[Renner] Tom Dumoulin #1 Nieuwe Jumbogod

quote:

Hoewel vermogensdata de wielersport steeds meer in hun greep krijgen, worden ze slechts mondjesmaat met de buitenwereld gedeeld. Gisteren publiceerde een wetenschappelijk tijdschrift de gegevens van Tom Dumoulin tijdens de laatste vier grote ronden die hij uitfietste. De Limburger was de afgelopen jaren een puike fietsmachine, zo laten zijn fysiologische specificaties zien.

Menig collega-promovendus in de bewegingswetenschappen zal jaloers op Teun van Erp zijn. Want waar zij met muizen op een looprad moeten aanklooien of ongetrainde studenten dienen aan te sporen om voluit op een fietsergometer te trappen, kon Van Erp tijdens zijn promotieonderzoek beschikken over een proefkonijn dat buitengewoon getalenteerd, intrinsiek gemotiveerd én superfit was. Als scientific expert had Van Erp namelijk eenvoudig inzage in de inspanningsdata van de renners van de Sunweb ploeg. Waaronder die van Tom Dumoulin.

De Limburgse ronderenner wordt niet met naam en toenaam genoemd in het wetenschappelijk artikel dat Van Erp met zijn collega’s van de Vrije Universiteit in Amsterdam en de universiteit van Wisconsin in La Crosse in de Verenigde Staten publiceerde, maar iedere wielerkenner ziet in één oogopslag dat de ‘atleet die in de Vuelta in 2015, de Giro in 2017 en 2018, en de Tour in 2018 op de 6e, 1e, 2e en 2e plek, respectievelijk, eindigde’ onmiskenbaar Turbo Tom is. Op het einde van het artikel wordt de renner vriendelijk bedankt voor zijn deelname aan het onderzoek, maar heel veel extra tijd zal het Dumoulin niet gekost hebben. De vermogensmeter op zijn fiets leverde de data, de renner (of één van de mecaniciens) moest hem alleen voor elke rit netjes ijken.

Insteek

Het leverde Van Erp een brei aan onderzoeksdata op waar hij een tijd op moest kauwen voordat hem duidelijk werd wat de insteek van het artikel ging worden. Want zomaar wat vermogensdata van een toprenner presenteren, daar zit de wetenschappelijke wereld niet echt op te wachten. In het verleden waren er bijvoorbeeld al case studies van Miguel Indurain, Lance Armstrong en Chris Froome tijdens een inspanningstest in het lab gepubliceerd. Ze gaven inzicht in de uitzonderlijke fysieke kwaliteiten die een klassementsrenner moet hebben om hoog in een grote ronde te eindigen. Andere studies lieten zien dat het rijden van een drieweekse wielerronde tot prestatieverlies en vermoeidheid leidt, maar hierbij werden de gegevens van een heel team -zonder onderscheid tussen klassementsrenners, knechten of sprinters- op één hoop gegooid.

Van Erp concentreerde zich daarom op de vraag hoe zwaar het rijden van een grote ronde voor een klassementsrenner is én hoeveel vermogen hij bergop moet leveren om in de top mee te doen. Dat antwoord moest te halen zijn uit de output van Dumoulins fietscomputer, alhoewel die ook wel eens haperde door een val of niet werd overgezet tijdens een fietswissel. Zo miste Van Erp in iedere grote ronde de gegevens van twee etappes. En daar zaten best interessante bij. Wat bijvoorbeeld te denken van de 9e etappe in de Vuelta van 2015 toen Dumoulin net voor Froome als eerste de streep bovenop de steile Alto de Puig Llorença passeerde? Er zal geen kwade opzet in het spel zijn: de auteurs vermelden immers netjes dat ‘de resultaten van de studie eerlijk zijn gepresenteerd, zonder fabricage, vervalsing, of ongepaste datamanipulatie’.

Uiteindelijk analyseerde Van Erp 76 etappes in totaal, vier keer 19 in iedere ronde. De vier ronden (Vuelta ’15, Giro ’17 & ’18, Tour ’18) waren statistisch gezien niet anders wat betreft de lengte van de etappes en het aantal hoogtemeters, en ook niet wat betreft de inspanning die Dumoulin leverde: het gemiddelde vermogen dat hij per etappe trapte, zijn snelheid en de totale hoeveelheid energie die hij verbruikte, verschilde niet tussen de ronden.

