Het babytopic (0-1 jaar) Deel 754

Ik merk hier ook dat gedurende de dag (ook als er goed geslapen wordt) toch wordt opgebouwd in prikkels. In de avond kost het relatief altijd de meeste moeite om ze te gaan laten slapen.

Ik/we nemen er de tijd voor en soms gaat het alsnog heel snel en vloeiend. Bij 1 van onze babies helpt het enorm om hem 'in de houtgreep' te nemen. Dus neerleggen in bed en dan met je armen zijn armen en benen vasthouden in een soort knuffelhouding. Hij gaat anders liggen wapperen met z'n armen en benen en valt dan veel lastiger in slaap. Als we hem cosy omarmen, dan wordt ie meteen rustig en kan zich ook overgeven aan z'n slaap.

Hier zweer ik trouwens bij liggend in slaap voeden. Aan de borst worden ze eigenlijk altijd rustig, ze voelen zich er super veilig en kunnen zich dan eerder ontspannen en daardoor weer eerder overgeven aan de slaap. Met een flesje kan dit wellicht ook? Dus al liggend in bed, baby omarmen en een flesje laten drinken?
Met de borst is het in ieder geval heel handig en praktisch en werkt het eigenlijk altijd en het snelst.

Logistiek doen we dat nu meestal zo dat ik 1 baby beneden de borst geef en de andere in bed. De baby die al heeft gehad, daar gaat mijn lief naast liggen en knuffelen, de ander geef ik dan de borst in bed. Of: Ik ga eerst met 1 baby in bed en geef 'm de borst tot ie slaapt, daarna brengt mijn lief de andere baby en die geef ik de borst tot ie ook slaapt. Het verschilt per dag hoe dat het handigst gaat en best uitkomt. Met 1 baby is het eenvoudig.

Verder hier beide wb ritmes en rituelen:
De eerste ca. 3 maanden vooral huid-op-huid, overdag in de draagdoek en 's nachts naast of de eerste weken zelfs op ons in bed. Weinig strak ritme behalve mijn bedtijd altijd we ongeveer dezelfde tijd (en dus baby's bedtijd ook) en 's nachts slapen we, dus wel voeden maar de lichten zijn uit, het is stil en donker.
En dan vanaf een maand of 4 overdag slaapjes in het bed en 's avonds al voordat ik zelf in bed ga. Zodra ze dan de avondvoeding willen, kruip ik erbij in bed. Doorgaans half 11/11 uur.

Ook hebben wij het slaapzak ritueel bij naar bed gaan, al vanaf heel klein En ze herkennen dat inderdaad al heel snel. Hetzelfde geldt voor in de draagdoek gaan als ze nog heel klein zijn, ze worden dan meteen al stil als je de draagdoek bij jezelf omhangt en ze nog niet eens hebt opgepakt.

Vanaf 4 maanden gaan ze ook steeds meer ook tussendoor even 'zelf' spelen, op een kleedje bijvoorbeeld. Dus dan opeens weer even een lichaam zonder baby er aan geplakt! Eerst kwartiertjes of zo en nu spelen ze misschien al een drie kwartier zelf en gaan daarna nog een half uur in hun stoel zitten en daarna nog een half uur op de arm mee kijken met wat wij allemaal doen, zoiets. 5,5 maanden nu.

Met een tweeling is het best heavy, die eerste 3 maanden van 24/7 baby op je. Vooral omdat je bij een eenling nog kunt afwisselen met je partner, maar bij 2 hadden we beide 24/7 1 baby op ons geplakt, dus even afwisselen en daardoor 'pauze' hebben was er niet bij.

Ik herken trouwens ook dat het met de eerste baby echt 'leren' is om flexibel mee te veren. Ik heb daar ook echt een poosje voor nodig gehad en moest zelfs met m'n neus op de feiten gedrukt worden doordat het geestelijk helemaal niet goed meer met me ging.

Inmiddels ben ik er een ster in, maar zelfs heb ik wel eens een moment gehad bij de tweeling dat het weer even zo voelde als bij m'n eerste en ik even de wanhoop nabij was voordat het me lukte om toch mee te veren en weer te voelen dat dat de minste energie kost.

En ook dat besef van hoe vlug het voorbij gaat. Dat hielp hier enorm mee bij de tweede, derde, vierde. Het 'er aan overgeven' werd daardoor ook makkelijker. De rest komt wel weer over een paar weken of maanden, dit is het hier en nu en wat is er hier en nu nodig? Een borst/draagdoek/noem maar op.

Dat huid-op-huid / baby op je, zet ik ook mn oudste meiden voor in. Met J in het buitenland en ik die ook nog voor 3 andere kinderen moet zorgen lijkt me dat een fair deal.

De meiden knuffelen graag met de tweeling en de tweeling heeft veel behoefte aan geknuffeld te worden. Zo heb ik toch 2x per dag een uur mn handen vrij om of ontbijt / broodtrommels te fixen en om avondeten te koken.

Goed om te lezen dat die eerste 3 maanden echt het zwaarste zijn en dat ze vanaf een maand of 4 ook even op zichzelf kunnen. Ik heb wel eens avonden dat ik geen baby meer kan zien.

Pff, nou herkenbaar ja! En respect! En lief om te lezen van je grote meiden.

Ja, er is licht aan het einde van de tunnel Nu slapen ze overdag in bed en liggen ze tussendoor op een kleedje (of meer er naast uiteraard). Ben benieuwd als ze ook echt ergens gericht kunnen komen.

Zo, waar we eerst een mindere nacht hadden met tig voedingen en een baby die ieder uur lach te piepen om aandacht, sliep Bas afgelopen nacht ineens 10 uur aan een stuk, Gek kind. Mijn borsten waren blij toen hij wakker werd om half 5 vanmorgen. Aangelegd en hij viel na 10 minuten flink drinken op mij in slaap . Vandaag heeft hij zijn 2e wendag gehad op de opvang en hij heeft zich heerlijk vermaakt, daar ook goed geslapen en gedronken.

@ Ritme, wij zijn team geen ritme is ook een ritme. Bas is heel duidelijk in zijn signalen aan moe, honger, spelen, knuffelen en alles wat hem een schattig wurmpje maakt en hij maakt het op een enkele nacht na ook niet al te bont. We hebben normaal gezien 1 nachtvoeding, soms een keer 2. Naar bed gaan is hier ook een ritueeltje. Naar boven, nachtluier, pyjama en slaapzakje aan. Dan in bed, verhaaltje voorlezen en muziekje even aan. Dan blijft een van ons nog even bij hem tot hij slaapt. Maar ook hier wel de meeste moeite met de avondslaapjes, hij is dan vooral heel druk met zijn speen in/uit zijn mond halen en weggooien, met zijn knuffeldoekje heen en weer zwiepen en proberen om te rollen.

Bobby, jouw favoriete momentjes . Ik word bijna dagelijks wakker door allemaal gebrabbel en soms zelfs gekraai naast mij. In het weekend leg ik Bas dan tussen ons in en dan gaat hij helemaal los met kletsen en kijken. Geweldig vind hij dat. En alle keren dat hij in mijn armen in slaap valt, dat zijn de momenten die van mij wel voor eeuwig mogen duren.

quote:

Op dinsdag 12 november 2019 07:47 schreef Tink89 het volgende:
Lieverds, ik onplofte gisteren van puur geluk

Prul was aan het spelen op de grond, ik lag languit op de mat en mijn man zat op de bank. Met z'n drietjes lekker gegeten en ultiem relaxed. Prul was heel vrolijk, kwam steeds blokjes brengen naar mijn man en mij en dan supertrots zijn dat we er blij mee waren enzo. En toen zei ik 'prul, krijgt mama een kus?' en toen kwam ze superenthousiast op me af kruipen en heel hard met haar lippen op elkaar 'mmm' doen tegen m'n wang/voorhoofd/mond/oor. En dan heeeel lief kijken en weer verder spelen Echt, mijn hart was te klein voor alle liefde die ik voelde. Ik was zo intens gelukkig. En dat had ik 11 maanden geleden, net bevallen, doodmoe, overweldigd en onzekerder dan ooit echt niet kunnen bedenken. Zo blij dat dit gevoel toch nog gekomen is. Hallo roze wolk!

Even snel heel veel hartjes voor deze post

Ik kom me melden met Juno ❤

Welkom Ono en Kleurdoos

Kleurdoos! Welkom.

Welkom dames! Prul is nog maar 1 weekje een baby, dus ik zwaai al bijna af. Serieus jongens, wat ging het soms langzaam en soms razendsnel!

Hier gaan de slaapjes overdag vaak heel lastig en de avond heel makkelijk! Ik vind het vaak ook heel lastig overdag als ik in de middag mijn oudste ook thuis heb. Ik lig naast de baby zodat hij in slaap kan vallen maar de oudste kan geen seconde zonder mij. 🙄 het enige wat dan nog wel helpt is YouTube. Maar op de een of andere manier moet hij alsnog dan altijd poepen of nog wat drinken of problemen met YouTube terwijl ik met de baby bezig ben. 😓 Het duurt ook soms wel 45 min voor hij slaapt dus dat is ook wel onhandig.

Zeker met dit weer is het ook nog eens klote dat ze niet ff naar buiten kunnen. Dat hangen achter de tv of tablet hou ik sowieso niet echt van, maar ga dag maar eens beperken op een regendag ...

quote:

Op dinsdag 12 november 2019 07:47 schreef Tink89 het volgende:
Lieverds, ik onplofte gisteren van puur geluk

Prul was aan het spelen op de grond, ik lag languit op de mat en mijn man zat op de bank. Met z'n drietjes lekker gegeten en ultiem relaxed. Prul was heel vrolijk, kwam steeds blokjes brengen naar mijn man en mij en dan supertrots zijn dat we er blij mee waren enzo. En toen zei ik 'prul, krijgt mama een kus?' en toen kwam ze superenthousiast op me af kruipen en heel hard met haar lippen op elkaar 'mmm' doen tegen m'n wang/voorhoofd/mond/oor. En dan heeeel lief kijken en weer verder spelen Echt, mijn hart was te klein voor alle liefde die ik voelde. Ik was zo intens gelukkig. En dat had ik 11 maanden geleden, net bevallen, doodmoe, overweldigd en onzekerder dan ooit echt niet kunnen bedenken. Zo blij dat dit gevoel toch nog gekomen is. Hallo roze wolk!

Hier ook niet echt een ritme. Ik doe echt maar wat en heb ook geen idee of ik meer mijn best zou moeten doen voor regelmaat. Ik vind het wel lastig soms, om te weten wat het juiste is. Ik probeer heel erg mijn gevoel en mijn baby te volgen en hoop dan dat dat werkt.

Maar slapen is lastig hier. Of nouja, mijn baby krijgt best slaap maar ikzelf niet. Ik vind het niet eens zo'n punt dat ze niet doorslaapt en borstvoeden vind ik echt heel fijn om te doen. Maar het in haar eigen bedje leggen is echt een beetje strijd. Na het voeden moet ze echt minimaal een half uur op me liggen voor ik haar in de cosleeper kan leggen. Dat is aan het begin van de nacht niet zo'n punt, maar midden in de nacht ben ik dan zelf zo uit m'n slaap dat ik daarna vaak wakker lig tot de volgende voeding.
Vaak wil ze na de tweede nachtvoeding ook alleen nog maar naast mij in bed. Ik vind dat hartstikke gezellig en dat is ook handig met nachtvoeden wel, maar slapen wordt dan ook lastig voor mij, met een zeer lijf omdat ik te lang in dezelfde houding wordt gedwongen.

En dan heb ik nog de enorme luxe dat mijn vriend haar 's ochtends een paar uurtjes overneemt. Dat zijn ook de enige uren dat ik echt slaap omdat ik dan niet 'aan' sta. En de meeste moeders zouden rond deze tijd ook weer aan het werk moeten terwijl ik nog maanden verlof heb. Ik kan me echt niet voorstellen dat ik dat nu zou kunnen ook.

Ik heb heel veel respect voor tweelingmama's en alleenstaande moeders ook. Want ik vind mijn eigen situatie echt al enorm zwaar en weet soms echt niet hoe ik de dagen door moet komen van vermoeidheid.

@-Mellow- slaapt ze overdag? Of ook alleen op jou? Als het kan zou ik overdag wat proberen bij te slapen.
Ik slaap ook slechter met baby in bed, dus ik snap je probleem.
Ik heb een maand langer verlof gehad, na 10 weken was ik net een beetje aan m'n baby gewend, ik denk dat als ik dan weer aan het werk had gemoeten dat dat heel stressvol zou zijn geweest.

Koert is al een half jaar oud

quote:

Op woensdag 13 november 2019 13:22 schreef pinquit het volgende:
Waaah Ceviche, ja een half jaar wow waaat wanneer is dat gebeurd onze kleine babiiiies

Elke leeftijdsfase heeft z'n charme, maar toch
En tegelijkertijd: ik kan niet wachten tot hij X of Y kan doen

Wat eet N trouwens op een dag?

quote:

Op woensdag 13 november 2019 13:12 schreef Ceviche het volgende:
@:-Mellow- slaapt ze overdag? Of ook alleen op jou? Als het kan zou ik overdag wat proberen bij te slapen.
Ik slaap ook slechter met baby in bed, dus ik snap je probleem.
Ik heb een maand langer verlof gehad, na 10 weken was ik net een beetje aan m'n baby gewend, ik denk dat als ik dan weer aan het werk had gemoeten dat dat heel stressvol zou zijn geweest.

Koert is al een half jaar oud

ja overdag afwisselend in de draagdoek, op/ naast mij of in de box/ babynestje. Maar in het laatste geval slaapt ze maximaal 45 min. Overdag slapen lukt mij niet goed, maar heel af en toe doe ik wel een dutje met haar op de bank.

Ceviche, een half jaar alweer! Hier ook bijna!
Dat kleine baby is er al zo helemaal af... Ik mis het al bijna weer joh! En dan te bedenken dat ik 3 maanden geleden soms nog in huilen kon uitbarsten omdat ik zo middenin die heftigheid zat van (bijna) nooit m'n handen vrij en m'n lichaam volledig in dienst van m'n baby's. Wat is het wederom weer vlug voorbij gevlogen. En natuurlijk hebben ze me nu nog heel veel nodig, maar wat een ademruimte is er ook alweer gekomen. En dat gaat alleen nog maar zo verder, steeds een stapje verder...

De tweeling hier gaat relatief eenvoudig slapen. Omdat ze samen zijn voelen ze zich veiliger en vertrouwder. Maar ook is er beneden meer drukte met grote broer en zus en is het in bed rustiger. En ze hebben ook wat eigen manieren om nog meer in hun zuigbehoefte te voorzien (de ene een duim, de ander een speentje) omdat wij dat niet altijd 100% konden opvangen met 4 kinderen waarvan 2 baby's tegelijk. Dus ook zonder borst vallen ze zo eenvoudig in slaap.

Mijn oudste had echt heel veel hulp nodig om in slaap te vallen, dat was echt iets waar ze mij bij nodig had, logisch ook! Ik sta er eerder verbaasd van dat de tweeling dat nu minder lijkt te hebben, en ik denk echt dat dat komt omdat ze ook elkaar in nabijheid hebben.

M'n middelste was ook een makkelijke slaper, maar die is in alle opzichten heel zelfstandig al vanaf het begin. Dus ook persoonlijkheid speelt een rol, maar meestal valt dat pas later op z'n plek.

Veel oudste kindjes hebben meer mama (en papa) nodig omdat ze verder nog geen 'stam' hebben. Bij een tweede, derde, volgende, is dat echt merkbaar anders vind ik. Dan zijn er meer fundamentele mensen in het gezin en lijkt er daardoor ook meer rust bij de baby te zijn. Ik vond dat ook altijd mooi om te bedenken, dat voor mijn middelste zijn zus net zo fundamenteel en basis is als z'n ouders. En voor de tweeling nu zijn hun broer en zus ook zo. Ze kennen het leven niet zonder hen. Ook als ik er even niet ben, dan voelen ze zich veilig bij hen. Ze zoeken evenveel naar die gezichten als naar die van hun papa en mama.

Dat vind ik erg tof om te zien. Had ik van te voren ook nooit zo over nagedacht. Ik ben zelf de oudste, dus ik had die ervaring ook zelf niet zo. Maar ik zie het heel duidelijk bij mijn kinderen. Voor het eerst zag ik dat heel erg bij L-E haar twee zoons, dat was toen eigenlijk ook dat mijn lief en ik besloten dat we nog wel een tweede kindje wilden.

Overigens hebben wij ook niet echt een (=geen) ritme. Behalve sinds 4 kinderen hebben we een avondbedtijd (ongeveerish). De baby's gaan rond half 8 in bed en daarna tussen 8 en half 9 de twee groten. Dan na half 9 is er grote mensen tijd!
Eerder hadden we dat niet per se nodig, maar nu is dat echt heel erg fijn. En waarschijnlijk zullen er wel weer eens periodes gaan volgen dat er kinderen langer op zijn of zo, maar voor nu echt ultiem dit!

