[Wielrennen] #374 Op naar 2019

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 14:38 schreef Marcoss het volgende:

[..]

Tom heeft de Girowinst aan Wilco te danken!

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 14:43 schreef Immerdebestebob het volgende:

[..]

Beukte ie iemand van de weg?

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 12:40 schreef Slobeend het volgende:
Tom gaat vol voor de Giro!

Maar we sturen de beste ploeg naar de Tour!

Sunweb .

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 15:16 schreef kaasplankje het volgende:
Als door Keldermans de andere GC rijders ten val komen en moeten opgeven of geblesseerd raken is dat wel een slimme zet van Spekenbrink om hem op te stellen vind ik.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 15:16 schreef kaasplankje het volgende:
Als door Keldermans de andere GC rijders ten val komen en moeten opgeven of geblesseerd raken is dat wel een slimme zet van Spekenbrink om hem op te stellen vind ik.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 16:33 schreef Immerdebestebob het volgende:

[..]

Simon Schouten vindt dit leuk.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 12:41 schreef Rellende_Rotscholier het volgende:

[..]

Wat een kutploeg. En anders niks.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 19:29 schreef Koffieplanter het volgende:
CRI HOMBRES SUB 23 Y ÉLITE – 28.2 KM

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

CIRCUITO HOMBRES ÉLITE – 243.8 KM

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Nationale kampioenschappen van Colombia. Zeg het maar. _{(Waarom ze spreken over ~244 kilometer maar vervolgens een profiel uploaden van ~185 kilometer weet ik niet. Enfin, de aankomst moge duidelijk zijn).}

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 20:00 schreef 4-elements het volgende:

[..]

De wegen van Sunweb zijn ondoorgrondelijk. Iets met een bord en een kop. Als je vol voor de overwinning wil gaan in de Giro, moet je daar je beste ploeg opstellen. In de Tour kun je dan met Matthews voor etappezeges gaan.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 20:08 schreef Immerdebestebob het volgende:

[..]

Dat lijkt zowaar iets logischs. Dat gaat dus niet gebeuren.

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 20:03 schreef Marcoss het volgende:
In de Vuelta is Maxje Walscheid de kopman bij Sunweb, dat zegt ook genoeg..

quote:

Op vrijdag 4 januari 2019 17:34 schreef Koffieplanter het volgende:
Evenepoel van Argentinië naar Emiraten
Remco Evenepoel neemt na de Tour de San Juan in Argentinië deel aan de nieuwe UAE Tour (25 februari -2 maart). De plannen om de jongste aanwinst van Patrick Lefevere naar de Ronde van Algarve te sturen zijn gewijzigd. Evenepoel maakt zijn Belgisch profdebuut in Nokere Koerse (20 maart). Daarna volgt de Bredene Koksijde Classic. In het programma van Evenepoel wordt de Ronde van Catalonie wellicht ook geschrapt.

quote:

De Nederlander Bram Tankink (40) was achttien jaar profwielrenner, van 2001 tot 2018. Een gigacarrière, die hij toch in een boek van ‘maar’ 332 pagina’s heeft gekregen. Zelf geschreven nog wel. In ‘Tank’ neemt hij het peloton met mededogen onder vuur. Ook alle Belgen die bij Quick Step op zijn pad ­kwamen. “Museeuw was de koning. De rest van de ploeg zijn onderdanen.”

Zomaar een woensdagochtend thuis bij Bram Tankink: een halfvolle papfles op tafel, speelgoed in een wijde boog eromheen. De jongste van vier kinderen ligt in de living te slapen, naast de gitaren aan de muur. Aan de keukentafel doet echtgenote Vera vloekend een envelop open: “Godverdomme Bram, weet je nog, die keer dat de hond ontsnapt is? De rekening van de gemeentelijke dieren­vanger komt binnen. 120 euro, man.” Zo gaat het elke dag in Rekem, het Belgische dorp waar de familie Tankink al sinds 2006 woont. In zijn boek schrijft hij over “zijn verstrooidheid, zijn agendaloze leven en de eeuwige chaos.”

Achttien seizoenen is Tankink prof geweest en toch lijkt het alsof hij altijd een beetje buitenstaander is gebleven. Hij had een intens leven: een vader die stierf na een ­atletiektraining toen hij pas drieëntwintig was. Een zus die zwaar spastisch is en die alleen via een computer met haar ogen kan communi­ceren. Het maakt dat hij nogal onthecht naar de koers kijkt en er heel onbevangen over vertelt. Al helemaal over al die wonderlijke fi­guren die ‘Tank’ ontmoette in de vijf seizoenen dat hij voor Quick Step reed.

