je komen? Ze had zoiets nog nooit gezien, dus ik legde uit wat ze moest doen en wat ze kon verwachten. Ik was nog niet weg uit die kamer, of er kwam opnieuw iemand op me af: Judith, kun je met me meekomen, ik denk dat deze meneer dood is.’
‘Het was nog geen half 10 ’s ochtends’, zegt Kruizenga, ‘en toen waren er al twee mensen overleden.’
Ze weet dat het zwaar was, dat ze heel wat op de schouders had. Toch heeft ze het gevoel dat ze hier moest zijn. Want ze weet dat ze voor veel mensen nog iets heeft kunnen betekenen. Dat ze door haar inspanningen mensen op het allerlaatste moment nog bij elkaar heeft kunnen brengen voor een afscheid. Een man en zijn vrouw. De vrouw heeft haar met tranen in haar ogen bedankt.
De coronaprotocollen zijn hard. Familie kan alleen op het allerlaatste moment naar binnen om afscheid te nemen. Overleden bewoners mogen niet worden opgebaard, maar moeten nog dezelfde dag mee met de begrafenisondernemer. Sommige overledenen worden niet aangekleed voor ze de kist in gaan. Veel verzorgenden hebben het er zwaar mee, ook omdat ze niet – zoals gebruikelijk – een erehaag kunnen vormen om afscheid te nemen. Daar is tijd noch ruimte voor.
Pal naast Brinkhoven ligt uitvaartcentrum Memento Mori, een modern bakstenen gebouw met een bescheiden klokketoren.
Als de eerste coronapatiënten in het verpleeghuis sterven, belt uitvaartverzorger Astrid Strijbos zowel met de GGD als met het RIVM: hoe zit het met de besmettelijkheid van overleden covidpatiënten? Niemand kan het haar vertellen, ze krijgt nergens antwoord op haar vragen.
Memento Mori is een kleine uitvaartvereniging, opgericht door de hervormde kerk. Anders dan bij de grote bedrijven beschikken ze hier niet over beschermende middelen. ‘We hebben daarom het pijnlijke besluit moeten nemen de laatste verzorging niet meer te doen’, zegt Strijbos. ‘Daar heb ik het nog steeds moeilijk mee.’ Het betekent dat overledenen niet meer worden opgemaakt. Ze worden in de kist gelegd in ondergoed of pyjama, als dat het laatste is wat ze aanhadden.
‘Ik heb nabestaanden eerlijk verteld dat we niet anders konden, maar dat ik wist dat sommige van de grote bedrijven het wel deden’, vertelt de uitvaartverzorger. ‘Dan ga ik ergens anders heen’, zegt een nabestaande haar aan de telefoon. ‘Dat kan ik me heel goed voorstellen’, antwoordt Strijbos, ‘ik denk dat ik in uw situatie hetzelfde had gedaan.’
Steeds vaker luiden de klokken van Memento Mori, steeds vaker staat er een zwarte rouwauto voor de deur.
Bertha Nijmeijer (83) mag net als de andere bewoners haar kamer niet af. Ze probeert de lijkwagens niet te zien. Maar behalve de televisie en de krant heeft ze weinig anders om naar te kijken dan haar uitzicht op het dorp.
‘Soms kwamen er wel vier wagens op een dag langs. Dat moet je dan alleen zien te verwerken.’ Mevrouw Nijmeijer, die drie jaar geleden in Brinkhoven terechtkwam nadat zij halfzijdig verlamd was geraakt, richt zich in zulke situaties tot God. ‘Ik bid en vraag om kracht.’
Sommige bewoners die vlak bij de ingang wonen raken zo overstuur van de lijkwagens voor hun raam, dat hun familieleden naar het verpleeghuis bellen. Is het niet mogelijk om de overledenen op een andere manier op te halen?
Het team bespreekt de kwestie, maar besluit dat er geen alternatief is.
‘Mensen komen er via de voordeur in en gaan er via de voordeur weer uit’, zegt Van Loo. ‘Dit is gewoon ons verhaal. Eerlijk. Open. We kunnen iemand niet via de achterdeur laten verdwijnen.’
Corona maakt in het dorp Heerde drie keer zo veel slachtoffers als de Tweede Wereldoorlog, becijfert de dominee achteraf. Zelfs de burgemeester komt in het heetst van de strijd ziek thuis te zitten. Waarom wordt juist dit dorp zo geraakt?
Mogelijk was het een combinatie van de verkeerde bijeenkomsten op de verkeerde tijd: enkele feestjes in het dorp, een drukbezochte informatieavond over Lelystad Airport en een reeks besmettingen onder leden van mannenkoor De Lofzang.
In Brinkhoven houden ze het erop dat het hoge aantal besmettingen het gevolg is van het open karakter van het verpleeghuis. Het was hier altijd een zoete inval van familieleden en vrijwilligers. Wat in het dorp heerst, heerst hier.
Wat locatiemanager Van Loo opvalt: de eerste drie ziektegevallen zijn verspreid over drie afdelingen. Het lijkt erop dat het virus al voor de eerste overheidsmaatregelen via meerdere ingangen is binnengedrongen.
Op een ochtend loopt Van Loo iets voor zevenen het verpleeghuis binnen als ze in het halletje een net ingehuurde uitzendkracht naar buiten ziet lopen. Een jonge vrouw. Ze huilt. Binnen heeft de vrouw iedereen in volledige corona-uitrusting zien staan: mondmaskers, brillen, pakken. Nu loopt ze weg. Hier kan ze niet werken. ‘Zo heb ik het niet begrepen’, snikt het meisje.
Het is om moedeloos van te worden. Sinds de corona-uitbraak houdt Van Loo elke ochtend crisisoverleg met bestuurder Jos Bleijenberg. Het is woensdag 25 maart als ze aan de bel trekt.
‘Jos’, zegt ze, ‘we redden het nog tot het weekend. Daarna krijg ik de roosters gewoon niet meer vol.’ Op dat moment hebben ze twintig doodzieke bewoners. Ruim eenderde van het personeel ligt ziek thuis.
Ze plaatsen berichten op sociale media, bellen met iedereen die ook maar íéts doet met zorg: uitzendbureaus, zzp’ers, Actiz, Extra handen voor de zorg. Maar bijna niemand wil komen helpen aan het bed.
‘Mensen zeiden: o, dus jullie hebben echt corona in huis?’, zegt Van Loo. ‘En dan kwamen ze niet meer.’
De zorg is op dat moment al teruggeschroefd tot de noodzakelijke handelingen. Zo worden bewoners om tijd te besparen even niet meer gedoucht, maar ‘verzorgend gewassen’ met een washandje.
Bestuurder Bleijenberg slaat op donderdag alarm bij de veiligheidsregio. Hij stelt dat als er niks gebeurt, ze na het weekend bewoners moeten gaan verhuizen naar andere instellingen. ‘Ik wist dat we concreet moesten zijn’, zegt hij. ‘Precies zeggen wat we nodig hadden. Dus ik zei: we willen negen man, drie verpleegkundigen en zes verzorgenden.’
Op vrijdagavond om 8 uur komt het verlossende telefoontje: het leger is in aantocht. ‘Morgenochtend komen we’, zegt de majoor tegen Van Loo. ‘Om 7 uur staan we op de stoep.’
Als ze dat hoort, springen de tranen in haar ogen.
Sergeant Robert, militair verpleegkundige van de 43ste Geneeskundige Compagnie, is een militair die is getraind om moeilijke keuzen te maken in oorlogsgebied. Hij weet wat gewonden zijn, tijdens uitzendingen kreeg hij meerdere slachtoffers van ongelukken op zijn brancard.
Maar midden in de coronacrisis zit de verpleegkundige al twee weken thuis. Zijn hele compagnie is vanuit de kazerne naar huis gestuurd met de opdracht rust te nemen, fit te blijven en grote groepen te mijden. ‘We moesten ons gereedhouden voor een inzet’, zegt Robert. ‘Ik hoopte op de intensive care.’
Als jongen had hij niet zo veel met school. Het avontuur trok hem naar defensie. Pas toen hij op een tank verantwoordelijk werd voor de eerste hulp aan gewonden, wist hij wat hij wilde. Hij werd uitgezonden naar Afghanistan, voormalig Joegoslavië, Litouwen. Voor de kust van Somalië nam hij tweemaal deel aan een antipiraterijmissie.
En nu ging hij dus naar Heerde.
Op vrijdagavond 27 maart krijgt hij te horen dat hij zich de ochtend erop moet melden op de Veluwe. Hij zoekt het op met Google Maps om te kijken waar het ligt. ‘Toen klikte ik op zo’n coronakaartje en – poef! – daar zag ik Heerde donkerrood oplichten.’
In camouflagebroeken en op kisten stappen ze het verpleeghuis binnen. Heel even kijken de verzorgenden naar hun uniformen, maar al snel zien ze die niet meer.
Vrijwel meteen besluit sergeant Robert een einde te maken aan de achternamen waarmee hij en de andere militairen elkaar aanspreken. Hij wil dat iedereen zijn angsten kan uitspreken, zonder zich zorgen te maken over rangen of standen. ‘Hou op met dat ge-u’, zegt hij tegen de andere militairen. ‘Kappen met die onzin. Het maakt mij niet uit of je sergeant, korporaal of soldaat bent, ik ben gewoon Robert.’
Als Robert gewonden of stervenden ziet, denkt hij twee dingen: breng de situatie in kaart en houd de patiënten stabiel. Die ochtend heeft hij al snel zijn eerste covid-19-patiënt voor zich. Die lijkt helemaal niet zo ziek, denkt hij nog.
Al op dag 1 overlijdt de eerste patiënt en op dag 2 volgen er vier. Dit is on-Nederlands, vindt sergeant Robert, terwijl hij door akelig stille gangen van patiënt naar patiënt snelt.
