Dit dus, en ik had er dan maar 1, ik vond het echt heel pittig, ik merk dat ik zelf nu pas weer wat relaxter word. Het wordt je vanuit allerlei kanten haast opgedrongen om maar vooral te genieten, terwijl dat in het begin best wel tegenvalt Ik vind het nu echt zo leuk wordenquote:Op woensdag 26 december 2018 21:14 schreef FlyingFish het volgende:
En ik vond het hele 1e jaar afzien. Niet continu, maar wel 90%. De genietmomentjes waren duidelijk zwaar in de minderheid, maar bij een tweeling heeft vreemd genoeg vrijwel iedereen daar wel begrip voor, zelfs wildvreemden wensen je sterkte. En genieten vind ik sowieso een vreemde term voor een zwangerschap, het is niet dat je dan standaard op standje 'ultiem vrolijk' staat ofzo.
quote:Op maandag 24 december 2018 21:50 schreef Stroopwafelmeisje het volgende:
Tolstoi, lief dat je het vraagt.Ik vond het ook zwaar, de tweede zwangerschap. En inderdaad, straks twee kleine kindjes. Het zijn tropenjaren. Vaak ben je ook gewoon zo goed mogelijk aan het 'overleven', al klinkt dat weer wat zwaar. Maar toch, er is weinig ruimte voor echte ontspanning en voor jezelf. Daar moet je steeds in schipperen en ook opletten voor jezelf, jezelf in acht nemen.SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.Fazz, je hebt gelijk hoor! Als de plannen ook maar enigszins werkbaar zijn, passen wij ons ook gewoon aan. Dus soms gaan we inderdaad korter oid. En soms gaan we niet of gaat een van ons alleen. Maar als je een kerstdiner organiseert en je weet dat er een baby/dreumes komt, is het m.i. ook niet gek om enigszins aan te passen aan dát schema - voor zover dat voor de rest ook werkbaar is natuurlijk.
Verder merk ik dat, zeker nu we twee kinderen hebben, ik wel steeds bedenk wat voor ons het beste/fijnste is. Met kerst bijvoorbeeld bezoeken we op eerste kerstdag de familie overdag. Dan zijn we tegen 18:00 thuis, eten we wat met ons gezinnetje en komen we bij van de drukke dag. 's Avonds ook nog dineren bij anderen zou dan echt teveel van het goede zijn. Dat komt wel als de kinderen groter zijn. Dat soort dingen laat ik nu gewoon los.
Vorig jaar vroeg de schoonfamilie een keer of we op een vrijdagavond naar een familiefeestje kwamen met de kinderen. Voor ons gewoon een werkdag en voor de kinderen een school/kdv dag. Ik zag het al niet zitten om na zo'n dag in de auto te moeten stappen, uur rijden en dan nog gezellig aan tafel met de kinders. De schoonfamilie lijkt daar dan ook echt niet bij stil te staan. Vond ik ook wel een beetje suf, want ze rekenen er wel echt op dat we komen. Als we nee hadden gezegd, dan waren ze beledigd geweest. Dus doe ik het dan toch maar.
Vervolgens zaten we daar uiteraard met jengelende kinderen. Het kwam uiteindelijk wel een beetje goed, omdat de oudste veel afleiding had. Maar echt een succes was het niet. Ik ga dat ook niet meer doen. Volgende keer gaat mijn vriend dan gewoon maar alleen, of alleen met de oudste. Dan moeten ze het maar anders organiseren..."All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Nou he. Herkenbaar hoor.quote:Op maandag 24 december 2018 10:01 schreef Lemijn het volgende:
Pff, ik kan me niet herinneren dat ik eerder zo'n behoefte had aan vakantie maar dat het niet als vakantie voelde door de altijd maar doorgaande taken.
SPOILEROm spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt."All that maybe the slightly better ones do is sort of get inside your head and leave something there"
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |