quote:
Op zaterdag 26 oktober 2019 21:48 schreef Rainbow1988 het volgende:Ik bleef 2 keer per week bij hem slapen en we deden veel dingen samen. Nu ben ik
4 maanden zwanger. Een maand geleden hebben wij erge ruzie gehad, omdat hij gesprekken had gelezen van mij en andere mannen. Na het lezen van de gesprekken wilde hij niets meer met mij te maken hebben. Hij wilde graag dat ik een DNA test deed, dit heb ik gedaan. Natuurlijk wist ik dat hij de vader is. Ik heb namelijk met niemand anders het bed gedeeld. Uitslag: Hij is 99,8 procent de vader van het kind. En nu? Hij wilt niet meer samen....
En ik sta nu al 4 maanden er alleen voor. Ik eet slecht, ik kan me niet concentreren op werk, ik heb veel huilbuien en mijn hoofd draait hele dag toeren van het nadenken 'hoe later?' Hij heeft helemaal geen vertrouwen in mij, doordat ik ondertussen veel afsprak met andere mannen.
Wat toevallig dat hij je vier maanden geleden laat zitten en jij vier maanden zwanger bent. Wisten jullie het meteen van de zwangerschap of hoe ging dat?
quote:
In de tussentijd heb ik termijnecho's gehad. Hij is nul keer meegeweest. Ik heb hem een maand niet gezien en gister spraken wij voor het eerst weer af. In die maand heb ik ook helemaal geen contact meer gehad met andere mannen. Omdat ik helemaal geen zin meer heb en alleen op het kind en hem wilde gaan focussen. Het was best awkward tijdens het afspreken. Ik heb het gevoel dat alles vanuit mijn kant komt en dat hij totaal niets boeit. Hij wilt mij en het kind niet. Dit heeft hij meerdere malen duidelijk gemaakt. Echter kan ik het nog steeds niet accepteren. Denk ik nu alleen aan mezelf? Ben ik selfish? Overdrijft hij? Is hij echt een idi**t? Ik weet het even niet meer.
Wat zou hij goed moeten maken dan? En wat heb jij aan hem laten zien om zijn vertrouwen weer een beetje terug te winnen?
quote:
In het verleden heb ik veel meegemaakt thuis. Na het overlijden van mijn moeder leed ik aan een angststoornis en werd ik thuis mishandeld door mijn vader. Ik ben van mezelf erg teruggetrokken en heb bijna geen vrienden, op enkele vriendinnen na. De afgelopen maanden heb ik me rot gewerkt, om zo een beetje afleiding te zoeken. Maar door alles heb ik heel erge moeite om alleen te zijn. Dit alles maakt het voor mij ook 100x zwaarder. Door deze situatie zie ik het soms echt niet zitten, maar wanneer ik de babykicks voel, voel ik me weer sterk en weet ik dat ik gewoon door moet gaan.
Tenzij je je kind wil gaan gebruiken ter vervanging van je eenzaamheid is er nog een interessant woord met een T. Naast Tinder zou je Therapie kunnen overwegen. Om je verleden beter te leren verwerken en echt volwassen te worden.
quote:
Nu heb ik wel contact met hem via WhatsApp. En ik heb ook al mijn social media verwijderd, ivm ik daar toen alle contacten had met andere mannen. Ik heb dit gedaan zodat hij mij zal gaan vertrouwen. Echter merk ik toch dat hij helemaal geen moeite doet. Hij zegt dat het niet werkt en dat we 'botsen'. Ik vind hem nog steeds leuk. En ik snap dat ik fout zat en hij geen vertrouwen meer in mij heeft. Maar mij verlaten om dat? Terwijl ik nu helemaal geen contacten meer heb met andere mannen....?
Dat laat je nogal laat, beperkt en opportunistisch zien, dus de kans is groot dat je vooral in de vlek aan het wrijven bent en hem alleen maar meer laat zien waarom je geen betrouwbaar relatiemateriaal bent voorlopig.