MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Kaasch 15
Een 10" van blues pills een live plaat, live at rockpalast Een naam die nostalgisch aandoet hoe vaak heb ik niet savonds op zaterdag na het terugkomen van het stappen nog rockpalast gezien op de duitse tv. Dit is trouwens de versie op rood vinyl die alleen bij de large verkocht is oplage van 200.
Een 10" van blues pills een live plaat, live at rockpalast Een naam die nostalgisch aandoet hoe vaak heb ik niet savonds op zaterdag na het terugkomen van het stappen nog rockpalast gezien op de duitse tv. Dit is trouwens de versie op rood vinyl die alleen bij de large verkocht is oplage van 200.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
G187: Harmonia - Live 1974
Verrassend goede live opname van toch een redelijk obscuur evenement. Opgenomen dus rond de tijd van het debuut. Het nummer "Veteranissimo" hier, lijkt een vervolg op "Veterano" (van die plaat).
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1125574-1195295226.jpeg.jpg)
Verrassend goede live opname van toch een redelijk obscuur evenement. Opgenomen dus rond de tijd van het debuut. Het nummer "Veteranissimo" hier, lijkt een vervolg op "Veterano" (van die plaat).
nee, jij dan!
G188: Harmonia - Documents 1975
En de laatste uit de box is een album met wat verzamel spul. 2 flink rockende live tracks met Mani Neumeier (van Guru Guru) op drums en 2 demo tracks uit de 'deluxe' sessies, die behoorlijk anders zijn dan de uiteindelijke studio versies.
Ondanks dat dit album op papier niet zo 'essentieel' lijkt, kan dit maar zo degene worden uit de box die ik uiteindelijk het vaakst ga draaien.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-8263132-1458217158-4205.jpeg.jpg)
En de laatste uit de box is een album met wat verzamel spul. 2 flink rockende live tracks met Mani Neumeier (van Guru Guru) op drums en 2 demo tracks uit de 'deluxe' sessies, die behoorlijk anders zijn dan de uiteindelijke studio versies.
Ondanks dat dit album op papier niet zo 'essentieel' lijkt, kan dit maar zo degene worden uit de box die ik uiteindelijk het vaakst ga draaien.
nee, jij dan!
G189: Cluster - Cluster
Cluster bestond uit het duo Roedelius en Moebius. En vloeide uit hun vorige samenwerking als het trio Kluster met Conrad Schnitzler. En waar Kluster hele abstracte vrije improvisatie was - de oudste muziek die ik ken die ik 'industrial' zou noemen - heeft Cluster een stuk meer structuur.
Maar dit album klinkt nog steeds behoorlijk 'out there', en hun meer lieve en zoete klanken zoals op albums als Zuckerzeit en Sowiesoso klinken nog erg ver weg. Een unieke wereld aan klanken
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-2573243-1291132208.jpeg.jpg)
Cluster bestond uit het duo Roedelius en Moebius. En vloeide uit hun vorige samenwerking als het trio Kluster met Conrad Schnitzler. En waar Kluster hele abstracte vrije improvisatie was - de oudste muziek die ik ken die ik 'industrial' zou noemen - heeft Cluster een stuk meer structuur.
Maar dit album klinkt nog steeds behoorlijk 'out there', en hun meer lieve en zoete klanken zoals op albums als Zuckerzeit en Sowiesoso klinken nog erg ver weg. Een unieke wereld aan klanken
nee, jij dan!
G190: Manuel Göttsching - E2-E4
2e solo plaat van gitarist Manuel Göttsching, die je misschien kent van Ashra, Ash Ra Temple of The Cosmic Jokers. En wat een plaat ik kan er met mijn hoofd niet bij dat hij dit in z'n eentje, op enkel gitaar en effecten en in 1 fucking take opgenomen heeft.
Alleen daarom is het al een held, maar daarnaast is dit ook nog eens een plaat die z'n tijd ver vooruit was. Opgenomen in '81, en in vrijwel alle techno en house muziek tot op vandaag aan toe is het er in terug te horen.
