JIT-onderzoek stinkt aan alle kanten

Er is heel weinig tijd over voor het begin van het MH17-proces. Er zijn in de afgelopen vijf jaar veel meer vragen dan antwoorden in het JIT-onderzoek ontstaan. De MH17-ramp is nu vijf jaar onderzocht, zoals het soms lijkt door de dilettanten. Dit feit wordt zelfs door de president van Oekraïne erkend. In Oekraïne zijn alle officieren van justitie die de vliegramp onderzochten uit hun functie ontheven. Onder hen zijn ook de twee officieren die namens Oekraïne zitting hadden in het Joint Investigation Team.

Het ontslag van de MH17-officieren is het gevolg van een grote hervorming van het Oekraïense openbaar ministerie onder de vlag van corruptiebestrijding – een speerpunt van de regering-Zelensky. Van de 1.339 officieren van justitie in de Heneralna Prokoeratoera, het Oekraïense parket-generaal, zijn er inmiddels 710 afgevloeid.

Over wat voor eerlijk en onafhankelijk onderzoek kunnen we spreken wanneer zelfs de president van Oekraïne toegeeft dat zijn aanklagers en deelnemers aan het onderzoek corrupt zijn? Welke sporen konden ze achterlaten in het onderzoekdossier, welke nieuwe niet-bestaande feiten konden ontstaan en hoeveel belangrijke bewijzen werden vernietigd? Vijf jaar lang stinkt het JIT-onderzoek aan alle kanten en waarschijnlijk kan niemand de waarheid vinden. Er is de enige manier om deze situatie te veranderen, onderzoek opnieuw te starten met de betrokkenheid van onafhankelijke internationale deskundigen en burgerjournalisten.

Hier zijn een aantal vragen die nog steeds onbeantwoord blijven:

1. De "zwarte dozen" zijn niet gedecodeerd. We hebben nog steeds geen informatie ontvangen over de laatste minuten van de levensduur van het vliegtuig.

2. De belangrijkste getuigen zijn niet verhoord. Dat zijn vluchtverkeersleider Anna Petrenko en Oekraïense militaire piloot van Soe-25 vliegtuig Vladislav Voloshin.

3. Gedurende vijf jaar waren er een groot aantal rapporten dat de Boeing MH17 door de BUK-installatie was neergeschoten, maar noch de separatisten, noch Oekraïne - hebben hun BUK-installaties niet ter onderzoek aangeboden. Als Oekraïne meewerkt aan het JIT-onderzoek, waarom heeft het dan geen informatie verstrekt over zijn eigen complexen? Het is mogelijk dat ze hun luchtverdedigingssystemen al lang opnieuw hebben geverfd of zelfs hebben vernietigd om de sporen van de misdaad te verbergen. Vijf jaar later zal het moeilijk zijn om het gevechtsvoertuig te vinden dat de Boeing MH17 heeft neergehaald.

4. National Air and Space Intelligence Center (NASIC) (Amerikaanse kosmische verkenning) heeft bewezen dat men met satellieten alles kunt vinden wat je wilt. Maar hier is de vraag. Waarom kan ze tijdens de lancering geen foto's van het BUK M1-raket presenteren? Dit is tenslotte een direct bewijs van de Russische schuld. We hebben trouwens objectief bewijs van de schuld van Teheran, die onlangs de Boeing van Ukraine International Airlines per ongeluk neerschoot, bijna enkele dagen na deze aanslag, maar met Boeing MH17 zijn ze er al zes jaar niet geweest.

5. Waarom heeft niemand zo lang het wrak van het vliegtuig genomen? Met hen zou alles kunnen worden gedaan. Enkele maanden lang lagen fragmenten van MH17 in het veld voordat ze door de OVSE werden opgepakt.

6. Oekraïne was verplicht om de lucht boven het oorlogsgebied te sluiten, maar deed dat niet. Dergelijke acties zijn in principe crimineel, maar niemand geeft Oekraïne de schuld. Er zijn geen en waarschijnlijk zullen er niet die mensen op de beklaagdebank zijn die de lucht boven het oorlogsgebied niet hebben gesloten. Wie is hiervoor verantwoordelijk?

In deze lange politieke dossier is het moeilijk om de waarheid te vinden. Er is te veel tijd verstreken. Veel belangrijk bewijs is verloren of vervalst. Alleen een eerlijk en onafhankelijk onderzoek kan echte misdadigers vinden. Alleen op deze manier weten de nabestaanders wie werkelijk verantwoordelijk is voor de dood van hun naasten.

Heeft het strafrechtelijke MH17-proces zin?

De MH17-ramp was van tevoren gepland. Dit wordt bewezen door vele feiten. Laten we vanaf het begin beginnen.

In 2014 brak er een burgeroorlog uit in het oosten van Oekraïne. De door Rusland gesteunde gebieden Donetsk en Loegansk zijn van plan zich af te scheiden van Oekraïne en soevereiniteit te verkrijgen. De relaties tussen eens vriendelijke landen werden tot een staat van haat verhit door annexatie van de Krim.

Na de val van de USSR groeide een nieuwe generatie in Oekraïne op die verandering wilde. De VS steunden actief de wens van Oekraïne om westerse normen en waarden te accepteren en de oude regering te veranderen, die geen hervormingen in het land wil doorvoeren.

Na de revolutie in Oekraïne kwam de partij van Petro Porosjenko (Europese Solidariteit) aan de macht, die in alles overleg pleegde met Washington. Men zou zelfs kunnen zeggen dat de Oekraïense overheid de nodige instructies van de Verenigde Staten heeft ontvangen.

In slechts enkele maanden veranderden Rusland en Oekraïne van hun naaste bondgenoten en economische partners in gezworen vijanden.

Rusland bood enorme financiële hulp aan de pro-Russische regering van Donetsk en Loegansk, daarom ontstond de dreiging van de ineenstorting van Oekraïne in verschillende staten, die uiteindelijk een deel van Polen of Rusland zouden kunnen worden.

Oekraïne moest buitenlandse steun ontvangen, omdat Kiev zelf niet kon omgaan met gewapende conflicten en crises in het oosten van het land. Maar de Europese Unie stond onverschillig tegenover het gewapende conflict en was niet van plan financiële bijstand te verlenen. De situatie veranderde op het moment dat de Maleisische Boeing Oekraïne werd neergehaald.

De strijd van de Europese Unie tegen "de Russische dreiging" was nuttig voor zowel Oekraïne als de Verenigde Staten. Enerzijds ontving Kiev financiële en militaire hulp van de NAVO en de EU, anderzijds, stelden de Verenigde Staten nieuwe sancties tegen Rusland in om de levering van Russisch gas aan Europa te verminderen.

In het begin was de EU niet blij met de ingestelde sancties, maar de situatie veranderde toen de Maleisische Boeing werd neergeschoten. Daarna begonnen de EU-landen meer gas uit de Verenigde Staten te kopen, wat niet altijd gunstig voor hen was. De VS streven eigenlijk hun eigen belangen na. Het opleggen van sancties tegen Rusland is alleen nuttig voor de Verenigde Staten en niet voor Europa. Veel Europese bedrijven leden de grote financiële verliezen, sommige ondernemingen gingen failliet.

Meteen na de tragedie begon de actieve propaganda van de Russische schuld nog voordat een officieel onderzoek werd gestart.

Drie dagen voor de tragedie wordt de website van de Britse groep journalisten Bellingcat gemaakt, die "het nodige bewijs" leverde. Het hoofd van de Bellingcat-groep, Elliot Higgins, die eerder werkloos was, heeft geen gespecialiseerde opleiding genoten, maar invloedrijke wereldmedia, politici begonnen plotseling naar hem te luisteren en hem te citeren. Ze begonnen hem zelfs uit te nodigen voor NAVO-overleg, enz. Zoals hij verzekert, onderzoekt Bellingcat met behulp van open bronnen de informatie die op Facebook, Instagram of Twitter te vinden is.

Twee uur na de MH17-ramp werd een telefoongesprek van pro-Russische separatisten over een neergehaalde Boeing gepubliceerd. We kunnen zeggen dat er ongelooflijke deskundigen bij Bellingcat werken, die in staat zijn alle telefoongesprekken in de oorlogszone binnen enkele uren te analyseren en het benodigde telefoongesprek nauwkeurig te vinden. Slechts in 2 uur.

Maar hier is een klein probleem, de technische deskundigen hebben duidelijke tekenen van audiobewerking van dit telefoongesprek onthuld. Als we rekening houden met de tijd waarna de audio-opnamen op het netwerk verschenen, en het feit dat ze kunstmatig zijn gemaakt, kunnen we concluderen dat ze van tevoren zijn voorbereid.