Over Patrick Lefevere: “Streng maar rechtvaardig”

“Ik heb zeven seizoenen voor Lefevere gereden. Eerst bij Domo-Farm Frites, daarna bij Quick Step-Davitamon. Patrick was streng, maar rechtvaardig. In mijn boek verwijs ik naar een mail die hij me eens stuurde in de winter. Ik was op trektocht gegaan naar Peru, maar dat vond hij duidelijk geen goed idee. Die mail was vriendelijk in toon, maar ­tegelijk onmogelijk mis te verstaan.”

“Als Patrick een kamer binnenkomt, dan komt er ook echt iemand binnen. Ja, ik had wel een bepaald ontzag voor hem.”

Vrouw Vera vanuit de zetel: “Kom op, Bram, jij was gewoon bang van ­Lefevere. Nog altijd.”

Tankink: “Ja, ontzag dus. Een gevoel dat ik later bij LottoNL-Jumbo nooit had bij Richard Plugge.”

“Ik kwam als groentje bij Quick Step, daar leefde heel erg de cultuur dat je dan vooral je mond moet houden. Niet klappen, maar trappen, zoals ­Lefevere het zei. Dat heb ik altijd goed begrepen. Ik herinner me een kermiskoers in Desselgem, waarbij we met de hele ploeg niemand bij de eerste twintig hadden. Lefeveres gezicht stond op onweer. Ik hield bewust mijn kop naar beneden. Dat soort gevoeligheden heb ik altijd wel gesnapt.”

Over Johan Museeuw: “Geen geintjes met de koning”

“Toen ik bij de ploeg kwam, was Johan ­Museeuw de grote man. De ­koning. En de rest van de ploeg ­waren zijn onderdanen. Iedereen zweeg als hij aan het woord was, iedereen trainde zoals Johan trainde. Ook de klimmers en de sprinters.”

“Aan tafel haalde ik een keer het ­typische grapje uit: zout in het suikervaatje stoppen. Tot de ploeg in de gaten kreeg dat Museeuw zout in zijn yoghurt zou gaan doen. Grote paniek, want iedereen wist: geen geintjes met Johan. Dat doe je niet. Het werd ijzig stil toen hij een hap nam. Ik proestte het als enige uit. Gelukkig kon Johan het nog wel hebben. Hij heeft me achtervolgd en een doos eieren op mijn hoofd kapot geslagen. Zo stonden we gelijk en was het ijs gebroken.”

“Op een trainingskamp heeft hij mij op een feestavond ook eens de hele tijd bidons gebracht met Leffe in. Daar was híj knecht, ik kopman. (lacht) Johan was echt de verkeerdste niet.”

Over Yvan Vanmol: “Een van de ‘goeie’ dokters”

“Al die figuren bij Quick Step. Lefevere, Museeuw, verzorger Johan Molly… Mocht je een tv-serie schrijven, je zou zulke personages niet eens kunnen bedenken. Maar de meest bijzondere persoon was dokter Yvan Vanmol. Met hem had ik een vertrouwensband. Hij kon met weinig woorden heel veel zeggen: (met Vlaams accent, nvdr.) Bram, ge zijt een goeie renner, maar ge wordt nooit een topcoureur.” Ik zweefde. De dokter vond me een goeie renner. Dat ik geen topper was, dat had ik ook al door.”

“Voor mij hoort hij bij de goede dokters in het wielrennen. Al is het natuurlijk heel moeilijk om daar een eenduidig antwoord op te geven. Maar Yvan gaf oprecht om zijn renners. Hij zat niet in de koers om zichzelf te verrijken of om zich op een voetstuk te plaatsen. Vorig jaar heb ik bij Yvan gevraagd hoe hij mijn toekomst zag. Doorgaan of niet? Dan zegt hij: Kom af met Vera, dan eten we frietjes en praten we erover. Yvan heb ik heel hoog zitten.”

