[Vraag wat je wil] aan een rechtbankverslaggever

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 14:37 schreef KapiteinIglo het volgende:
Wat is je achtergrond? Journalistiek of jurist? Want rechtbanken gebruiken veel vakjargon.
Lees je ook uitspraken van zaken voordat je bv een hogerberoep bijwoont?

Ik kom uit de journalistiek. Heb eerst sportjournalistiek gedaan, daarna algemene verslaggeving en ben pas later de rechtbankverslaggeving ingerold. Was min of meer toeval. Ik kon wat kleine dingen doen, ging steeds meer doen en toen kwamen verschillende opdrachtgevers vragen of ik ook wat voor hen kon doen.
Uiteindelijk heb ik mezelf het juridische vakjargon eigen gemaakt en ga ik ook bewust geen rechten studeren. Ik schrijf namelijk voor gewone mensen en ik wil niet in de val lopen om te veel als bekend te veronderstellen en zelf te veel jargon te gebruiken in mijn teksten. Mensen vinden krantenteksten ook zonder dat jargon al lastig genoeg. Ik probeer rechtspraak juist uit te leggen in normalemensentaal.

Ja, ik lees vrijwel altijd de uitspraken voor ik naar een zaak ga in hoger beroep. Alleen niet als ik al eerder bij de zaak was en het vonnis nog wel ken. Ik lees sowieso veel vonnissen en andere uitspraken. Kun je veel van leren. Bovendien zorgt het lezen van een vonnis voor meer begrip van een beslissing van de rechtbank, omdat je wat meer nuances meekrijgt.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 14:39 schreef klappernootopreis het volgende:

[..]

Maakt dit je ook voorzichtiger in de opmaak van je artikelen?

Nee, ik vind dat ik mijn werk goed deed en blijf dat dus zo doen.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 15:04 schreef klappernootopreis het volgende:
Ben je ook wel eens bij een rechtszaak geweest waar je het gevoel kreeg dat de beklaagde je het gevoel gaf dat die schuldig was, maar toch de dans ontsprong?

Dat gebeurt weleens.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 15:06 schreef klappernootopreis het volgende:

[..]

bericht je er dan ook over? Of blijf je neutraal?

Tijdens een rechtszitting bepaal ik of het nieuwswaardig is. En als ik ergens over heb geschreven vind ik dat ik ook over de uitspraak moet schrijven. Maar ik schrijf daar feitelijk over, wat de rechtbank ervan vindt. Mijn eigen mening doet er niet toe als ik een nieuwsbericht schrijf.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 15:36 schreef Nerdslayer het volgende:
Ben je zelf een crimineel?

Ik heb ongetwijfeld vermeldingen op mijn justitiële documentatie. Maar veel meer dan snelheidsovertredingen zal dat niet zijn

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 18:01 schreef Cirilico het volgende:
Hoe komt het dat het gestolen pakje boter een rechtszaak is geworden? Was was aanleiding voor de huisgenoot om er een zaak van te maken?

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 18:27 schreef No239SquadronRAF het volgende:

[..]

[..]

Dit vroeg ik ook al idd maar heeft ie mss gemist!

Gemist denk ik. Dat soort zaken komen veelal op de dagvaarding bij veelplegers die veel verschillende delicten plegen. Door de veelplegerswetgeving kan het dus voorkomen dat iemand na zo'n zaak voor twee jaar wordt opgenomen voor ISD, een traject waarin veelplegers twee jaar lang geholpen woorden aan de problemen waardoor ze steeds maar weer misdrijven plegen. Meestal drugs.

Maar als jij een pakje boter pikt bij je huisgenoot dan zul je daar waarschijnlijk niks van horen inderdaad.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 18:44 schreef Muskusboktor57 het volgende:
Wat wilde je worden toen je klein was?

Mart Smeets. Geen gein.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 20:19 schreef AgnesGru het volgende:
Welke zaak heeft het meeste indruk op je gemaakt? Ik zag dat je ook de zaak omtrent Jesse Dingemans hebt verslagen, weet nog erg goed wat voor impact dat toen, met name in die regio, heeft gehad.