Over de gang schuifelt een bewoner achter haar rollator. Ze gaat weer eens een ommetje maken vandaag. ‘Mevrouw, u moet terug naar uw kamer’, zegt sergeant Robert streng. ‘Waarom?’, protesteert ze. ‘U mag hier niet komen vanwege het virus’, zegt de militair. De dementerende dame kijkt hem fel aan. ‘Nee’, zegt ze, ‘ik ga niet, hoor.’
Daar staat hij dan naast een rollator, met zijn uniform en zijn gezag. Hij is het niet gewend dat orders worden genegeerd, laat staan door een vrouw die een halve eeuw ouder en een kop kleiner is dan hij. Wat nu?
Dan ziet hij een verzorgende een hand op de arm van de bewoner leggen en uitnodigend tegen haar spreken: ‘Zullen we even een kopje koffie gaan drinken op uw kamer?’ En ja hoor, daar schuifelt ze gedwee terug in de richting van haar appartement.
Rondom het anders zo kalme Brinkhoven gebeuren ineens bijzondere dingen. Soms vrolijk: een optreden voor de deur, een bedrijf uit het dorp dat een hoogwerker laat aanrukken voor ontmoetingen met familie.
Maar er is ook de buurtbewoner die ’s avonds in tranen opbelt naar het algemene nummer, omdat ze de hele dag lijkwagens heeft zien komen en gaan vanuit haar flatje. ‘Het is gewoon verschrikkelijk’, snikt ze.
De tuin is afgezet met rood-witte linten en op de parkeerplaats staan bordjes met ‘verboden toegang voor onbevoegden’. Niettemin wandelt een Telegraaf-journalist op 3 april rond etenstijd toch het verpleeghuis binnen, tegelijk met een maaltijdbezorger.
In de hal houdt het personeel hem tegen, zegt bestuurder Jos Bleijenberg. ‘Hij had veel commentaar en vond dat hij niets verkeerd deed.’
Omdat de journalist zich volgens de bestuurder niet als zodanig kenbaar had gemaakt, wordt de politie gebeld. Als de agenten eenmaal arriveren, staat de verslaggever alweer buiten.
Een wethouder spreekt later op Twitter schande van het gedrag van de journalist. Volgens de verslaggever zelf berust het allemaal op een misverstand: hij had het verbodsbord niet gezien en was juist bezig zich voor te stellen toen de ophef ontstond. ‘Verder dan het voorportaal ben ik nooit geweest.’ De Telegraaf verbreekt desondanks de samenwerking met de freelance journalist.
Telkens komen er patiënten bij die ernstig benauwd zijn.
Patiënten voor wie ze niets meer kunnen doen. Op voorschrift van de arts krijgen die om de vier uur morfine toegediend: zo voelen ze zich minder benauwd. Als het gevecht om lucht te ernstig wordt, worden ze in slaap gebracht, zodat ze het niet meer bewust meemaken.
Sergeant Robert is een nuchtere, rustige jongen met opvallende lichtblauwe ogen. Hij is bij defensie gewend lijstjes te maken, de boel ‘strak weg te zetten’. Al snel stelt hij samen met verpleegkundige Judith Kruizenga voor dat één zorgverlener alle morfine toedient. En dat wordt hij.
Vanaf dat moment komt hij daardoor alleen nog maar met de ziekste patiënten in aanraking. Tijd om tien minuten aan iemands bed te zitten, is er niet. Terwijl hij normaliter altijd praat, even onderzoekt welk mens hij voor zich heeft.
Als hij op een middag binnenkomt bij een vrouw die af en toe met een schok ademhaalt, voelt hij aan dat zijn aanwezigheid hier toch iets langer nodig is. Haar kinderen zitten al rond het bed.
Rustig spuit hij de vrouw wat morfine in. Nog één keer zuigt ze lucht naar binnen. Dan wordt het stil. Hij voelt haar pols. ‘Ik ben bang dat ze is overleden’, zegt hij zacht tegen de familie.
In een flits schiet de gedachte door hem heen dat ze is overleden door die laatste injectie. Nee, dat kan niet. De huisarts bevestigt dit later.
‘Bedankt dat je erbij was’, zegt de dochter van de vrouw tegen hem. Ze heeft tranen in haar ogen.
Een paar dagen later krijgt hij een appje met de overlijdensadvertentie. ‘Onze dank gaat uit naar de medewerkers van Hanzeheerd Brinkhoven en defensie voor de liefdevolle verzorging in deze bijzondere tijden’, staat er.
Het ontroert Robert. ‘Het is een van de intiemste momenten in een mensenleven’, zegt hij achteraf, ‘en daar mag jíj dan bij zijn.’ Hij vindt het mooi dat hij voor defensie iets kan betekenen binnen Nederland.
Even later wordt een militair niet goed in het verpleeghuis. ‘Gaat het wel een beetje?’, vraagt een verzorgende. Hij blijkt oververmoeid, maar vanwege de zware omstandigheden voor iedereen heeft hij niets gezegd.
Op de dag die stagiair Robin nooit meer zal vergeten, heeft hij dienst met een uitzendkracht en een militair verzorgende. Van de drie heeft hij als enige een band met de man die nu in zijn bed onregelmatig ligt te ademen.
‘Ik kwam hem iets te drinken aanbieden’, zegt Robin, ‘maar hij reageerde niet.’
De stagiair belt de verpleegkundige en gaat naast het bed zitten. Met zijn blauwe handschoenen pakt hij de hand van de man vast. Glazig kijkt de bewoner voor zich uit.
Een situatie als deze heeft Robin nog nooit meegemaakt. Hij is 20 jaar en volgt een mbo-opleiding tot militair verzorgende. Maar wat je doet als iemand ligt te sterven, staat niet in zijn lesboeken beschreven. Intuïtief voelt de stagiair dat het het best is te blijven praten, al heeft hij geen idee of zijn woorden nog aankomen.
‘Ik ben hier’, zegt Robin tegen de patiënt. Hij haalt zijn hand even door het witte haar van de man.
Het ademhalen stopt.
Een beetje beduusd zit Robin even later met zijn militaire collega buiten op een bankje. Zo is het dus, om erbij te zijn als iemand sterft. Hij heeft geprobeerd zo veel mogelijk vanuit zijn menselijk gevoel te handelen. ‘Je hebt het goed gedaan, jongen’, zegt de militair verpleegkundige.
Op de 24 kamerdeuren van de bewoners die er niet meer zijn, hangen nu kransen met een kaartje: ‘In liefdevolle herinnering.’ Familieleden krijgen de krans de komende weken mee als ze de spulletjes van hun vader of moeder komen ophalen. Daar is, ruim een maand na het laatste coronasterfgeval, nog geen mogelijkheid toe geweest.
De nog levende bewoners proberen ondertussen het verlies te verwerken.
Een licht dementerende bewoner wier echtgenoot is gestorven, kon niet bij de begrafenis van haar eigen man zijn, omdat ze zelf een covidverdenking had. De vrouw moest na een lang, gelukkig huwelijk de uitvaart van haar echtgenoot bijwonen via een livestream, zegt verzorgende Bianca de Graaf.
‘Nu vraagt die vrouw me steeds: zijn ze mij vergeten uit te nodigen voor de begrafenis? Ik krijg het haar niet uitgelegd.’
Op de afdeling van de 83-jarige mevrouw Nijmeijer zijn 11 van de 26 kamers leeg. ‘De meneer die elke ochtend bij me kwam vragen welke dag van de week het was, is er niet meer’, zegt ze. ‘De meneer van wie ik altijd het krantje kreeg, is ook overleden.’ Ook de vriendin met wie ze graag samen even naar buiten ging om te kletsen, heeft het niet overleefd.
‘Ik heb ze allemaal helemaal niet meer gezien’, zegt Nijmeijer, terwijl ze achter haar blauwe brilmontuur een traan uit haar oog veegt.
De bewoners mogen sinds kort weer met vier tegelijk in de gezamenlijke huiskamer zitten, maar voor haar hoeft dat nog even niet. Het is niet hetzelfde, nu zoveel medebewoners ontbreken. ‘Het hangt allemaal nog zo in de lucht. We kunnen alleen maar hopen dat het ooit weer zo mooi wordt als het was.’
De ironie is dat door het overlijden van zoveel bewoners het personeel nu meer tijd heeft dan ooit.
Afgelopen zaterdag om half 8 ’s ochtends: twee verzorgenden kloppen op de deur van mevrouw Nijmeijer. Of ze misschien zin heeft om een keer in bad te gaan? ‘Ik had al in geen jaren gebadderd’, zegt ze. ‘Ik wist niet eens dat we hier in Brinkhoven een bad hadden.’
Een uurtje later laat ze zich met de tillift het weldadig warme water in helpen. ‘Ze hadden er ook nog een geurige olie in gedaan, het rook heerlijk.’ Ze sluit haar ogen, terwijl een verzorgende haar haren inmasseert met shampoo. Voor even glijden de zorgen van de afgelopen weken van haar af. ‘Ik voelde me echt net een prinses.’
En nu langzaam weer opbouwen naar een nieuwe mini maatschappij daar, als de laatste besmette persoon is genezen en de kamers weer gevuld kunnen gaan worden.
Voor mijn verpleeghuis rekenen ze op zes weken voor de bezetting weer op peil is.
Ben maar naar binnen gevlucht, de zon piept onder de parasol door, niet te harden zo heet. Strak weer terug als de zon weg is
Verder geshopt voor de spiesen opdracht en ijsjes gegeten
Op sommige routes staan ze nog, op deze niet. Maar je kan alle routes exporteren naar je navigatiesysteem, of ouderwets kaart lezen.quote:
[..]
Staan die bordjes er nog wel? Dacht dat die allemaal verdwenen waren. Omwille van milieu enzo
Oma van mijn ex dus.
Ziek... benauwd, koorts...
net als blijkt dat 1 van de medewerkers per ongeluk een heel zwikje van die oudjes heeft besmet.
Zit je dus maanden zonder bezoek voor je eigen veiligheid. Mensjes rennen achteruit nu ze echt geen andere mensen zien dan het personeel wat stiekem natuurlijk ook gewoon druk is.
Coronatesten voor heel het verpleegtehuis...
