Aan de ene kant zou ik heus wel meer aanspraak willen hebben van andere mensen. Maar er is ook een kant die heel sterk neigt naar zo min mogelijk contact te willen hebben. Want ik vind het heerlijk om alle tijd voor mezelf te hebben en zelf te bepalen wat ik doe. Ik vind het niks om op een hete dag als vandaag buiten rond te hangen in het park of ergens anders in de buitenlucht. Toch lijkt heel Nederland dat wel fantastisch te vinden en op dat soort momenten ben ik dus heel blij dat ik na mijn werk lekker naar huis kan om daar in een koele ruimte mijn eigen dingen te kunnen doen. In plaats van dat vrienden me bijvoorbeeld uitnodigen om doelloos in de buitenlucht rond te hangen. Ik snap dus werkelijk niet hoe mensen daar zo van kunnen houden. En ik vind het heus wel lekker om even buiten een wandeling te maken maar dat is het dan ook. Op dagen zoals vandaag wil ik het liefst helemaal niet naar buiten.
Heb ik dan sociale contacten nodig voor de gezelligheid, wat is gezelligheid eigenlijk? Op visite komen bij vrienden of andere sociale contacten die dan met hun telefoon bezig zijn. Of allemaal naar de televisie kijken naar iets wat ik eigenlijk niks aan vind.
Deze gedachtes komen voort uit het feit dat ik vroeger nooit echt gezelligheid heb gekend omdat we toen al heel weinig sociale contacten hadden. Toen ik in mijn 20`er jaren was besloot ik dat ik sociale contacten op moest doen omdat het zo hoort en anders zou er ook nooit een vriendin zijn gekomen. Maar nu ik begin 30 ben vraag ik mezelf steeds meer af heb ik wel behoefte aan sociale contacten? Antwoord op mijn vraag kan ik deels zelf geven omdat ik in de toekomst wel mensen wil leren kennen. Maar dan alleen op bijvoorbeeld een of andere vereniging/club waarbij ik dan buiten die deuren zo min mogelijk contact wil hebben.
Voor de meeste mensen is het hebben van contacten an sich een essentiele behoefte. Voor jou geldt dat blijkbaar in zeer geringe mate. Kna.quote:Op donderdag 21 mei 2020 23:31 schreef Onderdeurtje het volgende:
De topictitel zegt het al, ik heb 0 sociale contacten op mijn familie en collega`s na maar die laatste groep spreek ik dus alleen op mijn werk. En als er contact is dan vaak niet eens vanuit mezelf. Blijkbaar straal ik zelf ook uit dat ik geen contact wil want ik word dus ook bijna altijd met rust gelaten.
Aan de ene kant zou ik heus wel meer aanspraak willen hebben van andere mensen. Maar er is ook een kant die heel sterk neigt naar zo min mogelijk contact te willen hebben. Want ik vind het heerlijk om alle tijd voor mezelf te hebben en zelf te bepalen wat ik doe. Ik vind het niks om op een hete dag als vandaag buiten rond te hangen in het park of ergens anders in de buitenlucht. Toch lijkt heel Nederland dat wel fantastisch te vinden en op dat soort momenten ben ik dus heel blij dat ik na mijn werk lekker naar huis kan om daar in een koele ruimte mijn eigen dingen te kunnen doen. In plaats van dat vrienden me bijvoorbeeld uitnodigen om doelloos in de buitenlucht rond te hangen. Ik snap dus werkelijk niet hoe mensen daar zo van kunnen houden. En ik vind het heus wel lekker om even buiten een wandeling te maken maar dat is het dan ook. Op dagen zoals vandaag wil ik het liefst helemaal niet naar buiten.
Heb ik dan sociale contacten nodig voor de gezelligheid, wat is gezelligheid eigenlijk? Op visite komen bij vrienden of andere sociale contacten die dan met hun telefoon bezig zijn. Of allemaal naar de televisie kijken naar iets wat ik eigenlijk niks aan vind.
Deze gedachtes komen voort uit het feit dat ik vroeger nooit echt gezelligheid heb gekend omdat we toen al heel weinig sociale contacten hadden. Toen ik in mijn 20`er jaren was besloot ik dat ik sociale contacten op moest doen omdat het zo hoort en anders zou er ook nooit een vriendin zijn gekomen. Maar nu ik begin 30 ben vraag ik mezelf steeds meer af heb ik wel behoefte aan sociale contacten? Antwoord op mijn vraag kan ik deels zelf geven omdat ik in de toekomst wel mensen wil leren kennen. Maar dan alleen op bijvoorbeeld een of andere vereniging/club waarbij ik dan buiten die deuren zo min mogelijk contact wil hebben.
