Huwelijk/relatie tussen 2 geloven?

quote:

Op woensdag 4 september 2019 15:27 schreef van_Lamehuizen het volgende:

[..]

Zou je ons de culturele lading van dit woord eens uit kunnen leggen?

Zal wel afvallige of ongelovige betekenen

quote:

Op woensdag 4 september 2019 15:33 schreef Geytenbeekje het volgende:

[..]

Zal wel afvallige of ongelovige betekenen

Ik vroeg niet naar de letterlijke vertaling/betekenis maar de culturele lading.

Ik heb nu al twee keer in dit topic lopen vegen en moet dat zo te zien nog een keer doen, maar dit is de laatste keer. Als jullie niet normaal kunnen praten over twee geloven op één kussen zie ik de noodzaak om met een slotje te gaan zwaaien


Oh, en de SC is hier: F&L / [F&L SC #17] Hey :) Ik vind F&L een interessant subforum

[ Bericht 21% gewijzigd door naatje_1 op 04-09-2019 16:00:03 ]

In theorie zou ik het als totaal ongelovige hond wel kunnen, met een praktiserend gelovige een relatie hebben. Wat zij zelf aan het geloof doet boeit me niet zoveel. Het zou pas een probleem worden als ze mij geloofszaken op zou dringen. Ze moet me ook niet constant proberen te bekeren, daar ben ik echt allergisch voor.

In de praktijk lijkt het me onmogelijk omdat ik me niet voor kan stellen dat iemand die praktiserend religieus is dat allemaal van haar partner (van mij dus) zou pikken .

Ik zou best nog voor de vorm wat mee willen en een beetje inschikken. Dan moet je denken aan met Kerstmis mee naar de kerk. Of tijdens de ramadan als de schoonfamilie op bezoek is eventjes niet eten of drinken (zodra ze de deur uit zijn uiteraard wel weer). Gewoon wat pragmatische zaken die de sociale omgang met haar vrienden en familie wat soepeler maken.

Ik als niet-christen en boeddhistische interesses ben getrouwd met een christen en dat gaat heel goed

Dus ja hoor, prima mogelijk

quote:

Op woensdag 4 september 2019 15:06 schreef Fushia2 het volgende:

[..]

Ik zat op een Christelijke school en ik heb verplicht de Bijbel moeten lezen. Het oude testament kan ik mij wel ergens in vinden, maar het nieuwe testament niet echt.

Maar wat valt mij op?

- Hoe kan de Paus, een levend persoon, mensen heilig verklaren?
- Waarom mag een priester niet trouwen? Dit gaat tegen in tegen natuurlijke behoeftes?
- Hoe haal je het in je hoofd om profeten/god af te beelden?
- Waarom moet je in de kerk biechten tov een pastoor en niet rechtstreeks tot God?
- De katholieke godsdienst lijkt meer op een bedrijf. Je hebt priesters, bisschopen, aartsbischoppen, diakens (ofzo), misdienaars......
- De rol van de iman is niet identiek aan deze van een priester
- .....

1. Dat doet de paus niet als persoon, dat wordt gedaan vanuit de functie van het pausschap; een rolbedeling die teruggaat tot de H. Petrus
2. Gebaseerd op uitspraken van de H. Paulus, die ongehuwde status aanbeval; in de traditie is dit opgevat als onderdeel van de verheven functie van priester, zij het dat ik persoonlijk het celibaat per direct zou afschaffen. Punt is: het komt niet uit de lucht vallen, daar is een traditie aan vooraf gegaan.
3. Afbeeldingen in dienst van het goddelijke zijn niet zondig, afbeeldingen verafgoden is wat verboden is. Dat weten we, want Mozes maakte gouden cherubs voor op de Ark; hij maakte een koperen slang, de tempel van Salomo was versierd met afbeeldingen van engelen, mensen, dieren en planten en in het visioen van de tempel van Ezekiël is eveneens sprake van deze versieringen in het heilige der heilige.
4. Gaat terug op traditie in het vroege christendom, onderbouwd met schriftuurlijke uitspraken.
5. Idem, dit systeem is te herleiden tot de traditie in het vroege christendom, onderbouwd met schriftplaatsen.

quote:

Op woensdag 4 september 2019 15:12 schreef Geytenbeekje het volgende:

[..]

