Zwangerschap en geboorte deel 1895

Wat goed Bertha! Een knipper!

Sisu, ik begreep van mijn vlk dat strippen geen invloed heeft op de hormonen die baby afgeeft als hij geboren wil worden. Alleen de hormonen die vrij komen van die vliezen. Dus als je jongetje dan alsnog niet wil komen, doet hij dat ook niet.

Volgens mij heeft ze deze week helemaal niets getekend?

Mijn verloskundige tekent niets. En wat ze op haar computerscherm allemaal bij houdt: geen idee

verlof

Blij dat ik het zo lang heb kunnen volhouden. Vandaag enorm hard gewerkt en bijna alles is af. Morgen denk ik nog een uurtje of twee administratie en dan is het klaar Ben er op slag relaxed van geworden

Hier krijg ik altijd het meest recente printje mee van mijn dossier en werken ze met de standaard afkortingen. Bij controle 31.5 bibi, bij controle 34.2 ckls > caput (hoofd) klein segment in bekkeningang en als mn vliezen zouden breken moest ik nog bellen, want nog niet volledig ingedaald maar ze verwacht bij de volgende controle wel volledig ingedaald . En ik denk dat dat wel gebeurd is, want dat hoofd lag dus te irriteren op mijn botvlies waardoor ik menstruatiezeurtjes had en dat is weg.
Verder echt gewoon dingen als hoofdligging, links, goed, goed (ct en leven) etc in mijn dossier.
Maar uiteindelijk zegt dat indaaltempo toch niks. Baby kan alsnog tot 42 weken blijven zitten en blijf ik lekker doorwaggelen

Hier nog 2 werkdagen te gaan, ik spiekte vandaag even stiekem in mijn werkmail en trof tig vergaderverzoeken voor komende donderdag aan om laatste dingen nog door te spreken. Hahaha, heerlijk die continue paniek.

[ Bericht 3% gewijzigd door douche-eendje op 21-05-2019 21:57:19 ]

Ik dacht dat die tekeningetjes aangaven hoe de baby lag rug links of rechts enzo

En Sisu, strippen heeft alleen effect als de bevalling uit zichzelf ook al binnen 48 uurish zou begin en dacht ik. Bij de eerste braken m’n vliezen 24+ uur na het strippen en bij de tweede dus twee keer gestript en heul niks gebeurd Ik vond het persoonlijk totaal niet pijnlijk, hooguit wat onprettig maar inwendig onderzoek deed me sowieso nooit pijn, dus misschien is m’n bmm ook gewoon minder gevoelig strippen voor 41 is ook ineffectief schijnt, onze VK deed het daarom ook daarvoor nooit, maar er zijn vk’s Die het al wel vanaf 38 weken doen.

Anyway, hoe ik het zie is dat strippen de minst medische interventie is om de natuur een handje te helpen. Of niet helpen in mijn geval gevalletje baadt ‘t niet dan schaadt het niet. Maar da’s voor jou om te bepalen hoe je d’r instaat

@Sisu, ik wil donderdag echt alles afgerond hebben en dan ben ik ook echt niet meer beschikbaar voor werk tot eerste werkdag 08:30; op welke manier dan ook. Vind mijn werk heel tof, maar wil gewoon lekker bubbelen vanaf vrijdag, fysiek en mentaal verder naar bevalling toeleven en als baby er is, alle rust hebben om te wennen aan ons nieuwe nu en leven als gezin.

Ik heb op een enkele collega na geen een vorm van oprechte steun of interesse mogen hebben de afgelopen 2 maanden, dus ik heb nu wel zoiets van , zoek het maar uit. Kan mijn energie wel beter besteden. Maar vandaag had ik een extra vrije dag opgenomen en dan kijk ik normaal ook nooit. Want vrij, verlof of vakantie > tijd voor mezelf.

[ Bericht 17% gewijzigd door douche-eendje op 21-05-2019 22:24:11 ]

Ik probeer te bedenken wanneer ik met verlof wil en hoe haalbaar het is om tot 36 weken door te werken. Als ik voor n baas zou werken dan was dat echt geen optie, maar ik heb zo veel hart voor mijn werk, wil eigenlijk zo lang mogelijk door, en de extra inkomsten zorgen ook voor meer rust daarna.
Maar ik vind het echt heel moeilijk in te schatten hoe haalbaar het is en of ik er tegen die tijd nog steeds zo over denk.....
Het zou niet betekenen dat ik hoef te knallen tot het eind, maar gewoon gestaag doorwerken met hulp erbij. Ik denk nu dat ik dat wel aankan, maar ik neig wel vaker naar overmoedigheid.
Iemand van jullie die zonder problemen lang door heeft gewerkt?

Mijn vk doet ook niet aan tekeningetjes.

Sisu, waarom wil ze inwendig onderzoek doen?
In principe heb je nog wel wat tijd toch? Of zit je zelf echt op je end?

BobbyMcGee geniet ervan! Het lijkt mij heerlijk, die ontlading.

