[Vraag wat je wil] aan iemand die 7 jaar in een kliniek heeft gewoond

quote:

Op donderdag 11 juli 2019 21:51 schreef bloempjuh het volgende:

[..]

Ik zou er ook knettergek van worden. Niks voor mij!

Nee haha, lijkt me echt niks

quote:

Op donderdag 11 juli 2019 21:54 schreef christmastsunami het volgende:
dat spugen ook, mijn vader spuugde me in mijn gezicht, voordat ie los ging

Bah

quote:

Op donderdag 11 juli 2019 22:19 schreef Tengano het volgende:

[..]

Ik heb al je posts hier met plezier en een lach op mijn gezicht gelezen Wat een vrolijkheid, openheid en enthousiasme en lief om te horen dat je zo goed met je kat bent en niet op vrienden zit te wachten

Geen enkele last van schaamte blijkbaar; dat zouden meer mensen moeten doen

Dankje!

quote:

Op donderdag 11 juli 2019 22:28 schreef DecoAoreste het volgende:

[..]

Ach, wie weet kom je ooit in hyperfocus

Het leven zou raar moeten lopen wil ik in een klooster wonen.
Maar zeg nooit nooit he.

Ik ga naar bed, ben er morgen weer voor vragen.
Fijne avond iedereen

quote:

Op donderdag 11 juli 2019 23:44 schreef Tai-Mai-Shu het volgende:
Kun je herkennen aan een ander of hij zij autisme heeft en waaraan herken je het dan?

Ik denk dat ik nu wel goed andere autisten kan herkennen.
Het zit hem in veel dingen, soms kan een loopje of een houding het al weggeven.
Vaak erg star lopen, mensen niet aankijken, bij mijzelf is het met mijn arm schudden.
Niet omhoog kijken naar de omgeving maar geconcentreerd naar beneden kijken.
Vaak zit het hem ook in het sociale contact en de omgang.
Mensen die ongewoon lomp zijn, rare dingen zeggen en vaak niet doorhebben dat ze kwetsend zijn.

Mijn ervaring is dat hoe lager het niveau, hoe duidelijker deze symptomen worden. Ik denk dat dat is omdat mensen met een verstandelijke handicap die niet altijd zo kunnen verbloemen als mensen met hoog functionerend autisme kunnen.
Maar meestal zijn er altijd wel tekens, alleen moet je goed kijken.

Voorbeeld van duidelijk autisme vind ik in dit youtube kanaal dat ik volg:

Minder duidelijk is deze:

Maar het is beide autisme, en er zijn bij beide gevallen tekens zichtbaar. Alleen bij de een meer dan de ander.

Het zit hem ook vaak in kleine dingen, zoals rare gewoontes met eten, rituelen rond naar bed gaan of bepaalde schema's die aangehouden moeten worden.
Ik heb het gevoel dat mijn autisme overal in verweven zit, het zit in elk gedrag dat ik toon en elke beslissing dat ik maak. Ik denk dat dit ook bij anderen zo is.

Ik heb 2 vrouwen in de familie waar ik erg sterk bij denk dat ze autisme hebben. Beide zijn over 50 jaar en zijn nooit gediagnosticeert. Ik weet zeker dat beide dit ook willen, maar meer vanwege het stigma van de tijd waarin zij zijn opgevoed rond hulp zoeken voor mentale problemen.
Beide vrouwen worden altijd over geroddeld en gepraat in de familie, niemand kan goed met hen omgaan, zelfs hun kinderen niet echt.
Ze zeggen rare dingen, komen keihard uit de hoek en niemand snapt hen echt. Zijzelf snappen ook niemand, en zo is de cirkel rond.

Het is apart voor mij, gezien het erg duidelijk is dat ze autisme hebben.
Echter wordt er over mij niet zo hard geoordeeld als over hun, en dat is best wrang.

Maar even terugkomend op je vraag, ik kan het wel herkennen. Soms zie ik iemand lopen en dan zie ik het gewoon aan de lichaamshouding of de manier van praten dat diegene meer heeft.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 00:21 schreef CaVaBien het volgende:
Wat goed dat je je zo openstelt!

Ik heb wel een aantal vragen:
- Denk je dat je autisme is veroorzaakt door je thuissituatie of is het erfelijk geweest?

- Je zei dat je ouders klaagden over een 'lastig' kind toen je jonger was. Wat was er precies 'lastig'?

- Zou je zelf kinderen willen in de toekomst?

- Heb je rare/ beangstigende dingen meegemaakt in de kliniek?

- Hoe ziet zo'n crisisopname eruit?

Dankje!

Autisme is volgens mij altijd aangeboren.
Je krijgt geen autisme door een bepaalde situatie.
Ik denk wel dat mijn autisme erfelijk is. Ik zie in de generatie boven mij veel herkenningstekenen van autisme.

Mijn vader dacht dat ik lastig deed alleen om hem te pesten. Dat ik expres geen contacten op school maakte, dat ik expres in paniek was en heel huilerig rond feestdagen en vakanties waar mijn ritme weg was, dat mijn extreme angsten gewoon verzonnen waren.
Hij zei ook dat kinderen die gepest werden het verdiend hadden (ik ook) en dat ik maar zelfmoord moest plegen want hij had het gehad met mij.

Mijn moeder vond mij niet zozeer lastig, ze vond het erg moeilijk voor wat de toekomst voor mij zou brengen en of ik ooit gelukkig zou worden en mijn plek zou vinden.
Ze deed erg haar best dat ik er bij hoorde, maar dit lukte nooit.

Ik weet nog niet of ik kinderen wil ooit. Ik zou het nu nog niet willen, maar misschien ooit wel.

Ik heb best veel beangstigende dingen meegemaakt op de kliniek en tijdens mijn opname bij de crisis.
Het ergst was wanneer er een jongen geplaatst werd in de kliniek die behoorlijk agressief was. De jongen had een obsessie met mensen wurgen en moest 24/7 bewaakt worden. Hij hoorde totaal niet thuis op de kliniek en dit werd door iedereen van de begeleiding en het beleid beaamd maar toch heeft hij er 1.5 jaar gezeten omdat ze geen andere plek voor hem konden vinden.
Uiteindelijk is hij weggehaald daar toen hij het gebouw in de fik wilde steken. Van wat ik nu weet krijgt hij waarschijnlijk TBS

Er waren bepaalde begeleiding ook die cliënten niet zo serieus namen. Die kwamen te pas en te onpas binnen op je kamer, ook als je weg was. Ook als je afspraken had dat ze dat niet zomaar mochten doen.
Een aantal kwamen ook met de gekste dingen als excuus om zichzelf binnen te laten, zoals dat ze ranja hadden gemaakt of dat er een brief voor je was, terwijl je gewoon een eigen brievenbus had en de brief in kwestie gewoon spam was.
Ik heb zelfs een begeleiding meegemaakt die zich binnenliet als ik weg was en met mijn kat ging spelen.

Klachten over veiligheid werden totaal niet serieus genomen, en er was een behoorlijk wanbeleid in het team. Ik heb begeleiding gezien die schreeuwpartijen hadden met elkaar op de gang.
Ik heb begeleiding gezien die bewust te hard optraden en maar al te graag fysiek werden met iemand waar het niet nodig was.

Tussen de cliënten en begeleiding, was het meest beangstigend de begeleiding die zich niet aan grenzen hielden, graag fysiek ingrepen en wanneer je niet gehoord werd wanneer je aangaf je niet veilig te voelen.
Ik ben ook erg blij dat er nu niemand meer zomaar mijn appartement opkomt, dit is het grootste plezier wat ik nu heb in tegenstelling tot de kliniek.

Toen ik werd opgenomen in de crisis was ik 18 en was ik nog nooit opgenomen. Ik was echt doodsbang en dacht helemaal dat het een situatie zou worden als in one flew over the cuckoos nest.

Niks was minder waar, de mensen waren eigenlijk vrij normaal die opgenomen waren en het was meer als een soort ziekenhuis opname dan een gekkenhuis.
Ik kwam tot rust daar van de situatie thuis en kon dingen eindelijk van een afstand bekijken.
Ik weet nog dat ik echt heel veel wandelde, en ik deed veel met creatieve therapie.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 04:22 schreef DikPropje het volgende:
Ik juich meer 'VWJW' topics met een onderwerp in deze categorie toe!

Onwetendheid is vaak reden tot onbegrip en een negatief beeld vanuit de samenleving en alles wat anders is krijgt al snel een stempel.

Dankje!
Ik had besloten om dit te doen nadat ik een filmpje van een bekende youtuber die een "insane asylum" ging nabootsen.
Ik vind het altijd erg jammer dat mensen bij het woord psychiatrisch ziekenhuis gelijk denken aan isoleerkamers en straight jackets.
Ik heb nog nooit een isoleerkamer gezien en al helemaal nog nooit een straight jacket.
Mensen worden eigenlijk bijna nooit gefixeerd, tenzij het niet anders kan, en meestal kiest men voor de meeste humane manier om iemand te behandelen.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 08:34 schreef klappernootopreis het volgende:
Hoe pak je je levensritme weer op na zo'n lange periode in een kliniek?

Dat was best lastig, en was het moeilijkst voordat ik dagbesteding had.
Voordat ik dagbesteding had, had ik overdag niet veel te doen, dus dan had ik voor mijzelf wat regels gezet.
Zoals een strak nacht-dag ritme aanhouden, wekker elke dag om 8:00 uur en er dan ook uit.
Elke dag moest ik er van mezelf even uit, al is het maar om boodschappen te doen of om naar de kringloop te gaan oid.

Met dagbesteding is het wat makkelijker want ik weet nu wat ik elke dag doe en heb meer te doen ook.

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 09:42 schreef qajariaq het volgende:
Fijn dat je dit met ons wilt delen. Begrip voor hoe anderen functioneren is altijd goed natuurlijk.

Ik 'liep' deze week tegen een geval van autisme aan. Het topic lezende zet me in ieder geval op het spoor dat ik zaken over haar met haar moet bespreken en niet hier of met haar moeder....
[..]

Dank je wel voor die open deur.

Fijn om te horen!
Ik weet zeker dat zij het ook erg op prijs zal stellen

quote:

Op vrijdag 12 juli 2019 10:30 schreef christmastsunami het volgende:

[..]

het is erfelijk, het is geen stoornis, je wordt zo geboren en het gaat niet over

Niet iedereen weet dat, en dat is niet erg.
Minder leuk vind ik altijd die mensen die beweren het van een vaccinatie te kunnen krijgen.