1e. Kan hij niet. Enkel God kan de mens bekeren En indien de Geest Desgenen, Die Jezus uit de doden opgewekt heeft, in u woont, zo zal Hij, Die Christus uit de doden opgewekt heeft, ook uw sterfelijke lichamen levend maken, door Zijn Geest, Die in u woont. romeinen 8 vers 1-17
2. Geen idee, rooms verzinsel ben protestants
3. Ben ik op tegen zoals ik al gezegd hebt. U zult voor uzelf geen beeld maken, geen enkele afbeelding van wat boven in de hemel, of beneden op de aarde of in het water onder de aarde is. U zult zich daarvoor niet neerbuigen, en die niet dienen, want Ik, de HEERE, uw God, ben een na-ijverig God, Die de misdaad van de vaderen vergeldt aan de kinderen, aan het derde en vierde geslacht van hen die Mij haten, maar Die barmhartigheid doet aan duizenden van hen die Mij liefhebben en Mijn geboden in acht nemen. exodus, Deuteronomium , tien geboden
4. Biechten is op zich niets mis mee (kan als vertrouwenspersoon fungeren) Maar hij kan niet je zonde vergeven)
5. Als protestant heb ik niet veel met die structuren. Paus denkt de vervanger te wezen van de apostelen.

Jij hebt geen foto's in huis? Nooit iets getekend?

Als je zegt: nee, dan ben je consequent en houd je je aan jouw visie op dat gebod.

Als je zegt: ja, maar ik aanbid geen foto's of tekeningen, dan ben je nog nergens, want in pakweg 2000 jaar katholicisme en orthodoxisme is het 'aanbidden van afbeeldingen' ooit toegestaan geweest. Katholieken en orthodoxen aanbidden net zo goed afbeeldingen als dat jij dat doet wanneer je een foto van een geliefde bekijkt.

Nog een vraag: Toen Jacob hoorde dat zijn geliefde Jozef door wilde dieren was verscheurd, omhelsde en kuste hij de mantel die hij hem gegeven had. Aanbad Jacob hier het kledingstuk? Viel hij op zijn knieën voor een mantel? Of was zijn affectie voor het subject, het beeld, het kleedstuk, dermate omdat het VERWEES naar de persoon die hij liefhad?

quote:

Op woensdag 4 september 2019 15:47 schreef Grrrrrrrr het volgende:
In theorie zou ik het als totaal ongelovige hond wel kunnen, met een praktiserend gelovige een relatie hebben. Wat zij zelf aan het geloof doet boeit me niet zoveel. Het zou pas een probleem worden als ze mij geloofszaken op zou dringen. Ze moet me ook niet constant proberen te bekeren, daar ben ik echt allergisch voor.

In de praktijk lijkt het me onmogelijk omdat ik me niet voor kan stellen dat iemand die praktiserend religieus is dat allemaal van haar partner (van mij dus) zou pikken .

Ik zou best nog voor de vorm wat mee willen en een beetje inschikken. Dan moet je denken aan met Kerstmis mee naar de kerk. Of tijdens de ramadan als de schoonfamilie op bezoek is eventjes niet eten of drinken (zodra ze de deur uit zijn uiteraard wel weer). Gewoon wat pragmatische zaken die de sociale omgang met haar vrienden en familie wat soepeler maken.

Ik dacht ook dat het kon, als atheïst met een iemand met een oosters-orthodoxe achtergrond maar niet echt praktizerend. Het bleek niet te kunnen in ons geval. Niet omdat hij mij dingen opdrong, maar omdat er niet mee te praten viel over sommige dingen wegens Absolute Waarheid.
Waar ik dingen van verschillende kanten kon bekijken, kon hij dit niet. Er was maar één mogelijke waarheid wat sommige zaken betreft, al toonde ik vijf andere invalshoeken aan.