Over Tom Boonen: “Flamboyante vrouwenmagneet”

“Na Johan Museeuw werd Tom Boonen de kopman. Ik heb zijn opgang mee­gemaakt: de Ronde, Roubaix, de Vuelta, de Tour, we hebben heel veel samen gereden. Veel samen op stap geweest ook. Tom was een vrouwenmagneet, zelden gezien. We werden samen groot, maar niet aan hetzelfde tempo. Bij mij ging dat geleidelijk, Tom werd meteen een god in Vlaanderen. Terwijl ik gewoon Bram was. Wie ben ik dan om naast hem te gaan staan?”

“Ik voelde een barrière. Tom kon daar niet eens heel veel aan doen, maar iedereen is ontvankelijk voor eer, druk en geld. Tom was flamboyant, er werd zoveel geld naar hem gegooid. Dat verandert een mens ­sowieso. Als Tom binnen de ploeg zei dat een groene trui paars was, dan was het ineens een paarse trui. Daar kon ik me aan ergeren. Zo heb je nooit een eerlijk gesprek. Ik sta nu dicht bij Tom Dumoulin. We ­trainen samen, waren vorige week samen in de Ardennen. Die relatie is anders dan met Tom Boonen. Meer op hetzelfde niveau.”

Over Frank Vandenbroucke: “Destructieve zat in zijn karakter”

“Tom Boonen is een paar keer de weg kwijt geweest in zijn carrière, maar hij was mentaal sterk ­genoeg om steeds te herstellen. Frank kon dat niet. Bij ­extreme talenten gaat dat zo. Die passen niet in de maatschappij.”

“Ik lag met Frank op de kamer tijdens een koers in Frankrijk. De Midi Libre, of zo. Dan zag je hem in een ­immomagazine van Engelse land­huizen bladeren. Alsof hij zichzelf al als een Lord in Schotland zag ­wonen. Toen kreeg hij telefoon van een vriend, die terloops zei dat hij Franks gele Lamborghini zo mooi vond. Frank had die net verkocht, maar belde meteen naar de garagist. Vijf minuten later had hij zijn eigen auto alweer teruggekocht.”

“Hij vroeg me weleens om bij de dokter een extra slaappil voor hem te halen. Maar die pillen waren hoogstens een symptoom, niet de oorzaak van zijn ondergang. Ik heb zelf een piep in mijn oren, ik heb ook slaappillen gebruikt. Maar ik heb nooit gedacht: Daar ga ik nu eens mijn werk van maken. Het ligt echt niet aan de ­cocaïne dat de ene wel verslaafd raakt en de andere niet. Bij Frank zat dat destructieve gewoon in zijn karakter.”

Over Wilfried Peeters: “De Fitte, verlengstuk van Lefevere”

“De Fitte (bijnaam van Peeters, nvdr.) was echt het verlengstuk van ­Lefevere. Tamelijk autoritair, maar goed op zijn manier. En ook wel een lieve man, eigenlijk.”

Vera: “Toen je nog in Twente woonde, bleef je voor een koers vaak bij hem slapen, toch?”

Tankink: “Zeker. Ik herinner me de Ronde van België in 2007, toen Vera moest ­bevallen van ons eerste kindje, Roos. Ik mocht naar het ziekenhuis, maar stond vijfde in het klassement. De afspraak was dat ik ’s nachts zou terugkeren naar het teamhotel. De Fitte had Rik Van Slycke meegestuurd om zeker te zijn dat ik ook effectief terugkwam. Nou, ik was amper in het ziekenhuis of Fitte had al twee keer gebeld. En, hoe staat het ervoor? Ik zei: Fitte, bevallen, dat is echt niet – zoals ­jullie dat zeggen – effe een kindje kopen. Ik ben toen tegen de afspraak in bij Vera en Roos gebleven. Quick Step heeft me dat nooit kwalijk genomen. Ik mocht nadien de Tour rijden zoals voorzien. Dat fami­liale gevoel binnen de ploeg is echt. Het is allemaal heel hiërarchisch, maar ik heb me er tegelijk altijd heel veilig gevoeld. Ik mocht zijn wie ik was.”

“Bij LottoNL-Jumbo hadden we ook een hele discussie over hiërarchie. Die was er zogezegd te veel. Maar thuis heb je dat toch ook? Dat is verweven in het leven. Bij Quick Step ­hebben ze dat ­altijd goed gesnapt. Hun manier is niet ­zaligmakend, maar het werkt. Dat hebben ze afgelopen seizoen nog maar eens getoond.”

quote:

Jumbo-Visma kende in 2018 zonder twijfel het beste seizoen in jaren. Architect van het sportieve beleid bij de Nederlandse ploeg is Merijn Zeeman. Aan de hand van negen thema’s, bespreekt de 40-jarige Noord-Hollander met WielerFlits de toekomstplannen van zijn team. Voor 2019 windt hij er in ieder geval geen doekjes omheen: “Schrijf maar op: wij willen met Primo¸ Roglič de Giro d’Italia winnen.” Vandaag deel één van het interview.

