Soms vraag je je wel eens af hoe bepaalde zaken in elkaar steken, hoe zou het zijn om een specifiek beroep te hebben. Wat beweegt mensen met een bijzondere hobby. Daarom hebben wij deze reeks op FOK! in het leven geroepen. Hier bieden wij mensen extra anonieme mogelijkheid om vragen te beantwoorden. De personen die zich kunnen opgeven in dit topic: GC / [Vraag wat je wil]: een inventarisatie. (andere feedback mag ook in dat topic). krijgen toegang tot het VraagWatJeWil account en kunnen via dit account een paar dagen vragen van jullie beantwoorden. Dit account blijft van de persoon totdat het volgende deel in de reeks geopend wordt.
Dit deel kunnen we vragen stellen aan iemand die 7 jaar lang in een kliniek voor autisten gewoont heeft. Ben je geintreseerd in hoe het leven in zo'n kliniek is, wat er wel of niet kan of mag, en waarom de TS in de kliniek woonde vraag het hier.
Wacht even totdat de ondervraagde zichzelf introduceert alvorens te reageren.
[ Bericht 13% gewijzigd door Bosbeetle op 11-07-2019 13:29:46 ]
Maar 7 jaar is wel heel lang.
Ik heb dus 7 jaar in een kliniek gewoond.
Het was een kliniek voor mensen met autisme en het was ook bedoeld als een woonvorm tot dat veranderde. Maar officieel was het altijd een kliniek.
Ik heb ervoor ook nog een aantal maanden doorgebracht op de crisisopname, dus daar kan je me ook over vragen.
Ik ben een vrouw van 25 jaar en op mijn 18 pas gediagnosticeerd met autisme.
Vraag maar raak
Ben je meteen na je diagnose opgenomen? Of heb je je diagnose pas na je opname definitief gekregen?
Ik liep al sinds mijn 7e bij een psychiater. Die zei tegen mijn moeder dat het geen autisme kon zijn want meisjes kregen dat niet volgens hem.quote:Op donderdag 11 juli 2019 13:37 schreef Bosbeetle het volgende:
Begrijp ik het goed dat je dan direct na je diagnose al in een kliniek bent gaan wonen, hoe waren de jaren daarvoor? Heb je veel last gehad van je autisme toen je nog niet wist dat het autisme was?
Vanaf mijn 12 erg suïcidaal, omdat ik op school niet mee ging met de rest van de klas en mij totaal alleen altijd voelde. Het hielp niet dat mijn vader ook een drugs en alcohol probleem had en mij niet geloofde.
Toen ik op mijn 15 moest werken ging het helemaal erg. Op school werd ik al jaren actief gepest, op werk werd ik vaak snel ontslagen omdat ik niet in het team lag.
Ook was ik vaak al helemaal uitgeput door school en werk was dan nog veel erger erbij.
Ik vergeet te vermelden dat ik ook last had van hallucinaties en dwang.
Op mijn 18 stortte ik totaal in en was zeer suïcidaal en psychotisch. Ik werd eindelijk opgenomen en daar had men eigenlijk gelijk al zoiets van "die is gewoon autistisch joh"
Kreeg daar mijn diagnose, en ik kreeg veel rust wat ik ook nodig had.
Naar 4 maand ging ik weer thuis wonen en het ging weer snel bergafwaarts.
Mijn thuissituatie (met mijn vader bijvoorbeeld) was nog steeds hetzelfde en mijn klachten kwamen snel terug.
Toen heeft mijn psychiater besloten mij op te nemen in die kliniek voor mensen met autisme.
Ik heb mijn diagnose tijdens de opname van de crisiskliniek gekregen. De psychiater die hem stelde heb ik gelijk voor vast gevraagd, want tot dan had nog geen enkele psychiater of arts naar mij geluisterd. Iedereen luisterde eigenlijk altijd maar naar mijn ouders over wat voor lastig kind ik was. Dus dat die psychiater mijn ouder vroeg om in de wachtkamer te gaan zitten was een enorme frisse wind voor mijquote:Op donderdag 11 juli 2019 13:37 schreef Samzz het volgende:
Wat dapper dat je mee wil doen, het lijkt me geen makkelijk onderwerp om over te praten.
Ben je meteen na je diagnose opgenomen? Of heb je je diagnose pas na je opname definitief gekregen?
Ik heb op de crisis gezeten, en in die kliniek.quote:
Dapper inderdaad! Hoe ziet de dagindeling in zo’n kliniek er uit? Ik neem aan dat die elke dag hetzelfde is?
Op de crisis was er niet veel te doen. Overal had je toestemming voor nodig en kon je pas mee doen aan activiteiten na toestemming van een arts.
Meestal keek je de hele dag uit naar de eetmomenten, want dan had je wat te doen. Veel patienten rookte enorm veel want dan konden ze in de rookruimte roddelen en beppen met elkaar.
Op de kliniek was het beter. Er waren veel activiteiten, en veel aanbod.
Je kon sporten, koken, knutselen, therapie, en er was geregeld een donderdagavond activiteit waar ze dingen buitenshuis deden als zwemmen of naar de film ofzo.
Je kon je dag zo volbouwen als je wilde en voor mij was elke dag erg divers.
Ik ging bijvoorbeeld de ene dag helpen met soep koken, de andere dag creatief, dan had ik dagen met therapie.
En ik maak me wel eens zorgen over dat ik misschien iets zou doen dat slecht voor d'r is. Maar ik denk dan 'ze heeft hulp en daar vertelt ze alles aan' dus moet ik me toch zorgen maken of niet?
Gisteren zei ze 'wat heb jij een schattig kleurtje' tegen een antilliaan. Toen moest ik wel lachen
.(omdat ie een beetje rode wangen had bovenop zijn al donkere kleur zei ze het, maar het was echt zoiets dat ik ook had kunnen zeggen.. misschien ben ik wel autistisch
)Ik kon op de cisisopname niet zomaar weg, bij de kliniek wel.quote:
'Mijn vriendin' is ook autistisch maar woont beschermd (dwz er is hulp als ze wil maar ze kan overal heen waar ze wil). Kon jij wel weg als je wilde?
En ik maak me wel eens zorgen over dat ik misschien iets zou doen dat slecht voor d'r is. Maar ik denk dan 'ze heeft hulp en daar vertelt ze alles aan' dus moet ik me toch zorgen maken of niet?
Het ligt er vaak aan of het een open of besloten of gesloten setting is.
De kliniek was open en je kon gaan en staan waar je wilde.
Misschien moet je het eens bespreken met je vriendin? Ik ken de situatie niet maar ik denk dat een goeie stap is om het met haar te bespreken
Succes.Dat heb ik al gedaan, zij zegt dat ik me geen zorgen hoef te maken, maar ik heb nog nooit met haar hulpverleners gepraat. Maarja aan de andere kant zorg ik ook wel deels dat ze niet in 7 sloten tegelijk wandeltquote:
[..]
Ik kon op de cisisopname niet zomaar weg, bij de kliniek wel.
Het ligt er vaak aan of het een open of besloten of gesloten setting is.
De kliniek was open en je kon gaan en staan waar je wilde.
Misschien moet je het eens bespreken met je vriendin? Ik ken de situatie niet maar ik denk dat een goeie stap is om het met haar te bespreken
Het heeft mij enorm geholpen.quote:
Heeft die periode in die kliniek je nu geholpen of is juist het tegenovergestelde gebeurd?
Ik denk dat als ik niet de hulp had kunnen krijgen die ik nodig had, ik niet op mijzelf woonde zoals ik dat nu doe.
Het was enorm goed voor mij om eerst tot rust te kunnen komen, en dan kijken wat er nu daarwerkelijk aan de hand was.
Ik zal bijvoorbeeld altijd kwetsbaar blijven, en ik heb een gevoeligheid voor depressies en psychoses. Maar ik weet nu hoe ik mijzelf op de been hou en op tijd hulp kan vragen.
Ook dat ik daar in een veilige setting kon kijken wat voor medicatie ik nodig heb is erg goed.
)Ik heb een neef waarvan velen vermoeden dat hij autistisch is, maar hij functioneert prima.quote:
Hoe kijk je tegen mensen aan zoals ik die misschien wel autistisch zijn maar er geen last van hebben dusdanig dat ze niet functioneren? Misschien functioneer ik juist dankzij de rechtlijnige gedachten in mijn hoofd (ik werk met computers
Hij is best wel lastig in het sociale contact en veel mensen in de familie vinden zijn gedrag ook vreemd en veroordelen hem erop.
Maar ik ben blij dat hij goed functioneert en een leven heeft waar hij zich goed bij voelt. Ik vind het lullig dat familie hem wel veroordelen en mij niet, omdat ik een diagnose heb en hij niet.
Vind je het niet vervelend dat mensen je anders behandelen vanwege dat 'etiket'?quote:
[..]
Ik heb een neef waarvan velen vermoeden dat hij autistisch is, maar hij functioneert prima.
Hij is best wel lastig in het sociale contact en veel mensen in de familie vinden zijn gedrag ook vreemd en veroordelen hem erop.
Maar ik ben blij dat hij goed functioneert en een leven heeft waar hij zich goed bij voelt. Ik vind het lullig dat familie hem wel veroordelen en mij niet, omdat ik een diagnose heb en hij niet.
Krijg je op dit moment ergens ondersteuning bij in je dagelijks leven en heb je ook werk?
Ik hoorde laatst iets wat ik erg treffend vind:quote:
[..]
Vind je het niet vervelend dat mensen je anders behandelen vanwege dat 'etiket'?
"autisme is een magisch woord, het veranderd niet degene die het heeft, maar degene die het horen"
En dat vind ik wel een goeie.
Als ik iemand vertel dat ik autisme heb zie ik nog wel eens een verandering van benadering in diegene plaatsvinden. Mensen doen voorzichtiger, durven dingen niet tegen mij te zeggen, er zijn mensen die dan in babystem tegen mij praten of ze gaan alleen maar tegen degene praten die bij mij is.
Ik heb familieleden die sinds dat ze horen van mijn diagnose niet meer rechtstreeks aan mij vragen of ik naar een verjaardag/feestje wil komen, maar alleen nog maar aan mijn moeder vragen, in het geval dat ik het niet "aankan".
Dit is zeer frustrerend en erg moeilijk om mee om te gaan.
Ik woon voor het eerst op mijzelf nu, al krijg ik nog wel zorg. Ik woon ambulant nu en elke dag komt er iemand even langs.quote:
Blij voor je dat het nu goed met je gaat!
Krijg je op dit moment ergens ondersteuning bij in je dagelijks leven en heb je ook werk?
Ik heb dagbesteding bij een zorgboerderij waar ik help met het verzorgen van de dieren daar.
Zorgboederij lijkt mij leuk om te doen! Is er iets wat je heel graag zou willen doen maar door je autisme eigenlijk niet kunt?quote:
[..]
Ik woon voor het eerst op mijzelf nu, al krijg ik nog wel zorg. Ik woon ambulant nu en elke dag komt er iemand even langs.
Ik heb dagbesteding bij een zorgboerderij waar ik help met het verzorgen van de dieren daar.
En misschien wat rare of domme vraag maar hoe zou ik kunnen merken dat jij autisme hebt als wij bv een face to face gesprek zouden hebben?
Ik heb altijd verloskundige willen worden. Ik denk dat dat wel wat te hoog gegrepen is maar ik zou misschien ooit wel een opleiding willen doen voor kraamverzorgende.quote:
[..]
Zorgboederij lijkt mij leuk om te doen! Is er iets wat je heel graag zou willen doen maar door je autisme eigenlijk niet kunt?
En misschien wat rare of domme vraag maar hoe zou ik kunnen merken dat jij autisme hebt als wij bv een face to face gesprek zouden hebben?
Ik heb tics, ik wiebel heen en weer en kan soms erg hard gaan praten als ik enthousiast wordt. Verder kan ik nogal lomp zijn zonder dat ik het bedoel.
