Het dreumestopic (1 - 2 jaar) deel 437

Hier zegt ze ook haar eigen naam niet, wijst ook niet vaak naar dingen die ik benoem, kijkt enkel de goede kant op. Soms reageert ze wel op dingen die ik zeg; 'Mag ik een kusje?' 'Gaan we naar buiten?' en soms word ik compleet genegeerd . Ik vind dat jouw dochter al heel veel wel kan CG! Geef het even wat tijd

Beterschap voor Banaan! Wat vervelend voor hem zeg

Ik denk dat vergelijken echt een grote valkuil is. Zeker voor mensen die makkelijk onzeker zijn. Ik deed het bij nummer 1 ook heel veel. Ik merk dat ik bij nummer 2 nu veel meer loslaat en me weinig zorgen maak. M’n zusje heeft een kind 2 weken jonger dan O, en die vraagt me vaak of O ‘dit of dat al kan’, terwijl ik dan merk dat ik daar nog helemaal niet over nagedacht heb...

quote:

Op woensdag 18 september 2019 09:23 schreef Jagärtrut het volgende:
Ik denk dat vergelijken echt een grote valkuil is. Zeker voor mensen die makkelijk onzeker zijn. Ik deed het bij nummer 1 ook heel veel. Ik merk dat ik bij nummer 2 nu veel meer loslaat en me weinig zorgen maak. M’n zusje heeft een kind 2 weken jonger dan O, en die vraagt me vaak of O ‘dit of dat al kan’, terwijl ik dan merk dat ik daar nog helemaal niet over nagedacht heb...

Ik ben het hier wel mee eens ja. Vrienden van ons hebben een kleintje van bijna 9 maanden. En die stonden toen hij 6 maanden was bij ons foto's te bekijken en zich te verwonderen over wat M. allemaal al kon met 5 maanden en hun zoon nog niet.

Over het algemeen gaan ze allemaal lopen/praten/rennen en vraagt niemand meer met hoeveel maanden ze ermee begonnen

Ik denk dat er altijd wel iets is waar je je druk om kan maken. Dirk (23mnd) is prima op schema qua lopen/klimmen/springen/praten. Maar stottert sinds 2 dagen ineens en eten is al het hele jaar bal. Ik ga er vanuit dat het vanzelf goed komt, en als het wel iets is wat niet vanzelf over gaat dan is er nog tijd genoeg om het aan te pakken. Zorgen maken kost zoveel tijd en energie, en dat over dingen die (in mijn ogen) prima zijn.

De baby van vrienden van ons is 3 maanden jonger dan Frum (dus 9 maanden) en al vanaf het moment dat die kleine geboren is, maakt de moeder een wedstrijdje ervan.
“Frum ging toch pas voor het eerst glimlachen met 4 weken? Mijnes al met 3 weken!”
“Mijnes kan ook al staan hoor.. zie je??!!” *zet kind op de vloer waarbij ze vervolgens door haar beentjes zakt en omvalt*
Heel geforceerd allemaal. Ze doet zich niet zo voor maar volgens mij is ze gewoon super onzeker en wil ze heel graag dat haar kind hetzelfde als mijn kind kan. Ze beseft alleen niet dat in de babytijd 3 maanden een mega groot verschil is. Maar krijg er toch altijd wel een verdrietig gevoel bij.. laat je uk zich lekker ontwikkelen op haar eigen manier

Daarbij is niemand op alle vlakken exact gemiddeld. En als je dat wel bent, ben je waarschijnlijk een doodsaaie lul

Ik heb even totaal niet bijgelezen want ik ben al sinds maandag ziek en futloos.

Maar! Ik ben al sinds maandag ziek en futloos. En dat is dus gewoon wat het is. Heb al een tijdje niks meer gedeeld over mijn postpartum depressie omdat tsja, het eigenlijk gewoon hartstikke goed gaat en ik al een jaar uit zkh ben. Toch waren veel dagelijkse dingen nog lastig, een keuze. Ziek zijn kostte me altijd zoveel energie want zoveel schuldgevoelens en gedachtes. Nu? Ben ik ziek. Is mijn huis rommelig, kijken de kindjes wat meer tv en ben ik onopgemaakt. En dat is zonder dat ik me daar schuldig over voel gewoon goed.

