abonnement bol.com Unibet Coolblue
  zaterdag 9 maart 2019 @ 15:13:15 #1
226981 Gehenna
Volksmenner
pi_185496606

quote:
Ik ben nogal van de projectjes zie: F&S / [Projectje] Alle oscar winnaars beste film kijken

Dus wordt het tijd voor een nieuw projectje, dit keer ga ik mijn platen eens beluisteren. (ik hou het eerst bij vinyl alleen) Ik zal elke plaat hier melden en er een klein tekstje bij plaatsten. Dit kan even duren :P (heb ooit al mijn mp3s achter elkaar geluisterd en daar was ik meer dan een jaar mee bezig dus wie weet hoe lang dit gaat duren heb ook wat minder tijd dus het zal niet elke dag geupdate worden)

Maar zonder verder getreuzel mijn platenkast:
BB:

Dagoducks' ouders:

En dagoduck zelf:

Gehenna:

Glad_Janus:

Pipster:

Bazbo

Kaasch (vriendin van BB)


Ben je ook van plan je gehele platenkast te draaien, post hier!


(hahaha platenkast gedraaid)

Het liefst alleen reageren op en over de gedraaide platen en algemene discussies over vinyl in het vinyl-topic voeren

En weer verder...
nee, jij dan!
  zaterdag 9 maart 2019 @ 15:24:28 #2
226981 Gehenna
Volksmenner
pi_185496792
G316 ABBA - Super Trouper



Ik zou zweren dat ik Voulez-Vous ook had, maar die ligt denk ik nog bij m'n ouders op zolder dan ;(

Goed gaan we verder met deze klassieker :) ABBA goes disco *O*

nee, jij dan!
pi_185497272
Da's eigenlijk het enige nummer van hun dat ik ken waarbij ik niet de neiging krijg om meteen teringherrie op te zetten_O-
en vind het desondanks mijn Abba-verafschuwing oprecht een vet nummer :Y
das einzige erleuchtenden an religion ist ein brennende tempel bei nacht
  zaterdag 9 maart 2019 @ 16:35:26 #4
271695 EP3
Curiouser and curiouser!
pi_185498088
The Visitors vind ik ws het beste nummer van ze. Begint vrij onheilspellend en werkt dan langzaam toe naar een heerlijk uptempo feestnummer waarbij je onmogelijk stil kan blijven zitten, om daarna weer over te schakelen om zodoende het nummer naar n nieuwe climax te brengen...

Zit werkelijk briljant in mekaar. 10/10
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
  Moderator zondag 10 maart 2019 @ 10:24:52 #5
27682 crew  Bosbeetle
terminaal verdwaald
pi_185513863
Kaasch 53



Dit is de laatste van Metallica in de kast van Kaasch. Dit is het album dat bij mij voor het eerst registreerde mede doordat ik als 9~11 jarige nogal into Queen was en toen kwam de schok van freddie die overleed en niet veel later op een Pasen het freddie mercury tribute concert. En daar speelde ook Metallica een band die ik wel van naam kende en ik kon hun logo tekenen maar toen kwam er ook ineens muziek bij... Nothing else marters maar ook one kwam in roelatie en maar bij mij kwam enter sandman het hardste binnen, later reload gekocht maar dat kwam toch heel wat minder binnen... Veel mensen zien Black als het begin van het einde voor mij was het een begin...

En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
  Moderator zondag 10 maart 2019 @ 11:23:41 #6
27682 crew  Bosbeetle
terminaal verdwaald
pi_185514830
Kaasch 54



the mission is een typisch 80s wave bandje met volgensmij vooral één grote hit 'wasteland' waar deze plaat dan ook mee begint. Een heerlijk voorbeeld van de donkere kant van de 80s

En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
  Moderator zondag 10 maart 2019 @ 12:45:37 #7
27682 crew  Bosbeetle
terminaal verdwaald
pi_185516441
Kaasch 55



Op het randje van de 80s is er een herdefiniëren van wat industrial is... Waar het industrial domein heel erg postpunk was trekt nine inch nails het een andere kant op, moeilijk om nu te toetsen maar heipaal geluid met veel distortion en heldere elektronica vormt een soort nieuwe mal... Ook visueel worden hier paden ingeslagen die later een half genre definieren. Erg lekkere plaat en baanbrekend.

En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
  Moderator zondag 10 maart 2019 @ 13:41:20 #8
27682 crew  Bosbeetle
terminaal verdwaald
pi_185517616
Kaasch 56



Van de ene rebel naar de volgende maar wel een van een hele andere soort. Zeker een held die menig Coffeeshop van een soundtrack voorziet, maar het is zoveel meer dan dat, toch een voorvechter van gelijkheid en vooral gewoon aardig zijn voor elkaar. Een prima uitgangspunt wat mij betreft.

En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
  Moderator zondag 10 maart 2019 @ 14:23:29 #9
27682 crew  Bosbeetle
terminaal verdwaald
pi_185518481
Vakje twee is begonnen :o

Kaasch 57



Nu volgt een blok the prodigy, ongelofelijk hoe deze band uit de startblokken kwam... Heerlijke breakbeat, rare stemmetjes, goede samples, wazige dansers (RIP Keith)... Een bazenband vanaf hun eerste plaat _O_

En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
  Moderator zondag 10 maart 2019 @ 14:25:24 #10
27682 crew  Bosbeetle
terminaal verdwaald
pi_185518529
Volgensmij noemde ik ze toen ze in mijn eigen kast stonden dat ik eigenlijk te oud ben voor deze muziek maar het geweldig vind... En dat is zeker zo heerlijk energetische puber muziek dat is het gewoon *O*
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
  zondag 10 maart 2019 @ 17:04:00 #11
271695 EP3
Curiouser and curiouser!
pi_185521961
Te oud? Te oud!? Te oud!!?

"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
  maandag 11 maart 2019 @ 22:45:48 #12
226981 Gehenna
Volksmenner
pi_185552475
G317 ABBA - The Visitors



Voor diegene die ABBA normaal te zoet, en te.. ABBA-achtig (?) vinden, is dit wellicht een mooie startplek. Want deze plaat klinkt een stuk volwassener, ingetogener en wat somberder. Geen wonder ook, want beide stellen lagen in scheiding tijdens de opnames. En dan toch het voor elkaar krijgen om - met z'n 4en - misschien wel hun beste plaat af te leveren.

nee, jij dan!
  Redactie Frontpage woensdag 13 maart 2019 @ 11:46:06 #13
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185582462
bazbo 0529: Yes - Time And A Word



Tweede album, uit 1970. De groep zoekt naar een verbreding van het geluid en schakelt een heus orkest in. Dat levert geweldig materiaal op. Van de Big Country-achtige cowboyriedel in opener No Opportunity Necessary, No Experience Needed (een cover van Ritchie Havens) tot de tetterdetetriffs in het fenomenale Then. Ook interessant: de cover van Steven Stills Everydays en het proggy The Prophet. Rockers zijn er ook: Sweet Dreams en Astral Traveller. Clear Day is het lieflijke liedje en het titelnummer is het titelnummer. Verder valt vooral het baswerk weer op: loeihard in de mix. Fijn! Kortom: goede plaat. Nog altijd is hét geluid er nog nét niet, maar het scheelt niet veel. Ik kocht deze heruitgave uit een onbekend jaar op 29 augustus 1983, vrij kort voor Owner Of A Lonely Heart uitkwam.




:Y
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage woensdag 13 maart 2019 @ 13:04:23 #14
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185584121
bazbo 0530: Yes - The Yes Album



Kijk, dit lijkt er veel meer op! Dit was de eerste Yeselpee die ik ooit hoorde. In 1981 probeerde ik mijn vriendjes ervan te overtuigen hoe goed Emerson Lake & Palmer zijn. Het lukt niet. Als ik bij Ruud ben, neemt hij me mee naar de slaapkamer van zijn broer. Hij zet een elpee op en zegt: 'Moet je dít eens horen.' Ik hoor de virtuositeit van ELP, de mooie melodieën en samenzang van Electric Light Orchestra, de hoge stem van Roger Hodgson in Supertramp. En ik hoor iets nieuws: gitaarsolo's die me wél iets doen. Wat hoor ik in hemelsnaam? Ik hoor The Yes Album. Ruud zet hem op een cassettebandje. Omdat het een C60 is krijg ik alleen de eerste vier stukken; op de andere tig bandjes staan meer Yesalbums. Zelf koop ik The Yes Album op 2 oktober 1983, een tweede hands Amerikaanse versie. In 1971 heeft gitarist Peter Banks plaats gemaakt voor ene Steve Howe. Howe is van wat meer markten thuis en heeft een veel diverser geluid dan Banks. De band sluit zichzelf op in een landhuis ergens in de Britse weilanden en komt op de proppen met dit album. Slechts zes nummers staan erop. Opener Yours Is No Disgrace zet de toon: afwisselend, melodieus, meerdere lagen en veel ruimte voor de solo's van Howe. Howe krijgt een soloplekje en mag zijn indrukwekkende Clap spelen. Starship Trooper is de voorbode van de lange stukken die nog gaan komen; het valt in drie delen uiteen. Op de tweede plaatkant publiekslieveling I've Seen All Good People (dat als studioversie lang niet zo spectaculair is als tijdens concerten), het niemendalletje A Venture en het indrukwekkende Perpetual Change. Velen zien het als de eerste echte Yesplaat, maar dat vind ik oneerlijk. Het is wel een heel goede. Dat wel.



:Y
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage woensdag 13 maart 2019 @ 13:23:43 #15
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185584699
bazbo 0531: Yes - Fragile



In 1971 staat de band onder druk om snel een opvolger van The Yes Album te maken. Probleempje: toetsenist Tony Kaye was net uit de band gezet en ene meneer Rick Wakeman repeteerde nog maar pas mee. Oplossinkje: we nemen de vier stukken die we hebben op en vullen die aan met vijf solostukjes, voor ieder bandlid één. Wakeman komt met Cans And Brahms (een deel uit Brahms' vierde symfonie, waarin ieder toetsenapparaat een partij speelt), Anderson zingt alles uit het veelstemmige We Have Heaven, Bruford levert het korte maar krachtige Five Percent For Nothing aan, Squire dubt allerlei baspartijen over elkaar in The Fish en Howe speelt zijn solostuk Mood For A Day. De vier groepsstukken zijn stuk voor stuk krachtig en zeer goed. Opener Roundabout is de grote hit van de band, South Side Of The Sky de rocker (met het mooie piano-interlude in het midden), Long Distance Runaround het zo typische Andersonliedje en afsluiter Heart Of The Sunrise is een van de sterkste stukken van de band. Het resultaat is een wat fragmentarische en gespleten plaat, maar behoort tot een van de vele hoogtepunten in het Yesoeuvre. Ik kocht 'm op 4 augustus 1983, een Nederlandse heruitgave uit een onbekend jaar. En ik heb nog een tweede exemplaar. Geen idee meer hoe ik eraan kom, maar het is een Spaanse heruitgave uit 1982 met de titels van de nummers in het Spaans.