Gisteren getest...
vandaan: negatieve test, niet meer benauwd, temperatuur normaal.
Volgens mij is ze gewoon onkruid... onverwoestbaar
quote:
Hier “oude oma” in het verpleegtehuis.
Oma van mijn ex dus.
Ziek... benauwd, koorts...
net als blijkt dat 1 van de medewerkers per ongeluk een heel zwikje van die oudjes heeft besmet.
Zit je dus maanden zonder bezoek voor je eigen veiligheid. Mensjes rennen achteruit nu ze echt geen andere mensen zien dan het personeel wat stiekem natuurlijk ook gewoon druk is.
Coronatesten voor heel het verpleegtehuis...
Gisteren getest...
vandaan: negatieve test, niet meer benauwd, temperatuur normaal.
Volgens mij is ze gewoon onkruid... onverwoestbaar
En dat in deze tijden medewerkers die met kwetsbare mensen werken nog steeds geen mondkapjes (kunnen) dragen is absurd
1 Paar ouders bezocht?;quote:
Ja, 3 paar is niet te doen, de Duitser zijn ouders wonen aan de grens met Zwitserland... Ben hier met de kinderen, blijven slapen en morgen weer terug. Het is toch een goede 3 uur rijden...quote:
Heerlijk, voor de jongens, voor jou en vooral ook voor opa en oma. Wat zullen jullie allemaal genietenquote:
Nou de grap is wel... dat wij juist aardig onder de indruk waren over hoe streng ze daar waren.quote:
[..]
En dat in deze tijden medewerkers die met kwetsbare mensen werken nog steeds geen mondkapjes (kunnen) dragen is absurd
Maar uiteindelijk ging het dus alsnog mis.
Maar het is niet voor het eerst dat ik denk... als dit is wat het lijkt... dan is het wel klaar.
En gewoon weer; niks aan de hand.
Volgende keer dochterlief maar weer eens laten videobellen met dr als oma op visite is.
(Al vergist oma zich steeds vaker met de kleinkinderen... die komen uit china en de mijne is hoogblond.. dus dat is ook een teken aan de wand vrees ik. )
Erge is nog dat er natuurlijk een dag komt...
maarja tot die tijd genieten we er maar gewoon van.
Groetjes terug uit de Utrechtse heuvelrug.quote:
Netjes afstand kunnen houden of vlogen de kinderen meteen op de grootouders af?quote:
Ja, 3 paar is niet te doen, de Duitser zijn ouders wonen aan de grens met Zwitserland... Ben hier met de kinderen, blijven slapen en morgen weer terug. Het is toch een goede 3 uur rijden...
Komt die heuvelrug ook wel eens naar E?quote:Op zaterdag 30 mei 2020 18:39 schreef Kreator het volgende:
Groetjes terug uit de Utrechtse heuvelrug.
Het is zwart, pluizig, en niet fatsoenlijk op de foto te zetten
. Dus in het echt is ze eigenlijk nog veel leuker. Ik zoek nog inspiratie voor een naam. Ze heet vanuit de opvang Celine, en mijn zusje heeft die zojuist hardgrondig afgekeurd.
Daarom zitten zwarte beesten ook langer in het asiel. Lastig voor Instagramquote:
en niet fatsoenlijk op de foto te zetten
Luisteren konijnen naar hun naam? Zo ja, dan ga ik zoeken zonder een “a” In de naamquote:
Het is zwart, pluizig, en niet fatsoenlijk op de foto te zetten
Ik zoek nog inspiratie voor een naam. Ze heet vanuit de opvang Celine, en mijn zusje heeft die zojuist hardgrondig afgekeurd.
[ afbeelding ]
Ja, sneu welquote:
[..]
Daarom zitten zwarte beesten ook langer in het asiel. Lastig voor Instagram
Daar heb ik ze nog niet op kunnen betrappenquote:
[..]
Luisteren konijnen naar hun naam? Zo ja, dan ga ik zoeken zonder een “a” In de naam
Zo heette mijn grootmoeder, die ik nooit gekend heb...ook wel bekend met de roepnaam Sara.quote:
Het is zwart, pluizig, en niet fatsoenlijk op de foto te zetten
Ik zoek nog inspiratie voor een naam. Ze heet vanuit de opvang Celine, en mijn zusje heeft die zojuist hardgrondig afgekeurd.
[ afbeelding ]
Tanja!quote:
karenquote:
Het is zwart, pluizig, en niet fatsoenlijk op de foto te zetten
Ik zoek nog inspiratie voor een naam. Ze heet vanuit de opvang Celine, en mijn zusje heeft die zojuist hardgrondig afgekeurd.
[ afbeelding ]
Weer een stuk verder kunnen bouwen aan de bank Wij hadden een lekker dagje. Een wat lager tempo dan normaal in de weekenden. Ik heb voornamelijk met de hogedrukreiniger gespeeld. Daar was het prima weer voor.
quote:
Op 
T -13
Zoals de kinderserie. Casper en Emma
T -8quote:
In welke dimensie ook; in de lucht gaat iequote:
Als in Castanja(e) ?quote:
Maar het is niet zo'n heel pittig ding, en ik denk bij Tanja aan een vrouw met behoorlijk wat pit
Emma is wel liefquote:
Gelukt!quote:
Ja dus.
omg, die wordt alléén maar beterquote:
We kijken Mr Robot. Wat een goede serie
Ik mis die serie wel
Ja!quote:
Ze gebruiken nu recente technologie he..quote:
Nu 19 uur wachten om te zien hoe ze aan het ISS gaan dockenquote:
-plop-
Maar enkel aftellen en niet melden wat de status is, is toch anders.quote:
[..]
Ze gebruiken nu recente technologie he..
Motoren dienen nog steeds vlak voor T-0 gestart te worden.
Wel mooi om te zien dat er een livestream is vanuit de capsule en beelden van stage1 en 2.
We zijn net begonnen aan seizoen 2. Echt fascinerend. Het is lang geleden dat ik me overdag verheugfe op de serie die ik 's avonds ga kijken.quote:
[..]
omg, die wordt alléén maar beter
Ik mis die serie wel
Wat een foute man met veel foute vrienden (waaronder natuurlijk Trump).
En Clinton, en Obama, als ik het me goed herinner..quote:
Wij kijken naar de Netflix-docuserie over Jeffrey Epstein.
Wat een foute man met veel foute vrienden (waaronder natuurlijk Trump).
[ Bericht 1% gewijzigd door sigme op 30-05-2020 22:14:55 (Obama stond niet op de lijst) ]
Wie niet...quote:
[..]
En Clinton, en Obama, als ik het me goed herinner..
https://www.theguardian.c(...)-netflix-documentaryquote:How perversely twisted is the American justice system that a Gatsby-esque billionaire, friends with such powerful figures as Bill Clinton, Prince Andrew and Donald Trump, a longstanding donor to Harvard and MIT, could buy his way out of an almost certain life sentence for child sex abuse and trafficking?
Artsen zijn ook niet allemaal heilig of perfect hè. Ik ben best wel eens blijer geweest met de fysio dan met de huisarts.quote:Op zaterdag 30 mei 2020 13:15 schreef Blues het volgende:
[..]
Ik sla al aan bij het zinnetje 'wat de fysio zegt'
Mensen aub dat zijn GEEN artsen.
Bigger issues al dan dokters en fysios.quote:
Er is niemand rijk om Michelle te shushen
Ik zou het konijn Willem noemen. Al is het dan een meisje.
Naar Cas en Willem, dikke vrienden
Tuurlijk, maar een fysio is geen longarts.quote:
Artsen zijn ook niet allemaal heilig of perfect hè. Ik ben best wel eens blijer geweest met de fysio dan met de huisarts.
+ een paar flinke missers van fysio's gehad en gezien.
Maar het lijkt er toch op dat nasleep van covid-19 soms klachten geeft die niet echt het terrein zijn van een longarts. Wintertenen of neurologische problemen bijvoorbeeld, daar lijkt me een longarts nou niet speciaal specialist in.quote:
[..]
Tuurlijk, maar een fysio is geen longarts.
+ een paar flinke missers van fysio's gehad en gezien.
Oh ik doelde op de nasleep van longproblemen bij covidpatiënten.quote:
[..]
Maar het lijkt er toch op dat nasleep van covid-19 soms klachten geeft die niet echt het terrein zijn van een longarts. Wintertenen of neurologische problemen bijvoorbeeld, daar lijkt me een longarts nou niet speciaal specialist in.
Euh ja, maar in dat stuk, waarin verwezen wordt naar fysios, gaat het toch juist over het brede scala aan klachten dan mensen soms hebben ná 'afloop' van covid-19?quote:
[..]
Oh ik doelde op de nasleep van longproblemen bij covidpatiënten.
Door omstandigheden heb ik een paar sockwa's over. Barefoot hardloopschoenen.
Uit ervaring weet ik dat de zolen bijna onverslijtbaar zijn, en m'n schoenen zijn toch ook een jaar of vijf actief mishandeld en werd toen pas echt haveloos.
Anyway, ik heb dus een spiksplinternieuw paar over, maat 38/39. Heeft iemand interesse / kent iemand iemand met interesse? Er moet wel een prijs betaald worden: iets van een feelgood story op iets van sociale media. Nader te overleggen. Met mij. Ik heb geen facebook/twitter/instagram, dus iedereen kan me alles wijsmaken 😃.
Ik heb geen netwerk voor zoiets (had ik al gezegd dat ik dus geen facebook/twitter/instragram/taktik/weetikveel heb?), dus ik probeer het hier maar eens.
@minilot: moet jij geen nieuwe? Of ken jij mensen die dodelijk jaloers waren op jouw prachtige sockwa's?
@Loona, @Tele6: hebben jullie barefootfanaten/barefootverkenners in een sportclubje misschien? Of wil je zelf (en pas je in de prinsessemuiltjes, ik meen dat tele een fraaie maat 44 heeft
)@Candaasje: alternatieveling; moet jij geen contact maken met de aarde en dan barefoot maar dan niet blootvoets?
