Niet geschikt voor een relatie?

Nu het kerst is, word ik meer geconfronteerd met relaties: alle neven en nichten vandaag op het kerstdinner met partner. Gister etentje bij een vriend, ook bijna iedereen met partner.

Ik ben 30, en voor mij wordt het ook wel steeds meer onderwerp van mijn gedachten. Echter het onderwerp ''relaties'' , daar heb ik voor mijzelf een soort haat/liefde verhouding mee. Enerzijds lijkt het me erg fijn om iemand te vinden, anderzijds benauwt het mij soms ook best erg.

Hoewel ik redelijk wat vrienden heb, zou ik mezelf toch ook wel kunnen kwalificeren als einzelganger. Ik wissel sociale activiteiten graag af met ''me-time'' waarbij ik het laatstgenoemde dikwijls zie als beloning voor het deelnemen aan de sociale activiteit. Ik ben nogal een gevoelsmens, een dromer. Altijd al geweest ook. Ik vind het heerlijk om tijdens lange (soms zelfs nachtelijke) wandelingen te verzinken in mijn eigen gedachtegangen en om het comfort te zoeken in mijn eigen gedachten/belevingswereld.

Hierbij vind ik het vooral prettig dat ik dit kan doen wanneer ik wil, en dat ik niemand impliciet of expliciet om toestemming hoef te vragen of uitleg hoef te geven. Ik woon in een historisch stadje, en in deze tijd waarin alles sfeervol versierd is buiten, vind ik het heerlijk om in het donker als het rustig is op straat lekker een uurtje te wandelen. Laatst kon ik niet de slaap vatten, en ben ik om 01:30 nog een uur buiten gaan wandelen. Als je dan een vriendin naast je hebt liggen is het minimaal ''Wat ga ja doen?'' ''Waarom?''. etc. etc. Nu stap ik gewoon mijn nest uit, trek een lekkere warme trui aan, en ga op pad. No questions asked.

Ook op communicatief gebied heb ik soms het idee dat ik op een heel ander speelveld zit dan de meeste mensen. Vanavond had mijn zus bijvoorbeeld een ijstaart gemaakt als dessert. Ik geef aan dat ik het er mooi vind uitzien en dat het lekker smaakt. Daarmee is het onderwerp ''ijstaart'' voor mij volledig besproken. Zo echter niet voor de rest van de familie:

''Wat zit er voor bodem onder deze taart? Het lijkt wel koek! Hoe heb je dat gemaakt?'' --> Het is bastognekoek. --> ''Oh wat heerlijk zeg, en hoe zorg je er dan voor dat het aan elkaar blijft plakken? --> Ik heb een speciale soort boter gebruikt. En zo ging het letterlijk een half uur door, over een fucking ijstaart. Terwijl ik zoiets heb van : mensen, cut the crap. Die ijstaart smaakt lekker, hou je bek en geniet er van of als je toch moet lullen, vertel dan iets interessants.

Maar die smalltalk - skills, lijken mij een noodzakelijke eigenschap die je moet hebben om een relatie gezond te houden. Je zit immers dagen, weken, maanden, jaren (als het goed is) met elkaar opgescheept. Elke dag samen op een paar vierkante meter, en je kunt niet alleen maar over interessante shit praten. Je moet dus wel op een gegeven moment met elkaar gaan zitten zeveren over bullshit praat. Dat kan ik echter totaal niet, en als ik het gevoel krijg dat een gesprek saai wordt, dan word ik daar ook fysiek moe van, tot het moment dat ik niet eens meer de energie voel om nog woorden uit mijn mond te persen.

Ik vroeg mij af of meer mensen hier dit herkennen? En hoe jullie relatie/date leven er uit ziet? Ben ik een type die gewoon niet geschikt is voor een relatie? Of zijn dit soort problemen breed herkenbaar, maar vervallen deze problemen als je simpelweg ''de juiste'' tegen komt?