Overigens begon hij die discussies meestal zelf en werd dan pissig als ik ergens niet in meeging, het was niet dat ik steeds stond te oreren. De druppel was toen hij vond dat ik mijn visie niet mocht uitleggen over levensbeschouwelijke zaken aan de kinderen als ze iets vroegen. Ik mocht van alles vinden en denken, maar ik mocht het niet hardop zeggen. Ik moest de kinderen maar naar hem verwijzen als ze iets vroegen over de zin van het bestaan of hoe het logisch of onlogisch was of er een God bestond, dat soort dingen.

We zijn niet langer samen. De kinderen hebben een goed stel hersens en neigen vooral naar atheisme. Soms gaat er eentje mee naar de kerk met hem maar omdat hij zelf ook nogal grillig is in zijn vroomheid nemen ze zijn geloof niet erg serieus en zien ze het niet als hun geloof. Het is een cultureel ding aan hun identiteit dat vooral etnisch van aard lijkt. Ik let er bewust op om niet te stoken maar ik antwoord eerlijk op hun vragen. Wat hen betreft is het dus okay om ertussen te zitten, tussen ons in de relatie werkte het niet.

quote:

Op woensdag 4 september 2019 14:48 schreef Fushia2 het volgende:

[..]

Je snapt het niet. En je zal het nooit snappen.

Moge Allah swt je naar de islam leiden.

Ameen

@:stokj - broeder, praat met deze gekke man. Volgens mij is hij bezeten, maar ben niet zeker.

Man man man

@van_Lamehuizen reinheid, rust en focus op het goede is waar het o.a. op draait. Natuurlijk ga je in een gebedshuis niet liggen krikken of pagga slaan. Dat is makroeh.

quote:

Op woensdag 4 september 2019 19:25 schreef Qarrad het volgende:

[..]

Ik dacht ook dat het kon, als atheïst met een iemand met een oosters-orthodoxe achtergrond maar niet echt praktizerend. Het bleek niet te kunnen in ons geval. Niet omdat hij mij dingen opdrong, maar omdat er niet mee te praten viel over sommige dingen wegens Absolute Waarheid.
Waar ik dingen van verschillende kanten kon bekijken, kon hij dit niet. Er was maar één mogelijke waarheid wat sommige zaken betreft, al toonde ik vijf andere invalshoeken aan.

Overigens begon hij die discussies meestal zelf en werd dan pissig als ik ergens niet in meeging, het was niet dat ik steeds stond te oreren. De druppel was toen hij vond dat ik mijn visie niet mocht uitleggen over levensbeschouwelijke zaken aan de kinderen als ze iets vroegen. Ik mocht van alles vinden en denken, maar ik mocht het niet hardop zeggen. Ik moest de kinderen maar naar hem verwijzen als ze iets vroegen over de zin van het bestaan of hoe het logisch of onlogisch was of er een God bestond, dat soort dingen.

We zijn niet langer samen. De kinderen hebben een goed stel hersens en neigen vooral naar atheisme. Soms gaat er eentje mee naar de kerk met hem maar omdat hij zelf ook nogal grillig is in zijn vroomheid nemen ze zijn geloof niet erg serieus en zien ze het niet als hun geloof. Het is een cultureel ding aan hun identiteit dat vooral etnisch van aard lijkt. Ik let er bewust op om niet te stoken maar ik antwoord eerlijk op hun vragen. Wat hen betreft is het dus okay om ertussen te zitten, tussen ons in de relatie werkte het niet.

Nou ja, als ik dit zo lees denk ik dat het niet zo zeer ligt aan het feit dat hij praktiserend religieus is maar gewoon aan zijn persoonlijkheid.

quote:

Op woensdag 4 september 2019 19:28 schreef Grrrrrrrr het volgende:

[..]

Nou ja, als ik dit zo lees denk ik dat het niet zo zeer ligt aan het feit dat hij praktiserend religieus is maar gewoon aan zijn persoonlijkheid.

