Zwangerschap en geboorte deel 1884

Wij hebben wel de nipt gedaan (geen risicogroep). Mocht het echt foute boel zijn (niet met het leven verenigbaar) dan vonden we het niet eerlijk om een baby te laten groeien en evt te laten lijden (dit is natuurlijk een persoonlijke keuze!). Mocht het down hebben dan wilden we daarop voorbereid zijn (ook mentaal).
Nipt geeft geloof ik alleen een kans aan, dus een slechte nipt kan toch een gezonde baby zijn en andersom, maar daar zijn weer vervolgonderzoeken voor.
Het is een persoonlijke keuze, geen goed of fout.
Weet je waarom je een verhoogd risico hebt?

quote:

Op dinsdag 26 februari 2019 10:32 schreef Ceviche het volgende:
Wij hebben wel de nipt gedaan (geen risicogroep). Mocht het echt foute boel zijn (niet met het leven verenigbaar) dan vonden we het niet eerlijk om een baby te laten groeien en evt te laten lijden (dit is natuurlijk een persoonlijke keuze!). Mocht het down hebben dan wilden we daarop voorbereid zijn (ook mentaal).
Nipt geeft geloof ik alleen een kans aan, dus een slechte nipt kan toch een gezonde baby zijn en andersom, maar daar zijn weer vervolgonderzoeken voor.
Het is een persoonlijke keuze, geen goed of fout.
Weet je waarom je een verhoogd risico hebt?

Dat is idd een afweging, wat als het echt foute boel blijkt te zijn, is het dan eerlijk naar de baby toe?
Vanwege mijn leeftijd vooral, ik ben geen 20 meer zeg maar

Hier ook de nipt gedaan. Blij dat we het gedaan hebben.

Onze meid is juist aan de kleine kant. Maar mijn vriend en ik zijn ook klein. Schatten haar op net geen 3 kilo bij 40 weken. Nou dat waren mijn vriend en ik 30 jaar geleden ook ongeveer. Dus vind het wel prima.

quote:

Op dinsdag 26 februari 2019 08:37 schreef Whoopje het volgende:
Gister gesprek gehad bij de verloskundige en omdat we 'verhoogd risico' hebben wordt ons geadviseerd de NIPT te doen. Hoe zijn hier de gedachtes over de NIPT? Hebben jullie dat gedaan of juist niet?

Ik vind dit wel gek. Ze horen je te counselen over prenatale screening, dus uitleggen wat er mogelijk is en wat de voor- en nadelen zijn. Daarna kan je zelf beslissen. En advies hoort daar per definitie niet bij. Want wat is verhoogd risico? En wat doe je bij een afwijkende uitslag. Een advies klinkt me nogal sturend in de oren en ik zou daar niet van gediend zijn.

En ik weet even niet wie het schreef, maar over tweede kind dat groot wordt geschat: kaart het gewoon aan volgende keer, al is het weer een ander. Die controles zijn juist ook om je vragen en zorgen te bespreken. Hopelijk kunnen ze dan biivoorbeeld uitleggen dat een vacuümpomp bij een tweede veel minder vaak nodig is dan bij een eerste, omdat de weg al is gebaand als het ware.

quote:

Op maandag 25 februari 2019 22:53 schreef Djoess het volgende:
@:Peejtur bij mij leidde het vier jaar geleden alleen tot wat gerommel, MAAR het gerommel zorgde er voor dat ik toen de weeën begonnen wèl al bijna 4 cm ontsluiting had

Vandaag weer groeiecho gehad. 34+3w, baby wordt geschat op 2800 gram twee weken voor op schema ongeveer.
Overigens is me nu al twee keer gevraagd of ik zeker ben van de uitgerekende datum, of de datum van mijn laatste menstruatie. Hoe groot is de kans dat ‘ze’ ernaast zitten en ik ‘gewoon’ al 2 weken verder ben?

Die kans is wel klein.

Bram was 4300 bij 38 weken. Die was enorm door zwangerschapsdiabetes.

quote:

Op dinsdag 26 februari 2019 12:53 schreef Lemijn het volgende:

[..]

Ik vind dit wel gek. Ze horen je te counselen over prenatale screening, dus uitleggen wat er mogelijk is en wat de voor- en nadelen zijn. Daarna kan je zelf beslissen. En advies hoort daar per definitie niet bij. Want wat is verhoogd risico? En wat doe je bij een afwijkende uitslag. Een advies klinkt me nogal sturend in de oren en ik zou daar niet van gediend zijn.

Valt mee hoe sturend het was hoor, de keus om het wel/niet te doen ligt echt bij mij. Echte uitleg heb ik echter niet gekregen hoewel ik wel een folder heb meegekregen. Uiteraard ook gelezen maar was wel even benieuwd hoe men er hier over denkt, vandaar de vraag.

quote:

Op dinsdag 26 februari 2019 14:54 schreef Whoopje het volgende:

[..]