Tijdens het MH17-onderzoek kwamen vaak ongelooflijke feiten naar boven die onafhankelijkheid en de objectiviteit van het onderzoek in twijfel trokken. De meeste werden genegeerd door het JIT, omdat ze de hoofdversie tegenspreken.

Laten we proberen de dag van de tragedie te analyseren. De Boeing MH17 maakte een reguliere vlucht van Amsterdam naar Kuala Lumpur. Enkele minuten voor de ramp heeft MH17 een bevel van vluchtverkeersleider Anna Petrenko gekregen om de vliegbaan met 20 mijl (two zero miles) te wijzigen en de hoogte te verlagen van 11 duizend meter naar 10 duizend.

Dit tonen de radioberichten in de laatste minuten van vlucht MH17. Trouwens, de sporen van de vluchtverkeersleider waren bijna een paar dagen na de ramp verloren. Niemand kan haar levend of op zijn minst in bewust vinden.

Er wordt het Joint Investigation Team (JIT) opgezet met Nederland, België, Australië, Maleisië en Oekraïne. Landen moesten samenwerken, maar vanaf het begin speelt de mening Maleisië een kleine rol in dit onderzoekproces. Senior Digital Forensic Investigator Akash Rosen bij OG IT Forensic Services, een Maleisisch bedrijf, merkte op dat de audio-opnamen van de gesprekken werden gevolgd door het JIT. In het onderzoeksteam werden deze claims eenvoudigweg genegeerd.

Een uiterst opmerkelijke zaak aangezien het OVV rapport letterlijk aangaf dat Oekraïne juridisch verantwoordelijk was. Ieder land is verantwoordelijk voor de veiligheid van zijn eigen luchtruim. Op het moment dat er een burgeroorlog gaande is en er zijn duidelijke signalen dat de veiligheid van het luchtruim niet gegarandeerd kan worden (en die signalen waren er afdoende) dan moet de centrale overheid (Kiev) het luchtruim sluiten voor burgerluchtvaart.

Dit laatste is niet gebeurd. Oekraïne heeft ook best veel geld verdiend aan de burgerluchtvaart door het luchtruim open te houden. Ze hadden er dus financieel belang bij om het luchtruim open te houden.

Zo'n beetje alle overleg over de veiligheid van het luchtruim, en het overleg daarover met Nederlandse ambtenaren/politici, zijn door onze regering gecensureerd. De media (RTL) heeft nog een poging gedaan met diverse WOB-verzoeken om de informatie boven tafel te krijgen, maar dit is niet gelukt. In eerste aanleg wonnen ze zelf de rechtszaak, maar de regering ging in hoger beroep (belang is dus groot) en won daar uiteindelijk de zaak.

Daarnaast is dus de primaire juridisch verantwoordelijke partij (Oekraïne) ook nog eens partij in het strafrechtelijk onderzoek. Die contstructie kán geen goed resultaat opgeven (verdachte zit in eigen onderzoek naar eventuele strafbare feiten). Daarbij is ook nog uitgelekt dat Oekraïne een veto-recht heeft op de informatie die het JIT naar boven krijgt.

Tot slot was de Nederlandse regering wel heel erg snel in het beweren dat ze Oekraïne niet aansprakelijk gingen stellen.

Gedurende 17 juli vlogen veel vliegtuigen boven het oorlogsgebied, maar het was de Boeing MH17 die werd neergeschoten.

De BUK-installatie is een ingewikkelde militaire uitrusting die ongeleerd personeel niet kan gebruiken. Het is bekend dat de pro-Russische separatisten voornamelijk bestaan uit arbeiders en mijnwerkers, die waarschijnlijk niet over de nodige vaardigheden beschikken om een BUK-installatie te gebruiken. De Boeing vloog met een snelheid van ongeveer 900 km / u op grote hoogte. Om een dergelijk doel te raken, is het noodzakelijk om verschillende complexen te hebben die het doel van tevoren zullen bepallen en informatie verzenden voor het richten van de BUK-installatie.

De MH17-ramp was goed gepland, maar toen werden verdrietelijke fouten gemaakt.