@ alle anderen: iemand interesse of een kennis met interesse?
Avondje Netflix met een ep Vikings, Kingdom en Last Dance.
Ah, heel lief, maar ik leef toch nog op te grote voet vrees ikquote:Op zaterdag 30 mei 2020 22:54 schreef sigme het volgende:
Iets héél anders.
Door omstandigheden heb ik een paar sockwa's over. Barefoot hardloopschoenen.
[ afbeelding ]
Uit ervaring weet ik dat de zolen bijna onverslijtbaar zijn, en m'n schoenen zijn toch ook een jaar of vijf actief mishandeld en werd toen pas echt haveloos.
Anyway, ik heb dus een spiksplinternieuw paar over, maat 38/39. Heeft iemand interesse / kent iemand iemand met interesse? Er moet wel een prijs betaald worden: iets van een feelgood story op iets van sociale media. Nader te overleggen. Met mij. Ik heb geen facebook/twitter/instagram, dus iedereen kan me alles wijsmaken 😃.
Ik heb geen netwerk voor zoiets (had ik al gezegd dat ik dus geen facebook/twitter/instragram/taktik/weetikveel heb?), dus ik probeer het hier maar eens.
@:minilot: moet jij geen nieuwe? Of ken jij mensen die dodelijk jaloers waren op jouw prachtige sockwa's?
@:Loona, @:Tele6: hebben jullie barefootfanaten/barefootverkenners in een sportclubje misschien? Of wil je zelf (en pas je in de prinsessemuiltjes, ik meen dat tele een fraaie maat 44 heeft
@:Candaasje: alternatieveling; moet jij geen contact maken met de aarde en dan barefoot maar dan niet blootvoets?
@ alle anderen: iemand interesse of een kennis met interesse?
(maat 40 hier...) God, moe. Nu toch maar aan de slag. Geen greintje zin alleen.
4.00 wakker geworden want vriendlief kwam naar bed en deed de balkondeur wat hard dicht en wilde nog even mededelen dat er nu ook rellen in LA zijn....ok
6.30 een NL alert dat ik nu niet naar het centrum moet komen want er is een grote brand....like wtf, 6.30!
8:00 wakker gemaakt door Poes die al 3 maanden (lees: sinds vriendlief naar bed ging) geen eten had gehad en het nu wel tijd vond om om eten te smeken
Beetje brak, maar gedoucht en ontbeten klaar voor de volgende verjaardag
Ga zo stukje taart eten en koffie drinken en dan weer weg voor de andere visite komt.Maar ik zit gewoon thuis. Op de bank. Te werken.
Ik ben wel al tijden benieuwd of het wat voor me is, barefoot schoenen. Maari k doe niet aan hardlopen.quote:
Iets héél anders.
Door omstandigheden heb ik een paar sockwa's over. Barefoot hardloopschoenen.
[ afbeelding ]
Uit ervaring weet ik dat de zolen bijna onverslijtbaar zijn, en m'n schoenen zijn toch ook een jaar of vijf actief mishandeld en werd toen pas echt haveloos.
Anyway, ik heb dus een spiksplinternieuw paar over, maat 38/39. Heeft iemand interesse / kent iemand iemand met interesse? Er moet wel een prijs betaald worden: iets van een feelgood story op iets van sociale media. Nader te overleggen. Met mij. Ik heb geen facebook/twitter/instagram, dus iedereen kan me alles wijsmaken 😃.
Ik heb geen netwerk voor zoiets (had ik al gezegd dat ik dus geen facebook/twitter/instragram/taktik/weetikveel heb?), dus ik probeer het hier maar eens.
@:minilot: moet jij geen nieuwe? Of ken jij mensen die dodelijk jaloers waren op jouw prachtige sockwa's?
@:Loona, @:Tele6: hebben jullie barefootfanaten/barefootverkenners in een sportclubje misschien? Of wil je zelf (en pas je in de prinsessemuiltjes, ik meen dat tele een fraaie maat 44 heeft
@:Candaasje: alternatieveling; moet jij geen contact maken met de aarde en dan barefoot maar dan niet blootvoets?
@ alle anderen: iemand interesse of een kennis met interesse?
Ik heb het altijd al eens willen uitproberen, dat barefoot running, maar ben bang dat ik er blessures van krijgquote:
Ik ben wel al tijden benieuwd of het wat voor me is, barefoot schoenen. Maari k doe niet aan hardlopen.
Ik krijg van alles blessures, dus op zich is dat niet raar gedacht. Waarschijnlijk ben ik gewoon te zwaar voor hardlopen. Maar ik trok het om kwart over zes opstaan gewoon even heel slecht. Was vervolgens de hele dag moe van het slecht wakker worden, kreeg juist meer vreetdrang daardoor. Dat is het me niet waard. Mijn enkel is nog stuk van vorige week Murph.quote:
[..]
Ik heb het altijd al eens willen uitproberen, dat barefoot running, maar ben bang dat ik er blessures van krijg
Gaaf huisje, jammer hoor. Ik zou zo moeten ontwaken in NYCquote:Op zondag 31 mei 2020 09:07 schreef Myraela het volgende:
Wanneer je agenda een herinnering stuurt dat je vandaag moet inchecken in je geboekte huisje: https://www.airbnb.com/ro(...)2F&guests=1&adults=1
Maar ik zit gewoon thuis. Op de bank. Te werken.
Nou is dat al een poosje niet the place to be, dus dat verzacht wel enigzins.Had ik al eens (misschien al 10x hoor) verteld dat ik 6 weken naar Meppel moest en dus 55 km op een dag ging fietsen met het idee dat ik dan misschien ook wel wat af zou vallen!quote:
Mijn hardlooppoging begint alweer te verslappen.
Nou, hongurrrrrrr als een paard dus hè. Eten! Dus nee, niks afgevallen
Ik snap 'veel bewegen' en 'dus meer vreetdrang' wel
Wat een rare vervelende nacht. Aaneenschakeling van maffe dingen.quote:
2.00 wakker geworden van vriendlief die in gamerrage tegen zijn scherm aan het schreeuwen is....ik ga kijken en zeg: 'really....with chess?' - hij was dus aan het schaken
4.00 wakker geworden want vriendlief kwam naar bed en deed de balkondeur wat hard dicht en wilde nog even mededelen dat er nu ook rellen in LA zijn....ok
6.30 een NL alert dat ik nu niet naar het centrum moet komen want er is een grote brand....like wtf, 6.30!
8:00 wakker gemaakt door Poes die al 3 maanden (lees: sinds vriendlief naar bed ging) geen eten had gehad en het nu wel tijd vond om om eten te smeken
Beetje brak, maar gedoucht en ontbeten klaar voor de volgende verjaardag
Hopelijk niet werken vannacht.
Kleine update want heb al ff niet gepost (wel zoveel mogelijk gelezen); had zondag n pijnaanval van 3,5 uur in mn nieren. En nu heb ik n ontsteking. Hetzij blaas- of nierbekken. Heb n kuur van n week gekregen dus hoop dat t helpt. Geen pijn meer gehad na vorige week in ieder geval.
Sinds virus ben ik helemaal van t wandelen. In weekends zo'n 9 tot 15km per dag. Vind t heerlijk, nooit geweten.
Vanmiddag fietsen naar zus, daarvoor misschien ff wandelen. Daar taart en avondeten want neefje is alweer 8.
Fijne Pinksterdag iedereen
Ik zou het graag willen proberen maar daar ga ik met geen enkele mogelijkheid inpassenquote:
Iets héél anders.
Door omstandigheden heb ik een paar sockwa's over. Barefoot hardloopschoenen.
[ afbeelding ]
Uit ervaring weet ik dat de zolen bijna onverslijtbaar zijn, en m'n schoenen zijn toch ook een jaar of vijf actief mishandeld en werd toen pas echt haveloos.
Anyway, ik heb dus een spiksplinternieuw paar over, maat 38/39. Heeft iemand interesse / kent iemand iemand met interesse? Er moet wel een prijs betaald worden: iets van een feelgood story op iets van sociale media. Nader te overleggen. Met mij. Ik heb geen facebook/twitter/instagram, dus iedereen kan me alles wijsmaken 😃.
Ik heb geen netwerk voor zoiets (had ik al gezegd dat ik dus geen facebook/twitter/instragram/taktik/weetikveel heb?), dus ik probeer het hier maar eens.
@:minilot: moet jij geen nieuwe? Of ken jij mensen die dodelijk jaloers waren op jouw prachtige sockwa's?
@:Loona, @:Tele6: hebben jullie barefootfanaten/barefootverkenners in een sportclubje misschien? Of wil je zelf (en pas je in de prinsessemuiltjes, ik meen dat tele een fraaie maat 44 heeft
@:Candaasje: alternatieveling; moet jij geen contact maken met de aarde en dan barefoot maar dan niet blootvoets?
@ alle anderen: iemand interesse of een kennis met interesse?
Oh, dat klinkt akelig. Geen niersteentje/gruis wat nu ook de ontsteking veroorzaakt? (is namelijk bekende combi en doet héél veel pijn). En gaaf dat je wandelen zo fijn bent gaan vinden. Is het ookquote:
Wat een rare vervelende nacht. Aaneenschakeling van maffe dingen.
Hopelijk niet werken vannacht.
Kleine update want heb al ff niet gepost (wel zoveel mogelijk gelezen); had zondag n pijnaanval van 3,5 uur in mn nieren. En nu heb ik n ontsteking. Hetzij blaas- of nierbekken. Heb n kuur van n week gekregen dus hoop dat t helpt. Geen pijn meer gehad na vorige week in ieder geval.
Sinds virus ben ik helemaal van t wandelen. In weekends zo'n 9 tot 15km per dag. Vind t heerlijk, nooit geweten.
Vanmiddag fietsen naar zus, daarvoor misschien ff wandelen. Daar taart en avondeten want neefje is alweer 8.
Fijne Pinksterdag iedereen
Wandel al jaren super graag, liefst samen met iemand, maar ja, corona En mijn achterneefje wordt 4 (dinsdag, vieren het vandaag).