Drempelvermogen

Een gemiddeld vermogen zegt natuurlijk niet zoveel omdat een renner zich tijdens het grootste deel van de koers kan sparen in de buik van het peloton. Bij Dumoulin ging het om zo’n 80 procent dat hij in de rustige vermogenszones 1 tot en met 3 fietste, merkte Van Erp op toen hij het getrapte vermogen opdeelde in vijf stukken zoals de wetenschappelijke richtlijnen het voorschrijven. Van Erp ging hierbij uit van Dumoulins anaerobe drempelvermogen (het vermogen dat een renner een uur vol kan houden zonder dat een overmaat aan lactaat zich in het bloed ophoopt) van 408, 409, 417 en 417 watt, respectievelijk, tijdens de Vuelta, de beide Giro’s en de Tour.

Het is een drempelvermogen dat amper verschilt van de 419 watt die voor Chris Froome gerapporteerd is. Het is wel een stuk lager dan Indurain in zijn beste dagen noteerde (505 watt) maar omdat elke kilogram die een renner moet meezeulen vooral bergop er eentje teveel is, wordt het vermogen veelal gecorrigeerd voor het lichaamsgewicht. Dan komt Dumoulin (5,8 watt per kilo tijdens Vuelta 2015 en Giro 2017; 5,9 watt per kilo tijdens Giro 2018; 6,0 watt per kilo tijdens de Tour 2018) aardig in de buurt van de Spanjaard (6,2 watt per kilogram) en blijft op dezelfde hoogte als Froome, die met zijn gewicht van rond de 70 kilo amper verschilt van Dumoulin. Van Erp noteerde voor de Limburger 69,9 – 70,3 – 70,5 – 69,0 kilogram tijdens de vier ronden.

Langdurig overschrijden van het anaerobe drempelvermogen is wat een renner probeert te vermijden omdat dit gepaard gaat met brandende benen en het nare gevoel van vermoeidheid. Zo’n 10 procent van de tijd in een grote ronde fietste Dumoulin rondom zijn anaerobe drempelvermogen in zone 4, net zoals hij dat in de hoogste zone 5 deed. Van Erp zag wel dat de Limburger in de Giro van 2018 beduidend minder tijd in zone 5 verbleef (334 minuten) dan in de andere grote ronden (Vuelta: 531 minuten, Giro 2017: 533 minuten, Tour 2018: 493 minuten. Hij vermoedt dat dit kwam omdat het gemiddelde tempo en getrapte vermogen in de Giro van 2018 net wat hoger lagen.

Bergop

De bergetappes zijn uiteraard het terrein waar het klassement in een grote ronde gemaakt wordt. Van Erp analyseerde de vermogensdata van Dumoulin tijdens de sleutelbeklimmingen (7-9 per ronde, lengte ~10 kilometer, stijgingspercentage ~7,5 procent) en kwam uit op een gemiddelde van 5,9 watt per kilogram lichaamsgewicht dat de Limburger gedurende bijna een half uur bergop trapte. Het is stevig maar niet buitenaards: voor inspanningsfysiologen ligt de grens van het menselijk prestatievermogen op 6,4 watt per kilo dat een atleet gedurende langere tijd kan volhouden.

Maar dan gaat het om frisse, uitgeruste atleten en niet om renners die bijna drie weken dagelijks ruim vier uur op hun fiets zitten en vóór de sleutelbeklimming van de dag het asfalt al vaker omhoog hebben zien lopen. En bovendien ging het wederom om een gemiddelde. Tijdens de 15 kilometer lange beklimming van de Etna in de 6e etappe van de Giro in 2018 wist Dumoulin gedurende 50 minuten precies 5,9 watt per kilo te trappen, maar in de koninginnenrit -die ene waar Froome op de Finistre demarreerde en uiteindelijk zijn dubbelslag sloeg- kwam Dumoulin tijdens de ruim 20 minuten durende slotklim naar Bardonecchia, de Jafferau, niet boven de 5,5 watt per kilo uit; tijdens de korte eindklim van de 11e etappe in Osimo die maar een paar minuten duurde, wist hij juist meer dan 7,5 watt per kilogram te trappen.