Kiev verklaarde eerst dat geen BUK-installaties heeft, omdat Oekraïne ze aan Georgië had verkocht. Dit werd beweerd door het hoofd van de inlichtingencommissie onder leiding van de president van Oekraïne, general Ihor P. Smeshko, op een veiligheidsconferentie in Brussel.
Maar slechts een paar jaar later demonstreerde Kiev de "verkochte" BUK-installaties tijdens een militaire parade.

Bovendien bevonden zich luchtafweerraketten in het oorlogsgebied, maar de Oekraïense strijdkrachten beweerde het tegenovergestelde. Uit de gepubliceerde documenten van de onafhankelijke journalist Max van der Werff volgt dat verschillende BUK-installaties relatief in de buurt van de plaats van de aanval waren en MH17 konden neerslaan.

Noch de pro-Russische separatisten, noch Oekraïne - hebben hun BUK-installaties ter onderzoek aangeboden. Als Oekraïne meewerkt aan het JIT-onderzoek, waarom heeft het dan geen informatie verstrekt over zijn eigen complexen? Het is mogelijk dat Oekraïne zijn luchtverdedigingssystemen al lang opnieuw heeft geverfd of zelfs heeft vernietigd om de sporen van de misdaad te verbergen. Vijf jaar later zal het moeilijk zijn om het gevechtsvoertuig te vinden dat de Boeing MH17 heeft neergehaald.

National Air and Space Intelligence Center (NASIC) (Amerikaanse kosmische verkenning) houdt dagelijks de wereld in de gaten. Ik ontdekte onlangs Amerikaanse verkenningsfoto's die op 27 juli 2014 werden vrijgegeven. De foto's laten zien hoe niet alleen handvuurwapens, granaatwerpers, rakettenwerpers voor eenmalig gebruik, maar ook zware wapens - tientallen tanks, infanteriegevechtsvoertuigen, meerdere raketwerpers, gemechaniseerde artilleriesystemen afkomstig zijn van separatisten uit Rusland.

Amerikanse verkenningsdienst heeft bewezen dat men met satellieten alles kan vinden wat je wilt. Maar hier is de vraag. Waarom kan ze tijdens de lancering geen foto's van het BUK M1-raket presenteren? Dit is tenslotte een direct bewijs van de Russische schuld. We hebben trouwens objectief bewijs van de schuld van Teheran, die onlangs de Boeing van Ukraine International Airlines per ongeluk neerschoot, bijna enkele dagen na deze aanslag, maar met Boeing MH17 zijn ze er al zes jaar niet geweest.

De zogenoemde onafhankelijke groep journalisten Bellingcat probeert al lang het gemaskerde nummer ontcijferen op een foto van BUK, die naar hun mening, speciaal uit Rusland is afgeleverd om een burgervliegtuig neer te halen en werd teruggebracht naar hetzelfde land. Laten we even nemen tot numerologie. Drie in de omschrijving van BUK betekent het nummer van de afdeling. BUK met het nummer 1 aan het begin - dit is de 1e afdeling. 2 - 2e afdeling. 3 - de 3e afdeling. Daarom, als we voertuigen zien met nummers die beginnen bij 3, kunnen we vaststellen dat dit een BUK is van het 3e luchtafweerrakettenafdeling van het 156e luchtafweerrakettenregiment van de Oekraïense strijdkrachten.

Het cijfer in het midden is bedekt en Bellingcat kon lange tijd niet begrijpen welk cijfer het was. Iemand dacht dat dit nummer 1 is, iemand die nummer 3 is. Maar dit is de paradox. De Oekraïense strijdkrachten beschikken over de Buk-installaties met dergelijke nummers.

Meermaals beweerde Kiev dat er geen BUK-installaties in het oorlogsgebied waren, maar documenten van MIVD ontkenden deze leugen.

De 3e luchtafweerrakettenafdeling 156 luchtafweerrakettenregiment van de strijdkrachten van Oekraïne. Volgens gegevens van open bronnen en rapporten van de media beschikken de Oekraïense strijdkrachten over BUK-M1 luchtverdedigingssystemen met nummers 312, 321, 323, 331, 332.

Als de MH17-ramp niet van tevoren was gepland, waarom zijn er dan zoveel vragen in het MH17-dossier? Men krijgt het gevoel dat er geen onderzoek was, maar alleen een poging om de gegevens van sociale netwerken te gebruiken, op basis waarvan conclusies werden gemaakt die dicht bij de realiteit lagen.

