Welkom bij een nieuw deel van "Vraag wat je wil".

Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.

Dit deel kunnen we vragen stellen aan een persoonlijk begeleidster in de (verstandelijke) gehandicaptenzorg dus ben je benieuwd wat die baan inhoudt, hoe ze denkt over mantelzorgers, wat ze vind van de huidige staat van de zorg en wat ze zoal tegenkomt in haar werk vraag het hier!

Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.

Bericht 0% gewijzigd door Bosbeetle op 07-10-2019 14:31:38

Hallo!

Sinds een aantal jaar ben ik als persoonlijk begeleider werkzaam op een woongroep. Op dit moment ben ik werkzaam op een locatie waar (jong) volwassenen met een matig tot licht verstandelijke beperking wonen.

Als persoonlijk begeleider ben ik (eerste) aanspreekpunt voor cliënten, verwanten en eventueel betrokken disciplines. Ik zet, vaak in overleg met de gedragskundige, de lijnen mbt zorg uit. Het opstellen, evalueren en up to date houden van de zorgplannen behoort ook tot mijn taken.

Werk op dit moment in een zelfsturend team, dus heb ook nog wat andere taken in mijn pakket.

Ben benieuwd naar jullie vragen!

Op maandag 7 oktober 2019 13:48 schreef trein2000 het volgende:
Hoe ziet zo een woongroep er uit? Heeft iedereen een eigen slaapkamertje en is de rest gedeeld? Heeft iedereen appartementjes en is er alleen een gezamenlijke ontmoetingsruimte? Hoe moet ik dit voor mij zien?

Ik werk nu op een groep waar iedere bewoner/cliënt een eigen appartementje heeft, met eigen woon/slaapkamer met een keukenblokje. Sommige cliënten hebben een eigen kookplaat om zelf te koken (maar denk dan meer aan het opwarmen van maaltijden of een simpele pasta maken) badkamer (douche + toilet) hebben ze ook voor zichzelf.

We hebben een gemeenschappelijke woonkamer en keuken.

Aangezien we slaapdiensten draaien hebben we een eigen kamer (die alleen met een sleutel open kan) en badkamer.

Maar heb ook op locaties gewerkt waar ze alleen een eigen slaapkamer hebben en badkamer en toilet moeten delen en geen mogelijkheid hebben om op hun eigen kamer wat eten te koken/op te warmen.

Daar staat de centrale woonkamer wat meer centraal.

En waar voor personeel die slaapdiensten draaiden ook alleen een slaapkamer was en waar je eigenlijk de badkamer en op sommige groepen ook het toilet moest delen met bewoners.

En engizins daar aan gelieerd, hoe ziet het dagprogramma er uit?

Dat is bij de meeste locaties wel hetzelfde. In de ochtend worden cliënten die het nodig hebben gewekt en waar nodig geholpen bij ADL (bijv tanden poetsen, scheren. Maar ook wassen of douchen). Als ze medicatie niet in eigen beheer hebben geef je die of tijdens het ontbijt. Ontbijten mogen ze op hun eigen kamer of in de gemeenschappelijke woonkamer doen.

Rond 9:00u vertrekken ze (lopend, fietsend of met de taxi) naar werk/dagbesteding (bijv een zorgboerderij of een dagcentrum). Daar werken ze tot uurtje of 15:00/16:00u bij thuiskomst zijn ze welkom in de gemeenschappelijke woonkamer voor koffie en/of thee.

Rond 16:30/16:45 beginnen we met koken en een client helpt daarbij (denk aan roeren in een pan of vlees omdraaien). Als we gaan eten hebben ze de keuze om in de gemeenschappelijke woonkamer met de groep te eten of op hun eigen kamer.

Na het eten hebben we contactmomenten (gesprekjes met cliënten) of doen we een activiteit zoals boodschappen doen. Dan is het alweer koffie tijd. Vaak kijken ze dan tv (gtst 😂). Na de koffie weer wat contactmomenten.

Met de bedgang worden ze ondersteund waar nodig. Bijvoorbeeld met tandenpoetsen, medicatie of alleen een verhaaltje voorlezen.

Op maandag 7 oktober 2019 13:51 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Hoe bevalt dat? Heb je niet het idee dat je daardoor minder tijd hebt voor je kerntaken?

Aan de ene kant is het wel fijn, ik ben betrokken bij de roosters dan kan het fijn zijn jezelf een dienst te geven als je geen zin hebt in bepaalde verplichtingen maar dat moet vaak wel onder werktijd en ik vind jammer dat het dan ten koste gaat van tijd die voor cliënten bedoeld is.

