Er zijn hele volksstammen die de SDF erg graag als humanistisch democratisch alternatief neerzetten in het Syrische conflict en eerdere rapporten van bijv massale verdrijvingen van lokale populaties afdeden als "propaganda" of erbij wegkijken. Ook wat betreft de verplichte dienstplicht die ze hanteren in gebieden die onder hun heerschappij vallen.quote:Op zondag 27 januari 2019 08:51 schreef Richestorags het volgende:
Verbaast het je dat groeperingen opportunistisch handelen in een conflict? Ome Erdogan heeft hele fabrieken in Aleppo laten plunderen door zijn vazallen. Uiteindelijk is de SDF ook maar een groepering in het conflict en is er weinig reden om aan te nemen dat zij heilig zijn.
Maar laten we eerlijk zijn, het is een humanere groep in dit conflict dan Nusra, de Syrische overheid, ISIS en Ahrar-Al Sham. Dat betekent niet dat we ze de hemel in hoeven te prijzen, want ook zij begaan oorlogsmisdaden.quote:Op zondag 27 januari 2019 11:40 schreef Aloulu het volgende:
[..]
Er zijn hele volksstammen die de SDF erg graag als humanistisch democratisch alternatief neerzetten in het Syrische conflict en eerdere rapporten van bijv massale verdrijvingen van lokale populaties afdeden als "propaganda" of erbij wegkijken. Ook wat betreft de verplichte dienstplicht die ze hanteren in gebieden die onder hun heerschappij vallen.
Het verbaasde mij niet, maar blijkbaar zijn dit soort berichten ook bij bepaalde beleidsbepalers en opiniemakers in NL niet erg gewild.
Overigens verklaarde Nasrallah gisteren in live interview met Mayadeen na maandenlange stilte dat SDF onder Amerikaans gezag staat met hulp van de Golfstaten. Weten we ook gelijk nu officieel hoe het Syrische regime erin staat. Enige optie is volledig opgaan in regime voor de koerden zoals pre-2011 of oorlog.
In 2015 wint de oppositie de parlementsverkiezingen. In Venezuela mag het congres na iedere verkiezing nieuwe rechters voor het hooggerechtshof aanwijzen. Dus niet zoals in Amerika voor het leven, maar na iedere verkiezing een nieuwe. Echter nog voor de nieuwe rechters zijn aangewezen verklaard het oude hooggerechtshof, ondanks dat geen enkele internationale monitor het daarmee eens is, dat er fraude heeft plaatsgevonden in de verkiezing. Het hooggerechtshof verklaard daarmee drie parlementsleden uitgesloten van het parlement. De oppositie verliest daarmee zijn meerderheid. Er heeft nooit een herverkiezing voor die zetels plaatsgevonden ondanks dat Venezuela sinds al een verkiezing of vier gehad heeft.quote:
Qua humaniteit, moraliteit staan ze ver boven andere groepen.quote:Op zondag 27 januari 2019 11:40 schreef Aloulu het volgende:
[..]
Er zijn hele volksstammen die de SDF erg graag als humanistisch democratisch alternatief neerzetten in het Syrische conflict en eerdere rapporten van bijv massale verdrijvingen van lokale populaties afdeden als "propaganda" of erbij wegkijken. Ook wat betreft de verplichte dienstplicht die ze hanteren in gebieden die onder hun heerschappij vallen.
Het verbaasde mij niet, maar blijkbaar zijn dit soort berichten ook bij bepaalde beleidsbepalers en opiniemakers in NL niet erg gewild.
Overigens verklaarde Nasrallah gisteren in live interview met Mayadeen na maandenlange stilte dat SDF onder Amerikaans gezag staat met hulp van de Golfstaten. Weten we ook gelijk nu officieel hoe het Syrische regime erin staat. Enige optie is volledig opgaan in regime voor de koerden zoals pre-2011 of oorlog.
