R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Titel spreekt voor zich. We zijn beiden midden twintig. En ik voel een soort verlamming. Niet omdat ik bang zou zijn voor een zwangerschap en het starten van een gezinnetje met haar. Dat zou geen enkel probleem voor mij zijn, natuurlijk wordt ons leven heel anders maar ik zou het als een uitdaging zien die wij samen aangaan.
Maar toen ze mij vertelde dat ze mogelijk zwanger was kon ik haar niet steunen in dit gesprek en zeggen dat ik haar zou steunen wat ze ook mocht besluiten of wat dan ook het geval was. Ik ben fel tegen abortus. Eerst was het altijd in theorie, maar ik merk direct dat nu het mogelijk realiteit is, dat de weerstand even groot is. Ik hoor ooit van anderen dat het anders wordt als het over je eigen situatie gaat, daar merk ik niets van. Ik was niet in staat om een goed gesprek met haar te voeren, omdat ik koste wat kost een gesprek over abortus probeerde te vermijden. Hierdoor viel ik stil. Mijn grootste angst is dat ze zwanger blijkt te zijn en een abortus wil. Niet zwanger zijn, en zwanger zijn en het willen houden zijn voor mij beiden goed nieuws.
We hebben er ooit gesprekken over gehad, in eerste instantie was ze behoorlijk pro-abortus. De eerste keer dat we erover spraken gaf ik niet meteen openheid van zaken, we hadden een romantisch reisje en een beladen discussie vond ik niet het goede moment. Later wel duidelijk gemaakt wat mijn overtuiging is, zou niet eerlijk zijn om hier geen serieus gesprek over te voeren. En ze is wat meer naar mijn kant gekomen. Ze zou niet zelf meer voor abortus kiezen. Maar goed dat was in de theorie. Je hoort vaak genoeg dat iemand die altijd gedacht heeft niet voor abortus te kiezen er in de praktijk toch anders over gaat denken en het toch kiest. Of andersom, iemand die altijd meende een abortus te kiezen ineens een felle moederleeuwin wordt. Ik ben er dus doodsbenauwd voor dat indien ze zwanger is ze nu in de praktijk toch anders begint te denken. En mocht ze abortus kiezen dan zou ik daar nooit mee kunnen leven en dat zou voor mij het einde betekenen aan al onze toekomstplannen.
Denk dat we nu gauw genoeg erachter moeten komen of ze zwanger is. En ik zit al veel stappen verder met mijn angsten. Terwijl ik verwacht dat mijn vriendin vooral nog met angst zit om zwanger te zijn. Ik heb haar wel praktisch geholpen met opzoeken wat de omstandigheden zijn, en wat de kansen zijn van een zwangerschap etc. Mijn vriendin heeft er geen weet van dat ik in mijn hoofd al vele stappen verder ben.
De kans op zwangerschap zou klein moeten zijn in verband met anticonceptie, maar er zijn omstandigheden die de kans aanzienlijk verhogen als ook lichamelijke zaken die wijzen op zwangerschap. Persoonlijk is mijn gevoel best sterk dat het een miskraam is en ze dus helemaal niet meer zwanger is. Maar dit gevoel is nergens op gefundeerd.
Denk dat wat nu ook het geval is, ik nu binnenkort een nog veel serieuzer gesprek hierover moet gaan hebben. Ik wil voorkomen dat we zonder duidelijkheid hierover nog eens in deze positie terecht komen.
Dank voor het lezen, reacties graag. Graag geen pro-life vs pro-choice discussie hiervan maken. Wat ik wel zou willen horen is tips voor de gesprekken die we moeten gaan voeren.
Maar toen ze mij vertelde dat ze mogelijk zwanger was kon ik haar niet steunen in dit gesprek en zeggen dat ik haar zou steunen wat ze ook mocht besluiten of wat dan ook het geval was. Ik ben fel tegen abortus. Eerst was het altijd in theorie, maar ik merk direct dat nu het mogelijk realiteit is, dat de weerstand even groot is. Ik hoor ooit van anderen dat het anders wordt als het over je eigen situatie gaat, daar merk ik niets van. Ik was niet in staat om een goed gesprek met haar te voeren, omdat ik koste wat kost een gesprek over abortus probeerde te vermijden. Hierdoor viel ik stil. Mijn grootste angst is dat ze zwanger blijkt te zijn en een abortus wil. Niet zwanger zijn, en zwanger zijn en het willen houden zijn voor mij beiden goed nieuws.
