Kattenvraagbaak #59

Als hij voldoende eet wel maar dat haal ik er niet echt uit?
Zou toch zonde zijn als de kat nog dagenlang slecht tot niets eet als nog niet alle opties geprobeerd zijn.. het zijn uiteraard goedbedoelde tips.

Thanx allemaal voor jullie reactie en zeker fijn dat jullie meedenken.

Alle tips geprobeerd. Maar hij eet alleen die kitten brokjes, als je samen met hem gaat eten. Dus ernaast zit. Steeds wat op de vloer legt.

Ik denk dat hij nu 1/3de eet van wat hij moet eten.

Volgens de dierenarts is het nu even aankijken. Kijken wat het trekken van de tanden doet. En de pantazol die hij heeft gekregen.

Ben nog eens goed gaan kijken naar hoe hij eet.
A. Als ik zijn natvoer pakt komt hij zeker wel aangelopen. Ook als ik brokjes pak. Dus waarschijnlijk heeft hij wel honger.
B. Hij kijkt naar zijn eten en dan gaat hij niet eten
C. Als ik dan samen, zoals boven beschreven, ga eten. Dan lijkt hij moete te hebben om het eten binnen te houden/door te slikken.
Misschien toch problemen in het bekkie/tong?

Zat ook nog te denken een haarbal die dwars zit in zijn slokdarm?

Vanochtend een mooie drol gelegd. En drinken doet hij goed...

Onder de tong gekeken?

quote:

Op zondag 7 juni 2020 13:59 schreef Luchtbel het volgende:
Onder de tong gekeken?

Zo niet echt iets te bekennen...

Overigens lijkt het beter te gaan vandaag.

Hij krijgt weer interesse in eten. Komt naar de keuken toe als hij denkt dat ik bezig ben met natvoer.

Van het natvoer heeft hij va ochtend de helft opgegeten van wat hij normaal doet. Daarna naar de brokjes gewezen en daar ook nog van gegeten.

In elk geval laat hij meer eetlust zien. Nu nog meer eetgedrag. Hopelijk eet hij vanavond alles op...

De rest van de dag heeft hij niet meer gegeten.. Dus net maar een kwart blikje ad via een spuitje naar binnen gebracht...

Achh beessie. Hoop dat hij na morgen toch echt opknapt.

Nou @hierissieweer wat een zorgen. Ik hoop dat de verbetering tijdens het weekend wel doorzet. En anders snel weer aan de bel trekken bij de DA.

quote:

Op dinsdag 24 maart 2020 21:08 schreef Quoi het volgende:
Ons zorgenkindje (cyper, 15 j, nierinsufficiëntie) houdt de gemoederen weer bezig. Op 13 maart gingen we voor een week op vakantie en op dat punt was ik er echt heel erg klaar mee. Ze bleef plassen in huis, ca 2-3x per dag op dezelfde plekken. Met als resultaat dat we ook niet meer met haar knuffelden, want vooral bij het opzetten van haar ruggetje, ging ze plassen. Heel verdrietig, want wat is er dan nog leuk aan voor beide partijen? Normaal pasten onze buren op onze 2 poezen bij vakanties, maar we zijn verhuisd en hebben ze voor het eerst (!) in hun leven naar een pension gebracht. Een hele fijne boerderij met grote (half-buiten) hokken. Gewaarschuwd voor het plassen, maar no way dat ze dat daar deed. Ze (samen met haar zus) hebben het daar goed gehad en eerlijk gezegd hebben we ze zelfs een dagje later gehaald, omdat het even lekker was, een poes-loos en schoon huis

Maar ze horen erbij. En guess what: ze plast niet meer (buiten de bak)! Heel stiekem had ik hoop dat het doorbreken van patroon misschien zou helpen, maar dit had ik niet durven hopen. Alleen ze is - ondanks dat ze goed heeft gegeten - best afgevallen. Nóg meer. Het is nu een knokig oud besje. Knuffelig wel, maar ook veel aan het slapen of gewoon zo'n beetje door haar hurken zitten. Daarom ga ik toch deze week maar even naar de DA, ook al beperken we het buiten-zijn. Ik maak me wel wat zorgen.

