quote:
Op woensdag 23 januari 2019 21:03 schreef Sunshine1982 het volgende:Misschien zie ik het ook te zwaar hoor. Had het er met over met vriend en die snapt niet waar ik me druk om maak
Het is ook een leuk kereltje waar voor zover ik kan zien niks kwaads bij zit.. Maar toch... omdat ze geen nee zegt en heel veel maar goed vindt op school (thuis is het trouwens een heel ander verhaal!) wil ik haar toch beschermen tegen het één en het ander. Gelukkig laat ik dat nu een beetje los, maar ik vind mezelf soms wel te beschermend naar haar toe. Ik vind het best lastig om haar los te laten op sommige punten.
Dat is een leerproces voor Noor. Voor jouw gemoedsrust is het misschien wel geruststellend lijkt me dat het jongetje om toestemming had gevraagd voor dat kusje aan de juf. Dus hij is zich bewust van grenzen. Dat is al heel wat, want genoeg kleuters die dat niet hebben.
I heeft in haar nieuwe klas een jongetje dat graag met haar wil spelen, maar die niet altijd goed die grenzen snapt en/of gewoon fysiek wat onbehouwen is en niet altijd door heeft wat hij doet. Hij prikt met vingers in I's wangen bijv. I kan heel goed aangeven dat ze dat niet fijn vindt en gaat ook naar de juf toe. Tegelijkertijd speelt ze wel met het jongetje, en zegt ook dat veel kinderen in de klas niet met hem willen spelen. Op haar vorige school zat er ook zo'n jongetje bij haar in de klas met wie ze veel omging. Alhoewel zij het dan niet altijd leuk vindt, is er naar mijn idee wel een heel nuttige interactie aan de gang en het is denk ik niet voor niets dat nu voor de tweede keer een dergelijke vriendschap binnen de klas ontstaat. Juist omdat zij goed is in het aangeven van haar grenzen. Daar kan die ander veel van leren. En I leert ook weer anderen te nemen zoals ze zijn en hen te steunen in een leerproces. Ik vind dat wel mooi. Ik vertrouw er op dat de juf ook goed oplet of het wel leuk blijft voor I. En ik voer er zelf ook gesprekjes over met haar.
Verder herken ik het punt van loslaten wel goed hoor. Ik heb er bijv weer last van nu met die overgang naar nieuwe school en BSO. Elk signaaltje dat I het misschien niet zo naar haar zin heeft, maakt dat ik me al zorgen maak en denk: op haar vorige school en BSO had ze het zo fijn.. en dan voel ik me ook snel wat schuldig. Ik moet dan niet vergeten dat ze ook daar een lange wenperiode heeft gehad voor ze echt helemaal op haar gemak was.
Gisteravond stuurde de nieuwe juf foto's door van de afgelopen weken. Ik vond dat heel fijn. Want op al die foto's waar I op staat, zie ik haar blij en lekker aan het spelen en met andere kinderen bezig. Echt top.
.
Het is niet alleen het loslaat-ding, maar eigenlijk ook vertrouwen hebben in je kind, dat ze zichzelf kan redden, ook als iets een beetje moeilijk is. Ze kunnen vaak meer dan je denkt en zijn echt al sterk, al zijn ze nog klein.
"All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"