Op zaterdag 2 maart 2019 14:14 schreef Momo... het volgende:Timo Roosen leeft óók de droom van broer Sjors: ‘Je wilt niet weten hoeveel ik gejankt heb’
Oud-amateurwielrenner Sjors Roosen (27) liep begin dit jaar bij een verkeersongeval een hoge dwarslaesie op. Sinds die dag staat ook het leven van zijn bij Jumbo-Visma fietsende broer Timo Roosen (26) op zijn kop. Vandaag wil Timo voor Sjors in beeld komen in de Omloop Het Nieuwsblad.
‘De koers is wel iets dat afleiding geeft”, zegt Timo Roosen uit Tilburg als hij aan de vooravond van Omloop Het Nieuwsblad voor het eerst in een interview praat over het grote drama dat zaterdag 5 januari het leven van de familie Roosen op zijn kop heeft gezet. Terwijl even verderop de Belg Wout van Aert als de nieuwe kopman van Jumbo-Visma praat over zijn kansen in de openingsklassieker, vertelt Timo Roosen het verhaal van een ‘stom’ ongeluk dat iemands leven in een split second totaal heeft veranderd. En over de impact die het heeft op hem als broer en ambitieus profwielrenner.
Het ongeluk
,,Het stelde eigenlijk niet veel voor. Een taxi die half de weg opreed, precies op het moment dat Sjors eraan kwam. Hij viel ongelukkig, maar liep daardoor wel een dwarslaesie op. Samen zijn we dat punt in Tilburg in het verleden meer dan honderd keer gepasseerd op weg naar de wielerclub. Uit dat weggetje komt bijna nooit een auto. Een ongeluk kan in zo’n klein hoekje zitten.”
Het nieuws
,,Ik zat die dag op Gran Canaria voor een trainingskamp. Ik voelde me goed. Ik stond er beter voor dan het jaar ervoor. Ik had het seizoen goed afgesloten in Canada en was vastberaden om het dit voorjaar te laten zien. Toen ik het nieuws over Sjors hoorde, ben ik direct teruggevlogen. De eerste week was ik helemaal kapot. Je wilt niet weten hoeveel ik gejankt heb. Ik ben best een emotioneel mens. Telkens als je erover nadenkt en beseft wat voor een gevolgen het nu al heeft voor Sjors, dan hakt het er weer hard in.”
Je broer
,,Hij is iets ouder. Door hem ben ik gaan fietsen. Sjors wilde ook prof worden, maar redde het net niet. In die tijd had je nog geen Roompot. In het jaar dat ik prof werd, is hij ermee gestopt. Hij heeft een tijdje niet meer gefietst, maar uiteindelijk kon hij het een plek geven en ging hij weer wat meer fietsen. Na een studie vond hij een baan en zijn plek in het leven. En eigenlijk is dat alles nu weg.”
Hoe verder?
,,Dit heeft zoveel impact op je, hier komen zoveel emoties bij los, dat trainen in het begin erg vermoeiend was. Ik ben graag bij mijn broer in het ziekenhuis, maar je moet er ook niet in blijven hangen. Fietsen doe ik nog steeds supergraag en ik weet ook dat hij naar de koers kijkt. Dat motiveert. Ergens ga ik ook voor hem door. Wat hem is overkomen is een drijfveer om een tandje harder te gaan. Gewoon ook om er alles voor te blijven doen. Hij kijkt naar de koers, ik wil het hem laten zien en ik weet dat het hem ook goed doet als ik zaterdag een goede Omloop Het Nieuwsblad rijd. Ergens leef ik ook zijn droom.”
Ambitie
,,Door wat ons is overkomen, sta ik ondanks de goede winter qua niveau nog niet waar ik wil staan. Mijn ambitie is echter nog steeds groot. Ik wil goed zijn in de sprinttrein (van Dylan Groenewegen, red.) én in de klassiekers. Dat ik een iets ander programma had in aanloop naar de Omloop, had niks te maken met het ongeluk. Parijs-Nice was vorig jaar qua kou en hardheid iets te veel voor mij zo kort voor de klassiekers. Ik heb de ruimte gekregen om nog sterker voor de dag te komen in de klassiekers. Ooit hoop ik kopman te worden in de klassiekers. Een rol hebben in de sprintploeg is mooi, maar een wedstrijd winnen en de handen de lucht in steken zijn toch de mooiste dingen aan de koers.”
Relativeren
,,Ik ben blij dat ik nog een aardige vorm heb nu. Ik ben niet veel slechter dan een jaar geleden. Ik had alleen al zoveel verder willen zijn. Maar ja, alles is relatief denk je dan. Er zijn dingen die iets belangrijker zijn.”