quote:Op donderdag 11 oktober 2018 19:30 schreef Nijna het volgende:
Even een positief berichtje.
Verrijkingslessen, de eerste keer ben ik toch maar meegefietst, dat bleek een wijs besluit. Want er fietsten 2 groepjes weg en M. stond met 2 kinderen die de weg niet wisten.
Daarna nog maar een keer zelf gefietst en toen wist ze het wel, zei ze.
Gisteravond weer enorm twijfel, maar we spraken af om het op te lossen. We zouden zorgen dat het goed kwam en ze kon gelukkig slapen.Vanmorgen zag ze het wel weer zitten.
En ze appten vanmorgen dat ze een ijsje zouden halen op de terugweg, daar was ze wel voor te porren.
Pinpasje mee (die had ze nog nooit gebruikt), telefoon mee en duidelijk afgesproken dat ze altijd mocht bellen als er iets was.
En dan maar afwachten... dat vond ik nog wel het lastigste.
Stiekem wel fijn toen ze liet weten dat ze er was.
Toen ze van haar ijs zat te genieten kreeg ik weer een berichtje en een half uur later was ze thuis.
Wat een stappen, zo op een gewone donderdagmiddag.
Trots en zo fijn dat het gelukt is!
quote:
Wat een fijn bericht, Nijna. Vindt ze de lessen ook leuk?
En nu al haar pinpas gebruikt
Mijn zoon heeft pas in de zomervakantie voor het eerst zijn pinpas in gebruik genomen.
Hij kreeg hem automatisch toen hij 12 werd, maar toen vonden wij hem daar nog helemaal niet rijp genoeg voor. Hij wist toen nog niet eens ons adres te noemen, dus met een pincode vertrouwden we hem helemaal niet. Pas afgelopen zomervakantie leek de tijd rijp en hebben we het hem geleerd. Dat hadden we achteraf wel eerder moeten doen hoor, maar vooruit.
Wat fijn om te horen Nijna!!quote:
Even een positief berichtje
Verrijkingslessen, de eerste keer ben ik toch maar meegefietst, dat bleek een wijs besluit. Want er fietsten 2 groepjes weg en M. stond met 2 kinderen die de weg niet wisten.
Daarna nog maar een keer zelf gefietst en toen wist ze het wel, zei ze.
Gisteravond weer enorm twijfel, maar we spraken af om het op te lossen. We zouden zorgen dat het goed kwam en ze kon gelukkig slapen.Vanmorgen zag ze het wel weer zitten.
En ze appten vanmorgen dat ze een ijsje zouden halen op de terugweg, daar was ze wel voor te porren.
Pinpasje mee (die had ze nog nooit gebruikt), telefoon mee en duidelijk afgesproken dat ze altijd mocht bellen als er iets was.
En dan maar afwachten... dat vond ik nog wel het lastigste.
Stiekem wel fijn toen ze liet weten dat ze er was
Toen ze van haar ijs zat te genieten kreeg ik weer een berichtje en een half uur later was ze thuis.
Wat een stappen, zo op een gewone donderdagmiddag
Trots en zo fijn dat het gelukt is!
Hier gaat het op en af redelijk vermoeiend. Door het traineren van de jeugd- en gezinscoach, die andere zaken dan de problemen van mijn zoon belangrijker vond, nu al twee jaar aan 't wachten op onderzoek/behandeling bij queeste. Ondertussen blijven driftaanvallen om niets uit de lucht vallen, klaagt de juf van J. dat de methylfenidaat niets doet voor hem (ze merkt totaal geen verschil in zijn gedrag/concentratie in de klas als hij het niet slikt).
Ik vermoed nog steeds ADHD, in combinatie mat Gilles de la Tourette, maar zolang de psychiater mijn filmpjes niet wil bekijken (want geen tijd) sta ik met lege handen. Ik kan alleen maar hopen dat de spoedafspraak bij de neuroloog die J. al eerder heeft gezien vruchten afwerpt, en/of dat queeste eindelijk gaat onderzoeken/behandelen.
Waar triversum vier jaar geleden zei: hij is zwakbegaafd, stuur maar naar een MKD, vraagt school nu om een nieuwe IQ-test omdat ze vermoeden dat hij een ontwikkelingsvoorsprong heeft. En zo lopen de 'hulpverleners' al jaren achter de feiten aan.
Jeetje, wat jammer (zacht uitgedruktquote:Op donderdag 11 oktober 2018 20:26 schreef DJMO het volgende:
[..]
Wat fijn om te horen Nijna!!
Hier gaat het op en af redelijk vermoeiend. Door het traineren van de jeugd- en gezinscoach, die andere zaken dan de problemen van mijn zoon belangrijker vond, nu al twee jaar aan 't wachten op onderzoek/behandeling bij queeste. Ondertussen blijven driftaanvallen om niets uit de lucht vallen, klaagt de juf van J. dat de methylfenidaat niets doet voor hem (ze merkt totaal geen verschil in zijn gedrag/concentratie in de klas als hij het niet slikt).
Ik vermoed nog steeds ADHD, in combinatie mat Gilles de la Tourette, maar zolang de psychiater mijn filmpjes niet wil bekijken (want geen tijd) sta ik met lege handen. Ik kan alleen maar hopen dat de spoedafspraak bij de neuroloog die J. al eerder heeft gezien vruchten afwerpt, en/of dat queeste eindelijk gaat onderzoeken/behandelen.
