Nogmaals bedankt iedereen. Helaas kan ik niet op iedereen reageren, maar heb wel alles gelezen.
Ik snap dat ik niet alles perfect verwoord in dit topic. Dat komt ook deels omdat ik eerlijk kan zijn en mijn echte gevoelens beschrijf.
Ik ben echt niet zo hard tegenover de kinderen. Soms denk ik zelfs dat ik misschien strenger voor eigen kinderen ga zijn dan dat ik voor de oudste kinderen ben. Bij alles wat ik doe/zeg, probeer ik even na te denken.
Oudste stoot bijvoorbeeld tegen iets aan en maakt het per ongeluk kapot, dan zeg ik je hebt je niet bezeerd he? Geeft niet, kan gebeuren.
Bij mijn eigen kind had ik waarschijnlijk gezegd doe toch eens voorzichtig!
De relatie met mijn partner is goed. Hij snapt bepaalde dingen niet goed, maar over het algemeen staan we op 1 lijn. De relatie schommelt echt niet van alle kanten, ben juist over het algemeen heel blij met hem en andersom ook als ik hem moet geloven
Over bso zijn we het niet eens. Het is trouwens niet zo dat hij heeft beloofd dat de kinderen thuis mogen zijn. De kinderen vroegen aan mij wanneer ik nou niet meer hoefde te werken. Ik vertelde de datum en toen werden ze heel enthousiast en zeiden dat zij dan ook vanaf die datum niet meer naar bso hoefden toch? Want dan ben ik toch thuis.
Ik werd een beetje overrompeld eerlijk gezegd, want mijn idee was alles gewoon voortzetten zoals het nu is. Ik zei dat zou heel gezellig zijn, maar we moeten nog met papa afspraken daarover maken en ook kijken hoe de zwangerschap gaat tegen die tijd. Het gaat steeds moeilijker worden voor mij. Toen werd er aangegeven dat zij mij toch kunnen helpen. Dat het juist handig is als zij dan thuis zijn
Toen kwam de vader thuis en ze vroegen direct of ze aub naar huis konden in die periode ipv naar de bso, want Cameeltjes is dan toch thuis. De vader zei kan wel.
Dit zat mij dwars dus heb het later met mijn partner besproken en aangegeven dat ik niet extra wil opvangen in die periode. Hij zei dat hij dat raar vindt, want ik ben toch thuis en dan kunnen de kinderen net zo goed naar huis.
Overigens gingen de kinderen in eerste instantie dus 5 dagen naar de bso. Omdat de vader en ik ervoor hebben gekozen minder te werken, is dat verlaagd naar 2 dagen. Als ik niet zwanger was geweest, zouden ze dus die 2 dagen moeten aanhouden. En als ik mijn dagen niet had verminderd, was dat zelfs 3 dagen geweest. Als ik niet voor dit gezin had gekozen, was dat 5 dagen geweest, omdat mijn partner zijn uren niet had kunnen verminderen financieel gezien.
Op sommige dagen denk ik als ik vandaag had gewerkt, was ik minder moe geweest. Kinderen kunnen heel veel energie kosten.
En nogmaals de band met de kinderen is goed. Ik geef ze liefde en andersom geven zij mij ook liefde terug.
Ik las reacties als eigen kind geen mama laten zeggen of alle kinderen mama laten noemen. Daar kan ik niets mee. Mijn kind gaat mij mama noemen, want ik ben haar mama. De oudste kinderen mogen altijd als ze de behoefte hebben mama tegen mij zeggen. Ik vind het alleen niet respectvol tegenover de bio mama (ondanks het feit dat zij eigenlijk geen respect verdient).
Daarnaast is er een ouderschapsplan waarin duidelijk staat dat alleen de bio mama en papa zo mogen worden genoemd. En het schept misschien ook wel meer duidelijkheid.
Ik betrek de kinderen zoveel mogelijk. Laatst was mijn schoonmoeder bij ons en zei dat het wel een drukke periode gaat worden met 3 kinderen en de kinderen waren erbij. Toen zei ik bewust dat ik dat alleen maar gezellig vind, dat ik blij ben met (kind 1) en (kind 2) want zij worden de verstandige grote broers van hun zusje.
Ik denk en hoop dat ze dat soort dingen wel waarderen.