Het is altijd heel lastig om aan te geven wat de meeste impact heeft. Wel denk ik dat zodra het over kinderen gaat het snel heel aangrijpend wordt. Kinderen kunnen niks terugdoen, zijn zo weerloos en onschuldig. Ik had een paar maanden geleden die zaak over een stel uit Molenschot met zeven kinderen. De ouders hadden een heel gek idee over eten, wat erin resulteerde dat ze hun kinderen echt aan het verhongeren waren. Praten over eten thuis was verboden, dan kon je tot wel vijf dagen achtereen opgesloten worden in huis, zonder eten. De kinderen liepen in het oog, omdat ze op school eten pikten van medeleerlingen en uit de prullenbakken aan het eten waren. Toen jeugdzorg op bezoek wilde komen, vluchtten de ouders met de kinderen weg en toen vluchtte één van de kinderen uit de auto. Letterlijk op het randje van de dood.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 20:34 schreef Sneeuw-Leeuw het volgende:
Krijgt de pers extra informatie over wanneer welke zaak is? Bij mijn lokale rechtbank vind ik nooit wat en moet je blind op goed geluk hopen dat wat interessants is. Vind het wel leuk om zoiets soms bij te wonen.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 20:50 schreef trein2000 het volgende:

[..]

https://www.om.nl/actueel/strafzittingen/
staat een selectie.

Inderdaad maakt het Openbaar Ministerie altijd wel een lijstje met zaken die op de rol staan. Ik krijg bovendien van de rechtbank ook de complete rol met zaken die er te doen zijn. Dat is een privilege dat je als journalist hebt. Stel je er niet al te veel van voor: het is over het algemeen een lijst met een datum, een tijd, de naam en op welke datum een bepaald strafbaar feit is gepleegd. Het is nog steeds aan jezelf om te weten (of op te zoeken) waar de zaak nu precies over gaat. Ook kun je bij de rechtbanken de dagvaardingen wel lezen. Behoorlijk uitzoekwerk, maar wel een wekelijkse klus. Daarnaast horen we natuurlijk ook wel van betrokkenen dat er zaken zijn. Een advocaat die een zaak heeft, een bedrijf dat een kort geding aanspant, noem maar op. Dat is je netwerk gebruiken.

Dat je bij je lokale rechtbank (ik weet niet waar) niks kan vinden is niet gek. Is een klacht die we als rechtbankjournalisten al jarenlang uiten bij de Rechtspraak. Dat ze altijd zo prat gaan op dat de rechtspraak openbaar is, maar dat je zelf maar moet uitzoeken wanneer waar er welke zaken zijn. Dat is echt een grote frustratie bij bijna alle rechtbankverslaggevers.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 20:55 schreef Bzzzzt het volgende:
Aan welke zaak heb jij je het meest geërgerd? En dan met name over de straf en gang van zaken in het Nederlands rechtssysteem.

Dat was een zaak over een getroubleerde vrouw van 22 uit Dongen. Depressief, borderline, een angst en eetstoornis, zwakbegaafd en verslaafd aan alcohol en drugs. Die vrouw werd midden in de nacht bedreigd door de overbuurman, voor iets wat ze niet eens zelf deed. De vrouw is zo bang dat ze de volgende dag besluit dat die man dood moet. Als ze hem ziet rent ze met in beide handen een mes op hem af. Geen schijn van kans dat ze iets zal aanrichten. Het kleine vrouwtje wordt door oplettende buurtgenoten tegengehouden.
Tijdens de zitting kwam er vervolgens een strafeis van zes jaar cel, vanwege een poging tot moord. Ik vond dat zo onrechtvaardig. Er was eigenlijk tijdens de hele zitting maar één ding heel heel duidelijk geworden. Deze vrouw moet hulp en maar hooguit een lage straf. Ik was werkelijk ontdaan ervan. Dat was zo duidelijk.
Gelukkig kwam er twee weken later een goed vonnis. De rechtbank stelde onomwonden ''De officier hield volstrekt onvoldoende rekening met de persoonlijke omstandigheden van de verdachte''
Gelukkig kwam het dus goed. De vrouw kreeg een jaar cel, waarvan de helf voorwaardelijk. En bij de voorwaarden zat uiteraard hulp. Artikel

[ Bericht 13% gewijzigd door Bosbeetle op 01-11-2019 09:22:22 ]

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 21:38 schreef Lucky_Strike het volgende:

[..]

Ik heb wel eens geprobeerd om naar een bepaalde rechtzaak te gaan en belde de rechtbank om een datum. Die wilden ze gewoon niet geven. "Dat is de bedoeling niet mevrouw".