Heb je een heel goed punt in, want dat denk ik ook. Zit ook te denken aan voorbeelden in mijn omgeving waarbij het wel goed ging. Oom van me uit een katholiek nest met mijn hervormde tante (destijds nog een Ding, die twee stromingen), gelukkig oud geworden. Veel dames met een islamitische achtergrond met Nederlandse niet-moslimmannen die gelukkig zijn samen.

Een apart geval zijn twee kennissen met een Javaanse achtergrond waarbij eerst de vrouw zich bekeerde voor de man tot de islam, de man na 10 jaar ongeveer evangelisch christen werd. Zij is na een paar jaar gesukkel gevolgd en nu loopt het weer goed onderling. Daar was het plotselinge verschil echt een ding waarop het bijna ontspoorde maar ik denk dat dat ook eerder aan de persoonlijkheden heeft gelegen: hij is dominant en grillig en zij volgt hem in alles.

quote:

Op woensdag 4 september 2019 19:12 schreef EttovanBelgie het volgende:

[..]

Jij hebt geen foto's in huis? Nooit iets getekend?

Als je zegt: nee, dan ben je consequent en houd je je aan jouw visie op dat gebod.

Als je zegt: ja, maar ik aanbid geen foto's of tekeningen, dan ben je nog nergens, want in pakweg 2000 jaar katholicisme en orthodoxisme is het 'aanbidden van afbeeldingen' ooit toegestaan geweest. Katholieken en orthodoxen aanbidden net zo goed afbeeldingen als dat jij dat doet wanneer je een foto van een geliefde bekijkt.

Nog een vraag: Toen Jacob hoorde dat zijn geliefde Jozef door wilde dieren was verscheurd, omhelsde en kuste hij de mantel die hij hem gegeven had. Aanbad Jacob hier het kledingstuk? Viel hij op zijn knieën voor een mantel? Of was zijn affectie voor het subject, het beeld, het kleedstuk, dermate omdat het VERWEES naar de persoon die hij liefhad?

U zult voor uzelf geen afgodsbeelden maken, noch die dienen.
Dat jullie als katholieken overal een heilige van gemaakt hebben is jullie probleem.
Jacob aanbad die mantel niet hij was gewoon erg verdrietig en blind dus dat verklaart het ook

Ben als paganist al jaren samen met een atheist. Gaat prima, maar dat zijn geen 2 geloven, is er maar 1.

quote:

Op donderdag 5 september 2019 11:22 schreef Cause_Mayhem het volgende:
Ben als paganist al jaren samen met een atheist. Gaat prima, maar dat zijn geen 2 geloven, is er maar 1.

Je gelooft wel in een boven natuurlijk Wezen ?

quote:

Op donderdag 5 september 2019 09:58 schreef Fushia2 het volgende:

[..]

Heb je het over mij?

Alleen als jij de ex van Qarrad bent

quote:

Ik ben gewoon eerlijk dat het niet werkt. En qua geloof wil ik geen toegevingen doen neen.

Al laat ik wel iedereen in zijn waarde. Iedereen is vrij om te geloven, ik respecteer iedereen en verwacht dit ook terug. Maar ik kan niet ontkennen dat ik een conservatieve kijk heb op veel dingen.

Ik zie het in de praktijk ook niet snel werken zoals ik al zei.

Kijk, ik ben zelf Rooms-Katholiek opgevoed en op papier ben ik dat nog steeds. Maar ik ben echt keihard van mijn geloof gevallen. Dat zou best samen gaan met een niet praktiserende moslima, ook als die nog wel zou geloven in een god. Maar zodra er verboden en geboden komen die het dagelijks leven gaan beïnvloeden zou dat voor mij niet werken.

quote:

Op donderdag 5 september 2019 11:50 schreef Geytenbeekje het volgende:

[..]

Je gelooft wel in een boven natuurlijk Wezen ?

Dat geloof is wat dat betreft nog tot daar aan toe, maar zoals Grrrrr hierboven al zegt: als er ge- en verboden bij komen kijken dan gaat het natuurlijk wrijven.

quote:

Op donderdag 5 september 2019 11:50 schreef Geytenbeekje het volgende:

[..]

Je gelooft wel in een boven natuurlijk Wezen ?

