Het kleutertopic deel 16

quote:

Op dinsdag 29 januari 2019 13:17 schreef L-E het volgende:

[..]

En dan nog he, dan nog moet je als volwassen mens keuzes mogen maken op grond wat voor jouw persoonlijke situatie het beste is zonder dat de hele moederbevolking daar iets van meent te moeten vinden. Als jij halverwege het schooljaar wil vertrekken omdat je ergens anders meer gaat verdienen: you go girl.

En verder buda, probeer toch eens verder te kijken dan je eigen neus lang is. Hier nog een juf die door dit soort houdingen, opmerkingen en schijnoplossingen van oa de regering denkt: stik der in. Ik ga wat anders doen, met minder werkdruk en meer geld. Dan maar iets wat mij minder aan het hart ligt, maar waardoor ik als persoon en moeder misschien wel beter en leuker blijf functioneren.

En wat betreft cadeautjes: wat Exode zegt. Geen goedkope dingen. Ook die goedkope chocolade vind ik niet te vreten. Liever een lief kaartje met een lieve tekst en een tekening. Of iets gezamelijks
(Ik kreeg vorig jaar een grote canvas met een geschilderde boom en van alle kinderen handafdrukken als blaadjes met een persoonlijk stukje tekst er in )

quote:

Op dinsdag 29 januari 2019 20:36 schreef Franny_G het volgende:
Ach, je mag best een mening hebben over een juf, maar bedenk dat die juf wellicht ook een mening heeft over jou als ouder. .

Hahaha ja, en dit ook. Ik loop soms rondjes in mijn lokaal om bepaalde ouders te kunnen ontwijken Want om elke ochtend te horen welk pijntje ze nu weer had of of ze haar boterhammetjes wel netjes op had ben ik wel een beetje zat...

Malteser, wat goed dat je die stap hebt durven zetten Wat doe je nu als ik vragen mag?

Toch jammer om te lezen dat er alleen hier al 3 juffen om zich heen kijken naar wat anders/iets anders doen. Alleen op dit forum al. En straks de klachtenregen van de maatschappij als we 15 maart weer gaan staken......

Ik klaag er niet over hoor. Ik ben helemaal voor dat staken. Ik heb respect voor leraren en vind dat ze gewoon meer moeten verdienen en een lagere werkdruk zouden moeten krijgen.

ik ben ook voor lagere werkdruk! (niet alleen in het onderwijs trouwens)..
oh en de werkdruk voor de kinderen mag wmb ook wel iets omlaag..

School heeft het nog niet aangekondigd bij ons maar zullen vast mee doen. Ze hebben alle stakingen gedaan en dat vind ik prima.

Ik kan mij ook niet voorstellen dat elke morgen ouders wat te zeuren hebben tegen een juf. Ik meld alleen dingen als dat Teun last van zijn lactose intolerantie heeft omdat ze hem dan direct naar de wc moet laten gaan of een hele slechte nacht/niet fit maar verder is het toch echt gewoon goedemorgen

Over leerkrachten die twijfelen over het vak, hier thuis ook 1. En dat zegt echt heel veel. Mijn vrouw wist al dat ze lerares wilde worden toen ze het woord juf uit kon spreken. Ze houdt van lesgeven, ze houdt van de interactie, ze houdt van alles aan het vak.
Ze wordt nu knettergek van alle administratie, regels die steeds wijzigen, ouders die over elke komma zeuren, de vele controles, het gezeik erom heen. Dat gezeik is er altijd al geweest (ze staat inmiddels meer dan 10 jaar voor de klas) maar het neemt nu in tijd de overhand.
En vele collega's zijn het vak al uit gegaan, die waren er klaar mee.

Ik hoop overigens zo erg dat het gaat sneeuwen vandaag. B is gek op sneeuw hij wilde naar school zijn skibroek alvast aan.

#teamLE

Heeft iemand ervaring met weerbaarheidstraining of iets dergelijks voor kleuters? I is op school zo ontzettend níet assertief, dat we ons wel wat zorgen beginnen te maken. Hij vertelt thuis bijvoorbeeld dat een klasgenootje hem schopt, maar hij durft dat dus echt. niet. tegen de juf te zeggen, bijvoorbeeld. . Of als hij ergens mee speelt en er komt een ander kindje aan dat het speelgoed van hem afpakt, dan laat hij dat maar gewoon gebeuren en zegt hij ook niets.