Selectie-bestand voor 2019
“Ik ben heel tevreden met de samenstelling van de groep jongens. De nieuwe renners geven ons echt een kwaliteitsimpuls. Met Wout van Aert hebben we een nieuw langetermijnproject. Maar ook met de andere nieuwe jongens en de renners die gebleven zijn, is nog veel winst te boeken. In deze rennersgroep zit heel veel talent, eigenlijk alles wat we ons met Jumbo-Visma wensen. Als we er alles aan doen om ons verder te ontwikkelen, denk ik dat er in dit team nog heel veel rek zit.”

Imago
“We zijn de laatste jaren veel bewuster bezig geweest met wie we zijn, wat we willen zijn, wat onze cultuur is en hoe we die cultuur moeten bewaken. Op het jongste trainingskamp hebben we weer met iedere renner samengezeten. Daarin hebben we besproken wie wij als Jumbo-Visma zijn en wat we van hen verwachten. Niet iedereen past bij deze ploeg. Sommige renners zullen het niet willen of vinden het veel te ver gaan. Dat kan. Maar wij zijn er in ieder geval heel helder in wat we van elkaar verwachten.

De allerbelangrijkste eigenschap van een Jumbo-Visma-renner is dat hij wil samenwerken. Dat je als sporter openstaat voor begeleiding, dat je coachbaar bent en openstaat voor innovaties. Maar ook dat je het teambelang boven het individuele belang stelt, dat je gedisciplineerd bent. Dat klinkt heel logisch. Maar leg het eens naast je redactie en kijk of dat voor iedereen geldt. Bij ons was er in ieder geval geen enkele sporter die zei: ‘Dat geldt niet voor mij’. En dat is goed, maar dan heb je het wel afgesproken.

Daar kunnen we dan op terugkomen. Als er bijvoorbeeld iets voorvalt, kunnen we iemand erop aanspreken dat het voorval niet correspondeert met de afspraken die gemaakt zijn. Zo zei Primo¸ laatst ergens dat hij zich soms een buitenstaander voelt. Als je interviews gaat vertalen vanuit het Sloveens naar het Nederlands én je bent niet bij het gesprek, zijn er altijd nuanceverschillen. Ik heb hem gevraagd uit te leggen wat hij met die uitspraak bedoelde en hoe hij dat zag. Wij hebben dat namelijk nooit aan hem gemerkt.

Een aantal jaar geleden hebben we met alle mensen van dit team onze tien gedragsregels opgesteld. Daar staat ook bij dat wij trots zijn op ons Nederlandse karakter, maar dat betekent niet dat we nationalistisch zijn. Maar Jumbo-Visma is dé Nederlandse ploeg. Ik heb toen ook aan Primo¸ uitgelegd dat de mensen in Nederland voor hem juichen, omdat hij voor de Nederlandse ploeg rijdt. Je moet dat zien in het licht van Ajax of Feyenoord. Een paspoort is voor ons totaal onbelangrijk. Maar de kern blijft natuurlijk Nederlands.”

Voorjaarsklassiekers
“We gaan naar de voorjaarsklassiekers zonder kopman. Wout, Amund Grøndahl Jansen, Taco van der Hoorn, Danny van Poppel, Timo Roosen en Mike Teunissen vormen onze kern. We werken binnen de ploeg met kleurtjes: groen, geel of rood. Bij een rode kleur, ben je de onbetwiste kopman. Iemand die geel is, heeft een vrije rol. En groen staat echt voor helper. In de klassiekers werken we met jongens, die bijna allemaal 23, 24 of 25 jaar zijn. Een heel jonge groep. Daarmee kunnen we de komende jaren gaan groeien.

De voorbije seizoenen hebben we eigenlijk geen rol in de klassiekers gespeeld. Dat moeten we weer gaan opbouwen. Het is niet zo dat we nu ineens een groep met grote renners hebben. We hebben nog géén klassiekersploeg. Dat moet groeien. Zo volgt er nog een specifieke klassiekerstage. Er gaan een aantal trainingen veranderen. Maar we zijn er nog niet. Wout gaat zeker een van onze belangrijkste renners zijn in de klassiekers. Maar Mike, Timo, Taco, Amund en Danny net zo goed. Daarin maken we niet echt onderscheid.