:Y
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage woensdag 13 maart 2019 @ 13:53:25 #16
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185585429
bazbo 0532: Yes - Close To The Edge



Nog geen jaar later, in 1972, gaat de band nog een stapje verder. Slechts drie composities op deze plaat, die velen zien als het ultieme Yesalbum. Wakeman is volledig geïntegreerd in de groep en mag al zijn kunde en kennis uit de kast halen. Anderson weet zijn stem en zweefteksten uit te buiten en onderdeel van het instrumentarium te maken (want waar gáát het allemaal eigenlijk over? geen idee!). Het titelnummer beslaat de hele eerste plaatkant en is met zijn vier delen een soort progsymfonie. And You And I start als het rustpunt van de plaat, maar blijkt toch complexer uit te vallen. Een van mijn persoonlijk favoriete Yesstukken. Rocker Siberian Khatru (zeg het maar, waar gáát het allemaal eigenlijk over?) kent gave riffs en een legendarische solo van Howe. Wat Squire op zijn bas doet op deze plaat, doet niemand hem na en drukt, samen met de ragfijne drumpartijen van Bruford, een geweldige stempel op het groepsgeluid. Meesterwerk. Misschien ook wel mijn favoriete Yesplaat. Onlangs kwam ik erachter dat er echter een ding zo gruwelijk fout is aan dit album en dat is: de volgorde. Stonden de drie stukken in omgekeerde volgorde, dan was het waarschijnlijk een van de allerbeste platen aller tijden. Met een cd programmeer je dat zo, maar ondertussen ben ik zo verknocht aan de 'oude' volgorde, dat ik niet langer zeik. Ik kocht mijn plaat op 9 mei 1983, een Canadese heruitgave uit 1977.



:Y
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  woensdag 13 maart 2019 @ 14:21:55 #17
226981 Gehenna
Volksmenner
pi_185586001
Close to the Edge O+ Komt hier later ook nog langs
nee, jij dan!
  Redactie Frontpage woensdag 13 maart 2019 @ 14:37:38 #18
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185586271
bazbo 0533: Yes - Yessongs



Legendarisch livealbum dat bekend staat als een van de beste liveplaten aller tijden. Driedubbelaar. Gekker moest het toch niet worden in 1973. Anderson, Howe, Squire en Wakeman hadden kort voor de tour een nogal groot probleem: drummer Bruford stapte uit de band om zich aan te sluiten bij Fripp en King Crimson. Alan White bleek snel gevonden en had nog sneller het hele oeuvre onder de knie. Bruford is hier nog slechts op drie stukken te horen, waaronder een fenomenale versie van Perpetual Change (met drumsolo); verder dwingt White respect af met zijn wat rockier manier van spelen. Opener Siberian Khatru is representatief voor wat gaat komen: niet de allerbeste geluidskwaliteit en wat rauw, maar eerlijk en recht-voor-z'n-raap. Heart Of The Sunrise is hemels, vooral de hoge uithalen van Anderson. De toetsensolo van Wakeman is meesterlijk, de meebrulversie van I've Seen All Good People is heerlijk aanstekelijk, Squire's bassolo's in The Fish zijn indrukwekkend, het plaatkantlange Close To The Edge laat horen dat het stuk live ook heel goed uit de verf kwam, Howe ragt er fijn op los in het geluidstechnisch belabberde Yours Is No Disgrace en het absolute hoogtepunt is afsluiter Starship Trooper, met de snijdende moogsolo als ultraklapper. Het zou nog drie jaar duren voordat de gelijknamige filmregistratie van deze tour uitkwam. Ik kocht deze zware jongen op 7 september 1983, een Europese heruitgave uit een onbekend jaar. Het is niet de 4-panelen-uitklapper, maar de 'simpele' 3-paneelshoes. Grijsgedraaid.






:Y

[ Bericht 2% gewijzigd door bazbo op 13-03-2019 15:27:27 ]
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage woensdag 13 maart 2019 @ 15:24:08 #19
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185587209
quote:
14s.gif Op woensdag 13 maart 2019 14:21 schreef Gehenna het volgende:
Close to the Edge O+ Komt hier later ook nog langs
^O^ Ben benieuwd naar uw verhaal hierbij!

:Y
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage woensdag 13 maart 2019 @ 16:37:30 #20
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185588793
bazbo 0534: Yes - Tales From Topographic Oceans



Jawel. Het kon nóg gekker in 1973. Wat dacht je van een dubbelelpee met slechts één stuk erop, onderverdeeld in vier delen, ieder op een plaatkant? Anderson vond de inspiratie in een voetnoot (!) van het boek Autobiography Of A Yogi (Paramahansa Yogananda) en prepareerde tijdens de wereldtour van 1973 in hotelkamers samen met Howe de basis van dit monstrueuze werk. Je houdt ervan of je haat het. Ik houd ervan. Het is niet mijn favoriete Yesplaat, maar er staat veel prachtigs op. De eerste plaatkant, The Revealing Science Of God (Dance Of The Dawn) is in zijn geheel redelijk representatief. Wakeman komt vooral aan bod op plaatkant 2 (al is zijn moogsolo op 1 legendarisch), Howe op 3 en de ritmetandem Squire en White op 4. Wakeman vond het allemaal niet zo sterk, saboteerde de opnamesessies nogal en verveelde zich te pletter. Probleem was dat hij tijdens de tour wel aan de bak moest en het weinige werk dat hij had (de band speelde de gehele dubbelelpee van voren naar achteren) ergerde hem dusdanig, dat hij besloot de band vaarwel te zeggen. Oei. Ik kocht de plaat tweedehands op 17 mei 1983 (ik was op mijn achttiende verjaardag in Concerto), een tweedehands originele Duitsche versie uit 1973.