Om heel eerlijk te zijn heb ik altijd het idee gehad dat ik mezelf wel van kant had gemaakt voor ik 25 werd. Ik dacht niet veel na over de toekomst omdat ik daar erg angstig en verdrietig van werd.quote:
Dacht je in de eerste jaren van de opname dat dit voor altijd zou zijn, of was het vanaf het begin al de insteek om uiteindelijk op jezelf te gaan wonen?
Ik dacht vaak, als ik mij nu al jaren ellendig voel, hoe ga ik hier oud mee worden? Dat kan niet.
Maar inmiddels gaat het stukken beter met mij en na 5 jaar in de kliniek ging mijn depressie voor een grote portie weg. Ik denk omdat ik eindelijk stabiliteit had en inmiddels begreep dat een groot gedeelte van mijn klachten ook veroorzaakt werden door mijn thuissituatie, en het begrijpen dat er een gedeelte was dat ik niet kon veranderen (zoals de gevoeligheid voor depressie, psychoses en dwang) en dat ik daar mee leerde omgaan.
Heb je daar te maken gehad met sexuele intimidatie? Dat hoor je de laatste tijd wel vaak.quote:
Hallo
Ik heb dus 7 jaar in een kliniek gewoond.
Het was een kliniek voor mensen met autisme en het was ook bedoeld als een woonvorm tot dat veranderde. Maar officieel was het altijd een kliniek.
Ik heb ervoor ook nog een aantal maanden doorgebracht op de crisisopname, dus daar kan je me ook over vragen.
Ik ben een vrouw van 25 jaar en op mijn 18 pas gediagnosticeerd met autisme.
Vraag maar raak
Je bent niet de enige. Dat delen we als volk.quote:
Verder kan ik nogal lomp zijn zonder dat ik het bedoel.
Ik loop vooral aan tegen "maar je ziet er niet autistisch uit!"-onzin. Frustrerend en soms (bij artsen) gewoonweg achterlijk. Ik krijg mensen niet overtuigd van mijn beperking: ze blijven er vanuit gaan dat ik 'er wel overheen kom'. Na 35 jaar, met minstens 1 meltdown per week, kan ik u melden: NOPE, ik kom 'er' NIET overheen.
Wat vind jij het meest irritante aan autist (en vrouw) zijn?
Hier op fok ben je onder gelijkgestemden. Welkom!quote:
Mede-autist hier
Ik loop vooral aan tegen "maar je ziet er niet autistisch uit!"-onzin. Frustrerend en soms (bij artsen) gewoonweg achterlijk. Ik krijg mensen niet overtuigd van mijn beperking: ze blijven er vanuit gaan dat ik 'er wel overheen kom'. Na 35 jaar, met minstens 1 meltdown per week, kan ik u melden: NOPE, ik kom 'er' NIET overheen.
Wat vind jij het meest irritante aan autist (en vrouw) zijn?
Ja helaas wel ja.quote:
[..]
Heb je daar te maken gehad met sexuele intimidatie? Dat hoor je de laatste tijd wel vaak.
Er waren 2 patiënten die erg oversekst waren. Daar bleef ik ook altijd uit de buurt van.
quote:
[..]
Je bent niet de enige. Dat delen we als volk.
Ja echt hoor, "maar je ziet er niet autistisch uit!quote:
Mede-autist hier
Ik loop vooral aan tegen "maar je ziet er niet autistisch uit!"-onzin. Frustrerend en soms (bij artsen) gewoonweg achterlijk. Ik krijg mensen niet overtuigd van mijn beperking: ze blijven er vanuit gaan dat ik 'er wel overheen kom'. Na 35 jaar, met minstens 1 meltdown per week, kan ik u melden: NOPE, ik kom 'er' NIET overheen.
Wat vind jij het meest irritante aan autist (en vrouw) zijn?
) En "ooh, maar iedereen is wel een beetje autistisch hoor! "
"waarom neem je zoveel medicijnen? Dat is niet goed voor je!"
Mijn grootste frustratie zijn de mensen die totaal het tegenovergestelde doen en je behandelen alsof je 5 jaar bent.
Ik kwam eens op een familiefeest waarbij mijn (verre) tante uitriep tegen mij " Wat knap dat je bent gekomen! Dat moet heel moeilijk zijn voor jou! Het is zo knap wat jij hebt! Wij vinden het zo zielig voor jou"
Dan wil ik eigenlijk meteen weg. Ik vind het zo vervelend als mensen het zo moeten benadrukken.
Ik heb 2 voortreffelijke medestudenten van de opleiding geneeskunde 'gepest' zien worden omdat ze autisme hadden. Ze waren heel kundig, maar op een of andere manier durfde de uni het niet met ze aan.quote:
[..]
Ik heb altijd verloskundige willen worden. Ik denk dat dat wel wat te hoog gegrepen is maar ik zou misschien ooit wel een opleiding willen doen voor kraamverzorgende.
Ik heb tics, ik wiebel heen en weer en kan soms erg hard gaan praten als ik enthousiast wordt. Verder kan ik nogal lomp zijn zonder dat ik het bedoel.
Triest wel.
Denk je wel sociaal handig te kunnen reageren als het moet?
[ Bericht 3% gewijzigd door #ANONIEM op 11-07-2019 14:38:13 ]
Nee, ik denk het niet.quote:Op donderdag 11 juli 2019 14:37 schreef J.Caesar het volgende:
[..]
Ik heb 2 voortreffelijke medestudenten van de opleiding geneeskunde 'gepest' zien worden omdat ze autisme hadden. Ze waren heel kundig, maar op een of andere manier durfde de uni het niet met ze aan.
Triest wel.
Denk je wel sociaal handig te kunnen reageren als het moet?
Ik heb meerdere keren geprobeerd met vrijwilligerswerk te starten en elke keer moest ik stoppen omdat ik vaak het sociale contact/ de druk/ sociale druk/ en het tempo niet aan kon.
Soms resulteerde het erin dat de psychiater mij aandrong om te stoppen omdat ik bij stress en druk snel afglijd naar depressies en hallucinaties.
Toen ik nog naar school ging werd ik eigenlijk elk jaar gepest. En ik was ook nooit boos op mijn pesters want ik dacht altijd zo van, ik zou mij ook pesten als ik in hun schoenen stond.
Ik ben sociaal een stuk minder bekwaam.
Ik kom ook niet echt mee met mijn leeftijdsgenoten, met mijn zusje heb ik zelfs moeite omdat die sneller kan denken in een gesprek dan ik.
Ook omdat ik vaak de helft niet doorheb van wat er wordt gezegd.
Sommige mensen houden hele gesprekken tegen mij en dan heb ik alleen de eerste 3 minuten mee gekregen.
Mijn moeder vraagt ook altijd of ze mee kan naar de huisarts en dergelijke, want als ik alleen ga en ze vraagt wat er gezegd is kan ik het meestal niet zeggen.
Als ik ooit een opleiding wil doen wil ik een thuisopleiding doen. Zodat ik niet met allemaal mensen in een klas zit en ik op mijn eigen tijd de informatie kan verwerken.
Maar ik wil eerst mijn brommerrijbewijs halen dus dat is mijn eerste project.
Als ik je hier zo zie typen kan ik mij haast niet voorstellen dat je in gesprekken of contacten dan vast loopt.quote:
[..]
Nee, ik denk het niet.
Ik heb meerdere keren geprobeerd met vrijwilligerswerk te starten en elke keer moest ik stoppen omdat ik vaak het sociale contact/ de druk/ sociale druk/ en het tempo niet aan kon.
Soms resulteerde het erin dat de psychiater mij aandrong om te stoppen omdat ik bij stress en druk snel afglijd naar depressies en hallucinaties.
Toen ik nog naar school ging werd ik eigenlijk elk jaar gepest. En ik was ook nooit boos op mijn pesters want ik dacht altijd zo van, ik zou mij ook pesten als ik in hun schoenen stond.
Ik ben sociaal een stuk minder bekwaam.
Ik kom ook niet echt mee met mijn leeftijdsgenoten, met mijn zusje heb ik zelfs moeite omdat die sneller kan denken in een gesprek dan ik.
Ook omdat ik vaak de helft niet doorheb van wat er wordt gezegd.
Sommige mensen houden hele gesprekken tegen mij en dan heb ik alleen de eerste 3 minuten mee gekregen.
Mijn moeder vraagt ook altijd of ze mee kan naar de huisarts en dergelijke, want als ik alleen ga en ze vraagt wat er gezegd is kan ik het meestal niet zeggen.
Als ik ooit een opleiding wil doen wil ik een thuisopleiding doen. Zodat ik niet met allemaal mensen in een klas zit en ik op mijn eigen tijd de informatie kan verwerken.
Maar ik wil eerst mijn brommerrijbewijs halen dus dat is mijn eerste project.
Heb je vrienden en onderneem je wel eens dingen met ze?
Ik heb geen vriendenquote:
[..]
Als ik je hier zo zie typen kan ik mij haast niet voorstellen dat je in gesprekken of contacten dan vast loopt.
Heb je vrienden en onderneem je wel eens dingen met ze?
Wel geprobeerd maar dat geeft mij vaak meer stress dan dat ik het leuk vind.
Ik doe wel veel dingen maar het liefst alleen.
Ik ga dus liever alleen naar de film, naar de winkel, de bieb.
Snap dat het irl ander is, maar hier op FOK! Is je communicatie meer dan primaquote:
[..]
Ik heb geen vrienden
Wel geprobeerd maar dat geeft mij vaak meer stress dan dat ik het leuk vind.
Ik doe wel veel dingen maar het liefst alleen.
Ik ga dus liever alleen naar de film, naar de winkel, de bieb.
Heb je ook psychosomatische klachten?
Wat je regelmatig ziet is bijvoorbeeld overgeven, hoofdpijn, etc. wanneer hoge stress wordt ervaren.
[ Bericht 7% gewijzigd door #ANONIEM op 11-07-2019 14:57:38 ]
Heb je wel huisdieren?quote:
[..]
Ik heb geen vrienden
Wel geprobeerd maar dat geeft mij vaak meer stress dan dat ik het leuk vind.
Ik doe wel veel dingen maar het liefst alleen.
Ik ga dus liever alleen naar de film, naar de winkel, de bieb.
Meestal auditieve, maar heel soms visueel.quote:
Je geeft ook aan hallucinaties te hebben, wat voor soort hallucinaties zijn dat eigenlijk?
Het varieert, door de medicatie heb ik ze niet meer zo veel maar als ik erg veel stress heb dan komen ze weer om de hoek kijken.
De auditieve zijn niet zo erg en ook niet beangstigend.
Het zijn dingen als stemmen die dingen tegen je zeggen, als je door de Jumbo loopt je rare demonische muziek hoort op die supermarkt radio.
Mijn moeder die mij roept terwijl ze 100 km verderop woont, rare schreeuwen horen, dingen horen vallen en dan is er niks gevallen.
Een keer hoorde ik bowsers lach
De visuele zijn erger.
Spinnen op de muur die de hele muur beslaan, gezichten die op me af vliegen, dode mensen in het meer.
Maar de visuele krijg ik niet vaak en vaak alleen als ik geen medicatie neem en veel stress heb.
Nu al een paar jaar er geen gehad.
Oh jeetjequote:
[..]
Meestal auditieve, maar heel soms visueel.
Het varieert, door de medicatie heb ik ze niet meer zo veel maar als ik erg veel stress heb dan komen ze weer om de hoek kijken.
De auditieve zijn niet zo erg en ook niet beangstigend.
Het zijn dingen als stemmen die dingen tegen je zeggen, als je door de Jumbo loopt je rare demonische muziek hoort op die supermarkt radio.
Mijn moeder die mij roept terwijl ze 100 km verderop woont, rare schreeuwen horen, dingen horen vallen en dan is er niks gevallen.
Een keer hoorde ik bowsers lach
De visuele zijn erger.
Spinnen op de muur die de hele muur beslaan, gezichten die op me af vliegen, dode mensen in het meer.