Hardloopschoenen...eh doe maar niet
Ik had vandaag m’n koffer moeten inpakken
. Vorig jaar toen ik deze reis moest cancellen was het daar 15 gr en regen, net even gekeken, nu is het er best redelijk maar gaat slechter worden (hier ook volgens mij)Ga zo eens een stukje tv kijken, zag gisteren een stukje van een docu over Suzy Q, jeugdsentiment
Ga je het wel weer inhalen zodra alles weer wat normaler is?quote:
Gaaf huisje, jammer hoor. Ik zou zo moeten ontwaken in NYC
55 km is ook echt wel veel! Maar dat is ook wel waarom ik er echt van overtuigd ben dat afvallen 95% je eten is, de rest is wel gezond en tof, maar speelt in mijn ogen echt een minder grote rol.quote:
Had ik al eens (misschien al 10x hoor) verteld dat ik 6 weken naar Meppel moest en dus 55 km op een dag ging fietsen met het idee dat ik dan misschien ook wel wat af zou vallen!
Nou, hongurrrrrrr als een paard dus hè. Eten! Dus nee, niks afgevallen
Ik snap 'veel bewegen' en 'dus meer vreetdrang' wel
Al denk ik dat het bij mij ook echt het verkeerd wakker worden was. Soms ging het namelijk helemaal prima, dan werd ik uit mezelf wakker. Maar met een vroege wekker, leek ik gewoon de hele dag niet wakker te worden. Wat overigens raar is, want kwart over zes is eigenlijk mijn 'normale' voor-corona wekker.
Geen idee eigenlijk. Zoals de situatie in de VS nu is verwacht ik niet direct dat het daar snel weer goed toeven is. En vliegen vind ik voorlopig ook geen prettig idee. We zitten sowieso vast aan de schoolvakantie dus de eerstvolgende reële mogelijkheid is toch pas over een jaar.quote:
quote:
Op zondag 31 mei 2020 09:18 schreef Clubsoda het volgende:
Gaaf huisje, jammer hoor. Ik zou zo moeten ontwaken in NYC Nou is dat al een poosje niet the place to be, dus dat verzacht wel enigzins.
Ga je het wel weer inhalen zodra alles weer wat normaler is?
Jij?
En beterschap FFT!
Ik heb nooit meer gewogen dan toen ik behoorlijk wat keren in de week intensief sportte (en goed nog zuivel at/dronk. Ik denk dat een halve kilo kaas per week ook wel wat doet.) Nu was dat ook wel een deel spieren, maar afvallen deed ik dus niet. (Ik heb geen idee hoe het nu naar al die koekjes en het stilzitten is, maar in november pre-corona woog ik 61kg. Toen ik dus nog sportte, lag dat meer rond de 70k-72kg. )
Maar eerlijk is eerlijk; hoewel zwaarder, zat ik wel wat strakker in mijn vel dan nu
Ik heb ook echt nog geen idee. We zijn van de autovakanties en zoeken kleine particuliere huisjes uit. Dus wat dat betreft is het prima te doen zonder de drukte op te zoeken. Maar een zomervakantie zie ik dit jaar echt niet gebeuren. Zelfs als er weer meer mag, hoef ik niet vooraan in de rij te staan.quote:
Geen idee eigenlijk. Zoals de situatie in de VS nu is verwacht ik niet direct dat het daar snel weer goed toeven is. En vliegen vind ik voorlopig ook geen prettig idee. We zitten sowieso vast aan de schoolvakantie dus de eerstvolgende reële mogelijkheid is toch pas over een jaar.
Jij?
Misschien eind van het jaar een weekje weg, en dan hopelijk volgend voorjaar wel richting Italië.
Dus, zo verjaardag en dan fiets ik direct daarna door naar een natuurgebied voor een rondje.
Verwoord mooi hoe ik me bij veel dingen voelquote:
Zelfs als er weer meer mag, hoef ik niet vooraan in de rij te staan.
Qua zomervakantie hebben we een huisje in Oostenrijk en als het zo doorgaat, zijn we wel van plan om te gaan. Dan ga ik daar wel weinig ondernemen en mensen vermijden Maar zolang je uit druktes blijf zie ik ook geen enkel bezwaar om lekker in een huisje in het buitenland te gaan zitten.quote:
Qua horeca voelt het voor mij ook zo
Ja, precies. We hebben sowieso niet zoveel meer plannen dan wandelen en in de tuin zitten en dat kan prima, verwacht ik.quote:
[..]
Maar zolang je uit druktes blijf zie ik ook geen enkel bezwaar om lekker in een huisje in het buitenland te gaan zitten.
We proberen er gewoon thuis maar het leukste van te maken. Vind ik soms ook nog lastig. Het kanoën afgelopen woensdag was perfect, maar in het weekend probeer ik ook dat soort activiteiten en natuurgebieden te vermijden.
Dat is vrij bekend hierquote:
+ een paar flinke missers van fysio's gehad en gezien.
Bij ons dus andersom.
Kan ik me goed voorstellen. Met een 8-jarige met nul zitvlees is horeca bij ons toch enigszins beperkt tot kopjes koffie en snelle happen. Die kan ik wel missen en we hebben gelukkig een huisje met een prima keuken.quote:
Voor mij hoort horeca zo hard bij vakantie, dat ik het zonde vind van m'n geld om dan helemaal die kant op te gaan. Maar dat kan inderdaad prima verder.
We proberen er gewoon thuis maar het leukste van te maken. Vind ik soms ook nog lastig. Het kanoën afgelopen woensdag was perfect, maar in het weekend probeer ik ook dat soort activiteiten en natuurgebieden te vermijden.
Dus, door de week kan ik niet rustig in het bos wandelen want ik kan er niet komen. En in het weekend kan ik niet rustig in het bos wandelen omdat iedereen in het bos wil wandelen.
in februari was dat ofzo. Een huisje tegenover die van mijn ouders. En zoals het nu gaat gaat dat ook wel door. Eind juni zouden we samen met mijn ouders naar Centerparcs gaan want dan zou man in Praag zitten voor zijn werk. Maar dat mocht niet meer. Want 2 gezinnen in 1 huisje. Ik mocht wel een huisje er bij boeken.
dat maar afgezegd.Dat hebben wij ook met onze ADHD-ster. Daarom gingen wij eigenlijk alleen naar vreetschuren want speelding. Wat we nu dus niet hoeven te doen want dichtquote:
[..]
Kan ik me goed voorstellen. Met een 8-jarige met nul zitvlees is horeca bij ons toch enigszins beperkt tot kopjes koffie en snelle happen. Die kan ik wel missen en we hebben gelukkig een huisje met een prima keuken.
Ik had een falend huisarts-fysio-duo. De huisarts vermoedde geen hernia maar als het toch zo was dan zou de fysio dat wel opmerken en de fysio dacht dat het best een hernia kon zijn maar de huisarts dacht van niet dus zou het vast niet zo zijn. En toen ging-ie me dus krakenquote:
[..]
Dat is vrij bekend hier
Bij ons dus andersom.
Maar goed, ik heb inmiddels een hele fijne fysio
en een andere huisarts maar dat is een sukkel. Ik wil een nieuwe, maar gedoe.Ze zijn al-le-maal gestopt. Nou ja, tandarts is nu aan het werk in Groningen (ik heb haar al opgezocht met het gevoel daar dan bij die praktijk te gaan...) omdat ze daar woont. Huisarts kreeg enorme burnout en is gestopt als huisarts. Sportfysiotherapeut is met pensioen. Like wtf jongens
Nieuwe tandarts vind ik echt niks. Nieuwe huisarts nog nooit ontmoet. Nieuwe fysio is een broekie van in de 20 waar ik me heel dik, oud en out of shape bij voel
Ja, herkenbaar. Het wordt wel íets beter met het ouder worden, maar houdt niet over. Een ipad zou een oplossing zijn maar dat staat me toch tegen. Wat dat betreft vind ik thuisdineren wel heel fijn, wat hadden gisteren een heerlijk viergangediner en kind een Happy Meal en alle gelegenheid om rond te huppelen en te spelen en te lezen.quote:
[..]
Dat hebben wij ook met onze ADHD-ster. Daarom gingen wij eigenlijk alleen naar vreetschuren want speelding. Wat we nu dus niet hoeven te doen want dicht
Oh, wat jammerquote:
Ik had een jaar geleden de leukste en liefste tandarts van de wereld, de fijnste meest begripvolle en wijze huisarts en een super fijne, goede fysiotherapeut die ik qua spieren/pezen/gewrichten meer vertrouwde dan artsen.
Ze zijn al-le-maal gestopt. Nou ja, tandarts is nu aan het werk in Groningen (ik heb haar al opgezocht met het gevoel daar dan bij die praktijk te gaan...) omdat ze daar woont. Huisarts kreeg enorme burnout en is gestopt als huisarts. Sportfysiotherapeut is met pensioen. Like wtf jongens
Nieuwe tandarts vind ik echt niks. Nieuwe huisarts nog nooit ontmoet. Nieuwe fysio is een broekie van in de 20 waar ik me heel dik, oud en out of shape bij voel
Voor een tandarts zou ik best een eindje willen reizen. En herkenbaar, van die fysio, de mijne is ook buitengewoon knap Ik voel me ook altijd wat onbeholpen, zo halfnaakt met een stijf lijf en dan zo'n behandelbankafdruk op je voorhoofd Toen ze klein was hebben we de iPad gebruikt. Tegenwoordig word ze heel erg onrustig van een iPad. Vorig jaar wilde we vieren dat we zoveel jaar bij elkaar waren en gingen we naar de Griek. Eentje met veel ruimte maar geen kinderhoek. IPad voor haar mee maar ze werd helemaal gek van het stil zitten. Toen zijn mijn man en ik omdebeurt maar met haar gaan wandelen in de wijk met mijn telefoontje dinosaurussen zoeken (zo’n soort pokemon gebeuren). Gezellig was het nietquote:
[..]
