Het babytopic (0-1 jaar) Deel 754

@BellaaElisa je bent vast gauw gewend aan de flesjes. Persoonlijk vind ik flesvoeding ook wel wat voordelen hebben, al snap ik dat je liever bv was blijven geven. Ik had dezelfde keuze gemaakt, mentale health is zo belangrijk
Ik wist trouwens niet dat dat per baby nog kan verschillen.

@taxibabe fijn dat het zo goed gaat! Mijn man heeft in de kinderopvang gewerkt, superhandig

@elamanilo wat gaan ze snel! Ik blijf me er wel over verbazen hoor zouden ze ook wat sneller zijn omdat het een tweeling is? Of werkt het niet zo?

Koert heeft het poepen eindelijk door, afgelopen 4 dagen elf keer gepoept
Dat is nog eens wat anders dan eens in de twee weken. Hij lijkt niet ziek ofzo maar we houden wel rekening met tandjes (niks te zien of te voelen).
Ik vind het zo leuk om te zien hoe hij zich ontwikkelt, en dat hij achter m'n rug van alles uitspookt. Dan heeft hij tijdens het verschonen ineens het pakje doekjes gevonden en zit hij er een doekje uit te plukken Of dan gaat er ineens een hand door de vacht van de kat
En nog steeds lachen naar iedereen en nog steeds huilen in bad

Ceviche, neem je hem ook weleens mee onder de douche?

quote:

Op zondag 10 november 2019 11:53 schreef Rebubbled het volgende:
Ceviche, neem je hem ook weleens mee onder de douche?

Nee, dat zouden we eigenlijk eens moeten proberen maar we durven allebei niet zo goed daarom blijven we het maar steeds uitstellen. We hebben geen douchestang dus dat maakt het ook wat lastiger.
En uiteraard de ijdele hoop dat Koert het vanzelf ineens toch leuk gaat vinden

Haha @Ceviche ik heb dat met mijn buren die beneden wonen, hun dochter is een maand ouder dan frum, en telkens als ik haar hoor gillen, weet ik waar ik me op moet voorbereiden het klopt vaak exact

En over laten huilen, ben een dikke spuit elluf, maar het eerste jaar ben ik vaak bang geweest om frum te laten huilen omdat ze dan een verhoogde kans zou (kúnnen) hebben op allerlei shit op latere leeftijd, maar nu laat ik haar inderdaad weleens huilen als ik voor de zoveelste keer ‘s nachts op en neer loop, ze alle knuffels en liefde vd wereld al heeft gehad, schone luier etc etc. Dan duurt het nog geen 2 minuten en slaapt ze lekker. Zou het dan over gaan in hysterisch huilen is het uiteraard een ander verhaal, maar als je soms met je handen in het haar zit en echt even niet meer weet hoe en wat, je de rest van de dag genoeg liefde geeft, denk ik dat het echt geen kwaad kan om het eventjes te laten. Tis niet dat je zoiets hebt van ‘oké veel plezier ik ga slapen doei ’

quote:

Op zondag 10 november 2019 13:48 schreef Ceviche het volgende:

[..]

Nee, dat zouden we eigenlijk eens moeten proberen maar we durven allebei niet zo goed daarom blijven we het maar steeds uitstellen. We hebben geen douchestang dus dat maakt het ook wat lastiger.
En uiteraard de ijdele hoop dat Koert het vanzelf ineens toch leuk gaat vinden

Geen douchestang? Dus je moet zelf de kop vasthouden dan? Dat lijkt me lastig ja met een babietje op je arm. Met zijn tweeen wel te doen. Bug vind het heerlijk onder de douche. Dan gaat ze helemaal tegen me aan liggen. Heel cute. Zolang het water maar niet in haar gezicht komt, dan gaat ze miepen. En ze is aanzienlijk minder glibberig dan ik vooraf had verwacht haha. Anders kun je altijd nog een hydrofiel over je arm leggen voor meer grip.