Waar triversum vier jaar geleden zei: hij is zwakbegaafd, stuur maar naar een MKD, vraagt school nu om een nieuwe IQ-test omdat ze vermoeden dat hij een ontwikkelingsvoorsprong heeft. En zo lopen de 'hulpverleners' al jaren achter de feiten aan.
) dat dit zo moeizaam gaat, zeg. Frustrerend ook. Kan school niet nog wat betekenen bij queeste? Of de wijkteams/buurtteams (even de naam kwijt, sorry)Als ik dat zo lees ben ik zo blij dat we dat traject al helemaal achter de rug hebben.
Ze lijkt de lessen wel leuk te vinden, ik krijg niet heel veel te horen, maar wat ik hoor klinkt wel alsof het haar interesseert.quote:
Wat een fijn bericht, Nijna. Vindt ze de lessen ook leuk?
En nu al haar pinpas gebruikt
Mijn zoon heeft pas in de zomervakantie voor het eerst zijn pinpas in gebruik genomen.
Hij kreeg hem automatisch toen hij 12 werd, maar toen vonden wij hem daar nog helemaal niet rijp genoeg voor. Hij wist toen nog niet eens ons adres te noemen, dus met een pincode vertrouwden we hem helemaal niet. Pas afgelopen zomervakantie leek de tijd rijp en hebben we het hem geleerd. Dat hadden we achteraf wel eerder moeten doen hoor, maar vooruit.
Pinpas hebben we een paar weken terug aangevraagd (ook gelijk maar voor de jongste en dan krijgen ze op die rekening hun zakgeld, spaargeld kunnen ze voorlopig nog niet bij
). Ook met het idee dat ze over een jaar op de middelbare school zit en er toch wel steeds meer met de pin gaat, leek het ons mooi om daar op tijd aan te gaan wennen. En wat dat betreft ben ik ook wel blij met die verrijkingslessen in de zin dat ze nu eens per week een middag al op zo'n grote school zit en dat ze toch al een beetje gewend is aan het massale vergeleken met de basisschool.DJMO, wat grrrrr dat de psychiater je filmpjes niet wil kijken, dat het onderzoek/behandeling gebeuren zo niet opschiet, frustrerend! Ook omdat het er op lijkt dat dat onderzoek van triversum niet klopt... Tussen de wal en het schip iets...quote:
[..]
Wat fijn om te horen Nijna!!
Hier gaat het op en af redelijk vermoeiend. Door het traineren van de jeugd- en gezinscoach, die andere zaken dan de problemen van mijn zoon belangrijker vond, nu al twee jaar aan 't wachten op onderzoek/behandeling bij queeste. Ondertussen blijven driftaanvallen om niets uit de lucht vallen, klaagt de juf van J. dat de methylfenidaat niets doet voor hem (ze merkt totaal geen verschil in zijn gedrag/concentratie in de klas als hij het niet slikt).
Ik vermoed nog steeds ADHD, in combinatie mat Gilles de la Tourette, maar zolang de psychiater mijn filmpjes niet wil bekijken (want geen tijd) sta ik met lege handen. Ik kan alleen maar hopen dat de spoedafspraak bij de neuroloog die J. al eerder heeft gezien vruchten afwerpt, en/of dat queeste eindelijk gaat onderzoeken/behandelen.
Waar triversum vier jaar geleden zei: hij is zwakbegaafd, stuur maar naar een MKD, vraagt school nu om een nieuwe IQ-test omdat ze vermoeden dat hij een ontwikkelingsvoorsprong heeft. En zo lopen de 'hulpverleners' al jaren achter de feiten aan.
Hopelijk kan die neuroloog daar iets in betekenen, of iets bespoedigen ofzo.
Het zou toch eigenlijk niet moeten kunnen dat je zo moet lopen leuren voordat je iets voor elkaar krijgt...
sterkte!Het vrijwillige traject (aka de wijkteams) heeft er dus voor gezorgd dat de boel zo vertraagd is. Er is nu een OTS uitgesproken door de rechter, maar voor 't eerst in m'n leven heb ik het gevoel dat ik een meedenkende voogd heb toegewezen gekregen.quote:
[..]
Jeetje, wat jammer (zacht uitgedrukt
Als ik dat zo lees ben ik zo blij dat we dat traject al helemaal achter de rug hebben.
Weet je, als je maar hulp krijgt. Als er een OTS voor nodig is, dan is dat maar zo. Het klinkt heftig en dat is het waarschijnlijk ook voor jou. Maar uiteindelijk moet je er toch van uitgaan dat iedereen het beste met jou en de kinderen voor heeftquote:
[..]
Het vrijwillige traject (aka de wijkteams) heeft er dus voor gezorgd dat de boel zo vertraagd is. Er is nu een OTS uitgesproken door de rechter, maar voor 't eerst in m'n leven heb ik het gevoel dat ik een meedenkende voogd heb toegewezen gekregen.
Weet je .. ik heb natuurlijk een geschiedenis met bureau jeugdzorg, en niet zo'n beste ook. Dat ik hierboven spreek over een voorzichtig positieve ervaring zegt al heel wat. Deze voogd wil mij 'in mijn kracht zetten' in plaats van mij een bepaalde richting in dwingen zoals de vrijwillige coach wel probeerde.quote:
[..]
Weet je, als je maar hulp krijgt. Als er een OTS voor nodig is, dan is dat maar zo. Het klinkt heftig en dat is het waarschijnlijk ook voor jou. Maar uiteindelijk moet je er toch van uitgaan dat iedereen het beste met jou en de kinderen voor heeft
Dat klinkt inderdaad voorzichtig positief, DJMO. Maar des te onbegrijpelijker dat de hulpverlening verder niet op gang komt, zeg.quote:
[..]