Ja, herkenbaar. Het wordt wel íets beter met het ouder worden, maar houdt niet over. Een ipad zou een oplossing zijn maar dat staat me toch tegen. Wat dat betreft vind ik thuisdineren wel heel fijn, wat hadden gisteren een heerlijk viergangediner en kind een Happy Meal en alle gelegenheid om rond te huppelen en te spelen en te lezen.
Ik heb daar inderdaad te grote poten voorquote:
Iets héél anders.
Door omstandigheden heb ik een paar sockwa's over. Barefoot hardloopschoenen.
[ afbeelding ]
Uit ervaring weet ik dat de zolen bijna onverslijtbaar zijn, en m'n schoenen zijn toch ook een jaar of vijf actief mishandeld en werd toen pas echt haveloos.
Anyway, ik heb dus een spiksplinternieuw paar over, maat 38/39. Heeft iemand interesse / kent iemand iemand met interesse? Er moet wel een prijs betaald worden: iets van een feelgood story op iets van sociale media. Nader te overleggen. Met mij. Ik heb geen facebook/twitter/instagram, dus iedereen kan me alles wijsmaken 😃.
Ik heb geen netwerk voor zoiets (had ik al gezegd dat ik dus geen facebook/twitter/instragram/taktik/weetikveel heb?), dus ik probeer het hier maar eens.
@:minilot: moet jij geen nieuwe? Of ken jij mensen die dodelijk jaloers waren op jouw prachtige sockwa's?
@:Loona, @:Tele6: hebben jullie barefootfanaten/barefootverkenners in een sportclubje misschien? Of wil je zelf (en pas je in de prinsessemuiltjes, ik meen dat tele een fraaie maat 44 heeft
@:Candaasje: alternatieveling; moet jij geen contact maken met de aarde en dan barefoot maar dan niet blootvoets?
@ alle anderen: iemand interesse of een kennis met interesse?
een beschaafde maat 42/43 wel 
Barefoot survivallen gebeurt voor zover ik weet niet. Als je in een touw klimt, leg je een knoop om je eigen voet heen en een schoen is dan essentieel om te voorkomen dat je je eigen voet plet tussen dat touw. De meeste mensen zijn op zoek naar schoenen met hardere zolen dan hardloopschoenen
Wat een nacht Isa
Ik ben maar één keer wakker geworden. Er waren katten aan het vechten buiten en Piep was daardoor van slag dus ze moest gerustgesteld worden.FFT, leuk je hier weer te zien. Ik hoop dat de kuur helpt.
Au!quote:
[..]
Ik had een falend huisarts-fysio-duo. De huisarts vermoedde geen hernia maar als het toch zo was dan zou de fysio dat wel opmerken en de fysio dacht dat het best een hernia kon zijn maar de huisarts dacht van niet dus zou het vast niet zo zijn. En toen ging-ie me dus kraken
Ik ben best tevree over de mijne. Online aan te melden, geen gedoequote:Maar goed, ik heb inmiddels een hele fijne fysio
Tenminste, dat was de laatste keer dat ik op hun website keek.
Ik denk het wel een niersteen. Had 4 jaar geleden eenzelfde aanval. Had iig ontstekingsbacteriën en bloed in mn urine. Was volgens dokter net bananenmelk.quote:
[..]
Oh, dat klinkt akelig. Geen niersteentje/gruis wat nu ook de ontsteking veroorzaakt? (is namelijk bekende combi en doet héél veel pijn). En gaaf dat je wandelen zo fijn bent gaan vinden. Is het ook
En mijn achterneefje wordt 4 (dinsdag, vieren het vandaag).
Ik wandel met een heel goed vriend, achter elkaar op afstand. Veel gezelliger dan alleen. Jammer alleen dat wij altijd het gras induiken omdat de rest naast elkaar blijft lopen.
Wow dat je zelfs verjaardag achterneef viert. Ik zou niet weten wie mijn achterneven- of nichten zijn. Misschien heb je een kleine(re) familie. Prima dag om een verjaardag te vieren iig.
Niets mis met een beetje variatiequote:
@:Lucky_Strike Ik hoef niet meer te spugen maar het eten komt er nu op een andere manier met een noodgang uit
Inderdaad scheelt keelpijn en druk op mijn hoofdquote:
Meeehquote:
Ik voel me wel een beetje opgesloten in huis. F. werkt door de week gewoon op de zaak en heeft de auto mee dan. Ik wil vandaag en morgen best dingen doen, buiten de deur, maar dat doet IEDEREEN en daar heb ik dan weer geen zin in.
Dus, door de week kan ik niet rustig in het bos wandelen want ik kan er niet komen. En in het weekend kan ik niet rustig in het bos wandelen omdat iedereen in het bos wil wandelen.
Wel eventjes (kwartiertje) naar buiten voor vitamine d. Doet je vast goed. Blokje om is voldoende.
Als je wilt dm-en welke huisarts, dan hou ik me aanbevolen! Dat aanmelden is ook niet zo'n ding maar dan moet je je ook afmelden en je dossier doorsluizen enzo. Nou ja, ik ga er werk van maken.quote:
[..]
Au!
[..]
Ik ben best tevree over de mijne. Online aan te melden, geen gedoe
Tenminste, dat was de laatste keer dat ik op hun website keek.
Dat soort etentjes ken ik. Altijd leukquote:
Toen zijn mijn man en ik omdebeurt maar met haar gaan wandelen in de wijk met mijn telefoontje dinosaurussen zoeken (zo’n soort pokemon gebeuren). Gezellig was het niet
We hadden echt het idee dat het wel weer kon. Maar we hadden het toch mis. Was wel een goedkoop etentjequote:
toetjes sloegen wij over alleen de jongste. En eten wilde zij ook niet alleen wat stokbrood. Dus we hadden al het idee om dan maar samen te gaan of met de jongste maar toen kwam corona Zonde van zo'n leuke avondquote:
[..]
Toen ze klein was hebben we de iPad gebruikt. Tegenwoordig word ze heel erg onrustig van een iPad. Vorig jaar wilde we vieren dat we zoveel jaar bij elkaar waren en gingen we naar de Griek. Eentje met veel ruimte maar geen kinderhoek. IPad voor haar mee maar ze werd helemaal gek van het stil zitten. Toen zijn mijn man en ik omdebeurt maar met haar gaan wandelen in de wijk met mijn telefoontje dinosaurussen zoeken (zo’n soort pokemon gebeuren). Gezellig was het niet
wij hebben het voordeel dat we de helft van de weekenden alleen zijn en dan maar rustig gaan eten. Maar ik vind het ook maar moeilijk voor te stellen dat je zo slecht tegen stilzitten kan mijne is nu dus volop aan het lezen en daar kan hij zich in een hyperfocus uren in verliezen. En vervolgens is hij helemaal van het padje omdat hij niet bewogen heeft Straks soberso wel hoor, want hond.quote:
[..]
Meeeh
Wel eventjes (kwartiertje) naar buiten voor vitamine d. Doet je vast goed. Blokje om is voldoende.
De jongste geef je een boek, iets te eten of haar iPad en dan vergeet je dat die er isquote:
[..]
Zonde van zo'n leuke avond
@Lonaa, is een eind fietsen naar iets niet een optie, en dan wandelen? En geen idee of dat kan, maar een mandje voor Dora zodat je haar mee kan nemen?
Hier een fijne tandarts qua werk, we denken wel beiden totaal anders over de wereld, maar we kunnen daar prima over heen stappen. Im zie nu al op dat hij ermee stopt. Dan gaat de kleinzoon van de vorige tandarts in de praktijk en die man haatte ik, ik heb gejankt toen ik niet meer naar de schooltandarts mocht (volgens mij als enige in Nederland)
Huisarts is ook een prima man, zijn vorige vervanger op maandagen daarentegen was een verschrikking, de huidige ken ik niet.
En fysio, in de praktijk zitten verschillende, en afhankelijk van de klacht weet ik naar wie ik moet. Fijn is wel dat mijn fysiofitness daar ook is, en ze dus, met mijn toestemming, ook overleggen wat het beste programma is
Hmm. Ik zou wel eens kunnen kijken naar een kar ofzo. Weet niet of ze dat durft.quote:
He FFT wat pijnlijk klinkt dat, hopelijk werkt de medicatie goed
@:Lonaa, is een eind fietsen naar iets niet een optie, en dan wandelen? En geen idee of dat kan, maar een mandje voor Dora zodat je haar mee kan nemen?
Kijken of je zoiets kunt lenen om te proberenquote:
[..]
Hmm. Ik zou wel eens kunnen kijken naar een kar ofzo. Weet niet of ze dat durft.
Gaat het over na een ab kuur? En dan? Steentjes vergruizen of zo.
En Isa ...en ik denken dat Chess - gewoon schaken ? - een rustige contemplatief spel is.
Vandaag krijg ik de fb herinneringen terug van Sicilië vorig jaar.
Tóch even weg, virtueel.
quote:
[..]
Kijken of je zoiets kunt lenen om te proberen
Straks slenter ik wel wat door de buurt, denk dat het toch te warm is. En misschien gaan we wel een gaaf nieuw commando aanleren.
Zou je vliegen of met de auto erheen?
De berichten omtrent vliegen zijn nog zo tegenstrijdig...nog even afwachten hoe de situatie begin oktober gaat zijn.
Portugal is daarheen verschoven, met Elisa.
Hoe ver weg werkt F dan? Kun je hem niet brengen en dan direct door naar het bos?quote:
Ik voel me wel een beetje opgesloten in huis. F. werkt door de week gewoon op de zaak en heeft de auto mee dan. Ik wil vandaag en morgen best dingen doen, buiten de deur, maar dat doet IEDEREEN en daar heb ik dan weer geen zin in.
Dus, door de week kan ik niet rustig in het bos wandelen want ik kan er niet komen. En in het weekend kan ik niet rustig in het bos wandelen omdat iedereen in het bos wil wandelen.
Misschien dan juist eens barefoot proberen.quote:
[..]