Hoi! Ik meld me ook weer bij de baby's De kraamweek zit er ondertussen op hier, fantastische kraamhulp gehad en een baby die het super doet Gister kwam de vpk van het consultatiebureau op huisbezoek voor oa wegen, de kleine beer weegt al 4300 gram

Mijn herstel gaat minder vlot, tijdens de bevalling ruim bloedverlies gehad en dat bleek een trend voor de kraamweek, met alle toeters en bellen die erbij horen. Inmiddels weer op de goede weg, maar qua energie nog wel een weg te gaan. Van dingen als gewoon douchen of de trap aflopen moet ik echt nog (al dan niet halverwege) bijkomen, al gaat het elke dag wel iets beter. Gelukkig slaapt mijn zoon het liefst op mij, met die verplichte rust komt het dus wel goed

Tot zover #liefdagboek, ik ga me eens een beetje inlezen hier

Ono welkom! Klinkt wel als een heftige kraamweek. Hopelijk ben je er snel weer bovenop! Fijn he die baby snuggles!

Ik word momenteel gek van Bug. Ik denk dat het tandje naast tandje één ook doorkomt. En waar tandje één er ineens zonder problemen zat, is dat bij tandje twee niet het geval. Ze is de hele dag aan het krijsen. Echt gehoorbeschadiging luid. Ook bijt ze geregeld in mijn tepel en begint keihard te huilen als ik zeg 'Bug niet bijten.' aangezien ze wel doorheeft dat mama niet blij met haar is. En dan weet ik niet zo goed wat ik moet doen. Ik pak haar nu elke keer op voor een knuffel, maar doe ik daarmee het strenge te niet? En is het tandjesleed over als de tand door is? Of tot hij helemaal eruit gegroeid is?

quote:

Op woensdag 6 november 2019 19:17 schreef BellaaElisa het volgende:
spruit is nu 8 dagen oud!

DE wel fijn dat het lichamelijk steeds een stukje beter gaat met je! Heb trouwens nooit geweten dat je nog een nasleep kon hebben van pre-eclampsie.

Rollende koert

Welkom hier! Wist ik ook niet, tot het gebeurde .

quote:

Op woensdag 6 november 2019 19:26 schreef automatic_ het volgende:
Fijn dat het langzaam beter gaat DE!
Toen ze bij mij over pre eclamsie begonnen moest ik ook meteen aan jouw verhaal denken.

Erwt is vandaag een beetje uit z'n doen. Althans, wil alleen kroelen en vaak BV. Geen idee waar hij alles laat (ja.... een hoop in zn luier haha)

Ja ik las het in Z&G maar had toen geen tijd om te reageren. Hoe gaat het bij jou nu?

Bella

Ono welkom hier .

Bas is vandaag 5 maanden, het gaat zo snel . Hij kan inmiddels heel rap omrollen van rug naar buik en zich goed hoog opdrukken, doet halve pogingen tot iets wat op een begin van tijgeren lijkt en klets met regelmaat de oren van je kop af . Ook doet hij pogingen tot gillen, maar net zoals heel hard huilen in het begin moet hij daar een beetje mee oefenen. Als hij heel hard gilt komt er namelijk geen geluid meer uit. En schaterlachen als je bij zijn romper aan/uittrekken aan zijn oksel zit, geweldig .

quote:

Op zondag 10 november 2019 13:48 schreef Ceviche het volgende:

[..]

Nee, dat zouden we eigenlijk eens moeten proberen maar we durven allebei niet zo goed daarom blijven we het maar steeds uitstellen. We hebben geen douchestang dus dat maakt het ook wat lastiger.
En uiteraard de ijdele hoop dat Koert het vanzelf ineens toch leuk gaat vinden

Wij gebruiken zo'n babywashand. Gaat over onze hele onderarm en hebben we meer grip. Erg leuk om samen te douchen hoor

quote:

Op zondag 10 november 2019 21:24 schreef Rebubbled het volgende:
Ono welkom! Klinkt wel als een heftige kraamweek. Hopelijk ben je er snel weer bovenop! Fijn he die baby snuggles!

Ik word momenteel gek van Bug. Ik denk dat het tandje naast tandje één ook doorkomt. En waar tandje één er ineens zonder problemen zat, is dat bij tandje twee niet het geval. Ze is de hele dag aan het krijsen. Echt gehoorbeschadiging luid. Ook bijt ze geregeld in mijn tepel en begint keihard te huilen als ik zeg 'Bug niet bijten.' aangezien ze wel doorheeft dat mama niet blij met haar is. En dan weet ik niet zo goed wat ik moet doen. Ik pak haar nu elke keer op voor een knuffel, maar doe ik daarmee het strenge te niet? En is het tandjesleed over als de tand door is? Of tot hij helemaal eruit gegroeid is?

Bij ons op mement dat hij doorgebroken is. Dan verdwijnen de klachten als sneeuw voor de zon.

quote:

Op zondag 10 november 2019 21:24 schreef Rebubbled het volgende:
Ono welkom! Klinkt wel als een heftige kraamweek. Hopelijk ben je er snel weer bovenop! Fijn he die baby snuggles!

Ik word momenteel gek van Bug. Ik denk dat het tandje naast tandje één ook doorkomt. En waar tandje één er ineens zonder problemen zat, is dat bij tandje twee niet het geval. Ze is de hele dag aan het krijsen. Echt gehoorbeschadiging luid. Ook bijt ze geregeld in mijn tepel en begint keihard te huilen als ik zeg 'Bug niet bijten.' aangezien ze wel doorheeft dat mama niet blij met haar is. En dan weet ik niet zo goed wat ik moet doen. Ik pak haar nu elke keer op voor een knuffel, maar doe ik daarmee het strenge te niet? En is het tandjesleed over als de tand door is? Of tot hij helemaal eruit gegroeid is?

Meestal is het over als het randje erdoor is, maar soms komen er een paar tegelijk in eigen tempo door en dan kan de ellende best een tijd duren. En met kiezen kan het ook lang duren

Tandjesleed is hier voorbij zodra een tandje door is. Wij zijn met nummer 5 en 6 bezig, tegelijk..

En prul lijkt (rot op fokwet, ik meen het!) eindelijk weer wat beter te gaan slapen. Vannacht maar 1 voeding tussen 19 en 5:30 (da's de tijd van de droomvoeding die ik geef voor ik ga werken)

quote:

Op vrijdag 8 november 2019 17:18 schreef BellaaElisa het volgende:

[..]

Wat knap Ela hoe oud zijn jouw jongens nu?

5,5 maanden

En een voor de borstvoedingsdingen.

quote:

Op maandag 11 november 2019 12:58 schreef elamanilo het volgende:

[..]

5,5 maanden

En een voor de borstvoedingsdingen.

Wat gaan ze hard zeg!

Dankje..

quote:

Op woensdag 6 november 2019 20:10 schreef Keroppi het volgende:

[..]

(Eerste baby en ik ben blijkbaar toch wat minder luchtig en go-with-the-flow als ik van te voren gehoopt had )

Herkenbaar
Ik moet zeggen dat ik 10 weken wel erg jong vind om al 'in een ritme' te krijgen. Ik sta zelf wel achter de theorie dat er een vierde 'trimester' is: de eerste drie maanden heeft een baby weinig meer nodig dan dat hij/zij in de buik ook kreeg: regelmatig kleine beetjes voeding, nabijheid, gewieg. Na drie maanden werd mijn baby alerter, kreeg hij meer zicht op de omgeving en had merkte ik dat hij duidelijker oorzaak-gevolg-relaties legde (neerleggen op schoot = voeding, bijvoorbeeld). Dat lijkt me - als je daar behoefte aan hebt - ook een geschikt moment om te werken aan een ritme door ritueeltjes in te voeren. Zodat een kind bijvoorbeeld ook de oorzaak-gevolg relatie kan leggen 'pyama en slaapzak aan = naar bed'.
Dat laatste werkt bij ons nog voor geen meter, overigens

