Yes, ik heb m'n placenta doeken gestreken.
Hier zit mijn baby echt vķķr mijn buik, dus m'n maag heeft best genoeg ruimte om gewoon te eten. Maar ik heb de laatste tijd niet zo'n enorme trek. Wel af en toe een gekke craving, vooral als ik ergens iets voorbij hoor komen dat ik er dan spontaan trek in heb.
Ik raak telkens een beetje in paniek als ik denk dat mijn peuter over 3 weken jarig is en dat het dus helemaal niet ondenkbaar is dat de baby dan geboren wordt/is... 3 weken... Dat is way te kort! Ik heb nog minstens 6 weken nodig voor m'n gevoel.
To-do:
- Babykleertjes uitzoeken uit de doos waar ik wel ongeveer bij kan inmiddels! Jeej!
- Babykleertjes wassen en opvouwen
- Affirmatieslinger afmaken
- Geboortekaartje tekenen
- Namen bedenken en tekenen voor de kaartjes
- Bevalbad checken (en alvast even uittesten yes)
- Hemel maken voor over m'n bad (lief instrueren)
- Kraampakketspullen bij elkaar zoeken (onderleggers, kraamverband)
- Lotus spullen klaarleggen
- Handdoeken wassen en klaarleggen
- Andere babyspullen uitzoeken en wassen (hydrofielen, kruiken, kruikenzakken, unster + doek)
- Pak newborn luiers halen
- Commode inrichten met de babyspulletjes
- Nieuwe draagdoek wassen
- Babybadje schoonmaken
En nu ben ik vast nog dingen vergeten. (Liefst m'n kledingkast nog uitmesten! Zodat die wat netter en overzichtelijker is...)
Ik kan ongeveer 1 taak per dag doen, vandaag was dat de was opvouwen en de placenta doeken strijken want die vond ik echt te gekreukeld.
En het geboortekaartje tekenen zal wel meer dan een dag in beslag nemen.
Het zijn dus hierboven al 15 taken op m'n lijst, waarvan dus iig het geboortekaartje meer tijd in beslag neemt dan 1 dag. In ieder geval heb ik dus nog miiiinstens 2 weken nodig en liefst nog wat meer.
Het vervelende vind ik eigenlijk nu dat allemaal mensen tegen me zeggen dat ik het zeker al wel zat ben en dat ik vast vind dat de baby al mag komen... Want ik ben helemaal nog niet klaar!
Ok ja, m'n lichaam wil niet zoveel meer, maar ik heb nog genoeg te doen dus.
Laat mij nog maar lekker even zwangeren en nestelen en coconnen.
Want jaaa, coconnen mensen, ik ben er zo in! En mijn lief ook. Hij werkt thuis, dus we zitten op elkaars lip en hij heeft ook echt veel invloed van mijn hormonen. Hij kan nauwelijks meer werken en kan eigenlijk ook alleen maar coconnen en nestelen. Hij is zo lief. Ik houd zo ontzettend veel van hem! We zijn rond de UD trouwens precies 15 jaar samen, wow! En we zijn het allebei eens dat we dat de rest van ons leven willen blijven. Ik ben echt zo ontzettend verliefd op die jongen.
Vanmorgen moest ik huilen toen ik me opeens bedacht dat dan mijn baby geboren wordt en eerst nog helemaal verfrommeld is. Ik heb zo'n lieve foto van mijn oudste, waar ze echt 1 minuut geboren is en precies op Yoda lijkt.
En dan met van die grote ogen naar me kijkt en ik naar haar. Nou ja, zo'n verfrommeld frotje, wat dan eigenlijk nog helemaal niet zo mooi is
en dat ik dat dan ook stiekem denk, maar inmiddels gelukkig weet dat dat vlug weer bijtrekt hihihihi.
Mijn buikbaby is trouwens ook zo tof! Ik kan dus echt hele beentjes voelen en zien. En zelfs voeten mét teentjes
Mijn andere twee baby's maakte alleen maar hele zachte bobbeltjes in mijn buik, die lagen echt meer onder de oppervlakte. Deze ligt echt tegen mijn buikvel aan aan de voorkant. Zo bijzonder om echt al hele contouren e.d. voorbij te zien en voelen komen. Ik kijk er elke dag met zoveel verbazing naar.
M'n dochter zei van de week in de auto nog tegen m'n moeder: Nou ik denk dat het toch wel eens twee baby's kunnen zijn hoor, in mama's buik.
Ik ga vanavond langs m'n vroedvrouw, ben benieuwd wat ze nog ontdekt.
M'n buik is in ieder geval wel even groot als een kennis die evenver zwanger is van een tweeling.
Dag lief dagkboek
[ Bericht 0% gewijzigd door elamanilo op 06-05-2019 15:27:58 ]