Doping #1

quote:

Op vrijdag 21 februari 2020 22:58 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Die zat ooit bij het altijd fantastische IAM.

quote:

Op vrijdag 21 februari 2020 22:58 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:
Die zat ooit bij het altijd fantastische IAM.

quote:

Op zaterdag 22 februari 2020 00:14 schreef wimderon het volgende:

[..]

Die hadden wel een bijzonder jaar toen ze ermee gingen houden.

quote:

Op vrijdag 21 februari 2020 22:56 schreef showtimer het volgende:
Pirmin Lang (wie?) zijn geweten speelt op.

[ afbeelding ]

[ afbeelding ](lol)

quote:

Op zaterdag 22 februari 2020 13:39 schreef VoMy het volgende:
IAM. Cowboyjaartje toen ze er mee zouden stoppen. Vervolgens allemaal alsnog vastgelopen. Das toch mooi om te zien, of niet dan.

quote:

Op vrijdag 21 februari 2020 23:01 schreef showtimer het volgende:

[..]

Vanwege de vlag, dat scheelt.

Desalniettemin wachten we graag op een reactie van Staf.

quote:

Op zaterdag 22 februari 2020 14:05 schreef maxi-mus het volgende:

[..]

https://nos.nl/artikel/23(...)and-in-het-vuur.html

quote:

Franse renster zegt epo te hebben gebruikt onder invloed van Belgische manager

De Franse wielrenster Marion Sicot, die in juni 2019 positief testte op epo, heeft zondag op de Franse tv verklaard doping te hebben gebruikt om betere prestaties te kunnen leveren en zo te worden gerust gelaten door Marc Bracke, de algemeen manager van haar toenmalig team Doltcini-Van Eyck Sport.

De voorzitter van de Franse wielerbond vroeg de Internationale Wielerunie (UCI) begin dit jaar een onderzoek te starten. Volgens de Franse krant Le Monde zou de UCI eind februari effectief een onderzoek hebben opgestart na getuigenissen van andere leden van het team.

De 31-jarige Sicot legde haar positieve test af op 27 juni 2019 na het Frans kampioenschap tijdrijden, waarin ze als tiende eindigde.

“Ik zat op dat moment zo diep dat ik besloten heb om het risico te nemen”, verklaarde Sicot zondag. “Eind mei bestelde ik tien flesjes epo op internet. Ik wilde mijn sportdirecteur Marc Bracke een prestatie tonen, waardoor hij mij als evenwaardig aanschouwde als de andere meisjes en waardoor ik in het team kon blijven. Ik hoopte zo ook dat hij mij zou gerust laten.”

“Ik spoot de epo op 24 juni in”, ging Sicot verder. “En op 18 juli kreeg ik te horen dat ik positief had getest.”

Relatie met Bracke verslechterde zienderogen

Sicot kwam in 2018 binnen bij het team van Doltcini-Van Eyck. Ze had er officieel een contract als onafhankelijk renster, maar verklaarde zondag “enkel haar onkosten terugbetaald te krijgen”. “En eigenlijk zelfs dat niet”, aldus Sicot. “Ik kreeg enkel mijn trein- en vliegtuigtickets terugbetaald.” Sportdirecteur Marc Bracke ontkende deze gang van zaken bij Stade 2, een programma op de Franse openbare omroep.

Sicot verklaarde dat de maanden voor haar positieve dopingtest haar relatie met Bracke zienderogen slechter werd. “Vanaf november 2018 vroeg hij me om foto’s in mijn ondergoed door te sturen, zodat hij zo mijn gewicht kon controleren”, aldus Sicot. Bracke erkende bij Stade 2 om zulke foto’s te hebben gevraagd.

“Dit gebeurde soms tot twee maal per week”, vervolgde Sicot. Indien ik de foto’s niet stuurde, zou ik in het begin van het seizoen geen wedstrijden mogen rijden, zei hij. In de weken die volgden vroeg hij ook foto’s in string. Daar ben ik niet op ingegaan.”