Los van dat je ziek bent is dit wel een fijn bericht om te lezen Songeur ziek zijn zonder schuldgevoelens beterschap!

Ah dat is naar PKM, hoe ging het bij de dokter? Oorontsteking is erg pijnlijk.

Alles is al gezegd over vergelijken, praten en ontwikkeling. Wij vergelijken Juul wel met B, maar niet als waardeoordeel. B kon bijvoorbeeld met 14 maanden al los lopen, Juul begint nu 'pas'stabiel aan de hand te lopen, dus dat duurt nog even.
B was klein motorisch niet al te best, Juul juist wel. Ik vind het mooi om die verschillen te zien.

En ik ben echt slaapverwekkend, Juul slaapt op het KDV 's ochtends niet meer en bij mijn vrouw valt ze 's ochtends lastig of niet in slaap. Vandaag is mijn dag en ze begon om 09:00 al met gapen en in haar ogen wrijven. Ik heb haar om 10:00 in bed gelegd en ze sliep meteen. Ze vindt me saai denk ik

Over snelheid van ontwikkelen, elk kind heeft zijn of haar eigen tempo. Mijn peuter liep 'pas' helemaal los met 15 maanden maar zei al woordjes met 8 maanden, terwijl mijn dreumes van 15 maanden amper wat zegt maar wel al los liep met 12 maanden. Ons buurjongetje wordt volgende maand 3 en spreekt amper 4 woorden, maar begrijpt iedereen heel goed. Het beste vriendinnetje van peuter sprak toen ze net 2 was geworden al in volzinnen en vertelde hele verhalen. Peuter sprak toen ze 2 werd nog 'maar' met zinnen van maximaal 3 woorden. Nu, peuter over 2 maanden 3 jaar en vriendinnetje bijna 3,5 jaar dus ruim een half jaar ouder, gaan ze grammaticaal gezien aardig gelijk op en zie je al bijna niets mer terug van het verschil dat er eerst tussen de ontwikkelingen zat.

Ik heb mij bij peuter nog een tijdje zorgen gemaakt over haar uitspraak, dat ging na een operatie aan de neusamandel en het plaatsen van buisjes in de oren opeens met enorme stappen vooruit. Bij dreumes maakte het CB zich 'zorgen' over het feit dat ze bij 14 maanden niet veel meer zei dan 3 woordjes, maar ik weet uit ervaring met peuter dat dat van het ene op het andere moment zo kan veranderen dis die zorgen deel ik absoluut niet.

Geef je kind de tijd en de ruimte om op haar eigen tempo te ontwikkelen, er is al genoeg wat ze nu en later 'moeten'. Op deze leeftijd leren ze zo onwijs veel, dat het ook niet gek is dat er onderling enorme verschillen zijn in het tempo van ontwikkelen. Het is maar net waar interesses liggen, waar ze toe in staat zijn, etc.

Arme zieke Banaan, hopelijk knapt hij snel weer helemaal op!

Exode, jouw thuis wel slapende Juul Bij ons is het precies andersom met peuter. Ze weigert thuis 's middags te slapen, maar op de kdv en bij oma slaapt ze 's middags wel altijd.