:Y
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
pi_185602501
G318 Killing Joke - Killing Joke



Geen idee waarom deze plaat tussen ABBA en meer new wave achtige dingen in de kast zit, maar het zij zo. Een nieuwe indeling stond sowieso al op de planning na dit projectje :P

Want tja, wat voor muziek maakt Killing Joke eigenlijk? Het is een vrij unieke Post-punk / Industrial rock combi? Vooral die laatste hebben ze zo'n beetje uitgevonden met deze plaat. Grote invloed geweest op latere bandjes als Nine Inch Nails en Ministry

Maar wat mij vooral elke keer opvalt hoe absurd fris en modern deze plaat nog steeds klinkt. Er zijn nog steeds veel bandjes die deze sound veel gebruiken tegenwoordig (En waarschijnlijk zonder dat ze het weten :P ).

nee, jij dan!
  donderdag 14 maart 2019 @ 16:01:56 #22
271695 EP3
Curiouser and curiouser!
pi_185608801
Die hebben Come As You Are van Nirvana nog gecoverd.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
pi_185612010
quote:
6s.gif Op donderdag 14 maart 2019 16:01 schreef EP3 het volgende:
Die hebben Come As You Are van Nirvana nog gecoverd.
Origineel van Nirvana is natuurlijk het beste :Y

SPOILER
Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.
nee, jij dan!
  donderdag 14 maart 2019 @ 19:03:22 #24
271695 EP3
Curiouser and curiouser!
pi_185612197
_O- !
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
pi_185612258
G319 Tubeway Army - Replicas



Een beetje een kraftwerk-ripoff qua image, maar verder is er weinig mis met deze plaat :P

Tubeway Army zou eerst een punk band moeten worden, maar toen ze hun eerste plaat wilden opnemen, kwam bandleider Gary Numan een synth tegen in de gang. En die stond - zonder dat Gary het wist - toevallig op een heel lomp en hard geluid ingesteld, hij drukte op één toets en de halve studio begon te schudden van het massieve geluid, en vanaf dat moment was het nieuwe geluid van de band bepaald.

Staat ook een leuke cover van de Sugababes op O+

*O*
nee, jij dan!
pi_185612438
quote:
0s.gif Op donderdag 14 maart 2019 09:48 schreef Gehenna het volgende:
G318 Killing Joke - Killing Joke

[ afbeelding ]

Geen idee waarom deze plaat tussen ABBA en meer new wave achtige dingen in de kast zit, maar het zij zo. Een nieuwe indeling stond sowieso al op de planning na dit projectje :P

Want tja, wat voor muziek maakt Killing Joke eigenlijk? Het is een vrij unieke Post-punk / Industrial rock combi? Vooral die laatste hebben ze zo'n beetje uitgevonden met deze plaat. Grote invloed geweest op latere bandjes als Nine Inch Nails en Ministry

Maar wat mij vooral elke keer opvalt hoe absurd fris en modern deze plaat nog steeds klinkt. Er zijn nog steeds veel bandjes die deze sound veel gebruiken tegenwoordig (En waarschijnlijk zonder dat ze het weten :P ).

_O_ Geweldig album. En Requiem is wellicht een van de beste post-punk singles ooit.
pi_185614232
G320 Gary Numan - The Pleasure Principle



Ach ja, als je naast de bass en drums, toch al zo'n beetje alles, tot het produceren aan toe zelf deed op het album van je band. Dan kun je net zo goed daarna het gewoon uitbrengen onder je eigen naam. Zeker als je ook nog de drummer de laan uit schopt en overgaat naar een drumcomputer :P Verslavend leuk album _O_

En deze heeft een leuke cover van Fear Factory *O* (Ok, ik beloof dat dat de laatste keer is dat ik die grap maak :') )

nee, jij dan!
  donderdag 14 maart 2019 @ 20:28:30 #28
271695 EP3
Curiouser and curiouser!
pi_185614261
Briljant album.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
pi_185614794
WHERE'S YOUR HEAD AT!

nee, jij dan!
pi_185615078
G321 John Foxx - Metamatic



Ja, mannen met stropdassen, die een beetje moeilijk staan te kijken naar lichtgevende abstracte vormen is het thema van vanavond. :P

John Foxx had natuurlijk al een flinke bekendheid gekregen als zanger van Ultravox, na een tijdje was hij wel klaar met die band en ging zich focussen op een solo carrière. Blij van, want ik heb er zelf ook niet bijster veel mee.

Bij z'n vertrek maakte hij met de rest van de band de deal dat hij de synth en drumcomputer van de band mee mocht nemen. En die zijn duidelijk weer terug te horen op deze plaat. Briljante geluidjes haalt hij daar uit, en die giet hij weer in verder ijzersterke songs. *O*

nee, jij dan!
  donderdag 14 maart 2019 @ 21:10:03 #31
271695 EP3
Curiouser and curiouser!
pi_185615178
quote:
17s.gif Op donderdag 14 maart 2019 21:06 schreef Gehenna het volgende:
G321 John Foxx - Metamatic

[ afbeelding ]

Ja, mannen met stropdassen, die een beetje moeilijk staan te kijken naar lichtgevende abstracte vormen is het thema van vanavond. :P

John Foxx had natuurlijk al een flinke bekendheid gekregen als zanger van Ultravox, na een tijdje was hij wel klaar met die band en ging zich focussen op een solo carrière. Blij van, want ik heb er zelf ook niet bijster veel mee.

Bij z'n vertrek maakte hij met de rest van de band de deal dat hij de synth en drumcomputer van de band mee mocht nemen. En die zijn duidelijk weer terug te horen op deze plaat. Briljante geluidjes haalt hij daar uit, en die giet hij weer in verder ijzersterke songs. *O*

Die hoes komt me bekend voor... Ergens eerder gezien... Maar waar...
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
pi_185615606
:@ Ik ben zelf stiekem ook een man met een stropdas die de hele dag moeilijk naar een lichtgevend abstracte vorm (lees: beeldscherm :') ) zit te kijken.