“Zonder al deze gebeurtenissen zou ik nooit geprobeerd hebben mijn prestaties te verbeteren met epo”, besloot de Française. “Ik erken mijn fout en verwacht een zware schorsing. Maar ik hoop dat door deze omstandigheden uit te leggen de straf toch iets lichter zal zijn.”

quote:

Op maandag 9 maart 2020 13:57 schreef heywoodu het volgende:
Wat een engnek, die Bracke.

quote:

Op maandag 9 maart 2020 14:45 schreef THEFXR het volgende:

[..]

wel een preutse, niet in een string foto's willen maken

quote:

Op maandag 9 maart 2020 14:51 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]

Dat lees ik niet in het artikel, maar leuk dat jij dit soort leuke feitjes over Bracke weet.

quote:

Op maandag 9 maart 2020 14:52 schreef THEFXR het volgende:

[..]

In de weken die volgden vroeg hij ook foto’s in string. Daar ben ik niet op ingegaan.”

quote:

Op maandag 9 maart 2020 14:53 schreef Mexicanobakker het volgende:

[..]

Ja, maar dat was dus dat meisje.

quote:

Op maandag 9 maart 2020 13:22 schreef wimderon het volgende:

[..]

Marion ziet ineens mogelijkheden om een lichtere straf te krijgen.

quote:

Twijfels over dopingbeschuldigingen aan adres van Belgische ploegmanager: “Ze doet me denken aan Richard Virenque”

De beschuldigingen van Marion Sicot aan het adres van Doltcini-Van Eyck Sport blijven de gemoederen bedaren. Volgens de Franse wielrenster werd ze aangezet tot het nemen van doping door ploegmanager Marc Bracke. De Belgische vrouwenploeg reageerde er al op, maar nu liet ook gewezen wereldkampioene Pauline Ferrand-Prévot van zich horen.

Even terug naar de feiten. De 27-jarige Sicot - die in juni 2019 positief testte op epo - beweerde vorige week doping te hebben gebruikt om betere prestaties te kunnen leveren en te worden gerust gelaten door Marc Bracke, de algemeen manager van het Belgische team.

Sicot legde haar positieve test af op 27 juni 2019 na het Frans kampioenschap tijdrijden, waarin ze als tiende eindigde. “Ik zat op dat moment zo diep dat ik besloten heb om het risico te nemen”, verklaarde ze op de Franse televisie. “Eind mei bestelde ik tien flesjes epo op internet. Ik wilde mijn sportdirecteur Marc Bracke een prestatie tonen, waardoor hij mij als evenwaardig aanschouwde als de andere meisjes en waardoor ik in het team kon blijven. Ik hoopte ook dat hij mij gerust zou laten. Ik spoot de epo op 24 juni in.”

Sicot verklaarde ook. “Vanaf november 2018 vroeg hij me om foto’s in mijn ondergoed of bikini door te sturen, zodat hij zo mijn gewicht kon controleren.” De Belgische ploegbaas erkende bij Stade 2 om zulke foto’s te hebben gevraagd. Een maand geleden verklaarde de Amerikaanse Sara Youmans hetzelfde, wat heeft geleid tot een officieel onderzoek van de UCI.

In een uitgebreide post op Instagram reageerde Doltcini-Van Eyck op de uitlatingen van de Française. “We kunnen goed geloven dat Marion Sicot door moeilijke periodes is gegaan en dat ze het nu lastig heeft”, klonk het. “We betreuren dit ten zeerste. Maar dat rechtvaardigt niet dat ze doping heeft gebruikt, vooral omdat ze het antidopingcharter getekend heeft. Haar dopinggebruik was geen misstap van één moment.”

“Virenque”

Een week later vond Ferrand-Prévot, de regerende wereldkampioene mountainbike en gewezen regenboogtruidraagster op de weg én in het veld, het nodig om te reageren op de heisa.