Songeur, beterschap! Maar wat fijn om te lezen dat je zulke stappen hebt gezet, heel knap en daar mag je trots op zijn

Framblij, wat herkenbaar dat competitieve vergelijken. Vrienden van ons hebben er ook een handje van. Maar dat ging zelfs zo ver dat toen we toen Vlokje een baby was en we met haar bij de kinderarts liepen (ivm huilbaby en reflux), ze ons probeerden 'af te troeven' omdat zij het zwaarder hadden, etc. Ik kan daar echt heel erg slecht tegen

Vlokje ging van weken huilerig, naar opeens een heerlijk vrolijk brabbelend kind voor een week, naar sinds vorige week weer hangerig en huilerig. Ik kan er niet goed de vinger op leggen wat er aan de hand is. Tussendoor is ze vrolijk, maar alleen als er lichamelijk contact is met één van ons en als ze of vermaakt wordt, of haar speen heeft. Die speen vind ik zo ellendig, het liefst zou ik hem overdag helemaal niet meer geven maar het is echt hysterisch verdriet vaak zonder, dus dan ga ik toch weer overstag. Een lastige fase dus. Maar wat gaat ze hard verder, ze lijkt elke dag een stukje groter en wijzer te zijn geworden

Weer een dagje te laat:

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

[ Bericht 0% gewijzigd door Schanu op 18-09-2019 13:14:03 ]

Ja die ontwikkeling, dreumes hier deed beide niet echt. Niet lopen en niet zoveel zeggen. Nu is ze bijna 1.5 en ze loopt sinds 2 maanden als een malle en het praten is ook ineens uit de lucht komen vallen.
Ze speelt ineens ook veel leuker en verplaatst zich uiteraard makkelijker nu.
Het is allemaal heel leuk nu.
Vooral als ze 's ochtends uit bed komt en als eerst poessssss roept ipv papa.

quote:

Op woensdag 18 september 2019 10:07 schreef Songeur het volgende:
Ik heb even totaal niet bijgelezen want ik ben al sinds maandag ziek en futloos.

Maar! Ik ben al sinds maandag ziek en futloos. En dat is dus gewoon wat het is. Heb al een tijdje niks meer gedeeld over mijn postpartum depressie omdat tsja, het eigenlijk gewoon hartstikke goed gaat en ik al een jaar uit zkh ben. Toch waren veel dagelijkse dingen nog lastig, een keuze. Ziek zijn kostte me altijd zoveel energie want zoveel schuldgevoelens en gedachtes. Nu? Ben ik ziek. Is mijn huis rommelig, kijken de kindjes wat meer tv en ben ik onopgemaakt. En dat is zonder dat ik me daar schuldig over voel gewoon goed.

Wat fijn om te lezen! Beterschap

Hier ook (mentale) gevechten met de speen Schanu. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik er minder moeite mee heb dan mijn man. Vind het gewoon zo sneu als ze het zichtbaar moeilijk heeft en dan gewoon behoefte heeft aan haar speen. Wij hebben haar dat ding tenslotte ook ooit 'aangeleerd'.

Ik kreeg laatst van iemand de tip dat je speengebruik voor 2,5 jaar weer afgeleerd moet hebben omdat het daarna lastiger is oid? Weet iemand hier iets van? Was niet per se iemand waar ik een hoge pet van op heb maar wellicht is het echt een waardevolle tip.

Mooi kind heb je daar Schanu

Ik heb mijn 4,5 jarige ook van de speen af gekregen. Do not despair. Als henka zonder kan, kan iedereen zonder.

quote:

Op woensdag 18 september 2019 13:39 schreef Stormqueen het volgende:
Ik heb mijn 4,5 jarige ook van de speen af gekregen. Do not despair. Als henka zonder kan, kan iedereen zonder.

Henka

Ik kreeg gelijk horrorverhalen toegeworpen over scheve tanden, spraakproblematiek, nachtenlange drama's, etcetc.

Klopt, dat is wel een package deal.

Peuter doet aan duimzuigen. Ze is ongeveer een jaar geleden flink ten val gekomen op haar voortanden, waardoor er 1 los is komen te zitten. Dat is gelukkig weer goedgekomen, maar die tand heeft ze door het duimen nu wel flink naar voren weten te drukken.