We hebben er ooit gesprekken over gehad, in eerste instantie was ze behoorlijk pro-abortus. De eerste keer dat we erover spraken gaf ik niet meteen openheid van zaken, we hadden een romantisch reisje en een beladen discussie vond ik niet het goede moment. Later wel duidelijk gemaakt wat mijn overtuiging is, zou niet eerlijk zijn om hier geen serieus gesprek over te voeren. En ze is wat meer naar mijn kant gekomen. Ze zou niet zelf meer voor abortus kiezen. Maar goed dat was in de theorie. Je hoort vaak genoeg dat iemand die altijd gedacht heeft niet voor abortus te kiezen er in de praktijk toch anders over gaat denken en het toch kiest. Of andersom, iemand die altijd meende een abortus te kiezen ineens een felle moederleeuwin wordt. Ik ben er dus doodsbenauwd voor dat indien ze zwanger is ze nu in de praktijk toch anders begint te denken. En mocht ze abortus kiezen dan zou ik daar nooit mee kunnen leven en dat zou voor mij het einde betekenen aan al onze toekomstplannen.
Denk dat we nu gauw genoeg erachter moeten komen of ze zwanger is. En ik zit al veel stappen verder met mijn angsten. Terwijl ik verwacht dat mijn vriendin vooral nog met angst zit om zwanger te zijn. Ik heb haar wel praktisch geholpen met opzoeken wat de omstandigheden zijn, en wat de kansen zijn van een zwangerschap etc. Mijn vriendin heeft er geen weet van dat ik in mijn hoofd al vele stappen verder ben.
De kans op zwangerschap zou klein moeten zijn in verband met anticonceptie, maar er zijn omstandigheden die de kans aanzienlijk verhogen als ook lichamelijke zaken die wijzen op zwangerschap. Persoonlijk is mijn gevoel best sterk dat het een miskraam is en ze dus helemaal niet meer zwanger is. Maar dit gevoel is nergens op gefundeerd.
Denk dat wat nu ook het geval is, ik nu binnenkort een nog veel serieuzer gesprek hierover moet gaan hebben. Ik wil voorkomen dat we zonder duidelijkheid hierover nog eens in deze positie terecht komen.
Dank voor het lezen, reacties graag. Graag geen pro-life vs pro-choice discussie hiervan maken. Wat ik wel zou willen horen is tips voor de gesprekken die we moeten gaan voeren.
Bel haar eens snel op om te zegen dat je van haar houdt en dat je de baby warm zal ontvangen. Ook zij zal worstelen met die toestand. Je hoeft niet te liegen over je standpunt over abortus maar haar wel steunen lijkt mij.
Ik zou verwachten dat je juist een gesprek met haar zou kunnen hebben toen ze je het vertelde, want dan kan je juist aangeven dat je er voor haar bent en het graag wilt houden.
Nu twijfelt ze misschien enkel meer dat je het zelf misschien niet eens wilt.
Maargoed, tja, uitzoeken of ze wel of niet zwanger is, lijkt me stap 1
Nu twijfelt ze misschien enkel meer dat je het zelf misschien niet eens wilt.
Maargoed, tja, uitzoeken of ze wel of niet zwanger is, lijkt me stap 1
5 euro bij kruidvat, eerst piesen dan eens verder piekeren. Of niet.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
Eerst maar eens kijken of ze echt zwanger is. Enige wat je voor die tijd kan doen is zeggen dat je er voor haar zal zijn en wees gewoon eerlijk dat jij een kind best ziet zitten. Niet communiceren is dodelijk voor een relatie, veroorzaak je alleen maar misverstanden mee. Aannames, dat soort dingen.
Verder: ja, misschien ziet zij een baby nog niet zitten. Dat kan. Probeer het zo te zien: het is alleen maar verstandig als iemand gewoon eerlijk is over dat soort dingen. Gun je je kind een moeder die hem of haar eigenlijk helemaal niet wil hebben? Puur omdat ze druk voelde vanuit jouw kant? Natuurlijk is het kut voor jou, maar het toekomstige kind hoort op 1 te staan. Niet gewenst zijn...dat is pijnlijk voor een kind en die vangt dat echt wel op.
Maar eerst maar afwachten dus. En wees er voor je vriendin. Des te groter is de kans ook dat ze het zelf ook wil. Als ze alleen maar gaat twijfelen over jouw houding naar haar toe is de kans best groot dat ze denkt dat jullie er nog niet klaar voor zijn.
