Zwangerschap en geboorte deel 1895

quote:

Op zaterdag 18 mei 2019 22:44 schreef Stormqueen het volgende:

[..]

Nee, dat kun je beter pas ná de bevalling doen je bekkenbodemspier vlak vóór je bevalling gaan versterken is echt heel contraproductief

Jup. Nu zo ontspannen mogelijk en weten hoe alles werkt, straks de boel weer trainen.

Ik heb het dus even pittig met snot en hoesten en zulks.....

Nou je wil niet weten hoeveel wasjes ik dus nu meer draai door dat stomme gehoest...

En dan probeer ik nog wel in mijn schouder te hoesten en zulks. Maar soms zijn de hoestbuien zo heftig. Om te janken!

Die snot en hoesten heb ik hier ook dus ja... ik stik er half in telkens. Blegh. Gelukkig ben ik verder niet lek dat lijkt me nog verdrietiger!

Stippel

quote:

Op zaterdag 18 mei 2019 23:33 schreef Stippelrientje het volgende:
Ik heb het dus even pittig met snot en hoesten en zulks.....

Nou je wil niet weten hoeveel wasjes ik dus nu meer draai door dat stomme gehoest...

En dan probeer ik nog wel in mijn schouder te hoesten en zulks. Maar soms zijn de hoestbuien zo heftig. Om te janken!

Kraammatras een optie?

Hoesten en in m’n broek plassen: check! Mijn 5 jarige vindt het hilarisch om dat aan iedereen te vertellen.... 😂

Hier hebben we gisteren het kinderfeestje gehad in de indoorkinderspeelhel. Was een goede keuze: kinderen blij, en ik hoefde niets te organiseren en niets op te ruimen. Dus het was het waard voor deze keer...

Maar wat ik vanacht toch had?! Ik heb al dagenlang krampjes hier en daar, maar niks concreets. Maar nu lag ik al de hele nacht walker van mijn buik en ik kreeg ineens echte persdrang 😱. Ik dacht eerst nog dat ik wel zou moeten poepen (sorry, TMI), dus ik ging op de wc zitten, maar het was echt persdrang in mijn baarmoeder en druk in mijn vagina. Zo erg dat ik zelfs met mijn vingers ging voelen of ik een hoofdje kon voelen.... was echt heel raar. Maar dat was niet het geval en uiteindelijk ging het ook weer over. Maar mijn vagina voelde wel echt heel anders (wollig zacht en opgezwollen). Dus ik heb wel echt het idee dat mijn lichaam zich langzaam aan klaar maakt.... spannend!

Vandaag is helaas mijn peuter ziek: ze heeft 15 uur geslapen vanacht en ligt nu met koorts op de bank te snotteren. Dus de baby niet nog maar even binnen blijven als het kan....

En heeft de volle maan nut gehad Sisu?

Dat klinkt als een spannende nacht dodoria! Kan het iets met indalen te maken hebben?
Ik heb wel al een paar keer op de wc zo'n FER maar dan bij het poepen gehad. Dat komt door de hormonen vertelde m'n vroedvrouw. Of misschien heeft je lichaam het toch wat zwaar gehad gisteren en kwam dat vannacht eruit?!

Hier zit alles nog lekker binnen in m'n buik. Dus vlug weer verder breien en nestelen en cocoonen.

Zo ff een paar dagen afwezig geweest en er is veel geschreven hier! Teveel om op te reageren, maar ik lees veel heerlijke laatste loodjes bubbels, ik hoop dat ik straks ook in zo'n bubbel kom!

Al zit ik nu ook al wel in een soort bubbel geloof ik, ben nu 19 weken zwanger en ik voel wurm echt goed. Volgens mij ligt alles in mijn buik gunstig, want we hebben wurm ook al zien bewegen aan de buitenkant, echt bijzonder! Ik vind het alles zo magisch, het groeien van de buik, het bewegen van wurm..hij is soms baantjes aan het trekken ofzo, dan voel ik hem links en dan weer rechts. Er zit ook echt al ritme in, 's morgens ongeveer een half uur na opstaan, ergens tussen 11 en 1 en 's avonds op de bank.

Vanmorgen ook heerlijk in het ochtendzonnetje met veel fluitende vogeltjes gewandeld met hond en 2 katten die vrolijk mee hebben gewandeld. Heeeerlijk!

