Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 437

Absoluut Songeur, wij hebben ook de houten treinbaan van de Lidl en de houten garage, gaan nu binnenkort met Juul de tweede ronde in, zien er nog hartstikke goed uit.

(ook de regenkleding en skikleding zijn aanraders)

Hear hear Malteser, al heb ik nooit gerammeld, in tegenstelling tot mijn vrouw. Maar die is ook gestopt met rammelen.
Ze wilde er altijd 4, ik 0, dus met 2 zijn we mooi in het midden uitgekomen En het feit dat we met Juul 2 jaar bezig zijn geweest, zorgt er ook wel voor dat het zo goed is.

Ik rammel de pan uit.. rationeel denk ik dat dat knettergek is, we hebben zo'n hectische tijd achter de rug en enige stabiliteit zou ook fijn zijn. Emotioneel voelt dat wat anders...

quote:

Op donderdag 26 september 2019 16:12 schreef Malteser het volgende:
Ik rammel niet meer. Wij zijn hartstikke compleet met twee kinderen.
Wel fijn hoor want ik dacht dat je als vrouw wellicht altijd wel zou blijven rammelen, dat dat iets hormonaals is. Maar niets is minder waar.

Dit heb ik ook, ook al heb ik maar 1 van de 2 zelf gebaard. Van mij hoeft het niet meer persé, ik merk alleen dat manlief het boek nog niet gesloten heeft

Ik rammel niet. Baby’s laten mij koud.

Hier zou man overigens wel een derde willen maar hij is ook tevreden met ons gezin nu.
Mijn hart is ook groot genoeg voor nog meer kindjes maar het voelt nu goed en compleet. Het is mooi zo!

quote:

Op donderdag 26 september 2019 16:27 schreef Jagärtrut het volgende:
Ik rammel de pan uit.. rationeel denk ik dat dat knettergek is, we hebben zo'n hectische tijd achter de rug en enige stabiliteit zou ook fijn zijn. Emotioneel voelt dat wat anders...

Dat lijkt me ook lastig.

quote:

Op donderdag 26 september 2019 16:12 schreef Malteser het volgende:
Ik rammel niet meer. Wij zijn hartstikke compleet met twee kinderen.
Wel fijn hoor want ik dacht dat je als vrouw wellicht altijd wel zou blijven rammelen, dat dat iets hormonaals is. Maar niets is minder waar.

Dat ervaar ik nu al! Als de zwangerschap goed verloopt, is dit 100 % zeker weten de allerlaatste. En dat is meer dan goed

quote:

Op donderdag 26 september 2019 16:39 schreef vencodark het volgende:
Ik rammel niet. Baby’s laten mij koud.

Baby's van andere laten mij koud, maar mijn eigen baby niet
Na mijn dochter zei ik altijd geen kinderen meer te willen, toen 11 jaar later kwam mijn zoon.
Daarna zei ik precies hetzelfde, + ik houd van mijn vrijheid met mijn makkelijke kinderen.
Toch zeg ik nu (sinds paar weken) geen nooit meer

Maar ik ben bang dat ik heel mijn leven jynx dus wss toch nooit.

quote:

Op donderdag 26 september 2019 17:00 schreef SacreCoeur het volgende:

[..]

Maar ik ben bang dat ik heel mijn leven jynx dus wss toch nooit.

Heb toch geen leven meer. Dan maar nog een baby.

Aan de ene kant denk ik ja ik rammel aan alle kanten maar aan de andere kant vind ik voor nu nu ook even prima, en ben veel te opgelucht dat die hormonen een beetje uit m’n lijf zijn, PMS daar buiten gelaten. Maar ben ‘al’ 30 dus heb zelf het idee dat ik niet heel lang moet wachten met beginnen aan de tweede? Of valt dat wel mee? Niet dat 30 oud is ofzo maar meer omdat de eerste zwangerschap al een aanslag is geweest op m’n lichaam.

Al heb ik ‘vroegâh’ altijd 3 kinderen gewild omdat ik zelf enig kind ben en lichtelijk jaloers was op grote gezinnen

ik rammel nog wel maar voor over een tijdje, moet er nu nog niet aan denken maar het voelt ook nog niet compleet.

Ik heb de afgelopen dagen wel gelezen maar niet gereageerd. Ik doe een poging om beetje bij te komen (sorry als ik niet op iedereen reageer).

@duman, wat een lief mannetje

@exode, ik had van de week de val met tand al gelezen.
Onze madame heeft net ook een stuiter gemaakt met haar mond op het speelgoed. Dik bloedbad, ik kon alleen niet echt zien waar dit nou vandaan kwam. Getroost en ze kon weer wat lachen. Daarna flesje en lekker op bed gelegd... morgen maar verder zien.

@lunapuella, welkom welpje! en @Helsinki, ook weer in het topic!

@rena, Onze dame eet ongeveer hetzelfde. Ik denk wel iets meer fruit in de ochtend; avondeten gaat er ook goed in vooral als ze het zelf mag doen.