De ene klim is de andere niet, zo blijkt maar weer. Van Erp wist de vinger te leggen op de factoren die Dumoulins vermogen bergop beïnvloedden. Logischerwijs waren dat de duur van de klim en het aantal hoogtemeters dat de renner vooraf aan de klim al achter de rug had. Maar ook het stijgingspercentage bergop was van belang. Hoe vlakker de aanloop, en hoe korter en steiler de slotklim, des te groter het vermogen dat Turbo Tom wist te trappen. Het verklaart dat Dumoulin de slotbeklimmingen tijdens de door hem gewonnen Giro van 2017 met een gemiddelde van ‘slechts’ 5,7 watt per kilo opfietste: ze waren gewoon een stuk langer.

Fietsmachine

Het was een betrouwbare en onvermoeibare fietsmachine die Sunweb tussen 2015 en 2018 in het Europees hooggebergte op pad stuurde. Want Dumoulins vermogen bleef bergop onveranderd hoog, ongeacht hoe lang de ronde al onderweg was. Het onderscheidde Turbo Tom van de subtoppers die in een eerdere studie doorgemeten waren en bij wie een afname van tien procent in prestatie gevonden werd nadat ze een grote ronde hadden volbracht.

Dit jaar kwam de Limburgse fietsmachine door een valpartij plots tot stilstand en moest grondig gereviseerd worden. Het is de vraag of de fysiologische specificaties ervan intact gebleven zijn.

quote:

Op donderdag 7 november 2019 16:35 schreef Jason22 het volgende:
Had toch verwacht dat hij al in Jumbo shirt aan het trainen was.

quote:

Op donderdag 7 november 2019 19:58 schreef Dale__Cooper het volgende:
Trainen in Zuid-Afrika, ketonen ... dit wordt genot volgend jaar.

quote:

De honger bij Dumoulin is terug

Door Raymond Kerckhoffs

Alle negativiteit heeft hij allang achter zich gelaten. Zelfmedelijden kent hij geenszins. Door een hardnekkige knieblessure werd het wielerjaar 2019 een grote teleurstelling voor Tom Dumoulin. In die periode werd hij ook nog eens de speelbal in een pijnlijke breuk met zijn ploeg Team Sunweb. In de donkerste periode van zijn kwetsuur en dit arbeidsconflict hield hij zich vast aan een levenswijsheid van Johan Cruijff: Ieder nadeel heeft zijn voordeel. „Ik zit nu veel beter in mijn vel dan twaalf maanden geleden”, kijkt de Maastrichtenaar in de kortste dagen van het jaar optimistisch vooruit.
Het wielerjaar 2019 was een grote teleurstelling voor Tom Dumoulin, maar de honger is terug.


Het lijkt een tegenstrijdige uitspraak. Hoe kun je na zo’n rampseizoen beter in je vel zitten dan na het unieke jaar 2018 waarin je tweede eindigt in de Tour de France, Giro d’Italia en het WK tijdrijden? Een glimlach krult rond zijn mondhoeken. Dumoulin weet dat hij niet de standaard sportman is. Hij weet dat zijn levensfilosofie geregeld ietwat gecompliceerder in elkaar zit dan bij andere topsporters. „Ondanks dat goede seizoen bleven in 2018 sommige vragen onbeantwoord en knagen. Ga ik dit nog tien jaar doen? Word ik gelukkig van dit leven? Welke doelen wil ik me nog als wielrenner stellen? Hoe wil ik die bereiken? Strookt dit met de doelen die de ploeg heeft? De goede prestaties van 2018 gaven me geen antwoord op die vragen. Pas toen ik afgelopen zomer noodgedwongen alle rust kende, had ik de tijd om mezelf eens goed te analyseren.”