Antwoord op mijn vraag kan ik deels zelf geven omdat ik in de toekomst wel mensen wil leren kennen. Maar dan alleen op bijvoorbeeld een of andere vereniging/club waarbij ik dan buiten die deuren zo min mogelijk contact wil hebben.
Waarom wil je in de toekomst wel mensen leren kennen (evt. club of vereniging)?
Overigens, ik geniet ook zeer van de rust en de koelte thuis. Ik heb niet graag bezoek. Het initiatief moet bij mij liggen, loop dus wel graag 'n paar keer per week bij familie binnen. Verder ook nagenoeg niks meer, maar daar speelt de leeftijd ook een rol bij. Vrienden overlijden ..........
Ben nog in één vereniging, enkele uren per week.
Dit. "bewust"... tuurlijk joh.quote:
Het klinkt niet echt als een bewuste keuze, want je perspectief op wel een sociaal leven hebben bestaat eigenlijk vooral uit aannames in plaats van je eigen ervaring. Newsflash: je kan ook vrienden zoeken die dezelfde interesses hebben als jij en waarmee je qua invulling van de vriendschap ook op één lijn zit.
Hoeven geen nuttige dingen te zijn maar wat ik thuis doe zijn in ieder geval dingen waar ik me mee vermaak. Maar goed ik snap dat er veel mensen zijn die zich niet kunnen vermaken met de dingen waar ik dat wel mee doe. Net zoals ik me dus totaal niet kan vermaken om op een hete dag naar buiten te gaan en daar dan lang te vertoeven. Dat er zo veel mensen zijn die dat wel lekker vinden snap ik niet maar zal ik ook niet gaan snappen. Maar dat zij zich op die manier vermaken is wel duidelijk.quote:
Als in de buitenlucht met vrienden rondhangen doelloos is, wat doe je dan thuis allemaal voor ontzettend nuttige dingen?
Kijk dit klinkt dan wel weer leuk om te doen in de buitenlucht. Ergens heen gaan en het water opzoeken is zeker niet verkeerd. Net zoals wandelen. Maar de hele dag buiten zijn is niks voor mij en dus zeker niet op warme dagen zoals gisteren.quote:
Dat heb ik ook maar dan samen met mijn man, wij houden ook niet van grote groepen mensen. Maar omdat we afgelegen in Drenthe wonen is dat niet zo'n probleem. Wij kanoën enorm veel en zitten op onze doerak boot. Ook veel wandelen want wij zijn juist erg graag buiten. Maar wij kunnen dus de hele dag buiten zijn zonder iemand te zien. Boek, versnaperingen backgammon en gitaar mee en de hort op.....
Zoals ik in de OP heb geschreven heb ik nooit echt sociale contacten gehad. Pas op latere leeftijd heb ik dit mogen ervaren en het kan inderdaad heel goed zijn dat ik dan niet de mensen heb getroffen met de juiste interesses. Gesprekken met mensen voeren vind ik heus wel leuk om te doen maar als het contact dieper gaat komt er een moment dat het te veel tijd gaat kosten. Hoeveel mensen houden er bijvoorbeeld wel niet van voetbal? Ik dus niet en heb geen zin om mijn tijd te verspillen door samen met iemand naar voetbal te kijken.quote:
Het klinkt niet echt als een bewuste keuze, want je perspectief op wel een sociaal leven hebben bestaat eigenlijk vooral uit aannames in plaats van je eigen ervaring. Newsflash: je kan ook vrienden zoeken die dezelfde interesses hebben als jij en waarmee je qua invulling van de vriendschap ook op één lijn zit.
Laat ik dan zeggen dat ik op dit moment er bewust voor kies om geen sociale contacten aan te gaan.
En dat isquote:
[..]
Hoeven geen nuttige dingen te zijn maar wat ik thuis doe zijn in ieder geval dingen waar ik me mee vermaak.
Bouw het langzaam om, ga je comfortzone uit. Het hoeft niet snel te gaan. Sommigen gaan sporten/fitnessen met lichte tegenzin, wetende dat het gezond is.