Ik heb toch echt inmiddels grote zorgen hier. De reden voor dat ze niet plaste bij dat pension bleek duidelijk bij het dierenartsbezoekje later die week: ze was uitgedroogd. We hadden geen dagje later moeten langskomen. Ze had daar dus gewoon bijna niet gegeten en gedronken. Weer een paar infuusjes met vocht gekregen en wat opgeknapt en aangekomen.

Inmiddels is ze weer (meer) gaan plassen in huis. Veel onrust. Ze slapen in de huiskamer en als onze zoon wakker wordt rond 6u barst het gemauw beneden los. Vooral dus de cyper, die als we niet snel naar beneden gaan, tegen de vaste plekjes aanplast. Als we dan op tijd zijn, de tuindeur openzetten of haar op de kattenbak zetten, doet ze dat niet. Verder hebben we een grotere kattenbak gekocht en maken we die inmiddels 3x per dag schoon. Soms loopt ze onrustig rond in de kamer, mauwend, en weet ze het ook even niet meer. Dan zetten we haar op de kattenbak en doet ze een megaplas. Al met al ruimen we ca 3 plasjes per dag op in huis. Ze slaapt veel, eet redelijk en komt 's avonds graag even knuffelen. Is dus wel bij vlagen verward en onrustig.

Als ze nu erg ziek was, was de beslissing voor mij wel duidelijk. Dit gaat nl. niet beter worden. Maar nu, ik vind het een duivels dilemma. We zijn er nl. wel echt heel erg klaar mee. Ze is al zolang ons beestje en daar zorg je voor, in voor- en tegenspoed.

quote:

Op maandag 8 juni 2020 09:45 schreef Quoi het volgende:
Nou @:hierissieweer wat een zorgen. Ik hoop dat de verbetering tijdens het weekend wel doorzet. En anders snel weer aan de bel trekken bij de DA.
[..]

Ik heb toch echt inmiddels grote zorgen hier. De reden voor dat ze niet plaste bij dat pension bleek duidelijk bij het dierenartsbezoekje later die week: ze was uitgedroogd. We hadden geen dagje later moeten langskomen. Ze had daar dus gewoon bijna niet gegeten en gedronken. Weer een paar infuusjes met vocht gekregen en wat opgeknapt en aangekomen.

Inmiddels is ze weer (meer) gaan plassen in huis. Veel onrust. Ze slapen in de huiskamer en als onze zoon wakker wordt rond 6u barst het gemauw beneden los. Vooral dus de cyper, die als we niet snel naar beneden gaan, tegen de vaste plekjes aanplast. Als we dan op tijd zijn, de tuindeur openzetten of haar op de kattenbak zetten, doet ze dat niet. Verder hebben we een grotere kattenbak gekocht en maken we die inmiddels 3x per dag schoon. Soms loopt ze onrustig rond in de kamer, mauwend, en weet ze het ook even niet meer. Dan zetten we haar op de kattenbak en doet ze een megaplas. Al met al ruimen we ca 3 plasjes per dag op in huis. Ze slaapt veel, eet redelijk en komt 's avonds graag even knuffelen. Is dus wel bij vlagen verward en onrustig.

Als ze nu erg ziek was, was de beslissing voor mij wel duidelijk. Dit gaat nl. niet beter worden. Maar nu, ik vind het een duivels dilemma. We zijn er nl. wel echt heel erg klaar mee. Ze is al zolang ons beestje en daar zorg je voor, in voor- en tegenspoed.

Pfff. Ook een grote zorg!lastig dilemma indd

quote:

Op maandag 8 juni 2020 09:45 schreef Quoi het volgende:
Nou @:hierissieweer wat een zorgen. Ik hoop dat de verbetering tijdens het weekend wel doorzet. En anders snel weer aan de bel trekken bij de DA.
[..]

Ik heb toch echt inmiddels grote zorgen hier. De reden voor dat ze niet plaste bij dat pension bleek duidelijk bij het dierenartsbezoekje later die week: ze was uitgedroogd. We hadden geen dagje later moeten langskomen. Ze had daar dus gewoon bijna niet gegeten en gedronken. Weer een paar infuusjes met vocht gekregen en wat opgeknapt en aangekomen.