In hoeverre je meeveert met je baby en in hoeverre je probeert een baby dingen aan te leren, dat is heel persoonlijk. Ik merk dat ik mezelf vaak voor probeer te houden dat mijn baby maar kort zo klein is en dat bijna alles over gaat. Als er wel een ongewenst patroon ontstaat, vind ik het belangrijk om niet vanuit frustratie ineens de boel om te gooien, maar een goed plan te bedenken. Dus niet 'pfff alweer mijn avond kwijt aan een kind in slaap wiegen, hij zoekt het maar uit en huilt maar even', maar constateren dat het rondjes lopen wel erg lang duurt en bedenken hoe ik dat voor mijzelf dragelijker kan maken (met een fijn muziekje aan wiegen vind ik veel beter vol te houden dan zonder) en waar mijn grens ligt (ik wieg maximaal 5 minuten; als ik dan niet zie dat hij bijna in slaap valt, probeer ik het later weer).

Mijn baby raakt echt volledig overstuur als ik hem wakker in bed leg. Hem in bed troosten is ook geen optie. Hij wordt er absoluut niet rustig van maar heel verdrietig. Ik probeer het wel af en toe want het lijkt me wel fijn als hij dat aanleert. Maar ik verwacht dat er vanzelf een moment komt dat hij dit wel kan en niet meer in onze armen in slaap hoeft te vallen. En dan heb ik heimwee naar deze tijd
edit: hij kan het wél 's nachts en 's ochtends na de eerste voeding en luier. Op vrije dagen leggen we 'm dan lekker bij ons in bed waar hij eerst gezellig alles bij elkaar kletst en dan is het ineens stil

Wat betreft laten huilen: ik ben van plan om het boek van Aletha Solter te lezen. Bij de opvang zijn ze enthousiast over haar theorie. Ze stelt dat baby's stress meemaken en huilen hun enige manier van ontladen is. Dit moet je dus toestaan en niet sussen door een speen/eten geven/wiegen, enz. Waarbij je wel aanwezig bent en je baby aanraakt/bij je houdt.
Wat ik tot nu toe verwarrend vind aan de opvang is dat ze enerzijds hieraan refereren, en tegelijkertijd ook moeite doen om kindjes in bed of in een hangmatje in slaap te laten vallen - en dus wel laten huilen en dan troosten met hun stem. Dat laatste vind ik geen prettig idee voor mijn baby, want die heeft hij mijns inziens helemaal niet nodig om te huilen voordat hij gaat slapen. Maargoed, ik begrijp ook wel dat het geen doen is om alle baby's in slaap te wiegen op een opvang.

[ Bericht 2% gewijzigd door BobbyMcGee op 11-11-2019 22:07:21 ]

quote:

Op maandag 11 november 2019 18:06 schreef BellaaElisa het volgende:

[..]

Wat gaan ze hard zeg!

Dankje..

Ja, heftig BellaaElisa Ik las het in het andere topic. Niet wachten met hulp inschakelen hoor!

Welkom nog Onomatopee! Hoe vindt je oudste het dat er een baby in huis is?

Lieverds, ik onplofte gisteren van puur geluk

Prul was aan het spelen op de grond, ik lag languit op de mat en mijn man zat op de bank. Met z'n drietjes lekker gegeten en ultiem relaxed. Prul was heel vrolijk, kwam steeds blokjes brengen naar mijn man en mij en dan supertrots zijn dat we er blij mee waren enzo. En toen zei ik 'prul, krijgt mama een kus?' en toen kwam ze superenthousiast op me af kruipen en heel hard met haar lippen op elkaar 'mmm' doen tegen m'n wang/voorhoofd/mond/oor. En dan heeeel lief kijken en weer verder spelen Echt, mijn hart was te klein voor alle liefde die ik voelde. Ik was zo intens gelukkig. En dat had ik 11 maanden geleden, net bevallen, doodmoe, overweldigd en onzekerder dan ooit echt niet kunnen bedenken. Zo blij dat dit gevoel toch nog gekomen is. Hallo roze wolk!

quote:

Op maandag 11 november 2019 22:02 schreef BobbyMcGee het volgende:

[..]

Herkenbaar
Ik moet zeggen dat ik 10 weken wel erg jong vind om al 'in een ritme' te krijgen. Ik sta zelf wel achter de theorie dat er een vierde 'trimester' is: de eerste drie maanden heeft een baby weinig meer nodig dan dat hij/zij in de buik ook kreeg: regelmatig kleine beetjes voeding, nabijheid, gewieg. Na drie maanden werd mijn baby alerter, kreeg hij meer zicht op de omgeving en had merkte ik dat hij duidelijker oorzaak-gevolg-relaties legde (neerleggen op schoot = voeding, bijvoorbeeld). Dat lijkt me - als je daar behoefte aan hebt - ook een geschikt moment om te werken aan een ritme door ritueeltjes in te voeren. Zodat een kind bijvoorbeeld ook de oorzaak-gevolg relatie kan leggen 'pyama en slaapzak aan = naar bed'.
Dat laatste werkt bij ons nog voor geen meter, overigens

In hoeverre je meeveert met je baby en in hoeverre je probeert een baby dingen aan te leren, dat is heel persoonlijk. Ik merk dat ik mezelf vaak voor probeer te houden dat mijn baby maar kort zo klein is en dat bijna alles over gaat. Als er wel een ongewenst patroon ontstaat, vind ik het belangrijk om niet vanuit frustratie ineens de boel om te gooien, maar een goed plan te bedenken. Dus niet 'pfff alweer mijn avond kwijt aan een kind in slaap wiegen, hij zoekt het maar uit en huilt maar even', maar constateren dat het rondjes lopen wel erg lang duurt en bedenken hoe ik dat voor mijzelf dragelijker kan maken (met een fijn muziekje aan wiegen vind ik veel beter vol te houden dan zonder) en waar mijn grens ligt (ik wieg maximaal 5 minuten; als ik dan niet zie dat hij bijna in slaap valt, probeer ik het later weer).

Mijn baby raakt echt volledig overstuur als ik hem wakker in bed leg. Hem in bed troosten is ook geen optie. Hij wordt er absoluut niet rustig van maar heel verdrietig. Ik probeer het wel af en toe want het lijkt me wel fijn als hij dat aanleert. Maar ik verwacht dat er vanzelf een moment komt dat hij dit wel kan en niet meer in onze armen in slaap hoeft te vallen. En dan heb ik heimwee naar deze tijd
edit: hij kan het wél 's nachts en 's ochtends na de eerste voeding en luier. Op vrije dagen leggen we 'm dan lekker bij ons in bed waar hij eerst gezellig alles bij elkaar kletst en dan is het ineens stil

Wat betreft laten huilen: ik ben van plan om het boek van Aletha Solter te lezen. Bij de opvang zijn ze enthousiast over haar theorie. Ze stelt dat baby's stress meemaken en huilen hun enige manier van ontladen is. Dit moet je dus toestaan en niet sussen door een speen/eten geven/wiegen, enz. Waarbij je wel aanwezig bent en je baby aanraakt/bij je houdt.
Wat ik tot nu toe verwarrend vind aan de opvang is dat ze enerzijds hieraan refereren, en tegelijkertijd ook moeite doen om kindjes in bed of in een hangmatje in slaap te laten vallen - en dus wel laten huilen en dan troosten met hun stem. Dat laatste vind ik geen prettig idee voor mijn baby, want die heeft hij mijns inziens helemaal niet nodig om te huilen voordat hij gaat slapen. Maargoed, ik begrijp ook wel dat het geen doen is om alle baby's in slaap te wiegen op een opvang.