Maar als er wat is binnen het team, bijvoorbeeld als je vast loopt met het verzuim/intergratie van een (directe) collega of iemand functioneert niet goed, dan is het wel lastig dat je geen direct leidinggevende hebt.

Ze zijn binnen de organisatie wel aan het kijken hoe ze dat vorm kunnen gaan geven, want je kan natuurlijk niet alles op het bordje van de mensen op de vloer gooien.

Op maandag 7 oktober 2019 14:08 schreef klappernootopreis het volgende:
Ik heb eens een korte relatie gehad met een woongroep begeleider. Volgens haar is het zowel fysiek als mentaal uiterst zwaar werk, maar erg dankbaar werk. Hebben ze je hiervoor terdege voorbereid of hebben ze je gelijk "in het diepe" gegooid?

Ja dat kan het zeker zijn!

Ligt heel erg aan de organisatie en/of groep waar je gaat werken.

Heb ooit een weerbaarheidstraining gehad, met wel aantal techniekjes, maar dat is tegenwoordig vrij beperkt wat je mag doen (tenminste op de groep waar ik werk, op de groepen waar intensievere begeleiding nodig is, zijn ze beter getraind ivm de vele agressie).

Vervelend is wel dat het voorkomt dat er van “hoger hand” indruk wordt gewekt dat er weinig aan de hand is, maar als je dan gaat werken hele diensten verrot wordt gescholden, geslagen, geschopt en zelfs in je gezicht getuft. Of blijkt dat er andere zware problematiek speelt.

Op maandag 7 oktober 2019 14:31 schreef Doedezemaar het volgende:
Leuk onderwerp, ik ben zelf jarenlang flexbegeleider in de gehandicaptenzorg geweest.

👍🏻

Goede flexers zijn goud waard!


Is een reden dat je daarmee gestopt bent? Vaste groep of hadden ze weer eens bedacht dat ze gerust met minder flex krachten konden doen?

Op maandag 7 oktober 2019 14:58 schreef flipsen het volgende:
In mijn ogen moet dit werk echt een "roeping" zijn, anders houd je het volgens mij nooit vol. Mee eens?

Helemaal mee eens. Ook al heb je een “rot dienst”, die ene knuffel van een cliënt kan dan net maken dat je met een fijn gevoel je dienst kan afsluiten.

Al zitten er wel grenzen aan, ben zelf een keer door alle agressie geknakt. Maar zelfs toen heeft mijn vriend mij moeten dwingen om me ziek te melden, want ik wilde de cliënten niet in de steek laten.

Mijn vriend werkt bij een commercieel bedrijf en die denkt bij mijn verhalen alleen al dat het niks voor hem is. Hij komt soms wel eens koffiedrinken op de groep en na een uur ofzo heeft hij het al wel gezien

Op maandag 7 oktober 2019 15:08 schreef Chandler het volgende:
Hoe ga je om met negatief gedrag? verbaal en non verbaal?

Ligt wel aan de situatie en de cliënt, maar over algemeen bij verbale agressie spreek ik eerst de cliënt aan dat ik hier niet van gediend ben. Indien nodig verwijs ik hem of haar naar het eigen appartement, gebeurd het juist in het eigen appartement spreek ik ook eerst aan en bij sommige cliënten beëindig ik meteen het contactmoment en bij anderen ga ik weg als de verbale agressie niet stopt. Dan ga ik wel later terug om het gesprek aan te gaan.
En soms is het negeren van negatief verbaal gedrag weer het beste.

Bij non-verbale agressie is het afhankelijk van het soort en de cliënt; gooit iemand bijvoorbeeld hard de deur dicht dan laat ik vaak degene even afkoelen en ga dan vragen wat er loos is. Zelfde als iemand op zijn eigen kamer met spullen gaat gooien.

In de gemeenschappelijke woonkamer zorg je eerst voor de veiligheid van andere cliënten. Als ze bijvoorbeeld willen slaan dan probeer je dat wel met wat handigheidjes te ontwijken, lukt niet altijd.

Nu mag op mijn locaties niet gefixeerd worden, maar op intensieve groepen zoals we die noemen ligt er vast in het plan dat dat kan gebeuren.

Het is eigenlijk beetje de grote lijn, omdat het echt afhankelijk is van de cliënt/groep, welke agressie en wat je wel of niet mag doen binnen de gestelde kaders.

Op mijn huidige groep komt er weinig non verbale agressie voor. Daar heb ik na eerdere (slechte) ervaringen bewust voor gekozen.

Op welke manier neem jij afstand van je werk? aangezien je dagelijks met een vaste groep werkt raak je betrokken maar is het handig om deze emoties niet mee naar huis te nemen (positieve natuurlijk wel, maar de bv negatieve niet...)