Inmiddels is ze weer (meer) gaan plassen in huis. Veel onrust. Ze slapen in de huiskamer en als onze zoon wakker wordt rond 6u barst het gemauw beneden los. Vooral dus de cyper, die als we niet snel naar beneden gaan, tegen de vaste plekjes aanplast. Als we dan op tijd zijn, de tuindeur openzetten of haar op de kattenbak zetten, doet ze dat niet. Verder hebben we een grotere kattenbak gekocht en maken we die inmiddels 3x per dag schoon. Soms loopt ze onrustig rond in de kamer, mauwend, en weet ze het ook even niet meer. Dan zetten we haar op de kattenbak en doet ze een megaplas. Al met al ruimen we ca 3 plasjes per dag op in huis. Ze slaapt veel, eet redelijk en komt 's avonds graag even knuffelen. Is dus wel bij vlagen verward en onrustig.

Als ze nu erg ziek was, was de beslissing voor mij wel duidelijk. Dit gaat nl. niet beter worden. Maar nu, ik vind het een duivels dilemma. We zijn er nl. wel echt heel erg klaar mee. Ze is al zolang ons beestje en daar zorg je voor, in voor- en tegenspoed.

Klinkt alsof je kat veel stress heeft. Misschien door kinderen?
Heb je wel eens een gedragskundige overwogen?


Je zou trouwens ook een andere dierenarts kunnen proberen.
Niet dat de eerste slecht is, maar vaak heeft een andere praktijk soms toch weer een andere kijk op dingen

quote:

Op maandag 8 juni 2020 11:34 schreef deadly_kiss het volgende:

[..]

Klinkt alsof je kat veel stress heeft. Misschien door kinderen?
Heb je wel eens een gedragskundige overwogen?

Je zou trouwens ook een andere dierenarts kunnen proberen.
Niet dat de eerste slecht is, maar vaak heeft een andere praktijk soms toch weer een andere kijk op dingen

O maar ze heeft nierfalen he? In vrij vergevorderd stadium. Daarom had ik mijn vorige post erbij gezet. We hoeven dus niet te zoeken naar een oorzaak. En we hebben een hele fijne dierenarts. Hebben het ook gehad over het "totwanneergaanwedoor" dilemma.

Heb bewust vorige keer geen extra bloedonderzoek meer laten doen. Dat laat al tijden zien: sja, het is conform wat we verwachten weer wat erger geworden.

quote:

Op maandag 8 juni 2020 11:55 schreef Quoi het volgende:

[..]

O maar ze heeft nierfalen he? In vrij vergevorderd stadium. Daarom had ik mijn vorige post erbij gezet. We hoeven dus niet te zoeken naar een oorzaak. En we hebben een hele fijne dierenarts. Hebben het ook gehad over het "totwanneergaanwedoor" dilemma.

Heb bewust vorige keer geen extra bloedonderzoek meer laten doen. Dat laat al tijden zien: sja, het is conform wat we verwachten weer wat erger geworden.

Oh sorry, ik begreep niet dat dat de oorzaak was van het buiten de bak plassen.
Katten met nierfalen drinken en plassen meer...
Maar heb je het idee dat je kat nog wel plezier in het leven heeft?
Als je kat pijn heeft en niet meer een "kattenleven" heeft met lekker ravotten eten slapen en genieten van aandacht en aanhalen dan is dit wel een teken.
Altijd lastig deze situaties en vaak achteraf denken mensen toch "hadden we maar eerder..."

Ik zelf ook helaas, ondanks dat de dierenarts nog zei kijk het nog even aan

quote:

Op maandag 8 juni 2020 11:55 schreef Quoi het volgende:

[..]

O maar ze heeft nierfalen he? In vrij vergevorderd stadium. Daarom had ik mijn vorige post erbij gezet. We hoeven dus niet te zoeken naar een oorzaak. En we hebben een hele fijne dierenarts. Hebben het ook gehad over het "totwanneergaanwedoor" dilemma.

Heb bewust vorige keer geen extra bloedonderzoek meer laten doen. Dat laat al tijden zien: sja, het is conform wat we verwachten weer wat erger geworden.

