Zwangerschap en geboorte deel 1896

quote:

Op maandag 27 mei 2019 11:07 schreef Mariposas het volgende:
Het is dus niet altijd een kwestie van ontspannen. Speculaties speculaties.

Ontspannen is dan ook totaal niet simpel. Zit ook een heel stuk vertrouwen in jezelf & in je omgeving in, maar ook de support van mensen om je heen die dat ondersteunen, jezelf veilig mogen&kunnen voelen. En dan nog even losgelaten van wat ik al postte, bevallingen zijn zo onvoorspelbaar met alle andere dingen nog als hoe ligt een kindje, hoe intens gaat het worden etc. Het is echt een combinatie van dingen. En dan herken ik regelmatig mijn eigen onzekerheden zoals Sisu ze heeft omschreven bij zichzelf en wat voor effect dat kan hebben op je hele zijn en dat ik daar gewoon niet op zit te wachten nu bij mijzelf , dus ik merk dat ik meer en meer mensen blokkeer die een insteek hebben die niet bij mij past op dit moment. En dan gaat mijn hoofd ook weer ratelen want kwets ik op die manier niet iemand onbewust, maak ik het mezelf hierdoor niet onnodig moeilijk etc (ownee wacht lieverd, ze kwetsen jou omdat ze niet luisteren en/of geen oprechte interesse tonen of over jouw grenzen heen gaan, moet ik mezelf even toeroepen bij tijd en wijlen).
Want Sisu is gewoon een topper, een prachtig persoon en een geweldige moeder die zojuist een topprestatie heeft geleverd, net zoals iedere moeder doet in welk proces van ouderschap ook. Of het nou zwanger worden, zwanger zijn, net moeder, oma of overgrootoma of juist die goede vriendin zijn is, jeetje. Onvoorwaardelijke liefde en steun. Dus ik strooi gewoon nog even met hormonale hartjes hier rond hoop ik en voor Sisu hoop ik dat ze de komende 80+ jaar verliefd naar haar kroost blijft staren.

Ceviche, ik zit bij een praktijk met 3 verloskundigen en 2 waarnemers. Aan haar kundigheid twijfel ik absoluut niet hoor, het is wat jij ook hebt omschreven: zo af en toe die opmerkingen waar zo'n onbewuste waarde aan gehangen kan worden, dat vind ik gewoon heel vervelend. Ik merk dan ook dat ik bij haar meer door ben gaan vragen, want dat is voor mij de enige manier zodat ik kan relativeren.
Zo is een opmerking in de trant van 'dat je niet moet verwachten dat een yogaklasje ervoor kan zorgen dat je een pijnloze bevalling hebt' bij mij er een waarop ik onbewust denk 'no shit sherlock , dat snap ik zelf ook wel. Ik doe die yoga alleen maar zodat ik meer snap van mijn onbewuste, werking van mijn lichaam, spierspanning en geinformeerd zijn op een voor mij passende manier zodat ik voor mezelf dat stukje veiligheid kweek', maar ik heb gewoon de puf niet om mij op die manier te moeten verantwoorden. Ach, gelukkig sta ik bij de rest van de verloskundigen bekend als nuchter, heb ik iemand gevonden in het yogaklasje met wie ik al weken heerlijk gewoon in dezelfde flow zit en het komt het vast wel goed .

Net zoals dat ik ook wekenlang in mijn hoofd - of - deed bij iedere keer dat iemand mij vertelde dat ik 'moest genieten van' de zwangerschap of 'succes met de laatste loodjes, die wegen het zwaarst' opmerkingen gaf. Sorry, niet voor gemaakt merk ik . Het zal vast goed bedoeld zijn hoor, maar het is niet altijd een roze wolk maar ook niet altijd zwaar en ik merk juist dat ik pas sinds een week of 2 echt langzaam kan genieten van de kleine dingen. Ik weet nu ook dat ik klaar ben om dit kind te krijgen maar ben ook nog niet klaar met zwanger zijn op dit moment, het voelt nog niet af. En dat is eindelijk de juiste plek voor mij waar ik gelukkig kan zijn en nog wel even een week of 4 rond wil waggelen, want dit gevoel is echt heel, heel lang geleden voor mij. Dus ja, ik heb wel zin in de komende weken en de bevalling hoor, maar laat die baby nog maar even lekker in mijn buik blijven. Het is gewoon nog echt veel te leuk met mini in mijn buik .

En voor de gewone dagelijkse gang van zaken:
Nog even bij de tandarts geweest voor controle, de laatste keer was 26 weken geleden en was ik nog niet zo lang zwanger. Omdat ik al een paar jaar continue tandvleesontstekingen heb (en dat ook invloed kan hebben op de gezondheid van jezelf en baby tijdens zwangerschap), heb ik toen met de tandarts een kort plan van aanpak gemaakt. Dus ik ben 2x naar de mondhygieniste geweest tijdens zwangerschap waarbij de laatste keer alles amper nog bloedde, zelf goed onderhouden met dagelijkse routine en vandaag bleek dus dat mijn tandvleesontsteking helemaal weg is . Over 4 maanden nog een keer tandarts voor een laatste check en een oude vulling vervangen en even langs de preventie-assistente voor wat klein tandsteen-verwijderwerk, maar jeetje .
Dus ik ben naar mn favoriete winkeltje gegaan en heb bonbons gekocht om het te vieren. Earl grey smaak en espresso-kardemon. Van die heerlijk zware bloemige smaken waarvan je na 1 bonbon de rest van de dag nog na zit te genieten.

[ Bericht 0% gewijzigd door douche-eendje op 27-05-2019 17:34:49 ]

quote:

Op maandag 27 mei 2019 17:48 schreef Ceviche het volgende:
Maar zo'n yogaklas is toch ook heel nuttig qua tips en voorbereiding? En een bevalling is toch nooit pijnloos?

Jup. Ik denk dat ze eerst maar eens moet kijken wat we eigenlijk allemaal doen en bespreken bij mijn yogaklasje. Van perineummassage tot het effect van oxytocine en endorfine etc. Mantra is vooral, vind iets wat voor jou werkt.

quote:

Hier zei ze dat ik niet alles moest geloven wat ik op internet las. Dat lijkt mij ook niet nee, daarom vroeg ik het aan haar
Ook vragen aan haar gesteld waar ik geen of geen duidelijk antwoord op kreeg.
En ik snap wel dat het ontsluiten hier onverwacht snel ging, maar ik vraag me bijvoorbeeld wel af of m'n eigen vk wél het bevalbad op tijd klaar zou hebben gezet.

Ja ook handig Zo merkte ik aan MeneerEend de laatste weken meer en meer opgebouwde spanning. Niet alleen door werk, maar ook iets anders. Gisteravond kwam het eruit, wat nou als de verloskundige te laat is? Wat nou als zij er niet is? Wat moet ik doen? Dus daar hebben we een tijd over liggen kletsen in bed.

quote:

Ik hoopte dat m'n baby er 'vroeg' uit zou komen, maar vooral omdat ik thuis wilde bevallen en na 40 weken neemt de kans dat de baby in het vruchtwater poept toe (en dan wordt het medisch en ik wilde echt niet in het ziekenhuis bevallen). Maar ik was ook nog niet klaar met zwanger zijn, dus ik snap je wel. Ik vond het eerste trimester met misselijkheid enzo lastiger eigenlijk. En dan voel je de baby nog niet, en de bevalling is nog heel ver weg dus eigenlijk voel je je gewoon ziek en je bent bang dat het nog mis kan gaan en je hebt nog niet gedeeld dat je zwanger bent dus mensen snappen het ook niet. Dan liever hoogzwanger

Ja liever hoogzwanger inderdaad. En ook het liefst een thuisbevalling, maar als er een medische noodzaak is om naar het ziekenhuis te gaan is dat ook prima. Zolang maar wel gewoon duidelijk is voor mij waarom, dan kan ik het gelijk een plekje geven en door met de bevalling.
Dat 1e trimester was gewoon bal, het 2e was leuk maar vooral schattig. En nu, ach. Heerlijk dit. Maar ik weet wel dat ik een volgende zwangerschap niet door ga werken tot 36 weken, maar 'gewoon' stop met 34 weken en het mezelf net zo makkelijk maak als deze keer. En dan aansluitend aan mijn verlof nog een maand onbetaald verlof opneem, want welke man ooit heeft bedacht dat 16 weken in totaal genoeg is snapt er echt geen bal van. 6 weken ervoor, 12 weken na zou al perfect zijn.

Ceviche, voor wat ik toen opving in het ziekenhuis hier met de info-avond is dat het zo'n ding is als het hechtingsproces van de pasgeborene en moeder niet willen verstoren. Dus als een van de 2 in het ziekenhuis moet blijven, moet de ander dat ook -indien voldoende plek- . En controles, tsja. Als je thuis was geweest had de kraamzorg dat gedaan toch?
Dit staat zelfs op de website van het lokale ziekenhuis hier:

quote:

Indien uw kindje opgenomen moet worden na de bevalling kunt u indien er plek is, een aantal dagen op de Verloskunde afdeling blijven om dichtbij uw kindje te zijn. Per dag wordt een tarief Gezonde Moeder in rekening gebracht bij uw zorgverzekeraar. Dit wordt volledig vergoed door de verzekeraar, maar wel belast met het eigen risico. De dagen dat u en/of uw kindje in het ziekenhuis verblijven worden afgetrokken van het aantal dagen/ uren kraamzorg waar u thuis recht op hebt.

Dus het is een soort van rooming-in constructie, maar dan als gezonde moeder. Hetzelfde principe is na keizersnede: gezonde baby, moeder heeft zorg nodig. Ziekenhuis neemt dan gewoon de taken van kraamzorg over, dus vandaar dat ook jij ontslagen bent.