Verder: ja, misschien ziet zij een baby nog niet zitten. Dat kan. Probeer het zo te zien: het is alleen maar verstandig als iemand gewoon eerlijk is over dat soort dingen. Gun je je kind een moeder die hem of haar eigenlijk helemaal niet wil hebben? Puur omdat ze druk voelde vanuit jouw kant? Natuurlijk is het kut voor jou, maar het toekomstige kind hoort op 1 te staan. Niet gewenst zijn...dat is pijnlijk voor een kind en die vangt dat echt wel op.
Maar eerst maar afwachten dus. En wees er voor je vriendin. Des te groter is de kans ook dat ze het zelf ook wil. Als ze alleen maar gaat twijfelen over jouw houding naar haar toe is de kans best groot dat ze denkt dat jullie er nog niet klaar voor zijn.
Dezelfde stress gehad hier , alleen was ik toen een jaar of 18 en het bleek allemaal drukmaken om niks te zijn
als je wel beweert een gezin met haar te willen stichten, maar dichtslaat als de kans er komt te bewijzen dat julie samen als eenheid kunnen functioneren bij zulke keuze heb ik wat minder vertrouwen in je bewering 'dat je dat gezin met haar wil vormen'...
Juist zulke situaties zijn bepalend of je 'samen' beslissingen kunt nemen en ook kunt accepteren dat het niet enkel erom gaat wat _jij_ persoonlijk wil, maar vooral dat je bepaalde beslissingen samen kunt nemen en ook verantwoordelijkheid kunt delen.
Voorlopig kom je eigenlijk vooral 'bang' ("doodsbenauwd" noem je zelfs letterlijk) voor het idee dat zij haar eigen mening zal hebben.
Als dat je instelling is tegenover je vriendin, denk ik dat een relatie vroeger of later toch ook problemen zal krijgen.
Los ervan verder of ze nu zwanger is (waar je voorlopig nog niks over weet, als ik het goed begrijp heb je zelfs nog niet de allersimpelste zwangerschapstest gedaan?)
Juist zulke situaties zijn bepalend of je 'samen' beslissingen kunt nemen en ook kunt accepteren dat het niet enkel erom gaat wat _jij_ persoonlijk wil, maar vooral dat je bepaalde beslissingen samen kunt nemen en ook verantwoordelijkheid kunt delen.
Voorlopig kom je eigenlijk vooral 'bang' ("doodsbenauwd" noem je zelfs letterlijk) voor het idee dat zij haar eigen mening zal hebben.
Als dat je instelling is tegenover je vriendin, denk ik dat een relatie vroeger of later toch ook problemen zal krijgen.
Los ervan verder of ze nu zwanger is (waar je voorlopig nog niks over weet, als ik het goed begrijp heb je zelfs nog niet de allersimpelste zwangerschapstest gedaan?)
"Whatever you feel like: Life’s not one color, nor are you my only reader" - Ausonius, Epigrammata 25
Lichamelijke zaken die wijzen op een zwangerschap? Bedoel je een mogelijke innestelingsbloeding? Ook omdat je het hebt over een miskraam?
Zo te lezen is het allemaal nog heel pril, als in zelfs nog te vroeg voor een zwangerschap test. Ga dus niet teveel stressen.
Alle tekenen die je aan een beginnende zwangerschap kan hangen kunnen ook aan 1001 andere zaken gehangen worden.
Zorg vandaag nog dat je elkaar (bij voorkeur irl) spreekt. Geef haar een dikke knuffel en zeg dat het wel goed komt, dat jullie er samen wel uit gaan komen. En dat een kleintje wat jouw betreft welkom is, maar dat jullie daar na de test serieuzer over gaan praten.
Eerst maar eens weten of er wel een zwangerschap is en waarover dus gepraat moet worden.
Zo te lezen is het allemaal nog heel pril, als in zelfs nog te vroeg voor een zwangerschap test. Ga dus niet teveel stressen.
Alle tekenen die je aan een beginnende zwangerschap kan hangen kunnen ook aan 1001 andere zaken gehangen worden.
Zorg vandaag nog dat je elkaar (bij voorkeur irl) spreekt. Geef haar een dikke knuffel en zeg dat het wel goed komt, dat jullie er samen wel uit gaan komen. En dat een kleintje wat jouw betreft welkom is, maar dat jullie daar na de test serieuzer over gaan praten.
Eerst maar eens weten of er wel een zwangerschap is en waarover dus gepraat moet worden.
Our task must be to free ourselves by widening our circle of compassion to embrace all living creatures and the whole of nature and its beauty.
Een prille zwangerschap en een miskraam kunnen vergelijkbaar aanvoelen. Althans heb een bult op google gezeten de laatste uren en ik vond informatie waaruit dit bleek. Het blijft dus echt een vermoeden.quote:Op maandag 6 mei 2019 13:05 schreef Cause_Mayhem het volgende:
Lichamelijke zaken die wijzen op een zwangerschap? Bedoel je een mogelijke innestelingsbloeding? Ook omdat je het hebt over een miskraam?
