Hier lotus en anders doorbranden

Flav

Probeer te bedenken dat je baby precies op het juiste moment, op de juist tijd, op de juiste plek geboren wordt. Probeer om flexibel te blijven in je mindset, maar tegelijk wel je grenzen te bewaken (Wat heb jij zelf écht nodig om je ontspannen en veilig te voelen? En hoe manifesteer je die dingen op welke plek je ook bent?!). Ook in het ziekenhuis is jouw lichaam van jou. Je hoeft het niet uit handen te geven (sterker nog, jij bent alsnog degene die gaat bevallen, dus houd je lichaam in hemelsnaam bij jezelf!!!!). Wil jij je daar in het ziekenhuis graag terugtrekken, bijv onder de douche zonder toeschouwers, dan mag dat gewoon he! Wil je rondlopen buiten de kamer, dat mag gewoon! Continue ctg heeft geen bewezen voordelen ten opzichte van af en toe de harttonen luisteren (eerder nog andersom), dus je mag ook daar gewoon je eigen grenzen aangeven als dat nodig is.

Bespreek ook alles met je lief zodat jij zelf niet op je strepen hoeft te gaan staan terwijl je juist in je verzachtende, openende proces zit hè. Daar is juist je lief heel geschikt voor, en evt. je vk als ze met je meegaat naar het ziekenhuis. (Er zijn vk's die dat willen doen).
Anyway, misschien is het niet nodig, want ook echt elk moment kan alles nog hartstikke spontaan beginnen! Je baby'tje is echt zo goed als af. Probeer in verbinding te blijven met jezelf en je kindje. Jullie zijn het beste team, jullie zitten aan elkaar vast en 'weten' alles van elkaar, jullie kunnen dit samen perfect doen! Jullie zijn daar allebei voor gemaakt. Houd het vertrouwen daarin ook vast, voedt het, ga de hele dag zitten mediteren desnoods.

Rebubbled, ook die allerlaatste loodjes. Gisteren een productieve dag gehad las ik, nu weer tijd voor jezelf. Gelukkig is de grootste schrik van de overstroming achter de rug.

Je klinkt nog/weer lekker zen in ieder geval. Ik duim mee dat je zo lekker kunt coconnen en ontspannen en alles gewoon spontaan begint en doorzet. Herkenbaar trouwens die handenpunten, die zijn bij mij ook gevoelig!
Dodoria, herkenbaar, hier mag m'n baby'tje ook nog wel minstens een maandje blijven zitten. Ik vind het zwanger zijn nog echt heel fijn. Hier hopelijk niet de laatste.

Maar ik geniet er toch erg van dat ik het baby'tje nog echt even voor mezelf heb of zo. Dat geschuifel en getrappel in mijn buik.

Het enige waar ik me af en toe verdrietig over voel is dat ik lichamelijk wel een beetje uitgerangeerd ben inmiddels en dat ik dan zoveel aan mijn lief moet vragen. Ik wilde dat ik nog net even iets meer zelf kon doen.
Geestelijk merk ik de laatste tijd ook dat ik meer last heb van de hormonen. Ik voel me vaker verdrietig en soms zelfs neerslachtig en eenzaam. Komt mede doordat ik zoveel nog zou willen, maar dat niet meer lukt. Ik denk dat ik nog even met iemand moet praten of zo. Binnenkort nog eens afspreken met de vroedvrouw.