"Je weet pas wat je mist, als je het niet meer hebt"

Het belangrijkste dat Dumoulin de afgelopen weken constateerde, is dat hij zich weer bevoorrecht voelt om wielrenner te zijn. „Dat had ik eind 2018 echt niet. De twijfel hoe graag ik nog fietste begon steeds meer bij mij te leven toen ik niet lekker in mijn vel zat bij Team Sunweb. Toen dacht ik juist dat het een voorrecht moet zijn om ’s ochtends om negen uur naar je werk te gaan zonder stress en druk. Het leven van een topsporter lijkt voor velen misschien heel mooi, maar het heeft zeker ook zijn moeilijke kanten. Af en toe moet je weer eens terug op je plek worden gezet. Dan pas ga je de mooie aspecten van dat bestaan beseffen. Je weet pas wat je mist, als je het niet meer hebt.”

„Ik heb nu weer dé ambitieuze honger om een topwielrenner te zijn”, geeft hij verdere uitleg. „Ik kan niet wachten om weer een rugnummer op te spelden. Nu kijk ik opnieuw met veel enthousiasme en vreugde naar mijn sportieve toekomst. Twaalf maanden geleden keek ik vooral met plezier terug op het afgelopen seizoen, maar overheersten de twijfels richting de toekomst. Destijds leek winnen alleen nog maar te tellen. Komend voorjaar ga ik weer een beetje als een nobody mijn eerste koersen rijden. Ik mag mezelf weer laten zien wat ik kan. Die uitdaging, dat vind ik mooi.”

Dumoulin omschrijft 2019 als een jaar met twee gezichten. Het is zeker niet zo dat de knieblessure en de moeizame breuk met Team Sunweb om naar Jumbo-Visma over te stappen hem continu in de greep hebben gehouden. „Nee, ik heb dit jaar echt niet alleen maar negatieve ervaringen gekend. De blessure en ploegwisseling zorgden in juni, juli en augustus wel voor veel stress. Alles kwam toen samen. Ik liep ziekenhuis in en uit. Tijdens de Tour strompelde ik op krukken door Maastricht. De lange tijd van onzekerheid wat er met mijn knie aan de hand was en wat de beste behandelmethode was, zorgde wel voor de nodige onrust.”


„Anderzijds kon ik door die knie mezelf terug vinden. Maandenlang was ik door die blessure verplicht om afstand te nemen van het wielerwereldje. Ik kon eindelijk een tijd leven zonder de druk en stress van het peloton. Dat was niet verkeerd. Het voelde alsof ik een soort pauze in mijn carrière kende. Voor het eerst in acht jaar tijd had ik de tijd en de ruimte om die essentiële vragen te beantwoorden. Hierdoor heb ik terug gevonden wat ik een beetje verloren had: het leuke van het fietsen. Het trainen, mezelf verbeteren, kleine dingetjes vinden om de concurrentie voor te zijn, dat zijn zaken waar ik echt van geniet.”

„Ik ben er ook achter gekomen hoe graag ik competitief ben. Ik haal heel veel plezier uit het gevoel dat ik anderen kan verslaan, dat ik beter kan zijn dan mijn concurrenten. Ik kan in een wedstrijd soms een enorme klootzak zijn omdat ik perse wil winnen. Ik kan ervan genieten dat ik goede benen heb en dat ik anderen daarmee pijn kan doen. Dat vind ik enorm leuk. Misschien is dit een eigenschap die in Nederland niet altijd wordt gewaardeerd. Voor mij is het daarentegen een drijfveer.”

Dumoulin benadrukt dat als je twijfels hebt over hoe graag je je sport bedrijft, dat altijd negatieve gevolgen heeft. Zeker in een loodzware sport als de wielersport. „Wielrennen is een combinatie waarbij je alle fysieke componenten (training, voeding, aerodynamica etc.) goed moet doen, maar het mentale aspect is eveneens extreem belangrijk. Hoe vaak ben ik bereid om echt tot het gaatje te gaan op de fiets? Doe ik dat vijf keer of tien keer in een wedstrijd? De een is daar veel beter in dan een ander. Natuurlijk is het makkelijker wanneer je mee doet voor de winst. Dan wil je zo graag dat je gewoon op de fiets kunt sterven. Twijfels mogen je nooit in de weg staan.”