Maar de visuele krijg ik niet vaak en vaak alleen als ik geen medicatie neem en veel stress heb.
Nu al een paar jaar er geen gehad.
Had je op die momenten door dat het niet echt was?
Ik zie dat je een dagbesteding hebt en een opleiding tot kraamhulp wilt doen.
quote:
Ik hoor soms wel eens iemand mij naam roepen in een menigte of gezichten of gelaatstrekken die niet kloppen.
Ja, volgens mij hoort het bij autisme, maar ik ervaar pijn heel anders.quote:
[..]
Snap dat het irl ander is, maar hier op FOK! Is je communicatie meer dan prima
Heb je ook psychosomatische klachten?
Wat je regelmatig ziet is bijvoorbeeld overgeven, hoofdpijn, etc. wanneer hoge stress wordt ervaren.
Ik voel het vaak ook niet en kan ook niet aanvoelen als ik ziek wordt.
Ik ben een keer aangereden en heb mijn rug gebroken en ik probeerde meteen weg te lopen nadat ik bij kwam
De artsen waren helemaal flabbergasted dat ik aangaf niet veel pijn te hebben. Ziek zijn voel ik niet echt en tenzij er duidelijke symptomen zijn zoals overgeven blijf ik doorlopen en doen wat ik normaal doe omdat ik het gewoon niet voel.
Van de winter was ik ziek met de griep en dat duurde uiteindelijk 4 weken omdat ik geen rust nam.
Ik heb ook prikkelbare darm syndroom en bij erge stress laat dat zich wel horen.
En ik heb vanwege stress mijn teennagels eraf gepeuterd, dus ik denk dat dat psycho-somatisch is?
quote:
[..]
En ik heb vanwege stress mijn teennagels eraf gepeuterd, dus ik denk dat dat psycho-somatisch is?
Ja ik heb een katquote:
Ik kan echt zoveel beter met dieren als met mensen, en mijn kat helpt mij enorm in mijn welzijn.
Sinds ik hem heb maak ik mijn appartement veel beter schoon, heb ik een veel strakker schema en ik heb ook veel aan hem emotioneel gezien.
Ooit wil ik heel graag een hulp-hond maar volgens mij zijn die nogal duur
Soms wel, soms niet.quote:
[..]
Oh jeetje
Had je op die momenten door dat het niet echt was?
Ligt eraan hoe ik op dat moment ben.
Als ik veel waanideën heb en het gaat sowieso niet goed dan vaak niet.
Maar als het gewoon goed gaat en ik voel mij goed dan heb ik het wel vaak door.
Het helpt vaak om even om mij heen te checken of andere mensen ook een reactie hebben. Als iedereen blijft doen wat ze doen dan ligt het vaak aan mij.
Zou ik wel willen ja.quote:
Zou je weer willen terug integreren in de maatschappij? Een opleiding volgen of misschien ongeschoold werk?
Ik zie dat je een dagbesteding hebt en een opleiding tot kraamhulp wilt doen.
Maar alles op zijn tijd en niet te veel.
Eerste stap is mijn brommerrijbewijs halen en ik wil weer eens vrijwilligerswerk aanpakken.
Zo probeer ik stapjes te maken naar zelfstandigheid.
herkenbaarquote:
[..]
Ik hoor soms wel eens iemand mij naam roepen in een menigte of gezichten of gelaatstrekken die niet kloppen.
Ik zou dat echt niet kunnen.quote:
[..]
Zou ik wel willen ja.
Maar alles op zijn tijd en niet te veel.
Eerste stap is mijn brommerrijbewijs halen en ik wil weer eens vrijwilligerswerk aanpakken.
Zo probeer ik stapjes te maken naar zelfstandigheid.
Wat is het idee om bijv niet meteen te starten met je doelen? Is er gevaar dat je terugvalt in ouderlijk gedrag?
ja, das een dwang dingetje wat ik heb.quote:
https://www.mentalhealtha(...)g-or-dermatillomania
Ik ben ermee gediagnosticeerd en heb therapie geprobeerd maar het helpt niet echt.
Er is een zeer groot gevaar daarvan.quote:
[..]
Ik zou dat echt niet kunnen.
Wat is het idee om bijv niet meteen te starten met je doelen? Is er gevaar dat je terugvalt in ouderlijk gedrag?
Ik heb een persoonlijk begeleider en een trajectcoach en zij helpen mij ermee.
Zij helpen ook mij af te remmen en het sowieso in oog houden hoe het gaat.
Ai op die manierquote:
[..]
Er is een zeer groot gevaar daarvan.
Ik heb een persoonlijk begeleider en een trajectcoach en zij helpen mij ermee.
Zij helpen ook mij af te remmen en het sowieso in oog houden hoe het gaat.
Wanneer doe je het goed in de behandeling van een autist?quote:
[..]
Ja echt hoor, "maar je ziet er niet autistisch uit!
En "ooh, maar iedereen is wel een beetje autistisch hoor! "
"waarom neem je zoveel medicijnen? Dat is niet goed voor je!"
Mijn grootste frustratie zijn de mensen die totaal het tegenovergestelde doen en je behandelen alsof je 5 jaar bent.
Ik kwam eens op een familiefeest waarbij mijn (verre) tante uitriep tegen mij " Wat knap dat je bent gekomen! Dat moet heel moeilijk zijn voor jou! Het is zo knap wat jij hebt! Wij vinden het zo zielig voor jou"
Dan wil ik eigenlijk meteen weg. Ik vind het zo vervelend als mensen het zo moeten benadrukken.
Hoe bedoel je?quote:
[..]
Wanneer doe je het goed in de behandeling van een autist?
Ik hoor bij hoe je moet omgaan met mensen met een beperking vaak irritaties maar niet vaak hoe het dan wel moet, waardoor men het dus altijd verkeerd blijft doen.quote:
Ikzelf heb er bijv. heel veel aan gehad door mezelf te zien als iemand die echt iets kan bereiken ondanks dat ik niet normaal ben, wat bij jou dus als irritatie zal opwekken.
Ah zo.quote:
[..]
Ik hoor bij hoe je moet omgaan met mensen met een beperking vaak irritaties maar niet vaak hoe het dan wel moet, waardoor men het dus altijd verkeerd blijft doen.
Goeie vraag, ik vind het zelf het fijnst wanneer men mij serieus neemt.
Overschatten is een ding en onderschatten ook. Ik zou zeggen behandel mensen met beperkingen hoe je ook omgaat met andere leeftijdsgenoten.
Dus wanneer ik heen en weer wiebel, in plaats van mij ontwijken, of juist gaan staren, gewoon een praatje maken of gewoon vragen waarom ik dat doe.
Naast autist ben ik ook gewoon een mens en als ik ergens blij van wordt is wanneer iemand mij behandeld als een gelijke
Ja, ik heb meerdere relaties geprobeerd maar tot nu nog is het niet veel soeps voor mij.quote:
Daarom zeggen mensen dus ook 'iedereen is een beetje autistisch'quote:
[..]
Ah zo.
Goeie vraag, ik vind het zelf het fijnst wanneer men mij serieus neemt.
Overschatten is een ding en onderschatten ook. Ik zou zeggen behandel mensen met beperkingen hoe je ook omgaat met andere leeftijdsgenoten.
Dus wanneer ik heen en weer wiebel, in plaats van mij ontwijken, of juist gaan staren, gewoon een praatje maken of gewoon vragen waarom ik dat doe.
Naast autist ben ik ook gewoon een mens en als ik ergens blij van wordt is wanneer iemand mij behandeld als een gelijke
. Ze bedoelen het als zijnde een uitnodiging om toch deel te nemen aan de maatschappij en dat je er toch bij hoort. Het hoeft dus niet tot irritatie te leiden!Ja snap ik. Ik weet dat het vaak goed bedoeld is maar soms komt het een beetje gek over als ze dat zeggen wanneer je net hebt staan uit te leggen waarom je niet met oud en nieuw buiten kan gaan staan kijken bij het kabietschieten.quote:
[..]
Daarom zeggen mensen dus ook 'iedereen is een beetje autistisch'
Tis goed bedoeld maar het dekt de lading niet altijd.
quote:
[..]
Ja, ik heb meerdere relaties geprobeerd maar tot nu nog is het niet veel soeps voor mij.
Bedankt voor je antwoord.Welkom? Ik ben hier al ruim vijftien jaar.quote:
[..]
Hier op fok ben je onder gelijkgestemden. Welkom!
^Zó herkenbaar!quote:
[..]
Ja echt hoor, "maar je ziet er niet autistisch uit!
En "ooh, maar iedereen is wel een beetje autistisch hoor! "
"waarom neem je zoveel medicijnen? Dat is niet goed voor je!"
Mijn grootste frustratie zijn de mensen die totaal het tegenovergestelde doen en je behandelen alsof je 5 jaar bent.
Ik kwam eens op een familiefeest waarbij mijn (verre) tante uitriep tegen mij " Wat knap dat je bent gekomen! Dat moet heel moeilijk zijn voor jou! Het is zo knap wat jij hebt! Wij vinden het zo zielig voor jou"
Dan wil ik eigenlijk meteen weg. Ik vind het zo vervelend als mensen het zo moeten benadrukken.
Volgens mijn psychiater viel het wel onder autisme gezien dat soms symptomen zijn van autisme.quote:
Je zegt dat je hallucinaties en psychoses hebt (gehad), maar dat zijn toch aparte stoornissen die je er dan nog eens bij hebt? Dat is toch geen onderdeel van autisme?
Maar heel eerlijk, als je een gebroken been had had hij ook gezegd dat het autisme is dus zo zeker weet ik het niet.
Officieel heb ik autisme, psychosegevoeligheid, dwang, en een gevoeligheid voor depressie.
Oh ja en Dermatillomania.
Maar ik weet wel dat veel elkaar overlapt qua co-morbiditeit oid.
In een verzorgingstehuis,in de activiteitenbegeleiding, voor mensen met een verstandelijke beperking, ook in de activiteitenbegeleiding en een keer op zo'n kinderboerderij, in groenvoorziening.quote:
Je zegt een aantal keer dat je vrijwilligerswerk deed, maar wat deed je dan?
Voelt het fijn om nu buiten de kliniek te wonen, mis je het ' beschermde wonen' niet?
Heb je bijvoorbeeld geen terugval in je klachten gehad, want op jezelf gaan wonen zal heel spannend zijn geweest.
Kon je jezelf corrigeren met de hallucinaties? Ik heb een vriendin die onder stress pseudo-hallucinaties kan krijgen, ze ziet dan bijv de muur bewegen maar weet wel dat de muur niet echt beweegt. Voor haar een signaal dat ze het even wat rustiger aan moet doen.
Zie je persoonlijke ontwikkeling bij jezelf, ten opzichte van 2 jaar geleden bijvoorbeeld?
Zou je iets willen betekenen voor lotgenoten in de zin van mensen die in een moeilijke gezinssituatie opgroeien en/of in de psychiatrie zijn beland?
Bedankt voor je bedankjequote:
Ik vind het bijzonder om jouw verhaal te lezen en wil je daarvoor bedanken!
Voelt het fijn om nu buiten de kliniek te wonen, mis je het ' beschermde wonen' niet?
Heb je bijvoorbeeld geen terugval in je klachten gehad, want op jezelf gaan wonen zal heel spannend zijn geweest.
Kon je jezelf corrigeren met de hallucinaties? Ik heb een vriendin die onder stress pseudo-hallucinaties kan krijgen, ze ziet dan bijv de muur bewegen maar weet wel dat de muur niet echt beweegt. Voor haar een signaal dat ze het even wat rustiger aan moet doen.
Ik heb gelukkig nog enige bescherming, ik heb ambulante zorg en een persoonlijke begeleider.
Het was wel even schakelen gezien dit de eerste keer zelfstandig wonen voor mij is. Ik moest aan veel dingen wennen en in het begin was het ook best moeilijk. Ik heb het nog regelmatig moeilijk, een week geleden had ik even een klein terugvalletje waar ik enorm somber was en veel last had van nare gedachten.