Valt mee hoe sturend het was hoor, de keus om het wel/niet te doen ligt echt bij mij. Echte uitleg heb ik echter niet gekregen hoewel ik wel een folder heb meegekregen. Uiteraard ook gelezen maar was wel even benieuwd hoe men er hier over denkt, vandaar de vraag.

Je schreef dat het werd geadviseerd. Dat vind ik vrij sturend. Ik mag hopen dat op z'n minst de eindbeslissing bij jou ligt.

Wij kozen voor de NIPT. Voelt al als zo lang geleden!
Geen risico groep maar gezien familie geschiedenis wilden we toch het eea uitsluiten (ik ben er ook voor onderzocht bij de klinisch geneticus). Bij de 20 weken echo nog even goed naar bepaalde dingen gekeken en dat was wel geruststellend.
@Djoess
Ik dacht altijd dat de voorspelde uitgerekende datum officieel niet kon veranderen omdat iedere baby vanaf een bepaalde termijn (12 weken?) zijn eigen curve volgt.

Wij hebben vandaag de intake bij de verloskundige gehad! Poeh wat vragen ze veel. Ik heb alles verteld, ook dat van mijn zus. De praktijk heeft maandelijks overleg met het ziekenhuis, dan worden met name de nieuwe zwangeren besproken dus dan nemen ze dit ook gelijk mee. Daar zit ook de gynaecoloog die mijn zus heeft gehad.

Verder kreeg ik ook informatie over de nipttest, wij gaan dan ook wel doen, ook omdat ik al 36 ben.

Zaterdag heb ik de eerste echo! En volgens de verloskundige ben ik voorlopig uitgerekend op 12 oktober!

Ohja en een tasje gekregen met allerlei spulletjes, de eerste sokjes zijn binnen!

Wij hebben na lang twijfelen van mijn kant uiteindelijk de nipt ook gedaan. Wat de doorslag gaf was dat we waarschijnlijk de zwangerschap zouden willen afbreken indien de uitslag slecht zou zijn.

Smeren jullie iets tegen striae, en zo ja, heb je t gevoel dat t helpt?

quote:

Op dinsdag 26 februari 2019 21:13 schreef -Mellow- het volgende:
Smeren jullie iets tegen striae, en zo ja, heb je t gevoel dat t helpt?

Niet zozeer tegen striae want dat heb ik toch al maar is amper meer te zien (hiephoi voor ooit flink overgewicht gehad hebbende ), maar wel vooral vanwege erg droge huid. Ik gebruik therapy of dream cream van lush, net waar ik zin in heb.

quote:

Op dinsdag 26 februari 2019 21:13 schreef -Mellow- het volgende:
Smeren jullie iets tegen striae, en zo ja, heb je t gevoel dat t helpt?

Ik heb me 3x rot gesmeerd, maar het bleef me niet bespaard.

Nu houden de strepen met op onder mn tattoo.... niet doorscheuren. Niet doorscheuren!!!

quote:

Op dinsdag 26 februari 2019 21:13 schreef -Mellow- het volgende:
Smeren jullie iets tegen striae, en zo ja, heb je t gevoel dat t helpt?

Ik smeerde bio oil, en vlak erna zat ik op Mn buik, hals en gezicht helemaal onder de rode stipjes. Naar de huisarts geweest en zelfs doorgestuurd naar de spoedeisende hulp. Tot op de dag van vandaag weet ik nog steeds niet of de bio oil er iets mee te maken heeft, maar sindsdien nooit meer iets speciaals gesmeerd. Gewoon ongeparfumeerde vette body crème en dat was t. Strepen kreeg ik wel, maar zo was mijn huid niet zo trekkerig

[ Bericht 0% gewijzigd door gestreeptestoel op 26-02-2019 22:17:29 ]

Striae wordt voornamelijk bepaald door je genenpakket. Het enige wat profiteert van smeren zijn de bankrekeningen van de smeerselfabrikanten

Een keer trouw gesmeerd: tijgervel deluxe. Tweede keer niet gesmeerd (want er viel toch niks meer te redden): tijgervel superdeluxe

Ik vond het smeren wel altijd gezellig en prettig, dus wat mij betreft is dat de winst, maar daar houdt het echt wel op.

quote:

Op dinsdag 26 februari 2019 21:15 schreef douche-eendje het volgende:

[..]

Niet zozeer tegen striae want dat heb ik toch al maar is amper meer te zien (hiephoi voor ooit flink overgewicht gehad hebbende ), maar wel vooral vanwege erg droge huid. Ik gebruik therapy of dream cream van lush, net waar ik zin in heb.

