Jip zijn eerste kerst in het ziekenhuis was niet wat ik in gedachten had toen ik al die leuke rompertjes met vlinderdasstrikjes kocht

maar we vieren nu echt wel definitief beide kerstdagen in het ziekenhuis helaas.
Hij ligt wederom heel veel te slapen, hij was echt op, dat merk je aan alles. Soms gaan zijn oogjes even open en dan tukt ie weer verder. Wat we nu doen is bijvoorbeeld om 12 uur verzorgen als hij wakker is, met alle dingen die we niet kunnen doen als hij slaapt. Bij de verzorging om 3 uur doen we dan alleen alles wat kan terwijl hij slaapt, zoals voeding en medicatie via de sonde. En dan wachten we tot hij wakker wordt om de andere dingen te doen of tot de volgende verzorgingsronde van 6 uur. Alles om hem zo lang mogelijk te laten slapen om bij te komen. Ik mag/moet in de verzorging veel zelf doen, dat is wel fijn. Verschonen, temperaturen, zetpil geven, vernevelen dat soort dingen. Voelt het toch nog een beetje alsof ik iets kan betekenen.
Zuurstof afbouwen zit er geloof ik nog even niet in. Ik denk zelfs dat we morgen pas een beetje verbetering gaan zien. Volgens mij is hij nu echt aan het bijkomen.
Het is inderdaad echt ellendig om je baby zo te zien. Hij heeft nu ook zo'n hekel aan alles wat er in/rondom zijn gezicht moet gebeuren. Snap ik ook wel, want daar moet ook steeds iets (neus uitzuigen, neus druppelen, zuurstofbril, eerst ook medicatie via spuitje in zijn mond). Maar ik merk nu ook dat ie hysterisch wordt als ik hem een kus op zijn hoofd wil geven dus dat doe ik maar niet meer, maar echt mijn hart...

ik hoop dat dat weer goed gaat komen als hij weer een tijdje thuis is. Zal misschien wel wat tijd nodig hebben.