Man man. Ongeveer 22 maanden geleden zette ik hier een heel verhaal neer over de zwangerschap van m;n vriendin, en dan vooral de positieve NIPT test die we terugkregen en de nasleep ervan. Puntje bij paaltje was er positief getest op syndroom van down en syndroom van Edwards. Uiteindelijk bleek de test vals positief en hebben we nu een 15 maand oud, gezond ventje.

Vriendin is nu zwanger van de tweede. Vorige week de 12 weken echo: alles perfect. Neusschot, nekplooitje was te zien, niets om je zorgen over te maken. 'Alles komt goed joh met die NIPT', ik hoor het hem zeggen.

Nu belt hij net: wéér een positieve test, nu alleen down. Dat kán toch niet?? Dat moet toch iets genetisch zijn? Vriendin is panisch van die test en zegt hem niet weer te willen doen (angst voor naalden). Ik heb makkelijk praten, maar ik wil per sé dat ze de test doet.

Maar hoe groot is die kans? Aan de ene kant: dit móet haast iets genetisch zijn. Vorige keer vermoedden ze een afwijking in de placenta. Die placenta is na de geboorte veiliggesteld voor onderzoek: later bleek dat hij 'kwijt' was.

Aan de andere kant: hoe groot is de kans op een tweede vals-positieve test? Iemand hier ergens ervaring mee?

Jeetje wat heftig joh.
Bij een positieve test is er toch mogelijkheid tot aanvullend onderzoek? Hebben jullie dat de vorige keer zo gedaan of kwam je er pas bij geboorte achter dat er niks aan de hand was?

quote:

Op dinsdag 21 mei 2019 23:01 schreef -Mellow- het volgende:
Jeetje wat heftig joh.
Bij een positieve test is er toch mogelijkheid tot aanvullend onderzoek? Hebben jullie dat de vorige keer zo gedaan of kwam je er pas bij geboorte achter dat er niks aan de hand was?

Pas na een vruchtwaterpunctie kwamen we er achter, maar dat kan pas over 2 weken, en dan nog een week of 2 wachten op de uitslag. Kans op miskraam wordt ook groter na een punctie, en ik weet niet hoe het zit als je voor de tweede keer een gat in je baarmoeder prikt, of de kans dan groter wordt..?

Nipt en combinatietesten zijn toch enkel kansberekeningen?

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 06:44 schreef Ticootje het volgende:
Nipt en combinatietesten zijn toch enkel kansberekeningen?

Een negatieve nipt is voor 99.9% betrouwbaar. Zegt men. Bij een positieve uitslag is echter de kans op vals-positief weer groter. Ik durf het niet met zekerheid te zeggen. Ik denk overigens dat alles een kansberekening is, maar goed. Je weet het pas 100% zeker als het kindje geboren is.
Toch zouden we, normaal gezien, de zwangerschap afbreken als bijna zeker vaststaat dat het kindje geboren wordt met een afwijking.

Men gaf toen al aan dat wij uniek waren in de vorige uitslag, omdat er ook twee syndromen waren geconstateerd. Het bloed is toen overigens nog naar 3 andere labo's gestuurd en ook daar was de uitslag positief. Een of andere genetica heeft ons ook nog getest en hier kwam niks uit. Vandaar dus dat ze na de bevalling de placenta wilden hebben voor onderzoek. Maar ergens is die kwijtgeraakt. Wat nu 'jammer' is, want dan hadden we misschien meer geweten.

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 06:44 schreef Ticootje het volgende:
Nipt en combinatietesten zijn toch enkel kansberekeningen?

Nee. De combinatietest is een kansberekening.
De Nipt is een duidelijke ja/nee met een kleine foutmarge (Als de test nee zegt is het vrijwel altijd nee. Zegt de test ja dan is er fout dna gevonden maar dat betekend nog niet dat het kindje ziek is. Het stukje onderzochte dna komt van de buitenste laag waarvan onder andere de placenta wordt gemaakt, niet van de kern waaruit het kindje groeit.)

@EDMAN- Gefeliciteerd met de zwangerschap. Weer die hel van de Nipt. Wat erg dat de placenta de vorige keer kwijt is geraakt. Helemaal nu jullie weer met eenzelfde uitslag in handen staan.

@mellow, ik werk deze week nog 2 dagen; ben komende zaterdag 36 weken zwanger. Wat hier werkte was regelmatig even een dag vrij, dan maar op een lager tempo. Wat eerder naar huis. Vanaf week 33 ben ik zo veel mogelijk gaan afronden en overdragen aan vervanger(s). Luister naar je lijf en doe vooral wat goed blijft voelen, dat is het belangrijkste.

Edman, wat heftig weer joh! Ik zou in jullie situatie echt eens een verwijzing vragen naar een klinisch geneticus. Het komt vrij weinig voor, maar er zijn families waarbij er een erfelijke vorm van Downsyndroom (translocatie) is. Dat wilt niet zeggen dat ieder kindje het syndroom van Down heeft, maar wel dat er een stukje afwijkend DNA gevonden kan worden in het bloed. Mocht een van jullie die translocatie hebben, dan zijn je uitslagen verklaarbaar en is nipt misschien niet voor jullie bedoeld. Met een dergelijke translocatie kom je mogelijk wel weer in aanmerking voor PGD.

