Mijn definitieve post-ESF-lijstje, met tussen haakjes de positie nadat ik alle albumversies had geluisterd
1. Nederland (1): Wat een eindbaas, die Duncan. Eindelijk is het gelukt, en helemaal niets aan gestolen. De beste heeft gewonnen.
2. Rusland (6): Waar ik You Are The Only One nog veel te afgezaagd vond, vond ik Scream een stuk beter gelukt. Niet alleen dat, het live-optreden was uitstekend. Mijn favoriete Russische act ooit.
3. Hongarije (5): Na Arcade was Az én apám mijn meest afgespeelde nummer van dit jaar. Zeer onterecht dat hij niet in de finale stond, al was ik er al een beetje bang voor… Wel de zesde top-3 notering voor Hongarije in mijn persoonlijke lijst dit decennium, voor wat het waard is.
4. Slovenië (3): Alle rare beweginkjes van die jongen ten spijt blijft dit een prachtig dromerig nummer dat verrassend goed in de smaak viel in Europa. Heb er zelf ook op gestemd, omdat ik niet op Rusland wilde stemmen als directe concurrent van Duncan.
5. Malta (12): Ging ik steeds mooier vinden bij elke luisterbeurt. Heel erg fijn popdeuntje.
6. Italië (2): Ik vind het opmerkelijk dat ze nog 2e werden. Het nummer zelf is uitstekend, maar het optreden vond ik toch ietwat onder de maat, daarom bij mij gezakt naar plek 6.
7. Tsjechië (10): Fris en jeugdig, net als vorig jaar. Niks mis mee.
8. Zweden (24): Een van de grootste stijgers. Net als Oostenrijk vorig jaar moest ik toch wel het volledige plaatje erbij hebben om het echt op waarde te kunnen schatten, denk ik.
9. Spanje (11): Feestelijke afsluiting van de optredens, had best wat hoger mogen eindigen.
10. Polen (28): Helaas niet in de finale, maar eigenlijk kan ik dat de Europese stemmers amper kwalijk nemen, want de eerste keer dat ik het hoorde vond ik het ook vreselijk. Echt een nummer voor de fijnproevers dat moet groeien.
11. Finland (7): Volgens mij ben ik echt de enige die dit luisterbaar vindt. Ach ja, smaken verschillen.
12. België (4): De zanger had het uiterlijk van Kevin uit Home Alone, maar keek ook zo schichtig om zich heen alsof hij elk moment door twee inbrekers bij de kladden gegrepen kan worden. Arm joch. Bezweek duidelijk onder de druk.
13. Servië (9): Niet slecht, maar wel wat verbeterpuntjes: volgende keer meer met de gitaar doen en niet meer die tweetalige gimmick.
14. Azerbeidzjan (14): Ik schreef eerder al: “Goed, maar net iets te dertien-in-een-dozijn voor de top 10”. Daar blijf ik bij.
15. Moldavië (34): Taalkundig zwak, maar zangtechnisch zeer begaafd.
16. Albanië (19): Raakte me net iets meer in de live-uitvoering.
17. San Marino (35): Vals maar toch leuk, da’s beter dan zuiver maar saai. Denk ik.
18. IJsland (8): Muzikaal was het nog wel te doen, maar ze deden erg hun best om nóg onsympathieker over te komen dan Silvia Night. Da’s ook een prestatie.
19: Cyprus (16): Iets gezakt omdat het nóg meer op Fuego leek dan ik eerst al dacht.
20. Noorwegen (38): Echt briljant is het niet, maar wel een ontzettende oorwurm. De oerwoudgeluiden bleken iets uit de Sámi-cultuur te zijn, dat maakt wel het een en ander goed.
21. Georgië (26): Ik begreep hem ongeveer, maar het bleef wel een beetje moeilijkdoenerij.
22. Zwitserland (23): Nog steeds best wel overrated.
23. Israël (13): Niet slecht, maar deed ook niet echt zijn uiterste best om er het maximale uit te halen. Landen willen echt geen 2 keer op rij winnen geloof ik.
24. Armenië (18): Niet zo spannend.
25. Letland (27): Ook niet zo spannend.
26. Portugal (40): De vage nep-bakkenbaarden waren even wanstaltig als de koeienbelletjes, maar de zang was zowaar best om aan te horen.
27. UK (29): Alweer een laatste plaats, je zou bijna medelijden krijgen.
28. Duitsland (32): Geen goed nummer, maar nog wel soort van aardig gezongen.
29. Denemarken (37): Een aaneenschakeling van clichés, maar gelukkig niet vals.
30. Noord-Macedonië (30): Volgens mij hebben de vakjury’s massaal een vlaag van verstandsverbijstering gehad toen ze hier ineens helemaal vochtig van werden.
31. Wit-Rusland (17): Ik weet niet wat, maar iets vond ik hier vreselijk irritant aan.
32. Kroatië (20): Geen lol aan te beleven.
33. Litouwen (21): Geen enkel systeem in te ontdekken.
34. Australië (41): Het muzikale equivalent van een goochelshow. Het ene vocale trucje na het andere, vaak nog niet eens slecht uitgevoerd, maar wel een draak van een nummer met een sprookjesact er omheen om dat te verdoezelen. Staat niet meer onderaan omdat sommige deelnemers écht niet bleken te kunnen zingen.
35. Roemenië (31): Zouden ze nu echt nooit iets anders kunnen bedenken dan dat eeuwige Dracula-sfeertje?
36. Frankrijk (25): Slap aftreksel van Conchita, met onnodig tweetalige, amper verstaanbare zang.
37. Estland (15): Stond duidelijk in de finale vanwege zijn uiterlijk, niet vanwege zijn stem.
38. Oostenrijk (36): Gekweel.
39. Griekenland (33): Wie zo vreselijk nasaal heeft leren zingen kan beter het lesgeld gaan terugvragen.
40. Ierland (22): Noemde ik de albumversie nog ‘oerdegelijk’, live is er niets meer degelijk aan, maar is het zwak, vals en even nep als de sorbets die op tafel stonden tijdens de act.
41. Montenegro (39): De grootste grap sinds Euro Neuro. Met het verschil dat dit niet eens per se grappig bedoeld was.