Dan nu een vraag. Hoe verdien jij nou je geld? Je wordt er wel eens op uitgestuurd door een redactie. Dat zal bedrag X per uur of artikel opleveren. Maar hoe werkt dat voor het ANP? Gebeurt het ook dat ze een bericht van jou niet plaatsen?

Het eerste is echt heel gek. Rechtszaken zijn openbaar en voor iedereen die dat wil toegankelijk. Behalve zaken bij de kinderrechter, of in bijzondere omstandigheden. Echt heel gek en de volgende keer moet je daar geen genoegen mee nemen. Niet doen hoor. Desnoods zelf het nummer van de communicatieafdeling (die daar vaak beter van op de hoogte zijn dan andere medewerkers) opzoeken.

Ik verdien geld met mijn werk Klinkt heel simpel, is het an sich ook wel. Ik maak afspraken met opdrachtgevers. Soms betalen ze per artikel, soms mer uur. En ja, het gebeurt heel af en toe dat een stuk de krant of het ANP niet haalt. Wat dat laatste betreft: vaak twijfel ik dan ook zelf al aan de nieuwswaarde ervan. Maar dat is journalistiek. Altijd afwegen wat nieuws is en wat niet. Bij de krant gebeurt het zelfs regelmatiger, omdat de ruimte soms weer te beperkt is.
Overigens hoeft niet publiceren niet te betekenen dat ik niet betaald word.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 20:55 schreef Bzzzzt het volgende:
Aan welke zaak heb jij je het meest geërgerd? En dan met name over de straf en gang van zaken in het Nederlands rechtssysteem.

Ik wil hier toch nog op terugkomen, want ik denk dat jij vooral bedoelde of ik het soms met straffen niet eens ben. Eigenlijk valt dat wel mee. Meestal weet de rechtbank het wel goed te motiveren. Over het algemeen erger ik mij in de rechtszaal het meest aan drugscriminelen die in mijn ogen veel te weinig straf krijgen voor alle ellende die ze veroorzaken. En intussen nemen ze geen enkele verantwoording voor wat ze teweegbrengen, denken alleen aan hun eigen portemonnee.

quote:

Op donderdag 31 oktober 2019 22:42 schreef HaverMoutKoekje het volgende:
Heb je voorkeur voor bepaalde advocaten?
Merk je verschil in kwaliteit tussen een ‘gewone’ en een bekende strafadvocaat ?

Ik hou van advocaten die zonder al te veel omwegen op een doel af kunnen pleiten. Cut the crap. Ik stoor me weleens als ik Inez Weski hoor pleiten bijvoorbeeld. Dan denk ik: waarom kun je je buiten de rechtszaal zo prettig uitdrukken en in de rechtszaal niet? Ze praat dan met zoveel omwegen in zulke bloemige taal met talloze tussenzinnen dat er soms geen touw aan vast te knopen is. Nee, dan Jan-Hein Kuipers, die gewoon kan uitroepen in de zaal: ,,Natuurlijk heeft hij hem geslagen! HIj dacht dat zijn dochter in gevaar was!'' (dat was in de zaak van die vader die een oud-tbs'er de hersens insloeg met een staaf, nadat die zijn jarige dochter probeerde te versieren en deed of hij 17 was.)

Zoals in elk beroep heb je goede en minder goede. Bij advocaten is dat niet anders. Overigens is 'bekend' niet per se het equivalent van goed. En onbekend maakt niet dat een advocaat niet goed is.

quote:

Op vrijdag 1 november 2019 00:13 schreef DireStraits7 het volgende:
Wat vind je van de (social media) reacties op berichtgeving in de media (veelal over de zogenaamd belachelijk lage straffen)? Zijn mensen vaak te kortzichtig (omdat ze de details van de zaak niet kennen) of vind je dat men vaak wel een punt heeft?

Ik troost me altijd maar met de gedachte dat Twitter (waar ik heel actief ben) niet de hele maatschappij is Die reacties zijn veelal heel kortzichtig en geschreven door mensen die misschien alleen de kop van een bericht hebben gelezen en niet de rest van het artikel, laat staan het vonnis. Ik snap soms wel dat mensen boos zijn als iemand in hun ogen een te lage straf krijgen, maar vaak komt er meer begrip als mensen meer op de hoogte zijn van de omstandigheden waarin een bepaald misdrijf is gepleegd. Daarom probeer ik dat soort dingen ook vaak uit te leggen. Ik denk dat dat ook een belangrijk deel van het werk van een rechtbankverslaggever is, vonnissen uitleggen in normale taal.
En als mensen het niet willen lezen, jammer dan. Dan moeten ze maar in hun bubbel gaarkoken.

quote:

Op vrijdag 1 november 2019 13:05 schreef Graf..Coudenhove..Kalergi het volgende:
Geven je opdrachtgevers wel eens opdracht om een artikel zo te schrijven dat het wenselijk is volgens de opdrachtgever?