[ Bericht 55% gewijzigd door Gehenna op 15-03-2019 09:45:04 ]
nee, jij dan!
  donderdag 14 maart 2019 @ 21:53:28 #33
271695 EP3
Curiouser and curiouser!
pi_185616346
Jouw tomeloze enthousiasme heeft me toch aangestoken, Gehenna. Abba heeft hier de afgelopen dagen ws vaker gedraaid dan in mijn hele leven ervoor. En het is verder vast toeval dat de buren sindsdien met n grote boog om mij heen lopen.
"Now which way do we go?" - Dorothy Gale
  vrijdag 15 maart 2019 @ 09:43:34 #34
226981 Gehenna
Volksmenner
pi_185623068
quote:
0s.gif Op donderdag 14 maart 2019 21:53 schreef EP3 het volgende:
Jouw tomeloze enthousiasme heeft me toch aangestoken, Gehenna. Abba heeft hier de afgelopen dagen ws vaker gedraaid dan in mijn hele leven ervoor. En het is verder vast toeval dat de buren sindsdien met n grote boog om mij heen lopen.

*O* haha tof!
nee, jij dan!
  Redactie Frontpage vrijdag 15 maart 2019 @ 11:14:23 #35
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185624512
bazbo 0535: Yes - Yesterdays



Vreemde verzamelaar uit 1974. Zes stukken van de eerste twee platen (1969/1970), één outtake (B-kant single) van Time And A Word (1970) en America, een cover van het Paul Simonnummer, gespeeld in de bezetting met Howe en Wakeman ten tijde van Fragile, die eerder verscheen op een Atlanticverzamelaar. Voor die tijd een mooi hebbeding, later zijn Dear Father en America in volle glorie verschenen op diverse cd-heruitgaven van Time And A Word en Fragile. Ik kocht deze op 15 december 1983, een Duitsche versie uit 1974!


:Y
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage vrijdag 15 maart 2019 @ 11:30:29 #36
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185624767
bazbo 0536: Yes - Relayer



Daar is-ie! Dit is misschien wel mijn favoriete Yesplaat. In 1974 heeft Yes nogal een probleem: hun toetsenist Rick Wakeman is ermee gestopt uit onvrede met de richting die de band op wil en kiest voor een solocarrière. Eerste poging om ene Vangelis bij de band te voegen mislukt (Vangelis is nogal een vreemde einzelgänger, maar gaat uiteindelijk wel veel samenwerken met Anderson onder de naam Jon & Vangelis) en uiteindelijk vindt de band Patrick Moraz. Zijn levendige toetsenwerk geeft de band een heel ander geluid. Tijdens de eerste repetities samen knutselen ze al Sound Chaser in elkaar en het pianointro daarvan is tamelijk verbluffend. Howe zit in een waanzinnige gitaarperiode, zijn instrument giert werkelijk alle kanten op. Daartegenover staat To Be Over, een bijna lieflijk lied vol prachtmelodieën; het is een rustpunt, maar bevat toch een boel verrassende wendingen. Hoogtepunt is het plaatkantlange The Gates Of Delirium. Verhaal gaat dat Anderson de studio binnenkwam, achter de piano ging zitten en alle ideeën die hij voor dit nummer in zijn hoofd had van zich af hengstte en zong. Anderson kan geen piano spelen, dus ik bedoel maar. Het stuk is gebaseerd op Tolstoj's Oorlog en vrede en halverwege is er dan ook een complete oorlog aan de gang, inclusief geluidseffecten (die de band op allerlei percussie, metaal, afval en dergelijke ramde). De gitaar- en toetsensolo's wisselen elkaar af. Aan het eind volgt dan de 'oplossing' in de vorm van het deel Soon. Enige minpunt van dit album vind ik wederom de volgorde. Als de twee plaatkanten omgewisseld waren, was de opbouw van het album echt werkelijk super geweest. Ik gaf de plaat mijzelf cadeau voor Sinterklaas op 1983. Ik heb potdomme een originele Duitsche versie uit 1974, met gecensureerde (zwart doorgehaalde) credits aan de binnenzijde van de klaphoes, die op Discogs tientallen neuros oplivert. Die klaphoes, ontworpen door huiskunstenaar Roger Dean is overigens waanzinnig. Meesterwerk, dit.




:Y

[ Bericht 2% gewijzigd door bazbo op 15-03-2019 11:35:48 ]
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage vrijdag 15 maart 2019 @ 13:06:39 #37
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185626797
bazbo 0537: Yes - Going For The One



Eind 1976, na allerlei soloalbums en veel lange tours met Moraz, gaat de Zwitserse toetseneur toch weg. De band heeft dan allerlei demo's gemaakt en manager Brian Lane laat deze aan Wakeman horen. Die is enthousiast en wil graag meewerken. Eerst als sessiemuzikant, maar al snel is hij weer voltijds bandlid. Het resultaat is dit album uit 1977, opgenomen in Zwitserland (!), waar Wakeman op dat moment woont (ivm zijn werk voor de soundtrack van de officiële documentaire over de Olympische Winterspelen aldaar). Wat we horen zijn vijf prachtstukken. Opener is het titelnummer, een Andersonlied dat binnenkomt als een moker: gierende gitaar (pedalsteel van Howe) en scherpe zang. Turn Of The Century is een klein klankschilderij, met een nogal Renaissance-achtig verhaal en instrumentatie (akoestische gitaar en piano). Parallells is Squire's lied, waarin vooral het kerkorgel bepalend is. Wonderous Stories het schitterende kleine klassieke lied. En de absolute klapper is Awaken, een soort ultiem Yessymfonietje, bestaande uit meerdere delen, waarin de band alles uit de kast trekt wat er maar in de kast kan staan. Meanderend, fel, melodieus, hectisch, ruimtelijk, vol: alles, zei ik toch? Opnieuw veel kerkorgel, de gierende pedal steel en de prachtstem. Ik kocht deze plaat op 31 oktober 1983 en heb een Duitse heruitgave uit een onbekend jaar, wel met de prachtige driepaneelsuitklaphoes. Mooi album, dit.