Ik heb het altijd al eens willen uitproberen, dat barefoot running, maar ben bang dat ik er blessures van krijg
Maar niet te veel in 1x.. het is een andere manier van lopen.. je landt meer op je voorvoet.
Althans.. dat is de bedoeling maar dat moet je wel een beetje oefenen en je gebruikt dan andere spieren.. dus langzaam opbouwen ter voorkoming van blessures
Hmm, dit zou nog wel eens een optie kunnen zijn.quote:
[..]
Hoe ver weg werkt F dan? Kun je hem niet brengen en dan direct door naar het bos?
Ongeveer op 1 flitspaal afstand.quote:
[..]
Hoe ver weg werkt F dan? Kun je hem niet brengen en dan direct door naar het bos?
Dat kan in de gemeente Emmen best ver zijn. Tenminste, werkende flitspalen. Daarvan zijn er twee, aan één straat.quote:
wij wandelen op dit moment een stuk minder dan normaal omdat het toch minder relaxt voelt. Vandaag weer een erg vervelend zonnig dagje in tuin/zwembad met speciaal biertjes en vanavond spiesjes op de bbq
quote:
[..]
Ik heb het altijd al eens willen uitproberen, dat barefoot running, maar ben bang dat ik er blessures van krijg
Hé, ik noem het hardloopschoenen, maar je kan er natuurlijk ook prima op wandelen. Of fietsen. Of op het terras hangen.quote:
[..]
Ik ben wel al tijden benieuwd of het wat voor me is, barefoot schoenen. Maari k doe niet aan hardlopen.
Mijn vraag is: heb je interesse, ongeveer maat 39, en bereidheid er wat tekst aan te wijden.
Geldt ook voor alle anderen hè? Ik wil van die schoenen af, ik heb niks aan 2 paar.
@FutureFairytale, wat vervelend zo'n aanval van niersteen/gruis. Beterschapskusje van mij op je buik.
Hier in de buurt wordt het nu alweer druk met verkeer en reizigers per NS.
Wij willen straks even een stuk gaan fietsen, maar zullen zeker niet de enigen met dat idee zijn en er is hier momenteel ook een flinke bries (kracht 5 Oostenwind), maar toch maar doen.
En besloten om a.s. woensdag, vanwege mooie weersvoorspelling, naar Schiermonnikoog een boot eerder te nemen, dus moeten we al om 9:00 uur in Lauwersoog zijn. Vroeg op dus.
Ik ken iemand die er heel gelukkig van zou zijn geworden als ze een maatje groter waren geweest.quote:Op zondag 31 mei 2020 11:41 schreef sigme het volgende:
[..]
[..]
Hé, ik noem het hardloopschoenen, maar je kan er natuurlijk ook prima op wandelen. Of fietsen. Of op het terras hangen.
Mijn vraag is: heb je interesse, ongeveer maat 39, en bereidheid er wat tekst aan te wijden.
Geldt ook voor alle anderen hè? Ik wil van die schoenen af, ik heb niks aan 2 paar.
Maar misschien is het leuker om er nieuwe barefoot zieltjes mee te winnen
Ik heb laatst deze besteld: https://xeroshoes.com/shop/shoes/toronto-women/
Ze wachten echter nog op een vliegtuig richting europa....
quote:
Gewijzigde plannen. We gaan gewoon een dag eerder al richting Friesland en overnachten in een B&B in Lauwersoog. (volgens ons hebben we die ooit ook gezien in een aflevering van het programma B&B van omroep MAX).quote:Op zondag 31 mei 2020 12:05 schreef golfer het volgende:
En besloten om a.s. woensdag, vanwege mooie weersvoorspelling, naar Schiermonnikoog een boot eerder te nemen, dus moeten we al om 9:00 uur in Lauwersoog zijn. Vroeg op dus.
https://www.airbnb.nl/roo(...)Ry&guests=1&adults=1
Ik heb wel interesse, op zich, maar ik vraag me af of je er een ander niet meer plezier mee doet. That's it. En ik ga me even inlezen in de maat, want ik kan een maat 39 alleen aan als ie breed valt bij de voorvoet.quote:
[..]
[..]
Hé, ik noem het hardloopschoenen, maar je kan er natuurlijk ook prima op wandelen. Of fietsen. Of op het terras hangen.
Mijn vraag is: heb je interesse, ongeveer maat 39, en bereidheid er wat tekst aan te wijden.
Geldt ook voor alle anderen hè? Ik wil van die schoenen af, ik heb niks aan 2 paar.
Dat is wel een beetje het barefoot concept... dat ze breder zijn aan de voorkantquote:
[..]
Ik heb wel interesse, op zich, maar ik vraag me af of je er een ander niet meer plezier mee doet. That's it. En ik ga me even inlezen in de maat, want ik kan een maat 39 alleen aan als ie breed valt bij de voorvoet.
Maar even inlezen scheelt wel spierpijn denk ik
Die gaat vast trots als een koningin zitten poseren, rondgereden op een rollende troon...quote:
[..]
Hmm. Ik zou wel eens kunnen kijken naar een kar ofzo. Weet niet of ze dat durft.
Beter!quote:
[..]
Gewijzigde plannen. We gaan gewoon een dag eerder al richting Friesland en overnachten in een B&B in Lauwersoog. (volgens ons hebben we die ooit ook gezien in een aflevering van het programma B&B van omroep MAX).
https://www.airbnb.nl/roo(...)Ry&guests=1&adults=1
# plannen.
@sigme mocht je nog eens sockwa's in maat 42 tegenkomen, dan houd ik me aanbevolen
het lijkt me wel heel lekker wandelenVoor hardlopen land ik toch liever op de middenvoet; bij voorvoetlanding gaan mijn kuiten echt DOOD. Ik houd wel van de wat minimalistischere hardloopschoenen, maar niet volledig zonder steun en demping
Watermeloen er bij
Haarspeldjes van de vrouw lenenquote:
Klussen is lekker met dit weer maar ik moet toch echt een kapper gaan bellen... hareninogen
Wij hebben een fietskar die ook als duwwagen gebruikt kan worden van het merk Dutch doggyride. We hebben verschillende merken geprobeerd maar deze bevalt toch wel het allerbeste qua stabiliteit. Dan wel de Novel want de original vinden wij weer iets minder stabiel.quote:
[..]
Hmm. Ik zou wel eens kunnen kijken naar een kar ofzo. Weet niet of ze dat durft.
Je kunt er gewoon mee oefenen Loebes vind het heerlijk lekker met zijn neus in de lucht.
https://www.instagram.com/p/BzS_UY2FLLt/?igshid=11oynx8ew21o4
SPOILER
Grillroom èn een naastgelegen café hè. Wat een drama voor hun. Vandaar ook mijn NL alert op de idioot vroege ochtend. "Kom niet naar het centrum" - dat was neem ik aan niemand van plan om 6 uur 's morgens.quote:
@:Isabeau, wat een kutnacht had jij. Maar om dan, uit pure recalcitrantie, meteen maar de lokale snackbar/grillroom in de fik te steken gaat toch wel wat te ver.
Ziet er heerlijk zomers uit, golfer
En lekker een dagje eerder weg klinkt als een prima plan. Ook geen gestress in de ochtend.Daar staat pizzadeeg te rijzen.
Verder heb ik de bloemetjes (zwart op grijs, dus valt mee) fietstas van moeders gepakt ideaal om de camera (of eigenlijk camera's) in te doen.
Verder wou ik gisteren foto's negatieven ophalen bij de HEMA. Dat zou ¤120 kosten. Normaliter is dat ¤3. Bijzonder
Wij hebben besloten om de hoogslaper van de jongste ook zelf te makenquote:
Ik heb er echt zin in. De hoogslapers van nu zijn voor mij net te hoog om op te maken
En ik vind ze voor haar te hoog. Nu hebben we een tekening gemaakt en zakt hij maar 10 cm
Maar ik ben er blij mee
.. Vanavond paella ..morgen spiesen..quote:
Ik heb nog een poging "op het balkon" zitten opgegeven. Pal in de zon, flinke wind dus de parasol blijft niet staan. Dan maar niet vandaag, het is me niet gegund geloof ik
hopelijk morgen Wij zit te net weer in het badje, zometeen eens de bbq aansteken
Jammer! Tis zo'n gezellig balkon. Morgen weer een poging!quote:
Ik heb nog een poging "op het balkon" zitten opgegeven. Pal in de zon, flinke wind dus de parasol blijft niet staan. Dan maar niet vandaag, het is me niet gegund geloof ik
Je dikte weg in de tuin?quote:
Ik dikte weg in de tuin. Gelukkig heb ik ook lang genoeg schaduw .. dus maar even de was opgevouwen.. na 30 minuten staan nu maar even gaan liggen..
Oh dat is heel pijnlijk.quote:
Ik denk het wel een niersteen. Had 4 jaar geleden eenzelfde aanval. Had iig ontstekingsbacteriën en bloed in mn urine. Was volgens dokter net bananenmelk.
Moet er nog naar gekeken worden met een echo of zo of is het als je geen last meer hebt goed zo na dit kuurtje? Hopelijk blijft het weg.
Fikte.. maar ook nog steeds dik, dus dat Klopt ook welquote:
Ik weeg elke week en het wisselt op een kilo, al maanden.quote:
Jeez wat een nacht Isa
En beterschap FFT!
Ik heb nooit meer gewogen dan toen ik behoorlijk wat keren in de week intensief sportte (en goed nog zuivel at/dronk. Ik denk dat een halve kilo kaas per week ook wel wat doet.) Nu was dat ook wel een deel spieren, maar afvallen deed ik dus niet. (Ik heb geen idee hoe het nu naar al die koekjes en het stilzitten is, maar in november pre-corona woog ik 61kg. Toen ik dus nog sportte, lag dat meer rond de 70k-72kg. )
Maar eerlijk is eerlijk; hoewel zwaarder, zat ik wel wat strakker in mijn vel dan nu
Dus kom niet meer aan, maar wil eigenlijk wel nog een paar k eraf. Misschien komt het door het crosstrainen dat ik niet echt afval/spieropbouw of zo... ik merk wel aan kleding dat mijn lijf is veranderd sinds zomer vorig jaar.