Als schrijver weet je dat de manier van hoe je iets brengt enorme invloed kan hebben over hoe een zaak wordt begrepen door de lezer en kan bijvoorbeeld een dader als slachtoffer omschreven worden of juist als een bruut.

Ik zou zo niet willen schrijven. Ik wil een goed beeld van rechtszaken weergeven. Als ik het verhaal van het slachtoffer aangrijpend vind, gebruik ik dat als insteek. Dat ga ik niet doen omdat een verdachte me niet aanstaat. Mijn opdrachtgevers vragen mij ook vanwege mijn manier van werken en geven soms wel aanwijzingen, maar dat gaat alleen over de lengte en de soort stukken die ik moet schrijven (behalve een nieuwsbericht, kan ik natuurlijk ook een analyse schrijven of een achtergrondstuk). Nooit zullen ze zich rechtstreeks bemoeien met hoe ik een verdachte of een slachtoffer neerzet. Ik zou dat ook niet toestaan. Ik schrijf wat ík wil, niet anders. Anders was ik wel commerciële teksten gaan schrijven.

quote:

Op vrijdag 1 november 2019 14:34 schreef Gustaf86 het volgende:
1) Hoe vaak krijg jij de pleitaantekeningen van de advocaat en/of het requisitoir van de Officier?
2) Wat kunnen advocaten doen om jouw werk makkelijker te maken?
3) Hoe vaak heeft het OM jou gebruikt (of vermoed jij dat het OM jou heeft gebruikt) om nog op vrij voeten zijnde betrokkenen te beïnvloeden door onjuiste informatie te verspreiden?

1) Dat komt sporadisch voor, van allebei. Meestal krijg ik het niet. Maar gelukkig hoor ik toch wel wat er is gezegd.
2) In de eerste plaats zijn advocaten er natuurlijk voor hun cliënten, niet om mijn werk makkelijker te maken. Maar als advocaten eens een cursus verhalen vertellen zouden nemen scheelt het al heel wat. Een pleidooi is meestal een warrig stuk met allerlei zijsporen, zonder kop en staart. De vurige redenaar is helaas een uitzondering.
3) Ik denk nooit. Maar uiteindelijk weet je dat niet, denk ik. Als ik namelijk zou weten dat ik word beïnvloed met onjuiste informatie, schrijf ik het niet op. Nooit. Als ik iets opschrijf, weet ik dat het klopt. Maar misschien heb jij voorbeelden? Je bent advocaat?

quote:

Op vrijdag 1 november 2019 18:49 schreef trein2000 het volgende:
Vertel me een. Ben ik heel wantrouwend als ik dit voor geen meter vertrouw? https://www.rechtspraak.n(...)titie-ten-einde.aspx

Nee. Ik dacht waarschijnlijk hetzelfde als jij. Maar ja, bewijs het maar. Mooie journalistieke taak.
Las net nog wel dat ze in hoger beroep gaan. Maar deze zaak is heel, heel gek. Op z'n zachtst gezegd.

quote:

Op vrijdag 1 november 2019 23:09 schreef eigendeegcookie het volgende:
kan je jouw verslaglegging wel eens vergelijken met die van de griffier?
zoja: vind je dat de griffier belangrijke details mist?

Vrijwel nooit. Maar ik kan je vertellen dat de aantekeningen van een griffier heel anders zijn dan die van mij. Een griffier beperkt zich tot de juridisch relevante zaken. Dat is ook logisch, ze moeten tot een juridisch oordeel komen. Ik moet veel meer een verhaal vertellen. Dat zorgt ervoor dat ik wat meer doe met specifieke uitspraken bijvoorbeeld of dingen die in de rechtszaal gebeuren.

quote:

Op vrijdag 1 november 2019 23:46 schreef MissGiraffe het volgende:
Hoi.
Heb je ook zo'n hekel aan Chris Klomp?