Wij hebben van de Lidl de trekschildpad (vormenstoof). De hele dag door gooit ze de stoof op je schoot om te 'zeggen', blokjes moeten eruit. Vervolgens stopt ze binnen een minuut alle 6 de blokjes er weer in.... en komt ze weer met de stoof bij je. De hele dag door (en dat bij 13 maanden) Deze: https://www.lidl-shop.nl/(...)speelgoed/p100226530

Een magnetisch tekenbord, leuke voor sinterklaas!

Mijn moeder heeft vandaag opgepast en het viel haar op dat ze bijna niet meer kruipt. De hele dag lopen lopen lopen; verder boekje boekje boekje. In een van de boekjes staat een spin, die zoekt ze op en dan maar wijzen erop.

Ik rammel (nog?) niet. Nu ze wat ouder is en meer kan begin ik het pas echt leuk te vinden; ik heb denk ik niet zoveel met baby's. Mijn man denkt hier ook wel hetzelfde over. Over paar jaar nog maar eens zien of we een tweede zouden willen (ik ben nu net 31).

quote:

Op donderdag 26 september 2019 17:33 schreef Framblij89 het volgende:
Aan de ene kant denk ik ja ik rammel aan alle kanten maar aan de andere kant vind ik voor nu nu ook even prima, en ben veel te opgelucht dat die hormonen een beetje uit m’n lijf zijn, PMS daar buiten gelaten. Maar ben ‘al’ 30 dus heb zelf het idee dat ik niet heel lang moet wachten met beginnen aan de tweede? Of valt dat wel mee? Niet dat 30 oud is ofzo maar meer omdat de eerste zwangerschap al een aanslag is geweest op m’n lichaam.

Al heb ik ‘vroegâh’ altijd 3 kinderen gewild omdat ik zelf enig kind ben en lichtelijk jaloers was op grote gezinnen

Ik was bijna 28 met baby 1 en 32 met baby 2. Bewuste keuze om er een paar jaar tussen te laten. Sowieso met de eerste al naar school.
Gezin voelt compleet en bij een 3e kind zou ik ook wachten tot de volgende weer naar school is.
Maar ik vind het wel mooi geweest zo. Ķķk qua leeftijd voor mezelf.

Als er gerammel aanwezig was hier in huis dan heb ik het nu weer even lek geprikt.

M'n vriendin is eindelijk weer begonnen met voorzichtig sporten, één avond in de week - hiervoor wilde het echt niet qua heup/bekken/.. klachten - en de dame hier is hels. Sowieso al dagenlang eigenlijk onrust.. Verwacht een tandje ofzo. Maar heb haar net maar na 10x proberen uit bed gehaald en ze zit nu naast me met blokjes te spelen. #Teamnosleep

Ik was 3 dagen overtijd en manlief en ik raakten wel flink in de stress
De wens voor de tweede is er bij mijn man zeker wel. Maar niet nu.

En ik? Ik zie als een berg op tegen een nieuw traject, nieuwe zwangerschap en opnieuw herstellen. M is nu net een jaar en van de week bleek bij de HA dat het litteken van de keizersnede niet goed hersteld is. Ik heb er dagelijks nog pijn/jeuk/last van. Plus dat ik zelf niet lekker in mijn vel zit maakt dat ik absoluut nog niet rammel.

Maar M is zooo leuk En ik gun hem ooit wel een broertje of zusje. Ooit....
Framblij, ik ben ook 30. Manlief is 36. Waar bij M leeftijd wel een beetje een rol speelde, speelt dat nu helemaal niet meer mee gek genoeg. Komt denk ik ook door bovengenoemde factoren die een behoorlijke stempel drukken op een eventuele nieuwe zwangerschap.

Overigens rammel ik. Maar komt er echt niet nog een baby. Maar jongens die interactie tussen de kinderen onderling, verhalen die ze elkaar vertellen, hoe ze naar elkaar kijken, hoe ze samen spelen bij alles loopt mijn hart over van trots en wil ik een elftal. Maar 3 kinderen is zat. Zeker als je nog geen 30 bent

Eerlijk gezegd, ik vind het heerlijk, dit jaar niet zwanger zijn, me langzamerhand weer "normaal" gaan voelen. Die hormonen die weten wat, ik heb echt wel minstens 9 maanden nodig gehad na de bevalling voor ik zeker wist dat ze nu wel verdwenen waren.

Voordat J. er was riep ik nog hard "ik wil heel veel kinderen, leuk joh zo'n groot gezin!" en m'n vriend maar met z'n "twee is meer dan zat, één is misschien ook wel genoeg". Nu ik meemaak wat het traject tot zwanger worden, het zwanger zijn en het hebben van een kind allemaal met zich meebrengt, kom ik wel zo langzaam tot het besef dat ik mijn kinderwens misschien toch wel wat wil bijstellen.

Voor nu dus absoluut geen rammels! Ik heb net een beetje het gevoel mijn leven weer wat op orde te hebben Maar over een tijd mag er wel een broertje of zusje bij komen voor J. Want het is wel héél schattig om hem samen met andere kindjes te zien spelen. En die ene plek op de achterbank, die hoort gewoon ook gevuld te zijn

Ik rammel vanwege een fijne eerste zwangerschap, prima bevalling en fijne kraamtijd/babytijd en het gemis van een bewegende baby in mijn buik. Magische periode (zo heb ik dat ervaren). Maar realistisch gezien heb ik mijn handen vol aan een vrij pittige dreumes en ben ik nooit goed geweest in aandacht verdelen. Dus als er ooit een tweede mag komen is dat waarschijnlijk wanneer Casper naar school gaat en wat zelfstandiger is..

quote:

Op donderdag 26 september 2019 21:52 schreef Songeur het volgende:
Overigens rammel ik. Maar komt er echt niet nog een baby. Maar jongens die interactie tussen de kinderen onderling, verhalen die ze elkaar vertellen, hoe ze naar elkaar kijken, hoe ze samen spelen bij alles loopt mijn hart over van trots en wil ik een elftal. Maar 3 kinderen is zat. Zeker als je nog geen 30 bent

Joh, ik kende ooit iemand die 33 was en 7 kinderen had.

Ik ben wel klaar met rammelen
Al vind ik natuurlijk dat het veel te snel gaat en wordt Li veel te groot.

Maar wij zijn compleet en klaar

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

.

Mijn eerste zak babyspeelgoed is ook al weg gedaan! We hopen deze zomer weer ver weg op vakantie te kunnen en we zijn druk aan het verbouwen om onze bovenverdieping perfect te krijgen.

Maar zwanger zijn en bevallen.. zou het zo nog een keer doen

Zal ik onze ochtend delen voor alle rammelaars

06:15 Juul wakker en echt wakker, ze was niet meer rustig te krijgen, B werd er zelfs wakker van en die slaapt normaal overal doorheen. Vanaf de eerste seconde lagen ze samen in de clinch. Huilen, elkaar duwen, dingen bij elkaar wegtrekken, boos worden, gillen, nog meer huilen.
Het was zo erg dat ik B 10 minuten te vroeg naar school ben gaan brengen en hem op het schoolplein heb laten uitrazen.

En ze schelen ruim 4 jaar he....

Vanmiddag komt mijn schoonmoeder, dus ik ben benieuwd hoe het dan gaat. Ik zit veilig op mijn werk

quote:

Op donderdag 26 september 2019 22:48 schreef VKV het volgende:
Eerlijk gezegd, ik vind het heerlijk, dit jaar niet zwanger zijn, me langzamerhand weer "normaal" gaan voelen. Die hormonen die weten wat, ik heb echt wel minstens 9 maanden nodig gehad na de bevalling voor ik zeker wist dat ze nu wel verdwenen waren.

Alleen al om die hormonen zou ik wel weer zwanger willen zijn. Mijn gammele lichaam reageerde daar verrassend goed op. Er is alleen geen garantie dat de effecten bij een nieuwe zwangerschap hetzelfde zijn. Het kan ook het totaal tegenovergestelde effect hebben dus dat is een van de reden om nog even te wachten totdat L iets zelfstandiger is.

quote:

Op vrijdag 27 september 2019 09:38 schreef Elleska het volgende:

[..]

Alleen al om die hormonen zou ik wel weer zwanger willen zijn. Mijn gammele lichaam reageerde daar verrassend goed op. Er is alleen geen garantie dat de effecten bij een nieuwe zwangerschap hetzelfde zijn. Het kan ook het totaal tegenovergestelde effect hebben dus dat is een van de reden om nog even te wachten totdat L iets zelfstandiger is.

Bijzonder hoe iedereen anders reageert op hormonen. En ja ik begreep ook dat elke zwangerschap anders is dus helaas geen garantie..

Ik rammel (nog) niet. Sowieso heel duidelijk besproken met man dat we er sowieso 3 jaar tussen willen en ik merk dat omdat ik nog zo ontzettend twijfel of ik nog een tweede wil, het ook wel fijn vind om nog even geen tijdsdruk te hebben.

Op momenten dat M. goed in dr velletje zit en goed slaapt en wij dus ook denk ik jaaaaa misschien wel 3! Maar in zo'n periode als nu denk ik 'no way dat overleef ik niet'.

Ook al word ik dit jaar 30 en vond ik mezelf nog best jong maar na het lezen van sommige berichten hier denk ik wel, shit dan ben ik straks 32 als de 2e er is.

Ik laat het voorlopig nog maar even op zijn beloop en geniet er ook wel van dat mijn lichaam weer van mij is.

Joh, dat is nog steeds hartstikke jong Vitabella, 32 zijn met een tweede is toch heel prima?

Ik word dit jaar 31 en rammel dan wel, maar ik heb niet het idee dat ik oud ben als ik straks 32/33/34 ben als er een tweede komt Ik had met de eerste wel een beetje het gevoel van tijdsdruk, maar dat is er nu echt helemaal af. Het zijn gewoon die rammelende eierstokken, omdat baby

Ik ben 39 en mijn vrouw 37 Jonkies zijn jullie :p