Zwangerschap en geboorte deel 1878

quote:

Op vrijdag 21 december 2018 21:08 schreef Ceviche het volgende:

[..]

Klopt, maar in bad zit je nog een soort van verstopt in het water en in bed lig je, dus dan valt het minder op hoe erg je in het middelpunt staat ofzo. Maar op zo'n kruk zit je wel echt vol in het zicht zeg maar. Gaat nergens over, maar zo voelt het Uiteindelijk is het alleen belangrijk dat de baby er gezond uitkomt.

Echt tof om te lezen dat het zo kan gaan
Klinkt zo relaxt

Ik kan me echt niet voorstellen dat je je daar druk om zal maken als t moment daar is waarschijnlijk geef je je gewoon over aan de situatie en gaat dat gewoon vanzelf

quote:

Op vrijdag 21 december 2018 21:08 schreef Ceviche het volgende:

[..]

Klopt, maar in bad zit je nog een soort van verstopt in het water en in bed lig je, dus dan valt het minder op hoe erg je in het middelpunt staat ofzo. Maar op zo'n kruk zit je wel echt vol in het zicht zeg maar. Gaat nergens over, maar zo voelt het Uiteindelijk is het alleen belangrijk dat de baby er gezond uitkomt.

Echt tof om te lezen dat het zo kan gaan
Klinkt zo relaxt

Ach, met zo'n kruk mag je lekker tegen je partner aanhangen en je kan de omgeving zo maken als je wilt (en handig is). Je hoeft geen bouwlamp of podiumlampen te gebruiken hoor . Als ik mijn slaapkamer zo zie en ik zit tussen mijn bed en het raam in, is dat echt wel een fijn knus plekje waar ook nog meer dan genoeg ruimte is.

Ik heb bij de eerste een tijdje op de baarkruk gezeten. Na enige tijd werd dat ongemakkelijk en kreeg ik zware, verkrampte benen. Toen vond ik het heerlijk om daarna lekker op m'n rug op bed te liggen en zo ben ik ook bevallen. Ik kon toen voldoende ontspannen op m'n rug om beheerst te persen en te puffen. Bij m'n tweede ben ik ook weer zo bevallen, en ook toen vond ik het een fijne houding! Ik wil maar zeggen dat je het van tevoren niet weet, en dat je er tijdens de bevalling achter komt wat je fijn en niet fijn vindt. Het is dan fijn dat je opties hebt: bed, bad, baarkruk.

Ik heb tijdens de bevalling van ro úren onder de douche gestaan. Heerlijk vond ik die straal op Mn onderrug. Af en toe werd ik wel wat flauw van het warme water dus dan ging ik er weer even uit.
Als het aan mij had gelegen had ik ook gewoon daar bevallen, maar het werd toch het ziekenhuis bed.
Ik vind het prima als het dit keer weer zo gaat eigenlijk.

Ik had vandaag Mn 20 weken echo. Bij binnenkomst stond er een leuke man achter de receptie. Ik zeg nog tegen Mn man: een man hier? Wat doet die hier nou?
Man: werken?
En ja hoor. Kreeg ik een man voor Mn echo.
Serieus. Ik heb weinig van Mn echo mee gekregen. Voelde eigenlijk alleen maar zn arm op Mn been. Hij was super lief en vriendelijk, maar ik kon me niet ontspannen. Baalde zo dat ik dit blijkbaar zo sterk heb. In de auto heb ik even heerlijk uitgehuild, omdat ik me zo aanstelde volgens mezelf en trooste Mn man me. Dat was echt fijn.
Daarna energie los gelaten in monkeytown met peuter. Zo leuk met zn drieeen. Vooral omdat het nog niet zo druk was.

Maandag weer controle en dan ga ik het wel even bespreken. Had het graag van te voren geweten.

Scheelt ook wel dat ik op de baarkruk maar circa 9 minuten heb hoeven persen, toen was het al klaar. Ik weet niet of ik het na een uur ook nog fijn had gevonden. Tussen de weeën door tegen mijn partner aan hangen was wel heerlijk inderdaad, dat voelde echt even als bijkomen.

Hoe het eruit ziet maakt op dat moment echt niks uit inderdaad, ik zat spiernaakt midden in de woonkamer op de kruk. Had nog net de tegenwoordigheid van geest om om dichte gordijnen te vragen, verder volledig gefocust op de taak van baren.

Dat hoor je vaak, 'als je eenmaal bezig bent heb je daar geen oog meer voor', maar stel je voor dat je je zo ongemakkelijk voelt dat dat weer een negatieve invloed heeft op je bevalling.. Nou ja, het komt vast wel goed

quote:

Op vrijdag 21 december 2018 22:34 schreef Ceviche het volgende:
Dat hoor je vaak, 'als je eenmaal bezig bent heb je daar geen oog meer voor', maar stel je voor dat je je zo ongemakkelijk voelt dat dat weer een negatieve invloed heeft op je bevalling.. Nou ja, het komt vast wel goed

(Duur)sport je toevallig? Ik vond bevallen de eerste twee keer ( ) beetje vergelijkbaar voelen met eindstadium van lange hardloopwedstrijd. Uiteraard niet qua locatie van pijn en zo, maar het gevoel dat je doel/belevingswereld zich vernauwt tot één ding: de eindstreep halen. Alle andere gedachten vallen weg. Bij de bevalling merkte ik hetzelfde: eerst zijn er nog bijgedachten, maar later raak je meer en meer in je bevalling gekeerd en wil je alleen nog maar dat die baby eruit komt; schaamte was een te vermoeiende, irrelevante bijgedachte geworden. Het maakte gewoon niets meer uit.

Wat een mooi cadeau Cho

Tijdens het bevallen kon me inderdaad geen hol schelen hoe ik erbij lag. In het ziekenhuis de hele nacht poedelnaakt geweest, want na het douchen geen zin meer gehad om iets aan te trekken geloof dat de verloskundige of kraam nog een laken over me heen gelegd heeft, maar voor mezelf maakte dat niets meer uit

Bij mijn tweede bevalling heb ik achteraf op de foto’s moeten kijken wat ik aanhad, ik had zelf echt geen idee meer Goeie vergelijking van Minarosa!

Wat vervelend dat de echo zo’n negatieve ervaring was, sisu! Was alles verder wel goed met de baby?

Ik was ook tijdens mijn bevalling op een gegeven moment helemaal in mezelf gekeerd, alleen die baby kon me op het laatst gestolen worden. Ik wilde alleen maar slapen.
Daar verkeek ik me bij mijn bevalling wel op. De pijn vond ik eigenlijk wel prima te handelen. Maar die energie die het kost!

Omdat ik vorige keer een heel stuk van mijn bevalling zo in mezelf gekeerd ervaarde (wat natuurlijk heel fijn is), miste ik achteraf toch wel de beleving over het geheel gezien. Zeker omdat het op het eind heel hectisch verliep. Ik had toen graag een video ervan teruggezien. Ik heb mede daardoor daarom nu gekozen voor een geboortefotograaf.

De baarkruk vond ik vorige keer géén succes. Te moe om te zitten en na een half uur was mijn onderwereld enorm oedemateus. En de baby was er toen bij lange na nog niet uit.

Gisteren weer een groeiecho gehad. Ik vroeg vantevoren of hij nog weer eens naar het geslacht wilde kijken of het nog steeds hetzelfde was.....vergeten bij te zeggen dat mijn vrouw nog van niks wist....

Toen stond het opeens vol in beeld. Ik zag het meteen maar mijn vrouw niet. Helaas vertelde de gynaecoloog alles wat hij zag en nu weet mijn vrouw ook wat het wordt

Maar verder is alles best goed. Buikje loopt beetje achter en daarom blijven de groeiecho's nog even komen. Placenta ligt nu ook goed.

Oh wat jammer, Sisu! Was de echo verder wel goed? Even bespreken lijkt me wel fijn, ja!

Cho

Oei, zonde Peejtur! Hoe reageerde je vrouw er op? Is ze erg teleurgesteld dat ze het nu weet?

Ik ging tijdens de weeën onder de douche staan, want dat zou lekker zijn.. Ik vond het verschrikkelijk en was er na 5 minuten weer onderuit.
Tijdens het persen schoot er nog net door m'n hoofd dat het raam open stond, maar het kon me verder echt niet genoeg schelen. Nu schaam ik me er wel een beetje voor (volgens mij was ik echt heel luid - de buurvrouw vertelde later dat de buurman me hoorde en dus wist dat ik lag te bevallen), maar niet genoeg om nu te vinden dat de volgende keer het raam dicht moet
Mijn tip zou zijn: lees je in, deel de adviezen als houdingen/douche/waar je niets voor hoeft te kopen met man en verloskundige, zodat je op het moment zelf kunt uitproberen wat fijn voelt.

Douchen tijdens de weeën vond ik hier de eerste keer (tweede keer heb ik het niet geprobeerd) ook verschrikkelijk... Het deed me overal pijn en ik verkrampte er heel erg van. Op bed liggen vond ik ook echt niet tof, het deed veel pijn en ik kon niet ontspannen. Maar het bad was bij mij dus echt een verademing.

De tweede keer heb ik me echt enkel gefocust op 'in het bad' en dat was ook echt het fijnst. Eerst moest ik nog wachten op het bad, toen lag ik op de bank en had ik hetzelfde als de eerste keer in bed. De lucht doet echt teveel pijn aan mijn buik bij het opvangen van weeën. Ik verkramp dan en kan niet goed ontspannen.

Bij een eerste kindje heb je een langere persfase vaak, omdat het hoofdje de bekkenbodem echt klein stukje voor klein stukje oprekt. Je ziet / voelt het hoofdje dan ook telkens een beetje komen, maar tussen de weeën weer even teruggaan.
Bij een tweede kindje gaat de persfase vaak een heel stuk sneller, je bekkenbodem kan dan al veel beter meerekken. Ik voelde de tweede keer ook echt van binnen het hoofdje zakken in een paar weeën en toen was het er al! Ik vond dat erg tof om het zo bewust te kunnen voelen.

Ben nu benieuwd hoe dat bij een derde zal zijn.

Ik wil dit keer heel graag een nog intiemere sfeer om me heen creëren. Ik heb de eerdere keren gemerkt dat ik daar echt behoefte aan heb. Maar dan gaat het niet om naaktheid oid. Daar ben ik vooral op het einde echt niet (meer) mee bezig. Ik omring me sowieso met liefde en mensen die ik vertrouw en waarbij ik me op mijn gemak voel. Ik moet me helemaal over kunnen geven aan mijn lichaam en niet bezig hoeven zijn met wie er aan mij zit of naast me staat. De vorige keren ging dat perfect, dus daar heb ik nu ook alle vertrouwen in, al denk ik dat mijn 'team' dit keer misschien wel anders zal zijn dan vorige keren.

Er zijn trouwens ook steeds meer vk's die een bevalbad ter beschikking hebben om te huren/lenen. En ook online kun je ze vinden. Ik heb bij de eerste mijn eigen bad gekocht en die leen ik ook af en toe uit aan vriendinnetjes. Dus als er iemand is die op een tijd bevalt dat ie nog 'vrij' is, dan mag je mijn bad best wel lenen.

quote:

Op zaterdag 22 december 2018 09:12 schreef Stroopwafelmeisje het volgende:
Oh wat jammer, Sisu! Was de echo verder wel goed? Even bespreken lijkt me wel fijn, ja!

Cho

Oei, zonde Peejtur! Hoe reageerde je vrouw er op? Is ze erg teleurgesteld dat ze het nu weet?

Ik ging tijdens de weeën onder de douche staan, want dat zou lekker zijn.. Ik vond het verschrikkelijk en was er na 5 minuten weer onderuit.
Tijdens het persen schoot er nog net door m'n hoofd dat het raam open stond, maar het kon me verder echt niet genoeg schelen. Nu schaam ik me er wel een beetje voor (volgens mij was ik echt heel luid - de buurvrouw vertelde later dat de buurman me hoorde en dus wist dat ik lag te bevallen), maar niet genoeg om nu te vinden dat de volgende keer het raam dicht moet
Mijn tip zou zijn: lees je in, deel de adviezen als houdingen/douche/waar je niets voor hoeft te kopen met man en verloskundige, zodat je op het moment zelf kunt uitproberen wat fijn voelt.