Gelukkig gaat het deze week stukken beter maar ik zal altijd wel af en toe even wat minder zijn.
Ja, ik kan mezelf ook corrigeren met de hallucinaties.
In de weken voor de verhuizing en erna had ik ook weer even daar wat meer last van, dus dan weet ik dat ik rustig aan moet doen en niet te hard van stapel met dingen moet lopen.
Ik heb ook strategieën voor als het minder goed gaat, zoals ademhalingstechnieken, afleiding zoeken, sociaal contact zoeken, naar familie toe, en dat soort dingen
Bedankt voor je bedankjequote:
Dank voor je verhaal.
Zie je persoonlijke ontwikkeling bij jezelf, ten opzichte van 2 jaar geleden bijvoorbeeld?
Zou je iets willen betekenen voor lotgenoten in de zin van mensen die in een moeilijke gezinssituatie opgroeien en/of in de psychiatrie zijn beland?
Ja echt enorm verschil. 2 jaar geleden was ik nog niet in de mindset die ik nodig had om op mijzelf te gaan. Ik ben ook pas sinds een jaar of 2-3 niet meer depressief.
Ik heb de laatste 2 jaar geleerd hoe ik paniek onder controle krijg en hoe ik op tijd hulp vraag. Ik ben erg blij dat ik dat geleerd heb want het heeft me veel geholpen.
In de instelling waar ik zat heb ik ervaringsdeskundigen zien komen en gaan, vaak stopten ze zelf met werken omdat ze zo gefrustreerd waren dat ze niet serieus werden genomen.
Maar met de instelling waar ik zat was veel mis dus dit hoeft niet overal zo te zijn.
Ik wil niet ervaringsdeskundige worden voor mensen in instellingen, wel zou ik ooit wat willen doen voor kinderen in moeizame huishoudens.
Als kind werd ik nooit serieus genomen wanneer ik de klok luidde over mijn vader. Het was erg moeilijk want mijn vader was naar buiten toe een aardige man. Thuis dronk hij en zei hij de ergste dingen.
Wanneer ik het school vertelde nodigde zij mijn ouders uit op gesprek en eenmaal thuis werd het mij snel duidelijk dat ik dat nooit meer moest proberen.
Ook allemaal familieleden die wisten wat er gebeurde kwamen nooit voor mij en mijn zusje op.
Ik wil wel ooit er wat mee doen, want ik weet dat het erg vaak is dat er in families niet over bepaalde zaken gesproken wordt en kinderen vaak niet serieus worden genomen.
Waar helpen je begeleiders nu nog het meeste mee?
Ik vraag me af: wat houdt jóuw autisme in?
Bedankt voor het complimentquote:
Ik vind dat je het heel goed kan uitleggen. Is dit makkelijker, om schriftelijk te reageren? Ik vraag het omdat je vertelde dat je in een gesprek soms niet alles meekrijgt.
Waar helpen je begeleiders nu nog het meeste mee?
Ik vind het inderdaad veel makkelijker om schriftelijk te reageren. Ik kan nadenken over wat er is gezegd en gevraagd en daar in mijn eigen tijd een reactie op vormen.
In een gesprek gaat dat veel sneller en dan vang ik de helft niet op.
Nu helpen zij mij nog het meest bij het dag tot dag contact en kijken hoe het met mij gaat. Helpen dat ik wel elke dag wat contact heb en mijn ritme blijf aanhouden.
Wanneer het zoals vorige week minder goed gaat dan zijn ze er ook wat langer en zo nodig kunnen ze mee naar de huisarts wanneer het echt de verkeerde kant op gaat
Mijn autisme is de moeite met contact met mensen, het communiceren met mensen en sociale druk kunnen dragen.quote:
Tof dat je je verhaal wilt vertellen.
Ik vraag me af: wat houdt jóuw autisme in?
Buiten dat is het ook kleinere dingen als slecht met slechte geuren om kunnen gaan, panisch reageren op harde knallen en in paniek raken van onverwachte dingen.
Het liefst leef ik op een vast ritme, doe ik elke dag wat ik altijd die dag doe.
Mijn was bijvoorbeeld doe ik altijd op een woensdag en zondag, de wc op zaterdag, ik eet patat op zondag. Dat soort dingen.
En van die gekke obsessies over dingen die totaal niet relevant zijn voor mij.
Ik kan je alles over de sekte van Scientology vertellen maar niks over hoe je een vriendschap aanhoud
Oh, ik ken hem al een tijdje en kan de humor er wel van waarderen.quote:
Wat vind jij van de FOK-term 'zolderkamerautist'?
Ik heb dan alleen nooit op een zolderkamer gewoond dus voor mij gaat hij niet 100% op
Dit moet echt een vreselijke situatie zijn geweest voor jou en je zusje! Ik weet dat mensen met een stoornis uit het autistisch spectrum uitspraken soms erg letterlijk kunnen nemen en daar dan ook zeer diep gekwetst door kunnen zijn, wat soms pas na enkele dagen pas tot uiting komt. Ik denk dat je ondanks je 'gevoeligheden' een hele sterke dame bent!quote:
[..]
Bedankt voor je bedankje
Als kind werd ik nooit serieus genomen wanneer ik de klok luidde over mijn vader. Het was erg moeilijk want mijn vader was naar buiten toe een aardige man. Thuis dronk hij en zei hij de ergste dingen.
Wanneer ik het school vertelde nodigde zij mijn ouders uit op gesprek en eenmaal thuis werd het mij snel duidelijk dat ik dat nooit meer moest proberen.
Ook allemaal familieleden die wisten wat er gebeurde kwamen nooit voor mij en mijn zusje op.
Ik wil wel ooit er wat mee doen, want ik weet dat het erg vaak is dat er in families niet over bepaalde zaken gesproken wordt en kinderen vaak niet serieus worden genomen.
Heb je nog wel contact met je zusje en je ouders?
Fiepen (rigide fixatie) noemen ze dat toch? Ik heb ADHD en ik herken dat heel erg, bij ADHD noemen ze het alleen hyperfocus, maar het komt wel redelijk op hetzelfde neer. Ervaar jij dat fiepen als iets vervelends?quote:
[..]
Mijn autisme is de moeite met contact met mensen, het communiceren met mensen en sociale druk kunnen dragen.
Buiten dat is het ook kleinere dingen als slecht met slechte geuren om kunnen gaan, panisch reageren op harde knallen en in paniek raken van onverwachte dingen.
Het liefst leef ik op een vast ritme, doe ik elke dag wat ik altijd die dag doe.
Mijn was bijvoorbeeld doe ik altijd op een woensdag en zondag, de wc op zaterdag, ik eet patat op zondag. Dat soort dingen.
En van die gekke obsessies over dingen die totaal niet relevant zijn voor mij.
Ik kan je alles over de sekte van Scientology vertellen maar niks over hoe je een vriendschap aanhoud
Dit sprong er voor mij wel even uit. Ik ben nu zelf 40 en heb afgelopen jaar ook de diagnose autisme gekregen. Wat je hier schrijft is alsof ik mezelf zie schrijven. Het zelfde geldt voor het stukje communicatie; niet mondeling maar wel schriftelijk kunnen communiceren .... Dapper dat je je verhaal durft te vertellen en je ervaringen wil delen met ons!!quote:
[..]
Mijn autisme is de moeite met contact met mensen, het communiceren met mensen en sociale druk kunnen dragen.
Buiten dat is het ook kleinere dingen als slecht met slechte geuren om kunnen gaan, panisch reageren op harde knallen en in paniek raken van onverwachte dingen.
Friemelen (zoals in 'friemelkubus') vind ik echt keivies klinken.
Ik heb nog erg goed contact met mijn zusje en moeder.quote:
[..]
Dit moet echt een vreselijke situatie zijn geweest voor jou en je zusje! Ik weet dat mensen met een stoornis uit het autistisch spectrum uitspraken soms erg letterlijk kunnen nemen en daar dan ook zeer diep gekwetst door kunnen zijn, wat soms pas na enkele dagen pas tot uiting komt. Ik denk dat je ondanks je 'gevoeligheden' een hele sterke dame bent!
Heb je nog wel contact met je zusje en je ouders?
Met mijn vader heb ik al het contact verbroken.
Bedankt voor het compliment!
Ik ervaar het niet als iets vervelends, het houd me bezigquote:
[..]
Fiepen (rigide fixatie) noemen ze dat toch? Ik heb ADHD en ik herken dat heel erg, bij ADHD noemen ze het alleen hyperfocus, maar het komt wel redelijk op hetzelfde neer. Ervaar jij dat fiepen als iets vervelends?
Zo ben ik altijd wel opzoek naar meer informatie erover en kan ik een leuk onderwerp aansnijden voor mensen die ook die interesse hebben (niet veel
)Ik ook, ik heb die psychopaat op een gegeven moment knockout geslagen, toen ie na een paar minuten wakker werd, heb ik het me toch op een rennen gezetquote:
[..]
Ik heb nog erg goed contact met mijn zusje en moeder.
Met mijn vader heb ik al het contact verbroken.
Bedankt voor het compliment!
ik heb nog nooit in een film of serie gezien hoe een 16jarige zoon zijn vader knockout sloeg, maar ik heb het echt gedaan
klootzak
Dankjequote:Op donderdag 11 juli 2019 20:40 schreef DJMO het volgende:
[..]
Dit sprong er voor mij wel even uit. Ik ben nu zelf 40 en heb afgelopen jaar ook de diagnose autisme gekregen. Wat je hier schrijft is alsof ik mezelf zie schrijven. Het zelfde geldt voor het stukje communicatie; niet mondeling maar wel schriftelijk kunnen communiceren .... Dapper dat je je verhaal durft te vertellen en je ervaringen wil delen met ons!!
Ik ken veel oudere vrouwen die nooit een diagnose hebben gehad maar ik vrij zeker van ben dat ze het hebben.
Het jammere ervan is dat ze vaak door familie en vrienden als raar worden bestempeld en nooit helemaal worden begrepen.
Heel veel succes met je diagnose!
Ja ik ken stimming wel.quote:
Ben je in al je jaren behandeling/begeleiding een mooi Nederlands woord voor 'stimming' (repetitieve bewegingen, soort 'tics') tegengekomen? Ik loop nu ruim een jaar in ASS-land en niemand lijkt te weten hoe je dit noemt.
Friemelen (zoals in 'friemelkubus') vind ik echt keivies klinken.
Ik heb dat heel erg, veel heen en weer gaan met mijn lichaam, in de rij nooit stil blijven staan maar altijd een beetje "zwiegen", altijd met mijn handen zoeken naar iets om mee te friemelen.
Ik ken echt enorm veel mensen met autisme die stimmen. Het komt vaker voor dan je denkt.
Bestaan kloosters dan nog?quote:
Misschien een rare vraag, maar heb je ooit overwogen om het klooster in te gaan? Lijkt me eigenlijk een levenswijze die zeer goed past bij iemand met een zwaardere vorm van autisme. Heel veel structuur, weinig sociale vaardigheden nodig. En aangezien het niet hebben van relaties en vriendschappen lang niet zo'n grote opoffering is als voor andere mensen...
Mocht ik in 1860 geboren worden dan was het een reële optie geweest.
Nu zou ik dat echt niet willen, want dan moet ik mijn grootste liefde opgeven
SPOILERinternet
Ik beweeg ook constant, meestal compleet onschuldig. Behalve als ik écht veel stress heb, dan ga ik mezelf bijten en anderszins pijn doen. Maar mijn vraag was of jij de juiste Nederlandse term weet. Ik niet, namelijk.quote:
[..]
Ja ik ken stimming wel.
Ik heb dat heel erg, veel heen en weer gaan met mijn lichaam, in de rij nooit stil blijven staan maar altijd een beetje "zwiegen", altijd met mijn handen zoeken naar iets om mee te friemelen.
Ik ken echt enorm veel mensen met autisme die stimmen. Het komt vaker voor dan je denkt.