Het is niet zo zwart/wit. Afgezien van groepen als IS, Al-Qaeda en Nusra zijn er weinig groepen die systematisch immoreel en inhumaan zijn. Als je een militie van, laten we zeggen, 50.000 hebt... daar zullen altijd wel gekken tussen zitten, mensen die wraak willen nemen en bloed willen zien, etc.quote:Op maandag 28 januari 2019 13:04 schreef theunderdog het volgende:
[..]
Qua humaniteit, moraliteit staan ze ver boven andere groepen.
volgens mij snap jij niet wat emoties zijn en doen met mensen. wanneer je je emotioneel betrokken voelt met iets of iemand of een volk of een zaak. dan voel je dat in je lijf. wat het per definitie persoonlijk maakt, omdat je het fysiek ervaart namelijk. in dit geval hebben we het over syrie. een land waar ik mij emotioneel betrokken bij voel. wegens de islamitische geschiedenis, wegens de turkse geschiedenis.quote:Op zaterdag 26 januari 2019 16:35 schreef Peunage het volgende:
[..]
Je snapt er echt geen kut van.
Als jij een Syriër was geweest die door een bombardement van het Syrische leger je gezin bent kwijt geraakt dan snapte ik zo'n opmerking wel. Maar wij zitten in Nederland (meeste van ons) op een Nederlandse discussieforum. Het is heel raar als je het zo persoonlijk maakt dat je iemands vrouw, familie (en kinderen dus) kanker toewenst. Nergens voor nodig. Ik mag Al-Baghdadi ook niet, maar ik ga hier niet zeggen dat z'n vrouw en kinderen maar kanker moeten krijgen omdat hij zo slecht is. Dat is het verschil tussen mij en jou.
Als je het snapt, prima. Snap je het niet, dan houdt het hier voor mij op. Nu weer terug on topic.
de turken moeten voortaan ook riot police inzetten in irak dus. crowd control kan je niet door het leger laten doen. anders wordt het een bloedbad. ik denk dat de pkk had gehoopt dat dat zou gebeuren toen ze deze actie hadden georganiseerdquote:Op zaterdag 26 januari 2019 16:45 schreef intellectuele_user het volgende:
https://www.reuters.com/a(...)nesses-idUSKCN1PK0EW
mooie citaat. gebruik hem ook wel eens.quote:
Stap ik net na het werk de Burger King in Zoetermeer binnen, scroll ik een beetje nutteloos door dit topic, zie ik opeens die foto.. man man man gelijk heel mijn eetlust wegquote:Op maandag 28 januari 2019 16:27 schreef Slayage het volgende:
[..]
volgens mij snap jij niet wat emoties zijn en doen met mensen. wanneer je je emotioneel betrokken voelt met iets of iemand of een volk of een zaak. dan voel je dat in je lijf. wat het per definitie persoonlijk maakt, omdat je het fysiek ervaart namelijk. in dit geval hebben we het over syrie. een land waar ik mij emotioneel betrokken bij voel. wegens de islamitische geschiedenis, wegens de turkse geschiedenis.
de profeet zegt mohammed zegt, de oemma (de moslimgemeenschap) is als een lichaam, wanneer een onderdeel verhoging heeft, heeft een ander onderdeel daar last van.
wanneer turkse mensen in mijn omgeving zich racistisch uitlaten over syriers dan herinner ik hen aan het feit dat de syriers samen met de turken ten tijde van de eerste wereldoorlog hebben gevochten tegen de imperialisten en dat het enige verschil tussen een syrier en een turk, de spoorweg is dat er ooit ten tijde van de ottomanen er is aangelegd. zo erkennen de pkk koerden ook bijvoorbeeld niet de grenzen die zijn aangelegd over hun volk heen door de imperialisten na het instorten van het ottomaanse rijk, hun steden zijn letterlijk doormidden gezaagd en zijn de koerden ten noorden van de spoorweg "turken" geworden en zijn de koerden ten zuiden van de spoorweg "syriers" geworden.
misschien ben jij in staat om er zakelijker mee om te gaan maar dat geldt niet voor mij.