Weet je .. ik heb natuurlijk een geschiedenis met bureau jeugdzorg, en niet zo'n beste ook. Dat ik hierboven spreek over een voorzichtig positieve ervaring zegt al heel wat. Deze voogd wil mij 'in mijn kracht zetten' in plaats van mij een bepaalde richting in dwingen zoals de vrijwillige coach wel probeerde.
Die hulpverlening wil eerst overleggen zodat 'alle neuzen dezelfde kant op staan ten behoeve van het kind' ..quote:
[..]
Dat klinkt inderdaad voorzichtig positief, DJMO. Maar des te onbegrijpelijker dat de hulpverlening verder niet op gang komt, zeg.
Op zich een loffelijk streven, maar dat mag snel (be)handelen niet in de weg staan natuurlijk. Er bestaat ook nog zoiets als bijsturen gaandeweg het hulptraject. Maar ja, hopelijk gaat het nu snel wat opschieten.quote:
[..]
Die hulpverlening wil eerst overleggen zodat 'alle neuzen dezelfde kant op staan ten behoeve van het kind' ..
Koester die voogd! Ik heb nog steeds goede herinneringen aan onze eerste, die er echt was voor de jongens.quote:
[..]
Het vrijwillige traject (aka de wijkteams) heeft er dus voor gezorgd dat de boel zo vertraagd is. Er is nu een OTS uitgesproken door de rechter, maar voor 't eerst in m'n leven heb ik het gevoel dat ik een meedenkende voogd heb toegewezen gekregen.
Tja, en dat uitgangspunt is logisch, maar helaas is de uitwerking vaak anders. Jeugdwerkers die zonder ook maar het dossier open te doen een beslissing nemen en dat ook gewoon toegeven zijn niet heel erg schaars helaas.quote:
[..]
Weet je, als je maar hulp krijgt. Als er een OTS voor nodig is, dan is dat maar zo. Het klinkt heftig en dat is het waarschijnlijk ook voor jou. Maar uiteindelijk moet je er toch van uitgaan dat iedereen het beste met jou en de kinderen voor heeft
Ik heb gelukkig uiteindelijk geen echt slechte ervaringen met hulpverlening gehad. Maar ik ken de verhalen wel.quote:Op maandag 22 oktober 2018 00:05 schreef Troel het volgende:
[..]
Tja, en dat uitgangspunt is logisch, maar helaas is de uitwerking vaak anders. Jeugdwerkers die zonder ook maar het dossier open te doen een beslissing nemen en dat ook gewoon toegeven zijn niet heel erg schaars helaas.
Ik heb indertijd wel moeten vechten om uithuisplaatsing te voorkomen, maar had nog altijd wel het gevoel dat ik gehoord werd.
Ik ben alleen wel eens bang dat het er met de jaren niet beter op is geworden.
Dat is het dus inderdaad. De laatste jaren zijn er gewoon te weinig mensen op teveel dossiers. En dat is niet in het belang van de kinderen.quote:
[..]
Ik heb gelukkig uiteindelijk geen echt slechte ervaringen met hulpverlening gehad. Maar ik ken de verhalen wel.
Ik heb indertijd wel moeten vechten om uithuisplaatsing te voorkomen, maar had nog altijd wel het gevoel dat ik gehoord werd.
Ik ben alleen wel eens bang dat het er met de jaren niet beter op is geworden.
Dat is echt wel heel erg.quote:
[..]
Dat is het dus inderdaad. De laatste jaren zijn er gewoon te weinig mensen op teveel dossiers. En dat is niet in het belang van de kinderen.
Behalve met het speciaal onderwijs, zijn wij met alle hulpverlening gestopt. Ik had op een gegeven moment het idee dat het eerder belastend dan helpend was. Maar dat konden we doen omdat het speciaal onderwijs al een vorm van hulpverlening op zich is natuurlijk.
Hier geen speciaal onderwijs meer. Oudste heeft dat een jaartje gehad en zit nu in groep 8 van de gewone basisschool. Jongste zit in groep 6 en daar had ik een hard hoofd in, met name omdat dat niet fijn liep, maar tja, zolang school niet handelingsonbekwaam is... NU gaat het gelukkig dit jaar stukken beter en alles wat oudste op sbo geleerd heeft, krijgt hij nu mee op de zorgboerderij.quote:
opt. Ik had op een gegeven moment het idee dat het eerder belastend dan helpend was. Maar dat konden we doen omdat he
Ondanks dat ze echt wel tegen dingen aanlopen, gaat het op dit moment echt wel goed met ze en daar ben ik heel blij om!
Dat is zeker fijn, Troel!quote:
[..]
Hier geen speciaal onderwijs meer. Oudste heeft dat een jaartje gehad en zit nu in groep 8 van de gewone basisschool. Jongste zit in groep 6 en daar had ik een hard hoofd in, met name omdat dat niet fijn liep, maar tja, zolang school niet handelingsonbekwaam is... NU gaat het gelukkig dit jaar stukken beter en alles wat oudste op sbo geleerd heeft, krijgt hij nu mee op de zorgboerderij.
Ondanks dat ze echt wel tegen dingen aanlopen, gaat het op dit moment echt wel goed met ze en daar ben ik heel blij om!