Max was ook zo DaD, maar dat hebben we zo gelaten. De juf hier had het ook snel genoeg door, dat is wel heel fijn natuurlijk.
Zo heeft hij wel eens opgesloten gezeten op de wc bij de kleuters, en dat weet ik dus pas 2 jaar ofzo Maar er iets mee doen was voor hem zo moeilijk dat hij zich daar nog rotter door voelde dat het zo laten. Overigens kan hij nu best van zich afbijten, maar doet het alsnog niet als het voor hem niet belangrijk genoeg is, en dat heeft ook heel veel voordelen, want ze laten 'm meestal gewoon lekker met rust. Niks aan om zo iemand te klieren namelijk
(Ik snap dat het ook de andere kant kan op gaan, en ik denk dat het belangrijkst is dat de leerkracht ervan weet het breekt je hart)

Oh pinquit, wat verschrikkelijk sneu van dat opsluiten. . Inderdaad, het breekt je hart.
Kwak, hoe is M met klasgenootjes dan? I zoekt daar dus ook nog geen contact mee. Op woensdagochtend is het inloopochtend, dan liggen op alle tafels puzzels en spellen en mogen ze zelf kiezen waar ze mee gaan spelen. I gaat dan nooit iets doen, hij staat alleen maar te kijken. Hij durft gewoon niet bij andere kindjes aan te sluiten. En als hij wel ergens mee speelt en er komt een ander kindje aan, dan gaat hij weer weg.

De orthopedagoog vind ik een goede tip, daar ga ik naar informeren.

quote:

Op dinsdag 29 januari 2019 22:21 schreef Peacefulll het volgende:

En verder buda, probeer toch eens verder te kijken dan je eigen neus lang is. Hier nog een juf die door dit soort houdingen, opmerkingen en schijnoplossingen van oa de regering denkt: stik der in. Ik ga wat anders doen, met minder werkdruk en meer geld. Dan maar iets wat mij minder aan het hart ligt, maar waardoor ik als persoon en moeder misschien wel beter en leuker blijf functioneren.

zoals ik al zei ik geef geen neuk van wat anderen vinden wat ik van deze leerkracht denk
Ik had het niet over werkdruk, of burn-outs of depressies of wat dan ook mentaal gerelateerd.
(en hoewel ik reageerde op een post doelde ik op de situatie waar ik in zat)

ik snap gewoon niet dat je niet netjes bent als je geen bonbons koopt.
ik zei dat ik het niet netjes vind om zomaar in het midden van het jaar alles achter te laten.
Als je wacht tot er een vervanger is, of eerder aangeeft dat je ongelukkig bent, of je ziek meld of wat dan ook dan snap ik dat, ik snap heel goed dat leerkrachten het zat zijn.
Als je stopt met leerkracht zijn vind ik dat een hele andere situatie

Ik denk dat genoeg van jullie ook niet blij zouden zijn als jullie kind ineens in groep 3 een half jaar geen normale les krijgt maar ze elke dag moeten verdelen of weer een onbekende invaller voor de klas staat. De achterstand is enorm, en daar komen ze nu pas echt achter.

quote:

Op dinsdag 29 januari 2019 20:36 schreef Franny_G het volgende:
Ach, je mag best een mening hebben over een juf, maar bedenk dat die juf wellicht ook een mening heeft over jou als ouder. .

Dat is helemaal prima.

Wat wordt dit toch weer uit zijn verband getrokken zeg... Ik vind het netjes om de juf wat te geven als ze weggaat ja. Of het nu bonbons zijn een tekening of een auto, dat maakt niet uit. Het gaat om het idee. Ik heb veel respect voor juffen en meesters. Wat zij elke dag doen, dat zou ik echt niet kunnen. En dan onder al die werkdruk, ouders die van alles van je verwachten....

Maar dit is wat ík vind. Als iemand anders niks wil geven, prima.

