de hel

quote:

Op woensdag 2 januari 2019 18:17 schreef EttovanBelgie het volgende:

[..]

Zo klopt 'ie.

De Oosterse, Oriėntaalse, Armeense, Koptische en Katholieke kerken hebben nooit 'geloof alleen' geleerd.

Dat zijn dan ook dwaalleren.

quote:

Op maandag 4 maart 2019 11:11 schreef hoatzin het volgende:

[..]

Dat zijn dan ook dwaalleren.

Uiteraard; gelukkig is er 1500 jaar later iemand opgestaan die het allemaal wel begrepen had.

quote:

Op maandag 4 maart 2019 13:35 schreef EttovanBelgie het volgende:

[..]

Uiteraard; gelukkig is er 1500 jaar later iemand opgestaan die het allemaal wel begrepen had.

hordes

quote:

Op maandag 4 maart 2019 15:35 schreef hoatzin het volgende:

[..]

hordes

Nou ja, die kwamen erna, toen er iemand was die zei dat degene die het wel begrepen had het toch niet helemaal begrepen had... en toen kwam er iemand die zei dat ze het allebei niet helemaal begrepen hadden maar hij wel... en daarop verscheen iemand die zei dat ze alledrie het niet helemaal begrepen hadden maar hij wel... etcetera... Nou ja, tot op de dag van vandaag dus met pak 'm beet 156 protestantse kerkgenootschappen en tellende.

quote:

Op maandag 4 maart 2019 16:29 schreef EttovanBelgie het volgende:
[..]

Nou ja, die kwamen erna, toen er iemand was die zei dat degene die het wel begrepen had het toch niet helemaal begrepen had... en toen kwam er iemand die zei dat ze het allebei niet helemaal begrepen hadden maar hij wel... en daarop verscheen iemand die zei dat ze alledrie het niet helemaal begrepen hadden maar hij wel... etcetera... Nou ja, tot op de dag van vandaag dus met pak 'm beet 156 protestantse kerkgenootschappen en tellende.

Inzicht komt met de jaren he?

[ Bericht 3% gewijzigd door hoatzin op 05-03-2019 08:20:32 ]

Je wordt wakker in het bed van je oude kinderkamer. Beneden hoor je de gedempte pianoklanken van de klassieke muziek die je moeder altijd op zondagmorgen draaide. De geuren van geroosterd brood en koffie die uit de keuken komen, lokken je. Wanneer je uit bed stapt, merk je dat je veel kleiner bent en je oude pyjama draagt, deze is versierd met rode en blauwe sportautootjes. Nog wennend aan je veranderde lengte loop je naar de deur van je kamer. Door op je tenen te staan, kan je net bij de deurklink. Voorzichtig schuifel je over het tapijt van de gang, tot je de trap bereikt hebt. De muziek van beneden klinkt steeds harder en je hoort nu ook hoe het gerinkel van pannen uit de keuken komt. Je zet je voet op de bovenste traptrede en loopt voorzichtig naar beneden. Hoewel het tientallen jaren geleden geleden was dat je van deze trap liep, weet je nog precies welke treden een krakend geluid maken. Deze treden sla je over, omdat je niet wilt dat je moeder hoort dat je uit bed bent. Wanneer je op de onderste trede staat, steek je jouw hoofd tussen de spijlen van de trap en kijk je voorzichtig om de hoek, richting het einde van de gang. De deur naar de keuken staat op een kier. Er komt een streep licht vanuit de opening, die soms wordt doorbroken door het silhouet van je moeder. Dan ren je zo hard als je kunt op je blote voeten door de gang. Het lijkt minuten te duren voordat je bij de deur bent. Wanneer je de deur openzwaait en de keuken in rent, is er niemand. Je hoort je moeder meeneuriėn op de muziek, maar ziet haar niet. Uit wanhoop roep je haar naam, maar hoe hard je ook roept, haar stem reageert niet op de jouwe. Dan schieten de tranen je in de ogen, tot je niets anders kan doen dan ze even te sluiten. Pas op de diepzwarte binnenkant van je oogleden zie je het gezicht van je moeder een fractie van een seconde voor je, maar dan verdwijnt dit gezicht, en daarmee jouw herinnering. Al snel kun je zelfs haar haarkleur niet meer in je gedachten oproepen. Zodra je jouw ogen weer opent, zie je dat je op het bed van je oude kinderkamer ligt. Beneden hoor je gedempte pianoklanken.