Stiefkinderen en zwanger #2

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:13 schreef Miss-X het volgende:

[..]

Inderdaad, jammer dat het zo moet gaan. Stiefmoeder zijn kan al best emotioneel verwarrend zijn soms, als je daarboven op ook nog een schuldgevoel moet hebben voor alles wat je soms voelt, lijkt me niet ok...

Kleine nuance, ik denk niet dat het per se om alle gevoelens gaat, maar dat er ook wel een onderbouwd punt gemaakt kan worden mbt bepaalde verwoording. Dat ligt niet alleen het stiefmoeder zijn, al denk ik wel dat niet voor iedereen in te schatten is hoe moeilijk zoiets kan zijn ja. Maar dat is het fijne dan ook wel weer, het is wel leerzaam om het vanuit meerdere standpunten te kunnen bekijken denk ik..

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:13 schreef Rose_Red het volgende:

[..]

Wel als die kinderen het hoofdverblijf bij haar hebben.

Ik snap niet wat je hier wil zeggen. Het alternatief voor de stiefkinderen is namelijk een biologische moeder die ze verwaarloosd. Ik snap wel dat TS oprecht gelooft dat ze beter af zijn bij hun vader en haar.

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:13 schreef mspoez het volgende:

[..]

Dat zei ik: nesteldrang. En daar s niets mis mee.
Waar wel wat mis mee is is dat ze háár drang (ik word mama) op de kinderen afwentelt (ik denk dat ze dan jaloers worden) terwijl dat eenvoudig te ondervangen is.

Wat bedoel je met ondervangen? Opvangen of voorkomen? En hoe doe je dat?

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:19 schreef Miss-X het volgende:

[..]

Waarom wel? De andere kindjes hebben dan en een mama en een verzorger die ze aanspreken met (voornaam) maar het 3e kindje heeft dan alleen (voornaam) ik vind dat vreemd. Maar ja ik vind het sowieso “vreemd” om je ouders met namen aan te spreken, alsof er een afstand is.

De meeste kinderen hebben twee verzorgers die ze aanspreken met de naam die hen aangeleerd is bij die verzorger te horen. Of dat nou mama, anne, tina, ibu, okasan, äiti, manman, majko, mom of Elsbeth is maakt toch niet uit?

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:23 schreef mspoez het volgende:

[..]

De meeste kinderen hebben twee verzorgers die ze aanspreken met de naam die hen aangeleerd is bij die verzorger te horen. Of dat nou mama, anne, tina, majko, mom of Elsbeth is maakt toch niet uit?

TS lijkt in alles het type te zijn dat er aan hecht om 'mama' genoemd te worden.

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:23 schreef mspoez het volgende:

[..]

De meeste kinderen hebben twee verzorgers die ze aanspreken met de naam die hen aangeleerd is bij die verzorger te horen. Of dat nou mama, anne, tina, majko, mom of Elsbeth is maakt toch niet uit?

Zeker.
Maar waarom zou kind van TS haar geen mama mogen noemen? TS zal dat waarschijnlijk juist wel willen en haar kind gaat zich later afvragen waarom hij/zij de eigen mama geen mama mag noemen?

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:19 schreef mspoez het volgende:

[..]

Want de band tussen moeder en kind hangt af van de naam die eraan hangt?

Ik ben zó blij dat ik jouw gedachtegang niet snap.

Jij vindt maar dat zij zich geen mama mag laten noemen door haar EIGEN kind, terwijl de stiefkinderen ook gewoon kunnen leren dat zij XXX is voor hen en MAMA voor de baby?
Dat je zo iets kan verdedigen, zeg. Het is ook niet dat die kinderen 3 en 5 zijn, ze zijn verdomme al 9 en 12.

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:23 schreef mspoez het volgende:

[..]

De meeste kinderen hebben twee verzorgers die ze aanspreken met de naam die hen aangeleerd is bij die verzorger te horen. Of dat nou mama, anne, tina, ibu, okasan, äiti, manman, majko, mom of Elsbeth is maakt toch niet uit?

Dat is, over de hele wereld, doorgaans toch echt papa en mama

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:23 schreef mspoez het volgende:

[..]

De meeste kinderen hebben twee verzorgers die ze aanspreken met de naam die hen aangeleerd is bij die verzorger te horen. Of dat nou mama, anne, tina, majko, mom of Elsbeth is maakt toch niet uit?

Ik kan me voorstellen dat iemand zich enorm verheugd op mama genoemd te worden. Daarnaast heb je twee kids die hun papa waarschijnlijk al pap noemen, dus dat is misschien ook wat ingewikkeld dat er dan geen mam gezegd kan worden tegen de echte mama en die twee wel nog hun eigen mams hebben..