“Opgelet, dit is een bericht dat om concentratie vraagt”, begint ze op Facebook. “Omdat ik niet misbegrepen wil worden en het onderwerp delicaat is. Maar ik ben het type dat zegt wat ze denkt en ik moet toegeven dat er iets is wat me verontrust bij de recente onthullingen van Marion Sicot over haar dopinggebruik. Het blijft wel complex.”

“Als bewezen wordt dat ze lastig werd gevallen door haar ploegmanager - wat het onderwerp is van een onderzoek dat er niet komt zonder geldige reden - dan moet hij veroordeeld worden. Een vrouw heeft het recht om nee te zeggen als ze zich ergens ongemakkelijk bij voelt. Ze mag geen angst hebben voor de gevolgen daarvan, sportief of persoonlijk.”

Maar over het dopingverhaal van Sicot was het Franse multitalent minder strikt. “Wat mij daaraan stoorde… Ook al zijn er bepaalde excuses, we zijn nog altijd zelf verantwoordelijk voor onze eigen beslissingen en acties. Richard Virenque vormde de basis voor de karikatuur van de gedopeerde renner à l’insu de son plein gré (een uitdrukking verwijzend naar een sporter die weigert toe te geven dat hij of zij bewust doping nam, red.) en we zitten er hier niet ver vanaf.”

“Op het internet naar epo gaan zoeken, het kopen, bezorgd krijgen, uitvinden hoe het in te spuiten en het dan ontkennen. Dat is niet echt neutraal zijn. Dus ja, het stoort mij dat de schuld van haar acties uiteindelijk bij iemand anders zou liggen. Welke atleet heeft nooit zware tijden meegemaakt? Dan nog neem je geen doping. Dat is nooit de oplossing. En het verontrust mij ook dat Marion Sicot nu in een soort sympathieke positie terecht is gekomen en kinderlijk behandeld wordt. Dat frustreert mij. Ik vecht al lang tegen de notie van de zwakke vrouw. Dit kan slachtoffers maken in het vrouwenwielrennen. We moeten onze verantwoordelijkheid te nemen voor wat we gedaan hebben, goed of slecht.”

quote:

Op maandag 18 mei 2020 21:43 schreef Dale__Cooper het volgende:
https://nos.nl/artikel/23(...)jarige-leeftijd.html

Lance bekent ook over doping op jonge leeftijd.

quote:

Op maandag 18 mei 2020 22:23 schreef Idisrom het volgende:

[..]

Dopinggebruik voor zijn kanker; hij sluit zelf de link niet uit.
"Of de kanker het gevolg was van dopinggebruik? Dat weet ik niet. Maar ik sluit het zeker niet uit", zegt Armstrong nu.

Maar stel dat het zo was, dan snap ik niet dat hij na de kanker opnieuw doping zou gaan gebruiken.

quote:

Op maandag 18 mei 2020 23:20 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Raul Alcala vindt dit geen leuke post.

quote:

Op maandag 18 mei 2020 23:27 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Niet betrouwbaar natuurlijk, intrapilidgenot. Maar goed, Perez Cuapio reed ook niet echt voor de beste ploeg.

quote:

Op maandag 18 mei 2020 23:20 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Raul Alcala vindt dit geen leuke post.

quote:

Op dinsdag 19 mei 2020 11:18 schreef OProg het volgende:
Ik ben eigenlijk benieuwd wanneer en door wie de eerste verklaring voor een positieve test of een bloedpaspoort als een bergrit komt door een corona-besmetting.

quote:

Op woensdag 20 mei 2020 16:39 schreef El-Stinho het volgende:
Four year ban for Jarlinson Pantano. He'd already retired after Trek-Segafredo suspended him & has tried to get elected locally in Cali, Colombia. He runs a Specialized bike store there now

twitter:

raykerckhoffs twitterde op zondag 24-05-2020 om 16:27:48 Zijn er mensen die mij iets kunnen vertellen over dopinggebruik bij Spaanse 'amateurploegen' in 2006/2007?