Zelfde hier, nog geen striae gespot. Maar de oude striemen (nu wit) vallen wel meer op.

Ik kreeg bij de eerste in de laatste week ineens striae
Die zijn de tweede keer iets doorgescheurd.
En nu zijn ze inmiddels weer 3mm verder ahwell, we worden toch nooit meer de oude:

quote:

Op dinsdag 26 februari 2019 21:45 schreef Stormqueen het volgende:
Striae wordt voornamelijk bepaald door je genenpakket. Het enige wat profiteert van smeren zijn de bankrekeningen van de smeerselfabrikanten

Ja dat dacht ik ook. Maar misschien scheurt n soepele huid minder snel?
Ik wil het zo graag geloven Tijdens mijn pubertijd kreeg ik behoorlijke striae op mijn heupen. Destijds vond ik dat vreselijk, maar nu zijn ze wit en weinig opvallend en vind ik t zelfs wel wat hebben. Ze lijken n beetje op bliksem

Desalniettemin hoop ik nu toch dat mijn buik het bespaard blijft en smeer ik zo nu en dan met amandelolie. Sowieso wel fijn voor de huid.

En ik heb toch nog de ijdele hoop dat ik op m'n moeder lijk. Helemaal niks aan striemen en kort na beide zwangerschappen weer helemaal zo slank en strak als daarvoor.
Then again... mijn bips was die van mn moeder al voorbij gestreefd toen ik 16 was

Slank is prima te doen na de zwangerschap, strak moet je voor sporten.

6 weken na de bevalling mag je weer beginnen met sporten. Volgens mij heb ik dan een week of 10 om de sportschool in te duiken en ik denk dat ik nu ook wat meer moet doen dan niks. Hoe meer conditie, hoe sneller je herstel.

Smeren met crème of olie houdt alleen je opperhuid soepel. Maar daar heb je niet zoveel aan als het gaat om striae te voorkomen, want je diepere huidlagen scheuren. En die bereik je niet met olie of crèmes.

Mensen die beweren geen striae te hebben gekregen door trouw te smeren, hebben geluk gehad.
Het helpt als je genetisch geluk hebt, als je niet een hele grote buik krijgt, en als je al wat ouder bent (jonge huid bevat meer bindweefsel).

Vorige keer begon ik in week 34 uit de scheuren. Aan de zijkant van mijn buik een lange en dikke streep, en helaas ook nooit echt licht geworden. En ook rondom mijn navel strepen, die werden wel echt lichter. Ik vrees dat dit keer het gebied breed rondom mijn navel getroffen wordt. Maar ik zou het een stuk erger vinden als ik echt een hele uitgerekte huid overhoud, want dat krijg je niet weg getraind.

Hoi aanstaande mama's en papa's, ik heb de afgelopen tijd niet echt actief kunnen reageren vanwege tijdgebrek en gebrek aan energie. Heb wel mee gelezen

Wij hebben de nipt niet gedaan, vanwege een paar redenen:
- de uitslag is niet volledig betrouwbaar
- de baby is hoe dan ook welkom (weg laten halen was geen optie voor ons nadat we een hartslag hadden gehoord)
- we wilden de zwangerschap met zo min mogelijk stress doorbrengen
- geen risicogroep

Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, heb ik gelijk een hele voorraad zwangerschapsolie besteld om striae te voorkomen. Ik was heel actief met smeren, maar ondertussen vergeet ik het steeds of ben er te lui/moe voor
Nu 31+3 weken en voorlopig geen uitscheuringen, dus ik hoop dat ik een beetje geluk heb.

En een update over mij:
Ik ben helaas medisch geworden, vanwege een ziekenhuisopname (hartkloppingen vanwege te veel stress en ik had/heb al last van een hoge bloeddruk voor de zwangerschap en dat is nu nog steeds hoog).

De verloskundige en de gynaecoloog vonden allebei dat ik beter onder behandeling van het ziekenhuis kon zijn in verband met een risico op hartfalen tijdens de bevalling (heel fijn en geruststellend om te weten )

Laatst een groeiecho gehad en daaruit bleek dat de baby kleiner is dan gemiddeld. Ik ben zelf ook klein (1,53m), dus dat is op zich niet heel gek, maar ik maak me toch zorgen. Het kan namelijk ook komen door mijn hoge bloeddruk, waardoor er weinig voedingsstoffen gaan naar de baby.

Vandaag weer een herhaling van de groeiecho. Ik ben benieuwd hoe het nu is.

Is er al wat beweging Peejtur?

Mijn vroedvrouw vertelde dat ze over het algemeen straie ziet bij vrouwen onder de 32 en bij vrouwen boven de 32 eigenlijk nagenoeg nooit (meer). Een oudere huid scheurt minder snel dan een jongere huid vertelde ze. En verder is het ook inderdaad genetisch of je er überhaupt (veel) last van hebt.