Overdag kan ik m'n baby's niet dwingen om te slapen als ze niet moe zijn of wakker blijven houden als ze omvallen. We volgen dan dus altijd de baby's. Wel letten we aan het einde van de middag op dat ze niet te laat nog slapen (dan maken we ze wakker) om hun avondslaap op tijd te laten beginnen. Dus uiterlijk om 6 uur maken we ze nu wakker zodat ze dan tussen half 8 en 8 uur weer echt moe zijn en in bed kunnen. En we letten daarbij dus ook op dat ze niet na kwart over 5 nog in bed gaan. Mocht het heel onhandig uitkomen, dan houden we ze toch wakker, maar gaan ze om 7 uur in bed. Zo is er voldoende speelruimte om welk ritme er dan ook gedurende de dag ontstond op te vangen.

Doorgaans in de praktijk is het momenteel met overdag 3 slaapjes ('s ochtends, middag, eind van de middag). Doorgaans is 1 van de 3 slaapjes wat langer (+2 uren) en de andere twee kort (drie kwartier). Maar op sommige dagen zijn er 2 van anderhalf uur bijvoorbeeld. Sec slapen ze dus 3,5/4 uren overdag. En 's nachts van half 8 tot 7/half 8 zoiets. En tussen de slaapjes zijn ze nu 2 uur wakker.

Verder hier nog geen tandjes en dat is bij ons 1 van de randvoorwaarden voor bijvoeding. We hanteren: tenminste 6 maanden, zelf kunnen zitten, tenminste een tandje door.

Hier slapen de baby's op een schapenvacht in bed. Al mijn kinderen rollen wel eens door het bed, maar ik kan ze altijd al slapen weer op hun 'matje' schuiven. Dus dan is er genoeg ruimte voor mezelf om te liggen. Soms drinkt er iemand heel lang en val ik in slaap en word ik na een tijd wakker met een borst uit m'n hemdje en een kind wat allang is omgedraaid.

Ik geef liefst liggend voeding 's nachts en zodra de baby dan loslaat, draai ik zelf om. 1 van de tweeling ligt nu niet naast mij en kan ik zelf niet over de ander meer tillen, dus die geeft m'n lief aan en geef ik zittend drinken. Ook zittend slaap ik zelf zo ongeveer door. Als de baby loslaat geef ik m terug aan mn lief en dan gaan we allebei weer liggen en slapen verder.

Ook toen ik een co-sleeper gebruikte, dan lag m'n baby daarin en gaf ik liggend de voeding. Ik hoefde mn baby dan dus helemaal niet 'terug te leggen'?! Al merk ik nu met de tweeling dat slapen terugleggen prima gaat bij onze kinderen. Maar dat wist ik al wel omdat ik ze ook goed kan opschuiven en ze daar ook doorheen slapen.

Anyway, ik herken niet het probleem dat ik in een houding gedwongen moet blijven liggen of dat m'n baby niet verder slaapt, want ze laten meestal pas los als ze slapen. Plus ik leg ze liefst aan als ze nog slapen en alleen maar smakgeluiden maken, zodat ze zo min mogelijk wakker worden. Dat gaat eigenlijk altijd gewoon goed. Ik doe dat al vanaf de eerste dag en ze hebben vlug een dag en nacht ritme waarbij ze 's nachts niet wakker worden tijdens/tussen de voedingen. En ik ook zo min mogelijk, vooral met liggend voeden dan leg ik met m'n ogen dicht aan en slaap ik direct zelf ook verder.

quote:

Op woensdag 13 november 2019 15:20 schreef -Mellow- het volgende:

[..]

ja overdag afwisselend in de draagdoek, op/ naast mij of in de box/ babynestje. Maar in het laatste geval slaapt ze maximaal 45 min. Overdag slapen lukt mij niet goed, maar heel af en toe doe ik wel een dutje met haar op de bank.

Ah dat is lastig ja
Wel fijn dat je vriend je 's ochtends laat slapen. Hopelijk wordt het snel beter.

quote:

Op woensdag 13 november 2019 14:42 schreef pinquit het volgende:
Peer uit 'n potje slobbert ze ook graag weg

Koert krijgt ongeveer 7-8x per dag een voeding en dan een half potje.
Maar nu hij zes maanden is worden de potjes ook groter .
Misschien moet ik wat meer bijvoeden (geen idee of het heel weinig is wat hij krijgt).
En ik zal eens wat inlezen over ander eten, dan kunnen we wat meer uitproberen. Volgens mij zou Koert sowieso liever ons eten eten
Ineens voelt Koerts menu heel beperkt