Dit naar aanleiding van een goede tip die ik kreeg. reageer retweet

twitter:

raykerckhoffs twitterde op woensdag 27-05-2020 om 21:22:50 @thijszonneveld @corneliusvo Dankje Thijs. Daar wil ik tzt gebruik van maken. Wist niet dat jij in Spanje hebt gereden. Kun je me een column/verhaal sturen dat je hebt geschreven over je periode bij Camargo Roper? Krijg ik alvast een beeld van die Spaanse teams. reageer retweet

quote:

Op woensdag 27 mei 2020 21:53 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Dit is niet eens onderzoek, op Twitter (in het Nederlands) vragen of iemand iets weet over het Spaanse amateurcircuit van meer dan tien jaar geleden.

Bijzonder slechte satire.

quote:

Op woensdag 27 mei 2020 21:53 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Dit is niet eens onderzoek, op Twitter (in het Nederlands) vragen of iemand iets weet over het Spaanse amateurcircuit van meer dan tien jaar geleden.

Bijzonder slechte satire.

quote:

Op woensdag 27 mei 2020 23:32 schreef Frozen-assassin het volgende:

[..]

Neem aan dat onze grote vriend Ray K. straks met een schitterend artikel komt waarin hij hele verhaal van Thijs in een ander jasje steekt.

quote:

De lente van Stimul: terug naar 1977, toen de hele Belgische wielertop betrapt werd op hetzelfde moment

Alsof Aster Nzeyimana vanavond in het journaal zal melden dat Van Avermaet, Lampaert, Naesen, Gilbert en Evenepoel allemaal positief zijn bevonden. In 1977 gebeurt het. Het product heet Stimul. En het lijstje betrapten oogt bepaald indrukwekkend: Freddy Maertens, Walter Planckaert, Michel Pollentier, Willy Teirlinck en, jawel, zelfs Hij, Eddy Merckx. Terug naar de lente van ’77, toen we nog net even anders aankeken tegen doping.

Het velours pak van Louis De Pelsmaecker, die brede das, de vaalbruine achtergrond: het fragment van het BRT-Nieuws van vrijdag 6 mei 1977 heeft een aandoenlijk seventies-gehalte. 43 jaar in het VRT-archief hebben bovendien hun sporen nagelaten. Waar de camera in 1977 inzoomt op het logo van de Belgische Wielrijdersbond, is anno 2020 een geluidsfragmentje gesneuveld. In 1977 moet De Pelsmaecker hier zijn intro hebben ingesproken. Iets over een dopingzaak die al weken sluimert in het wielermilieu, en dat de namen tot dusver onbekend waren gebleven. Maar nu, in het avondnieuws, kan De Pelsmaecker uitpakken. Hier is het geluid wel bewaard. “De tegenexpertise is afgewikkeld voor zes van de zeven renners”, horen we De Pelsmaecker droogweg zeggen, “en is positief voor Freddy Maertens in drie controles, Eddy Merckx, Walter Planckaert, Michel Pollentier, Willy Teirlinck en Karel Rottiers. Zes Belgische profrijders. Voor Hennie Kuiper wordt de tegenexpertise maandag uitgevoerd. Alle renners werden betrapt op het gebruik van pemoline, een product dat in België onder de merknaam Stimul op de markt wordt gebracht. Het staat al sinds jaren op de UCI-lijst van de verboden producten …”

Maertens is de regerende wereldkampioen. Planckaert heeft een jaar voordien de Ronde van Vlaanderen gewonnen. Pollentier is Belgiës nieuwe grote rondehoop. Teirinck droeg een jaar eerder nog de trui van Belgisch kampioen. En Merckx is al jaren zichzelf: veelvuldig winnaar van alles. Naar de normen van vandaag heeft De Pelsmaecker net het absolute kruim van het Belgische wielrennen aan de schandpaal genageld en terloops een Nederlandse ex-wereldkampioen – Kuiper – flink in opspraak gebracht. Een splinterbom zonder voorgaande, maar hij geeft amper een krimp. We zijn in 1977. En zoals Maertens smalend in zijn biografie Freddy! schrijft: “De grote zogenaamde Stimul-affaire was losgebarsten.”

Soort cafeïne

“Dat was toch wel wat.” Eindelijk iemand die spreekt. Een rondje bellen met de hoofdrolspelers van toen heeft ons vooral veel stiltes opgeleverd. Maar Willy Teirlinck, vandaag 71, heeft er minder moeite mee. De lente van 1977 was de lente van Maertens en De Vlaeminck, weet hij. Maertens wint de Omloop Het Volk en de Waalse Pijl. De Vlaeminck is de beste in de Ronde van Vlaanderen, nadat een onderweg gedeclasseerde Maertens hem kilometerslang op sleeptouw had genomen – die editie. Merckx beleeft zijn laatste voorjaar, al weet hij dat zelf nog niet. Maar bovenal is het dus de lente van dat ene product. “Stimul was een soort van cafeïne”, zegt Teirlinck. “Maar dan veel straffer. Een pepmiddel. Je lag er ’s nachts wakker van. In het peloton werd ermee gelachen: Ik heb vannacht mijn gras nog maar eens afgereden. Ik kon weer niet slapen.”

En genomen wórdt het in de jaren ’70. Daar zullen de hoofdrolspelers nooit een geheim van maken. “Ik hoef daar niet schijnheilig over te doen”, aldus Maertens. “Ik had het product gebruikt. Stimul was qua werking vergelijkbaar met amfetamine. Ik nam het om harder te kunnen afzien, op training. Maar ik was verre van de enige die het spul nam.” Pollentier beaamt het. Als hij zijn boek Het gevecht met de schaduw uitbrengt, klinkt het ook daar dat Stimul “al jaren gemeengoed was in het peloton”. Zelfs Eddy Merckx zal er nooit veel doeken om winden. Over zijn eerste twee positieve plasjes wast hij al jaren zijn handen in onschuld. Maar over zijn derde betrapping doet hij niet flauw. “Ik had het ook genomen”, zegt hij in 2005 aan zijn biograaf Johny Vansevenant. “Ik was ziek geweest en de dokter had mij daarom cachets (capsules, nvdr.) gemaakt. Ik wist dat het Stimul was. Hij had mij gezegd: Dat passeert. Ik was achtste in de Waalse Pijl. Wie had gedacht dat ik daardoor positief zou zijn?”

Nooit van gehoord

Maar ze zijn dus wel positief. Met z’n allen tegelijk. Met drie in de Ronde van Vlaanderen, drie in de Waalse Pijl en nog eens drie in de Ronde van België. Maertens is er overal bij – een loepzuivere hattrick. En dat zorgt ook in 1977 voor een ongeziene storm. Maar niet met de taferelen zoals we die vandaag zouden kennen: met renners die beschaamd vluchten voor de pers en per direct op non-actief worden gezet door hun ploeg. Niets van dit alles. Eentje komt nog met een lauw excuus aanzetten. Eddy Merckx beweert eerst dat hij “nooit van Stimul gehoord heeft”, tot een snuggere dopingbestrijder opmerkt dat dat onwaarschijnlijk is aangezien ene Michel Merckx, broer van, enkele jaren eerder voor zijn apothekersstudies zijn thesis had gemaakt over de effecten van Stimul. Merckx zal zich wijselijk niet al te veel meer moeien in het debat.

Dat doen de anderen wel, feller dan ooit. Onder aanvoering van Maertens gooien ze zich frontaal in de aanval. Die heeft op dat moment net zijn negende (!) rit in de Vuelta gewonnen. Maar wie verwacht dat hij beduusd zijn onschuld uitschreeuwt? “In de Ronde van België, in de Waalse Pijl en in de Ronde van Vlaanderen ben ik positief bevonden”, roept hij zonder schroom uit. “Maar na de Omloop Het Volk moest ik ook naar de controle en hoewel ik daar ook Stimul had gebruikt, bleek ik daar negatief te zijn.”

Anno 2020 zou elke journalist zich verslikken bij een renner die zichzelf zo aan de galg praat, maar anno 1977 is het nog een argument à décharge. Het maakt de woede bij Maertens alleen maar groter. Hoe durft de wielerbond zijn eigen vedetten zo te kijk zetten? “Waar halen zij dat recht?”, strooit hij vanuit de Vuelta met krantenkoppen. “Ik laat niet op mijn kop zitten. Ten andere, dat product is onschuldig. 95 procent van de renners neemt het. Wat de andere vijf procent neemt, moet ik je niet zeggen.”

Wat Maertens en zijn kornuiten vooral tegen de borst stoot: hoe komt het dat er alleen maar Belgen gepakt worden (Kuiper blijkt bij de tegenexpertise toch negatief)? En waarom wordt hij nooit in het buitenland gepakt? Om dat laatste te staven haalt hij er in Spanje zelfs een schoolbord bij. 26 controles in Italië, Frankrijk, Nederland en Spanje schrijft hij voor de aanwezige fotografen in krijt op het bord, met achter elk land een vet minteken om aan te geven dat hij daar telkens negatief testte. Alleen achter die vier controles in België schrijft hij een vraagteken. Om eraan toe te voegen: “Het is duidelijk dat er veel moet veranderen. Als de bond zich zo blijft aanstellen, dan moeten we de zaak maar gaan chanteren. Ik zou er totaal geen moeite mee hebben om mijn Belgische en wereldtitel niet te verdedigen.” Een boycot van het BK en het WK door alle betrapten? “Waarom niet?”

Kind van de tijd

Drieënveertig jaar later schrikt Teirlinck ervan. “Ik weet dat er protest was”, zegt hij. “Maar dat het toen zo hard gespeeld is? Nu, we hadden ook wel een beetje een punt. Die controles waren soms om te lachen. Na de Waalse Pijl konden Merckx en ik niet plassen. We hebben toen een uur in een badkamer gezeten. Hadden we geweten dat ze ons zouden pakken, dan hadden we alle kans om de boel te flikken. En: niemand tilde toen écht zwaar aan zo’n betrapping. Ja, mijn vrouw. Het scheelde geen haar of ik stond met mijn valies buiten, destijds. Maar daarnaast? Na die Waalse Pijl reed ik de kermiskoers in Ruddervoorde, mét Merckx. Hebben ze van jouw potje bij dat van mij gekapt of andersom?, zei hij met een grijns. Ik bedoel maar: daar werd soms lacherig over gedaan.”

Ook Maertens zal het als verontschuldiging aanhalen. “Goed, ik weet dat ik geen heilig boontje was”, klinkt het in Freddy! “Ik heb dingen genomen. Maar ik was een kind van mijn tijd. Vaak werd over een positieve plas nauwelijks bericht. Het ongemak was – bijvoorbeeld in de Tour – een tijdlang niet meer dan tien minuten in het klassement. In andere wedstrijden werden we gewoon uit de uitslag geschrapt. De lange, strenge straffen – zoals die nu bestaan – kenden we nog niet.’

Maar in 1977 kan dat de woede bij het legertje betrapten niet temperen. Gesteund door enkele journalisten die Stimul omschrijven als “een vrij schadeloos product dat wordt voorgeschreven aan overspannen scholieren en over hun toeren gedraaide zakenlui” gaan ze op zoek naar schuldigen. En die vinden ze. In tweevoud. Grote zondebok is professor Debackere, hoofd van het Gentse dopinglab en een dopingjager van het rabiate soort. Wielrennen, geeft hij toe, is niet zijn favoriete sport, nog minder door de manier waarop Vlaanderen met zijn wielergoden dweept. “Ik kots ervan wanneer ministers hun particuliere vliegtuig ter beschikking stellen om de goden af te halen”, laat hij optekenen. Met een slinks trucje heeft hij drie jaar eerder al het peloton te kijk gezet. Stiekem had hij een methode ontwikkeld om rilatine op te sporen. Maandenlang had hij dat verzwegen en alle positieve gevallen verzameld: Godefroot en – toen al – Maertens waren de klos geweest. Anno 1977 heeft hij zijn truc herhaald. Sinds de Omloop test hij stiekem op Stimul, waarop hij pas na de Waalse Pijl met de systematisch opgespaarde resultaten naar buiten was gekomen.

Boosdoener De Vlaeminck

Pollentier zal er zich flink over opwinden: “Zo maakte hij een pak meer indruk, maar vervalste hij zelf een aantal koersen. Renners die anders geschorst waren, konden nu rustig de koers mee bepalen.” Maar Debackere heeft er zichtbaar plezier in dat hij hierdoor enkele grote namen aan de haak heeft kunnen slaan. “Waarover zagen die groten”, laat hij optekenen. “Omdat ze voor het publiek in hun hemd staan als op doping betrapten? En wat doen ze? Met drukke verhalen de aandacht van hun persoonlijke schande afwentelen.” Bovendien, zegt Debackere, had hij de internationale wielerbond netjes ingelicht.

Wat het legertje betrapten dan weer in de richting van boosdoener nummer twee doet kijken: Roger De Vlaeminck. De winnaar van de Ronde van Vlaanderen is de enige grote naam die niet betrapt is. Dat kan geen toeval zijn. Beschuldigend wordt naar zijn Italiaanse ploeg gekeken. Die is door de Italiaanse bond wel ingelicht dat haar renners voortaan maar beter van Stimul afblijven. Had De Vlaeminck op zijn beurt dan niet zijn Belgische collega’s kunnen verwittigen? Anno 2020 haalt hij er nog altijd de schouders bij op. “Ze hadden maar niet onnozel moeten doen”, zegt hij. “Het deed in het peloton allang de ronde dat Stimul snel opspoorbaar zou worden. Blijf er dan af.” Maertens wordt er alleen maar kwader door. De wielerbond, Debackere en De Vlaeminck: alle drie hebben ze hem beduveld.

Lichte straffen

De boycot komt er niet. Wel volgen er protestvergaderingen. Eerst in de Holiday Inn in Gent, later in Milaan. “Maar zoals zo vaak”, besluit Pollentier, “was het front pover. De Vlaeminck had als onbesproken vedette het protest kunnen leiden, maar hij stuurde zijn kat onder het mom van Ik heb er niets mee te maken. Zo zakte het front in mekaar.” De wielerbond heeft zijn straffen dan al uitgedeeld. Vandaag zouden de kranten er alweer te klein voor zijn. Maertens en Planckaert verliezen hun podiumplek in de Ronde van Vlaanderen, Maertens ziet ook de Waalse Pijl naar Moser gaan, Pollentier én Maertens spelen een ritzege in de Ronde van België kwijt, Merckx en Teirlinck worden uit de top tien van de Waalse Pijl geschrapt en allemaal krijgen ze een boete van 1.000 tot 3.000 Zwitserse frank. Klein geld, ook toen. Maar vooral de schorsingen zijn naar de normen van vandaag een lachertje: drie maanden voorwaardelijk voor Maertens, een maand voor de rest. Zelfs de kranten maken er in die dagen nog amper woorden aan vuil.