Nee, totaal niet. Hij is een goede rechtbankverslaggever en heel feitelijk. Snap wel dat je een hekel aan hem kan hebben, want hij profileert zich op twitter natuurlijk als heel links en zuigt en daagt uit - overigens wel zonder onwaarheden te vertellen over het algemeen. Maar ik heb er geen hekel aan. Prima collega. Kan me vaak ook prima vinden in de analyses die hij maakt.

quote:

Op zaterdag 2 november 2019 12:05 schreef Roosgeluk het volgende:
Is je wereldje een mannenwereld en ben je zelf man of een vrouw?

Ik heb het topic gelezen, als freelancer schrijf je (deels) in opdracht om een bepaalde zaak te volgen en een bepaald type artikel te schrijven met een x aantal woorden. En dat je dan onderling over een bedrag overeen komt is mij duidelijk.

Maar het freelance schrijven voor ANP, moet ik dat zien dat jij ook op eigen initiatief artikelen schrijft zonder opdracht ? En dan "hoopt" dat dit opgepikt wordt om er aan te verdienen?

Nee, ik geloof niet dat het in de rechtbank een mannenwereld is. Bij rechters en officieren is geloof ik inmiddels de meerderheid vrouw. Qua rechtbankverslaggevers is het wel redelijk verdeeld denk ik, dus dat valt reuze mee. Ben zelf wel man.

Voor het ANP verzorg ik zelf de agenda van zaken die in de rechtbanken zijn. De redactie maakt dan een selectie van zaken waar ze een verslag willen. Meestal gaat het dan in goed overleg of ik er zelf heen ga of iemand anders. In principe ga ik, zo is afgesproken. Maar het gebeurt ook af en toe dat ze bij grote zaken zelf gaan of dat ik zelf niet kan, omdat ik andere dingen te doen heb. Of mijn vaste vrije dag, op woensdag

Maar ik schrijf ook op eigen initiatief wel dingen hoor. Is een kwestie van ervaring. Ik weet wel wanneer iets nieuwswaardig genoeg is voor het ANP. Voorbeeld van twee weken terug. We hadden besloten een keer niet naar een pro forma te gaan in de zaak over die twee gasten die in Breda van een flat sprongen toen de politie ze wilde arresteren. Na die arrestatie vonden de politie in die flat een lijk. We hadden de inschatting gemaakt dat er waarschijnlijk weinig nieuws zou gebeuren en ik had ook nog andere zaken waarover ik kon schrijven. Toen hoorde ik ineens dat de rechtbank die gasten vrij liet. Dan weet ik wel dat ik daar een bericht over kan maken. Meestal is het dan alleen een kwestie van een telefoontje: 'ik tik even een bericht van...' en dan is dat goed. En heel soms, bij een twijfelgeval, kan het dan zijn dat we besluiten het te laten liggen. Is altijd een kwestie van je nieuwsgevoel laten spreken.

quote:

Op zaterdag 2 november 2019 13:41 schreef Filosoofert het volgende:
Ben je wel eens achteraf (toen het gepubloceerd was) een feitelijke onjuistheid tegengekomen in je stukken?

Ofwel, slippen er wel eens foutjes doorheen in jullie vak?

In elk vak zullen mensen foutjes maken. Ook in de journalistiek. En ik ben er niet trots op, maar in de meer dan 500 stukken die ik elk jaar schrijf staan ook af en toe feitelijke onjuistheden. Altijd balen als het gebeurt. Komt meestal door drukte. Als het te druk wordt, word je soms minder secuur. Gelukkig gaat het meestal om kleinigheden die bijna niemand meekrijgt. Maar soms moet je het gewoon verbeteren.
Voorbeeld van - ook al - twee weken geleden. Schreef ik over een man uit het Limburgse Oirsbeek die zijn dode moeder in een kist had verstopt en die al tweeënhalf jaar in huis verstopt hield, zodat hij haar uitkering kon opstrijken. Schreef ik per ongeluk Oirschot, maar dat is een plaats in Noord-Brabant (en omdat ik zelf in Brabant woon, hoor ik die plaatsnaam vaker). Dan moet je dat rechtzetten. Moet je ook gewoon doen. Fouten ruiterlijk toegeven zorgt ook voor geloofwaardigheid.

quote:

Op zaterdag 2 november 2019 14:52 schreef borbit het volgende:

[..]

Maar moet je dan een overeenkomst met het ANP hebben? Of kan ik gewoon stukjes over rechtzaken gaan schrijven, insturen, en hopen dat het opgepakt wordt?