Per wedstrijd gaan we kijken hoe de zaken ervoor staan. Het is ons idee om met meerdere renners in de finales te komen. Een beetje Quick-Step Floors 2.0? Nou ja, die hebben wel laten zien dat een sterk team in de breedte in dat soort wedstrijden heel goed werkt, ja. Dat is ook iets waar Wout 100 procent mee akkoord is. Hij wilde dit zelf ook. Wout heeft vorig jaar heel mooie zaken laten zien, maar hij begint ook nog maar net. Wij willen hem de tijd gunnen om te groeien. Daarom dat we de druk verdelen over meerdere schouders.

De Waalse klassiekers zijn geen speerpunt. Dat is iets voor de toekomst. Wellicht dat met een andere periodisering Primo¸ daar de komende jaren een doel van kan maken, als hij zich focust op bijvoorbeeld een Tour de France. De Waalse Pijl en Luik-Bastenaken-Luik zou hij heel goed moeten aankunnen. Maar dat is voor later.”

Danny van Poppel
“Danny van Poppel heeft zich vorig jaar op het sprinten gefocust. Met voortschrijdend inzicht wijken we daar nu vanaf. Het afgelopen jaar moesten we Danny echt even goed op zijn voeten zetten. Bij Sky was het voor hem allemaal niet optimaal en daar was hij behoorlijk ver weggezakt in alles. Hij moest wel weer een flinke slag maken in training, in voeding, in de manier van koersen. Voor hem stond 2018 vooral in het teken dat hij weer wielrenner zou zijn, twee grote rondes zou rijden en body zou kweken.

We hebben toen ingezet op het sprinten. We merkte wel dat hij wat minder goed adapteerde aan de echte sprinttrainingen. Hij kan echter wel op heel specifieke aankomsten – de echt lastige finishes of zwaardere wedstrijden – heel goed uit de voeten. Toen hebben we naar zijn kernkwaliteiten gekeken. We kwamen tot de conclusie dat hij nog steeds een sprinter is. Dat zal hij – zoals in de Tour Down Under, Milaan-San Remo en een hele rits andere wedstrijden – nog genoeg doen.

We kwamen er ook achter dat de klassiekers voor Danny vorig jaar een hinderlijke onderbreking waren. Dat zal nu totaal anders zijn. Ik beschouw hem nog altijd als een talent (Van Poppel is 25 jaar, red.) in de klassiekers. Hij kent de parcoursen niet echt, hij heeft nauwelijks ervaring, dus hij heeft tijd nodig. Verwacht in het voorjaar nog geen wonderen van hem. Maar het gaat een leuke kennismaking voor hem zijn. Uiteindelijk geloof ik dat hij in de toekomst in die koersen heel ver kan komen.”

Klassementsrenners
“Steven Kruijswijk rijdt komend jaar de Tour de France en Roglič de Giro. Het belangrijkste om te weten is dat we bij de contractverlenging van Primo¸, vorig jaar, een meerjarenplan hebben gemaakt. Daarin is opgenomen dat we hem stap voor stap willen ontwikkelen als ronderenner. Het oorspronkelijke plan voor hem was om naar de afgelopen Tour te gaan om opnieuw een etappe te winnen. Maar toen ging het zó goed in de rondes van het Baskenland en Romandië, dat het plan een beetje begon te wringen. Er zat namelijk meer in.

Toen hebben we besloten om zijn doelstellingen voor de Tour aan te passen. Het was voor Primo¸ zaak om proberen drie weken lang geconcentreerd te blijven. Hij moest ervaren om in een vlakke etappe niet in het laatste wiel te rijden, maar om ook op die dagen te knokken voor zijn plek in de voorwacht van het peloton. Dat ging uiteindelijk heel goed. Na de Tour zijn we met Primo¸ weer snel teruggegaan naar het oorspronkelijke plan. Dat vind ik belangrijk, maar je moet ook durven bijsturen als de situatie daarom vraagt.