[ Bericht 99% gewijzigd door Gehenna op 28-12-2018 15:13:48 ]
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-152272-1378736079-5540.jpeg.jpg)
2e solo plaat van gitarist Manuel Göttsching, die je misschien kent van Ashra, Ash Ra Temple of The Cosmic Jokers. En wat een plaat
ik kan er met mijn hoofd niet bij dat hij dit in z'n eentje, op enkel gitaar en effecten en in 1 fucking take opgenomen heeft. Alleen daarom is het al een held, maar daarnaast is dit ook nog eens een plaat die z'n tijd ver vooruit was. Opgenomen in '81, en in vrijwel alle techno en house muziek tot op vandaag aan toe is het er in terug te horen.
[ Bericht 99% gewijzigd door Gehenna op 28-12-2018 15:13:48 ]
nee, jij dan!
G191: German Oak - German Oak
Een stukje obscuurder: German Oak. Hun enige album (al doken er nog wat latere sessies op in de jaren '90), opgenomen in een Duitse bunker in '72, uitgebracht in eigen beheer waarvan de meeste zijn vernietigd omdat ze niet verkochten. Er is niet veel info over hun te vinden, en ze stonden zelfs niet vermeld op de Nurse With Wound list
Lang leve het internet dus, anders had ik deze nooit gehoord. Want het is wel een van mijn favoriete krautrock albums. Kant A bestaat uit een lang pre-industrial stuk, waarmee een heel apart en beklemmend sfeertje neer wordt gezet. Kant B gooit het juist over een hele andere boeg en bestaat uit een uitermate funky jam
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-2482907-1511235024-7088.jpeg.jpg)
Een stukje obscuurder: German Oak. Hun enige album (al doken er nog wat latere sessies op in de jaren '90), opgenomen in een Duitse bunker in '72, uitgebracht in eigen beheer waarvan de meeste zijn vernietigd omdat ze niet verkochten. Er is niet veel info over hun te vinden, en ze stonden zelfs niet vermeld op de Nurse With Wound list
Lang leve het internet dus, anders had ik deze nooit gehoord. Want het is wel een van mijn favoriete krautrock albums. Kant A bestaat uit een lang pre-industrial stuk, waarmee een heel apart en beklemmend sfeertje neer wordt gezet. Kant B gooit het juist over een hele andere boeg en bestaat uit een uitermate funky jam
nee, jij dan!
Klinkt tof, besteld 
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
G192: Neu! - Neu!
Nog een favoriet, maar wel een stuk bekendere, Neu! Geen idee wat ik hier nog nieuw over kan vertellen, van lieve grooves van Hallogallo tot aan de industrial van Negativland, dit album barst gewoon van de toffe en frisse ideeën. Het enige wat ik nooit begrepen heb aan deze plaat is de afschuwelijke sluiter 'Lieber Honing'
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-2376386-1310911939.jpeg.jpg)
Nog een favoriet, maar wel een stuk bekendere, Neu! Geen idee wat ik hier nog nieuw over kan vertellen, van lieve grooves van Hallogallo tot aan de industrial van Negativland, dit album barst gewoon van de toffe en frisse ideeën. Het enige wat ik nooit begrepen heb aan deze plaat is de afschuwelijke sluiter 'Lieber Honing'
nee, jij dan!
En wbt Neu, elke keer dat nieuwe bands claimed dat ze door krautrock zijn beinvloedt, is eigenlijk de enige invloed die motorik beat van Hallogallo...Terwijl er zo veel meer interessante dingen uit voortgekomen zijn.
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
Klopt. Net als dat die 'post-punk revival' die deed alsof 'Unknown Pleasures' de enige post-punk plaat is die ooit is uitgebrachtquote:Op vrijdag 28 december 2018 18:02 schreef bartrid het volgende:
En wbt Neu, elke keer dat nieuwe bands claimed dat ze door krautrock zijn beinvloedt, is eigenlijk de enige invloed die motorik beat van Hallogallo...Terwijl er zo veel meer interessante dingen uit voortgekomen zijn.
nee, jij dan!
G192: Neu! - Neu! 2
En de tweede van Neu!, met de toepasselijke titel. Hij begint direct tof, want opener 'Für Immer' had net zo goed Hallogallo pt. 2 kunnen heten.
Verder is Kant A is klassieke Neu!, Kant B ging het mis. Ze waren domweg al door hun budget heen. Dus als noodoplossing werd die kant gevuld met tape manipulaties van de eerder uitgebrachte "Neuschnee/Super"-single, en daarmee werden ze een van de eersten die remixes van hun nummers uitbrachten. Vooral als concept heel tof, en het past ook goed in hun 'pop art'-thema, maar qua uitwerking is het gewoon vrij bagger De B-kant sla ik daarom meestal over 
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-475809-1292107869.jpeg.jpg)
En de tweede van Neu!, met de toepasselijke titel. Hij begint direct tof, want opener 'Für Immer' had net zo goed Hallogallo pt. 2 kunnen heten.
Verder is Kant A is klassieke Neu!, Kant B ging het mis. Ze waren domweg al door hun budget heen. Dus als noodoplossing werd die kant gevuld met tape manipulaties van de eerder uitgebrachte "Neuschnee/Super"-single, en daarmee werden ze een van de eersten die remixes van hun nummers uitbrachten. Vooral als concept heel tof, en het past ook goed in hun 'pop art'-thema, maar qua uitwerking is het gewoon vrij bagger
De B-kant sla ik daarom meestal over 
nee, jij dan!
afhankelijk van de post punk band was het of Unknown Pleasures of de eerste van Gang of Fourquote:
[..]
Klopt. Net als dat die 'post-punk revival' die deed alsof 'Unknown Pleasures' de enige post-punk plaat is die ooit is uitgebracht
Semi0n is dead, long live Stress Techniques. New project: LLB - JG
http://http://llbinc.bandcamp.com/
http://http://llbinc.bandcamp.com/
ohja truequote:
[..]
afhankelijk van de post punk band was het of Unknown Pleasures of de eerste van Gang of Four
nee, jij dan!
G193: La Düsseldorf - La Düsseldorf
Na hun 3e album viel Neu! uit elkaar, Micheal Rother ging samen met de heren van Cluster dus opnieuw werken onder de naam Harmonia, en nam z'n experimenten en soundscapes mee. Klaus Dinger begon samen met z'n broer Thomas en Hans Lampe La Düsseldorf en concentreerde zich meer op het rock aspect van Neu! (zoals die kenmerkende Motorik Beat). En het resultaat is gewoon een erg fijn plaatje, Bowie was ook fan blijkbaar, die noemde het: "the soundtrack of the eighties".
[ Bericht 1% gewijzigd door Gehenna op 28-12-2018 19:29:37 ]
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-7641750-1533467555-8269.jpeg.jpg)
Na hun 3e album viel Neu! uit elkaar, Micheal Rother ging samen met de heren van Cluster dus opnieuw werken onder de naam Harmonia, en nam z'n experimenten en soundscapes mee. Klaus Dinger begon samen met z'n broer Thomas en Hans Lampe La Düsseldorf en concentreerde zich meer op het rock aspect van Neu! (zoals die kenmerkende Motorik Beat). En het resultaat is gewoon een erg fijn plaatje, Bowie was ook fan blijkbaar, die noemde het: "the soundtrack of the eighties".
[ Bericht 1% gewijzigd door Gehenna op 28-12-2018 19:29:37 ]
nee, jij dan!