Zo te lezen is het allemaal nog heel pril, als in zelfs nog te vroeg voor een zwangerschap test. Ga dus niet teveel stressen.
Alle tekenen die je aan een beginnende zwangerschap kan hangen kunnen ook aan 1001 andere zaken gehangen worden.
Zorg vandaag nog dat je elkaar (bij voorkeur irl) spreekt. Geef haar een dikke knuffel en zeg dat het wel goed komt, dat jullie er samen wel uit gaan komen. En dat een kleintje wat jouw betreft welkom is, maar dat jullie daar na de test serieuzer over gaan praten.
Eerst maar eens weten of er wel een zwangerschap is en waarover dus gepraat moet worden.
Het is niet te vroeg voor een test. Zij heeft er nu even mee rondgelopen in haar hoofd. Maar ze heeft gisteren pas haar vermoedens uitgesproken. Dus ze had al een test kunnen doen, maar ze heeft het geheel wat weggestopt.
We waren dit hele weekend bij elkaar, maar ze ging gisteravond naar haar ouderlijk huis en over de telefoon kwam het er pas uit.
Ondertussen gelukkig gezorgd dat we elkaar vandaag weer zien en echt kunnen praten.
Nou, fix dan ff dat zij of jij een test haalt bij de kruidvat, en dan kan je vandaag direct weten hoe de vork in de steel steekt. Het googlen wat je nu gedaan hebt loopt je alleen maar verder op te fokken. Zorg er gewoon voor dat ze vandaag nog een test doet, en ga het er daarna eens goed over hebben. Als ze zwanger blijkt heb je het over wat je gaat doen, en als ze het niet blijkt ga je het hebben over wat je gaat doen als het een keer wel het geval zou zijn. Mocht in het laatste geval blijken dat zij het dan niet zou willen houden moeten jullie voortaan maar aan de double dutch.quote:
[..]
Ondertussen gelukkig gezorgd dat we elkaar vandaag weer zien en echt kunnen praten.
Edit: Oh, en ik vraag me af of het een goed idee is om in het gesprek te verwerken dat je geen toekomst met haar ziet mocht ze kiezen voor een abortus. Aan de ene kant gebied eerlijkheid je dat misschien te zeggen, maar aan de andere kant zou dat een twijfelend persoon kunnen overhalen niet voor abortus te gaan. En een baby houden omdat je bang bent je relatie te verliezen is naar mijn inziens een slecht idee, zowel voor de baby als de relatie. Misschien dat ik daar vreemd tegen aan kijk, maar dat zou mijn tip zijn voor het gesprek dat je moet voeren.
[ Bericht 20% gewijzigd door Reverb op 06-05-2019 14:35:31 ]
Gebruik jijzelf elke keer anticonceptie?quote:
De kans op zwangerschap zou klein moeten zijn in verband met anticonceptie, maar er zijn omstandigheden die de kans aanzienlijk verhogen als ook lichamelijke zaken die wijzen op zwangerschap.
Je kunt natuurlijk altijd aanbieden dat jij de volledige verzorging en opvoeding voor je rekening neemt zodat je vriendin na een eventuele bevalling zich kan richten op studie/werk/hobby
Als je vriendin al zwanger blijkt, dan lijkt het mij JUIST heel goed om een gesprek aan te gaan over jouw en haar wensen hieromtrent. Het is daarbij de toon die de muziek maakt. "Als je voor abortus kiest, dan ga ik bij je weg" is dus niet de goede toon, dan laat je jouw vriendin ook niet op de juiste gronden een afweging maken voor wat betreft wel of geen abortus. Immers moet zij in dit geval kiezen voor wel of geen kind, niet voor wel of geen relatie (als ze jou niet kwijt wil, zou ze zich genoodzaakt kunnen voelen de zwangerschap voort te zetten zonder dat ze daar zelf achter staat).
Aangeven dat jij een toekomst met haar en een kind met vertrouwen tegemoet ziet, dat jij je verantwoordelijkheden op je zult nemen en je vriendin door dik en dun zult steunen, is een hele andere insteek. Als jouw vriendin al worstelt met de vraag of ze het kindje wil houden, kan dit haar helpen in haar beslissing. Misschien heerst bij haar wel de angst om er alleen voor te komen staan, en kan jij die angst bij haar wegnemen. Dat is een heel ander gesprek dan je afkeur voor abortus te bespreken.