"De laatste weken heb ik weer het gevoel dat ik een neo-prof ben"

Zelf omschrijft hij zich momenteel weer als fris en hongerig. „Ik hoop 15 jaar als profwielrenner actief te kunnen zijn. Dat zou inhouden dat ik mijn loopbaan afgelopen zomer precies in het midden heb opgedeeld. Een beetje gedwongen, maar het voelt goed. Ik heb nu het idee dat ik er weer zeven à acht jaar tegenaan kan. Of we dit Dumoulin 2.0 mogen noemen? Haha, dat is zeker een mooie kop voor de krant hè. Al zie ik het wel als het tweede deel van mijn carrière. De laatste weken heb ik weer het gevoel dat ik een neo-prof ben. Alles bij de ploeg is weer nieuw en spannend. Je vraagt je af hoe een teamdag zal zijn, terwijl ik bij Sunweb alles van tevoren al wist. Dit geeft echt een goede boost.”

Dumoulin is ook overtuigd dat zijn knie helemaal hersteld zal zijn in het nieuwe seizoen. De afgelopen twee maanden speelde de blessure niet meer op. „Eigenlijk heb ik geen twijfels meer. De orthopeed die me in juli in Rotterdam geopereerd heeft, durfde mij direct na de operatie al te garanderen dat ik over een paar maanden geen last meer zou hebben. Voor een Nederlandse dokter is dat een vrij boute uitspraak, want normaal durven ze je nooit garanties te geven. Ik vond het wel fijn. In de eerste periode had ik nog wel wat terugval en kleine ontstekingen, maar sinds mijn vakantie in Zuid-Afrika heb ik geen enkel moment meer last gehad van mijn knie.”

Inmiddels weet de Limburger ook precies wat er is gebeurd bij die val in de vierde rit van de Giro d’Italia naar Franscati. „Bij de val ben ik met een gebogen knie op een kettingblad gevallen. Die scherpe tandjes hebben toen in mijn pees geprikt, die daardoor is ingescheurd. Dat kan met heel veel rust natuurlijk genezen. In eerste instantie is de blessure op de mri niet als heel ernstig ingeschat. Ik ben daardoor veel te snel en veel te veel gaan fietsen, waardoor die pees niet kon herstellen. Er zat ook nog rotzooi in en is er verkalking ontstaan, die veroorzaakten steeds weer ontstekingen. Bij de tweede operatie in juli hebben ze de pees nog eens helemaal opengescheurd en alles goed schoongemaakt en gehecht. Daarna moest ik vanaf nul herstellen. Dat betekende wel dat het een hele lange revalidatieperiode zou worden, maar ik had geen keuze.”

Over zijn breuk met Team Sunweb wil hij niet te diep uitweiden. Van twee zijden is afgesproken om geen vuile was buiten te hangen. Duidelijk is dat er al ruim een jaar een zekere onvrede bij Dumoulin sluimerde en dat het niet een beslissing van vandaag op morgen is geweest. „Ik liep inderdaad al lang rond met het idee dat we elkaar niet meer beter aan het maken waren. Ik realiseerde me dat een frisse wind wel eens heel goed voor ons allebei zou zijn, maar ik kon daar niet zoveel mee. Ik had nog een doorlopend contract tot eind 2021. Het werd steeds vervelender om met dat gevoel niks te kunnen. Op het laatst ben ik met loden schoenen aan toch om de tafel met Iwan Spekenbrink gegaan. Leuk was dat zeker niet.”

De keuze voor Jumbo-Visma was gebaseerd om in een enigszins vertrouwde ’Nederlandse’ omgeving terecht te komen. Ook het feit dat hij het kopmanschap niet alleen hoeft te dragen is belangrijk voor de Maastrichtenaar. „Bij Sunweb werd ik de laatste jaren vrijwel altijd als de enige man uitgespeeld. Daar werd nadrukkelijk gecommuniceerd dat er alleen voor Tom gereden werd. Ik vond dat niet prettig. Ik wil mezelf graag kunnen bewijzen. Als ik goede benen heb, wil ik er heel graag voor kunnen gaan. Wanneer iemand anders in het team beter is, vind ik het vervelend wanneer er dan alsnog nog voor mij moet worden gereden. Die rol zocht ik niet in een andere ploeg.”