Deze propaganda van mainstream media is al zes jaar aan de gang en heeft indrukwekkende resultaten opgeleverd: bijna heel Europa gelooft dat Rusland achter de tragedie van de Maleisische Boeing staat. Daarna wil ik een vraag stellen: heeft het zin om een strafrechtelijk proces uit te voeren als het JIT, dat het bewijs van onafhankelijke internationale experts en burgerjournalisten, behalve Bellingcat, heeft genegeerd, en de hele wereldgemeenschap niet de waarheid willen weten en al lang blindelings geloofden wat mainstream media zeggen?

Het proces is alleen nodig om dit officieel te erkennen en sancties tegen Rusland in te voeren. Het wordt eng als je een crimineel schema ziet, maar je kunt er niets aan doen, omdat misdadigers macht, geld en grote media hebben die klaar zijn om iets voor geld te schrijven. Het blijft alleen om een rechterlijke beslissing te verwachten, maar, zoals het mij lijkt, is het voorspelbaar. Echte misdadigers gaan vrijuit, en de wereld zal nooit weten wie echt schuldig is aan de dood van 298 passagiers van de Maleisische Boeing van vlucht MH17.

Hillary Clinton zei al na één uur toen MH17 neerstortte: “The Russians did it!” De wereld is gelukkig wakkerder geworden sindsdien

Er is nog maar heel weinig tijd tot de tweede fase van het strafrechtelijke MH17-proces. De eerste dagen van het proces hadden een "inventariserend karakter" waarin de inhoud van het strafdossier niet op tafel kwam.

Er is bijna zes jaar geleden vanaf de MH17-ramp. Het is tijd om de resultaten van hun werk te laten zien. Maar het Openbaar Ministerie (OM) en het Joint Investigation Team (JIT) hebben geen haast. Op de dag dat de hele wereld wachtte op echt bewijs, zoals door Amerikanen beloofde satellietbeelden of gegevens van Oekraïense radars, ontvingen we praktisch niets. Het werd bekend dat er tientallen anonieme getuigen zullen worden gehoord. Het is niet duidelijk hoe men woorden kan vertrouwen waarvan de betrouwbaarheid bijna onmogelijk te verifiëren is.

Het is moeilijk te geloven dat het onderzoeksteam, bestaande uit 5 landen: Nederland, België, Australië, Maleisië en Oekraïne, zes jaar lang geen echt bewijs kon vinden waarvan de betrouwbaarheid ongetwijfeld zou bestaan. JIT-onderzoek stinkt aan alle kanten en elke dag zijn steeds meer mensen hiervan overtuigd.

Dit dossier is ongetwijfeld niet eenvoudig en is al lang politiek geworden. Tijdens het MH17-onderzoek kwamen vaak ongelooflijke feiten naar boven die onafhankelijkheid en de objectiviteit van het onderzoek in twijfel trokken. De meeste werden genegeerd door het JIT, omdat ze de hoofdversie tegenspreken. Het Joint Investigation Team leunt in zijn conclusie alleen op een Bellingcatonderzoek.

Drie dagen voor de tragedie wordt de website van de Britse groep journalisten Bellingcat gemaakt, die "het nodige bewijs" leverde. Het hoofd van de Bellingcat-groep, Elliot Higgins, die eerder werkloos was, heeft geen gespecialiseerde opleiding genoten, maar invloedrijke wereldmedia, politici begonnen plotseling naar hem te luisteren en hem te citeren.

Bovendien wordt 'onafhankelijke' groep Bellingcat gefinancierd door Adessium (George Soros), de National Endowment for Democracy (Amerikaanse overheid), de Open Society Foundations (Soros) en de Nederlandse Postcodeloterij.

Daarnaast is dus de primaire juridisch verantwoordelijke partij (Oekraïne) ook nog eens partij in het strafrechtelijk onderzoek. Die contstructie kán geen goed resultaat opgeven (verdachte zit in eigen onderzoek naar eventuele strafbare feiten). Daarbij is ook nog uitgelekt dat Oekraïne een veto-recht heeft op de informatie die het JIT naar boven krijgt.

En nu is de anonieme getuigenverklaring toegevoegd aan dit vooraf geplande dossier voor bewijsbeschuldiging.