Goede vraag! Dat probeer ik te doen door in mijn vrije tijd dingen te ondernemen. Maar ook door aan eind van een dienst even met een collega te praten hoe het was. En thuis deel ik ook wel dingen.

Maar echt loslaten kan lastig zijn, ik ben niet zo lang geleden vrijwillig met een bewoner nieuwe kleding gaan kopen, deze heeft amper een sociaal netwerk, dus dan doe ik dat graag, geeft ook voldoening. Of dat ik op mijn vrije dag nog iets regel; iets mbt medicatie.

Op de groep waar ik hiervoor werkte was veel agressie en dat werkte op een gegeven moment ook echt door. Dat ik moest huilen omdat ik de volgende dag dienst had bijvoorbeeld. Dan probeer je eerst door met een leidinggevende of thuis over te praten uit te komen.
Alleen mocht dat op een gegeven moment ook niet meer baten.

Als jij je volgende collega zou mogen uitkiezen, waaraan zou jou collega dan moeten voldoen?

Wat ik meest belangrijk vind is dat de collega betrouwbaar is. Dat houdt voor mij in dat deze de uitgezette lijnen volgt, goed rapporteert over wat gebeurd is of wat er is afgesproken. Cliënten gaan anders bijv shoppen bij andere begeleiders (ze functioneren dan ook op kind niveau) of laten agressie zien. Ook vind ik het fijn als een toekomstig collega flexibel is. En dat deze zich verantwoordelijk voelt voor taken die hem of haar zijn toegewezen en deze ook uit zichzelf uitvoert en niet pas als erop gewezen wordt.

En uiteraard een hart voor de zorg en de doelgroep!

Op maandag 7 oktober 2019 15:15 schreef klappernootopreis het volgende:
Problematiek wordt misschien wel meer onder de hoed gehouden dan mensen denken. Ik heb ook verhalen gehoord dat er ergere dingen aan de hand zijn, zoals aanrandingen en verkrachtingen.
Er is sprake een soort van beleid in die sector (Novatec) dat ze pas na 4,5 maanden!! iets gaat doen met een zedenaangifte. Dan worden de klachten bij de politie geplaatst in een melding plus systeem om dit mogelijk te maken. Heb jij iets dergelijks ook eens meegemaakt met je pupillen?

Gelukkig geen zedendelicten meegemaakt!

Wel cliënt met verslavingsproblematiek, wat steeds moeilijker in de hand was te houden. Werd geld gestolen van andere cliënten of ze werden onder druk gezet geld af te staan. Cliënt is ook aantal keer aangehouden voor winkeldiefstal enz. Veel overlast veroorzaken. Uiteindelijk werd er wel een traject gestart, maar in feite te laat. Door zorgplicht konden wij de betreffende cliënt ook niet wegsturen of de toegang weigeren. Dus dat maakt het wel complex. Signalen vanuit het team werden door betrokken gedragskundige en manager niet of nauwelijks opgepakt,

En dan ben je echt tegen de bierkaai aan het vechten. Andere cliënten bang, verwanten ontevreden en wij maar proberen alles zo goed mogelijk draaiende te houden.

Helaas was er een forse escalatie van betreffende cliënt “nodig” om deze elders geplaatst te krijgen. Politie was toen ook betrokken, maar meer dan een stevig gesprek konden ze niet doen. Cliënt onder invloed, bezuinigingen in de GGZ speelden daar ook een rol in,

Op maandag 7 oktober 2019 16:46 schreef RamboDirk het volgende:
Altijd dit werk gedaan en wat verdien je?

Nee, tijdje in de kinderopvang gewerkt. Ook ambulante begeleiding gedaan.


Zit in schaal 45.
Dan zit je qua salaris tussen de ¤2016 en ¤3084 bruto per maand bij fulltime (is 36 uur in onze branche).

Ik heb een dienstverband voor 80% en krijg met toeslagen zo’n ¤1800/¤1900 netto binnen.

Op maandag 7 oktober 2019 16:51 schreef fietsmiep het volgende:
Leuk, een collega. Ik doe dit werk ook. Heb er net een slaapdienst opzitten, met 2 x uit bed gebeld.....

Hoe ga jij met de vraag om als er zieke collega's zijn en er is niemand die kan/wil werken of jij toch nog die ene extra dienst wil doen?

Het is mijn zwakke kant dat ik het dan niet kan laten om te zeggen, dat ik echt niet kan. Volgens mij weten de managers wel dat we de boel niet laten stikken. Dus kun jij goed "nee' zeggen tegen die open dienst als jij de laatste hoop bent?

Nee zeggen tegen open diensten is ook zeker niet mijn sterkste kant! Maar probeer nu wel vaker te zeggen dat er dan een andere dienst af moet.