Ze zien echt wel kenmerken van ass, maar als ze naar het hele plaatje kijken, niet genoeg voor een diagnose. Ik kan me daar wel aardig in vinden voorlopig
.Ze konden wel hulp bieden bij onze hulpvraag, dus dat is positief. Want daar waren we ook al een tijd voor aan het leuren. En ik hoop dat we nu iets passends hebben gevonden, waar ze daadwerkelijk iets aan heeft.
Dat klinkt goed, Nijna. En gelukkig kun je ook hulp krijgen zonder diagnose. Dat lijkt de laatste jaren makkelijker te worden. En ik denk dat dat ook een goede ontwikkeling is.quote:
Wij hebben intussen adviesgesprek gehad v.w.b. onze jongste.
Ze zien echt wel kenmerken van ass, maar als ze naar het hele plaatje kijken, niet genoeg voor een diagnose. Ik kan me daar wel aardig in vinden voorlopig
Ze konden wel hulp bieden bij onze hulpvraag, dus dat is positief. Want daar waren we ook al een tijd voor aan het leuren. En ik hoop dat we nu iets passends hebben gevonden, waar ze daadwerkelijk iets aan heeft.
We krijgen het verslag nog op papier, ik moet zeggen dat ik er nog wel over aan het nadenken ben en misschien nog wel vragen heb, maar we wachten eerst de papieren versie wel afquote:
[..]
Dat klinkt goed, Nijna. En gelukkig kun je ook hulp krijgen zonder diagnose. Dat lijkt de laatste jaren makkelijker te worden. En ik denk dat dat ook een goede ontwikkeling is.
.En ik ben erg blij dat we nu iets gaan doen!
Mijn jongste is gisteren onderweg naar school gevallen met een hele nare, erg bloedende hoofdwond tot gevolg. Hij is gewoon weer op de fiets gestapt om door te fietsen naar school. Diverse automobilisten zijn wel gestopt om hulp te bieden, maar hij heeft geen enkele hulp willen aanvaarden en heeft ook ons niet gebeld. Het was nog een half uur fietsen naar school en pas op school heeft hij bij de eerste de beste docent die hij zag om hulp gevraagd.
Het valt uiteindelijk allemaal nog wel mee; hij moest alleen gehecht worden, maar het heeft ons wel duidelijk gemaakt dat we nog moeten werken aan hulp vragen en accepteren als het nodig is.
Inderdaad wel handig als hij jullie belt als er zoiets gebeurt. Gelukkig dat het meevalt uiteindelijk.Fijn dat het uiteindelijk meevalt, hij heeft wel min of meer gehandeld... hij is doorgefietst naar school. Niet in paniek langs de kant van de weg gaan zitten... al was het misschien handiger geweest als hij inderdaad hulp had kunnen vragen/aannemen.quote:
Ben je inmiddels al iets verder met je hulpvraag voor je jongste, Nijna?
Mijn jongste is gisteren onderweg naar school gevallen met een hele nare, erg bloedende hoofdwond tot gevolg. Hij is gewoon weer op de fiets gestapt om door te fietsen naar school. Diverse automobilisten zijn wel gestopt om hulp te bieden, maar hij heeft geen enkele hulp willen aanvaarden en heeft ook ons niet gebeld. Het was nog een half uur fietsen naar school en pas op school heeft hij bij de eerste de beste docent die hij zag om hulp gevraagd.
Het valt uiteindelijk allemaal nog wel mee; hij moest alleen gehecht worden, maar het heeft ons wel duidelijk gemaakt dat we nog moeten werken aan hulp vragen en accepteren als het nodig is.
En op school is het wel gelukt om hulp te vragen...
Jongste heeft intussen individueel een soort sociale vaardigheidstraining en als het goed is gaan ze ook kijken of ze iets kunnen met het "alles spannend vinden".
We hebben het verslag uiteindelijk ook op papier, duidelijk
.Je hebt ook wel gelijk, Nijna. Een aantal jaar geleden zou hij waarschijnlijk in blinde paniek zomaar zijn weggefietst en niet eens naar school zijn gegaan. Plus dat hij zich heeft laten hechten zonder compleet in paniek te zijn geraakt. Dat is ook al een enorm winstpunt.quote:
[..]
Fijn dat het uiteindelijk meevalt, hij heeft wel min of meer gehandeld... hij is doorgefietst naar school. Niet in paniek langs de kant van de weg gaan zitten... al was het misschien handiger geweest als hij inderdaad hulp had kunnen vragen/aannemen.
En op school is het wel gelukt om hulp te vragen...
Jongste heeft intussen individueel een soort sociale vaardigheidstraining en als het goed is gaan ze ook kijken of ze iets kunnen met het "alles spannend vinden".
We hebben het verslag uiteindelijk ook op papier, duidelijk
Fijn dat je met de jongste nu ook aan de slag kon gaan
Wij hebben nu de beschikking van de gemeente (...) voor een jaar. Het mag niet worden ingezet voor studievaardigheden, want dat moet de school doen (nogmaals ....). Wij hebben heel duidelijk aangegeven dat de problemen met organisatie, structuur, overzicht etc veel verder strekken dan alleen school, maar goed. Voorts zou zo iemand ook kunnen coachen in sociale situaties vooral wat betreft grenzen aangeven en authentiek durven blijven. Maar ik heb er niet zo'n beeld bij.
Van de week hebben we een gesprek gehad met de keinschalige middelbare school die we op het oog hebben. We hebben een 'ja' gekregen. Pfieuw! wat een opluchting! Geen lotingssysteem en in eerste instantie beginnen zonder arrangement (is hun visie). Dat vind ik heel spannend. Cognitief zal het wel lukken, het is ruim onder zijn niveau. Op sociaal vlak zie ik wel beren op de weg... Pluspunt waar zoon erg blij mee is: 5 minuten hier vandaan, dus het alleen fietsen er naartoe zal wel gaan lukken!
Geen ervaring mee, Moonah. Ik heb wel eens gehoord dat zo'n begeleider dan ook kan helpen met het zelfstandig leren reizen met het ov en zo. Of zelfstandig boodschappen doen.quote:
Heeft iemand van jullie ervaring met begeleiding/coaching door een ambulant begeleider?
Wij hebben nu de beschikking van de gemeente (...) voor een jaar. Het mag niet worden ingezet voor studievaardigheden, want dat moet de school doen (nogmaals ....). Wij hebben heel duidelijk aangegeven dat de problemen met organisatie, structuur, overzicht etc veel verder strekken dan alleen school, maar goed. Voorts zou zo iemand ook kunnen coachen in sociale situaties vooral wat betreft grenzen aangeven en authentiek durven blijven. Maar ik heb er niet zo'n beeld bij.
Van de week hebben we een gesprek gehad met de keinschalige middelbare school die we op het oog hebben. We hebben een 'ja' gekregen. Pfieuw! wat een opluchting! Geen lotingssysteem en in eerste instantie beginnen zonder arrangement (is hun visie). Dat vind ik heel spannend. Cognitief zal het wel lukken, het is ruim onder zijn niveau. Op sociaal vlak zie ik wel beren op de weg... Pluspunt waar zoon erg blij mee is: 5 minuten hier vandaan, dus het alleen fietsen er naartoe zal wel gaan lukken!
Praktische vaardigheden dus, maar ik heb er ook niet zo'n beeld bij.
Maar wat zal het een opluchting zijn dat je een school hebt gevonden. En ook zo dichtbij. Echt heel fijn!
Wat fijn van de school!quote:
Heeft iemand van jullie ervaring met begeleiding/coaching door een ambulant begeleider?
Wij hebben nu de beschikking van de gemeente (...) voor een jaar. Het mag niet worden ingezet voor studievaardigheden, want dat moet de school doen (nogmaals ....). Wij hebben heel duidelijk aangegeven dat de problemen met organisatie, structuur, overzicht etc veel verder strekken dan alleen school, maar goed. Voorts zou zo iemand ook kunnen coachen in sociale situaties vooral wat betreft grenzen aangeven en authentiek durven blijven. Maar ik heb er niet zo'n beeld bij.
Van de week hebben we een gesprek gehad met de keinschalige middelbare school die we op het oog hebben. We hebben een 'ja' gekregen. Pfieuw! wat een opluchting! Geen lotingssysteem en in eerste instantie beginnen zonder arrangement (is hun visie). Dat vind ik heel spannend. Cognitief zal het wel lukken, het is ruim onder zijn niveau. Op sociaal vlak zie ik wel beren op de weg... Pluspunt waar zoon erg blij mee is: 5 minuten hier vandaan, dus het alleen fietsen er naartoe zal wel gaan lukken!
Wij hebben begeleiding voor de oudste.
Om de zelfstandigheid te vergroten en ook hier is het plannen, organiseren wel een aandachtspunt.
Ik denk dat je het niet in kan zetten als "huiswerkbegeleiding" inhoudelijk gezien, maar helpen bij plannen en organiseren kan volgens mij wel.
Hebben jullie al een organisatie op het oog of krijgen jullie vanuit de gemeente iets toegewezen?
Wij hadden eerst een begeleidster waar het niet echt mee klikte, nu hebben we een ander en het lukt haar wel om contact te maken. Ik moet zeggen dat onze oudste ook wel een beetje de kont tegen de krib gooit, die wil het liefst schermpje staren zeg maar
.Maar wat doet de begeleidster dan concreet met je oudste, Nijna?quote:
[..]
Wat fijn van de school!
Wij hebben begeleiding voor de oudste.
Om de zelfstandigheid te vergroten en ook hier is het plannen, organiseren wel een aandachtspunt.
Ik denk dat je het niet in kan zetten als "huiswerkbegeleiding" inhoudelijk gezien, maar helpen bij plannen en organiseren kan volgens mij wel.
Hebben jullie al een organisatie op het oog of krijgen jullie vanuit de gemeente iets toegewezen?
Wij hadden eerst een begeleidster waar het niet echt mee klikte, nu hebben we een ander en het lukt haar wel om contact te maken. Ik moet zeggen dat onze oudste ook wel een beetje de kont tegen de krib gooit, die wil het liefst schermpje staren zeg maar
Op het moment zit ze er niet al teveel bovenop. Eind van het jaar, rommelig op school.quote:
[..]
Maar wat doet de begeleidster dan concreet met je oudste, Nijna?
Ze probeert vooral aan te sluiten bij de interesses van de oudste en op die manier wat samen te doen.
En als de oudste er klaar mee is dan bespreken wij nog wel eens dingen waar we tegenaan lopen met de oudste.
Na de kerstvakantie is het wel de bedoeling om haar weer wat meer achter het scherm weg te halen, maar voor nu is het even ok zo.
We hopen dat ze toch gaat leren om zelf een boodschapje te kunnen doen bijvoorbeeld.
Of om te leren hoe je iets kan vragen...
Hoe herkenbaar, dat scherm... Hier is het écht om te ontprikkelen. En ja, die klik lijkt me essentieel.quote:
Wij hadden eerst een begeleidster waar het niet echt mee klikte, nu hebben we een ander en het lukt haar wel om contact te maken. Ik moet zeggen dat onze oudste ook wel een beetje de kont tegen de krib gooit, die wil het liefst schermpje staren zeg maar
Tnx voor het vertellen.