Ik zweer bij rituelen. (Rust, regelmaat)

Door al vanaf het allereerste begin inbakeren en later een slaapzak onderdeel te laten zijn bij naar bed gaan hebben ze nu bij 9 weken echt wel goed door wanneer het bedtijd is.

Ze worden rond 18 echt pieperig en dan zie ik dat ze moe zijn van alle indrukken. Dan willen ze niet meer bij je, niet meer in de box, raken heel gefrustreerd als ze niet kunnen liggen zoals ze willen.

Dan gaan we naar boven en beginnen we met uitkleden en dan zie je ze rustig worden. Ze worden wakker in hun wiegje gelegd en tegenwoordig slapen ze ongeveer als ik de slaapkamerdeur dicht doe.

Er staat dan nog een zwak lichtje aan en heel zacht de radio. Die gaan uit als ik er ook bij kom liggen vanaf een uur of 22.

quote:

Op dinsdag 12 november 2019 09:31 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Ik zweer bij rituelen. (Rust, regelmaat)

Hier werkt regelmaat en voorspelbaarheid overdag dus ook prima. Als ik haar wakker op bed leg slaapt ze volgens mij al binnen enkele minuten. Wat me onzeker maakt is het feit dat dit 's avonds plots niet meer 'werkt' en waardoor ik me afvraag wat ik dan 'fout' doe.

Ze hoeft van mij op deze leeftijd echt nog niet door te slapen, maar het lijkt me voor haar ook gewoon prettig als ze in de avond lekker slaapt ipv uiteindelijk doodvermoeid bij ons in slaap te vallen.

quote:

Op dinsdag 12 november 2019 10:02 schreef Keroppi het volgende:

[..]

Hier werkt regelmaat en voorspelbaarheid overdag dus ook prima. Als ik haar wakker op bed leg slaapt ze volgens mij al binnen enkele minuten. Wat me onzeker maakt is het feit dat dit 's avonds plots niet meer 'werkt' en waardoor ik me afvraag wat ik dan 'fout' doe.

Ze hoeft van mij op deze leeftijd echt nog niet door te slapen, maar het lijkt me voor haar ook gewoon prettig als ze in de avond lekker slaapt ipv uiteindelijk doodvermoeid bij ons in slaap te vallen.

Is ze misschien al te moe?

quote:

Op dinsdag 12 november 2019 10:05 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Is ze misschien al te moe?

In eerste instantie is ze niet langer wakker dan haar "wakkertijd" (die we overdag ook aanhouden). Daarna, als we haar tevergeefs op bed hebben gelegd, zou dit zeker kunnen spelen.


(Overigens gaat er ook een hele hoop wel goed hoor. Zo slaapt ze overdag ondanks dat ze zowel aan de voor- als de achterzijde onze gevel aan het renoveren zijn. En is het over het algemeen een hele vrolijke baby )

[ Bericht 20% gewijzigd door Keroppi op 12-11-2019 11:32:15 ]

quote:

Op dinsdag 12 november 2019 10:26 schreef Keroppi het volgende:

[..]

In eerste instantie is ze niet langer wakker dan haar "wakkertijd" (die we overdag ook aanhouden). Daarna, als we haar tevergeefs op bed hebben gelegd, zou dit zeker kunnen spelen.

Maar naar mate de dag duurt hebben ze ook meer indrukken. Misschien is dat het? Gewoon over de max?

Ik probeer met je mee te denken he?

Robin wilt vanaf een uur of 1 eigenlijk alleen nog maar tegen me aan slapen. Waarom van 19 tot 1 wel in je mandje en van 1 tot 6 absoluut niet.

Daar zit ik nu even mee. Ik heb er geen last van, mn man wel. En hij moet werken.

quote:

Op dinsdag 12 november 2019 11:32 schreef Ticootje het volgende:

[..]

Maar naar mate de dag duurt hebben ze ook meer indrukken. Misschien is dat het? Gewoon over de max?

Ik probeer met je mee te denken he?

Ik vind het super dat je met me meedenkt!

Extra vermoeid van alle indrukken gedurende de dag zou prima kunnen.