Jij zou je kunnen verdiepen in het sociale vlak en je ‘angsten’ te kunnen overwinnen. Helemaal eenzaam sterven is ook niet je droom gok ik. Waarschijnlijk zit er wat achter, je voelt je niet snel geaccepteerd ofzo.
Ik ben ook niet rete sociaal overigens. Maar doe wel mijn best. Heb daardoor genoeg vrienden.
Gewoon socializen is geen remedie. Het is het probleem proberen te negeren omdat je wel moet omdat de maatschappij dat van je verlangt, maar als je iemand bent met sociale angst kun je socializen wat je wilt. De angst en onzekerheid worden er helemaal niets minder door, vaak juist erger.
Je went aan je kut voelen in gezelschap , maar dat is niet hetzelfde als iets overwinnen.
Dit.quote:Op donderdag 21 mei 2020 23:41 schreef Godfried_met_den_baard het volgende:
Niks aan de hand @:ts. Jij hebt jouw behoeftes en wensen. Dat hoeft niet voor ieder hetzelfde te zijn. Gewoon doen waar je blij van wordt
Soms heb ik wel eens gedacht: ik heb echt een probleem. Ik moet meer vrienden hebben. Maar wil ik dat dan omdat dat meer sociaal geaccepteerd is? Dan leef ik dus eigenlijk mijn leven voor een ander.
Ik vind niks mooiers dan lekker op mezelf zijn, beetje te sporten, lezen, studeren, en pas contact te zoeken wanneer ik er behoefte aan heb. Ja, vrij egoïstisch. En met mijn weinige vriendinnen probeer ik het ook wel meer van mijn kant te laten komen, alhoewel dat soms wel lastig is omdat ik niet echt het nut inzie van koetjes-kalfjes praat en meestal spontaan het contact opneem of laat ontstaan als er echt iets is om te bespreken zegmaar. Wel zo makkelijk.
Ik vind het doodvermoeiend om lang bij vriendinnen of sociale events bijv te zijn, heerlijk als je dan uiteindelijk naar huis kan weer in je eigen rust.
Sociale events zijn voor mij een regelrechte horror. Kost veel energie en is vermoeiend. Ik ga bijv. liever met vriendinnen die ik goed ken chillen, samen eten, stuk wandelen, etc.
Nee, ik ben niet autistisch. Ik hou gewoon niet van drukte en van mensen.
Grappige is dat veel van mijn vrienden me juist zouden omschrijven als extrovert, terwijl je uit bovenstaande eerder zou denken dat ik introvert ben. Dat is het hem niet. Ik ben thuis heel extrovert, in het bijzijn van goede vriendinnen ook, of als er een leuk gesprek ergens gevoerd word bijv. Maar ik zoek het niet op.
[ Bericht 11% gewijzigd door #ANONIEM op 24-05-2020 21:19:05 ]
Zéér herkenbaar dit, echt van a tot z enorm herkenbaar.quote:
De topictitel zegt het al, ik heb 0 sociale contacten op mijn familie en collega`s na maar die laatste groep spreek ik dus alleen op mijn werk. En als er contact is dan vaak niet eens vanuit mezelf. Blijkbaar straal ik zelf ook uit dat ik geen contact wil want ik word dus ook bijna altijd met rust gelaten.
Aan de ene kant zou ik heus wel meer aanspraak willen hebben van andere mensen. Maar er is ook een kant die heel sterk neigt naar zo min mogelijk contact te willen hebben. Want ik vind het heerlijk om alle tijd voor mezelf te hebben en zelf te bepalen wat ik doe. Ik vind het niks om op een hete dag als vandaag buiten rond te hangen in het park of ergens anders in de buitenlucht. Toch lijkt heel Nederland dat wel fantastisch te vinden en op dat soort momenten ben ik dus heel blij dat ik na mijn werk lekker naar huis kan om daar in een koele ruimte mijn eigen dingen te kunnen doen. In plaats van dat vrienden me bijvoorbeeld uitnodigen om doelloos in de buitenlucht rond te hangen. Ik snap dus werkelijk niet hoe mensen daar zo van kunnen houden. En ik vind het heus wel lekker om even buiten een wandeling te maken maar dat is het dan ook. Op dagen zoals vandaag wil ik het liefst helemaal niet naar buiten.
Heb ik dan sociale contacten nodig voor de gezelligheid, wat is gezelligheid eigenlijk? Op visite komen bij vrienden of andere sociale contacten die dan met hun telefoon bezig zijn. Of allemaal naar de televisie kijken naar iets wat ik eigenlijk niks aan vind.