Nee helemaal niet. Ze had het ook niet erg gevonden als ik mijzelf had versproken. Ze had zelf verwacht dat ik het maximaal 4 weken voor me kon houden. Is toch iets langer geworden haha. En had het ook wel tot geboorte voor me kunnen houden.

Ze vindt het nu misschien nog wel leuker want ze kan zich er nu ook weer meer op verheugen want ze wilde dit ook graag. Alleen nu moet ze hetbzelf geheim houden voor anderen. Vindt ze moeilijk

Verdomme. Ik kom even mijn frustraties weg tikken.
De echoscopist heeft de foto's niet op de usb stick gezet.
Net nu ik er klaar voor was om alles te bekijken.
Ben er echt hormonaal kwaad over (ik heb zelfs tegen een deur getrapt.. dit doe ik normaal gesproken NOOIT).
Bah *huilt*

Sisu: lurker hier maar die foto’s zijn er waarschijnlijk nog wel in het echosysteem! Dus als je er achter aan belt/mailt kan het alsnog voor je geregeld worden

Buhh Sisu wat een domper.

Ah Sisu dat is echt niet fijn inderdaad. Als het goed is zouden de echo-fotos gewoon opgeslagen moeten zijn inderdaad, en anders gewoon je hormonen even gebruiken voor een echo bij een andere echoscopist hoor

Cholula

Hier ook Moe en blegh. Niks is goed, slaap momenteel niet zo lekker. Afgelopen maandag bij de huisarts een stukje huid laten verwijderen (niks ernstigs is al nagekeken op mijn werk), er zitten hechtingen in en het jeukt HEEL erg en ik kan geen houding vinden waarin ik lekker kan slapen. Want op mijn buik gaat niet meer, op mijn eene zij krijg ik last van brandend maagzuur en andere zij en rug is irritant want hechtingen . Gelukkig hoef ik 2 januari pas weer te werken, dus nu de komende dagen lekker rustig aan doen en niet teveel afspraken en dingen met kerst. Heerlijk

Cholula, wat een ontzettend lief cadeau van je lief Hoe is het inmiddels met je veilige gevoel in huis? En dat korte lontje... dat ken ik ook wel af en toe... aan Frits uitleggen dat je je niet zo fijn in je vel voelt, hoe klein ook, hij begrijpt meer dan je denkt en dat helpt jou misschien ook om weer wat relaxter te worden.

Sisu Morgen meteen bellen, hopelijk hebben ze ze inderdaad nog gewoon in hun systeem!

douche-eendje, weh, dat klinkt inderdaad niet als fijne nachten zo. Gelukkig kun je het lekker rustig aan doen en hopelijk lukt het spoedig weer om iets beter te slapen. En dat de jeuk ook maar vlug weer over mag zijn!

Hier heb ik vooral korte nachten. Niet eens slecht of zo maar ik slaap gewoon vreselijk kort en lig soms ook nog eens uren wakker 's nachts. Ik denk dat het deels te maken heeft met de gestopte nachtvoedingen en deels met dat je lichaamsprocessen sneller werken in de zwangerschap waardoor je slaapcycli ook korter zijn.
Eén van de eerste zwangerschapssymptomen die ik altijd heb is dat ik opeens onooglijk vroeg wakker ben. Verder ben ik best uitgerust, alleen 's avonds dan word ik wel weer echt moe, maar dat is niet zo gek natuurlijk.

Cho, wat is je man toch een lieverd dat hij dat voor jou geregeld heeft! _{Ik had er door Mn eigen frustratie helemaal overheen gelezen. Oeps!}
Hoe gaat het met jouw baby in buik eigenlijk? Groeit alles zoals het zou moeten horen?


Waar is .. -naam kwijt- eigenlijk gebleven. De chirurg in opleiding die twijfelde of het wel goed was om moeder te worden? Denk vaak aan hun situatie en hoop zo dat ze zich erin heeft kunnen berusten.