Dat met dat scherm weet ik ook nog steeds niet goed hoe er mee om te gaan. Tijdens zijn opname was alles met scherm taboe. En dat werd ons ook voor thuis meegegeven. Beloningen mochten ook nooit in de vorm van tv-kijken of achter de pc zitten zijn. Daar hebben wij ons ook behoorlijk lang trouw aan gehouden. Maar uiteindelijk is het niet houdbaar. Dus nu zit hij na school wel achter de pc om you-tube filmpjes of netflix te kijken.quote:
[..]
Hoe herkenbaar, dat scherm... Hier is het écht om te ontprikkelen. En ja, die klik lijkt me essentieel.
Tnx voor het vertellen.
Met zijn telefoon doet hij niks; behalve ons bellen om te zeggen dat hij later thuis komt.
En ik heb nu voor mezelf besloten dat het wel goed is zo. Hij is elke dag sowieso van 06.45 tot 16.30 weg en hij maakt braaf zijn huiswerk en gaat op de afgesproken tijd naar bed. Dat hij de overgebleven tijd dan achter zijn pc zit, ga ik niet moeilijk over doen.
Ik dacht dat het achterliggende idee was dat kinderen met autisme verslavingsgevoelig zijn en dan vooral met gamen. Iets van vluchten uit de werkelijke wereld naar een alternatieve wereld die makkelijker te begrijpen is.quote:
Hieronder staat het beter uitgelegd
quote:Jongeren met autisme hebben vaker problemen met gamen (vooral verslavingsproblemen) dan 'gewone' jongeren. Hieronder zal ik uitleggen waardoor dat komt.
Een game-wereld voelt vaak prettiger en veiliger dan de echte wereld. Dat komt doordat een game een gestructureerde omgeving is, met duidelijke afspraken, en een zekere mate van voorspelbaarheid. Voor jongeren met autisme geldt dat nog sterker dan voor 'gewone' jongeren. Ze hebben doorgaans moeite met het herkennen en begrijpen van gedachten, overtuigingen, meningen en gevoelens van anderen. Daardoor kan het gedrag van anderen (in de echte wereld) onvoorspelbaar en onverklaarbaar voor hen zijn. In een game hebben ze daar minder last van.
Jongeren met autisme hebben vaak een verstoord tijdsbesef, waardoor ze langer gamen.
Jongeren met autisme zijn minder goed in het herkennen van stress en spanningen. Daardoor leren ze ook minder goed om ermee om te gaan. Terwijl ze er wel zijn. Door te gamen kunnen ze onderdrukt of verdoofd worden.
Problematisch gamen komt vaker voor bij spelers met depressieve gevoelens, gevoelens van eenzaamheid, sociale angst, of een negatief zelfbeeld (of een combinatie daarvan). En juist jongeren met autisme hebben daar vaker last van dan 'gewone' jongeren.
Vanzelfsprekend is het bovenstaande maar een heel korte samenvatting van de problematiek. Voor meer informatie zie het boek: Gamen en autisme.
Wij merkten wel dat het sporten een deel van die functie voor hem heeft overgenomen. Eerst natuurlijk de trampoline, waar hij uren achter elkaar op doorbracht, en nu het 3 uur fietsen per dag. In het weekend vervangt hij het fietsen naar school met mountainbiken.quote:Op zondag 16 december 2018 08:28 schreef Vanyel het volgende:
Hmm. Enerzijds begrijpelijk, anderzijds ook wel cru om een kind zijn mogelijkheden te ontnemen om even te vluchten uit de realiteit.
Maar ja, ik weet niet hoe het gegaan zou zijn zonder die opname en die strenge regel met betrekking tot schermen, natuurlijk.
Jaaaah, die trampoline was natuurlijk geniaal!quote:
[..]
Wij merkten wel dat het sporten een deel van die functie voor hem heeft overgenomen. Eerst natuurlijk de trampoline, waar hij uren achter elkaar op doorbracht, en nu het 3 uur fietsen per dag. In het weekend vervangt hij het fietsen naar school met mountainbiken.
Maar ja, ik weet niet hoe het gegaan zou zijn zonder die opname en die strenge regel met betrekking tot schermen, natuurlijk.
Wat zou ik graag hier thuis zoiets hebben voor onze zoon. Hij vindt het in een speeltuin (nog steeds!) heel fijn om te draaien, zo hard en zo veel mogelijk. Dat doet hem zó goed!
Maar ja, bovenwoning in stadscentrum, dat hebben we hier dus niet voorhanden, helaas.Wat betreft gameverslaving: ik ben daar wel erg alert op. Zoon kijkt vooralsnog vooral veel youtubefilmpjes (Enzo Knol en dat soort gasten...). Hij heeft dat na schooltijd echt even nodig om zijn hoofd leeg te maken. Gamen doet hij ook wel hoor, maar we letten erop dat het binnen de perken blijft.
En als je echt een trampoline wil, zijn die er ook in eenpersoons voor in huis.
Zo'n kleintje hebben we idd gehad. Is leuk hoor, maar haalt het niet bij het effect van zo'n grote. En ik zal je zeggen, ik heb serieus overwogen om een grote trampoline in onze slaapkamer (8x4m) te plaatsen. Manlief ging er niet mee akkoord...quote:
Gewoon een goeie draaistoel kan al behoorlijk hard draaien toch?