Ik heb zelf afspraken gemaakt met het ANP ja. Ik werk al sinds 2005 voor ze. Ik weet niet of het ANP nu veel met incidentele freelancers werkt, volgens mij niet, maar als jij als journalist nieuws hebt en daar een ANP-bericht van tikt, geloof ik niet dat ze het weigeren. En dan zullen ze je ook gewoon betalen.

quote:

Op zaterdag 2 november 2019 15:25 schreef borbit het volgende:

[..]

Zoals het er nu uitziet zit ik binnenkort 2 maanden op de bank bij mijn detacheerder (heel ander vakgebied). Als ik nou een paar dagen per week in de rechtbank stukjes over Rijdende Rechter achtige rechtzaken ga schrijven. En die instuur, zou ik daar dan een extra centje mee verdienen denk je? Lijkt me best leuk.

Ik zou wel een voorkeur hebben voor wat knullige zaakjes, geen nare moord / geweld zaken. En i.v.m. mijn normale werk zou een pseudoniem misschien handig zijn.

Ik zou lekker bij je detacheerder blijven zitten.

quote:

Op zaterdag 2 november 2019 21:03 schreef Roosgeluk het volgende:
Hoe ziet jouw werkdagen/weken er gemiddeld uit? Behalve woensdag vrije dag ;-)
Wat is de verhouding in de rechtbank bij een zaak zitten/vs bureauwerk uit (voorbereiden, uittikken enz)

En hoe ziet de weg naar een artikel in opdracht uit? Van af het moment dat je de opdracht krijgt tot dat je je tekst instuurt?

Ma/di/do/vrij: rechtszaken bezoeken en daar stukken over schrijven, inclusief telefonisch overleg met opdrachtgevers over hoe ze het willen hebben. Vaak is er wel één van die vier dagen dat ik gewoon nog thuis werk. Dan hou ik me meestal bezig met de planning voor de week erop.
De planning van de week erop komt vaak ook tussendoor, vanaf dinsdag, maar het zwaartepunt op donderdag (dat is meestal ook de allerdrukste dag van de week). Dat bestaat uit het doornemen van de rol van de rechtbank, het lezen van dagvaardingen. Op vrijdagochtend is het altijd de bedoeling dat ik de agenda doorstuur voor het ANP, die gaat naar alle media in het land en wordt ook heel veel gebruikt. Aan het eind van de dag stuur ik de agenda naar mijn regionale opdrachtgevers. Tussendoor heb ik dan gekeken welke zaken ik zelf ga doen en welke ik uitbesteed of door iemand anders laat doen.
Op de eerste van de maand is het altijd administratiedag. Dan stuur ik facturen en werk ik de administratie bij.Kloteklus, maar je ziet dan weer wel altijd waar je het de hele maand voor hebt gedaan.

quote:

Op zaterdag 2 november 2019 22:57 schreef Zalmslaatje het volgende:
Heb je een juridische achtergrond, hoe probeer je een zaak te zien of weer te geven?
Als advocaat, Als OM, als journalist, als burger of iets anders?

Heb ik in post 53 veelal al beschreven. Maar ik schrijf altijd als journalist natuurlijk. Voor lezers van regionale dagbladen, dus ik schrijf een voor zo veel mogelijk mensen begrijpelijk verhaal. In de wetenschap dat het voor veel mensen nog steeds lastig is de tekst goed te doorgronden.

quote:

Op zaterdag 2 november 2019 21:03 schreef Roosgeluk het volgende:
Hoe ziet jouw werkdagen/weken er gemiddeld uit? Behalve woensdag vrije dag ;-)
Wat is de verhouding in de rechtbank bij een zaak zitten/vs bureauwerk uit (voorbereiden, uittikken enz)

En hoe ziet de weg naar een artikel in opdracht uit? Van af het moment dat je de opdracht krijgt tot dat je je tekst instuurt?

Ik had het niet compleet beantwoord. Ik denk dat ik ongeveer 80 procent van de tijd bezig met met in de rechtszaal zitten en tikken. Ik tik ook vaak m'n verhalen al in de rechtszaal, nog tijdens de zitting. Maar ik zit nooit met een agenda bij de hand te rekenen wat nu de verhoudingen zijn van hoe lang ik werk en hoe lang ik bureauwerk en voorbereiding doe.