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:25 schreef MissMSX het volgende:

[..]

TS lijkt in alles het type te zijn dat er aan hecht om 'mama' genoemd te worden.

En dat heeft bijna iedereen die een kindje krijgt. Normaal toch om mama genoemd te willen worden door je eigen kindje?

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:23 schreef mspoez het volgende:

[..]

De meeste kinderen hebben twee verzorgers die ze aanspreken met de naam die hen aangeleerd is bij die verzorger te horen. Of dat nou mama, anne, tina, ibu, okasan, äiti, manman, majko, mom of Elsbeth is maakt toch niet uit?

En toch snap ik het heel goed, mijn stiefkinderen noemen mij ook geen moeder/mama/mam of wat dan ook, wat prima is. Maar als ik een kindje zou krijgen zou ik toch ook echt wel graag mama genoemd willen worden. En als het niet uitmaakt hoe moeder genoemd wordt, dan mag mama ook gewoon

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:28 schreef Miss-X het volgende:

[..]

En dat heeft bijna iedereen die een kindje krijgt. Normaal toch om mama genoemd te willen worden door je eigen kindje?

Ja.
Al zullen er ook zijn die er geen waarde aan hechten en waar dit een goede tip zou kunnen zijn.
Maar voor deze TS lijkt het me compleet irrelevant.

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:27 schreef Scary_Mary het volgende:

[..]

Ik kan me voorstellen dat iemand zich enorm verheugd op mama genoemd te worden. Daarnaast heb je twee kids die hun papa waarschijnlijk al pap noemen, dus dat is misschien ook wat ingewikkeld dat er dan geen mam gezegd kan worden tegen de echte mama en die twee wel nog hun eigen mams hebben..

Ik gun het TS ook zeker om mama te heten, het is immers een soort eretitel. Wat ik lastig vind is dat ze zegt dat ze het moeilijk vindt voor de andere twee, terwijl dat niet zo is; ze vindt het lastig voor haarzelf. Als ze het lastig vond voor de oudste kinderen dan liet ze zich gewoon Elsbeth noemen.

Ik vind die kinderen zo zielig. Ze schijnen gezegd te hebben dat stief een betere moeder is dan biomoeder, dat is al zó ongezond, en dan komt er ook nog een baby bij die die véél betere moeder in beslag gaat nemen waardoor zij dus eigenlijk wederom niet de moeite waard blijken te zijn. Die hele BSO is de issue niet, het gaat om de onderliggende gevoelens waaruit overduidelijk blijkt dat TS die kinders eigenlijk maar ingewikkeld en lastig vindt.

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:22 schreef Seven. het volgende:

[..]

Ik snap niet wat je hier wil zeggen. Het alternatief voor de stiefkinderen is namelijk een biologische moeder die ze verwaarloosd. Ik snap wel dat TS oprecht gelooft dat ze beter af zijn bij hun vader en haar.

Mspoez verwoord goed wat ik bedoel.

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:31 schreef mspoez het volgende:

[..]

Ik gun het TS ook zeker om mama te heten, het is immers een soort eretitel. Wat ik lastig vind is dat ze zegt dat ze het moeilijk vindt voor de andere twee, terwijl dat niet zo is; ze vindt het lastig voor haarzelf. Als ze het lastig vond voor de oudste kinderen dan liet ze zich gewoon Elsbeth noemen.

Ik vind die kinderen zo zielig. Ze schijnen gezegd te hebben dat stief een betere moeder is dan biomoeder, dat is al zó ongezond, en dan komt er ook nog een baby bij die die véél betere moeder in beslag gaat nemen waardoor zij dus eigenlijk wederom niet de moeite waard blijken te zijn. Die hele BSO is de issue niet, het gaat om de onderliggende gevoelens waaruit overduidelijk blijkt dat TS die kinders eigenlijk maar ingewikkeld en lastig vindt.

TS kan er niets aan doen dat haar stiefkinderen een rugzakje hebben. Ik zie alleen maar een hoogzwangere vrouw die zich (mogelijk door hormonen) een hoop zorgen maakt over hoe dit in goede banen te leiden, en daarnaast vraagt ze om ruimte voor zichzelf. Als het alledrie biologische kinderen waren, dan was niemand hierover gevallen.

Stiefkinderen opvoeden is ook lastig. Ik vermoed moeilijker dan je eigen kinderen opvoeden.

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:31 schreef mspoez het volgende:

[..]

Ik gun het TS ook zeker om mama te heten, het is immers een soort eretitel. Wat ik lastig vind is dat ze zegt dat ze het moeilijk vindt voor de andere twee, terwijl dat niet zo is; ze vindt het lastig voor haarzelf. Als ze het lastig vond voor de oudste kinderen dan liet ze zich gewoon Elsbeth noemen.