Het plan voor Primo¸ in 2019 was altijd al om als kopman naar de Giro te gaan. Daar hebben we aan vastgehouden. Sterker nog: dat hadden we ook gedaan als het parcours van de Tour beter bij hem zou passen. Natuurlijk vind ik parcoursen interessant. Maar wij nemen het liever zoals het komt. Kijk bijvoorbeeld naar Steven. Ja, hij is goed zodra hij klimt boven de 2000 hoogtemeters. Dan is het mooi meegenomen dat er veel bergetappes in de Tour zitten. Wij kijken gewoon meer naar het grote plaatje, niet elk jaar weer naar het volgende seizoen.

Primo¸ gaat naar de Giro en de Tour, Steven zal de Tour en de Vuelta rijden en dan is er ook nog George Bennett. Of-ie bewust onder de radar blijft? Nee. Hij gaat ook naar de Tour. Daar zal hij volledig in functie van Steven rijden. Maar daarna gaat hij naar de Vuelta a España als kopman van onze ploeg. Diezelfde rol heeft hij overigens ook opnieuw in de Ronde van Californië, de wedstrijd die hij twee jaar geleden won. In het voorjaar is hij ook onze man in de Ronde van het Baskenland. George is nog altijd een van de leiders in het team.”

Jonas Vingegaard
“Grischa Niermann is binnen onze ploeg intensief met scouten bezig. Hij heeft heel veel contact met de Scandinavische teams. Wij werden door hem getipt over Jonas Vingegaard, bijvoorbeeld. We volgen een aantal Deense jongens en we hadden interesse in een andere renner, Mikkel Frøhlich Honoré (die nu voor Deceuninck-Quick-Step rijdt, red.). Zijn Deense ploegleider (van Virtu, red.) tipte ons toen dat er nog een betere Deense belofte was, maar dat die jongen heel lang geblesseerd was geweest. Vandaar dat hij nog niet was opgevallen.

We mogen nog geen wonderen verwachten van Vingegaard – foto: Giro Valle d’Aosta 2018
Vervolgens werd Jonas (net 22 jaar oud, red.) derde op het KOM’metje van de Col de Rates in Alicante, Spanje. We zijn hem toen gaan volgen en hebben hem naar Nederland gehaald voor een test. We hebben daarna gekeken wat voor persoonlijkheid hij is. Zo kwamen we erachter dat hij tot voor kort nog op de visafslag werkte. Dat betekende iedere morgen om 05.00 uur opstaan, iedere dag werken en daarna nog fietsen. Daar zit ruimte voor verbetering in, maar het zegt ook iets over zijn mentaliteit en over zijn persoonlijkheid.

Het belangrijkste is dat je zijn belasting nog kunt opvoeren om te ontdekken waartoe zijn mogelijkheden leiden. Hij werkte écht een heel goede test af. En dat zien we nu al terug. Maar Jonas is nog heel jong. De komende jaren gaan we nog niet heel veel van hem horen, denk ik. Hij heeft echt tijd nodig. Alleen alle testen die we tot nu toe met hem deden, tonen wel één zaak aan: er ligt een heel grote motor in die jongen. Nu is het voor ons de zaak om hem zo goed mogelijk te begeleiden, zodat hij volledig tot wasdom komt.”

Talentontwikkeling
“Antwan Tolhoek gaat meer kansen voor zichzelf krijgen. Hij gaat naar de Giro, maar daar rijdt hij 100% in dienst van Primo¸ Roglič. Maar over het jaar heen, heeft Antwan meerdere wedstrijden waarin hij geel is. Een vrije rol dus. Dat begint al met de Ronde van Catalonië, maar het is wel afhankelijk van koerssituaties, natuurlijk. Steven is daar namelijk de kopman. Pakt hij daar de leiding, dan zal de rol van Antwan veranderen. Maar over het gehele seizoen bekeken, ziet Antwan in zijn planning dat hij op veel momenten ruimte gaat krijgen.

Voor Sepp Kuss geldt hetzelfde verhaal, maar ook onze nieuwe Deense renner Vingegaard ziet dat er kansen voor hem zijn. Dan is er ook nog Neilson Powless, die we als het andere heel grote talent van onze ploeg beschouwen. Hij krijgt eveneens mogelijkheden. En eigenlijk geldt dit ook voor Pascal Eenkhoorn. Deze namen zijn in het kader van talentontwikkeling onze grootste speerpunten. Laurens De Plus reken ik daar niet bij. Hij staat namelijk verder dan deze jongens en staat al een treetje hoger binnen het team.”