Mijn eerste zwangerschap was ik 28 en toen heb ik wel wat straie opgelopen, vooral op het einde, niet superveel. Maar bij m'n tweede, toen was ik 31, heb ik beduidend meer straie erbij gekregen. De eerste was een meisje, de tweede een jongen en de tweede keer was m'n buik wat groter op het einde. Dit keer ben ik 34 en ik hoop dus dat het qua straie dit keer zo blijft als het was.

Ik smeer wel met hele fijne olie, mama verwen olie van Marieke Verschelling, die ruikt zooooo fijn (door de rozenolie) en is helemaal puur en natuurlijk en bio en zo. Ik vind het erg fijn om m'n buik en baby zo even aan te raken en verzorgen. Even zo'n verwenmomentje voor mezelf. Dus niet per se om straie tegen te gaan, maar wel om m'n huid, buik, baby, lichaam een beetje te koesteren en zo. (Ik heb niet altijd een evengoede band met m'n lichaam dus voor mij voelt het belangrijk om het juist wel echt op deze manier mee om te gaan en aandacht aan te geven.)

Verder ben ik nu 28 weken zwanger, volgende week 29 weken. En telkens moet ik zoveel denken aan Elva*, hoe af ze al was. En dat ik dan dus nu bijna even ver zwanger ben...

M'n baby groeit goed, de laatste twee weken is er minder ruimte en is de baby wat rustiger geworden qua bewegingen. Waar hij/zij eerst lekker kon ronddraaien, denk ik dat hij/zij nu wat meer in 1 richting ligt, niet meer zo omdraaierig de hele dag. En de hik is een nieuwe feature. M'n eerste twee baby's hadden al veel eerder de hik, deze pas sinds kort dat ik het overduidelijk voel. Eerder wel eens dat ik dacht "hee de hik" maar dan was het na 3 hikjes alweer voorbij.

Wij hebben trouwens gekozen voor geen nipt, eigenlijk om ongeveer dezelfde redenen als CavaBien. Zo min mogelijk stress in de zwangerschap, vertrouwen in de natuur/mijn lichaam, naar binnen keren ipv naar buiten, als er andere uitslagen zijn heb je nog geen zekerheid, maar moet je nog meer testen ondergaan en die testen wilden we ook liever niet. En geen risicogroep, geen dingen in de familie etc.

Ik ben ook benieuwd hoe het bij Peejtur is!

[ Bericht 7% gewijzigd door elamanilo op 27-02-2019 09:02:33 ]

Hier zei de vlk vorige week: kan zijn dat je haar nu wat minder gaat voelen, want ze krijgt een groeispurt. Nou, dat valt wel mee allemaal, gisteren zat ze me de hele avond weer in m'n zij te porren, en dat voelt net als van de buitenkant in je zij gepord worden grapjurkje.

Verder wil het hier lichamelijk al niet meer zo en daar baal ik van. Mijn buik krampt (niet baarmoeder maar echt buikspieren) al zo snel, als ik even de stad in hobbel of de trap op. Als ik me dan goed ontspan tijdens het lopen gaat het wel weer weg, en ondanks dat ik weet dat het goed is om bewust dat soort dingen te voelen en aan te passen, vind k het maar stom.
Ook begint m'n schaambeen nu al rond de middag met steken, zo pijnlijk en ongemakkelijk.

quote:

Op woensdag 27 februari 2019 08:18 schreef CaVaBien het volgende:
Hoi aanstaande mama's en papa's, ik heb de afgelopen tijd niet echt actief kunnen reageren vanwege tijdgebrek en gebrek aan energie. Heb wel mee gelezen

Wij hebben de nipt niet gedaan, vanwege een paar redenen:
- de uitslag is niet volledig betrouwbaar
- de baby is hoe dan ook welkom (weg laten halen was geen optie voor ons nadat we een hartslag hadden gehoord)
- we wilden de zwangerschap met zo min mogelijk stress doorbrengen
- geen risicogroep

Toen ik erachter kwam dat ik zwanger was, heb ik gelijk een hele voorraad zwangerschapsolie besteld om striae te voorkomen. Ik was heel actief met smeren, maar ondertussen vergeet ik het steeds of ben er te lui/moe voor
Nu 31+3 weken en voorlopig geen uitscheuringen, dus ik hoop dat ik een beetje geluk heb.

En een update over mij:
Ik ben helaas medisch geworden, vanwege een ziekenhuisopname (hartkloppingen vanwege te veel stress en ik had/heb al last van een hoge bloeddruk voor de zwangerschap en dat is nu nog steeds hoog).