Deze gedachtes komen voort uit het feit dat ik vroeger nooit echt gezelligheid heb gekend omdat we toen al heel weinig sociale contacten hadden. Toen ik in mijn 20`er jaren was besloot ik dat ik sociale contacten op moest doen omdat het zo hoort en anders zou er ook nooit een vriendin zijn gekomen. Maar nu ik begin 30 ben vraag ik mezelf steeds meer af heb ik wel behoefte aan sociale contacten? Antwoord op mijn vraag kan ik deels zelf geven omdat ik in de toekomst wel mensen wil leren kennen. Maar dan alleen op bijvoorbeeld een of andere vereniging/club waarbij ik dan buiten die deuren zo min mogelijk contact wil hebben.
Mijn advies: Het is beter om 1 of 2 échte vrienden te hebben dan 100 nep vrienden. Wees voorzichtig dat ze je niet gebruiken. Echte vrienden gebruiken je niet. Maar daar zul je zelf achter moeten komen vrees ik. Succes!
PS Mocht je eens behoefte hebben om te lullen voel je vrij me een privé berichtje te sturen. Nogmaals, voor mij is wat je verteld hebt zeer herkenbaar. Ik leef exact hetzelfde en heb zelfs geen behoefte meer aan een vriendin of relatie. Ik ben ook gewoon teveel gebruikt op relatie gebied.
pas wel op dta het niet problematisch wordt, vervreemden van mensen en de maatschappij kan je schaden.
Een leven zonder vrienden lijkt mij trouwens echt ontzettend leeg. Vind het ergens ook wel treurig om te lezen dat je denkt dat buiten hangen met vrienden doelloos is. Je leert dingen van en lacht met elkaar. Wanneer je iets vervelends meemaakt kun je even je ei kwijt, waardoor je de boel weer wat meer kan relativeren.
Het is ook dubbel trouwens, want je opent wel een topic over dit. Schijnbaar heb je toch de behoefte om je verhaal te vertellen aan iemand. Benieuwd zijn of anderen zich herkennen in wat jij voelt. Dat is socializen pur sang.
Niet voor fokkers weggelegd ...quote:
Lijkt me ook moeilijk voor je toekomstige vriendin, vrouwen willen het liefst een man met een rijk sociaal leven.
Heb ook het idee dat mensen introvert vaak verwarren met verlegenheid. Het is ook niet alsof introvert betekent dat je niet gezellig kan praten met mensen of mensenschuw bent. Een introvert haalt zijn energie gewoon uit andere dingen. Kan goed alleen zijn en zoekt misschien daardoor minder snel sociaal contact op, wat je zelf ook aangeeft.quote:
Sociale events zijn voor mij een regelrechte horror. Kost veel energie en is vermoeiend. Ik ga bijv. liever met vriendinnen die ik goed ken chillen, samen eten, stuk wandelen, etc.
Nee, ik ben niet autistisch. Ik hou gewoon niet van drukte en van mensen.
Grappige is dat veel van mijn vrienden me juist zouden omschrijven als extrovert, terwijl je uit bovenstaande eerder zou denken dat ik introvert ben. Dat is het hem niet. Ik ben thuis heel extrovert, in het bijzijn van goede vriendinnen ook, of als er een leuk gesprek ergens gevoerd word bijv. Maar ik zoek het niet op.
Ik heb bijvoorbeeld een stuk minder moeite gehad met thuis zitten door corona dan extraverte vrienden van me. Vermaak me wel. Zie: https://www.nrc.nl/nieuws(...)de-lockdown-a4000189
Al begint het bij mij na een tijdje ook wel te knagen.
Helemaal geen behoefte hebben aan contact komt op mij meer over als een vorm van zelfbescherming waar eerder iets anders achter zit, in het geval van TS.
In perioden dat ik sociaal contact doelloos vond was ik depressief. Ik kon me niet voorstellen wat er leuk was om op het terras te zitten kletsen. Wat was het nut? Ik kon daar op dat moment geen plezier uit halen, maar dat was dus niet normaal.
Als je je goed voelt en met de juiste persoon bent, voelt het niet meer alsof tijd met elkaar doorbrengen een specifiek doel moet hebben. Je haalt dan gewoon voldoening uit het moment zelf. Je vindt het leuk om contact te hebben.