Opleidingstraject
“We hebben een plan. Het ideaalbeeld is dat wij met Jumbo-Visma een bijdrage leveren aan talentontwikkeling in Nederland. Dat betekent kinderen op de fiets krijgen, clubs ondersteunen en vervolgens de grootste talenten in het development team te krijgen. Dat is het plan. In hoeverre we dat gaan uitvoeren en óf we het kunnen uitvoeren, zo ver zijn we nog niet. Misschien moeten we daarbij ook de hulp van andere partijen inschakelen. Met het feit dat we minimaal vijf jaar vooruit kunnen, kunnen we aan die ambities werken.

We moeten ons ervan bewust zijn dat er nieuwe aanwas nodig is. Dat is voor de Nederlandse wielersport heel belangrijk. Het zou goed zijn als er meer kinderen gaan fietsen en een licentie nemen. Het is ook belangrijk dat de clubs hun hoofd boven water kunnen houden, want dat is natuurlijk écht de bakermat van de Nederlandse wielersport. Die clubs hebben het niet gemakkelijk. Voor hen is het écht lastig om geld te vinden en om überhaupt kinderen goed te kunnen begeleiden. Daar moet wel wat gebeuren, denk ik.

Wat betreft een U23-wielerploeg ben ik niet bang dat we in dezelfde vijver vissen als SEG Racing Academy. Of ze nu uiteindelijk via hen of via ons de stap naar de profs maken, dat maakt niet uit. Je moet het veel breder zien. Wij gaan ook nog altijd renners van andere formaties aantrekken. En die van onze opleidingsploeg kunnen ook net zo goed bij een ander team tekenen. Maar het werk van SEG – en ook Metec-TKH en Vlasman, bijvoorbeeld – is fantastisch. Zij spannen zich allemaal in om de jongens zo goed mogelijk te helpen en te begeleiden.

Maar wat daarachter en daaronder zit, die renners komen nooit in de publiciteit en daar weet niemand iets van. Die staan nooit in de krant, die staan af en toe op WielerFlits. Maar daar moet de nieuwe aanwas uiteindelijk wel vandaan komen. Dat is een veel belangrijker aspect van het plan, dan alleen een opleidingsploeg an sich. Hoe dat er precies gaat uitzien, gaan we in de komende maanden uitwerken. Hopelijk kunnen we eind 2019 het plan concreet uitrollen, zodat we volgend jaar aan dat nieuwe project kunnen beginnen.”

Budget
“Ik weet niet met hoeveel procent het huidige budget omhoog is gegaan. Wat ik wel weet: de allerbelangrijkste kwaliteit die wij nu hebben, zijn de langlopende contracten. En ja, het budget is verhoogd. Maar we staan zeker niet bij de eerste tien ploegen in de WorldTour, budgettair gezien. Wat dat betreft moeten we ook realistisch blijven. We zijn heel blij, begrijp me niet verkeerd, maar we moeten ook niet te hoog van de toren gaan blazen. We draaien op geld uit het bedrijfsleven. Er staan geen suikerooms achter ons.

Dat er nu renners van naam zijn binnengehaald en de ambities hoger zijn, komt omdat we daarvoor hard gewerkt hebben. Dat komt niet uit de lucht vallen. Wij werken met een plan. Dat proberen we breed gedragen te doen, met heel de ploeg. Dat is een heel belangrijk aspect van dit team. We willen iedereen aangehaakt en betrokken houden. Verzorgers, mecaniciens, kantoormedewerkers, renners, iedereen is daarin mee. Natuurlijk, de stemming verandert. Daar zijn we heel blij om. Dat komt door het uitvoeren van beleid.

Het seizoen 2015 was natuurlijk dramatisch. In alle aspecten was het toen gewoon niet goed. Daarna hebben we alles op de schop gegooid en hebben we een nieuw beleid opgesteld. In 2016 hebben we ons vervolgens afgevraagd wat er voor nodig is om uit te groeien tot een topteam. Daar hebben we een heel grondige analyse van gemaakt en hebben we heel kritisch naar onszelf gekeken. Ik heb heel veel plezier beleefd aan dat proces. Het kostte heel veel energie, maar we hebben toen wel een stip aan de horizon gezet.”

quote:

Op zaterdag 5 januari 2019 03:55 schreef wimderon het volgende:

[..]

Niet met Johan hè. Niet met Johan.

En Yvan was een van de goeie dokters.

quote:

Op zaterdag 5 januari 2019 11:41 schreef Pistolero het volgende:
Wielerflitsgoden hadden een uitgebreid interview met Merijn waarin best wat interessante dingen worden gezegd:

[..]

quote:

Op zaterdag 5 januari 2019 11:41 schreef Pistolero het volgende:
Wielerflitsgoden hadden een uitgebreid interview met Merijn waarin best wat interessante dingen worden gezegd:

[..]

twitter:

ammattipyoraily twitterde op zaterdag 05-01-2019 om 00:16:35 481 WorldTour riders in 2019. Incluiding all cyclists retiring (i.a. Hayman) or debuting (i.a. van Aert, Hänninen) later during the season. (stats: @ProCyclingStats) https://t.co/vCPg7Ivh8i reageer retweet

quote:

Buitengewoon plaatje in de vrijdagkrant: de mooiste renner in het peloton draagt nu ook de mooiste trui. Tom Dumoulin in Ferrari-rood en witte Carpano-strepen over borst en buik. Daar blinkt de perfectie. Zo’n trui ruil je alleen in voor effen geel. Helaas was daar de ontluisterende titel: ‘Dumoulin gaat vol voor de Giro.’ En ik die dacht dat ‘de Tour van Tom’ hét verhaal van 2019 moest worden. ‘Dumoulin nekt finaal de hegemonie van Sky.’ Zo zag ik dat al op een doek op de Champs-Élysées. Niet dus.

Tom neemt de Tour er zo maar even bij. Ter verfraaiing van het peloton, voor de pret van het afzien. Nu had ik eerder vernomen dat hij twijfelde. Zo weinig tijdritkilometers onderweg naar Parijs, dat is lachwekkender dan ridicuul. Maar nam ik aan: ‘Tom is 29. Volkomen rijp. Langer wachten is onzin. Hij kiest wel voor de Touruitdaging.’

Het is na een trip in Nepal slechts waan. Daar op 3.000 meter hoogte ontdekte Tom op het internet de opstapeling van klimonzin in de nieuwste Tour. En telde hij slechts 55 kilometer tegen de tijd. Waarvan 28 in ploegverband. Dat ijle Himalayalucht het denkpatroon benevelt, is geweten. Feit is dat Dumoulin enigszins wazig naar de Giroroute greep en nog aan hoogte won bij het zien van drie tijdritten. Samen slechts drie kilometer meer, maar wel stuk voor stuk individueel. De eeuwige twijfelaar zuchtte zo diep dat de Everest ervan schudde. Mailtje vol onrust naar het Sunweb-management, coach Visbeek die snel wat data door een algoritme draaide, sprak voor zich dat Tom gelijk kreeg. Volle focus op de Giro, jongens. De Tour is tweedehands. Zonde. Van zoveel gebrek aan lef. Van zo’n premature keuze voor de grootste zekerheid.

Is die overigens wel zo groot? Twee van die drie Girotijdritten gaan een steile berg op. Bologna en de hel van San Marino zijn samen goed voor 20 kilometer klimmen. Hoeveel afstand neem je daar van gelouterde klauteraars als Simon Yates, Roglic, Nibali, Landa of de jonge Bernal? Een handvol seconden, klein minuutje misschien. Dumoulin trekt naar de laars met Haga, Hamilton, Tusveld en Vervaeke. Groot volk is dat niet. Hij zal snel in eenzaamheid leven. In de Tour kan hij naast dubbelaar Kelderman rekenen op Oomen, Kämna, Kragh Andersen en Matthews. Daar mik je in de ploegentijdrit door Brussel toch mee op winst. Op dag twee is dat een ideale basis om Froome en Thomas gewiekst mee te bestoken. Droomkans.

Dat Dumoulin kansberekening boven instinct en zelfgeloof plaatst, is ondraaglijk licht. Een kampioen met zijn aanleg wint ieder type van Tour. “In 2020 misschien”, dubt hij hardop verder. “Als de tijdritten langer zijn.” Wishful thinking. Met Bardet aan de start worden ze dat nooit. Die tijdrithark moet de Franse eindeloosheid na Hinault ’85 stoppen. Wachten op meer chronowerk zal Dumoulin bij gevolg doen tot sint-juttemis. Wees een vent, Tom. Gooi het om. Warm op in de Giro en win de Tour. Of denk stiekem: “Ik win ze allebei.” En geef ons nog eens een toffe Tour.