daarnaast waarom ik karma benoemde in mijn eerdere post, je weet dat kanker mensen verteert en dat ze er dan uit komen te zien als levende skeletten alsof ze in concentratiekampen hebben geleefd, maar je kent ook de beelden van de cesar fotos van mensen die door het regime zijn uitgehongerd. toen ik die foto van asma assad zag kreeg ik oa. een associatie met deze fotos, ter illustratie voor als je ze bent vergeten, :
[ afbeelding ]
ik weet niet of assad echt een dictator is in de letterlijke zin van het woord. dat papa assad dat wel was kan ik me voorstellen. dat het in libie kadaffie was en in irak saddam, calling the shots, was duidelijk, maar ik heb altijd het idee gehad doordat bashar door een samenloop van omstandigheden door baath naar voren is geschoven om het gezicht te worden van het regime en dat hij niet alles kan doen en laten wat hij wil, zoals een saddam of kadaffi dat wel konden. ik vraag me dan ook oprecht af of hij anders kon handelen in 2011, zelfs als hij het had gewild. zo zijn we allemaal door het leven veroordeeld tot een lot en onze beperkte vrijheid zit hem in hoe we omgaan met dat lot.quote:Op zaterdag 26 januari 2019 22:18 schreef Aloulu het volgende:
She is not calling the shots, Mr Bashar is.
vergeet baath niet in dat rijtjequote:Op maandag 28 januari 2019 13:52 schreef Peunage het volgende:
[..]
Het is niet zo zwart/wit. Afgezien van groepen als IS, Al-Qaeda en Nusra zijn er weinig groepen die systematisch immoreel en inhumaan zijn. Als je een militie van, laten we zeggen, 50.000 hebt... daar zullen altijd wel gekken tussen zitten, mensen die wraak willen nemen en bloed willen zien, etc.
sorryyyyyquote:Op maandag 28 januari 2019 16:42 schreef Guccipet1993 het volgende:
[..]
Stap ik net na het werk de Burger King in Zoetermeer binnen, scroll ik een beetje nutteloos door dit topic, zie ik opeens die foto.. man man man gelijk heel mijn eetlust weg
Dat is wat hij wil dat je denktquote:Op maandag 28 januari 2019 16:46 schreef Slayage het volgende:
[..]
ik weet niet of assad echt een dictator is in de letterlijke zin van het woord. dat papa assad dat wel was kan ik me voorstellen. dat het in libie kadaffie was en in irak saddam, calling the shots, was duidelijk, maar ik heb altijd het idee gehad doordat bashar door een samenloop van omstandigheden door baath naar voren is geschoven om het gezicht te worden van het regime en dat hij niet alles kan doen en laten wat hij wil, zoals een saddam of kadaffi dat wel konden. ik vraag me dan ook oprecht af of hij anders kon handelen in 2011, zelfs als hij het had gewild. zo zijn we allemaal door het leven veroordeeld tot een lot en onze beperkte vrijheid zit hem in hoe we omgaan met dat lot.
wie wil dat ik dat denk?quote:Op maandag 28 januari 2019 17:02 schreef Frikandelbroodje het volgende:
[..]
Dat is wat hij wil dat je denkt
Overdrijven is ook een vak.quote:Op maandag 28 januari 2019 16:42 schreef Guccipet1993 het volgende:
[..]