Als je dat niet voelt, is er misschien iets meer aan de hand. Misschien heb je niet snel een connectie met andere mensen, maar dat betekent niet dat het alternatief dus maar is dat je alleen blijft. Misschien weet je gewoon nog niet goed wie jouw soort mensen zijn, of kom je er niet mee in contact. Het klinkt alsof je bij voorbaat al een soort muurtje om jezelf heen hebt. Dan ga je nooit echt contact maken met de ander en ervaar je de voldoening van sociaal contact ook niet.
[ Bericht 0% gewijzigd door -Straw- op 05-06-2020 17:05:42 ]
Weet je wat sneu is, sociaal wenselijke antwoorden geven om mensen te pleasen.quote:
Blijkbaar kan je beter antwoorden dat je wel voorzien bent in je sociale leven als gewenste antwoord.
Dan laat je toch geen ruggengraat zien manDat komt omdat het van van die moodkillers zijn. Zelfde als de 'alles goed?' vraag. Als je daar dan op antwoord dat het niet zo goed gaat is eigenlijk niet de bedoeling, zijn van die gespreksstarters als bij een sollicitatie of je het hebt kunnen vinden etc.quote:
[..]
Weet je wat sneu is? Sociaal wenselijke antwoorden geven om mensen te pleasen.
Maar ik doe dat dus niet maar dan krijg je dus wel dat mensen soms niet weten hoe ze moeten reageren bij een afwijkend antwoord.
Ja, dit ervaar ik ook wel een beetje. Zit ook niet voor niets op FOKquote:Op vrijdag 22 mei 2020 08:56 schreef herverwijderd het volgende:
Ik heb veel minder behoefte aan sociaal contact dan een hoop mensen, dus ik herken het wel een beetje. Komt bij mij vooral omdat ik de meeste mensen irritant vind, dit zal ongetwijfeld omgekeerd ook zo zijn. Is prima toch? Als je er geen behoefte aan hebt, hoef je het ook niet op te zoeken.
Als je dat doet, moet je daarna steeds van alles verzinnen wat je voor dingen hebt ondernomen met je grote sociale netwerk. Dat lijkt me ook helemaal niet relaxed. Misschien kan je voortaan je netwerk niet benoemen als 'niet zo groot' maar als 'fijn, maar er kunnen zeker nog mensen bij' o.i.d.quote:
Ik kreeg dus van de week nadat ik aangaf (op een vraag van de ander) niet zo'n geen groot netwerk te hebben en dat best lastig is op deze leeftijd nog (weder) op te bouwen meteen zo'n sneue blik en de sfeer en het gesprek werd meteen ongemakkelijk. Blijkbaar kan je beter antwoorden dat je wel voorzien bent in je sociale leven als gewenste antwoord.
Als mensen het sneu voor je vinden dat je geen groot netwerk hebt, vind ik het ook wel weer triest om je dan alleen een sneue blik toe te werpen, alsof dat je ook maar iets helpt.
Een vriendin heb ik dan weer wel. En het was inderdaad moeilijk om er een aan de haak te slaan mede omdat ik geen rijk sociaal leven heb. Maar gelukkig weet ze dat van me en dat heeft ze zelf ook niet. Soort zoekt soort blijkbaar.quote:
Lijkt me ook moeilijk voor je toekomstige vriendin, vrouwen willen het liefst een man met een rijk sociaal leven.
Met haar probeer ik trouwens wel zo veel mogelijk tijd door te brengen maar wij doen dus ook veel dingen niet waar andere mensen wel zo van houden. Wel opmerkelijk om te zien dat er best wat dames in dit topic gepost hebben. De indruk die ik krijg is dat die altijd van alles moeten ondernemen buiten de deur om het leuk te hebben. Maar goed om te lezen dat dit niet altijd zo hoeft te zijn.Ik ben dan juist weer zo`n type die vraagt wat er dan niet goed gaat.quote:
[..]
Dat komt omdat het van van die moodkillers zijn. Zelfde als de 'alles goed?' vraag. Als je daar dan op antwoord dat het niet zo goed gaat is eigenlijk niet de bedoeling, zijn van die gespreksstarters als bij een sollicitatie of je het hebt kunnen vinden etc.
Maar ik doe dat dus niet maar dan krijg je dus wel dat mensen soms niet weten hoe ze moeten reageren bij een afwijkend antwoord.