G194: Faust - Faust IV
Hier begon de krautrock-reis voor mij, en nog steeds is 't mijn favoriet. Vanaf de eerste knal in het openingsnummer 'krautrock', met z'n fantastische drone sounds was ik al verkocht, Maar ook een mooie ballad zoals Jennifer, of de Ska van The Sad Skinhead ben ik door de jaren enorm gaan waarderen
Waar Faust op vorige en latere albums nogal veel aan het aankloten was (met fantastische resultaten soms
), voelt dit album aan als de perfecte balans tussen dat speelse aankloten en daadwerkelijk briljant zijn.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-223802-1438183437-2526.jpeg.jpg)
Hier begon de krautrock-reis voor mij, en nog steeds is 't mijn favoriet. Vanaf de eerste knal in het openingsnummer 'krautrock', met z'n fantastische drone sounds was ik al verkocht, Maar ook een mooie ballad zoals Jennifer, of de Ska van The Sad Skinhead ben ik door de jaren enorm gaan waarderen
Waar Faust op vorige en latere albums nogal veel aan het aankloten was (met fantastische resultaten soms
), voelt dit album aan als de perfecte balans tussen dat speelse aankloten en daadwerkelijk briljant zijn.
nee, jij dan!
G195: Agitation Free - 2nd
Agitation Free lijkt hier een beetje in de zelfde hoek te zitten als Popol Vuh, met behoorlijk wat 'world music' invloeden op dit album, hier en daar wat ambient, maar ook een flinke dosis Allman Brothers band. Wat resulteert in een super relaxt plaatje, met aan de ene kant een super unieke sfeer en aan de andere kant eindeloze gitaarsolo's - maar dan wel van het soort die ik niet beu wordt
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-1174314-1198267405.jpeg.jpg)
Agitation Free lijkt hier een beetje in de zelfde hoek te zitten als Popol Vuh, met behoorlijk wat 'world music' invloeden op dit album, hier en daar wat ambient, maar ook een flinke dosis Allman Brothers band. Wat resulteert in een super relaxt plaatje, met aan de ene kant een super unieke sfeer en aan de andere kant eindeloze gitaarsolo's - maar dan wel van het soort die ik niet beu wordt
nee, jij dan!
Glad160: Brainbox – Brainbox
De pre Focus band van Jan Akkerman, opgericht en dit album uitgebracht in 1969. Veel covers, maar hun eigen werk en zeker het nummer Dark Rose zijn het beluisteren waard.
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-2267504-1273382175.jpeg.jpg)
De pre Focus band van Jan Akkerman, opgericht en dit album uitgebracht in 1969. Veel covers, maar hun eigen werk en zeker het nummer Dark Rose zijn het beluisteren waard.
Kaasch 16
We zijn beland bij een hele boards of canada collectie, ik kende dit niet maar nu dus wel via mijn vriendin. Het is hele bijzondere electronische muziek, op de een of andere manier heel erg organisch met altijd een soort verontrustende onderstroom, alhoewel die onderstroom ook weer heel lieflijk is. Eigenlijk is het een beetje de shoegaze van de dance ofzo. Moeilijk te omschrijven en daarom juist zo leuk. Er volgen nog meer albums van BoC.
We zijn beland bij een hele boards of canada collectie, ik kende dit niet maar nu dus wel via mijn vriendin. Het is hele bijzondere electronische muziek, op de een of andere manier heel erg organisch met altijd een soort verontrustende onderstroom, alhoewel die onderstroom ook weer heel lieflijk is. Eigenlijk is het een beetje de shoegaze van de dance ofzo. Moeilijk te omschrijven en daarom juist zo leuk. Er volgen nog meer albums van BoC.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
Kaasch 17
De tweede volledige plaat van boards of canada, wederom een zelfde soort shoegazerige electronica,iets zwaarder in de onderlaagjes dan de vorige. Ik heb ooit deze LP op cd gehad en toen een van de vele korte nummers perongeluk op repeat gezet, en een hele treinreis maar één nummer geluiserd en toch ontdekte ik telkens subtiele andere laagjes, dat maakt deze muziek ook zo goed, je kunt hier van een nummer uren luisteren en het blijft geheimpjes blootgeven.
Gewoon geweldige muziek.