In goden en/of entiteiten? Ja, maar ik zal ze niet bovennatuurlijk noemen, voor mij zijn ze deel van de natuurlijke orde.
Ik geloof dus niet in een almachtige, alwetende grote godheid.

quote:

Op donderdag 5 september 2019 12:05 schreef Cause_Mayhem het volgende:

[..]

In goden en/of entiteiten? Ja, maar ik zal ze niet bovennatuurlijk noemen, voor mij zijn ze deel van de natuurlijke orde.
Ik geloof dus niet in een almachtige, alwetende grote godheid.

Wat bedoel je met natuurlijke orde ?

quote:

Op donderdag 5 september 2019 10:08 schreef Geytenbeekje het volgende:

[..]

U zult voor uzelf geen afgodsbeelden maken, noch die dienen.
Dat jullie als katholieken overal een heilige van gemaakt hebben is jullie probleem.
Jacob aanbad die mantel niet hij was gewoon erg verdrietig en blind dus dat verklaart het ook

Dat treft; Katholieken maken noch afgodsbeelden, noch dienen zij die. De enige wijze waarop iconoclasten hun kritiek kunnen 'onderbouwen' is door foutieve attributie. Zíj vinden dat een beeld van een heilige, of een corpus op een kruis, door Katholieken en Orthodoxen als goddelijk wordt gezien, of gezien als begiftigd met goddelijke krachten, ergo, Katholieken en Orthodoxen 'aanbidden' afgodsbeelden.

Dat heet krom redeneren. Je kent een eigenschap toe aan een groep die die eigenschap helemaal niet bezit. Ik daag je uit in 2000 jaar katholieke en orthodoxe theologie één theoloog, gebod, kerkregel of dogma te tonen die stelt dat een beeld of icoon in zichzelf goddelijk is, en goddelijke eer bewezen moet worden in de vorm van aanbidding.

Maar verwacht ik niet teveel van iemand die zelfs diens eigen kerkleer niet heeft bestudeerd?

En ook dit: "Jacob aanbad die mantel niet"...

Nee, dat zeg ik dus... dat is het hele punt. Hij aanbad geen dode materie, een kledingstuk, of wat dan ook. Hij koesterde het object omdat het verwees naar zijn dood gewaande zoon. Het herinnerde hem aan zijn zoon. Was die mantel van iemand anders geweest, had hij er geen waarde aan gehecht.

Zo ook met een heiligenbeeld. De materie - hout, edelmetaal, steen - wordt geen goddelijkheid toegekend, is niet bijzonder, en de uitbeelding in dat materiaal is eveneens niet goddelijk, echter wel bijzonder, omdat het VERWIJST naar het meest dierbare voor Katholieken en Orthodoxen: God, Christus en zijn kerk. Wordt van datzelfde materiaal een baksteen gemaakt, of een plank, zou volgens jouw lezing de Katholiek of Orthodox alsnog op zijn knieën liggen om een baksteen of een plank 'te aanbidden'.

Laatste vraagje... ik heb een foto in mijn portemonnee van mijn geliefde, en zeker tijdens momenten van lange afstand wil ik die foto wel eens een kus geven. Nu begrijp ik dat ik al een helwaardig monster ben omdat ik het gore lef heb een afbeelding van iemand die 'beneden op de aarde' is bij me dragen, maar is die foto mij dierbaar, zelfs een kus waardig, omdat die foto mijn geliefde IS, of omdat die foto naar haar VERWIJST? In jouw lezing IS die foto mijn geliefde, en die foto 'dien' ik, 'aanbid' ik zelfs, kennelijk, en VERVANGT zelfs de essentie waar het naar verwijst, mijn geliefde zelf.

Maar goed, aangezien jij het tweede gebod heel serieus neemt, mag ik aannemen dat jij inderdaad geen enkele afbeeldingen bezit: geen foto's, geen schilderijen, geen tekeningen, niets. Als je zegt: inderdaad, die heb ik niet, dan ben je consequent. Zeg je nee, die heb ik wel, MAAR IK DIEN OF AANBID ZE NIET, zeg je precies hetzelfde als ik. Alleen verwijt je mij aanbidding, omdat je nu eenmaal een fatale attributiefout maakt.

Gedachten kunnen ook aanbeden worden. Zowel de positieve als de negatieve, ook al gaan ze helemaal niet over een god. Zodra ze gelooft worden, worden ze aanbeden en kan dan ook benoemd worden als het hebben van een 'religie'. Is dat dan ook afgoderij.

quote:

Op donderdag 5 september 2019 19:47 schreef Oscar123 het volgende:
Gedachten kunnen ook aanbeden worden. Zowel de positieve als de negatieve, ook al gaan ze helemaal niet over een god. Zodra ze gelooft worden, worden ze aanbeden en kan dan ook benoemd worden als het hebben van een 'religie'. Is dat dan ook afgoderij.

Voor onze huis-iconoclasten waarschijnlijk wel.

In christelijke zin is afgoderij niets anders dan goddelijkheid toekennen aan andere personen of zaken dan God, en die andere personen of zaken aanbidden.

quote:

Op donderdag 5 september 2019 19:53 schreef EttovanBelgie het volgende:

[..]

Voor onze huis-iconoclasten waarschijnlijk wel.

In christelijke zin is afgoderij niets anders dan goddelijkheid toekennen aan andere personen of zaken dan God, en die andere personen of zaken aanbidden.

Nog even off-topic, Er zijn streng gelovige mensen die werkelijk in de gedachten geloven van een letterlijke hel en daarmee verkondigen dat de ongelovige allemaal naar die hel zullen gaan. Dat is een negatieve kwade gedachten, niets positiefs in te vinden. Zijn ze dan eigenlijk daarmee
het kwaad aan het aanbidden? Zo hoor ik bijvoorbeeld ook wel eens mensen die hele dagen lopen te vloeken, waarbij ik denk, ze zijn heel de dag aan het bidden.

quote:

Op donderdag 5 september 2019 20:18 schreef Oscar123 het volgende:

[..]

Nog even off-topic, Er zijn streng gelovige mensen die werkelijk in de gedachten geloven van een letterlijke hel en daarmee verkondigen dat de ongelovige allemaal naar die hel zullen gaan. Dat is een negatieve kwade gedachten, niets positiefs in te vinden. Zijn ze dan eigenlijk daarmee
het kwaad aan het aanbidden? Zo hoor ik bijvoorbeeld ook wel eens mensen die hele dagen lopen te vloeken, waarbij ik denk, ze zijn heel de dag aan het bidden.

Interessant idee. Persoonlijk denk ik dat geloven in een eeuwige martelplaats voor mensen, Gods eigen creaties, omdat ze om wat voor reden dan ook 'niet voldoen aan de vereisten', grenst aan het psychopathische. Ik bemerk bij een hoop die-hard gelovigen, van allerhande snit, wel een soort van verlekkerd sadisme, waarbij nog meer wordt uitgekeken naar de ellende en de pijn van anderen ('de vijanden', 'de ongelovigen', 'de ketters') dan naar de eigen gelukzaligheid in het paradijs. Het heeft iets uitermate pervers, het hele dogma van de hel.

quote:

Op dinsdag 3 september 2019 15:06 schreef Fushia2 het volgende:
Zou dit ooit goed kunnen werken? Indien beide partijen toch wat praktiseren en dus bezig zijn met het geloof.

Ik heb het zelf een paar keer geprobeerd in het verleden, maar het werd nooit iets. Hoe hard ik het ook geprobeerd heb en hoe open ik er ook tegenover stond, na een tijdje merkte je toch wel belangrijke verschillen op.

Iemand andere ervaringen?

Volgens mij kan dit nooit werken en zullen er na een tijdje altijd spanningen zijn. Of de een moet zijn geloof opgeven, maar dit zie ik niet snel mensen doen.

Als het gaat om het hebben van een relatie met iemand die anders geloofd dan gaat het niet meer om twee personen maar om vier personen in een relatie.
Twee echte personen en twee denkbeeldige personen. Dat lijkt mij net een beetje te veel.