D-e,
Beterschap. Hoop dat de wond snel geneest.
Ik heb me er nooit in verdiept, maar op tv zie ik weleens reclames langs komen van pcle crème van biodermal. Zou dat iets zijn voor je?

El,
Ik kan ook echt niet meer uitslapen (Mn max is 09:00).
En dit terwijl mijn lijf er soms echt om schreeuwt. Ik ga nu wel vaak absurd vroeg naar bed. 19:00 is geen rariteit meer hier, maar dan moet ik de dag erna er wel uit om 07:00 uur ivm werk.
Kun jij wel een dutje doen overdag?
Dat is ook zo lekker. Slaap is sowieso heerlijk!

Wij coslapen en vanmorgen werd ik zo idyllisch wakker gemaakt door Ro. Eerst een aaitje, heel zacht een kusje en toen: mama. Ik vind jou zo mooi. Ik hou van jou.
- goedemorgen ro
Jaaaaaaaa je bent wakker! Wil je met me kroelen?
Dit soort ochtenden maken alle lange avonden (gisteren sliep ze pas om 23:15!) goed.

En nu hoor ik haar vanuit bad een brunch maken samen met Mn man. Grootste lol hebben ze. Oh hopelijk blijft de hele dag zo rooskleurig.

Ohh heerlijk he, zo wakker worden!

Een dutje overdag komt er eigenlijk niet van. Mijn nu-nog-jongste zit net tussen de slaapjes in, soms nog een half middagdutje op de bank of in de auto, andere dagen lukt het om het over te slaan. Anders had ik vast af en toe bij hem gekropen, overdag-slaapjes zijn altijd fijn!

Gisteren was het volle maan, ik denk dat ze daar hier ook invloed van hadden, want ook hier lukte het slapen in de avond niet. Dus hier ook laat in bed en kleuter was op tijd alweer wakker. (Peuter ligt nog te slapen) Hopelijk lukt het slapen vanavond beter!

Voor mezelf ben ik doorgaans rond 10 uur een beetje op en zou ik wel naar bed willen, maar ik probeer het dan wat te rekken omdat ik 's nachts anders zeker weten wakker lig. Als ik rond half 12 in bed ga, dan red ik het soms tot de volgende morgen een uur of 7 zonder al te veel wakker liggen.

Het speelt vast ook mee dat ik door m'n bekken best rustig aan doe/moet doen overdag. Meestal lukt maar 1 activiteit en de rest van de tijd ben ik aan het chillen. Dus daarvan rust ik natuurlijk ook al uit/word ik niet zo moe.

Behalve m'n bekken (en korte slaap) trouwens echt geen enkel kwaaltje, ik voel me echt heel goed! Wat is zwanger zijn toch heerlijk! Ik vind het echt heel erg leuk en kan er geen genoeg van krijgen. Volgende week al op de helft, dat gaat best snel.

quote:

Op vrijdag 21 december 2018 20:55 schreef Ceviche het volgende:
Ik heb gelezen dat de zwaartekracht kan helpen bij de bevalling. Dus een baarkruk is hier ook een serieuze optie. Maar ik heb weleens last van sociale angsten en ik ben bang dat ik dan niet op zo'n kruk durf
En daarna ergens met je baby liggen (evt terwijl je gehecht wordt), misschien voeden, daarna douchen en dan cocoonen.
Volgens mij gaat dit echt nooit gebeuren maar het idee staat me wel aan.

Ik heb dan al 2 keer jouw droombevalling gehad. Eerste keer rechtop staand, steunend op man, tweede keer dus die esf bevalling.
Beide keren naderhand met baby op de borst knuffelen, beetje eerste poging tot voeden en wachten tot de navelstreng is uitgeklopt. En dan als het tijd wordt om de placenta er uit te persen, mag man baby knuffelen, aankleden, wegen etc, terwijl ik de placenta er uit werk. Dan hechten, douchen, even wat eten misschien en ouders bellen, en dan (is makkelijk 4u later) met baby naar bed 💕. En allebei mijn bevallingen hadden complicaties en interventies. Maar Het kan ook dan dus echt!
Ik heb er nu al weer zin in! (Behalve in de weeën dan)