De tweede volledige plaat van boards of canada, wederom een zelfde soort shoegazerige electronica,iets zwaarder in de onderlaagjes dan de vorige. Ik heb ooit deze LP op cd gehad en toen een van de vele korte nummers perongeluk op repeat gezet, en een hele treinreis maar één nummer geluiserd en toch ontdekte ik telkens subtiele andere laagjes, dat maakt deze muziek ook zo goed, je kunt hier van een nummer uren luisteren en het blijft geheimpjes blootgeven.
Gewoon geweldige muziek.
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
bazbo 0335: The Nice - Keith Emerson with The Nice
Opnieuw een dubbelelpee met twee platen van The Nice erop. Five Bridges is misschien wel de beste Niceplaat. In 1969 mocht Emerson een stuk schrijven voor zijn band en een orkest. De Five Bridges Suite, live opgenomen in de Fairfield Halls in Croydon, beslaat de hele eerste plaatkant. In vijf delen komen allerlei stijlen voorbij: neoklassiek, romantisch, rock, prog, jazz, fuga, noem maar op. Voorwaar, geen minne kost. Op de tweede plaatkant vier stukken: twee met orkest van hetzelfde concert, waaronder een debiel mooie versie van Sibelius' Intermezzo from Karelia Suite. Verder een ander livenummer (van de Fillmore East), waarin Emerson Dylan's Country Pie vermengt met Bach's zesde Brandenburger concert, en een niemendalletje dat One Of Those People heet. De tweede elpee is Elegy en daarover vertel ik later meer, want die heb ik ook los. De dubbelaar met de twee elpees verscheen in 1972 en ik heb een Nederlandse versie uit dat jaar op het Philips label. Ik kocht/kreeg hem tweedehands op 17 mei 1983 (ik herinner me dat ik op mijn achttiende verjaardag mijn cadeaus mocht uitzoeken in Concerto, Amsterdam).
Opnieuw een dubbelelpee met twee platen van The Nice erop. Five Bridges is misschien wel de beste Niceplaat. In 1969 mocht Emerson een stuk schrijven voor zijn band en een orkest. De Five Bridges Suite, live opgenomen in de Fairfield Halls in Croydon, beslaat de hele eerste plaatkant. In vijf delen komen allerlei stijlen voorbij: neoklassiek, romantisch, rock, prog, jazz, fuga, noem maar op. Voorwaar, geen minne kost. Op de tweede plaatkant vier stukken: twee met orkest van hetzelfde concert, waaronder een debiel mooie versie van Sibelius' Intermezzo from Karelia Suite. Verder een ander livenummer (van de Fillmore East), waarin Emerson Dylan's Country Pie vermengt met Bach's zesde Brandenburger concert, en een niemendalletje dat One Of Those People heet. De tweede elpee is Elegy en daarover vertel ik later meer, want die heb ik ook los. De dubbelaar met de twee elpees verscheen in 1972 en ik heb een Nederlandse versie uit dat jaar op het Philips label. Ik kocht/kreeg hem tweedehands op 17 mei 1983 (ik herinner me dat ik op mijn achttiende verjaardag mijn cadeaus mocht uitzoeken in Concerto, Amsterdam).
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
bazbo 0336: The Nice - Elegy
Deze elpee kwam in 1971 uit. The Nice bestond toen al niet meer. Emerson had het idee dat hij met de band niet zo veel verder kon ontwikkelen en startte met ene Greg Lake en Carl Palmer een nieuwe band die uiterst succesvol zou worden. Op deze plaat vier overblijfsels. Twee live, twee studio. Hang On To A Dream is live en Emerson bouwt zijn pianosolo uit tot een waar huzarenstukje. My Back Pages is weer eens een Dylannummer waarin geen spaan heel blijft van het origineel: na een pianointro volgt een lang en dramatisch elektrisch deel. Kant twee opent met een studioversie van Tsjaikovski's Pathetique Symphony 6, dat live ook al te horen was op Five Bridges. Maar de absolute klapper van de plaat is America, live opgenomen. Emerson haalt ongelofelijke fratsen uit op het Hammond, hij laat 'm gieren en schreeuwen. Ik weet nog zo goed dat ik dit voor het eerst hoorde op 4 december 1982, toen ik de plaat kocht en van Sinterklaas kreeg. Ik wist niet wat me overkwam. Dood, verderf, het einde van de wereld. Dit is wat mij betreft de definitieve versie van dit lieve liedje van Bernstein. Kippenvel van onder tot boven en vice versa. Nog altijd. Ook nu. Gloeiende! Ik liet het destijds aan vriendjes horen, maar die snapten geen bal van wat me zo raakte. De tieten van Blondie waren toch veel lekkerder? Mijn elpee is een Britse heruitgave uit 1982. Ik koester hem.
Deze elpee kwam in 1971 uit. The Nice bestond toen al niet meer. Emerson had het idee dat hij met de band niet zo veel verder kon ontwikkelen en startte met ene Greg Lake en Carl Palmer een nieuwe band die uiterst succesvol zou worden. Op deze plaat vier overblijfsels. Twee live, twee studio. Hang On To A Dream is live en Emerson bouwt zijn pianosolo uit tot een waar huzarenstukje. My Back Pages is weer eens een Dylannummer waarin geen spaan heel blijft van het origineel: na een pianointro volgt een lang en dramatisch elektrisch deel. Kant twee opent met een studioversie van Tsjaikovski's Pathetique Symphony 6, dat live ook al te horen was op Five Bridges. Maar de absolute klapper van de plaat is America, live opgenomen. Emerson haalt ongelofelijke fratsen uit op het Hammond, hij laat 'm gieren en schreeuwen. Ik weet nog zo goed dat ik dit voor het eerst hoorde op 4 december 1982, toen ik de plaat kocht en van Sinterklaas kreeg. Ik wist niet wat me overkwam. Dood, verderf, het einde van de wereld. Dit is wat mij betreft de definitieve versie van dit lieve liedje van Bernstein. Kippenvel van onder tot boven en vice versa. Nog altijd. Ook nu. Gloeiende! Ik liet het destijds aan vriendjes horen, maar die snapten geen bal van wat me zo raakte. De tieten van Blondie waren toch veel lekkerder? Mijn elpee is een Britse heruitgave uit 1982. Ik koester hem.
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
Kaasch 18
Dit is de derde van BoC weer een iets ander geluid veel minder broeierig en hoor ik nou een gitaar
het lijkt wat meer op het eerste album alleen wat lichter...
Dit is de derde van BoC weer een iets ander geluid veel minder broeierig en hoor ik nou een gitaar
het lijkt wat meer op het eerste album alleen wat lichter...
En mochten we vallen dan is het omhoog. - Krang (uit: Pantani)
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
My favourite music is the music I haven't yet heard - John Cage
Water: ijskoud de hardste - Gehenna
bazbo 0337: The Nice - The Nice
Dit was mijn eerste Nice-elpee. Ik kocht hem op 22 juli 1982. Het is een verzamelniemendalletje uit Duitsland op het Charly Records label. Er staan twee stukken van de eerste Niceplaat op (Rondo!), eentje van de derde en twee van de tweede (te weten een deel van het Intermezzo van Kareliasuite en de gehele tweede plaatkant beslaande suite Ars Longa Vita Brevis. Het was mijn eerste kennismaking met The Nice en er kwam al snel meer in huis.
Dit was mijn eerste Nice-elpee. Ik kocht hem op 22 juli 1982. Het is een verzamelniemendalletje uit Duitsland op het Charly Records label. Er staan twee stukken van de eerste Niceplaat op (Rondo!), eentje van de derde en twee van de tweede (te weten een deel van het Intermezzo van Kareliasuite en de gehele tweede plaatkant beslaande suite Ars Longa Vita Brevis. Het was mijn eerste kennismaking met The Nice en er kwam al snel meer in huis.
'Slechte gedichten bestaan niet; er bestaan alleen slechte mensen' (Willem Bierman)
Meer informatie op www.bazbo.net
Meer informatie op www.bazbo.net
:format(jpeg):mode_rgb():quality(90)/discogs-images/R-7975847-1452772070-9714.jpeg.jpg)