Bij Jumbo-Visma zal Dumoulin geregeld het kopmanschap moeten delen met Primoz Roglic en Steven Kruijswijk, terwijl ook George Bennett en Laurens de Plus het vaandel kunnen over nemen. „Het klopt dat we in een groot aantal wedstrijden met meerdere ijzers in het vuur gaan spelen. We zullen dan in de koers kiezen welke kaart we gaan spelen. Dan is het aan Primoz, Steven of mij om te bewijzen wie op dat moment de beste is. Ik vind dat een mooie uitgangspositie. Het verdeelt de druk.”

„Team Ineos doet dit ook al jaren zo in de Tour. Ze starten met een kopman, maar hebben meestal ook nog een of twee reserve-kopmannen. Bij hen werkt dit al jaren goed. Natuurlijk zal er wel eens wrijving zijn geweest omdat iemand enigszins gevangen zat met goede benen. Dat zal er bij ons ook komen. Zolang we accepteren dat iedereen een eerlijke kans krijgt om zijn eigen ambitie waar te maken, zie ik geen problemen. Als ik niet goed genoeg ben binnen mijn eigen ploeg, dan zou ik de Tour de France ook niet kunnen winnen wanneer ik bij een ander team had gereden. Zo eerlijk moet je zijn. Als ik niet de beste ben, dan wil ik niet eens dat er voor mij gereden wordt. Als we er met z’n allen zo in staan, dan kunnen we iets heel moois laten zien. Daar ben ik van overtuigd.”

https://www.telegraaf.nl/(...)ij-dumoulin-is-terug

quote:

Op zondag 19 januari 2020 10:38 schreef showtimer het volgende:
Dumoulin popelt om weer te koersen: 'Ben benieuwd waar ik sta'

quote:

Op maandag 17 februari 2020 19:55 schreef Momo het volgende:
t.dumoulin As you all know, I had not been feeling well recently. Last week, we found parasites in my gut and since I started medication. I am feeling much better as I have had good training sessions today and over the weekend. I’m looking forward to planning my season start and next goals very soon! I’ll keep you posted!

quote:

Op maandag 17 februari 2020 22:27 schreef Dale__Cooper het volgende:
Goede zaak dat de oorzaak gevonden is. Zou de Tirreno nou nog een optie zijn?

quote:

Op maandag 17 februari 2020 22:36 schreef showtimer het volgende:

[..]

[ afbeelding ]
heeft het over Catalonië.

quote:

Op donderdag 13 mei 2021 08:38 schreef Lenny_Leonard het volgende:
https://www.wielerflits.n(...)land-terug-in-koers/

DumoulinGOD

quote:

Op donderdag 13 mei 2021 08:54 schreef Van_Poppel het volgende:
Ideale voorbereiding voor Goud in Tokyo

quote:

Op donderdag 13 mei 2021 09:13 schreef DeeBee het volgende:

[..]

TomGOAT heeft 4 maanden lang alleen een paar out of competition controles gehad, de HAVERMOUT van de Jumbo Foodcoach vliegt ons naar GOUD GOUD GOUD!

Leuk dat hij weer terug is, als hij tenminste het geklaag ietwat beperkt.

quote:

Op donderdag 13 mei 2021 09:49 schreef ijs_beer het volgende:
Prima joh. Lekker die grote rondes laten voor wat ze zijn en gewoon terug naar wat ie goed kan.

quote:

Op donderdag 13 mei 2021 10:19 schreef Mansjester het volgende:

[..]

Dit ja. Hij moet zich lekker focussen op tijdrijden en misschien klassiekers. Zonder al die druk en nerveus gedoe,dan haalt ie het plezier wel weer terug.

quote:

Tom Dumoulin heeft zondag meegedaan aan een hardloopwedstrijd in Maastricht. De wielrenner van Jumbo-Visma kwam tijdens de Groene Loper Run in zijn geboorteplaats Maastricht in actie op de 10 kilometer en werd tweede.
...

quote:

Op zondag 14 november 2021 16:11 schreef TargaFlorio het volgende:
[ twitter ]
[..]
https://www.wielerflits.n(...)r&utm_source=twitter

quote:

Op zondag 14 november 2021 16:15 schreef DeeBee het volgende:
Dat is echt een zieke tijd

quote:

Op dinsdag 16 november 2021 11:37 schreef Dale__Cooper het volgende:

[..]
[ afbeelding ]

Goede loophouding?