En als je echt een trampoline wil, zijn die er ook in eenpersoons voor in huis.
Enne bureau-/draaistoel check!
Ze wordt boos, inclusief een soort blazen als een kat.
Ik heb er erg veel moeite mee. En nu hebben we andere afspraken gemaakt met de begeleidster, maar daar kan ik ook mn draai nog niet mee vinden.
Ik vind het heel dubbel, ik snap het ontprikkelen. En ik vind het aan de ene kant heel goed dat ze creatieve dingen doet (animaties maken bijvoorbeeld), maar ik weet niet, het lijkt wel of ze zich amper nog kan vermaken zonder scherm. Dan moet er eerst minstens een kwartier gemokt worden...
Moeilijk.
En spelletjes doen? Is dat nog een alternatief? Ik krijg mijn jongste altijd wel van zijn pc af als ik voorstel om te kwartetten of kaarten of een gezelschapsspel te doen. Dat vindt hij altijd wel leuker dan achter de pc.quote:
Ik vind het wel een ding hoor, die scherm tijd... de eeuwige strijd om het stoppen. Of we het nu aankondigen of niet. Of ze een half uur mag of 3 uur, het is en blijft gezeur.
Ze wordt boos, inclusief een soort blazen als een kat.
Ik heb er erg veel moeite mee. En nu hebben we andere afspraken gemaakt met de begeleidster, maar daar kan ik ook mn draai nog niet mee vinden.
Ik vind het heel dubbel, ik snap het ontprikkelen. En ik vind het aan de ene kant heel goed dat ze creatieve dingen doet (animaties maken bijvoorbeeld), maar ik weet niet, het lijkt wel of ze zich amper nog kan vermaken zonder scherm. Dan moet er eerst minstens een kwartier gemokt worden...
Moeilijk.
Het enige probleem is dat ik daar zelf niet altijd zin in heb.
Ze heeft een enorme hekel aan spelletjes doen...quote:
[..]
En spelletjes doen? Is dat nog een alternatief? Ik krijg mijn jongste altijd wel van zijn pc af als ik voorstel om te kwartetten of kaarten of een gezelschapsspel te doen. Dat vindt hij altijd wel leuker dan achter de pc.
Het enige probleem is dat ik daar zelf niet altijd zin in heb.
we proberen wel met enige regelmaat toch een spelletje met zn allen te doen. Maar dat gaat niet van harte En hoewel hij 15 jaar is en deze tandarts officieel voor kinderen t/m 12 jaar is mag hij daar voorlopig blijven
Soms is het zo fijn als er naar het belang van het kind gekeken wordt in plaats van naar de regels.
Welke tandarts is dat met welke specialisatie precies? Om andere reden verwachten wij nogal problemen bij ons volgende tandartsbezoek en ze heeft volgens mij een rottende kaaskies...quote:
Mijn zoon was gisteren weer bij de tandarts. Dat gaat tegenwoordig zo soepel.
En hoewel hij 15 jaar is en deze tandarts officieel voor kinderen t/m 12 jaar is mag hij daar voorlopig blijven
Soms is het zo fijn als er naar het belang van het kind gekeken wordt in plaats van naar de regels.
En hoe tof dat ie mag blijven
Nieuwe Helden in Utrechtquote:
[..]
Welke tandarts is dat met welke specialisatie precies? Om andere reden verwachten wij nogal problemen bij ons volgende tandartsbezoek en ze heeft volgens mij een rottende kaaskies...
En hoe tof dat ie mag blijven
Je moet wel een verwijzing hebben. Wat ze bij mijn zoon gedaan hebben is in het begin heel veel afspraken maken. We moesten toen elke twee weken komen en elke keer werd er voorafgaand een doel gesteld. De eerste keer was dat bijvoorbeeld in de stoel gaan zitten, de tweede keer dat ze ook in zijn mond mochten kijken, de 3e keer een rontgenfoto enz.
Hele duidelijke doelen met hele duidelijke afspraken waar hij zich dan ook aan moest houden. Hij mocht pas weer weg nadat er gebeurd was wat was afgesproken. Zo heb ik ongeveer twee uur met hem bij de tandarts gezeten voor de rontgenfoto. Zo lang duurde het voordat hij eindelijk toegaf. Maar ze lieten hem eerder gewoon niet gaan, want dat was de afspraak waar hij zich ook aan had te houden.
We zijn doorverwezen toen hij 11 jaar was en hij een rotte kies had en tot 2x toe bij de reguliere tandarts was weggerend tijdens zijn behandeling. De 2e keer nadat hij al verdoofd was en het enige dat er nog moest gebeuren het trekken van de kies zelf was.
Bij deze tandarts hebben ze die kies in eerste instantie ook niet getrokken. Dat weigerde hij en ze deden alleen maar wat ze vooraf hadden afgesproken met hem. De tandarts zei toen dat hij het recht had om behandeling te weigeren tot het moment dat zij zou oordelen dat het een gevaar zou zijn voor zijn gezondheid en dat hij vanaf dat moment niks meer te zeggen had. Dat hij koos voor het hebben van pijn was zijn eigen probleem.
Dat was precies wat mijn zoon nodig had. Hij wil heel graag zelf zeggenschap en daar heeft hij ook volop gebruik van gemaakt, maar toen het moment kwam dat de tandarts zei dat hij nu even niks meer te zeggen had, heeft hij dat ook geaccepteerd en is de kies alsnog getrokken.
En nu gaat hij nog maar 1x per half jaar en accepteert hij gewoon elke behandeling. Hij vertrouwt hen volledig.