De verloskundige en de gynaecoloog vonden allebei dat ik beter onder behandeling van het ziekenhuis kon zijn in verband met een risico op hartfalen tijdens de bevalling (heel fijn en geruststellend om te weten )

Laatst een groeiecho gehad en daaruit bleek dat de baby kleiner is dan gemiddeld. Ik ben zelf ook klein (1,53m), dus dat is op zich niet heel gek, maar ik maak me toch zorgen. Het kan namelijk ook komen door mijn hoge bloeddruk, waardoor er weinig voedingsstoffen gaan naar de baby.

Vandaag weer een herhaling van de groeiecho. Ik ben benieuwd hoe het nu is.

Is er al wat beweging Peejtur?

Oh dat is balen hopelijk kun je nog wel van je zwangerschap genieten en is het allemaal een storm in een glas water.
Ik duim voor een goede echo

Pinq, ik had veel last van m'n bekken en heb daar nu oefeningen voor (Röst methode) en dat werkt als een trein bij mij! Ik kan eigenlijk bijna alles weer nu, zonder pijn en veel langer volhouden. Ietsje rustiger aan dan 'normaal', maar ik heb nauwelijks nog pijn in m'n bekken. Ik vind het erg tof dat het zelfs gewoon weer kon verbeteren in de zwangerschap. Anyway, eventueel aankaarten bij de vk en/of bekkenfysio raadplegen, misschien kan het nog wel helpen bij jou ook?!

quote:

Op woensdag 27 februari 2019 09:22 schreef elamanilo het volgende:
Pinq, ik had veel last van m'n bekken en heb daar nu oefeningen voor (Röst methode) en dat werkt als een trein bij mij! Ik kan eigenlijk bijna alles weer nu, zonder pijn en veel langer volhouden. Ietsje rustiger aan dan 'normaal', maar ik heb nauwelijks nog pijn in m'n bekken. Ik vind het erg tof dat het zelfs gewoon weer kon verbeteren in de zwangerschap. Anyway, eventueel aankaarten bij de vk en/of bekkenfysio raadplegen, misschien kan het nog wel helpen bij jou ook?!

Dank voor de tip! Ik ga het eens lezen en aankaarten

Ik kies wel voor de nipt test en ook voor vervolg als er iets uitkomt.
Mocht er duidelijkheid zijn over een afwijking waar de nipt voor bedoeld is dan ga ik wel afbreken.

Ik snap de mensen die dat niet doen en dat alles welkom is, maar daarmee zou ik ook meteen een keus maken voor de 3 kinderen die er al zijn. Ik ga hen niet opzadelen met broertjes of zusjes die zoveel zorg en aandacht nodig hebben, niet alleen van ons als ouders maar ook later van hen.

Wij kozen ook voor de nipt om de redenen die eerder al genoemd zijn.

Ik scheurde vandaag finaal uit mijn broek bij de ziekenhuis, vervolgens jankte ik de ogen uit mijn hoofd toen we het over de bevalling hadden. Het was een topochtend.

Oh jee, dat klinkt zeker niet als een beste ochtend @Cholula! En wat rot dat je nog steeds zoveel verdriet hebt rondom de bevalling.

Wat vervelend @:Cholula

Goed dat je het erover hebt kunnen hebben in ieder geval..

Oh Cho, wat een ochtend. Was het als een fijn gesprek? Als in: hebben ze goed naar je zorgen geluisterd?

Wij hebben dit keer ook de nipt gedaan (vorige keer combinatietest). Trisonomie 13 of 18 zouden we willen afbreken, bij 21 hadden we nog geen besluit genomen (ondanks dat verloskundige, omgeving en internet vooral vonden dat je dat al wel moet weten voor je het test).

Hormonaal gejank in huize stroopwafel: vrijdag hebben we een zwangerschapsfotoshoot en ik vind m'n buik gewoon echt niet mooi Hij ziet er hetzelfde uit als tijdens de vorige zwangerschap en toen vond ik 'm ook niks. En als je dan inspiratie zoekt op pinterest en dat na probeert te maken, ziet het er echt niet uit
Overigens kan ik niet-zwanger wel positiever naar de foto's terugkijken (babyhuis ), maar mooi... Nee _{Een levenslang gevecht met lichaam en gewicht zullen hier vast ook niet bij helpen..}
/liefdagboek

quote:

Op woensdag 27 februari 2019 20:56 schreef Stippelrientje het volgende:
Verder ben ik even vergeten wat ik allemaal had gelezen

Zo zit ik ook altijd als ik probeer te reageren.... Ik moet eigenlijk met een notitieblokje lezen, want mijn geheugen is een zeef

Striae, zoals al gezegd, is gewoon genetisch, cremepjes helpen daar niets bij. Wat wel helpt is een kleine baby, kleine buik en/of een vroeggeboorte, maar of je daar nu op moet gaan hopen?
Op zich heb ik goede genen voor striae, mijn moeder heeft het nooit gehad. En ik had bij de eerste geen striae tot ongeveer week 40. Maar in de 41e en 42e week zorgde dat laatste beetje extra buikgroei toch voor wat scheurtjes.
Bij mijn tweede was mijn buik groter, want ze was in de 42e week nog steeds niet ingedaald (en nu, 3 jaar later heeft ze nog steeds nooit haast en is altijd als laatste klaar ), dus grotere buik op het einde en ik kon het gewoon voelen/horen scheuren als ik me bijvoorbeeld een beetje moest draaien in de auto om over mijn schouder te kijken of mijn gordel om te doen

Ik houd gelukkig wel heel veel van mijn lijf. Het is niet meer zo strak als het was, maar mijn lijf maakt potverdorie wel gewoon zomaar eventjes mensen, en het houdt ze daarna ook nog eens in leven, en mijn knuffels en kusjes kunnen ook nog eens de meest verschrikkelijke pijnen en angsten doen verdwijnen. Dus eigenlijk is mijn lijf een superheldenlijf, al zeg ik het zelf.

Mijn hormonen beginnen mij een beetje over te nemen. Werk kan me echt totaal niet boeien, ik wil eigenlijk alleen maar bezig zijn met babywasjes, kinderknuffelen en het huis in orde maken. (ik heb zelfs de plinten in de keuken laatst op mijn knieen zitten schrobben Maar ik moet toch eigenlijk wel een beetje meer mijn best gaan doen op mijn werk, want ik heb een paar weken geleden om een flinke salarisverhoging gevraagd en wacht nu nog mijn baas z'n antwoord/tegenvoorstel af. Dan helpt het niet als ik er maar als een zombie bij zit....

Peetjur.... wat ben je aan het doen? Druk bezig met de bevalling? Of gewoon de hele dag/nacht aan het seksen om die baby eruit te krijgen?

@nipt, dit heb ik een tijdje terug nog gepost:

quote:

Wel of geen NIPT is natuurlijk al iets heel persoonlijks. Wij hebben hem wel gedaan, om meerdere redenen. Wij wilden graag wat zekerheid hebben of er een kans zou zijn dat ons kindje het syndroom van Patau, Edwards of Down zou hebben. Mocht daar een bericht uit komen dat die kans er was, dan zouden we dan kijken wat de opties zijn, vervolgonderzoek laten doen etc. Maar dat bleek niet nodig. Mijn moeder heeft tussen mij en mijn broertje nog een zwangerschap gehad waarbij het kindje rond 16 weken overleden is. Daar is een chromosomale afwijking bij vastgesteld, maar welke weet ze niet. Ondanks dat dit inmiddels 29 jaar geleden is, merk ik dat ze het daar nog best wel moeilijk mee heeft. Omdat dit voor mij ook onduidelijkheid gaf, vond ik de nipt een prettige oplossing. Mijn laatste motivator om hem te doen komt vanuit mijn medische interessegebied; zonder zulke onderzoeken kan de prenatale zorg niet ontwikkelen en ik hoop hiermee ook een klein beetje bij te hebben mogen dragen aan deze ontwikkeling.

Nou moet ik wel zeggen dat alle begeleiding die wij hierin kregen om de keuze te maken bestond uit een envelop in je handen gedrukt krijgen met daarin de standaardboekjes van het RIVM en een formuliertje wat ik in moest vullen als ik hem zou willen doen, maar hey. Gelukkig wist ik zelf al genoeg en hadden we al besloten dat we een nipt zouden laten doen.

Cholula dat klinkt inderdaad niet als een topochtend

Stroop, vervelend dat je je zo voelt over je eigen lichaam nu Ik vind het zelf ook moeilijk om mezelf op foto's terug te zien, maar mijn babyhuisje is wel echt fijn.

Hier gaat het zo zijn gangetje. Morgen belt als het goed is de bedrijfsarts om de medische indicatie voor parkeren eindelijk eens geregeld te gaan krijgen, dan moet alleen daarna alles nog even door naar een andere afdeling. Ik vraag mij af of ik het nog mee ga maken dat dit geregeld is voordat ik met verlof ga

quote:

Op woensdag 27 februari 2019 08:56 schreef elamanilo het volgende:


Verder ben ik nu 28 weken zwanger, volgende week 29 weken. En telkens moet ik zoveel denken aan Elva*, hoe af ze al was. En dat ik dan dus nu bijna even ver zwanger ben...

Oh jo! Dit heb ook he. Zij leeft zo enorm in Mn gedachten (en hart!).
Ook omdat elva dan net zo oud had geweest als Mn ro nu is. Dat kan zo’n pijn doen wanneer je haar dan zo ziet genieten van het leven. Had elva ook moeten doen.