Ik vind het allemaal bijzonder dat mijn lijf dit kan. Maar ik zo ook weer in paniek raken, als ik denk aan de bevalling straks, wat nou als ik die weeën niet aankan enz. Aankomende woensdag hebben we de 20 wekenecho, dat vind ik ook wel heel spannend. Als dat allemaal goed is, ga ik me aanmelden voor de zwangerschapsyoga. Wij wonen in een klein dorpje waar niet zo heel veel voorzieningen zijn, dus voor de verloskundige moeten we ook naar een ander dorp (ik heb geen keuze in welke vk-praktijk). Nu wordt in dit dorp wel zwangerschapsyoga gegeven, maar dat is in een spiritueel centrum waar ik dan weer niet zoveel mee heb. We gaan het gewoon proberen, op de site ziet het er wel goed uit iig!

Nu weer genieten van het weer!

@taxibabe, ik was in het begin ook best sceptisch over yoga, overdreven zweverig mutsengedoe . Maar mijn docente blijkt gewoon een ontzettend nuchter persoon, met goed onderbouwde kennis op het gebied van zwangerschap, werking van lijf&hormonen gedurende zwangerschap, bevalling en daarna. Yoga is bij ons vaak eerst even een kort rondje langs de groep, hoeveel weken ben je zwanger, hoe gaat het met jou nu? Dan oefeningen, zowel fysiek om onbewust opgebouwde spierspanning los te laten en oefeningen voor mindset/ontspanning. We sluiten af met een kop thee met wat medisch inhoudelijke dingen over de werking van je lijf en hoe je daar invloed op kunt hebben met 'technieken' die we behandelen. Doel is vooral om iets te vinden wat bij jezelf gaat werken.
Ik merk dat het bij mij heel erg meewerkt aan positieve energie en vertrouwen in mijn lijf. Zo rond de 20 weken zag ik ook echt wel op tegen het idee dat ik moest gaan bevallen, maar inmiddels heb ik zoveel kracht in mijn lijf en hoofd gevonden dat ik er bijna klaar voor ben, alle kennis die ik nu heb van zowel yoga als hier werkt heel erg goed mee. En ik slaap er echt gigantisch goed door, die ontspanning is net een goed glas wijn of 3.

Zo heb ik namelijk het vermoeden sinds een paar dagen dat baby verder/misschien wel helemaal is ingedaald. De menstruatiezeurtjes zijn namelijk weg (was irritatie van hoofdje op/tegen botvlies), maar volgens mijn verloskundige zou ik het wel merken door indalingsweeen. Enige wat ik merk is een drukverschil op mijn bekken en houding en andere manier van vochtophoping in mijn benen en voeten. Heb er verder nog niks van gevoeld. Ben vooral nu een beetje 'bang' dat de bevalling wel eens zo voorspoedig kan gaan doordat ik zo relaxed ben dat MeneerEend of de verloskundige niet op tijd hier is. Ik weet namelijk ook nog altijd niet hoe een harde buik voelt? Mijn buik is vooral zacht en fluffy en soms voelt mijn baarmoeder als spier wat gespannen omdat ik zelf net wat actiever ben geweest of omdat kind lekker druk aan het doen is.

Tnx voor je reactie douche-eendje! Op zich ben ik niet sceptisch over yoga, ik hoop alleen dat het niet zo zweverig wordt zoals de rest van het spiritueel centrum lijkt te zijn. Zoals jij jouw yoga omschrijft hoop ik dat het hier ook zo is.
Ik ben gelukkig niet bang voor de bevalling zelf, maar meer de periode ervoor met de weeën en dergelijke, dat ik bang ben dat die zo pijnlijk zijn dat ik daar niet mee om kan gaan en dat ik dan blokkeer en alles nog langer gaat duren. Dat is ook eigenlijk wel de reden om naar yoga te willen, dat ik leer om met mijn eigen lichaam om te gaan en kan ontspannen wanneer dat het hardst nodig is. Mij lijkt zo'n hands-off bevalling supertof, maar ik zou het niet aandurven omdat dit mijn eerste zwangerschap is en totaal niet weet wat mijn lichaam gaat doen en ik het denk ik niet zal herkennen.