En de renners? Zij fietsen door. Amper vier dagen later wint Freddy Maertens de Vuelta. Nog een maand later zal Pollentier de Giro en het BK winnen. In Sport 70 lezen we op de voorpagina: “Een kleine, nederige Westvlaming herstelt de schade die anderen de wielersport hebben berokkend…” Eronder, in kolossale letters: “Pollentier: een voorbeeld voor de Belgische jeugd.” Andere tijden...

quote:

Op woensdag 27 mei 2020 21:53 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Dit is niet eens onderzoek, op Twitter (in het Nederlands) vragen of iemand iets weet over het Spaanse amateurcircuit van meer dan tien jaar geleden.

Bijzonder slechte satire.

quote:

Dopingjagers nemen Tour 2017 in vizier: UCI laat stalen hertesten op product dat toen nog niet opspoorbaar was

Wie kent er Operatie Aderlass nog? Het onderzoek naar een bloeddopingnetwerk rond een Duitse dokter dat naast langlaufers ook enkele (ex-)renners een schorsing opleverde, maar een stille dood leek te sterven. Tot nu. Op basis van getuigenissen uit het onderzoek is de Cycling Anti-Doping Foundation (CADF) bezig met het hertesten van stalen uit 2016 en 2017 op een dopingproduct dat toen nog niet opspoorbaar was. Vooral de Tour van 2017 is het mikpunt.

Met vijftig waren ze, de zondaars van Operatie Aderlass. Het bloeddopingnetwerk rond de Duitse dokter Mark Schmidt bevatte langlaufers, dokters en acht (ex-)renners. In het voorjaar de Oostenrijkers Stefan Denifl en Georg Preidler. Tijdens de Giro de Italiaanse ex-spurters Alessandro Petacchi en Danilo Hondo en de Sloveens-Kroatische lijn Kristijan Koren, Borut Bozic en Kristijan Durasek. En tot slot de Zwitser Pirmin Lang. Allen werden ze gestraft.

Voorts bleek Operatie Aderlass een storm in een glas water. Tenminste officieel, want de Oostenrijkse recherche bleef graven. Op 17 september moet Schmidt verschijnen voor de rechtbank van München. En belangrijker: bij de ontmanteling van zijn netwerk kwam aan het licht dat er in 2016 en 2017 door andere renners – geen klanten van Schmidt – een dopingproduct werd gebruikt dat toen nog niet opspoorbaar was.

“Er waren in die periode een aantal verboden middelen in omgang die niet op de reguliere farmaceutische markt te verkrijgen waren en waarvoor er in de labo’s nog geen optimale detectiemethodes bestonden. Inmiddels zijn die methodes verbeterd”, zegt Peter Van Eenoo van het Gentse dopinglab.

Om welk product het gaat, is niet geweten, maar de oorsprong is Amerikaans. De UCI werd in november op de hoogte gebracht en vroeg op zijn beurt aan de Cycling Anti-Doping Foundation (CADF) om alle stalen van 2016 en 2017 opnieuw te onderzoeken. Nu, na een impasse van zes maanden, laat het CADF aan onze redactie weten dat het hertesten van de stalen eindelijk is gestart. “Op basis van aanvullende informatie (...) hebben wij de relevante stalen geïdentificeerd en de eerste analyses uitgevoerd. Verder onthouden wij ons van commentaar”, luidt het.

Volgens onze informatie zijn de dopinglabo’s van het Oostenrijkse Seibersdorf en het Duitse Keulen – het grootste WADA-geaccrediteerde labo ter wereld – belast met analyse. Vooral de stalen uit de Tour van 2017 staan in het vizier. Zodra de stalen opnieuw getest zijn en de UCI de namen van de positieve gevallen krijgt, moet ze die ook communiceren. Het is niet uitgesloten dat er ook bekende namen bij zullen zijn. Zo krijgt Operatie Aderlass toch zijn staartje.

Ooh, wat een strontpot!

quote:

Op zaterdag 30 mei 2020 12:46 schreef Momo het volgende:
Ok, wie zou nu gestressed in een hoekje zitten?

De NOS benoemd meteen Barguil en Aru..