Orthodontie zit gelukkig in het verzekeringspakket

Ik vind het ook sneu om Vlokje verdrietig te zien en geef de speen dan maar. Ervan uitgaande dat ze het ook vanzelf een keer afleert. Met de benodigde bijbehorende drama's, dat dan inderdaad wel

Oeii ik heb vroeger ook een keer zo'n val gemaakt. Ik deed ook aan duimzuigen en toen was ik bij vrienden en gleed ik uit op mn sokken zo op mn voortanden. Bijkomend voordeel was wel dat de tandarts toen recht kon zetten wat ik scheef geduimd had.

Ik denk dat ik ( ) het straks ook 'makkelijker' vind als ze straks snapt dat ze de speen niet meer krijgt of dat ze hem bewust weg kan geven.

Wat ze wel al doet, en waar ik blij mee ben, is dat ze de speen aan ons geeft als ze m niet nodig heeft. Gewoon tijdens het spelen komt ze dan naar je toe met dr speen en taalt er ook niet meer naar dan.

Mijnes is ook erg verknocht aan de speen. Ik heb het hier zover nu dat hij hem ‘s ochtends en na de middagdut zelf in bed gooit en dat is al winst. Verder soms onderweg en soms na de opvang als hij moe is. Ik ben verder dan ik een paar maanden geleden hoopte gezien zijn speenverslaving

Beterschap met banaan pkm!

Vlokje!

Dat is een flinke bult NJ! Kleine brokkenpiloot

Beterschap Songeur! Wat fijn dat je daarin zo’n progressie maakt! Hopelijk ben je snel weer beter!

Casper heeft heel duidelijk de Twentse ‘nee’ tegenwoordig. Ach iemand moet het dialect in leven houden

Mini-ToT zit ook aan de speen, maar heeft er gelukkig lang niet altijd meer behoefte aan.
Hij gebruikt 'm echt nog best wel vaak, maar het gebeurt steeds vaker dat als ik 'm voor hem neer leg of aan hem geef of zelfs als ik het in zijn mondje stop, dat-ie het gewoon weggooit!
Ben net de stad in geweest en naar de tandarts geweest met hem. De hele tijd heeft hij het speentje niet gebruikt.
Bij de mondhygiëniste was hij op 2 momenten na zichzelf lekker aan het vermaken met de sluiting van de Maxi-cosi waar ik hem voor het eerst sinds maanden in gelegd heb! (Je moet daar een smalle bochtige trap op, dus de wandelwagen was niet echt een optie.)

Overigens is hij echt precies op zijn verjaardag wel weer in een flinke sprong terecht gekomen; hij kan zich beter in z'n eentje vermaken maar het kan zo ineens omslaan en dan moet je maar raden wat hij nu weer wil. Dat komt 9 van de 10 keer neer dat hij ĶF wil knuffelen, ĶF wil wandelen.
Dat wandelen gaat wel lastiger worden nu het weer slechter wordt, maar de komende 3 weken zijn we op vakantie dus zit het voorlopig wel weer ff goed.

Ik ben jaloers op de fiepers pas als je kind pertinent geen speen wenst, realiseer je je wat een lifesleep saver dat ding is.

Ik zou er met liefde het gedoe rondom het afleren ervan voor over hebben

Hier ook (bewust) geen speen, maar in lastige nachten fungeren mijn tepels nog steeds wel eens als zulks.

ToT, regenlaarsjes regelen en hop, wandelen met slecht weer! Plassen stampen:

quote:

Op woensdag 18 september 2019 14:45 schreef minilot het volgende:
Hier ook (bewust) geen speen, maar in lastige nachten fungeren mijn tepels nog steeds wel eens als zulks.

Dit wil O ook al niet meer

Ik vond het fungeren als speen zelf ook niet echt meer ideaal, maar goed ik heb ook een baan en twee andere kinderen, dat scheelt ook wel qua wat je s nachts aan kunt

Ik ben ook wel blij dat die periode van als levende speen fungeren er op zit.