@taxibabe, ik snap je volledig. Hier is het ook mijn 1e en ik vind het best wel spannend, op een positieve wijze. Maar ik heb vooral nu in het 3e trimester een manier gevonden om naar mijn lichaam te luisteren. Het vraagt om slaap, dus ik slaap. Het vraagt om een ritme, dus ik volg. Het vraagt om bepaald voedsel, dus dat eet ik. Ok, mijn kind komt er straks waarschijnlijk als een avocado en ananas-lievend wezen uit en het feit dat ik snachts vaak om de x-aantal uur ineens klaarwakker blijk is niet altijd chill; zijn voor mij al mooie signalen. Want snachts, ik word iedere 2a3 uur wakker voor een periode. Ik kan het als vervelend beschouwen, maar het is wel straks een voedingspatroon van een pasgeborene.
Ook praat ik veel met mijn man; hoe belangrijk hij is tijdens de meest intense fase van de bevalling. Hij is dan dan degene die mij kan ondersteunen en begeleiden in de ontspanning, mijn grenzen kan bewaken en mij het beste kent. De verloskundige beschouw ik gewoon als een medisch professional die aanwezig is ter ondersteuning van het geheel en ingrijpt bij medische noodzaak. Mijn verloskundigen zijn ook nogal nuchter hierin: ja, het is hard werken. Fysiek en vooral mentaal. Maar daarin kunnen ze ondersteunen, door je te helpen aan te geven of hetgeen wat je voelt ook klopt met hetgeen wat zij zien en kunnen controleren . Soort van, je mentale deel weer even finetunen met je fysieke deel, je helpen met herkenning van.
Het 3e trimester is bizar, ik merk dat het bij mij vanaf week 34 er ineens in is beland en met de dag meer groeit. Rust, ritme en regelmaat: maar dan volgens mijn biologische klok . Ook dit is een groeiproces, net zoals je kind doormaakt ga je zelf ook veranderen in die periode.

Wauw DE, ik vind het prachtig hoe je met je lichaam communiceert Dat kan alleen maar heel goed uitpakken!

Inderdaad Wauw, ik hoop dat ik ook in die modus ga komen samen met mijn vriend! Jij beschrijft precies wat ik zou willen. Iedereen zegt ook steeds 'ja maar straks is alles heel anders, want dan kun je niet meer doorslapen.' Ja klopt, dat weet ik en daar kies ik ook voor als ik moeder wil worden en dat omarm ik juist! Juist die momenten 's nachts als de halve wereld slaapt ben ik wakker met MIJN kind!

Ah jullie zijn lief . Welkom in mijn bubbeltje, het is er fijn. En pinq, ik vond jouw bevallingsverhaal echt zo mooi en intens om te lezen. Veel herkenning vanuit theorie, ik hoop dat die van mij in praktijk net zo zal gaan worden .

Zo heb ik vorige week dus mijn bevalplan besproken. Een van de dingen die mij prettig lijkt, is dan dus ook dat ik weet in welke fase ik van mijn bevalling zit. Ik hoef niet te weten hoeveel centimeters, want ik lees vaak genoeg hier dat je van 3 cm naar volledige ontsluiting kan gaan in een korte tijdspanne. Kalibreer mijn hoofd maar gewoon even met mijn lijf, dan kan ik weer verder

[ Bericht 23% gewijzigd door douche-eendje op 19-05-2019 12:22:13 ]

quote:

Op zondag 19 mei 2019 01:51 schreef douche-eendje het volgende:

[..]

Kraammatras een optie?

Liggend minder last dan zitten en staande hoesten

Maar ik heb beschermers erom hoor haha je weet maar nooit.

quote:

Op zondag 19 mei 2019 12:46 schreef Stippelrientje het volgende:

[..]

Liggend minder last dan zitten en staande hoesten

Maar ik heb beschermers erom hoor haha je weet maar nooit.

Ja ik bedoel de andere unit, de postpartum matrassen voor in je ondergoed

Mooi omschreven! Zo zie ik het ook.

Ik hang trouwens ook graag in mijn bubbel thuis. Ik heb meer slaap nodig en dat mag ik dan ook van wurm. "Ga maar lekker slapen ik ga wel even hier spelen! "

Of dat als ik misselijk ben 's avonds dat hij makkelijker in bed gaat liggen en zegt : " mam, ga maar alvast. Ik ga wel lekker slapen!" Ipv dat ons bedritueel lang duurt zoals normaal.

Ik voel mij zo gezegend met onze oudste en zijn empathie en liefde voor zijn ongeboren broertje of zusje.

quote:

Op zondag 19 mei 2019 12:46 schreef douche-eendje het volgende:

[..]

Ja ik bedoel de andere unit, de postpartum matrassen voor in je ondergoed

Die heb ik nooit gebruikt. De horror dat ik die nu moet opduiken..

Hopelijk is dat gehoest snel over.


Wel fijn te lezen dat ik niet de enige lekke en hoestende ben

Sisu, het begon bij mij vooral uit medische interesse. Wat doet mijn lijf eigenlijk per moment? Wat maakt het aan en wanneer?
Als ik bijvoorbeeld naar de fasen van een bevalling kijk,
- overgangsfase
- latente fase
- ontsluitingsfase/actieve weeen
- uitdrijving
- nageboorte

Wat past daar dan bij?
Kan ik de latente fase die mogelijk lang duurt, doorkomen met positieve afleiding? Gekke film kijken, waardoor ik meer endorfine aanmaak? Knuffelen, omdat oxytocine? Slapen, omdat rust?