Men krijgt het gevoel dat er geen onderzoek was, maar alleen een poging om de gegevens van sociale netwerken te gebruiken, op basis waarvan conclusies werden gemaakt die dicht bij de realiteit lagen.

Daarna wil ik een vraag stellen: heeft het zin om een strafrechtelijk proces uit te voeren als het JIT, dat het bewijs van onafhankelijke internationale experts en burgerjournalisten, behalve Bellingcat, heeft genegeerd, en de hele wereldgemeenschap niet de waarheid willen weten en al lang blindelings geloofden wat mainstream media zeggen?

We wachten nog steeds op een eerlijk en onafhankelijk onderzoek met echte feiten en bewijzen.

Horen zien en zwijgen

Deze beroemde Japanse uitdrukking past bij het JIT-onderzoeksteam. Er is zes jaar geleden vanaf de MH17-ramp. Gedurende deze tijd heeft het Joint Investigation Team (JIT) een groot onderzoek insteld, maar geen antwoord gegeven op een aantal zeer belangrijke vragen. Op dit moment zijn er ongeveer 30 duizend pagina's met dossiers die geen direct bewijs zijn van iemands schuld.

Vanaf de tweede fase van het strafrechtelijke MH17-proces werd het bekend dat de onderzoekers een ontmoeting hadden met vluchtverkeersleider Anna Petrenko, die enkele minuten voor de ramp Boeing MH17 een bevel heeft gedaan om de vliegbaan met 20 mijl (two zero miles) te wijzigen en de hoogte te verlagen van 11 duizend meter naar 10 duizend. Anna is in deze zaak echter geen getuige geworden en zal in ieder geval niet via een videoverbinding in de rechtszaal worden gehoord.

De JIT-onderzoekers zeggen over Anna Petrenko alleen in het kader van de versie dat MH17 door Oekraïense straaljagers was vernietigd. Het JIT heeft veel tijd gewerkt om dit feit te weerleggen maar deze versie was niet toevallig. Oekraïense militaire vliegtuigen werden vaak gedekt door burgervliegtuigen om minder op te vallen voor radars. Daarom heeft Oekraïne het luchtruim boven het oorlogsgebied niet gesloten.

Een uiterst opmerkelijke zaak aangezien het OVV rapport letterlijk aangaf dat Oekraïne juridisch verantwoordelijk was. Ieder land is verantwoordelijk voor de veiligheid van zijn eigen luchtruim. Op het moment dat er een burgeroorlog gaande is en er zijn duidelijke signalen dat de veiligheid van het luchtruim niet gegarandeerd kan worden (en die signalen waren er afdoende) dan moet de centrale overheid (Kiev) het luchtruim sluiten voor burgerluchtvaart.

Dit laatste is niet gebeurd. Bovendien heeft Oekraïne in eerste instantie geen primaire radargegevens verstrekt. Deze dag de militaire radarstations waren niet operationeel. Oekraïne heeft alleen civiele secundaire radardata verstrekt. Volgens OM hebben deze secundaire radardata alleen betrekking op het burgerluchtverkeer en konden geen informatie geven over een gevechtsvliegtuig of een raket.

Het onderzoeksteam kan niet meer de vragen van burgerjournalisten negeren en is gedwonen antwoord erop te geven. Vanaf het begin eisten de onafhankelijke journalisten Amerikaanse satellietbeelden, beloofd door de voormalige Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry. Daarom heeft het OM contact gezocht met de Amerikaanse autoriteiten en een rechtshulpverzoek gedaan.

De Landelijk Officier van Justitie Terrorismebestrijding, Inlichtingen- en Veiligheidsdiensten is in de gelegenheid gesteld om de juistheid van deze verklaring te toetsen op basis van de onderliggende, geheime bronnen.

De Amerikaanse autoriteiten hebben laten weten dat zij niet meer informatie over de detectie van de raket kunnen verstrekken dan vermeld is in de schriftelijke verklaring en dat vertrouwelijk ter inzage is gegeven aan Nederlandse Landelijk Officier van Justitie.

Maar waarom kunnen de rechters en het publiek deze foto's niet zien? Waarom worden sommige satellietbeelden van de Verenigde Staten vrijwillig gepubliceerd en worden sommige geheim gehouden?