Overigens snap ik jouw gevoel wel een beetje. Het is ook niet leuk dat jouw kind de dupe moet zijn van het onderwijs hoe hij nu is op sommige scholen. Ik heb het geluk gehad dat er direct voor mijn dochter een andere juf paraat stond om les te gaan geven, maar het is gewoon waardeloos als dat niet zo is.

[ Bericht 25% gewijzigd door Sunshine1982 op 30-01-2019 10:21:01 ]

quote:

Op woensdag 30 januari 2019 09:47 schreef Budabuddumbam het volgende:

[..]


(en hoewel ik reageerde op een post doelde ik op de situatie waar ik in zat)

Als je volgende keer ipv met gestrekt been erin gaan gewoon MELDT dat het om een totaal andere situatie gaat dan blijft het wellicht gezelliger hier


Hieruit:

quote:

Op dinsdag 29 januari 2019 09:11 schreef Budabuddumbam het volgende:
Nou ik zou dus echt niet iets geven aan een juf die halverwege het schooljaar weer vertrekt.
Zeker niet in een tijd als deze waar vervanging bijna niet te realiseren valt.
Dat vind ik pas niet netjes, continuïteit vind ik erg belangrijk!

Blijkt namelijk totáál niet dat je het over je eigen situatie hebt

dat klopt, maar dat heb ik later wel verduidelijkt.

iedereen zou dat vervelend vinden maar ik vind alsnog niet dat je de schuld daarvan kunt neerleggen bij de leerkracht die een andere baan heeft aangenomen

Over wel of geen kleinigheidje geven bij een afscheid/verjaardag, als je dat niet wilt dan doe je ‘t toch niet? Vanochtend mochten alle kindjes hun ‘cadeautjes’ onder de stoel leggen en later op de ochtend aan de juffen geven. Had het zelf heel sneu gevonden als mijn kleuter dan de enige of een van de weinige was die niks had om te geven, maar dat ben ik. Volgens mij zijn de leerkrachten echt niet verdrietig om een cadeautje meer of minder.

DaD, dat klinkt ook sneu doen ze er op school ook iets aan? Bij S. zijn ze dus heel actief met kanjertraining en merk dat het haar wel goed doet. Ze gaan ook nog niet zo lang naar school natuurlijk, maar snap dat je het wel in de gaten wil houden zo.

quote:

Op woensdag 30 januari 2019 10:07 schreef Sunshine1982 het volgende:
Wat wordt dit toch weer uit zijn verband getrokken zeg... Ik vind het netjes om de juf wat te geven als ze weggaat ja. Of het nu bonbons zijn een tekening of een auto, dat maakt niet uit. Het gaat om het idee. Ik heb veel respect voor juffen en meesters. Wat zij elke dag doen, dat zou ik echt niet kunnen. En dan onder al die werkdruk, ouders die van alles van je verwachten....

Maar dit is wat ík vind. Als iemand anders niks wil geven, prima.

Het wordt door 1 iemand uit z'n verband getrokken, gaat idd nergens over

Een auto is wel echt iets te veel misschien

quote:

Op woensdag 30 januari 2019 10:21 schreef tombolafan het volgende:

[..]

Het wordt door 1 iemand uit z'n verband getrokken, gaat idd nergens over

Een auto is wel echt iets te veel misschien

Je snapt wat ik bedoel

DaD, hier ook precies hetzelfde kind. Ook op school kaas van haar brood laten eten. Heb de kwestie besproken met de juf en ze zou er op letten. Kanjertraining hebben ze volgens mij niet.

Thuis is het overigens een heel ander verhaal. Daar kan ze duidelijk zeggen wat ze wel en niet wilt en is ze duidelijk aanwezig Ik moet vaak grinniken als ze de juf een goedemorgen zegt. Ook echt als een mak lammetje en met een hele zachte stem. Ik denk weleens, is dat mijn kind?

toen w naar school ging vroeg de juf na een tijd of ze ook wel eens iets uit zichzelf deed.. ze was alleen maar aan het observeren (en werd daar hondsmoe van). ze beet ook niet van zich af..
Maar na een vrij lange wenperiode was daar in groep 2 niets van te merken en zette ze samen met een megadruk jongetje de boel op stelten. Juf moest ook wel lachen om het contrast..
Nu in groep 3 is ze erg rustig en geconcentreerd om in de pauze met eerdergenoemd jongetje er een bende van te maken. L is juist precies als thuis in de klas..
Kortom begin op school hoeft niets te zeggen over hoe het later gaat, maar ik zou het als je zorgen hebt wel met de juf even bespreken..