:Y

[ Bericht 2% gewijzigd door bazbo op 15-03-2019 19:04:33 ]
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage vrijdag 15 maart 2019 @ 14:13:21 #38
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185628023
bazbo 0538: Yes - Tormato



1978. Onder invloed van de opkomende punk besluit de band om meer kortere stukken op te nemen. Resultaat is deze plaat, niet de allerbeste van de band, al staat er veel goed spul op. De openingssuite Future Times / Rejoice is alleraardigst, Squire's Don't Kill The Whale een rechttoerechtaanrocker, Madrigal het prachtige klassiekerige Howe/Wakemankunststukje, Release Release de stadionrocker (al hebben ze het nooit live in een stadion gespeeld). Op de tweede kant vinden we het wazige Arriving UFO, het zweverige Circus Of Heaven, de iets te stemmige ballad Onward en de afsluitende klapper On The Silent Wings Of Freedom. Opvallend zijn de voor die tijd hypermoderne toetsengeluiden (weg piano en Hammond). Bespeur ik ook een gebrek aan inspiratie en bevlogenheid? Alles uit zich in het hoesontwerp en dan vooral de fotomontage op de achterkant. De bandleden willen niet gezien worden en krijgen een boel viezigheid over zich heen. Nee, de allerbeste Yesplaat is het niet. Toch kocht ik hem. Op 15 februari 1983, welteverstaan, en ik heb een Amerikaanse versie uit 1978.






:Y
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage vrijdag 15 maart 2019 @ 14:54:05 #39
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185628760
bazbo 0539: Yes - The Affirmative - The Great Lost Yes Tapes



Dit is een illegale, die ik kocht op 4 april 1986, bij een goede platenzaak ergens in het centrum van Enschede. Het is een rete-interessante. Want wat gebeurde er in 1978, na Tormato en de daarop volgende In The Round-tour? Yes stapte in 1979 een studio in Parijs binnen met een zwik demo's onder de arm. Roy Thomas Baker zou de nieuwe plaat gaan produceren. De stemming was echter niet goed, de producer viel uit de gratie en tot overmaat van ramp brak drummer Alan White zijn enkel bij een rondje rolschaatsen. Anderson en Wakeman zaten zich te bezatten in een Parijse kroeg en besloten ermee te kappen. Zij hadden (zo te horen) het meeste demomateriaal aangeleverd en stapten uit de band. De Parijsplaat is er nooit gekomen. Op deze bootleg (die verscheen in 1984) staan de demo's, aangevuld met een liveversie van Awaken opgenomen in 1978 tijdens de Tormatotour. En het demomateriaal is schitterend. Ik weet zeker dat als de opnames wel gelukt waren, dat het een geweldige plaat geworden was. Opener Dancing Through Light kwam later terug op Drama (de volgende Yesplaat), Everybody Loves You en elementen van The Golden Age zijn terug te horen op de tweede soloplaat van Anderson (Song Of Seven uit 1980). The Golden Age bevat ook zo'n typische Wakemanstampmelodie. Tango is een lang nummer vol malle wendingen en met een bizar Middeleeuws verhaal. 'Opvuller' Awaken laat nog eens horen wat een grandioos stuk het is, hoe goed het live uit de verf kwam en wat een gigantisch gave liveband Yes destijds was. Geluidskwaliteit is natuurlijk prut, maar wat dondert het? Mij niet. Ik heb deze al meer dan twintig jaar niet meer gehoord en zit hier te genieten.




:Y

[ Bericht 1% gewijzigd door bazbo op 15-03-2019 15:05:59 ]
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage vrijdag 15 maart 2019 @ 15:44:36 #40
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185629698
bazbo 0540: Yes - Drama



En dus zaten Howe, Squire en White eind 1979 zonder zanger en toetsenist. Nogal moedeloos gingen ze de studio in om wat opnames proberen te maken. Manager Brian Lane liet de drie kennismaken met het tweetal dat in de studio ernaast bezig was. Voor iedereen het zelf goed doorhad, waren Trevor Horn en Geoffrey Downs (beter bekend als The Buggles en van hun monsterhit Video Killed The Radio Star) volwaardig lid van de groep. In 1980 kwam Drama uit. Toen ik de plaat voor het eerst (in 1981 op een geleende voorbespeelde cassette) hoorde, vond ik dat de titel aardig weergaf hoe hij klonk; ik was dan ook een echte Anderson-en-Wakeman-adept. Tegenwoordig denk ik er heel anders over. Ik kocht de plaat zelf op 17 juli 1983, een Europese versie uit 1980. Nu vind ik opener Machine Messiah een almachtig hoogtepunt: scherp, punky, vol onverwachte wendingen en ja, zelfs de zang van Horn is krachtig. Does It Really Happen? vind ik ook nu nog een fijne stamper en ik baal nu nog steeds van de fade-out. Kant twee kent Into The Lens, een springerig progstuk, dat ook een plek kreeg op de tweede Bugglesplaat (zij het zonder alle Yesgefiedel erin). De overige stukken zijn aardig, maar mijns inziens niet wereldschokkend. Achteraf een fijne plaat, dit. In 2016 tourde Yes met een show waarin ze deze hele plaat van voor naar achteren speelden; ik zag ze in Utrecht en het was niet al te best: invaller Billy Sherwood wist beter hoe de deunen gingen dan de originele uitvoerenden en moest hen aanwijzingen geven. Vorig jaar rond deze tijd zag ik Yes in The Palladium in London en wie kwam daar Tempus Fugit meezingen? Precies: Horn. En het was nog goed ook.





:Y
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage vrijdag 15 maart 2019 @ 16:14:58 #41
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185630230
bazbo 0541: Yes - Yesshows



In 1980 toert Yes met de ingelijfde Buggles. Een groot succes is die tour niet; tijdens meerdere gelegenheden jouwt het publiek de nieuwelingen uit. Begrijpelijk: Downes is geen Wakeman en Horn klinkt niet als Anderson. De poging om ook de oudere stukken te vertolken is moedig, maar mislukt. En dus besluit de band in 1981 dat het zo niet langer kan. Howe en Downes starten de band Asia (met John Wetton en Carl Palmer) en Horn wordt producer van wereldformaat. Squire en White blijven hopeloos achter. In 1981 nemen ze nog een kerstsingle op (Run With The Fox) en Squire buigt zich over het archief. Er verschijnt een verzamelaartje (Classic Yes, die ik niet op vinyl heb) en in 1980 een livealbum. Squire heeft dubbelaar Yesshows gevuld met opnames uit 1974 (met Moraz) en 1977/1978 (met Wakeman) en er staat debiel goed spul op. De opener is vreemd genoeg Parallells, een Squirenummer, dat heel wat beter en feller uitpakt dan het origineel (met een fenomenale moogsolo van Wakeman) en is opgenomen in Ahoy, Rotterdam. Daarna volgt Time And A Word, dat tijdens concerten deel uitmaakte van wat later bekend werd als The Big Medley. Going For The One rockt de bocht uit en Don't Kill The Whale klinkt puntig en beter dan het origineel. In de uitgesponnen versie van Ritual (van Tales From Topographic Oceans) is de bassolo van Squire heel lekker en het afsluitende Wonderous Stories voegt weinig toe, zij het dat het ook weer afkomstig is van het 1977-concert in Ahoy. Maar het absolute hoogtepunt is de agressieve versie van The Gates Of Delirium. Allemensen, wat een energie, wat een kracht; de gitaar giert waar hij moet gieren, de toetsensolo's knallen door de kamer en de apotheose Soon met de coda is een van de grotere Yeskippenvelmomenten. Dit was overigens de eerste Yesplaat die ik kocht, op 13 augustus 1982, tweedehands in Concerto, Amsterdam. Het is een Duitsche versie uit 1980. Compleet grijsgedraaid, deze. Hoewel, eigenlijk klinkt hij nog heel goed.



:Y

[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 15-03-2019 17:23:25 ]
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
pi_185639417
quote:
0s.gif Op donderdag 14 maart 2019 19:06 schreef Gehenna het volgende:
G319 Tubeway Army - Replicas

[ afbeelding ]

Een beetje een kraftwerk-ripoff qua image, maar verder is er weinig mis met deze plaat :P

Tubeway Army zou eerst een punk band moeten worden, maar toen ze hun eerste plaat wilden opnemen, kwam bandleider Gary Numan een synth tegen in de gang. En die stond - zonder dat Gary het wist - toevallig op een heel lomp en hard geluid ingesteld, hij drukte op één toets en de halve studio begon te schudden van het massieve geluid, en vanaf dat moment was het nieuwe geluid van de band bepaald.

Staat ook een leuke cover van de Sugababes op O+

*O*
Beetje late reactie, maar Gary Numan heeft ergens in de afgelopen 10 jaar een hele ander spin gegeven aan dat nummer, die echt fucking vet is _O_
das einzige erleuchtenden an religion ist ein brennende tempel bei nacht
pi_185639603
En godver zeg, die Sugababes kuffer :') _O-
das einzige erleuchtenden an religion ist ein brennende tempel bei nacht
  Redactie Frontpage zaterdag 16 maart 2019 @ 20:25:34 #44
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185655635
bazbo 0542: Yes - 90125



Het is het najaar van 1983. Op de radio hoor ik iets. Een hip nummer, pakkend, met duizelingwekkende gitaar en tetterdetetuitbarstingen. Maar wat me het meest opvalt: de stem! Jon Anderson! Eind van het nummer noemt de discjockey de naam van de band. Yes! In de week dat de elpee uitkomt, koop ik hem: 11 november 1983. Een Europese versie is het. Wat was er met de band gebeurd? Eind 1981 willen Squire en White een band beginnen met Jimmy Page, onder de naam XYZ (eX-Yes-Zeppelin). De drie heren willen graag samenwerken, maar de verschillende managementbedrijven niet. Dan schuift iemand van de platenmaatschappij een cassette onder Squire's neus. Het zijn demo-opnames van ene meneer Trevor Rabin, een van origine Zuid-Afrikaanse gitarist die in dat land furore maakte met zijn band Rabitt. Op de cassette staat de basis van drie nummers, waaronder Changes en Owner Of A Lonely Heart. Squire vindt het materiaal goed en vraagt zijn oude vriend Tony Kaye (van de eerste drie Yeselpees uit 1969-1971) om toetsen te komen spelen. Geruime tijd speelt de band in de studio onder de naam Cinema, maar de opnames willen maar niet naar ieders tevredenheid worden. Dan komt producer Trevor Horn om de hoek kijken. Hij doet de suggestie eens contact op te nemen met Jon Anderson. Die hoort de stukken en besluit dat hij erop wil zingen. Hij brengt allerlei veranderingen aan en zegt dat deze muziek alleen naar buiten mag onder de naam Yes. Zulks geschiedt en de rest is geschiedenis. OOALH is de hit van formaat, maar er staat meer prachtspul op. De productie van Horn is zoals de wereld van hem gewend gaat zijn. Rabin blijkt de nieuwe impuls die de band nodig heeft en Anderson zorgt voor die zo kenmerkende zangmelodieën. Voor mij zijn It Can Happen, Changes en Hearts de hoogtepunten van de plaat. Ondanks het wat typische jaren tachtiggeluid vind ik het album toch veel tijdloos' in zich hebben.




:Y
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage zaterdag 16 maart 2019 @ 20:32:47 #45
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185655798
bazbo 0543: Yes - Owner Of A Lonely Heart (12" single)



Zoals gezegd: dit is de wereldhit. Met superclip. Dit is een maxisingle met daarop een ronduit stuitende 'Red & Blue mix'. Op de tweede zijde een singleversie van OOALH en het albumnummer Our Song. Ik kocht een Amerikaanse versie van deze maxi pas op 1 maart 1986, toen ik hem vond in de uitverkoopbakken.


:Y
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage zaterdag 16 maart 2019 @ 20:36:42 #46
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185655902
bazbo 0544: Yes - Leave It (12" single)



En op 16 augustus 1985 vond ik bij Free Record Shop in de uitverkoop deze maxisingle, een Duitsche uit 1983. Op de voorzijde een vervelende 'Hello-Goodbye-mix' van het titelnummer. Op de tweede zijde een singleversie en een acapella versie. Die laatste is dan wel zeer geinig. De clip ook wel. Voor die tijd, dan.


:Y
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage zaterdag 16 maart 2019 @ 20:51:08 #47
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185656294
bazbo 0545: Yes - 9012Live - The Solos



Na 90125 kwam er natuurlijk een wereldtour. En daarna werd het stil. De band werkte aan een opvolger, maar die deed lang op zich wachten. In 1985 kwam dit tussendoortje, duidelijk een poging om de fans stil te houden. Een mini-album, godbetert. Waarom niet gewoon een compleet liveconcert? In 1984 kwam nog wel de video van een concert uit en deze miniplaat laat slechts een heel klein stukje horen, waaronder de solos die men tijdens concerten speelde en die solos staan dan weer niet op de video 9012Live. Verwarrend, allemaal. De plaat opent met Hold On (mooie versie), daarna drie solostukjes. Een wazig toetsenstukje van Kaye (die duidelijk helemaal niet zo'n goede toetsenist is, al vind ik zijn Hammondspel op de eerste drie Yesplaten prima), het akoestische gitaarfiedelsstuk Solly's Beard van Rabin en een korte liedversie van Soon door Anderson. De tweede kant start met Changes dat live duidelijk wat iel is, vervolgens horen we de bassolo Amazing Grace en daarna komt een lange bas- en drumjam onder de titel Whitefish, waarin we fragmenten horen van The Fish, Sound Chaser en Tempus Fugit. Leuk om te horen allemaal, maar ik zat er niet op te wachten. Want waar bleef de nieuwe plaat die ons beloofd was? Toch kocht ik 'm toen hij verscheen: op 9 december 1985, een van de eerste Europese versies.




:Y

[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 16-03-2019 21:09:24 ]
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage zondag 17 maart 2019 @ 09:31:54 #48
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185665382
bazbo 0546: Yes - Domino



Een illegale, die ik kocht op 11 februari 1986. Duitsche makelij en verscheen in 1984. Opgenomen ergens in Duitschland, onbekend wanneer in 1984 en waar precies. Of wacht: ergens zingt Anderson: 'Thank you, Dortmund'. Op de eerste plaatkant staat de eerste plaatkant van 90125, op de tweede plaatkant een goede versie van City Of Love (ook van 90125), dat overgaat in Starship Trooper. Vooral in dit laatste stuk gaat Trevor Rabin helemaal over de top met zijn gitaar. De geluidskwaliteit van deze plaat is mono en prut met een rietstengel, maar dat zijn we wel gewend van dit soort bootlegs. Paar keer gedraaid, daarna nooit meer.


:Y

[ Bericht 1% gewijzigd door bazbo op 17-03-2019 11:17:56 ]
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage zondag 17 maart 2019 @ 11:17:04 #49
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185667099
bazbo 0547: Yes - Big Generator



Vanaf 1986 bezocht ik wekelijks de plaatselijke Plato om te vragen of de nieuwe Yes al uit was. Halverwege 1987 vroeg ik er niet meer naar; die plaat leek er nooit meer te komen. Tot 1 oktober van dat jaar. In de bakken 'nieuw binnen' stond-ie. Hebbes! Anderson-Kaye-Rabin-Squire-White hadden er lang over gedaan. De plaat ligt in het verlengde van voorganger 90125, maar klinkt nog wat moderner. Rabin heeft duidelijk een nóg dikkere vinger in de pap. Mijn favoriete stukken zijn Shoot High Aim Low, Final Eyes en I'm Running. Hitjes zijn er ook. Alles bij elkaar klinkt het allemaal erg gelikt en gepolijst en laten we wel wezen: hij valt tegen. Ondertussen drukte Rabin een zo grote stempel op de muziek en het geluid, dat Anderson het welletjes vond. Hij stapte uit de band en begon een nieuwe, met Bruford, Howe en Wakeman. De Yessoap was nog lang niet afgelopen. Mijn versie van deze elpee is een originele eerste Britse.




:Y

[ Bericht 0% gewijzigd door bazbo op 17-03-2019 12:36:37 ]
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
  Redactie Frontpage zondag 17 maart 2019 @ 11:25:34 #50
165583 crew  bazbo
& his rubber chicken
pi_185667237
bazbo 0548: Yes - Rhythm Of Love (12" single)



Twee compleet overbodige remixen op de eerste kant van deze maxisingle uit 1987. Toch kocht ik 'm, een Europese versie, op 2 februari 1988, omdat er op de tweede kant, naast nóg een belachelijke remix van het titelnummer, een live versie staat van City Of Love. U is liefhebber of niet, hè.


:Y
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')