Dilemma...
ik heb ook een kat met nierfalen gehad die ik heb laten inslapen. Maar die keuze was ‘makkelijker’. Ze at en dronk niet meer, vochtinfuus hielp tijdelijk maar toen ze weer instortte heb ik haar laten gaan.
Omdat zij ook niet gelukkig werd van voortdurend misselijk zijn, gedwongen eten en infuusprikken. Katten geven op een andere manier betekenis aan hun leven, zijn veel meer in het hier en nu. En dat hier en nu was niet leuk meer voor haar en ik als mens wist dat het ook nooit meer écht leuk zou worden, hooguit redelijk leuk (na weer stress met dwangvoeren en bezoekjes DA en prikken)
Zij was wel helder en gebruikte de kattenbak nog.

Want dat vind ik ook een factor in dit verhaal. Jouw kat lijkt verward, dus dat geeft al vragen over ervaren kwaliteit van leven. Wellicht is ze bang omdat ze haar omgeving niet meer herkent en geeft dat onrust?
En daarnaast jullie als baasjes. Ik kan me helemaal voorstellen dat je geduld opraakt. Wellicht dat je wat korter, afstandelijker of boziger reageert op haar, vanuit frustratie. Wetende dat zij er niks aan kan doen, en je daarover weer schuldig voelen.

Hoe wil je terugkijken op deze laatste periode? Stress voor iedereen, wachten tot iemand echt uit zijn slof schiet? Of afscheid nemen op het moment waarop je poes nog echt als lieve huisgenoot ziet, en niet als ‘last’.
Ik schrijf het wat onhandig, want je klinkt plichtsgetrouw en bereid alles voor haar te doen. Maar als je alles bij elkaar optelt van winst en verlies (zowel voor poes als baasjes), naar welke kant slaat de weegschaal uit?

quote:

Op maandag 8 juni 2020 13:30 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Dilemma...
ik heb ook een kat met nierfalen gehad die ik heb laten inslapen. Maar die keuze was ‘makkelijker’. Ze at en dronk niet meer, vochtinfuus hielp tijdelijk maar toen ze weer instortte heb ik haar laten gaan.
Omdat zij ook niet gelukkig werd van voortdurend misselijk zijn, gedwongen eten en infuusprikken. Katten geven op een andere manier betekenis aan hun leven, zijn veel meer in het hier en nu. En dat hier en nu was niet leuk meer voor haar en ik als mens wist dat het ook nooit meer écht leuk zou worden, hooguit redelijk leuk (na weer stress met dwangvoeren en bezoekjes DA en prikken)
Zij was wel helder en gebruikte de kattenbak nog.

Want dat vind ik ook een factor in dit verhaal. Jouw kat lijkt verward, dus dat geeft al vragen over ervaren kwaliteit van leven. Wellicht is ze bang omdat ze haar omgeving niet meer herkent en geeft dat onrust?
En daarnaast jullie als baasjes. Ik kan me helemaal voorstellen dat je geduld opraakt. Wellicht dat je wat korter, afstandelijker of boziger reageert op haar, vanuit frustratie. Wetende dat zij er niks aan kan doen, en je daarover weer schuldig voelen.

Hoe wil je terugkijken op deze laatste periode? Stress voor iedereen, wachten tot iemand echt uit zijn slof schiet? Of afscheid nemen op het moment waarop je poes nog echt als lieve huisgenoot ziet, en niet als ‘last’.
Ik schrijf het wat onhandig, want je klinkt plichtsgetrouw en bereid alles voor haar te doen. Maar als je alles bij elkaar optelt van winst en verlies (zowel voor poes als baasjes), naar welke kant slaat de weegschaal uit?

Je slaat de spijker op z'n kop. Het voelt alleen nog wat vroeg om nu voor haar te beslissen omdat wij het zat zijn. Zo voelt het althans. Maar inderdaad: er wordt minder geknuffeld, de kwaliteit van leven is al minder. Met de dierenarts hebben we besproken dat we niet meer alles uit de kast wilden halen, maar wanneer is dan het punt van de knoop doorhakken? Pfft. Ik ben ook wel zo rationeel dat ik denk: ze gaat gewoon lekker slapen, haar maakt het verder weinig uit. Beter gaat het niet worden.

Afijn. Ik heb op woensdagochtend een afspraak met de dierenarts gemaakt om het hierover te hebben. We mogen helaas niet allebei mee.

quote:

Op maandag 8 juni 2020 13:36 schreef Quoi het volgende:

[..]