[ Bericht 0% gewijzigd door douche-eendje op 22-05-2019 07:52:33 ]

quote:

Op maandag 20 mei 2019 15:12 schreef elamanilo het volgende:
Hoi!

Vanmorgen om 7 uur braken mijn vliezen toen ik op stond om te gaan plassen. Om 8:37 was er een baby. Er was nog niemand! Iedereen was nog onderweg en C was aan het plassen.

En toen om 9:42 was er nog eentje!

Twee jongetjes.

Allebei thuis in het bad op de uitgerekende datum. We wisten het sinds vorige week maandag avond, dat ze met z’n tweetjes waren.

Baby A 3040 gram
Baby B 3280 gram

Ruim 6 kg aan baby in mijn buik dus! Wow! Ik deed dat zomaar. Zonder kleerscheuren. En nu liggen ze naast me. Later plaatjes

IK ZEI HET!!!
1+1 = 6

Wat tof bl0emetje en Chris <3 Van harte gefeliciteerd met de jochies
Grote Zus en Broer ook gefeliciteerd!

quote:

Op woensdag 22 mei 2019 07:34 schreef douche-eendje het volgende:
@:Mellow, ik werk deze week nog 2 dagen; ben komende zaterdag 36 weken zwanger. Wat hier werkte was regelmatig even een dag vrij, dan maar op een lager tempo. Wat eerder naar huis. Vanaf week 33 ben ik zo veel mogelijk gaan afronden en overdragen aan vervanger(s). Luister naar je lijf en doe vooral wat goed blijft voelen, dat is het belangrijkste.

Ja naar m'n lijf luisteren is iets wat ik nu aan het leren ben en dat gaat me wel steeds beter af. Maar ik kan niet echt op t laatste moment besluiten toch niet meer te werken als ik nu nog klussen aanneem. Dat kan ik niet maken en is nogal schadelijk voor m'n zakelijke relaties.
Ik heb dan wel weer het voordeel dat ik m'n tijd grotendeels zelf kan indelen en alles zelf kan bepalen.

Jij klinkt ook altijd wel enorm lekker in je vel met je zwangerschap. Dat is natuurlijk ook een zegen. Bij mij gaat het nu ook hartstikke lekker, al lijkt het of de vermoeidheid van het eerste trimester ook weer een beetje terugkomt....

Ik heb een prachtig mooi wollen disana slaapzakje binnen gekregen
Veel van de babydingen die ik heb zijn gekregen en alleen maar 'acceptabel' qua esthetiek, dus zoiets moois is dan extra fijn .

@elamanilo, hoe gaat het met jullie? Lukt het een beetje om twee newborns te verzorgen naast een peuter en kleuter?

En ben je erg overdonderd of valt het mee? Zijn jullie al uit de namen?

Valt het op dat ik super nieuwsgierig ben

Oh wauw Ela, van harte gefeliciteerd met je 2 jongens!

quote:

Op dinsdag 21 mei 2019 22:44 schreef -Mellow- het volgende:
Ik probeer te bedenken wanneer ik met verlof wil en hoe haalbaar het is om tot 36 weken door te werken. Als ik voor n baas zou werken dan was dat echt geen optie, maar ik heb zo veel hart voor mijn werk, wil eigenlijk zo lang mogelijk door, en de extra inkomsten zorgen ook voor meer rust daarna.
Maar ik vind het echt heel moeilijk in te schatten hoe haalbaar het is en of ik er tegen die tijd nog steeds zo over denk.....
Het zou niet betekenen dat ik hoef te knallen tot het eind, maar gewoon gestaag doorwerken met hulp erbij. Ik denk nu dat ik dat wel aankan, maar ik neig wel vaker naar overmoedigheid.
Iemand van jullie die zonder problemen lang door heeft gewerkt?

Het is lastig in te schatten omdat iedereen anders is (en ander werk heeft natuurlijk) en elke zwangerschap ook anders is.
Bij mijn eerste heb ik zonder moeite doorgewerkt tot 36 weken. Minimaal 40u per week, met lange dagen van 10 uur en vrij fysiek werk in een dierenkliniek. Bij de tweede werkte ik nog maar 24u en verder hetzelfde werk. Ik wilde weer gewoon tot 36 wkn werken, maar nu was het aanzienlijk zwaarder. Vanaf 32 weken heb ik het fysieke gedeelte meer overgelaten aan collega's en bij 35wkn heb ik een week vakantie opgenomen omdat het toch wel erg zwaar werd.
Ik had natuurlijk al wel een peuter rondlopen thuis, maar toch viel het me tegen hoeveel zwaarder het nu was.

Ik begrijp dat je een eigen bedrijf hebt of freelance werkt? Dan is het wel iets lastiger en kan je met 34 wkn niet makkelijk besluiten om toch te stoppen. Maar je hebt wel hulp zeg je, is het dan mogelijk om meer taken richting hulp door te schuiven indien het toch te zwaar wordt?

Ai Edman, wat rot dat deze situatie zich weer voordoet. Ik heb er verder helaas weinig zinnigs over te zeggen, maar wil jullie wel veel sterkte wensen met de - wederom - onzekere tijd