DaD, hoe lang zit jouwe nu op school?

Peace, ik vind het altijd zo leuk jouw juffenperspectief op dingen te horen, heel leuk ook van het ouders af en toe een beetje ontlopen.

Hier is kleuter weer met zwemles begonnen gisteren. Hebben in de zomer een paar weken ergens les gehad maar dat was eigenlijk een groot drama. Steeds maar een paar minuten effectief in het water per les . Gisteren was ze de hele middag sip, en ze zag er ZO tegenop dat ze weer 'moest'. Uiteindelijk was ze echt superstoer tijdens de zwemles, en heeft ze heel veel nieuwe dingen geprobeerd. Ze was zelf ook zo trots op zichzelf (ondanks ook nog wel even snikken tijdens de les toen er water in haar neus kwam, haha). Dus ik heb goede hoop dat ze hier misschien het langer volhoudt/leuk gaat vinden/iets van vooruitgang boekt. Het is zo lastig iets te leren wat je zo spannend vindt.

quote:

Op woensdag 30 januari 2019 09:28 schreef DevilsAndDust het volgende:
#teamLE

Heeft iemand ervaring met weerbaarheidstraining of iets dergelijks voor kleuters? I is op school zo ontzettend níet assertief, dat we ons wel wat zorgen beginnen te maken. Hij vertelt thuis bijvoorbeeld dat een klasgenootje hem schopt, maar hij durft dat dus echt. niet. tegen de juf te zeggen, bijvoorbeeld. . Of als hij ergens mee speelt en er komt een ander kindje aan dat het speelgoed van hem afpakt, dan laat hij dat maar gewoon gebeuren en zegt hij ook niets.

Heb je vast al gedaan, maar de vraag al eens bij de leerkracht neergelegd? Hoe ziet zij dat gedurende de dag? Kan zij eventueel een keer tijdens het spelen een gesprekje met hem aangaan en er achter komen wat er precies gebeurt, hoe het voor hem voelt en waarom hij het zo spannend vindt om naar de juf te gaan?
En verder eens aankloppen bij de IB en eventueel eens contact leggen met een orthopedagoog en mee laten kijken. Dat laatste zou ik pas doen als interventies van de juf en IB niet voldoende uithalen.

Wij werken op school met Rots en Water. Ik vind het een prachtige training waarin schuwe kinderen leren krachtig te zijn (meer rots) en krachtige kinderen leren wat meer kalmer en evenwichtiger om te gaan met situaties (water). Maar eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat het effect van die training bij kleuters niet altijd even zichtbaar en meetbaar is, omdat er niet altijd een lijn is met bijv de BSO en thuis. Dat maakt dit soort trainingen altijd lastig in te zetten om echte gedragsveranderingen te creëren. Maar, kijk zeker eens rond in jouw omgeving of dit aangeboden wordt. Ik weet dat er in het noorden van het land een bedrijf zit die dit aanbiedt en ook rondom Utrecht.


En buda, je weet zelf ook wel dat het niet alleen ging over wel of niet bonbons halen.

Mijn T is op school ook helemaal het tegenovergestelde van thuis. Op school loopt hij precies binnen de lijntjes, zal nooit iets ondeugends doen en doet echt exact wat de juf van hem vraagt.

Ik vind dat jammer. Onder andere omdat dit verhaal een keerzijde heeft. Thuis is T vaak brutaal en hij scheldt veel, ik citeer: "Stomme rotmamma met je dikke vagina". Zodra hij zijn zin niet krijgt doet hij dit soort uitspraken. Maar hij slaat bijvoorbeeld ook als hij boos is omdat hij een 'nee' te horen krijgt op whatever de vraag ook is. Dat kan de vraag om een koekje zijn of televisie kijken etc. Hij slaat mij, zijn broer/zus en zijn papa. Er is letterlijk geen land mee te bezeilen op zo'n moment. Ik heb al allerlei opvoedtechnieken ingezet maar niets helpt. Hem bij me nemen kan bijna niet, want dan slaat/schopt/knijpt/krabbelt/trekt aan mijn haar. Op de trap laten nadenken mondt uit in tegen de woonkamerdeur slaan/schoppen en de deur opengooien. Bij op een stoel zetten blijft hij niet zitten etc. En als hij dan moe uit school komt is dit geheel wat sowieso altijd aanwezig is nog een factor 3 erger. Ik vind het vooral heel sneu voor hem dat hij zich blijkbaar op school zo inhoudt en dat het er dan thuis allemaal uitkomt. Ik zeg niet dat dit gedrag alleen door school komt, maar op schooldagen is het wel veel erger dan op andere dagen. Inmiddels ben ik echt een beetje ten einde raad. Ik wil me niet laten slaan/schoppen door mijn kind, maar ik weet ook niet meer zo goed hoe ik dit kan doorbreken.

quote:

Op woensdag 30 januari 2019 10:53 schreef Peacefulll het volgende:

[..]

Heb je vast al gedaan, maar de vraag al eens bij de leerkracht neergelegd? Hoe ziet zij dat gedurende de dag? Kan zij eventueel een keer tijdens het spelen een gesprekje met hem aangaan en er achter komen wat er precies gebeurt, hoe het voor hem voelt en waarom hij het zo spannend vindt om naar de juf te gaan?
En verder eens aankloppen bij de IB en eventueel eens contact leggen met een orthopedagoog en mee laten kijken. Dat laatste zou ik pas doen als interventies van de juf en IB niet voldoende uithalen.

Wij werken op school met Rots en Water. Ik vind het een prachtige training waarin schuwe kinderen leren krachtig te zijn (meer rots) en krachtige kinderen leren wat meer kalmer en evenwichtiger om te gaan met situaties (water). Maar eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat het effect van die training bij kleuters niet altijd even zichtbaar en meetbaar is, omdat er niet altijd een lijn is met bijv de BSO en thuis. Dat maakt dit soort trainingen altijd lastig in te zetten om echte gedragsveranderingen te creëren. Maar, kijk zeker eens rond in jouw omgeving of dit aangeboden wordt. Ik weet dat er in het noorden van het land een bedrijf zit die dit aanbiedt en ook rondom Utrecht.


En buda, je weet zelf ook wel dat het niet alleen ging over wel of niet bonbons halen.

Nee, dat wil ik vanmiddag even gaan doen (en dan zeg ik het ook van het schoppen, want dat was Baard vergeten). Van Rots en Water heb ik weleens gehoord, ik ga dat met Baard ook even bekijken.

Bedankt voor je uitgebreide reactie trouwens. .

Svane, hij gaat sinds half november naar school.

och wat sneu Nikki.. wel herkenbaar. Niet zo extreem, maar W had in die eerste tijd dat ze op school alleen maar keek thuis ook af en toe woedeuitbarstingen en dan was er idd geen land mee te bezeilen (schoppen, slaan, krabben etc). Gelukkig stormde ze na een een tijdje dan naar boven en smeet dan de deur dicht. Dan kon ik er ook echt niet bijkomen want dan duurde het ook langer en werd heftiger.. Meestal duurde het dan een halfuur en ging t daarna weer (en soms hadden we dan een heel verdrietig meisje want had ze haar mooiste knutselwerkje verscheurt en konden we t ook niet meer plakken). Maar in groep 2 was dat ineens helemaal over (al kan ze nog wel bokkig zijn, maar t loopt eigenlijk echt nooit meer uit de hand)..
sterkte! hopelijk vinden jullie iets wat werkt..

Nikki, wat zegt juf er zelf over?

Vandaag neemt Sticker afscheid van een klasgenootje (hij gaat naar een andere school). Ik vroeg gisteren of hij nog iets wilde maken voor het afscheid. Ik doelde op een tekening of een lief kaartje. Het werd een megagroot (zelf gebouwd) houten zwaard.