Je slaat de spijker op z'n kop. Het voelt alleen nog wat vroeg om nu voor haar te beslissen omdat wij het zat zijn. Zo voelt het althans. Maar inderdaad: er wordt minder geknuffeld, de kwaliteit van leven is al minder. Met de dierenarts hebben we besproken dat we niet meer alles uit de kast wilden halen, maar wanneer is dan het punt van de knoop doorhakken? Pfft. Ik ben ook wel zo rationeel dat ik denk: ze gaat gewoon lekker slapen, haar maakt het verder weinig uit. Beter gaat het niet worden.

Afijn. Ik heb op woensdagochtend een afspraak met de dierenarts gemaakt om het hierover te hebben. We mogen helaas niet allebei mee.

Even praktisch: degene die niet mee mag live mee laten praten via beeldbellen?

quote:

Op zondag 7 juni 2020 18:53 schreef hierissieweer het volgende:
De rest van de dag heeft hij niet meer gegeten.. Dus net maar een kwart blikje ad via een spuitje naar binnen gebracht...

Hoe is het vandaag gegaan @hierissieweer ?

quote:

Op dinsdag 9 juni 2020 17:55 schreef deadly_kiss het volgende:

[..]

Hoe is het vandaag gegaan @:hierissieweer ?

Gisteren is kitty naar de dierenarts geweest. Zij heeft het gebit nagekeken. 2 tanden rot. Maar niet extreem ernstig en kitty laat niet enorm veel reactie zien als zij er aan zit.

Waarom kitty dan niet eet... Geen aanwijsbare klinische reden. Misschien aversie doordat de tanden eerst wel pijn deden? Geen idee...

Sinds kitty gisteren terug is eet hij weer uit zichzelf. Niet bijzonder veel. Maar hij eet.
Wel eet hij alleen de kittenbrokjes. De gewone brokjes gaan niet. Het natvoer gaat slecht...

Mirtazapine wou de arts nu nog niet voorschrijven, zou de genezing van het mondje tegen houden als vrijdag de tanden eruit gaan...

Nu hij weer iets eet, verdenk ik zelf nog steeds wel het gebit. De enige logische oplossing...? Tenzij hij toch last heeft van zijn nieren? (ondanks dat er op het bloedwerk niets te zien is)

Vroeg mij nog wel af, weten jullie een goede kleine brok die veel voedingsstoffen geeft in zo'n klein mogelijke hoeveelheid (krachtvoer zeg maar)?

To be continued

quote:

Op maandag 8 juni 2020 13:36 schreef Quoi het volgende:

[..]

Je slaat de spijker op z'n kop. Het voelt alleen nog wat vroeg om nu voor haar te beslissen omdat wij het zat zijn. Zo voelt het althans. Maar inderdaad: er wordt minder geknuffeld, de kwaliteit van leven is al minder. Met de dierenarts hebben we besproken dat we niet meer alles uit de kast wilden halen, maar wanneer is dan het punt van de knoop doorhakken? Pfft. Ik ben ook wel zo rationeel dat ik denk: ze gaat gewoon lekker slapen, haar maakt het verder weinig uit. Beter gaat het niet worden.

Afijn. Ik heb op woensdagochtend een afspraak met de dierenarts gemaakt om het hierover te hebben. We mogen helaas niet allebei mee.

Hoe is het gegaan?

quote:

Op woensdag 10 juni 2020 23:09 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Hoe is het gegaan?

Heel fijn gesprek gevoerd! Ook de avond ervoor met het baasje We hadden alles wel helder voor ogen. Een eind maken aan de stressvolle situatie voor beide partijen. Dit even staven met objectieve gegevens van dierenarts. En al is deze situatie an sich al reden om euthanasie te overwegen (ook volgens de dierenarts, ook gewoon fijn om te horen, al bewaak je die grenzen zelf), we hebben toch weer bloed en urine laten checken. Verder was ze wat aangekomen, niet uitgedroogd en ok - dat klopte met onze indruk. Er was alleen overduidelijk sprake van een blaasontsteking: urine vol met bacteriën, wat de toegenomen onrust, stress en plasjes duidelijk verklaarde. We zijn dus begonnen met antibiotica voor 2w. Dan een afspraak over hoe dan verder, met duidelijke scenario schetsen (als dit, dan dat etc). Vorige keer bij een blaasontsteking (veel acuter beeld) sloeg de antibiotica best goed aan. Het is uitstellen van beslissingen wel, maar voor nu wel een behandelbare situatie.

quote:

Op maandag 8 juni 2020 13:46 schreef Cat-astrophe het volgende:

[..]

Even praktisch: degene die niet mee mag live mee laten praten via beeldbellen?

De dierenarts maakte duidelijk dat voor euthanasieafspraken (ook om het erover te hebben) een uitzondering wordt gemaakt. Dat is goed om te weten. Voor nu hadden we er gewoon de avond ervoor goed over gepraat.

Ze ligt nu naast me te knorren op de bank.

quote:

Op woensdag 10 juni 2020 23:34 schreef Quoi het volgende:

[..]

Heel fijn gesprek gevoerd! Ook de avond ervoor met het baasje We hadden alles wel helder voor ogen. Een eind maken aan de stressvolle situatie voor beide partijen. Dit even staven met objectieve gegevens van dierenarts. En al is deze situatie an sich al reden om euthanasie te overwegen (ook volgens de dierenarts, ook gewoon fijn om te horen, al bewaak je die grenzen zelf), we hebben toch weer bloed en urine laten checken. Verder was ze wat aangekomen, niet uitgedroogd en ok - dat klopte met onze indruk. Er was alleen overduidelijk sprake van een blaasontsteking: urine vol met bacteriën, wat de toegenomen onrust, stress en plasjes duidelijk verklaarde. We zijn dus begonnen met antibiotica voor 2w. Dan een afspraak over hoe dan verder, met duidelijke scenario schetsen (als dit, dan dat etc). Vorige keer bij een blaasontsteking (veel acuter beeld) sloeg de antibiotica best goed aan. Het is uitstellen van beslissingen wel, maar voor nu wel een behandelbare situatie.
[..]

De dierenarts maakte duidelijk dat voor euthanasieafspraken (ook om het erover te hebben) een uitzondering wordt gemaakt. Dat is goed om te weten. Voor nu hadden we er gewoon de avond ervoor goed over gepraat.

Ze ligt nu naast me te knorren op de bank.

Zo te horen een stuk meer duidelijkheid dus, fijn! Ook al weet je dat het uitstellen van een naderend einde is. Maar wel goed dat jullie nu de tijd hebben om alle opties af te wegen en info te verzamelen. En dat ook doen, Als je dan kiest voor euthanasie weet je ook dat dat nog de enige goede dierwaardige keuze gaat zijn.

Knorrende poes

Vandaag is kitty onder het mes gegaan. 2tandjes eruit. Flink chagrijnig toen ik hem op kwam halen. Brak zijn koffer bijna af...

Thuis gekomen ging hij meteen naar de plek van zijn erensbak. Hem natvoer met stukjes tonijn gegegeven. Die heeft hij binnen een uur opgemaakt. Dus best goed! (gisteren heeft hij nagenoeg op wat hij op zou moeten hebben)

Hopelijk zet deze lijn voort!

quote:

Op vrijdag 12 juni 2020 19:50 schreef hierissieweer het volgende:
Vandaag is kitty onder het mes gegaan. 2tandjes eruit. Flink chagrijnig toen ik hem op kwam halen. Brak zijn koffer bijna af...

Thuis gekomen ging hij meteen naar de plek van zijn erensbak. Hem natvoer met stukjes tonijn gegegeven. Die heeft hij binnen een uur opgemaakt. Dus best goed! (gisteren heeft hij nagenoeg op wat hij op zou moeten hebben)

Hopelijk zet deze lijn voort!

Dat is een goed teken
Ook pijnstilling meegekregen neem ik aan?

Hopelijk knapt hij snel op!

Hier slaat de antibiotica goed aan. Ik merk minder onrust, rondlopen en iets minder plasjes. Vanmorgen wel weer een megaplas onder de bank na een hoop gemauw in de morgen, voor we naar beneden kwamen.

En die pillen eet ze dus gewoon uit onze hand hè?