Ik vind die kinderen zo zielig. Ze schijnen gezegd te hebben dat stief een betere moeder is dan biomoeder, dat is al zó ongezond, en dan komt er ook nog een baby bij die die véél betere moeder in beslag gaat nemen waardoor zij dus eigenlijk wederom niet de moeite waard blijken te zijn. Die hele BSO is de issue niet, het gaat om de onderliggende gevoelens waaruit overduidelijk blijkt dat TS die kinders eigenlijk maar ingewikkeld en lastig vindt.

Ik snap heel goed wat je zegt, het is ook heel sneu dat de kinderen dat zou voelen, maar daar moet met vader en biologische moeder aan gewerkt worden. TS kan er niets aan doen dat zij het blijkbaar beter doet en de kinderen een fijner gevoel geeft dan de biologische moeder.

Ik denk, ik kan het mis hebben, dat TS juist bang is voor al deze gevoelens, bol staat met hormonen, waardoor ze die gevoelens nog sterker ervaart en juist omdat ze ook veel liefde voor de andere kinderen voelt, zich enorm schuldig voelt. Als ze de kinderen alleen lastig en ingewikkeld vond, zou ze zich er niet zo druk om maken.

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:35 schreef Rose_Red het volgende:

[..]

Mspoez verwoord goed wat ik bedoel.

Haar zienswijze snap ik ook totaal niet.

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:38 schreef Seven. het volgende:

[..]

TS kan er niets aan doen dat haar stiefkinderen een rugzakje hebben. Ik zie alleen maar een hoogzwangere vrouw die zich (mogelijk door hormonen) een hoop zorgen maakt over hoe dit in goede banen te leiden, en daarnaast vraagt ze om ruimte voor zichzelf. Als het alledrie biologische kinderen waren, dan was niemand hierover gevallen.

Stiefkinderen opvoeden is ook lastig. Ik vermoed moeilijker dan je eigeb kinderen opvoeden.

Dit dus, als stiefmoeder lig je al vaak onder vuur als je iets niet goed doet. En met kinderen met een rugzakje is het nog veel moeilijker.

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:31 schreef mspoez het volgende:

[..]

Ik gun het TS ook zeker om mama te heten, het is immers een soort eretitel. Wat ik lastig vind is dat ze zegt dat ze het moeilijk vindt voor de andere twee, terwijl dat niet zo is; ze vindt het lastig voor haarzelf. Als ze het lastig vond voor de oudste kinderen dan liet ze zich gewoon Elsbeth noemen.

Ik vind die kinderen zo zielig. Ze schijnen gezegd te hebben dat stief een betere moeder is dan biomoeder, dat is al zó ongezond, en dan komt er ook nog een baby bij die die véél betere moeder in beslag gaat nemen waardoor zij dus eigenlijk wederom niet de moeite waard blijken te zijn. Die hele BSO is de issue niet, het gaat om de onderliggende gevoelens waaruit overduidelijk blijkt dat TS die kinders eigenlijk maar ingewikkeld en lastig vindt.

Ik lees iets anders. Ik lees een vrouw die houdt van een man en zijn twee kinderen en daarmee een leven heeft opgebouwd. En nu komt ze aan een heel nieuw stuk van dat leven. Een waarin ze eerst zelf zwanger is, wat al niet van een leien dakje gaat, en dan net als vrijwel iedere zwangere vrouw onzeker en angstig wordt. Niet alleen over de vragen waar andere aanstaande moeders mee worstelen, zoals kan ik dit wel, zal ik een goede moeder zijn, wat als ik het allemaal verkeerd doe, etc., maar daar extra bij: hoe zal dat gaan met de andere kinderen, zal ik wel tijd hebben om aan de baby en mijn nieuwe rol te wennen, zullen de kinderen jaloers zijn, zal alles met iedereen wel goed verlopen.

Daarbij een partner die kennelijk niet heel praterig en empatisch is.

En als je dan ergens je angsten en onzekerheden bespreekbaar probeert te maken, krijg je weinig goeds over je heen.

Volgens mij val ik TS niet aan, ik snap haar gevoel; zij wordt nu (eindelijk) ook echt zelf moeder en is bang dat ze daardoor gaat vergelijken met wat ze voor haar stiefkinderen voelt. Wat ik niet snap is dat ze dat ophangt aan kleine feitjes als mama heten of de BSO aanhouden.
TS houdt zich bezig met de HOE en niet met de WAT. De WAT in dit geval is normaal: ook als je een derde eigen kindje krijgt heb je tijdens de weken voor de bevalling meer gevoel voor dat hummeltje dan voor je andere kinderen. Verschil is dat dat dan (meestal) vanzelf weer bijtrekt. In dit geval zal TS er moeite voor moeten doen.