Ik heb nu ook vakantie aansluitend opgenomen aan mijn verlof, maar denk wel dat ik het een volgende keer anders in ga delen inderdaad. Want ik heb dit jaar tot aan mijn verlof 4 vakantiedagen opgenomen, na mijn verlof dan 3 weken vakantie geplakt en nog een heleboel uren over . En die stress de laatste weken was gewoon niet goed, ik heb mijn laatste werkweek dagelijks spanningshoofdpijnen gehad.

[ Bericht 9% gewijzigd door douche-eendje op 27-05-2019 20:29:04 ]

quote:

Op maandag 27 mei 2019 21:32 schreef Ceviche het volgende:
Bedankt voor de info, D-E! Ik vermoedde wel zoiets maar geen idee of het echt zo was.

Met spanningshoofdpijnen kun je toch niet lekker coconnen? Ik wilde per se dat m'n huis aan kant was voor als de baby zich aandiende, dat vond ik al lastig omdat je natuurlijk niet meer zoveel kan doen op een dag, laat staan met hoofdpijn of andere issues. Dan was ik voor m'n gevoel nooit tot rust gekomen

Gelukkig kun je nu ontstressen weet je al wat je met je uren gaat doen? Die komen met de baby natuurlijk wel van pas

Die hoofdpijnen waren vorige week, begon dinsdagavond want een-na-laatste werkdag. Woensdag liep redelijk lekker aan werk, op wat gezever na. Donderdag barstte de bom op werk en heb ik nog op mijn laatste dag de halve dag van alles op lopen lossen omdat men het overzicht totaal kwijt was, dus ik kwam thuis met een hoofd .
Vrijdag was ik vrij en ben ik uit alle werkgerelateerde appgroepen gegaan, heb alle belangrijke dingen om te onthouden (wachtwoorden, wat waar ligt/kleine overdrachtdingen), werkpasjes en meer in mijn broodtrommel gemikt en sindsdien is het hoofdstuk werk afgesloten . Zaterdag wezen zwemmen, chille avond op scouting gehad en volledig kapot moe in mijn bed beland . Ik zit nu echt in zo'n vakantie-flow.
Ja ik weet al wat ik met mijn uren ga doen, heb ik begin dit jaar al besproken. Mijn cao kent plb-uren en daar heb ik er genoeg van om straks tot iig eind januari 2021 1 dag in de week minder te werken met behoud van salaris . Werk dus straks een tijd lang 3 dagen in de week en daarna zien we wel weer, maar ik vermoed dat het zowel voor onze gezinssituatie voor mij 3 dagen en MeneerEend 4 dagen werken het meest gunstige is. Mijn schoonmoeder past straks 1 dag in de week op, 1 dag in de week kinderdagverblijf en verder gewoon heel veel bij ons
Maar werk, dat duurt nog minstens een week of 19. Eerst nog heel, heel veel andere leuke en mooie dingen beleven.

Gogo, we hebben een beetje doorgesproken wat handig is. Gewoon simpele dingen, bel de verloskundige en zet telefoon op speaker. Zet de voordeur open. Controleer ademhaling, zorg voor warmte bij kind en mij. En dat in principe zo'n vlotte bevalling complicatieloos gaat, maar het grootste gedoe in de nageboorte zit dan nog en dan is de verloskundige er echt wel. En mocht de dienstdoende niet gelijk opnemen op dat moment, belt hij maar gewoon ook even naar het backupnummer van het ziekenhuis, mijn tante (verloskundige, woont een straat verderop, maar kan helaas door persoonlijke medische situatie niet meer werken) voor ondersteuning of 112 . Maar ook gewoon dat stukje stress dat hij niet in de buurt werkt & regelmatig niet bereikbaar kan/mag zijn, maar daar hebben we ook een noodlijstje voor inmiddels.

Vanavond partnerles yoga, MeneerEend is vanmorgen zeer op tijd naar werk gegaan want hij werkt zo'n 75 km verderop en horrorspits. Vanmorgen om 6 uur in de auto gestapt en hij was voor 7en op werk, dus hij kan heel vroeg naar huis

[ Bericht 6% gewijzigd door douche-eendje op 28-05-2019 07:46:56 ]

Zo, ik heb weer een sticker van de verloskundige. Toen ze vroeg hoe het ging en ik antwoordde met ' ik ben klaar om het kind te krijgen, maar nog lang niet klaar met zwanger zijn want het is zo leuk' ontdooide ze ineens .

quote:

Op dinsdag 28 mei 2019 16:50 schreef pinquit het volgende:
Was dat die waar je eigenlijk geen klik mee had?

Ja

Team zoek ontspanning, of het nou bad, een skippybal bouncen of wat dan ook is. Ontspanning is meer oxytocine succes dodoria!