De actieve/ontsluitingsfase, is dat niet the real deal? Het moment van bubbel? Zoals ik las in het verhaal van pinq, ' Ik kan al het geluid om me heen suuuperslecht verdragen, en doe af en toe echt heksig tegen M.'
Bij Ceviche las ik ' De vk heeft wel door dat ik nerveus van haar wordt omdat ze steeds naar me kijkt.'
Geeft je lijf niet aan: kruip in je bubbel voor focus? Zoek de veilige plek zodat jij je over kan geven aan alles aan hormonen wat gaat komen, zonder gestoord te worden door prikkels?

En als ik jou zo lees he, met je gerommel.
https://www.verloskundige(...)en-van-de-bevalling/
Zit je niet in fase 0 en rommel je ter voorbereiding op het werk straks? Lees eens terug bij Pinq bijvoorbeeld, zij rommelde ook wat op en af de dagen voorafgaand aan de bevalling. Je lichaam is echt al heel erg aan het voorbereiden als ik jouw posts lees.

Ik ben wel zweverig, dus ik kan het handelen hoor
En herkenbaar, hier heb ik dus af en toe een eisprong-gevoel en dan denk ik opeens: O nee, dat slaat nergens op Maar gewoon een soort van indalings- en voorwerkgevoelens, net als die ongesteldkrampjes die jij voelt.

D-E, wat heb je dat mooi opgeschreven Heel herkenbaar zoals het voor mij ook voelt. En ook herkenbaar over de verdieping, wat gebeurt er en waarom en hoe verloopt alles als je het puur natuurlijk bekijkt. En hoe logisch puzzelstukjes dan in elkaar vallen, vaak als ik weer nieuwe dingen leer, dan is het zo enorm logisch dat ik me echt afvraag hoe ik dat nog niet eerder inzag.

Och en mijn lief jongens Hij is zo ontzettend tof! Ik hou zooooooveel van hem.

M'n ouders hebben net even onze twee groten opgehaald. Wat heb ik het nodig, heel even die rust en ontspanning. Ik doe dan ook helemaal niets, behalve naar mijn lief staren (die heel schattig nog steeds alles aan het poetsen is en zichzelf ook schattig noemde daarover hihi).

Ela, grappig hoe verschillend we dan zijn. Ik beschouw mezelf helemaal niet als zweef, ik ben van nature ontzettend nieuwsgierig naar hoe het menselijk lichaam werkt, hoe DNA in elkaar zit en meer van dat soort dingen. Maar ik wil gewoon al die puzzelstukjes vinden en de puzzel compleet hebben voordat het zover is. Volgens mij ben ik er ook gewoon bijna, met die puzzel.

Zo kreeg ik van mijn yogadocente ook nog een mooie: als je bevalling te snel gaat, gebruik dan omgekeerde zwaartekracht. Op onderarmen, kont omhoog. Stel nou dat je persdrang begint te krijgen, maar nog weg moet zuchten/tegen moet houden? Werkt zo'n houding aannemen dan niet gewoon als drukverlager?

Spinning babies houding is dat, om je baby te helpen de meest gunstige positie in te nemen.

Ik ben ook heel nieuwsgierig, maar voor mij is dus het natuurlijke het uitgangspunt, en niet hoe men dingen heeft bedacht of denkt dat dingen wel eens in elkaar zouden kunnen zitten. Een beetje zoals er steeds meer natuurkundigen zijn die denken dat de natuur zich gedraagt naar de natuurwetten ipv dat natuurwetten geïnspireerd zijn op hoe men denkt dat de natuur werkt. Maar die nieuwsgierigheid naar hoe het van nature werkt en hoe goed dat aansluit bij de dingen die ik zelf voel en merk en denk, dat triggert mij om dat zelf uit te vinden en onderzoeken (puur voor mezelf dus). En dan vooral hoeveel meer logisch dat telkens blijkt te zijn!

@Sisu je bent nog geen 40 weken, je bent toch nog lang niet serotien? 40 weken is natuurlijk ook maar een gemiddelde. En ik kan zo een paar Fok’users opnoemen bij wie het tweede kindje véél later kwam dan de eerste, en die ook veel voorwerk hadden. Het klinkt echt allemaal heel normaal.
Jouw kindje heeft het gewoon nog heel erg fijn bij jou! En ik geloof niet dat jij er mentaal voor kan zorgen dat de bevalling begint, jouw baby’tje, die een heel eigen persoonlijkheid is, moet er ook klaar voor zijn. en die vindt het dus blijkbaar nog wel fijn daar.

quote:

Op zondag 19 mei 2019 15:49 schreef elamanilo het volgende:
Spinning babies houding is dat, om je baby te helpen de meest gunstige positie in te nemen.