Stap ik net na het werk de Burger King in Zoetermeer binnen, scroll ik een beetje nutteloos door dit topic, zie ik opeens die foto.. man man man gelijk heel mijn eetlust weg
Het is een Assad-dynastie. Dat Bashar door een samenkomst van omstandigheden opvolger van papa werd na de dood van zijn oudere broer Maher is zeker een speling van het lot. Maar niettemin zijn de Assads het hoofd van het baath regime. En is het geen situatie zoals in Egypte of Algerije wat echte militaire dictaturen zijn; het leger en generaals regeren en kiezen een gezicht uit hun midden. Het Syrische leger en diens verhouding tot de macht is anders en onderdanig en daarmee ook minder het gevaar van een coupe van hun kant op de dynastie.quote:Op maandag 28 januari 2019 16:46 schreef Slayage het volgende:
ik weet niet of assad echt een dictator is in de letterlijke zin van het woord. dat papa assad dat wel was kan ik me voorstellen. dat het in libie kadaffie was en in irak saddam, calling the shots, was duidelijk, maar ik heb altijd het idee gehad doordat bashar door een samenloop van omstandigheden door baath naar voren is geschoven om het gezicht te worden van het regime en dat hij niet alles kan doen en laten wat hij wil,
Als iemand je verkeerd begrijpt hier kan die je beschuldigen van ernstig bagatelliseren.quote:ik vraag me dan ook oprecht af of hij anders kon handelen in 2011, zelfs als hij het had gewild. zo zijn we allemaal door het leven veroordeeld tot een lot en onze beperkte vrijheid zit hem in hoe we omgaan met dat lot.
Allemaal de schuld van de Turken.quote:Op maandag 28 januari 2019 16:27 schreef Slayage het volgende:
[..]
volgens mij snap jij niet wat emoties zijn en doen met mensen. wanneer je je emotioneel betrokken voelt met iets of iemand of een volk of een zaak. dan voel je dat in je lijf. wat het per definitie persoonlijk maakt, omdat je het fysiek ervaart namelijk. in dit geval hebben we het over syrie. een land waar ik mij emotioneel betrokken bij voel. wegens de islamitische geschiedenis, wegens de turkse geschiedenis.
de profeet zegt mohammed zegt, de oemma (de moslimgemeenschap) is als een lichaam, wanneer een onderdeel verhoging heeft, heeft een ander onderdeel daar last van.
wanneer turkse mensen in mijn omgeving zich racistisch uitlaten over syriers dan herinner ik hen aan het feit dat de syriers samen met de turken ten tijde van de eerste wereldoorlog hebben gevochten tegen de imperialisten en dat het enige verschil tussen een syrier en een turk, de spoorweg is dat er ooit ten tijde van de ottomanen er is aangelegd. zo erkennen de pkk koerden ook bijvoorbeeld niet de grenzen die zijn aangelegd over hun volk heen door de imperialisten na het instorten van het ottomaanse rijk, hun steden zijn letterlijk doormidden gezaagd en zijn de koerden ten noorden van de spoorweg "turken" geworden en zijn de koerden ten zuiden van de spoorweg "syriers" geworden.
misschien ben jij in staat om er zakelijker mee om te gaan maar dat geldt niet voor mij.
daarnaast waarom ik karma benoemde in mijn eerdere post, je weet dat kanker mensen verteert en dat ze er dan uit komen te zien als levende skeletten alsof ze in concentratiekampen hebben geleefd, maar je kent ook de beelden van de cesar fotos van mensen die door het regime zijn uitgehongerd. toen ik die foto van asma assad zag kreeg ik oa. een associatie met deze fotos, ter illustratie voor als je ze bent vergeten, :
[ afbeelding ]
https://www.groene.nl/artikel/een-onneembare-vestingquote:Syrië navigeert behendig tussen regionale obstakels
Een onneembare vesting
Het buitenland beziet met meer dan gemiddelde belangstelling de ontluikende opstanden in Syrië. Maar voor veel landen is president Bashar al-Assad vooralsnog degene die de stabiliteit in de regio kan garanderen.
Farid Boussaid
6 april 2011
IN ZIJN AUTOBIOGRAFIE beschrijft Lawrence of Arabia dat hij in Deraa gevangen werd genomen en gemarteld door Turkse soldaten. Er is controverse over deze passage en kenners gaan ervan uit dat Lawrence feit en fictie door elkaar haalde.