Ik ken wel dat verhaal van Ciske de Rat, en eigenlijk had hij groot gelijk. Te zot voor woorden dat hij straf kreeg, gewoon zelfverdediging na jaren van mishandeling.quote:
[..]
Ik ook, ik heb die psychopaat op een gegeven moment knockout geslagen, toen ie na een paar minuten wakker werd, heb ik het me toch op een rennen gezet
ik heb nog nooit in een film of serie gezien hoe een 16jarige zoon zijn vader knockout sloeg, maar ik heb het echt gedaan
klootzak
Maar die ging ook wat verder, die vermoorde gelijk zijn moeder.
Ik heb mijn vader nooit durven slaan, hij had qua grootte nog wat meer dan ik, dus dat was geen optie.
Maar er wel vaak over gedacht destijds.
Bestaan zeker wel. Op het AutiVrouw-forum zit een non, die in het klooster zit en dagelijks internettoegang heeftquote:
[..]
Bestaan kloosters dan nog?
Mocht ik in 1860 geboren worden dan was het een reële optie geweest.
Nu zou ik dat echt niet willen, want dan moet ik mijn grootste liefde opgevenSPOILERinternet
Hoewel.. ze is al een tijdje niet online geweest. Hoop dat alles okee is met haar..
Ik heb het altijd gekend als wiebelen. Ken ook de juiste Nederlandse definitie er niet voor. Volgens mij is die er ook niet.quote:
[..]
Ik beweeg ook constant, meestal compleet onschuldig. Behalve als ik écht veel stress heb, dan ga ik mezelf bijten en anderszins pijn doen. Maar mijn vraag was of jij de juiste Nederlandse term weet. Ik niet, namelijk.
Ik herken dat stuk over jezelf pijn doen ook bij echte stress helaas. Dat voelt meer als mijzelf een fysieke prikkel te geven om het emotionele niet te voelen.
ik en mijn zus en moeder zijn ook fysiek en geestelijk mishandeldquote:
[..]
Ik ken wel dat verhaal van Ciske de Rat, en eigenlijk had hij groot gelijk. Te zot voor woorden dat hij straf kreeg, gewoon zelfverdediging na jaren van mishandeling.
Maar die ging ook wat verder, die vermoorde gelijk zijn moeder.
Ik heb mijn vader nooit durven slaan, hij had qua grootte nog wat meer dan ik, dus dat was geen optie.
Maar er wel vaak over gedacht destijds.
op de middelbare school kwam ik er achter dat andere kinderen niet geslagen werden
ik zou het zo weer doen -knip-
[ Bericht 0% gewijzigd door #ANONIEM op 11-07-2019 23:17:42 (Kanker mag je achterwege laten.) ]
Het zou geen leven voor mij zijn denk ik. Te strak, en zo groot is mijn geloof niet dat ik er de hele dag over wil denken.quote:
[..]
Bestaan zeker wel. Op het AutiVrouw-forum zit een non, die in het klooster zit en dagelijks internettoegang heeft
Hoewel.. ze is al een tijdje niet online geweest. Hoop dat alles okee is met haar..
Dat is echt heel naar en bizar altijd wanneer andere kinderen die behandeling niet krijgen.quote:
[..]
ik en mijn zus en moeder zijn ook fysiek en geestelijk mishandeld
op de middelbare school kwam ik er achter dat andere kinderen niet geslagen werden
ik zou het zo weer doen,
[ Bericht 0% gewijzigd door Bosbeetle op 12-07-2019 00:04:32 ]
Ik zou er ook knettergek van worden. Niks voor mij!quote:
[..]
Het zou geen leven voor mij zijn denk ik. Te strak, en zo groot is mijn geloof niet dat ik er de hele dag over wil denken.
[ Bericht 50% gewijzigd door #ANONIEM op 11-07-2019 23:16:26 (Kanker mag je achterwege laten.) ]
Ik heb al je posts hier met plezier en een lach op mijn gezicht gelezenquote:
[..]
Oh, ik ken hem al een tijdje en kan de humor er wel van waarderen.
Ik heb dan alleen nooit op een zolderkamer gewoond dus voor mij gaat hij niet 100% op
Wat een vrolijkheid, openheid en enthousiasme en lief om te horen dat je zo goed met je kat bent 
en niet op vrienden zit te wachten Geen enkele last van schaamte blijkbaar; dat zouden meer mensen moeten doen
Ach, wie weet kom je ooit in hyperfocusquote:
[..]
Het zou geen leven voor mij zijn denk ik. Te strak, en zo groot is mijn geloof niet dat ik er de hele dag over wil denken.
Nee haha, lijkt me echt niksquote:
[..]
Ik zou er ook knettergek van worden. Niks voor mij!
Bahquote:
dat spugen ook, mijn vader spuugde me in mijn gezicht, voordat ie los ging
Dankje!quote:
[..]
Ik heb al je posts hier met plezier en een lach op mijn gezicht gelezen
Geen enkele last van schaamte blijkbaar; dat zouden meer mensen moeten doen
Het leven zou raar moeten lopen wil ik in een klooster wonen.quote:
[..]
Ach, wie weet kom je ooit in hyperfocus
Maar zeg nooit nooit he.
Fijne avond iedereen
normaal gesproken, zou ik zeggen, blijf wakker mutsquote:
Ik ga naar bed, ben er morgen weer voor vragen.
Fijne avond iedereen
maar nu, goede nacht
Lees even de eerste paar posts van het topic aub.quote:
kliniek, welke kliniek? er zijn er zoveel
je kan ze mee laten doen in een balspel, het ziet er nogal onhandig uit, je pikt ze er zo uitquote:
Kun je herkennen aan een ander of hij zij autisme heeft en waaraan herken je dit?
Ik heb wel een aantal vragen:
- Denk je dat je autisme is veroorzaakt door je thuissituatie of is het erfelijk geweest?
- Je zei dat je ouders klaagden over een 'lastig' kind toen je jonger was. Wat was er precies 'lastig'?
- Zou je zelf kinderen willen in de toekomst?
- Heb je rare/ beangstigende dingen meegemaakt in de kliniek?
- Hoe ziet zo'n crisisopname eruit?
Onwetendheid is vaak reden tot onbegrip en een negatief beeld vanuit de samenleving en alles wat anders is krijgt al snel een stempel.
Ik 'liep' deze week tegen een geval van autisme aan. Het topic lezende zet me in ieder geval op het spoor dat ik zaken over haar met haar moet bespreken en niet hier of met haar moeder....
Dank je wel voor die open deur.quote:
[..]
Ah zo.
Goeie vraag, ik vind het zelf het fijnst wanneer men mij serieus neemt.
Overschatten is een ding en onderschatten ook. Ik zou zeggen behandel mensen met beperkingen hoe je ook omgaat met andere leeftijdsgenoten.
Dus wanneer ik heen en weer wiebel, in plaats van mij ontwijken, of juist gaan staren, gewoon een praatje maken of gewoon vragen waarom ik dat doe.
Naast autist ben ik ook gewoon een mens en als ik ergens blij van wordt is wanneer iemand mij behandeld als een gelijke
Ik denk dat ik nu wel goed andere autisten kan herkennen.quote:
Kun je herkennen aan een ander of hij zij autisme heeft en waaraan herken je het dan?
Het zit hem in veel dingen, soms kan een loopje of een houding het al weggeven.
Vaak erg star lopen, mensen niet aankijken, bij mijzelf is het met mijn arm schudden.
Niet omhoog kijken naar de omgeving maar geconcentreerd naar beneden kijken.
Vaak zit het hem ook in het sociale contact en de omgang.
Mensen die ongewoon lomp zijn, rare dingen zeggen en vaak niet doorhebben dat ze kwetsend zijn.
Mijn ervaring is dat hoe lager het niveau, hoe duidelijker deze symptomen worden. Ik denk dat dat is omdat mensen met een verstandelijke handicap die niet altijd zo kunnen verbloemen als mensen met hoog functionerend autisme kunnen.
Maar meestal zijn er altijd wel tekens, alleen moet je goed kijken.
Voorbeeld van duidelijk autisme vind ik in dit youtube kanaal dat ik volg:
Minder duidelijk is deze:
Maar het is beide autisme, en er zijn bij beide gevallen tekens zichtbaar. Alleen bij de een meer dan de ander.
Het zit hem ook vaak in kleine dingen, zoals rare gewoontes met eten, rituelen rond naar bed gaan of bepaalde schema's die aangehouden moeten worden.
Ik heb het gevoel dat mijn autisme overal in verweven zit, het zit in elk gedrag dat ik toon en elke beslissing dat ik maak. Ik denk dat dit ook bij anderen zo is.
Ik heb 2 vrouwen in de familie waar ik erg sterk bij denk dat ze autisme hebben. Beide zijn over 50 jaar en zijn nooit gediagnosticeert. Ik weet zeker dat beide dit ook willen, maar meer vanwege het stigma van de tijd waarin zij zijn opgevoed rond hulp zoeken voor mentale problemen.
Beide vrouwen worden altijd over geroddeld en gepraat in de familie, niemand kan goed met hen omgaan, zelfs hun kinderen niet echt.
Ze zeggen rare dingen, komen keihard uit de hoek en niemand snapt hen echt. Zijzelf snappen ook niemand, en zo is de cirkel rond.
Het is apart voor mij, gezien het erg duidelijk is dat ze autisme hebben.
Echter wordt er over mij niet zo hard geoordeeld als over hun, en dat is best wrang.
Maar even terugkomend op je vraag, ik kan het wel herkennen. Soms zie ik iemand lopen en dan zie ik het gewoon aan de lichaamshouding of de manier van praten dat diegene meer heeft.
het is erfelijk, het is geen stoornis, je wordt zo geboren en het gaat niet overquote:
Wat goed dat je je zo openstelt!
Ik heb wel een aantal vragen:
- Denk je dat je autisme is veroorzaakt door je thuissituatie of is het erfelijk geweest?
- Je zei dat je ouders klaagden over een 'lastig' kind toen je jonger was. Wat was er precies 'lastig'?
- Zou je zelf kinderen willen in de toekomst?
- Heb je rare/ beangstigende dingen meegemaakt in de kliniek?
- Hoe ziet zo'n crisisopname eruit?
Dankje!quote:
Wat goed dat je je zo openstelt!
Ik heb wel een aantal vragen:
- Denk je dat je autisme is veroorzaakt door je thuissituatie of is het erfelijk geweest?
- Je zei dat je ouders klaagden over een 'lastig' kind toen je jonger was. Wat was er precies 'lastig'?
- Zou je zelf kinderen willen in de toekomst?
- Heb je rare/ beangstigende dingen meegemaakt in de kliniek?
- Hoe ziet zo'n crisisopname eruit?
Autisme is volgens mij altijd aangeboren.
Je krijgt geen autisme door een bepaalde situatie.
Ik denk wel dat mijn autisme erfelijk is. Ik zie in de generatie boven mij veel herkenningstekenen van autisme.
Mijn vader dacht dat ik lastig deed alleen om hem te pesten. Dat ik expres geen contacten op school maakte, dat ik expres in paniek was en heel huilerig rond feestdagen en vakanties waar mijn ritme weg was, dat mijn extreme angsten gewoon verzonnen waren.
Hij zei ook dat kinderen die gepest werden het verdiend hadden (ik ook) en dat ik maar zelfmoord moest plegen want hij had het gehad met mij.
Mijn moeder vond mij niet zozeer lastig, ze vond het erg moeilijk voor wat de toekomst voor mij zou brengen en of ik ooit gelukkig zou worden en mijn plek zou vinden.
Ze deed erg haar best dat ik er bij hoorde, maar dit lukte nooit.
Ik weet nog niet of ik kinderen wil ooit. Ik zou het nu nog niet willen, maar misschien ooit wel.
Ik heb best veel beangstigende dingen meegemaakt op de kliniek en tijdens mijn opname bij de crisis.
Het ergst was wanneer er een jongen geplaatst werd in de kliniek die behoorlijk agressief was. De jongen had een obsessie met mensen wurgen en moest 24/7 bewaakt worden. Hij hoorde totaal niet thuis op de kliniek en dit werd door iedereen van de begeleiding en het beleid beaamd maar toch heeft hij er 1.5 jaar gezeten omdat ze geen andere plek voor hem konden vinden.
Uiteindelijk is hij weggehaald daar toen hij het gebouw in de fik wilde steken. Van wat ik nu weet krijgt hij waarschijnlijk TBS
Er waren bepaalde begeleiding ook die cliënten niet zo serieus namen. Die kwamen te pas en te onpas binnen op je kamer, ook als je weg was. Ook als je afspraken had dat ze dat niet zomaar mochten doen.
Een aantal kwamen ook met de gekste dingen als excuus om zichzelf binnen te laten, zoals dat ze ranja hadden gemaakt of dat er een brief voor je was, terwijl je gewoon een eigen brievenbus had en de brief in kwestie gewoon spam was.
Ik heb zelfs een begeleiding meegemaakt die zich binnenliet als ik weg was en met mijn kat ging spelen.
Klachten over veiligheid werden totaal niet serieus genomen, en er was een behoorlijk wanbeleid in het team. Ik heb begeleiding gezien die schreeuwpartijen hadden met elkaar op de gang.
Ik heb begeleiding gezien die bewust te hard optraden en maar al te graag fysiek werden met iemand waar het niet nodig was.
Tussen de cliënten en begeleiding, was het meest beangstigend de begeleiding die zich niet aan grenzen hielden, graag fysiek ingrepen en wanneer je niet gehoord werd wanneer je aangaf je niet veilig te voelen.
Ik ben ook erg blij dat er nu niemand meer zomaar mijn appartement opkomt, dit is het grootste plezier wat ik nu heb in tegenstelling tot de kliniek.
Toen ik werd opgenomen in de crisis was ik 18 en was ik nog nooit opgenomen. Ik was echt doodsbang en dacht helemaal dat het een situatie zou worden als in one flew over the cuckoos nest.
Niks was minder waar, de mensen waren eigenlijk vrij normaal die opgenomen waren en het was meer als een soort ziekenhuis opname dan een gekkenhuis.
Ik kwam tot rust daar van de situatie thuis en kon dingen eindelijk van een afstand bekijken.
Ik weet nog dat ik echt heel veel wandelde, en ik deed veel met creatieve therapie.
Heb je ooit een klacht ingediend tegen je eerste psychiater? Je bent op jonge leeftijd daar terechtgekomen en als hij je beter had kunnen helpen had je minder moeilijke jaren hoeven doorlopen. Of zie je dit anders?
De opmerking dat meisjes geen autisme krijgen kan niet door de beugel in zijn beroep en dat vind ik heel jammer voor je en voor alle anderen die daar de dupe van zijn geworden.
Het is wel heel fijn dat je uiteindelijk na zoveel jaar een goede psychiater bent tegengekomen die wél naar jou wilde luisteren en een diagnose kon stellen. Zo te lezen heeft het je veel goed gedaan.
De hulp die je nu krijgt, klinkt alsof je daar heel tevreden mee bent, klopt dat? Blijf je deze hulp krijgen of moet dit worden afgebouwd op termijn?
Met hoeveel mensen woon je eigenlijk in de instelling?
Werd je soms niet meegetrokken in negatieve gedachten van anderen?
Je komt hier erg open, vriendelijk en positief over. Leuk om je te lezen.
Dankje!quote:
Ik juich meer 'VWJW' topics met een onderwerp in deze categorie toe!
Onwetendheid is vaak reden tot onbegrip en een negatief beeld vanuit de samenleving en alles wat anders is krijgt al snel een stempel.
Ik had besloten om dit te doen nadat ik een filmpje van een bekende youtuber die een "insane asylum" ging nabootsen.
Ik vind het altijd erg jammer dat mensen bij het woord psychiatrisch ziekenhuis gelijk denken aan isoleerkamers en straight jackets.
Ik heb nog nooit een isoleerkamer gezien en al helemaal nog nooit een straight jacket.
Mensen worden eigenlijk bijna nooit gefixeerd, tenzij het niet anders kan, en meestal kiest men voor de meeste humane manier om iemand te behandelen.
Dat was best lastig, en was het moeilijkst voordat ik dagbesteding had.quote:
Hoe pak je je levensritme weer op na zo'n lange periode in een kliniek?
Voordat ik dagbesteding had, had ik overdag niet veel te doen, dus dan had ik voor mijzelf wat regels gezet.
Zoals een strak nacht-dag ritme aanhouden, wekker elke dag om 8:00 uur en er dan ook uit.
Elke dag moest ik er van mezelf even uit, al is het maar om boodschappen te doen of om naar de kringloop te gaan oid.
Met dagbesteding is het wat makkelijker want ik weet nu wat ik elke dag doe en heb meer te doen ook.
Fijn om te horen!quote:
Fijn dat je dit met ons wilt delen. Begrip voor hoe anderen functioneren is altijd goed natuurlijk.
Ik 'liep' deze week tegen een geval van autisme aan. Het topic lezende zet me in ieder geval op het spoor dat ik zaken over haar met haar moet bespreken en niet hier of met haar moeder....
[..]
Dank je wel voor die open deur.
Ik weet zeker dat zij het ook erg op prijs zal stellen
Niet iedereen weet dat, en dat is niet erg.quote:
[..]
het is erfelijk, het is geen stoornis, je wordt zo geboren en het gaat niet over
Minder leuk vind ik altijd die mensen die beweren het van een vaccinatie te kunnen krijgen.
Zeker!quote:
in combinatie met een verstandelijke beperking, kan autisme nogal aggressief gedrag opleveren
Ik heb een man gekend waarbij zodra het hem onduidelijk werd, hij de hele boel kort en klein sloeg.
Gelukkig zou hij nooit iets tegen een persoon doen, maar er is wel menig raam doorgeslagen door hem en menig kraan eruit gerukt.
Het was een hele lieve aardige man, maar door zijn verstandelijke beperking kon hij absoluut niet omgaan met onduidelijkheden.
Bedankt voor je complimentquote:
Wat een nare thuissituatie heb je gehad, hoe gaat het nu met je zusje?
Heb je ooit een klacht ingediend tegen je eerste psychiater? Je bent op jonge leeftijd daar terechtgekomen en als hij je beter had kunnen helpen had je minder moeilijke jaren hoeven doorlopen. Of zie je dit anders?
De opmerking dat meisjes geen autisme krijgen kan niet door de beugel in zijn beroep en dat vind ik heel jammer voor je en voor alle anderen die daar de dupe van zijn geworden.
Het is wel heel fijn dat je uiteindelijk na zoveel jaar een goede psychiater bent tegengekomen die wél naar jou wilde luisteren en een diagnose kon stellen. Zo te lezen heeft het je veel goed gedaan.
De hulp die je nu krijgt, klinkt alsof je daar heel tevreden mee bent, klopt dat? Blijf je deze hulp krijgen of moet dit worden afgebouwd op termijn?
Met hoeveel mensen woon je eigenlijk in de instelling?
Werd je soms niet meegetrokken in negatieve gedachten van anderen?
Je komt hier erg open, vriendelijk en positief over. Leuk om je te lezen.
Met mijn zusje gaat het goed, ze heeft haar vrede met het verleden gevonden.
Ik heb er nooit aan gedacht om een klacht in te dienen tegen die psychiater. Ik denk ook niet dat ik het zou durven eerlijk gezegd.
Het was niet zo'n leuke man en ik wil liever niet meer over die tijd nadenken. Ik weet dat wanneer ik een klacht indien ik veel en ook lang moet nadenken over wat er was gebeurd, en ik wil die wond liever niet meer open halen.
Bovendien laat ik het verleden altijd liever voor wat het was en kijk ik altijd vooruit.
Het was een man van de oude stempel, ik ben het niet eens met zijn gedachtegoed maar gelukkig is hij inmiddels met pensioen.
Ik ben zeer tevreden met de hulp die ik nu krijg ja. Hele aardige mensen die mij ook serieus nemen. Ik kan nu nog niet zeggen of ik het ooit afbouw, het is allemaal nog vrij nieuw allemaal voor mij en ik zie wel hoe het loopt
Ik woonde met 16 mensen op mijn afdeling, en in totaal zaten er zo'n 60 mensen in het gebouw.
Het was inderdaad erg makkelijk om je te laten meeslepen op het gedrag van een ander. Wanneer sommige cliënten een bepaalde stemming hadden dan zat die stemming ook gelijk in de hele afdeling.
Je kon soms horen hoe veel mensen bij het gezamenlijke eten zaten aan hoe hard een bepaalde cliënt met de deur sloeg.
Vaak wanneer ik het onveilig vond bleef ik gewoon op mijn kamer.
Ik heb daar ook veel last van gehad toen ik op mijzelf ging, ik heb nog bij harde geluiden buiten of hard gepraat/geschreeuw dat ik gelijk mij gestressed voel.
Ik merkte ook op de afdeling dat er vaak een domino effect was.
Wanneer een bepaalde cliënt ging flippen zag je vaak dat dan cliënt B,D en E snel volgde. Ik heb altijd vermoed dat die vaak gewoon een reden zochten om agressief te worden en/of te gaan schreeuwen.
Wanneer dit gebeurde ging ik nog wel eens de stad in of nam ik de bus naar mijn moeder want wanneer dit gebeurde hoefde je niet te verwachten dat er nog tijd voor je was. De begeleiding was dat vaak alleen nog maar bezig van het blussen van brandjes.
Maar dat bovenste filmpje geeft mij echt rillingen. Wat een griezel is die man en wat een kwal van een vent om zijn dochter zo uit te leveren op internet. Hij praat tegen haar maar het is enkel bedoeld voor het publiek. Autisme of niet, hier wordt een weerloos kind publiekelijk vernederd. Hoe hij haar terechtwijst als ze uit een flesje drinkt. En passant geeft hij aan het einde ook zijn zoon(?) nog een sneer over zijn kleding ten overstaan van de kijkers op youtube. Een hond wordt doorgaans nog beter behandeld, in mijn onbescheiden mening.
Ik ben ADD en niet ADHD, zoals de rest van de familiequote:
[..]
Niet iedereen weet dat, en dat is niet erg.
Minder leuk vind ik altijd die mensen die beweren het van een vaccinatie te kunnen krijgen.
ik zal altijd iets anders reageren dan niet ADD of ADHD
als kind was ik nogal afwezig, maar dat leek alleen maar zo, ik zat meestal iets anders te doen en lette nog steeds op
dagdromen
ik heb laatst een dure koptelefoon gekocht en ik had dat al veel eerder moeten doen, de volgende keer gooi ik er nog 200 euro bovenop
ik kan daar eigenlijk ook niet tegen, je ziet het niet, maar ik voel dat 3 keer zo hardquote:
[..]
Bedankt voor je compliment
Met mijn zusje gaat het goed, ze heeft haar vrede met het verleden gevonden.
Ik heb er nooit aan gedacht om een klacht in te dienen tegen die psychiater. Ik denk ook niet dat ik het zou durven eerlijk gezegd.
Het was niet zo'n leuke man en ik wil liever niet meer over die tijd nadenken. Ik weet dat wanneer ik een klacht indien ik veel en ook lang moet nadenken over wat er was gebeurd, en ik wil die wond liever niet meer open halen.
Bovendien laat ik het verleden altijd liever voor wat het was en kijk ik altijd vooruit.
Het was een man van de oude stempel, ik ben het niet eens met zijn gedachtegoed maar gelukkig is hij inmiddels met pensioen.
Ik ben zeer tevreden met de hulp die ik nu krijg ja. Hele aardige mensen die mij ook serieus nemen. Ik kan nu nog niet zeggen of ik het ooit afbouw, het is allemaal nog vrij nieuw allemaal voor mij en ik zie wel hoe het loopt
Ik woonde met 16 mensen op mijn afdeling, en in totaal zaten er zo'n 60 mensen in het gebouw.
Het was inderdaad erg makkelijk om je te laten meeslepen op het gedrag van een ander. Wanneer sommige cliënten een bepaalde stemming hadden dan zat die stemming ook gelijk in de hele afdeling.
Je kon soms horen hoe veel mensen bij het gezamenlijke eten zaten aan hoe hard een bepaalde cliënt met de deur sloeg.
Vaak wanneer ik het onveilig vond bleef ik gewoon op mijn kamer.
Ik heb daar ook veel last van gehad toen ik op mijzelf ging, ik heb nog bij harde geluiden buiten of hard gepraat/geschreeuw dat ik gelijk mij gestressed voel.
Ik merkte ook op de afdeling dat er vaak een domino effect was.
Wanneer een bepaalde cliënt ging flippen zag je vaak dat dan cliënt B,D en E snel volgde. Ik heb altijd vermoed dat die vaak gewoon een reden zochten om agressief te worden en/of te gaan schreeuwen.
Wanneer dit gebeurde ging ik nog wel eens de stad in of nam ik de bus naar mijn moeder want wanneer dit gebeurde hoefde je niet te verwachten dat er nog tijd voor je was. De begeleiding was dat vaak alleen nog maar bezig van het blussen van brandjes.
en maar stoer doen, maar ik ben heel erg gevoelig voor dat soort stress, fysiek zou ik zo kunnen meehakken, maar ik ga er emotioneel aan kapot
er zijn overlappingen met ADD en standaard autisme
ik kan het meestal erg goed met ze vinden en voel me meestal thuis bij autisten, misschien zit het hem in dat hele kleine verschil en gaat het beter dan autisten met autisten
In mijn PDS tijd had ik te weinig energie om goed te functioneren. Heb wel opleidingen afgemaakt, puur op wilskracht, maar sociaal liep het niet zo vlotjes.
Met acupunctuur ben ik van die PDS afgeholpen, en heb genoeg energie. Maar ik heb het nog steeds niet op schreeuwen.
Ik snap je mening wel hoor, ik deel die wel. Ik deelde hem vooral omdat je er goed kan zien hoe autisme is bij iemand van een wat lager niveau.quote:
Nogmaals bedankt voor je antwoorden! Zo te lezen kom je uit een disfunctionele familie, fijn dat er een plek is voor jezelf om alles te verwerken en te groeien.
Maar dat bovenste filmpje geeft mij echt rillingen. Wat een griezel is die man en wat een kwal van een vent om zijn dochter zo uit te leveren op internet. Hij praat tegen haar maar het is enkel bedoeld voor het publiek. Autisme of niet, hier wordt een weerloos kind publiekelijk vernederd. Hoe hij haar terechtwijst als ze uit een flesje drinkt. En passant geeft hij aan het einde ook zijn zoon(?) nog een sneer over zijn kleding ten overstaan van de kijkers op youtube. Een hond wordt doorgaans nog beter behandeld, in mijn onbescheiden mening.
Ik ben een tijdje geleden gestopt met het volgen van dat kanaal omdat die vader nogal zijn dochter uitbuit, en er elke keer van dat soort click bait filmpjes van maakt.
Ik vind het soms wel erg dubbel, zoals bij de serie van 5 days inside. In een aflevering gaat Baue? 5 dagen in een instelling voor mensen met een verstandelijke handicap. Op de laatste aflevering is hij bij mensen die zeer zwak begaafd zijn.
Aan de ene kant is het mooi dat het volk nu eens kunnen zien hoe het eraan toe gaat in zo'n instelling en het helpt tegen het stigma, aan de andere kant hebben die mensen die zo zwak begaafd zijn geen toestemming gegeven en ze worden zeer kwetsbaar op beeld gezet.
Ik vind het altijd moeilijk dat soort dingen.
Net als die documentaire over Kees Momma.
Die ouders, of íemand in de productie had kunnen bedenken dat het internet ermee aan de haal zou kunnen gaan.
Ik ben nog altijd aan het sparen voor zo'n koptelefoon met active noise control.quote:
[..]
Ik ben ADD en niet ADHD, zoals de rest van de familie
ik zal altijd iets anders reageren dan niet ADD of ADHD
als kind was ik nogal afwezig, maar dat leek alleen maar zo, ik zat meestal iets anders te doen en lette nog steeds op
dagdromen
ik heb laatst een dure koptelefoon gekocht en ik had dat al veel eerder moeten doen, de volgende keer gooi ik er nog 200 euro bovenop
Een keer opgehad in de media markt en het was een wereld van verschil.
Maar voorlopig zal ik die nog niet kunnen halen, gezien ik nog steeds bezig ben om de borg te kunnen betalen in termijnen.
Volgens mij zijn er best grote overlappen tussen autisme en ADHD.quote:
[..]
ik kan daar eigenlijk ook niet tegen, je ziet het niet, maar ik voel dat 3 keer zo hard
en maar stoer doen, maar ik ben heel erg gevoelig voor dat soort stress, fysiek zou ik zo kunnen meehakken, maar ik ga er emotioneel aan kapot
er zijn overlappingen met ADD en standaard autisme
ik kan het meestal erg goed met ze vinden en voel me meestal thuis bij autisten, misschien zit het hem in dat hele kleine verschil en gaat het beter dan autisten met autisten
Ik weet niet of het met elkaar te maken heeft, ik weet wel dat mijn stress die mijn autisme opleverd, mijn PDS niet altijd ten goede komt.quote:
Ik herken wel het een en ander van wat je schrijft, heb zelf ook prikkelbare darm syndroom gehad. Denk je dat het een met het ander te maken heeft?
In mijn PDS tijd had ik te weinig energie om goed te functioneren. Heb wel opleidingen afgemaakt, puur op wilskracht, maar sociaal liep het niet zo vlotjes.
Met acupunctuur ben ik van die PDS afgeholpen, en heb genoeg energie. Maar ik heb het nog steeds niet op schreeuwen.
Maar mijn PDS is denk ik erfelijk gezien het voorkomt in mijn gehele familie.
Heb je een linkje voor die acupunctuur?
als ze van die gouden naalden in jouw oor prikken vallen ze er weer uitquote:
[..]
Ik weet niet of het met elkaar te maken heeft, ik weet wel dat mijn stress die mijn autisme opleverd, mijn PDS niet altijd ten goede komt.
Maar mijn PDS is denk ik erfelijk gezien het voorkomt in mijn gehele familie.
Heb je een linkje voor die acupunctuur?
ik weet niet of dit werkt dude, maar bij jou en mij gaat dit niet werken
Geen vraag van mij wel adviesquote:
[..]
Ik ben nog altijd aan het sparen voor zo'n koptelefoon met active noise control.
Een keer opgehad in de media markt en het was een wereld van verschil.
Maar voorlopig zal ik die nog niet kunnen halen, gezien ik nog steeds bezig ben om de borg te kunnen betalen in termijnen.
Als je zover bent probeer dan zowel die van bose (qc35ii) als die van sony (wh1000xm3)
Ik heb beiden, qua geluidskwaliteit en noise cancelling maakt het niet veel verschil eigenlijk. Qua gebruik heb ik liever de sony als ik eet (bij de bose krijg ik een ruis die ik bij de sony niet heb), maar de bose voor langere periodes omdat mijn oren daar wat minder warm door voelen.
het is het geld waard, ik heb zelf een van de mindere die sony, afgeprijst natuurlijk wh-h900nquote:
[..]
Geen vraag van mij wel advies
Als je zover bent probeer dan zowel die van bose (qc35ii) als die van sony (wh1000xm3)
Ik heb beiden, qua geluidskwaliteit en noise cancelling maakt het niet veel verschil eigenlijk. Qua gebruik heb ik liever de sony als ik eet (bij de bose krijg ik een ruis die ik bij de sony niet heb), maar de bose voor langere periodes omdat mijn oren daar wat minder warm door voelen.
voor 200 euro
die 400 euro voor de beste versie, ga je gewoon erg van genieten
het is bitchin nbad, echt zo relakst, doen gast doen, je gaat versteld staan, koop die mega 1 versie
nou dan verplaatst ik me naar je kat, ik kan dat soort dingen, heb ik voor gestudeerdquote:
[..]
Ja ik heb een kat
Ik kan echt zoveel beter met dieren als met mensen, en mijn kat helpt mij enorm in mijn welzijn.
Sinds ik hem heb maak ik mijn appartement veel beter schoon, heb ik een veel strakker schema en ik heb ook veel aan hem emotioneel gezien.
Ooit wil ik heel graag een hulp-hond maar volgens mij zijn die nogal duur
jouw kat denkt nu
"Chill the fuck out", dat denkt ie
je hebt nu ook een beetje rust weer nodig
kat heeft gelijk
Goed advies, bedanktquote:
[..]
Geen vraag van mij wel advies
Als je zover bent probeer dan zowel die van bose (qc35ii) als die van sony (wh1000xm3)
Ik heb beiden, qua geluidskwaliteit en noise cancelling maakt het niet veel verschil eigenlijk. Qua gebruik heb ik liever de sony als ik eet (bij de bose krijg ik een ruis die ik bij de sony niet heb), maar de bose voor langere periodes omdat mijn oren daar wat minder warm door voelen.
Dankje! Dat vind ik erg leuk om te horenquote:
Ik vind je stoer, hoe je opgestaan bent en steeds stapje bij stapje hebt gezet om weer je leven terug in je eigen handen te krijgen. Je komt over als een verstandige vrouw.
Helemaal mee eens, heel knap hoe door het leven gaatquote:
Ik vind je stoer, hoe je opgestaan bent en steeds stapje bij stapje hebt gezet om weer je leven terug in je eigen handen te krijgen. Je komt over als een verstandige vrouw.
En mensen die katten hebben zijn natuurlijk baas
• Heb je wel eens "heimwee" terug naar je kliniektijd ?
• Heb/hou je contact met "oud" bewoners of begeleiders uit die tijd ?
Wanneer dat zo lang een deel van je leven is (geweest) wordt dat denk ik een deel van je, als een soort veilige "familie" bij/aan wie je niet zoveel hoeft uit te leggen of te verantwoorden.
• Heb je tips voor mensen die met jou om(willen)gaan ?
Ik bedoel wat kan/moet een ander doen en vooral laten om het contact te laten voortduren.
Wat is jouw gebruiksaanwijzing... wanneer je die eenmaal wat beter kent stelt het je ook in staat om binnen die kaders je "ding" te doen en de weg te vinden. Ms dan niet 8 uur/dag "vrijwilligers" werk doen of naar "buiten" maar bv. een uurtje met zus of zo. Je zal toch ook je toch op een voor jouw aangename wijze willen doorkomen.
• Je hobby is "internet", wat vind je daarvan zo "leuk aan of zijn er andere "passies" ?
... de informatie, de wereldwijde-afstand, of zoals je zegt "jouw" ritme of toch ergens in het sociaal deelnemen (je zit iig op een Fok!plaats). Zover ik mij dat wat kan pure regelmaat natuurlijk ook heel ontspannend zijn, weten wat komt geeft zalige rust.
Suc6 verder en bedenk dat het merendeel van de mensen wel ergens hun ding hebben en gros ook - de zg. supermensen - gewoon een k(l)eurige drol draait die flink kan geuren.
[ Bericht 0% gewijzigd door Vallon op 12-07-2019 23:41:50 ]
Ok.quote:
Hallo
Ik heb dus 7 jaar in een kliniek gewoond.
Het was een kliniek voor mensen met autisme en het was ook bedoeld als een woonvorm tot dat veranderde. Maar officieel was het altijd een kliniek.
Ik heb ervoor ook nog een aantal maanden doorgebracht op de crisisopname, dus daar kan je me ook over vragen.
Ik ben een vrouw van 25 jaar en op mijn 18 pas gediagnosticeerd met autisme.
Vraag maar raak
Denk je dat er grotere autisten zijn dan jij op Fok! ?
Hoe ziet jouw zolderkamer eruit?
Wat ik wel jammer vind is dat het nu lijkt alsof alle mensen met autisme dezelfde psychische problemen hebben die TS had. Dat is echt niet zo, weet ik uit ervaring van mensen in mijn omgeving.
Allereerst heeft TS een klotejeugd gehad, waar zij psychische schade heeft opgelopen door zijn opvoeding. Dit werd inderdaad wel verergerd doordat haar autisme niet gezien werd. Maar die problemen staan los van autisme.
Ten tweede zijn er heel veel soorten en gradaties van autisme. Je kunt echt niet zeggen dat het verhaal van TS een representatief voorbeeld is van iemand met autisme.
Ik vind het heel erg knap van TS dat zij haar verhaal hier doet
, alleen is het autisme 'maar' een deel van het hele verhaal. Ik hoop dat Fok!kers dat kunnen doorzien.Ik heb zelf diverse periodes gehad waar ik zelf last van depressie gehad heb, bij mij resulteert dat meestal in lusteloosheid. Wat mij in ieder geval heel erg helpt is regelmaat, mijn werk is dan ook enorm belangrijk omdat het mij kaders energie geeft.
Mijn vraag: Sport je wel? Ik heb zelf gemerkt dat sporten mij enorm hielp om me weer energie te geven waarmee ik uit mijn depressie kon komen, ik heb zelf niets met medicijnen, maar geloof hier wel heilig in.
Dankjewelquote:
[..]
Helemaal mee eens, heel knap hoe door het leven gaat
Wil je me een dm sturen over wie je denkt dat ik ben? Ik ben nieuwsgierigquote:Op vrijdag 12 juli 2019 22:38 schreef Cat-astrophe het volgende:
Ik denk dat ik je herken. En ook al zou je die user niet zijn, leuk dat je hieraan meedoet en wat fijn dat het zo goed met je gaat! Dankjewel voor je heldere uitleg over jouw aandoening en wat voor een effect het op jouw functioneren heeft.
En mensen die katten hebben zijn natuurlijk baas
quote:
Goed en een ontluisterend wijs verhaal. Ik denk ook dat onze maakbare wereld wel eens te veel vraagt aan houding en aanpassing van de gemiddelde mens.
• Heb je wel eens "heimwee" terug naar je kliniektijd ?
• Heb/hou je contact met "oud" bewoners of begeleiders uit die tijd ?
Wanneer dat zo lang een deel van je leven is (geweest) wordt dat denk ik een deel van je, als een soort veilige "familie" bij/aan wie je niet zoveel hoeft uit te leggen of te verantwoorden.
• Heb je tips voor mensen die met jou om(willen)gaan ?
Ik bedoel wat kan/moet een ander doen en vooral laten om het contact te laten voortduren.
Wat is jouw gebruiksaanwijzing... wanneer je die eenmaal wat beter kent stelt het je ook in staat om binnen die kaders je "ding" te doen en de weg te vinden. Ms dan niet 8 uur/dag "vrijwilligers" werk doen of naar "buiten" maar bv. een uurtje met zus of zo. Je zal toch ook je toch op een voor jouw aangename wijze willen doorkomen.
• Je hobby is "internet", wat vind je daarvan zo "leuk aan of zijn er andere "passies" ?
... de informatie, de wereldwijde-afstand, of zoals je zegt "jouw" ritme of toch ergens in het sociaal deelnemen (je zit iig op een Fok!plaats). Zover ik mij dat wat kan pure regelmaat natuurlijk ook heel ontspannend zijn, weten wat komt geeft zalige rust.
Suc6 verder en bedenk dat het merendeel van de mensen wel ergens hun ding hebben en gros ook - de zg. supermensen - gewoon een k(l)eurige drol draait die flink kan geuren.
Niet zozeer heimwee, ik zou eigenlijk nooit meer terug willen, maar ik moet wel erg wennen aan dat waar er eerst 20 ogen op je gericht zijn, er nu bijna niemand naar je kijkt.quote:• Heb je wel eens "heimwee" terug naar je kliniektijd ?
Het is erg wennen om veel meer op mijzelf aangewezen te zijn en dat ik bijvoorbeeld ook veel meer zelf moet bepalen en beslissen.
Wanneer ik paniek heb zal ik het ook zelf moeten oplossen en dat is soms nog wel eens moeilijk.
Dat valt nog wel mee eigenlijk. Ik heb niet de behoefte voor veel om nog contact mee te hebben, gezien het niet allemaal vrienden voor mij waren. Er waren veel cliënten die ik blij ben om achter te laten. Met 2 cliënten heb ik nog wel contact en een begeleider.quote:• Heb/hou je contact met "oud" bewoners of begeleiders uit die tijd ?
Wanneer dat zo lang een deel van je leven is (geweest) wordt dat denk ik een deel van je, als een soort veilige "familie" bij/aan wie je niet zoveel hoeft uit te leggen of te verantwoorden.
Als mensen mij serieus nemen, mij behandelen als een gelijke en mij op mijn waarde laten dan komen ze al een heel eind.quote:• Heb je tips voor mensen die met jou om(willen)gaan ?
Ik bedoel wat kan/moet een ander doen en vooral laten om het contact te laten voortduren.
Wat is jouw gebruiksaanwijzing... wanneer je die eenmaal wat beter kent stelt het je ook in staat om binnen die kaders je "ding" te doen en de weg te vinden. Ms dan niet 8 uur/dag "vrijwilligers" werk doen of naar "buiten" maar bv. een uurtje met zus of zo. Je zal toch ook je toch op een voor jouw aangename wijze willen doorkomen.
Ik geef zelf altijd wel aan wanneer me iets te druk wordt of wanneer het niet goed gaat dus zo moeilijk is het niet (denk ik dan he
).Buiten mijn problemen ben ik ook gewoon een volwassen vrouw die door het leven probeert te komen als ieder ander
Ik vind het rustige erg fijn, kunnen nadenken voor een antwoord. Geen sociale druk omdat het internet niets van je verwacht en er niet iemand zit te drangen op antwoord. Doet iemand dat wel, kan je die gewoon wegklikken.quote:• Je hobby is "internet", wat vind je daarvan zo "leuk aan of zijn er andere "passies" ?
... de informatie, de wereldwijde-afstand, of zoals je zegt "jouw" ritme of toch ergens in het sociaal deelnemen (je zit iig op een Fok!plaats). Zover ik mij dat wat kan pure regelmaat natuurlijk ook heel ontspannend zijn, weten wat komt geeft zalige rust.
Ik vind internetculturen erg interessant, de rare hoekjes van het internet.
Zoals 4chan, fok!, incels, youtube drama en ik kijk ook graag naar facebook drama en relletjes (ja erg ik weet
) Meestal niet omdat ik me identificeer of het eens ben met bepaald gedachtegoed, maar ik vind het heel interessant om te kijken hoe andere mensen denken.
Ik vond het goeie vragen, bedankt!
Er zijn denk ik wel grotere autisten.quote:
[..]
Ok.
Denk je dat er grotere autisten zijn dan jij op Fok! ?
Hoe ziet jouw zolderkamer eruit?
Ik ben 1.65 meter en dus niet de grootste
Ik snap je punt, en wil eraan toevoegen dat iedereen anders is.quote:
Allereerst natuurlijk onwijs knap dat TS hier haar verhaal doet
Wat ik wel jammer vind is dat het nu lijkt alsof alle mensen met autisme dezelfde psychische problemen hebben die TS had. Dat is echt niet zo, weet ik uit ervaring van mensen in mijn omgeving.
Allereerst heeft TS een klotejeugd gehad, waar zij psychische schade heeft opgelopen door zijn opvoeding. Dit werd inderdaad wel verergerd doordat haar autisme niet gezien werd. Maar die problemen staan los van autisme.
Ten tweede zijn er heel veel soorten en gradaties van autisme. Je kunt echt niet zeggen dat het verhaal van TS een representatief voorbeeld is van iemand met autisme.
Ik vind het heel erg knap van TS dat zij haar verhaal hier doet
Ik heb mensen met autisme gekend die nergens last van hadden en helemaal in de maatschappij opgenomen waren.
Ik heb mensen gekend met autisme en een verstandelijke handicap die stabieler waren dan ik, en meestal gelukkiger ook.
Ik heb mensen gekend die van alles mankeerde behalve autisme.
Iedereen is anders en ik dring mensen ook aan om mijn situatie niet voor elke autist te nemen
Als je wilt weten waarom iemand doet wat ze doen, vraag het ze altijd!
Ik moet iets bekennen, ik ben echt aartslui.quote:
Ten eerste dapper dat je je hier voor hebt aangemeld, ik weet uit eigen ervaring dat er nog veel taboes rond depressie leven.
Ik heb zelf diverse periodes gehad waar ik zelf last van depressie gehad heb, bij mij resulteert dat meestal in lusteloosheid. Wat mij in ieder geval heel erg helpt is regelmaat, mijn werk is dan ook enorm belangrijk omdat het mij kaders energie geeft.
Mijn vraag: Sport je wel? Ik heb zelf gemerkt dat sporten mij enorm hielp om me weer energie te geven waarmee ik uit mijn depressie kon komen, ik heb zelf niets met medicijnen, maar geloof hier wel heilig in.
Ik heb wat regels voor mijzelf zodat ik goed blijf functioneren, maar als ik mezelf liet gaan kwam er niks terecht.
Ik fiets gelukkig wel erg veel. Ik heb elke week een fietstocht van totaal 40 km op 1 dag en meestal fiets ik elke dag zo'n 20-30 km.
Buiten dat sport ik niet.
Ik heb het geprobeerd, in een sportschool word ik erg ongelukkig door het lawaai, de vreemde mensen, ik wil graag zwemmen maar dat kan momenteel niet veel (money money money), maar gelukkig heb ik mijn fiets nog.
Ik hecht mij altijd aan mijn begeleiders. Het is echt mijn valkuil want ik ben altijd vaak enorm in paniek als ze dan weg gaan (ontslag).quote:
Hoe is je band met je begeleiding? Je hebt er al wat over geschreven, maar ik ben benieuwd of je je hecht aan je begeleiders? Je ziet ze natuurlijk best vaak, en het zorgt voor structuur.
Het is erg moeilijk heb ik altijd ondervonden om niet teveel emotionele waarde te hechten aan een begeleider.
Gestuurdquote:
[..]
Wil je me een dm sturen over wie je denkt dat ik ben? Ik ben nieuwsgierig
Naar VWJW account.
quote:
[..]
Er zijn denk ik wel grotere autisten.
Ik ben 1.65 meter en dus niet de grootste
Goed geradenquote:
Wel beter dan ooit.quote:
Toen ik jong was had ik nooit willen geloven dat ik zo zou worden.
Dat ik zo positief in het leven zou staan, dat ik vrede zou hebben met wie ik ben, dat ik zelfstandig zou zijn, dat ik mezelf durfde te zijn.
Voor heel veel mensen zal ik nooit beter worden, maar voor mezelf ben ik beter dan ooit.
Ik werk op een zorgboerderij.quote:
Dieren verzorgen, beetje opruimen en schoonmaken, beetje creatief en beetje contact met mensen maken.
Dat bevalt me enorm
Succes met je brommerrijbewijs.
quote:
Dank je wel voor een interessante editie!
Deze en overigens denk ik dat het wel goed met jou komt!quote:
Bedankt, VWJW.
Succes met je brommerrijbewijs.
Super, dat bedoelde ik!quote:
[..]
Ik snap je punt, en wil eraan toevoegen dat iedereen anders is.
Ik heb mensen met autisme gekend die nergens last van hadden en helemaal in de maatschappij opgenomen waren.
Ik heb mensen gekend met autisme en een verstandelijke handicap die stabieler waren dan ik, en meestal gelukkiger ook.
Ik heb mensen gekend die van alles mankeerde behalve autisme.
Iedereen is anders en ik dring mensen ook aan om mijn situatie niet voor elke autist te nemen
Als je wilt weten waarom iemand doet wat ze doen, vraag het ze altijd!
Bedankt dat je hier vragen wilde beantwoorden!