Ik ben ook heel nieuwsgierig, maar voor mij is dus het natuurlijke het uitgangspunt, en niet hoe men dingen heeft bedacht of denkt dat dingen wel eens in elkaar zouden kunnen zitten. Een beetje zoals er steeds meer natuurkundigen zijn die denken dat de natuur zich gedraagt naar de natuurwetten ipv dat natuurwetten geïnspireerd zijn op hoe men denkt dat de natuur werkt. Maar die nieuwsgierigheid naar hoe het van nature werkt en hoe goed dat aansluit bij de dingen die ik zelf voel en merk en denk, dat triggert mij om dat zelf uit te vinden en onderzoeken (puur voor mezelf dus). En dan vooral hoeveel meer logisch dat telkens blijkt te zijn!

Ela, ik denk dat onze nieuwsgierigheid precies hetzelfde is hoor. Maar ik vind het niet zweef. Vaak is het inderdaad eerder een interpretatie of benadering die mensen er aan hangen op basis van hetgeen wat 'moet'; en daarbij vergeten dat er ook hele basale dingen in het leven zijn die zo zijn; omdat ze zo zijn. Zoals zwaartekracht en celdelingen.
Vandaar ook dat ik mijn werk leuk vind, hoe gek dat ook klinkt. Naar cellen kijken en speuren naar kankercellen. Inschatten op basis van hoe het eruit ziet en wat de onderlinge patronen en verbanden zijn, om te kunnen herkennen waar de cel vandaan komt. Komt nog een heleboel meer gedoe bij kijken natuurlijk, maar och . Soort van professioneel puzzelen, maar dan anders .

Sisu, je spoiler. Is er iemand met wie je dit kan bespreken? Iemand die je daarmee kan helpen? En je baby heeft het echt gewoon nog goed naar zijn/haar zin bij je, de controles zijn iedere keer goed toch? Je lijf en kind heeft nog even wat tijd nodig, hoe lastig dat nu soms ook is

[ Bericht 0% gewijzigd door douche-eendje op 19-05-2019 18:01:16 ]

@Sisu,

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Sisu

Morgen is mijn echo.... Ik voel me inmiddels zo prut dat ik denk dat het wel goed groeit, alleen het kan nog op de verkeerde plek zitten natuurlijk. Dus ik ben toch best wel zenuwachtig.

En ik ben wel benieuwd naar jullie ervaringen. Als ik me met 7 weken prut voel, moet ik me dan voorbereiden op nog veel erger of wordt het juist elke week een beetje minder?
Ik ben namelijk de hele dag door licht onpasselijk, om de paar uur eet ik dan maar wat, maar dat valt meestal niet echt lekker. 's Avonds krijg ik dan heel snel ineens enorme honger en dan eet ik echt met smaak, maar ook dat valt dan naderhand niet helemaal lekker. Ik heb behoefte aan beweging, maar van mijn laatste twee wandelingen werd ik misselijk. En ik trek de dag niet zonder een dutje 's middags. Plus nu slaan de hormonen ook toe: gisteren een huilbui uit het niets en ik ga nu de hele tijd twijfelen waarom ik eigenlijk zo nodig zwanger wilde worden.

B.ertha, helaas niet heel veel bemoedigends voor je voor nu vrees ik. Behalve dat het beter kan/gaat worden en als het echt te erg blijft, bespreek het met je verloskundige of gynaecoloog.
Ik vond het 1e trimester denk ik ook het minst leuk tot nu toe van het hele zwanger zijn. Je kan het mensen nog niet vertellen, voelt je lamlendig en moe. Rare emoties, huh help? Rond de 12 weken begon ik er een beetje mijn draai in te vinden en werd het minder erg. Ergens in de loop van het 2e trimester was heel fijn. Zwanger, ja het is allemaal anders. Maar ik blaakte van de energie, kom alles doen wat ik normaal ook zou doen; met her en der een kleine aanpassing. Nu zit ik volop in het laatste deel zwangerschap. Meer energie moeten verdelen, luisteren naar je lijf en vooral dingen doen die mij vrolijk en gelukkig maken. Maar dat is prima te doen.