De huidige protesten in Syrië begonnen in hetzelfde stadje Deraa, na de arrestatie van schoolkinderen voor het spuiten van graffiti die het regime bespotte. De arrestaties leidden tot demonstraties en harde repressie volgde, met als resultaat begrafenissen met nog meer demonstraties. Dit noopte president Bashar al-Assad op woensdag 30 maart tot een speech, waarin hij teleurstellend weinig concrete toezeggingen deed over hervormingen. Wel klonk de grijsgedraaide grammofoonplaat van buitenlandse samenzweringen, een klassiek voorbeeld van het door elkaar halen van feit en fictie.
Kan Bashar al-Assad zich dit wel veroorloven? Hoe belangrijk is Syrië voor de regio? Maken de protesten een kans?
Syrië vervult een spilfunctie in de Levant. Het grenst aan drie landen die democratischer zijn dan de rest van de regio: Libanon, Turkije en Israël. Het regime van Assad ontleent zijn identiteit voor een groot deel aan het assertieve buitenlands beleid, gebaseerd op de seculiere Baath-ideologie van Arabisch nationalisme. De strategische locatie maakt het mogelijk voor Syrië om een veel grotere rol te spelen in de regio dan men op basis van de populatie (slechts 22 miljoen), economie (geen grote oliereserves) of militaire macht zou verwachten.
Het Syrische regime heeft bewezen adequaat te kunnen reageren op uitdagingen in de regio. Het overleefde verschillende oorlogen tegen Israël. Het waakte ervoor dat de burgeroorlog in Libanon niet negatief zou uitvallen voor het eigen land. Ruzie over water en de Syrische steun aan de Koerdische PKK leidden tot een stroeve relatie met buurland Turkije. Even leek het erop dat Syrië, na Irak, het volgende land was dat de Verenigde Staten rijp achtten voor regime change. Zeker na de moord op de Libanese premier Hariri, op valentijnsdag 2005, raakte Syrië in een isolement. Onder druk van de Libanezen en de internationale gemeenschap moest het land de troepen die sinds de jaren zeventig waren gestationeerd in Libanon terugtrekken. En toch hield het regime stand.
Cruciaal in de geopolitieke strategie van het Assad-regime is de alliantie met Iran, die in 1979 werd gesmeed tussen Hafiz al-Assad (de vader van de huidige president) en ayatollah Khomeini en die Syrië nieuwe mogelijkheden gaf in de strijd tegen Israël. Toen Egypte in datzelfde jaar een vredesakkoord sloot met Israël nam Syrië definitief de fakkel van het Arabisch nationalisme over. De koude vrede tussen Israël en Egypte ging gelijk op met de koude oorlog tussen Israël en Syrië die deels in Libanon werd uitgevochten. De alliantie gaf Iran de mogelijkheid om via Syrië Hezbollah te bewapenen, waardoor het land indirect een rol speelde in de burgeroorlog in Libanon. Daar vonden Syrië en Iran elkaar in de strijd tegen Israël. En zelfs na de terugtrekking van Israël uit Zuid-Libanon in 2000 bleven Iran en Syrië Hezbollah steunen.
Ondanks bemiddeling van de VS lukte het niet om een vredesakkoord tussen Israël en Syrië tot stand te brengen. Een ontmoeting in Genève tussen president Bill Clinton en Hafiz al-Assad, in de laatste maanden van Assads leven, kon niet voorkomen dat de onderhandelingen stukliepen. Meer recentelijk heeft Turkije tevergeefs gepoogd om te bemiddelen tussen Israël en Syrië. Syrië steunt Hamas en tot op de dag van vandaag verblijft de leider van Hamas, Khaled Meshaal, in Damascus.
BASHAR AL-ASSAD, die in 2000 zijn overleden vader opvolgde, heeft bewezen dat hij even behendig als zijn vader kan navigeren tussen allerlei regionale obstakels. Hij hield vast aan de relatie met Iran en ondanks de terugtocht in 2005 heeft Syrië in Libanon nog een flinke vinger in de pap, hetzij indirect via Hezbollah, hetzij direct via de veiligheidsdiensten. De aanslagen in hartje Beiroet worden vaak toegeschreven aan Syrië. Ondertussen werkt Assad hard aan het verbeteren van de relatie met Turkije. Dit heeft geresulteerd in versterkte economische banden, vrije doorgang van burgers en recentelijk zelfs gezamenlijke militaire oefeningen. De bekoelde relatie tussen Turkije en Israël helpt bij die toenadering.
Ook weet Assad de VS slim te bespelen. Net als destijds president Clinton is Barack Obama doordrongen van de strategische waarde van Syrië en koestert hij de hoop dat een akkoord tussen Syrië en Israël het einde zal betekenen van de tandem Syrië-Iran. Dat is een breuk met het beleid dat president George Bush voerde. Bush riep na de moordaanslag op de Libanese premier Hariri de Amerikaanse ambassadeur terug en legde Syrië sancties op.
Maar Syrië is cruciaal als het gaat om stabiliteit in Irak. De Amerikaanse bezetting van Irak werd mede bemoeilijkt door de poreuze grens tussen Syrië en Irak, waardoor wapens en strijders Irak konden bereiken. De irritatie over de tegenwerking van de Syriërs liep bij de Amerikanen vaak hoog op en leidde eind 2008 zelfs tot een Amerikaanse militaire actie op Syrisch grondgebied. Anderzijds werkte Syrië mee in de war on terror. Deze ambigue positie werd in 2003 perfect verwoord door de toenmalige Britse minister van Buitenlandse Zaken Jack Straw toen hij reageerde op de vraag of Syrië op de Amerikaanse lijst van schurkenstaten stond: ‘There is no list and Syria is not on it.’
Sinds het aantreden van president Obama zijn de relaties verbeterd. Obama heeft in januari 2011 zelfs een nieuwe ambassadeur naar Damascus gestuurd. De sancties blijven voorlopig nog wel van kracht en het lopende onderzoek naar de daders van de aanslag op Hariri zal genoeg aanleiding geven voor diplomatiek getouwtrek. Bovendien zijn er nog raadsels over een fabriek die in september 2007 door Israël werd gebombardeerd. Syrië ontkent nog steeds dat het een nucleaire faciliteit was en weigert volledige medewerking aan inspecties door het internationaal atoomagentschap IAEA.
Veel landen hebben baat bij een stabiel Syrië en vooralsnog zien zij Bashar al-Assad als degene die dit kan garanderen. Ondanks de retoriek en de steun van Syrië aan Hamas en Hezbollah heeft Israël meer baat bij het huidige regime dan bij een instabiele toestand aan zijn noordgrens. Dat levert de vreemde situatie op dat zowel Iran als Israël voordeel heeft bij de stabiliteit van het huidige regime. De VS zijn kritisch over de repressie, maar sluiten interventie vooralsnog uit.
NU OVERAL in het Midden-Oosten de roep om vrijheid klinkt, is het lastig voor Assad om te blijven spreken van een buitenlandse samenzwering. De komende weken moet blijken of het regime de binnenlandse uitdagingen het hoofd kan bieden. De ingrediënten voor een opstand zijn meer dan aanwezig: corruptie, (jeugd)werkloosheid en het gebrek aan politieke vrijheden. Assad zou er daarom goed aan doen zijn interview van 31 januari met The Wall Street Journal te herlezen en dan met name deze profetische passage: 'When there is divergence between your policy and the people’s beliefs and interests, you will have this vacuum that creates disturbance.’
Assads bewind is minstens zo repressief als de gevallen regimes van Ben Ali in Tunesië en Moebarak in Egypte waren. Ook in Syrië houden allerlei veiligheidsdiensten niet alleen de bevolking in de gaten maar ook elkaar. Tekenend voor het orwelliaanse karakter van het regime is bijvoorbeeld dat een taxichauffeur uit het niets kan beginnen te tieren over Assad, in de hoop dat hij een reactie uitlokt van de passagier, die hij dan kan rapporteren bij de diensten. Of er is de klik tijdens het bellen als teken dat er wordt meegeluisterd. Op bepaalde websites kan niet worden ingelogd.