Aangeven dat jij een toekomst met haar en een kind met vertrouwen tegemoet ziet, dat jij je verantwoordelijkheden op je zult nemen en je vriendin door dik en dun zult steunen, is een hele andere insteek. Als jouw vriendin al worstelt met de vraag of ze het kindje wil houden, kan dit haar helpen in haar beslissing. Misschien heerst bij haar wel de angst om er alleen voor te komen staan, en kan jij die angst bij haar wegnemen. Dat is een heel ander gesprek dan je afkeur voor abortus te bespreken.
Dat valt nog te bezien. Misschien is ze niet zwanger of is dit voor haar de hel als ze wel zwanger blijkt. Niet iedereen wil (nu) kinderen he.quote:
Maar laat haar eerst eens uitvinden of ze echt zwanger is, dat is stap 1.
Stap 2 is dat je van elkaar weet hoe je er nu instaat, mocht het antwoord op stap 1 ja zijn.
En punt 3 is dat een zwangerschap soms misgaat en er niks te kiezen valt. Dat weet je niet.
Ik zou eerst maar eens gaan testen voordat je het ergens over gaat hebben. 
I 'm not sure about an inner child, but I do have an inner idiot who surfaces every now and then.
Als ze echt zwanger, dan aangeven dat je graag met haar wel een gezinnetje wil vormen.
Wil ze na goed nadenken nog steeds een abortus, tja, het is haar lichaam uiteindelijk.
Wil ze na goed nadenken nog steeds een abortus, tja, het is haar lichaam uiteindelijk.
Kleine update, ze wil zichzelf niet gaan testen. Vindt ze te eng. Ik vind het een 'aparte keuze'. Maar goed ik ga haar niet dwingen om een zwangerschapstest te doen. Mijn gevoel erbij dat ze zwanger is, is nu 30%. Mede ook vooral door bepaalde zaken op te zoeken op internet en deze met elkaar te bespreken.
Hebben ook een belangrijk gesprek gevoerd. Wat mij niet bepaald gerustgesteld heeft. Zij staat er nu echt 50/50 in, volgens mij probeert ze mij soms naar de mond te praten. Hebben wel besloten voortaan dubbele anticonceptie te gebruiken, zoals we in het begin van onze relatie deden. Ik wil de kans zo klein mogelijk maken dat ik haar zwanger maak en dat zij het laat weghalen. Als dat gebeurt zal ik mijzelf nooit kunnen vergeven.
Aangezien zij zich niet wil testen is het nu wachten op de volgende ongesteldheid.
Ik ben verder niet van plan om dit echt bij te gaan houden. Dus kan al zeggen hoe dit gaat eindigen.
- Grootste kans: Toch niet zwanger. Voortaan weer dubbele bescherming.
- Wel zwanger: Houden het kind. Op termijn huwelijk etc.
- Wel zwanger: Abortus. Relatie strandt.
Hebben ook een belangrijk gesprek gevoerd. Wat mij niet bepaald gerustgesteld heeft. Zij staat er nu echt 50/50 in, volgens mij probeert ze mij soms naar de mond te praten. Hebben wel besloten voortaan dubbele anticonceptie te gebruiken, zoals we in het begin van onze relatie deden. Ik wil de kans zo klein mogelijk maken dat ik haar zwanger maak en dat zij het laat weghalen. Als dat gebeurt zal ik mijzelf nooit kunnen vergeven.
Aangezien zij zich niet wil testen is het nu wachten op de volgende ongesteldheid.
Ik ben verder niet van plan om dit echt bij te gaan houden. Dus kan al zeggen hoe dit gaat eindigen.
- Grootste kans: Toch niet zwanger. Voortaan weer dubbele bescherming.
- Wel zwanger: Houden het kind. Op termijn huwelijk etc.
- Wel zwanger: Abortus. Relatie strandt.
Waarom zou je in godsnaam geen zwangerschapstest willen doen 
Kan dat echt niet begrijpen.
Maargoed, als ze wel zwanger is.. Hoe langer het duurt voordat je het weet, hoe moeilijker het is om een abortus te plegen
Kan dat echt niet begrijpen.
Maargoed, als ze wel zwanger is.. Hoe langer het duurt voordat je het weet, hoe moeilijker het is om een abortus te plegen
Voor de online zwangerschapstest.. Waarom denken jullie dat ze mogelijk zwanger kan zijn? Dan doe ik even mee met de kansberekening 
crap in = crap out
Die is niet zwanger.
I am unconditionally and irrevocably in love with him.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
I'm 97% sure you don't like me, I'm 100% sure I don't care.
|
|