Toen was ik lang niet zo fit als nu, en 10k meer en doodziek geweest
Die 10 k blijft er gelukkig wel af
Bijlees gedaan
Is dat gezond voor een hond? Kunnen ze zo hard lopen en op verhard terrein?quote:
@:Lonaa kan je Dora mss naast de fiets leren lopen? Kan je ook wat verder!
weer terug in België. Geen controle bij de grens. Wel volledig gaar nu...Bij hitte nooit op asfalt etc laten lopen, je aanpassen aan het tempo van de hond, niet te lang fietsen. En altijd de poten checken na het lopen.quote:
[..]
Is dat gezond voor een hond? Kunnen ze zo hard lopen en op verhard terrein?
Voor sommige honden is het niet verkeerd, maar doe dat niet met een yorkshire terrier (misschien met een kind met driewieler). Sommige honden vinden het geweldig, anderen totaal niet.
Maar wel je ouders gezienquote:
Ik heb hier nog een graties half hoog slaper van hout staan, mat zacht roze gelaktquote:
[..]
Wij hebben besloten om de hoogslaper van de jongste ook zelf te maken
Ik heb er echt zin in. De hoogslapers van nu zijn voor mij net te hoog om op te maken
En ik vind ze voor haar te hoog. Nu hebben we een tekening gemaakt en zakt hij maar 10 cm
Maar ik ben er blij mee
quote:
[..]
Is dat gezond voor een hond? Kunnen ze zo hard lopen en op verhard terrein?
Ik ben leek, het was een vraagquote:
[..]
Bij hitte nooit op asfalt etc laten lopen, je aanpassen aan het tempo van de hond, niet te lang fietsen. En altijd de poten checken na het lopen.
Voor sommige honden is het niet verkeerd, maar doe dat niet met een yorkshire terrier (misschien met een kind met driewieler). Sommige honden vinden het geweldig, anderen totaal niet.
Het kan een verrijking zijn voor een hond. Maar wat Kaatje zegt en nog veel meer dingen. Ik denk niet dat ik Dora er echt een plezier mee doen. Dat is een snuffelaar. Of een met-n-stok-in-de-bek-rondrace-hond.quote:
[..]
Is dat gezond voor een hond? Kunnen ze zo hard lopen en op verhard terrein?
Fijn geweest?quote:
Ok dan.quote:
[..]
Het kan een verrijking zijn voor een hond. Maar wat Kaatje zegt en nog veel meer dingen. Ik denk niet dat ik Dora er echt een plezier mee doen. Dat is een snuffelaar. Of een met-n-stok-in-de-bek-rondrace-hond.
Prima vraag hoor.quote:
Lijkt me risky met een lekker vaartjequote:
[..]
Het kan een verrijking zijn voor een hond. Maar wat Kaatje zegt en nog veel meer dingen. Ik denk niet dat ik Dora er echt een plezier mee doen. Dat is een snuffelaar. Of een met-n-stok-in-de-bek-rondrace-hond.
Heel lief maar we gaan zelf timmerenquote:
[..]
Ik heb hier nog een graties half hoog slaper van hout staan, mat zacht roze gelakt
Aangezien ik straks heel veel tijd over heb
Geen idee. Denk dat ik echo krijg als ik weer pijn krijg. Hopelijk blijft t weg.quote:
[..]
Oh dat is heel pijnlijk.
Moet er nog naar gekeken worden met een echo of zo of is het als je geen last meer hebt goed zo na dit kuurtje? Hopelijk blijft het weg.
Rondrennen met een stok? Ja. Dat kent ook wel risico's. Ik krijg het er niet uit. Bal is ook gaaf maar stok is beter. Dus kan d'r wel bal geven maar als ze dan gave stok vind...quote:
[..]
Lijkt me risky met een lekker vaartje
Ik probeer het wel binnen goede banen te leiden. Als in, op wat voor manier ze rent en met wat voor stok. Meestal moet ze *insert hoogstemmetje* HIERRRR komen en dan stok los en dan stukje meelopen en dan koekje. Als ik dan geluk heb is ze de stok weer vergeten. Tot de volgende.
Staat een flink windje he? Wel lekker.quote:
Lekker ruim een uur gefietst in ons dorp en door de duinen:SPOILER
Vooral naast de fiets dacht ik eigenlijk aanquote:
[..]
Rondrennen met een stok? Ja. Dat kent ook wel risico's. Ik krijg het er niet uit. Bal is ook gaaf maar stok is beter. Dus kan d'r wel bal geven maar als ze dan gave stok vind...
Ik probeer het wel binnen goede banen te leiden. Als in, op wat voor manier ze rent en met wat voor stok. Meestal moet ze *insert hoogstemmetje* HIERRRR komen en dan stok los en dan stukje meelopen en dan koekje. Als ik dan geluk heb is ze de stok weer vergeten. Tot de volgende.
Godsamme.quote:
[..]
Vooral naast de fiets dacht ik eigenlijk aan
Ik zat daar dus nog over te twijfelen voor ik begon te typen. Maar ja, naast de fiets soberso. Vooral met zo'n elegante, gecoördineerde, beheerste damequote:
[..]
Godsamme.
Welke as we speak ruzie heeft met het gordijn dat half in haar mand hangt.quote:
[..]
Vooral met zo'n elegante, gecoördineerde, beheerste dame
Radijsjes in de vinaigrette en biefstukpuntjes in de marinade.
Van Marley spoon. Nog steeds honger, dat wel.
https://www.funda.nl/koop/ter-aar/huis-41869664-geerweg-32/
Al twijfel ik wel aan de kassen er achter..
Hogwartsquote:
Ja ik google ook even hoor
Die willik ook wel!quote:
Oh jongens . Ik wil verhuizen..
https://www.funda.nl/koop/ter-aar/huis-41869664-geerweg-32/
Al twijfel ik wel aan de kassen er achter..
Volgens mij kan @FutureFairytale daar van alles over vertellen.quote:
Oh jongens . Ik wil verhuizen..
https://www.funda.nl/koop/ter-aar/huis-41869664-geerweg-32/
Al twijfel ik wel aan de kassen er achter..
Wij zijn reuze geïnteresseerd.
#paarlen
Rabarber deed ik deze https://www.kokenmetkarin(...)rumble-met-kardemom/
Totaal niet in geinteresseerd.quote:
Goh, ja fijn AnneX dat je even meldt dat de koppeling van ruimtevaart te volgen is live.
Jij niet. Een aantal anderen wél, begreep ik van de week.quote:
Die zaten voor nop voor de tv bij de eerste lanceerpoging.
Goed nieuws trouwens: mijn vakantie en vrijwilligerswerk op die camping in Frankrijk lijkt gewoon door te kunnen gaan! De eigenaren van de camping mailen dat ze van een hele hoop reserveringen al bevestiging hebben dat die gewoon willen komen. Want over twee weken zijn de grenzen ook weer open.
Te weinig vrepsquote:
Vage wraps gehad met peer, kimchi, kip en andere meuk. Was best lekker.
Van Marley spoon. Nog steeds honger, dat wel.
Wil je een beetje van mijn rabarber? Ik heb genoegquote:
Oh dat had je ook niet gedacht. Wat leuk!quote:
Wij gaan straks pastasaus of aardappels uit de oven maken. Nog even kijken.
Goed nieuws trouwens: mijn vakantie en vrijwilligerswerk op die camping in Frankrijk lijkt gewoon door te kunnen gaan! De eigenaren van de camping mailen dat ze van een hele hoop reserveringen al bevestiging hebben dat die gewoon willen komen. Want over twee weken zijn de grenzen ook weer open.
Spiesjes waren heerlijk
het ruikt nu alleen overal naar knoflookNou weet ik het weer. Maakte eergisteren rabarber en ik wist dat iemand iets gezegd had wat me lekker leek maar wie en wat het was wist ik niet meer. Jij dus en kardemom. Volgende keer maarquote:
Goh, ja fijn AnneX dat je even meldt dat de koppeling van ruimtevaart te volgen is live.
Wij zijn reuze geïnteresseerd.
#paarlen
Rabarber deed ik deze https://www.kokenmetkarin(...)rumble-met-kardemom/
En gisteren wel even gekeken naar de lancering, maar nou heeft die man het over van Mars een kolonie maken, moet de mens dan alles vernielen
Ben jij tevreden mat de makkita rechts op de foto. Die heb ik ook als de vervanger van mijn oude dewalt. Maar kan er niet echt blij van worden.quote:
dat zal hier ook zo zijn, in de tzakiki natuurlijk en de spiesjes. Goed dat ik morgen nergens heen hoef, aan de andere kant, 1,5 meter is zo wel gegarandeerdquote:
Gisteren hield een online pubquiz een extra lange pauze zodat iedereen de lancering kon volgen, erg netjes.
Spiesjes waren heerlijk
Ja preciesquote:
[..]
dat zal hier ook zo zijn, in de tzakiki natuurlijk en de spiesjes. Goed dat ik morgen nergens heen hoef, aan de andere kant, 1,5 meter is zo wel gegarandeerd
hier ook in de marinade en tzatzikiAchja ik zie toch niemand anders dan mijn man en hij heeft hetzelfde
Ik ben net binnen. En de koppeling is minder interessant dan de lancering. Koppeling van een zelfde module is reeds meerdere keren gedaan. Dit is niet spannend meer.quote:
Goh, ja fijn AnneX dat je even meldt dat de koppeling van ruimtevaart te volgen is live.
Wij zijn reuze geïnteresseerd.
#paarlen
Rabarber deed ik deze https://www.kokenmetkarin(...)rumble-met-kardemom/
Daar heb ik ook naar gekeken maar vond het te open en teveel kasquote:
Oh jongens . Ik wil verhuizen..
https://www.funda.nl/koop/ter-aar/huis-41869664-geerweg-32/
Al twijfel ik wel aan de kassen er achter..