[ Bericht 0% gewijzigd door douche-eendje op 20-05-2019 08:50:53 ]

quote:

Op maandag 20 mei 2019 08:33 schreef B.ertha het volgende:
Sisu

Morgen is mijn echo.... Ik voel me inmiddels zo prut dat ik denk dat het wel goed groeit, alleen het kan nog op de verkeerde plek zitten natuurlijk. Dus ik ben toch best wel zenuwachtig.

En ik ben wel benieuwd naar jullie ervaringen. Als ik me met 7 weken prut voel, moet ik me dan voorbereiden op nog veel erger of wordt het juist elke week een beetje minder?
Ik ben namelijk de hele dag door licht onpasselijk, om de paar uur eet ik dan maar wat, maar dat valt meestal niet echt lekker. 's Avonds krijg ik dan heel snel ineens enorme honger en dan eet ik echt met smaak, maar ook dat valt dan naderhand niet helemaal lekker. Ik heb behoefte aan beweging, maar van mijn laatste twee wandelingen werd ik misselijk. En ik trek de dag niet zonder een dutje 's middags. Plus nu slaan de hormonen ook toe: gisteren een huilbui uit het niets en ik ga nu de hele tijd twijfelen waarom ik eigenlijk zo nodig zwanger wilde worden.

Dit wordt uiteindelijk echt beter Bertha!
Sowieso heb ik de hele zwangerschap momenten gehad waarop ik dacht 'als ik het nu al zwaar vind, hoe overleef ik het straks dan' maar mijn ervaring is inmiddels dat het in fases gaat. Mijn eetlust is weer helemaal terug, al maanden. Waar mijn buik rond de 20 weken enorm op spanning stond, is deze nu weer een stuk flexibeler (ondanks dat het een veel grotere buik is). Waar ik een paar weken geleden er 's nachts uitging om Gaviscon te nemen tegen het maagzuur, is dat nu plots weer over. En de kwalen die ik nu heb gaan dus misschien straks ook weer weg.

Spannend joh, de echo straks! De afgelopen weken heb je overleefd. Ik vond de weken na de test het allerspannendst

quote:

Op maandag 20 mei 2019 08:44 schreef BobbyMcGee het volgende:

[..]

Spannend joh, de echo straks! De afgelopen weken heb je overleefd. Ik vond de weken na de test het allerspannendst

Ja dat. Wat een bak last er ineens van je af kan vallen na een vroege echo met kloppend hartje en een goede termijnecho. Bizar.

Nu is het vooral onwijs gezellig in mijn buik met bewegende baby. Wil ook echt nog niet bevallen, het is zo gezellig

quote:

Op zondag 19 mei 2019 15:35 schreef douche-eendje het volgende:
Ela, grappig hoe verschillend we dan zijn. Ik beschouw mezelf helemaal niet als zweef, ik ben van nature ontzettend nieuwsgierig naar hoe het menselijk lichaam werkt, hoe DNA in elkaar zit en meer van dat soort dingen. Maar ik wil gewoon al die puzzelstukjes vinden en de puzzel compleet hebben voordat het zover is. Volgens mij ben ik er ook gewoon bijna, met die puzzel.

Heel herkenbaar dit! Zo sta ik er ook in

Je schrijft interessante dingen en verwoord het goed, DE! Blijf dat doen, ik lees je vragen en hypothesen met interesse

quote:

Op maandag 20 mei 2019 08:51 schreef BobbyMcGee het volgende:

[..]

Heel herkenbaar dit! Zo sta ik er ook in

Je schrijft interessante dingen en verwoord het goed, DE! Blijf dat doen, ik lees je vragen en hypothesen met interesse

Ah lief

Hoe gaat het bij jou nu?

Heel herkenbaar B.ertha! Maar echt, hou vol, het wordt beter! Bij mij bleef ik mij zo voelen zoals jij je nu voelt vanaf week 6 tot en met einde week 9 en vanaf een week of 10 kwamen er steeds meer fijnere momentjes op de dag, werd het heel langzaam steeds een beetje dragelijker. Nu 12+3 en de momenten dat ik mij lamlendig voelen zijn echt drastisch afgenomen. Energie komt langzaam terug en ook de misselijkheid neemt behoorlijk af
Heel veel succes en plezier met de echo straks, het zien van jullie baby helpt vast mee aan het hele 'waarom wilde ik ook al weer zo graag zwanger zijn' gevoel

Pfff gister weer gezellig gemaakt met vriendlief sinds tijden en daarna een heel klein beetje bloedverlies Ik weet echt wel dat dat komt door de betere doorbloeding enzo, maar het was toch even schrikken! Met de angelsound even samen naar het hartje geluisterd, dat was toch wel heel fijn

Bedankt voor jullie reacties. Ik vind het ook heel leuk om te lezen hoe jullie bezig zijn met het echt leren kennen van je lijf. Hopelijk lukt dat mij straks ook.

quote:

Op maandag 20 mei 2019 08:54 schreef Sicilia het volgende:
Heel herkenbaar B.ertha! Maar echt, hou vol, het wordt beter! Bij mij bleef ik mij zo voelen zoals jij je nu voelt vanaf week 6 tot en met einde week 9 en vanaf een week of 10 kwamen er steeds meer fijnere momentjes op de dag, werd het heel langzaam steeds een beetje dragelijker. Nu 12+3 en de momenten dat ik mij lamlendig voelen zijn echt drastisch afgenomen. Energie komt langzaam terug en ook de misselijkheid neemt behoorlijk af
Heel veel succes en plezier met de echo straks, het zien van jullie baby helpt vast mee aan het hele 'waarom wilde ik ook al weer zo graag zwanger zijn' gevoel

Pfff gister weer gezellig gemaakt met vriendlief sinds tijden en daarna een heel klein beetje bloedverlies Ik weet echt wel dat dat komt door de betere doorbloeding enzo, maar het was toch even schrikken! Met de angelsound even samen naar het hartje geluisterd, dat was toch wel heel fijn

Oei, dat is schrikken ja!

quote:

Op maandag 20 mei 2019 08:57 schreef B.ertha het volgende:
Bedankt voor jullie reacties. Ik vind het ook heel leuk om te lezen hoe jullie bezig zijn met het echt leren kennen van je lijf. Hopelijk lukt dat mij straks ook.

Ik gun het je. Ik merkte vooral ook in het begin dat ik vertrouwen in mijn lijf kwijt was, ondanks dat het bij mij zo'n heel kort trajectje is geweest. Maar ook dat is een heel groeiproces geweest om weer terug te vinden.

quote:

Op maandag 20 mei 2019 08:52 schreef douche-eendje het volgende:

[..]

Ah lief

Hoe gaat het bij jou nu?

Ik merk voor het eerst sinds de vruchtbaarheidsbehandelingen en zwangerschap wat van mijn hormonen

Ik ben onrustig, gevoelig, onzeker, kwetsbaar. Heb het liefst mijn man in de buurt. Ik moet nog één dagje werken, en dan heb ik verlof. Maar het voelt alsof het 'te laat' is, alsof er allerlei dingen NU al af hadden moeten zijn. Wat daarin niet meehelpt is dat iedereen rond mijn termijn al veel meer af lijkt te hebben en er ook wel dingen zijn die wat haast krijgen. De bevaltas heb ik nog niet staan bijvoorbeeld, terwijl ik twee schoonzussen heb die van de eerste rond deze termijn zijn bevallen. Ik heb de afgelopen weken niets meer met mijn hypnobirthing-technieken gedaan. Ik heb nog geen kruikenzakken in huis..
Ik hoop van harte dat deze baby me de tijd gunt om nog tot rust te komen. Ik bereid me al jaren voor op het krijgen van een kindje. En ineens, nu het bijna zover is, overvalt het me en vind ik het erg spannend. Gelukkig heeft mijn man er steeds meer vertrouwen in, dat geeft veel steun.

Dingen die er wél gebeurd zijn vorige week:
- de zitbal/bevalbal is opgepompt
- de commode is gelakt en naar onze slaapkamer verplaatst
- ik heb een beginnetje gemaakt met de babywas
- ik heb een ziekenhuis-bevalplan gemaakt (alleen qua opmaak kan het nog flink verbeterd worden)
- kraamzorg is geweest voor de kraamintake. We hadden ter voorbereiding een soort 'kraamplan' gemaakt.
Daarnaast heb ik nog een familieweekend gehad, drie dagen gewerkt, en één laatste opleidingsdag gehad (certificaat behaald ).

quote:

Op zondag 19 mei 2019 17:10 schreef Mariposas het volgende:
@:sisu je bent nog geen 40 weken, je bent toch nog lang niet serotien? 40 weken is natuurlijk ook maar een gemiddelde. En ik kan zo een paar Fok’users opnoemen bij wie het tweede kindje véél later kwam dan de eerste, en die ook veel voorwerk hadden.

Check, voorwerk vanaf week 37, bevallen met respectievelijk 42 en 42+5 .

Sisu je zit redelijk bij mij in de buurt geloof ik, toch?
Ik heb morgen een gat van 3 uur op m'n spreekuur als je wil komen kletsen ben je altijd welkom

Lieve Bobby, het maakt een baby écht niet uit of de babywasjes gedraaid zijn en of de commode al dan niet gelakt is. Het! Komt! Goed! - óók als je vanaf nu helemaal geen zak meer zou doen

Bobby, het komt goed . Dat gevoel, daar zit ik ook precies middenin.

Zaterdag ging ik boodschappen halen op het volledig verkeerde tijdstip: superdruk in de supermarkt, ik was bekaf toen ik thuis kwam. Ben daarna op bed gaan liggen met wat meditatie/hypnobirthmuziek om te ontspannen. Ik leef echt nu volgens de regels van mijn lijf en luister er naar, en wonder boven wonder krijg ik nog best veel gedaan. Als ik maar luister. Ik had afgelopen vrijdag vrij genomen en morgen heb ik ook een vakantiedag opgenomen. Woensdag en donderdag nog werken, geen zin meer in maar ach. Vrijdag ook een vakantiedag opgenomen (ik heb namelijk echt nog heel veel uren staan . 400+ plb-uren*, voor 40 uur teveel ingeroosterd en ondanks al ingeplande vakantie van 3 weken heb ik nog 2,5week over... ) Nog even wat afronden, laatste puntjes op de i. Maar gewoon, geen zin meer in.
Vrijdag gewoon weer snel terug in mijn huidige bubbel, want daar zit ik in en dan weet ik dat het goed komt.

Wat voor mij prettig werkte is op ons nieuwe deurensysteem met schoolbordverf gewoon eens een lijstje maken. Wat wil ik eigenlijk nog doen, en wat is te doen op een dag? Dus ik bedenk na het ontbijt eens hoe mijn pet staat, kies een paar dingen uit en ach, als het teveel is dan laat ik wat wel even liggen.
Vandaag heb ik zo'n lekker rommel in huis dagje. Brood bakken, wasje in de machine, wasje van eerder deze week opvouwen. Tussendoor wat eten, wat slapen. Wat kleine uitzoekdingetjes nog doen, lijstje adressen geboortekaartjes uitzoeken. Dat soort suffe dingen waar ongemerkt toch altijd meer tijd in gaat zitten, maar ach.

*plb-uren: die pot ga ik na mijn verlof dus gebruiken om 1 dag in de week minder te kunnen werken met behoud van salaris. Superchill, want kan daardoor ruim een jaar lang 3 dagen in de week gaan werken. En daarna zie ik wel weer.

[ Bericht 4% gewijzigd door douche-eendje op 20-05-2019 14:12:46 ]

Hoi!

Vanmorgen om 7 uur braken mijn vliezen toen ik op stond om te gaan plassen. Om 8:37 was er een baby. Er was nog niemand! Iedereen was nog onderweg en C was aan het plassen.

En toen om 9:42 was er nog eentje!

Twee jongetjes.

Allebei thuis in het bad op de uitgerekende datum. We wisten het sinds vorige week maandag avond, dat ze met z’n tweetjes waren.

Baby A 3040 gram
Baby B 3280 gram

Ruim 6 kg aan baby in mijn buik dus! Wow! Ik deed dat zomaar. Zonder kleerscheuren. En nu liggen ze naast me. Later plaatjes

Jaaa, daar zijn ze! Je verrassingstweeling

Van harte gefeliciteerd en wat fijn en gaaf dat het gewoon thuis is gelukt!

Maareh, je man was aan het plassen? Had je m niet verteld dat je bezig was?

Wow Ela, wat een verrassing! Gefeliciteerd!!

quote:

Op maandag 20 mei 2019 15:12 schreef elamanilo het volgende:
Hoi!

Vanmorgen om 7 uur braken mijn vliezen toen ik op stond om te gaan plassen. Om 8:37 was er een baby. Er was nog niemand! Iedereen was nog onderweg en C was aan het plassen.

En toen om 9:42 was er nog eentje!

Twee jongetjes.

Allebei thuis in het bad op de uitgerekende datum. We wisten het sinds vorige week maandag avond, dat ze met z’n tweetjes waren.

Baby A 3040 gram
Baby B 3280 gram

Ruim 6 kg aan baby in mijn buik dus! Wow! Ik deed dat zomaar. Zonder kleerscheuren. En nu liggen ze naast me. Later plaatjes

Woah!

Wow Ela, toch een tweeling dus! Gefeliciteerd!

Gefeliciteerd ela! Wow, wat een prestatie! En wat een mooie gewicht en termijn hebben ze!

Je post vol met hints sinds maandag waren ook wel redelijk transparant dus ik ben niet verbaasd.

ela