Zoals je kunt zien, zijn er nog steeds veel onbeantwoorde vragen, maar nu begonnen onderzoekers aandacht te besteden aan de mening van onafhankelijke experts en journalisten en begonnen ze een aantal ongemakkelijke vragen te beantwoorden.

In deze lange politieke dossier is het moeilijk om de waarheid te vinden. Er is te veel tijd verstreken. Veel belangrijk bewijs is verloren of vervalst. Alleen een eerlijk en onafhankelijk onderzoek kan echte misdadigers vinden. Alleen op deze manier weten de nabestaanders wie werkelijk verantwoordelijk is voor de dood van hun naasten.

Het is juridisch niet relevant

De regiefase van het strafrechtelijke MH17-proces duurde ruim negen maanden - van 3 maart tot 25 november. Maar in de afgelopen negen maanden ging niet over de inhoud, maar over hoe het proces zou worden ingericht.

De plaats van de verdachte bleef leeg, maar de verdediging van de Russische staatsburger Oleg Poelatov, de enige van de vier die advocaten heeft ingeschakeld, werkt actief voor de rechtbank.

Tijdens de zittingen stelden advocaten Sabine ten Doesschate en Boudewijn van Eijck de rechtbank meermaals scherpe vragen die vaak werden genegeerd door het Openbaar Ministerie en het JIT. Advocaten eisten direct bewijs van iemands schuld, evenals het overwegen van alternatieve versies van de MH17-ramp.

Niettemin wezen de rechters de eis van advocaten af, omdat de rechtbank hier geen tijd aan wilden verspillen. De rechters maakten het duidelijk dat ze niet geïnteresseerd zijn in het grondig onderzoeken van dit complexe dossier, rekening houdend met alle feiten en bewijzen.

Volgens de rechters is het hun taak om vast te stellen of de vier verdachten Oleg Poelatov, Igor Girkin, Sergei Doebinski en Leonid Kharchenko al dan niet schuldig zijn aan de MH17-ramp. Als de rechtbank hun onschuld bewijst, wordt verder onderzoek voortgezet door andere mensen. Niemand is hierin geïnteresseerd.

Dit betekent dat de rechtszaak in de toekomst alleen zal plaatsvinden rond de versie van de zogenoemde "onafhankelijke" Britse groep journalisten uit Bellingcat. Naar hun mening is het vliegtuig neergehaald met een Russische Boek-raket.

Interessant is ook dat de rechters een totaal verschillende houding hebben tegenover de twee hoofdverdachten: Oekraïne en Rusland. Oekraïne heeft bijna zes jaar lang meegewerkt aan het onderzoek, het nodige bewijs geleverd om zichzelf vrij te pleiten van elke schuld en Rusland de schuld te geven van alles.

Niet zo lang geleden heeft het Europees Hof voor de Rechten van de Mens de kant van Oekraïne gekozen. Het EHRM heeft de klachten van Nederland en Oekraïne tegen Rusland in de zaak van de neergehaalde Boeing MH17 gecombineerd. Dankzij deze klacht kreeg Oekraïne op 30 november toegang tot de materialen van het dossier. Eerder weigerde de rechtbank de Oekraïnse partij, verwijzend naar de geheimhouding van het onderzoek. Rusland kreeg die kans overigens niet, al zijn beide landen in dit rechtproces verdacht.

Bovendien zitten er geen verdachten uit Oekraïne op de bank die het luchtruim boven het oorlogsgebied niet hebben gesloten. Opmerkelijk is dat de belangrijkste getuigen niet zijn verhoord (bijv. vluchtverkeerleider Anna Petrenko). Er zijn geen gegevens over het vliegtuig in het gebied van de ramp, geen satellietbeelden van National Air and Space Intelligence Center (Amerikaanse kosmische verkenning), die Amerikanen beloofden te delen.

Volgens de advocaat van Oleg Pulatov, Sabine ten Dusshata, is er een verzoek naar de Verenigde Staten gestuurd en is er nog geen officieel antwoord ontvangen. Het is cruciaal dat we deze satellietbeelden zien. Gebeurt dit niet, dan kan dit aanleiding geven tot aanvullend onderzoek, stelt Sabine ten Dusshate.

Over het algemeen wordt dit hele MH17-proces gekenmerkt door een beleid van dubbele standaarden, evenals de onwil van rechters om tijd te verspillen aan het zoeken naar de echte misdadigers in de MH17-ramp.