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:31 schreef mspoez het volgende:

[..]

Ik gun het TS ook zeker om mama te heten, het is immers een soort eretitel. Wat ik lastig vind is dat ze zegt dat ze het moeilijk vindt voor de andere twee, terwijl dat niet zo is; ze vindt het lastig voor haarzelf. Als ze het lastig vond voor de oudste kinderen dan liet ze zich gewoon Elsbeth noemen.

Het gaat inderdaad totaal niet om haar kindje die straks in de klas van alle kanten over mama's hoort en er zelf dan geen eentje zo kan noemen ja. Die zal ook nooit aan Elsbeth hoeven vragen waarom de oudste twee en al die andere kinderen wel een mama aan kunnen spreken en of Elsbeth dan wel de echte bioleverancier was enzo. Echt, top oplossing zonder haken en ogen

quote:

Ik vind die kinderen zo zielig. Ze schijnen gezegd te hebben dat stief een betere moeder is dan biomoeder, dat is al zó ongezond, en dan komt er ook nog een baby bij die die véél betere moeder in beslag gaat nemen waardoor zij dus eigenlijk wederom niet de moeite waard blijken te zijn. Die hele BSO is de issue niet, het gaat om de onderliggende gevoelens waaruit overduidelijk blijkt dat TS die kinders eigenlijk maar ingewikkeld en lastig vindt.

Ja, verwaarlozing in dusdanige mate dat ze uit huis geplaatst zouden worden is erg ongezond ja. Gezinsuitbreiding is voor veel mensen, ook met enigszins getroubleerde achtergrond een onderdeel van het leven. Iets wat misschien niet altijd even makkelijk is, maar wat niet per se alleen maar negatief hoeft te zijn zonder enige positiviteit. Het lijkt me echt zwaar overdreven om maar te gaan suggereren dat de baby alles op gaat slokken. En typerend weer wordt de papa niet genoemd.

Het lijkt me niet abnormaal dat je met een niet gladjes verlopende zwangerschap en meer dingetjes soms door de bomen het bos niet meer ziet. Sommige dingen hadden sjieker verwoord kunnen worden door haar, maar het wordt wel een beetje pot ketel zwart zo op empathisch gebied imo. Het is niet alsof ze ook niet positieve dingen heeft genoemd die suggereren dat ze niet alleen maar voor de baby wil gaan ofzo

Ik denk dat juist TS het in zich heeft om hier iets heel moois van te maken. Zelfs als ze stijf staat van de hormonen en angst, is ze bezig met zelf-reflectie.

Ze heeft de juiste houding om haar stiefkinderen mee te nemen in het proces, zelfs als het haar zwaar valt en zelfs als ze haar eigen grenzen moet bewaken. Ze kent haar valkuilen. Kwestie van daadkracht en een beetje geluk dat het haar niet allemaal teveel wordt na de bevalling. Een beetje ruimte daarin is nog nooit iemand aan doodgegaan, ook geen stiefkinderen.

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:48 schreef Seven. het volgende:
Ik denk dat juist TS het in zich heeft om hier iets heel moois van te maken. Zelfs als ze stijf staat van de hormonen en angst, is ze bezig met zelf-reflectie.

Ze heeft de juiste houding om haar stiefkinderen mee te nemen in het proces, zelfs als het haar zwaar valt en zelfs als ze haar eigen grenzen moet bewaken. Ze kent haar valkuilen. Kwestie van daadkracht en een beetje geluk dat het haar niet allemaal teveel wordt na de bevalling. Een beetje ruimte daarin is nog nooit iemand aan doodgegaan, ook geen stiefkinderen.

Alweer eens, jij verwoordt het beter dan dat ik het kan

quote:

Op vrijdag 8 februari 2019 21:48 schreef Seven. het volgende:
Ik denk dat juist TS het in zich heeft om hier iets heel moois van te maken. Zelfs als ze stijf staat van de hormonen en angst, is ze bezig met zelf-reflectie.

Ze heeft de juiste houding om haar stiefkinderen mee te nemen in het proces, zelfs als het haar zwaar valt en zelfs als ze haar eigen grenzen moet bewaken. Ze kent haar valkuilen. Kwestie van daadkracht en een beetje geluk dat het haar niet allemaal teveel wordt na de bevalling. Een beetje ruimte daarin is nog nooit iemand aan doodgegaan, ook geen stiefkinderen.

En wat input en steun van partner, lijkt me. Dat vind ik toch wel lastig in te schatten, hoe hij er in staat. Hij klinkt nogal afzijdig.