Het bewind deinst er van oudsher ook niet voor terug om de oppositie de nek om te draaien. Zo stuurde Hafiz al-Assad in juni 1980, de dag na een aanslag op zijn leven, een brigade onder leiding van zijn broer naar de beruchte Tadmur-gevangenis. Daar werden volgens Amnesty International tussen de vijfhonderd en duizend gevangenen geëxecuteerd, van wie velen banden hadden met de Moslimbroederschap. Dezelfde broer knapte met zijn brigade het vuile werk op toen de islamitische oppositie twee jaar later in opstand kwam in de stad Hama. Naar verluidt vielen er vijftienduizend slachtoffers bij het neerslaan van die opstand. De totale historische binnenstad werd verwoest.
Syriërs herinneren zich verder de chaos van voor 1970, het jaar waarin de militair Hafiz al-Assad de macht greep. De onafhankelijkheid in 1946 luidde een lange periode van instabiliteit in. Communisten, Arabisch nationalisten, conservatieve landheren, Moslimbroeders en het leger streden om de macht. Staatsgreep na staatsgreep volgde, met 1949 als recordjaar toen er maar liefst drie plaatsvonden. In een poging om het land van de chaos te redden werd in 1958 zelfs een unie gevormd met het Egypte van Gamal Abdel Nasser. Maar ook dat duurde maar drie jaar.
Syrië is net als de meeste landen in de regio een creatie van koloniale machten en bestond voor de Eerste Wereldoorlog niet als zelfstandige entiteit. Frankrijk controleerde Syrië tot het einde van de Tweede Wereldoorlog. Uit de overblijfselen van het Ottomaanse Rijk werden gebieden die respectievelijk door alawieten, Koerden, druzen, soennitische moslims en christenen werden bewoond omgesmeed tot het huidige Syrië. En apart daarvan creëerden de Fransen, mede op verzoek van de daar levende christenen, een ander land: Libanon.
EEN REVOLUTIE met relatief weinig bloedvergieten, zoals in Tunesië en Egypte, lijkt in Syrië vrijwel uitgesloten. Het repressieve bewind heeft weinig ruimte gegeven voor een georganiseerde oppositie. Omdat het leger en de veiligheidsdiensten gecontroleerd worden door de alawitische minderheid is de kans op sektarisch geweld reëel.
Lawrence of Arabia trok als jonge student naar Syrië om voor zijn scriptie het nog vrijwel intact gebleven kruisvaarderskasteel Krak des Chevaliers te bestuderen. Majestueus en strategisch gelegen op een heuveltop was het lange tijd een onneembare vesting. Net zoals de demonstranten zich nu stukbijten op het bastion van het Assad-regime, dat ondanks de eerste scheuren nog overeind staat.
Ja toch?quote:Op maandag 28 januari 2019 16:37 schreef Slayage het volgende:
[..]
mooie citaat. gebruik hem ook wel eens.
Waarom niet gewoon de gehele mensheid? Dit soort denken wakkert überhaupt conflicten aan in het Midden-Oosten en wereldwijd.quote:Op maandag 28 januari 2019 16:27 schreef Slayage het volgende:
[..]
volgens mij snap jij niet wat emoties zijn en doen met mensen. wanneer je je emotioneel betrokken voelt met iets of iemand of een volk of een zaak. dan voel je dat in je lijf. wat het per definitie persoonlijk maakt, omdat je het fysiek ervaart namelijk. in dit geval hebben we het over syrie. een land waar ik mij emotioneel betrokken bij voel. wegens de islamitische geschiedenis, wegens de turkse geschiedenis.
de profeet zegt mohammed zegt, de oemma (de moslimgemeenschap) is als een lichaam, wanneer een onderdeel verhoging heeft, heeft een ander onderdeel daar last van.