Jip heeft een speen aan zijn knuffel, maar hij gebruikt hem eigenlijk alleen om even op te kauwen als ie last heeft van zijn tanden/kiezen dat is dan ook de enige reden waarom ik hem nog niet van zijn knuffel af heb gehaald. En de knuffel mag ie alleen in bed, dus de speen ook

Dreumes was hier echt verknocht aan zijn speen. En ik maakte me er ook zorgen om, hoe en wanneer moesten we hem ermee laten stoppen? We moesten er 's nachts ook steeds uit om m terug te stoppen, totdat we een lichtgevende kochten

Kort daarna werd hij ziek en wilde hij ineens niet meer. In het begin probeerden we de speen steeds terug te stoppen totdat we dachten misschien wel handig dat hij het niet meer wil

Sindsdien nooit meer naar getaald en hij zuigt nu aan het pootje van zijn knuffel _{en heel soms zien we een duimpje in de mond.}

Dus dat kan ook, dat dreumes uit het niets ermee stopt

B wilde nooit een speen, Juul wel. Maar alleen in bed eigenlijk. Ze doet haar speen in en duwt het pootje van haar knuffel tegen haar neus. Zo zoet. Dan is ze echt moe.

In slaap vallen zonder speen doet ze niet. We zien wel of we het af moeten leren en wanneer.

Ik heb hier 2 stinkende kinderen. Er staat een grote emmer in de tuin. Daar had B vorige week knikkers ingegooid en veel klimop blaadjes, vervolgens behoorlijk wat regenwater. Gingen ze net met dat water spelen samen. En ik dacht de hele tijd 'wat meurt het naar stront in de tuin' Overal gezocht naar kattenpoep...was het de emmer. Die stank niet normaal. Kleren in de wasmachine, B en Juul gedoucht en gebadderd en ze stinken nog een uur in de wind...

Is het normaal dat een dreumes meerdere keren dik een half uur lang kan lachen, gieren en brullen door alleen naar z'n handje te kijken?

quote:

Op woensdag 18 september 2019 14:46 schreef minilot het volgende:
ToT, regenlaarsjes regelen en hop, wandelen met slecht weer! Plassen stampen:

Onze dame heeft ook nooit een speen gewenst. Nu tegenwoordig zo nu en dan om op te kauwen als ze last van haar tandjes heeft.. Soms een hel, want dan zie je andere baby's er rustig mee/van worden, anderzijds vind ik het altijd maar lelijke ondingen, dus ben ik er wel weer blij mee.

Hier ook nooit een speen aangeboden maar ondertussen is ze nog altijd zeer gehecht aan mijn tepel die dus fungeert als speen.

De speen waren wij opeens zomaar af... Man kon de speen niet vinden paar maanden terug en heeft haar zonder speen op bed gelegd. Ze ging gewoon netjes slapen en sindsdien eigenlijk niet meer aangeboden. Als je nu een speen geeft, plopt ze hem gelijk uit.

Het lopen gaat hier echt steeds beter, hele stukken los! Ze kan de trap op klauteren (sinds een maand), maar weet ook heel netjes weer de trap af te gaan (in achteruit). Zo trots!

Binnenkort maar eens kijken naar schoenen, want die gaan nu wel nodig zijn. Ik heb al een leuk paar op het oog. De 27e is het stickers plakken bij de lokale baby-gigant, dus dat wacht ik even af. Korting zou leuk zijn, zo niet... jammer dan!

Speen: Mars heeft er eentje (heet hier fiep). Hij slaapt ermee en overdag gebruiken we ‘m bij vermoeidheid of niet fit zijn. Maar niet de hele dag door dus, dat vind ik niet nodig.
Na 14 maanden volledig tandloos krijgt hij nu veel tanden tegelijk dus hij heeft zijn fiepje nu even vaker nodig dan anders. Prima. Het geeft hem troost en rust en dat gun ik hem. Afleren ging bij Twix in een middag, dus ik ben er niet zo bang voor. We zien het wel.

Hier ook een kind wat dol is op haar tutje, maar overdag doet ze het zelden meer, soms als ze moe en jengelig is vind ik het wel een uitkomst. Ik ben er van overtuigd dat we er wel weer van af komen en dat er ergere dingen zijn dan je kind een speen geven C heeft er iig best steun aan op de momenten dat ze moe of niet lekker is.

Verder kom ik lastiger aangehaakt, C is officieel over naar 1 dutje nu dus ik heb wat minder tijd om te fokken, want dat ene dutje is ook niet super lang meer Ze is wel heel gezellig en lief over het algemeen, ik geniet echt van haar

Altijd als ik

quote:

Op woensdag 18 september 2019 20:50 schreef Malteser het volgende:
Speen: Mars heeft er eentje (heet hier fiep). Hij slaapt ermee en overdag gebruiken we ‘m bij vermoeidheid of niet fit zijn. Maar niet de hele dag door dus, dat vind ik niet nodig.
Na 14 maanden volledig tandloos krijgt hij nu veel tanden tegelijk dus hij heeft zijn fiepje nu even vaker nodig dan anders. Prima. Het geeft hem troost en rust en dat gun ik hem. Afleren ging bij Twix in een middag, dus ik ben er niet zo bang voor. We zien het wel.

Altijd als ik 'speen' typ (alleen op fok dus ) voelt het alsof ik over varkenstepels schrijf.

Ik ken fiep alleen als meisjesnaam, waarvan 1 in mijn directe omgeving dus ik moet altijd wennen als het hier over een speen gaat

Herkenbaar, Spees. Fiep it is.

Mijm praatte heel lang helemaal niet en nu ineens echt volzinnen. Ik sta vaak te klapperen met mijn oren wat een gesprekken eruit komen. Hij vroeg net om een ijsje. ‘Ik wil ijsje.’ ‘Ik wil wel ijsje.’ ‘Mama, pleaaaaaase ijsje?’ Lange stilte.... ‘Mama, toetje?’

Toen bij het toetje tegen zijn broer.
‘Bassie, toetje eten.’
S. reageert totaal niet.
‘Bassie, mama toetje maakt.’

Thanks allen

Naaawh Lesage dat gesprek met zijn broer. Zo lief

Hier was Draakje helemaal verknocht aan zijn speen (ik vind fiep ook een veel zoeter woord ) , kon niet zonder slapen en vaak als troost/rust. Tot dat er een tand door kwam met 10 maanden, van de 1 op andere dag wilde hij m niet meer. Ik mis de speen nog weleens Maar ook fijn dat hij zijn eigen moment gekozen heeft.
En 's nachts gebruikt hij mijn tepels nog om weer terug in slaap te komen, deze nacht elke 2 uur
Gelukkig was ik niet al doodmoe

Hebben jullie dat ook dat je mensen zonder kinderen niet meer serieus kan nemen als ze klagen over moe zijn?

LeSage dat gesprek!

Fuchsia dat zijn ook geen nachten En dat laatste is herkenbaar! Zo had ik vorig jaar een vriendin die de hele dag aan het klagen was omdat ze niet geslapen had vanwege een verkeerd materiaal dekbedovertrek Op een moment dat ik op een betonnen vloer nog zou kunnen slapen omdat ik me de laatste goede nacht niet meer kon herinneren

quote:

Op donderdag 19 september 2019 08:07 schreef LaBelleFleur27 het volgende:
LeSage dat gesprek!

Fuchsia dat zijn ook geen nachten En dat laatste is herkenbaar! Zo had ik vorig jaar een vriendin die de hele dag aan het klagen was omdat ze niet geslapen had vanwege een verkeerd materiaal dekbedovertrek Op een moment dat ik op een betonnen vloer nog zou kunnen slapen omdat ik me de laatste goede nacht niet meer kon herinneren

Mijn laatste goede nacht was de nacht voordat mijn weeën begonnen bij Z.

Nu is een goeie nacht als ze maar 1 keer komt voor 5 uur en dat gebeurt nooit.

Sjezus, mini-ToT verveelt zich de laatste tijd écht snel met z'n speeltjes.

Net de halve speelgoedzak maar omgekieperd. Gelukkig heeft hij nu weer wat dingetjes gevonden waarmee hij zich kan vermaken. Als iets maar geluid maakt en/of het draaiende onderdelen heeft is hij gelukkig al wel snel blij, maar hij is het meest geobsedeerd door mijn toetsenbord.
Zijn eigen toetsenbord (oud exemplaar van zolder) hielp een dagje, maar hij MOET en ZAL mijn toetsenbord gebruiken.

quote:

Op donderdag 19 september 2019 08:58 schreef ToT het volgende:
Sjezus, mini-ToT verveelt zich de laatste tijd écht snel met z'n speeltjes.

Net de halve speelgoedzak maar omgekieperd. Gelukkig heeft hij nu weer wat dingetjes gevonden waarmee hij zich kan vermaken. Als iets maar geluid maakt en/of het draaiende onderdelen heeft is hij gelukkig al wel snel blij, maar hij is het meest geobsedeerd door mijn toetsenbord.
Zijn eigen toetsenbord (oud exemplaar van zolder) hielp een dagje, maar hij MOET en ZAL mijn toetsenbord gebruiken.

Herkenbaar hoor. G heeft haar eigen mobiel (een echte, oude) en haar eigen afstandsbediening (ook een echte, oude) en alsnog moet ze altijd aan die van ons zitten en haar eigen raakt ze niet aan.

Oefff fuchsia heftig die nachten en ja, heeeeel herkenbaar , net na m’n bevalling zat er ook iemand te klagen over haar menstruatiepijn, toen barstte ik wel in lachen uit

Fiep vind ik zo’n leuk woord, maar ook een hele leuke naam.

Lesage hoe schattig is dat

Ben nu bezig met het fotoalbum van het eerste jaar voor frum, wat een werk.

Hier ook hele snelle verveling, en voor mijn mobiel heeft ze geloof ik 1 of andere sensor ofzo, al ligt ie onder een kussen haalt ze ‘m er nog onder vandaan.

Misschien heeft ie juist teveel? Als Phi in de serre speelt (=Intertoys filiaal) duurt dat 30 seconden. Zit ze in de logeerkamer met twee houten blokken: half uur dikke lol.

En hoi allen

Fuchs, zo herkenbaar. Maar ik maak me er zelf onbedoeld ook wel 'ns schuldig aan. Een vriendin van mij heeft drie jonge kinderen (<4) en die slapen allemaal ruk. Phi slaapt meestal prima klokje rond en Caesar is al helemaal geen probleem. Als ik tegen haar verzucht dat ik moe ben, wil ik mezelf altijd even slaan. Zij ook, vermoed ik

Hier geen speen, maar een duim. Gottegot, dat wordt nog een heel probleem.

quote:

Op donderdag 19 september 2019 09:15 schreef DonnaRush het volgende:

[..]

Herkenbaar hoor. G heeft haar eigen mobiel (een echte, oude) en haar eigen afstandsbediening (ook een echte, oude) en alsnog moet ze altijd aan die van ons zitten en haar eigen raakt ze niet aan.

Hier ook, we hebben zelfs een nep Xbox controller maar ze moet en zal de echte hebben

Ben net gebeld door de peuterspeelzaal, vanaf januari gaat C op maandag en donderdagochtend naar de peuterspeelzaal. Ik denk dat ze het heel leuk zal vinden, zelf ben ik blij dat het voorlopig nog geen januari is

Dan heb ik gewoon 2 vrije ochtenden in de week

quote:

Op donderdag 19 september 2019 09:15 schreef DonnaRush het volgende:

[..]

Herkenbaar hoor. G heeft haar eigen mobiel (een echte, oude) en haar eigen afstandsbediening (ook een echte, oude) en alsnog moet ze altijd aan die van ons zitten en haar eigen raakt ze niet aan.

Haha! Ja want die jij zelf veel gebruikt MOET natuurlijk wel interessant zijn!
Same shit met kabels; die waar hij niet aan mag komen zijn veel interessanter dan een losse die je hem even geeft om mee te spelen.