Jommes! Er zit een mini-kloppertje in mijn buik! 🖤 God wat was ik zenuwachtig vandaag! Echo om 20:20 (verzin je toch ook niet :p)
Confetti gooit**

@Kleurdoos wat fijn!

Fijn voor je Kleurdoos!

Ik had vandaag mijn eerste zwangerschapsyoga, maar er hing daar zo'n smerige wierrook geur dat ik er nooit meer naar terug wil. Bah, ik was echt helemaal van slag ervan Na afloop moest ik de misselijkheid met patatjes weg eten
Nou vind ik wierrook sowieso echt heel vies en ben ik vrij gevoelig voor zintuigprikkeling, maar snap toch niet dat ze daar met reukgevoelige zwangeren niet aan denken.

Kleurdoos

quote:

Op woensdag 27 februari 2019 21:24 schreef dodoria het volgende:
Striae, zoals al gezegd, is gewoon genetisch, cremepjes helpen daar niets bij. Wat wel helpt is een kleine baby, kleine buik en/of een vroeggeboorte, maar of je daar nu op moet gaan hopen?
Op zich heb ik goede genen voor striae, mijn moeder heeft het nooit gehad. En ik had bij de eerste geen striae tot ongeveer week 40. Maar in de 41e en 42e week zorgde dat laatste beetje extra buikgroei toch voor wat scheurtjes.
Bij mijn tweede was mijn buik groter, want ze was in de 42e week nog steeds niet ingedaald (en nu, 3 jaar later heeft ze nog steeds nooit haast en is altijd als laatste klaar ), dus grotere buik op het einde en ik kon het gewoon voelen/horen scheuren als ik me bijvoorbeeld een beetje moest draaien in de auto om over mijn schouder te kijken of mijn gordel om te doen

Ik houd gelukkig wel heel veel van mijn lijf. Het is niet meer zo strak als het was, maar mijn lijf maakt potverdorie wel gewoon zomaar eventjes mensen, en het houdt ze daarna ook nog eens in leven, en mijn knuffels en kusjes kunnen ook nog eens de meest verschrikkelijke pijnen en angsten doen verdwijnen. Dus eigenlijk is mijn lijf een superheldenlijf, al zeg ik het zelf.

Mijn hormonen beginnen mij een beetje over te nemen. Werk kan me echt totaal niet boeien, ik wil eigenlijk alleen maar bezig zijn met babywasjes, kinderknuffelen en het huis in orde maken. (ik heb zelfs de plinten in de keuken laatst op mijn knieen zitten schrobben Maar ik moet toch eigenlijk wel een beetje meer mijn best gaan doen op mijn werk, want ik heb een paar weken geleden om een flinke salarisverhoging gevraagd en wacht nu nog mijn baas z'n antwoord/tegenvoorstel af. Dan helpt het niet als ik er maar als een zombie bij zit....

Peetjur.... wat ben je aan het doen? Druk bezig met de bevalling? Of gewoon de hele dag/nacht aan het seksen om die baby eruit te krijgen?

Nee nog geen verandering. Vk is vandaag langs geweest om te kijken of er gestript kon worden. Helaas nog te weinig ontsluiting. Baarmoedermond stond wel iets open maar te weinig om er iets mee te kunnen. Zondag, dan is ze 41 weken, is de volgende poging. Kleine heeft het goed. Volgende week waarschijnlijk ook afspraak met gynaecoloog voor echo om te kijken hoe alles erbij ligt en er nog genoeg placenta is.

Verder meerdere keren gesekst maar schiet niet op

kleurdoos gefeliciteerd

Ela, dat snap ik zeg, wat moet dat vreemd voelen en begrijpelijk dat Elva nu zo veel in je gedachten en je hart is.

Pjeetur...nog maar even, echt, het zijn de laatste loodjes, ik beloof het! Pas je er wel voor op dat je niet door de gyn 'gedwongen' wordt een inleiding te doen zonder aanleiding? (haha). Prima natuurlijk als er voor jullie specifieke risicoaanwijzingen zijn, of als het je persoonlijke voorkeur is, maar in mijn persoonlijke ervaring plannen gynaecologen de bevallingen het liefst op voor hun prettige tijden en dus grijpen ze nogal snel naar een inleiding. Bij mijn eerste vertelde de gyn mij dat ik met 41+2 ingeleid moest worden. En bij doorvragen was dat omdat ze de 3 dagen daarna het nogal druk hadden op de afdeling en dat er voor die dag nog weinig gepland stond. Dat was wel echt ene deuk in mijn vertrouwen dat de gyns het beste voor baby en moeder willen .

Maar goed, wellicht is dat voor jullie helemaal niet van belang. Vrolijk door blijven seksen en alle bakerpraatjes dingen uitproberen, die toch niet helpen, maar ze houden je in ieder geval bezig

Jeetje dodoria... ik zou ook echt heel opstandig worden als een zorgverlener zegt dat je iets 'moet' ipv te overleggen of je akkoord gaat met een voorstel.

Een inleiding nog voordat week 42 is afgelopen zonder medische noodzaak lijkt me ook nogal rigoureus? Wat ik er over lees is dat een inleiding juist sneller van de ene complicatie tot de andere kan leiden. Kan me voorstellen dat die laatste loodjes zwaar zijn, maar de baby zal toch over t algemeen komen wanneer hij/zij daar klaar voor is. De natuur heeft het toch mooi geregeld _{(En ja, natuurlijk zijn er uitzonderingen en dan is het hartstikke mooi dat er een handje geholpen kan worden)}

quote:

Op woensdag 27 februari 2019 23:34 schreef -Mellow- het volgende:
Jeetje dodoria... ik zou ook echt heel opstandig worden als een zorgverlener zegt dat je iets 'moet' ipv te overleggen of je akkoord gaat met een voorstel.

Een inleiding nog voordat week 42 is afgelopen zonder medische noodzaak lijkt me ook nogal rigoureus? Wat ik er over lees is dat een inleiding juist sneller van de ene complicatie tot de andere kan leiden. Kan me voorstellen dat die laatste loodjes zwaar zijn, maar de baby zal toch over t algemeen komen wanneer hij/zij daar klaar voor is. De natuur heeft het toch mooi geregeld _{(En ja, natuurlijk zijn er uitzonderingen en dan is het hartstikke mooi dat er een handje geholpen kan worden)}

Ik ben het volledig met je eens. De bijkomende complicaties en risico'z van inleidingen worden bijna nooit genoemd door gyns. En beslissingen maken op gemiddelden en algemene risico's, zonder de specifieke risico's voor de individuele patient te bekijken is eigenlijk gewoon bizar (en onethisch imho). Daarom kunnen ze ook gewoon extra echo's aanbieden, dagelijks het functioneren van de placenta controleren en hoe het met de baby gaat. Dat is inderdaad ook waar mijn voorkeur naar uitgaat. Gelukkig was mijn bevalling al spontaan begonnen op de dag die de gyn mij een inleiding probeerde op te leggen, maar anders was ik er ook niet zomaar mee akkoord gegaan hoor. Ik wordt er weeer helemaal opstandig van als ik er aan denk...

Inleiden hoeft helemaal niet vreselijk te zijn. Bram is ingeleid met 38 weken, super easy bevalling gehad.

Als deze bevalling niet spontaan start voor 37 weken dan volgt hetzelfde verhaal.

quote:

Op woensdag 27 februari 2019 23:24 schreef dodoria het volgende:
kleurdoos gefeliciteerd

Ela, dat snap ik zeg, wat moet dat vreemd voelen en begrijpelijk dat Elva nu zo veel in je gedachten en je hart is.

Pjeetur...nog maar even, echt, het zijn de laatste loodjes, ik beloof het! Pas je er wel voor op dat je niet door de gyn 'gedwongen' wordt een inleiding te doen zonder aanleiding? (haha). Prima natuurlijk als er voor jullie specifieke risicoaanwijzingen zijn, of als het je persoonlijke voorkeur is, maar in mijn persoonlijke ervaring plannen gynaecologen de bevallingen het liefst op voor hun prettige tijden en dus grijpen ze nogal snel naar een inleiding. Bij mijn eerste vertelde de gyn mij dat ik met 41+2 ingeleid moest worden. En bij doorvragen was dat omdat ze de 3 dagen daarna het nogal druk hadden op de afdeling en dat er voor die dag nog weinig gepland stond. Dat was wel echt ene deuk in mijn vertrouwen dat de gyns het beste voor baby en moeder willen .

Maar goed, wellicht is dat voor jullie helemaal niet van belang. Vrolijk door blijven seksen en alle bakerpraatjes dingen uitproberen, die toch niet helpen, maar ze houden je in ieder geval bezig

Nee in principe worden we, mocht het zover komen, volge de week zaterdag verwacht voor het voorwerk en dan zondag voor de bevalling. Ik vertrouw onze Gynaecoloog wel. Hebben elke keer dezelfde tot nu toe.

Ik herken niet wat je zegt, Dodoria. Ik had gisteren een gesprek met de gyn en dat was een heel fijn gesprek. Alle voor- en nadelen werden genoemd, er werd heel goed naar me geluisterd. Goed, ik heb ontzettend zitten te huilen, maar dat had niet te maken met de arts die tegenover me zat.

Succes met wachten, Peejtur. Blijft bijzonder dat die laatste dagen weken lijken te duren.