Er zijn wel meer verschillen, ook genetische. Ook tussen Turken onderling. Hoewel dat in het grensgebied wat vager lijkt. Mijn Syrische onderbuurman uit Idlib lijkt meer op een Turk dan een Arabier. Waarom heb je het trouwens over Turken en imperialisten? Het waren Westerse imperialisten die tegen Turkse imperialisten vochten, dit komt in mijn ogen over alsof je een wat positiever beeld van Turkije wil neerzetten, correct me if I am wrong. En genoeg Syriërs die in opstand kwamen tegen de Turkenquote:wanneer turkse mensen in mijn omgeving zich racistisch uitlaten over syriers dan herinner ik hen aan het feit dat de syriers samen met de turken ten tijde van de eerste wereldoorlog hebben gevochten tegen de imperialisten en dat het enige verschil tussen een syrier en een turk, de spoorweg is dat er ooit ten tijde van de ottomanen er is aangelegd.
True. Maar zij zijn dan ook daadwerkelijk één volk.quote:zo erkennen de pkk koerden ook bijvoorbeeld niet de grenzen die zijn aangelegd over hun volk heen door de imperialisten na het instorten van het ottomaanse rijk, hun steden zijn letterlijk doormidden gezaagd en zijn de koerden ten noorden van de spoorweg "turken" geworden en zijn de koerden ten zuiden van de spoorweg "syriers" geworden.
Ach, tuurlijk kan je je wel eens laten gaan. Maar het blijft iemand wiens rol in het conflict marginaal is.quote:misschien ben jij in staat om er zakelijker mee om te gaan maar dat geldt niet voor mij.
Het concept van Karma wordt nogal wel eens misbruikt. Karma betekent letterlijk actie. Het gaat minder om het resultaat, maar meer om de actie. Mevrouw Assad's karma is bijvoorbeeld angst (om weg te gaan), hebzucht wellicht. Daden gebaseerd daarop zullen bij haar terugkomen als je in karma gelooft. Een quote van de bekende Indiase verlichte mysticus Sadhguru "there are no good and bad deeds. There are just deeds. If you are not ready to face the consequences of a particular action, don't perform the action."quote:daarnaast waarom ik karma benoemde in mijn eerdere post, je weet dat kanker mensen verteert en dat ze er dan uit komen te zien als levende skeletten alsof ze in concentratiekampen hebben geleefd, maar je kent ook de beelden van de cesar fotos van mensen die door het regime zijn uitgehongerd. toen ik die foto van asma assad zag kreeg ik oa. een associatie met deze fotos, ter illustratie voor als je ze bent vergeten, :
[ afbeelding ]
twitter:leloveluck twitterde op dinsdag 29-01-2019 om 09:47:36 Almost 130 French jihadists to be repatriated from Syria in the coming weeks, interior minister says. Would make France the first western country to accept nationals back en masse for prosecution. https://t.co/Nc8LkRgl2r reageer retweet
quote:Op dinsdag 29 januari 2019 10:03 schreef Bilge het volgende:
Vandaag om 15 uur Nederlandse tijd halve finale Asian Cup tussen Qatar en de Verenigde Arabische Emiraten.
De grootste winnaar van de intragolfstatelijke concurrentie zal wel de portemonnee van de scheids worden.
Frankrijk wil haar bevolking blootstellen aan 130 aanslagplegers. Goed, hun eigen beleid heeft er ook voor gezorgd dat er velen überhaupt naar Syrië gingen. Wat nou de juiste oplossing is is heel lastig te zeggen.quote:Op dinsdag 29 januari 2019 10:46 schreef Slayage het volgende:
Fransen tonen ruggengraat. Dit zal een immense operatie worden.twitter:leloveluck twitterde op dinsdag 29-01-2019 om 09:47:36 Almost 130 French jihadists to be repatriated from Syria in the coming weeks, interior minister says. Would make France the first western country to accept nationals back en masse for prosecution. https://t.co/Nc8LkRgl2r reageer retweet
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |