Bevallingsverhalen deel 24

Aah sillie, prachtig

Wauw.

quote:

Op vrijdag 3 april 2020 12:59 schreef silliegirl het volgende:
Ik doe dit altijd liefst snel .

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Mooi sillie
Ik hoop dat het mij straks ook zo gaat

Bijna een jaar na de geboorte van Lily heb ik de kracht gevonden om ons geboorteverhaal uit te schrijven. Ik zet hem in een spoiler met de disclaimer dat het best heftig is en wellicht is twee weken voor je UD dit lezen niet de beste optie.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Tijdens de eerste controle van de hechtingen krijg ik een enorme paniekaanval. Ik wil niet dat de kraamzorg bij de hechtingen in de buurt komt. De keer erop gebeurt dit weer. Dan worden de hechtingen ook nog eens afgestoten door mijn lichaam en eindig ik met een groot gapend gat. Ik beland in het ziekenhuis voor een borstontsteking, Lily hapt niet aan, ik kolf elke 2 uur, ook 's nachts. Ik slaap niet. Ik heb een overweldigend gevoel dat ik Lily enorm heb gefaald tijdens de geboorte. Ik huil alleen maar. Binnen twee weken ben ik dankzij de verloskundige en huisarts in behandeling bij het GGZ programma 'Als Roze Wolken Donderen' voor postnatale depressie en posttraumatische stressstoornis.

Een jaar later kan ik zeggen dat alles is goed gekomen gelukkig. Dankzij de EMDR behandelingen zijn de geestelijke wonden van de geboorte genezen, maar de littekens zullen altijd blijven. Het meest pijnlijke voor mij blijft dat ik die eerste minuten met mijn dochter nooit meer terug krijg. Dat moment loslaten valt me zwaar. Maar ik zou het zo allemaal morgen nog een keer doen, voor haar. Moederschap.

PS. Ik heb in de kraamtijd enorm veel gehad aan de ervaringen van en het contact met Framblij en Helsinki. Nog enorm bedankt daarvoor.

[ Bericht 0% gewijzigd door Rebubbled op 08-04-2020 12:39:29 ]

quote:

Op woensdag 8 april 2020 12:10 schreef Rebubbled het volgende:
Bijna een jaar na de geboorte van Lily heb ik de kracht gevonden om ons geboorteverhaal uit te schrijven. Ik zet hem in een spoiler met de disclaimer dat het best heftig is en wellicht is twee weken voor je UD dit lezen niet de beste optie.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Tijdens de eerste controle van de hechtingen krijg ik een enorme paniekaanval. Ik wil niet dat de kraamzorg bij de hechtingen in de buurt komt. De keer erop gebeurt dit weer. Dan worden de hechtingen ook nog eens afgestoten door mijn lichaam en eindig ik met een groot gapend gat. Ik beland in het ziekenhuis voor een borstontsteking, Lily hapt niet aan, ik kolf elke 2 uur, ook 's nachts. Ik slaap niet. Ik heb een overweldigend gevoel dat ik Lily enorm heb gefaald tijdens de geboorte. Ik huil alleen maar. Binnen twee weken ben ik dankzij de verloskundige en huisarts in behandeling bij het GGZ programma 'Als Roze Wolken Donderen' voor postnatale depressie en posttraumatische stressstoornis.

Een jaar later kan ik zeggen dat alles is goed gekomen gelukkig. Dankzij de EMDR behandelingen zijn de geestelijke wonden van de geboorte genezen, maar de littekens zullen altijd blijven. Het meest pijnlijke voor mij blijft dat ik die eerste minuten met mijn dochter nooit meer terug krijg. Dat moment loslaten valt me zwaar. Maar ik zou het zo allemaal morgen nog een keer doen, voor haar. Moederschap.

PS. Ik heb in de kraamtijd enorm veel gehad aan de ervaringen van en het contact met Framblij en Helsinki. Nog enorm bedankt daarvoor.

Best heftig maar wat een schatje is Lily! Hoe gaat het nu met jou?

Poeh rebubbled, wat heftig. Je vertelde al dat het zwaar is geweest en nu snap ik heel goed waarom je dat zo voelde.

Heel goed dat je het hebt uitgetypt, dan ben je het kwijt. En goed dat je hulp hebt gezocht toen dat nodig was.

Ondertussen bijna een jaar voorbij en volgens mij doen jullie het hartstikke goed mama-dochter. Lily ziet er altijd zo blij uit op foto's

Wow rebubbled, dat is inderdaad heel erg heftig. Irritant joh, zo'n kakelverpleegkundige. Ik had er ook zo een, brrrt.

Wat enorm fijn dat je snel hulp had en het nu goed met jullie gaat!

Heftig Rebubbled! En ondanks dat mijn bevalling heel anders was, herken ik bepaalde gevoelens wel.

Jeetje, wat een verhaal, Rebubbled. Fijn dat het nu beter gaat.

Rebubbled fijn dat je uiteindelijk twee rustige mensen aan je bed kreeg, en dat je snel na de bevalling gespecialiseerde hulp kreeg, en dat het nu goed gaat.

En over die eerste minuten.. ik hoop dat die pijn nog slijt. Zij lag die minuten immers wel op jou, met jouw armen om haar heen gesloten. Ondanks dat je er mentaal even niet bij kon zijn, heb je haar wel vanaf het begin die geborgenheid gegeven.

Oh Rebubbled

Het gaat nu inderdaad uitstekend met Lily en mij. Ik hield ook echt meteen enorm van haar en sloeg juist helemaal door in het overbeschermende ipv de andere kant van PND, waarbij je niets voor je baby voelt. Lichamelijk is de knip nog steeds een heikel punt. Van seks is nog geen sprake, ik moet er niet aan denken, dus daar moet ik nog wat mee. En Vivi, ik vertel mezelf ook geregeld dat er zoveel meer minuten zijn dat ik haar wel zie, die veeeeel belangrijker zijn dan dat begin. Relativeren kan ik het ondertussen wel. Maar als ik het zo opschrijf of teruglees, doet het nog steeds pijn.

Dank voor de lieve reacties.

Och rebubbled wat een bevalling. zo anders dan je het je voorstelt van tevoren..

Man, wat heftig allemaal. En die nasleep dan ook.
Je baby is wel prachtig.

En dat je nog verdriet kan hebben van die eerste minuten, begrijp ik wel maar, zoals iemand al terecht zei, je had haar in wel lekker in je armen en ze wist dat jij het was.
Dát is ook een ontmoeting.

Kick

De bevalling - 25 september 2020

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Ik kijk enorm positief terug op de bevalling. Het filmpje circuleert in verloskundige kringen, schijnbaar is het vrij uitzonderlijk dat een hands-off bevalling werkelijk lukt. Ik kijk 'm zelf ook regelmatig terug en dan ben ik best trots op mezelf, en ook op mijn man en mijn zoontje want zonder hun hulp was het niet zo'n mooie ervaring geworden. Het was een ontzettend krachtige ervaring die me heel veel vertrouwen in mijn wilskracht en mijn lijf heeft gegeven. Ook mijn man vond het prachtig om het op deze manier mee te maken. Ik zou het zo weer doen!

En dit is dan 'Colin':

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wat een bijzondere ervaring Seven! Echt geweldig dat het zo gegaan is als je van tevoren hebt bedacht.

Wat een goed verhaal Seven. Bijzonder en fijn dat het eigenlijk helemaal volgens plan is gegaan knap dat je zo op je lichaam kon vertrouwen
En wat een droppie

Wat een prachtige bevalling, @Seven. Ontzettend bijzonder! En dat voor je eerste keer.

Mooi verhaal @Seven. ! Bijzonder dat je zo precies kon voelen wat er allemaal gebeurde, ik ben niet zo "in touch" met mijn lichaam geloof ik.

Ik herken veel in je verhaal Seven, het brengt me weer terug naar mijn eigen bevalling. Fantastisch dat het zo goed gegaan is.

@Rebubbled: net jouw verhaal ook gelezen. Heftig heel begrijpelijk dat het een tijd duurde voordat je het kon opschrijven. Fijn dat er snel hulp is ingeschakeld. Wat is Bug al onmiskenbaar haarzelf op die foto

@Rebubbled ik heb je hele verhaal nu net pas gelezen
En wat lief, graag gedaan , ben blij dat we je wat hebben kunnen steunen.

@Seven wat mooi

Heeft even geduurd, maar heb eindelijk mijn verhaal op papier! Natuurlijk veels te lang geworden!

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Al met al kijk ik zeker niet negatief terug op mijn bevalling. Ik ben achteraf erg blij dat mijn bevalling Woensdag toch uit zichzelf van start is gegaan! Natuurlijk ben ik wel ietsje teleurgesteld dat ik niet mijn gewenste water bevalling kon hebben en dat ik uiteindelijk een keizersnee moest ondergaan, maar Baby J is veilig en gezond en dat is gewoon het aller-aller belangrijkste.

En het gaat goed met ons! Ik herstel zeer goed van mijn keizersnee. En Baby J is alweer 19 dagen oud vandaag. Hij begint ons nu heerlijk aan te staren en met zijn ogen te volgen. Hij houdt van contrast. Is flink chagerijnig als hij een dagje niet gepoept heeft en mega relaxed als hij het weer kwijt is! Ook past hij NU al nauwelijks meer in zijn 0-1 maanden kleding! ( Wat groeien ze toch enorm snel! )

Prachtig opgeschreven Bienelientjee en ook best wel herkenbaar van mijn eerste (al was die spoedsectio op 5,5 cm wegens niet vorderende ontsluiting en stress op t hartje...). Vooral de nacht alleen heeft er bij mij toen erg ingehakt, vooral hoe je de afhankelijkheid beschrijft en niet zelf je kind kunnen pakken etc. Praat erover het is ook heftig.

Mooi verhaal Bienelientje! En wat een enorm lange weg is het voor je geweest zeg, zoveel uren wakker en aan het werk en dan nog de keizersnee er overheen... lukt het om rustig aan te doen? De dubbelheid van dankbaar dat hij er is en verdrietig over hoe het anders liep lijkt me heel logisch. Ik hoop dat er ruimte is om daarover te praten!