Laat ik de weg van een verhaal uitleggen aan de hand van de zaak van de kluisjesroof bij de Rabobank in Oudenbosch. Omdat dat een verhaal is met grote landelijke bekendheid en omdat ik bij de uiteindelijke rechtszitting veel stukken schreef. Ik ga er voor het gemak maar vanuit dat je de zaak een beetje kent. Maar anders heeft RTL nog een mooie reconstructie gemaakt: https://www.rtlnieuws.nl/(...)-oudenbosch-bewakers

Voor die zaak werkte ik tegelijkertijd voor het ANP en voor BN DeStem, de regionale krant met Oudenbosch in het verspreidingsgebied.

De week ervoor heb ik met de redacties afgesproken dat ik verslag doe van de zaak. Daarna bereid ik me voor. Ik lees de dagvaarding nog eens, de stukken die eerder over de zaak zijn verschenen en ik bel nog even een rondje met advocaten over wat ik kan verwachten. Op de dag zelf wilde de Ochtendshow to Go, de dagelijkse nieuwsshow in de apps van het AD, een standup, dus het was vroeg naar de rechtbank. Daar met de cameraman afgesproken en om een uur of half acht live in de uitzending nog even kort een overzichtje van wat er allemaal is gebeurd en wat er die dag te gebeuren staat.

Voor het ANP weet ik wat me te doen staat. Die willen een kort feitelijk bericht als er iets bijzonders gebeurt (weer je gevoel voor nieuwswaarde) en anders gewoon zodra er een strafeis is, een bericht. Dat bericht schrijf ik tegelijk met een ongeveer hetzelfde bericht voor de website van BN DeStem, dat wat meer is aangevuld met regionale dingen. Daarna gaat de zitting verder, bespreek ik al ongeveer wat de redactie van de krant wil. Die wilde de krant er mee openen, dus begin ik alvast met een nieuwsverhaal, terwijl advocaten aan het pleiten zijn. Daar luister ik naar.

Als ik weet wat de advocaten bepleiten, vul ik het ANP-bericht dat ik had gemaakt aan met wat nieuwe dingen en meer beschrijving van wat er destijds gebeurde.

Aan het eind van het pleidooi van de tweede advocaat, bleek plotseling dat justitie een undercoveroperatie was begonnen, waarover weinig bekend was. De zaak werd daarom ineens alsnog uitgesteld. Het nieuws van de undercoveractie was zo groot, dat de krant besloot de krant ermee te openen. Met het ANP gebeld om te vragen of zij er nog een bericht van wilden, maar daar vonden ze het niet zo nieuwswaardig dat ze een bericht wilden. We zouden het nader onderzoek afwachten en er dan wel over schrijven.

Nadat de zaak, rond een uur of half zeven klaar was, heb ik de advocaten en de officier van justitie nog gesproken over de undercoveractie (waarbij partners van de verdachten mogelijk bedreigd zouden zijn door undercoveragenten). Gauw de nieuwe opening van de krant geschreven en daarna naar huis. In de trein heb ik zelf voor binnen in de krant (ik geloof pagina 3) nog een verhaal geschreven met daarin een reconstructie van wat er was gebeurd in Oudenbosch. Inmiddels half tien 's avonds, was ik klaar.

Uiteraard is dit geen standaard dag, maar het geeft een beeld van wat voor dingen ik allemaal kan doen.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op zondag 3 november 2019 10:43 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Wat schuift dat nou, gemiddeld, zo ongeveer?

De afgelopen jaren zit ik gemiddeld iets over een halve ton omzet per jaar.

[ Bericht 8% gewijzigd door VraagWatJeWil op 03-11-2019 13:41:14 ]

quote:

Op zondag 3 november 2019 13:53 schreef Roosgeluk het volgende:
klinkt als een lange intensieve dag. Maar ik neem aan dat daar wel een passende vergoeding tegenover staat voor de tijd die je er aan kwijt bent.
En dat daar ook rustigere dagen tegen over staan waarbij je wel om etenstijd je voeten onder tafel kan steken :-). (waarbij je 's avonds misschien nog iets moet afwerken).

Zijn er rustigere en drukkere periodes in jouw werk. In de zin van rustigere en drukkere maanden? Of enkel de typische zomervakantie en kerst periode?

Uiteraard was dat een lucratieve dag en hard werken.

Ja, juli en augustus zijn altijd rustig, dan verdien ik geen klote En de feestdagen natuurlijk. En meestal is er dan nog wel ergens in het jaar een periode dat het een maandje wat rustiger is.