Ik herinner me het traject nog, ik vond het zo'n mooi succesverhaal. Fijn dat het nog steeds z'n vruchten afwerpt.
Nou, zij bedachten het doel, maar hij had wel inspraak. Dus als het te ver ging voor hem, dan pasten ze het doel aan naar iets waar hij wel achter kon staan, maar wel met de voorwaarde dat elk doel wel een stapje verder moest gaan dan de vorige keer. Ze waren ook wel streng in het begin en ze eisten ook wel dat wij als ouder volledig meewerkten in het hele traject.quote:
livelink, mijn vraag is pure nieuwsgierigheid. Ik stel 'm toch maar: je schrijft dat er per afspraak een doel was. Bedachten ze het doel samen met je zoon? Oftewel had hij inspraak in de afspraak waaraan hij zich zou houden?
Ik herinner me het traject nog, ik vond het zo'n mooi succesverhaal. Fijn dat het nog steeds z'n vruchten afwerpt.
Wat ontzettend fijn!quote:
tandarts officieel voor kinderen t/m 12 jaar is mag hij daar voorlopig blijven
Soms is het zo fijn als er naar het belang van het kind gekeken wordt in plaats van naar de regels.
En mooi dat ze zo meedenken en heel duidelijk zijn! Super.
Jazekerquote:
Heeft iemand van jullie ervaring met begeleiding/coaching door een ambulant begeleider?
Wij hebben nu de beschikking van de gemeente (...) voor een jaar. Het mag niet worden ingezet voor studievaardigheden, want dat moet de school doen (nogmaals ....). Wij hebben heel duidelijk aangegeven dat de problemen met organisatie, structuur, overzicht etc veel verder strekken dan alleen school, maar goed. Voorts zou zo iemand ook kunnen coachen in sociale situaties vooral wat betreft grenzen aangeven en authentiek durven blijven. Maar ik heb er niet zo'n beeld bij.
Van de week hebben we een gesprek gehad met de keinschalige middelbare school die we op het oog hebben. We hebben een 'ja' gekregen. Pfieuw! wat een opluchting! Geen lotingssysteem en in eerste instantie beginnen zonder arrangement (is hun visie). Dat vind ik heel spannend. Cognitief zal het wel lukken, het is ruim onder zijn niveau. Op sociaal vlak zie ik wel beren op de weg... Pluspunt waar zoon erg blij mee is: 5 minuten hier vandaan, dus het alleen fietsen er naartoe zal wel gaan lukken!
Zowel voor mij als voor de jongens. Mail me anders even, je weet me wel te vinden Het klinkt heel erg leuk, maar online zijn (gamend of niet) wil helemaal niet zeggen dat het makkelijker te begrijpen is. Duidelijk iemand die niet weet hoe het werktquote:
[..]
Ik dacht dat het achterliggende idee was dat kinderen met autisme verslavingsgevoelig zijn en dan vooral met gamen. Iets van vluchten uit de werkelijke wereld naar een alternatieve wereld die makkelijker te begrijpen is.
Hieronder staat het beter uitgelegd
[..]
Online zijn werkt zowel rustgevend als meltdownverhogend. Ligt er maar net aan wat je doet (en ja, dat geldt ook als je enkel naar het gamen kijkt, zolang je niet in singleplayermodus speelt.
Hier bij de jognens merk ik heel veel rust als ze wel gewoon weg mogen kruipen en vaak kiezen ze er dan voor om juist contact te hebben met vrienden (klasgenoten/vrienden) via de voicechat of zelfs videochat (daar ben ik wat minder blij mee, maar contact! Met echte mensen! Overleggen over wat het volgende is wat ze gaan doen. Veel socialer dan als ik ze met dit weer naar buiten gooi terwijl de rest wel achter de computer zit hoor.
En verslavingsgevoelig? tja, daar zit wellicht een kern van waarheid in, maar ook dat is heel erg generaliserend natuurlijk.
Elke week op dezelfde dag. 't Is alleen de jongste.quote:
Groep 8 en 6 alweer joh Troel, wow. Fijn dat het goed gaat! En wanneer gaat hij / gaan ze dan naar die zorgboerderij?
Ik mail je, tnx.quote:
[..]
Jazeker
Sowieso heb ik met haar vanwege het maken van het boekverslag en de voorbereiding van het mondeling wel veel over het boek gesproken. Is wel een aanrader om Zondagskind ook te laten lezen door de andere kinderen (zodra ze er oud genoeg voor zijn). Ik vond het een goede aanleiding voor een gesprek met mijn dochter hierover en haar antwoord toch ook weer een eyeopener. Mijn zoon zat er zelf ook bij en reageerde dat hij vond dat hij wel altijd normaal deed en ook niet anders kon, dus al met al wel boeiend en dat allemaal naar aanleiding van het boek.
Mooi Livelink, om het boek met K te lezen/bespreken. En ik kan me best voorstellen van een zus dat ze vindt dat hij maar normaal moet doen. Ik vind het als moeder soms al best lastig om er altijd maar rekening mee te moeten houden dat het bij mijn zoon anders gaat in zijn hoofd...quote:
Ik heb mijn dochter ook het boek Zondagskind laten lezen. Ze heeft het op haar lijst gezet en had gisteren haar mondeling. De lerares vroeg haar over het boek en ze vertelde over haar broertje en dat ze toch dingen had gelezen die ze herkende. Toen vroeg haar lerares of ze door het boek nu ook een beetje beter begrip had gekregen voor haar broertje. Haar eerlijke antwoord: "Nee, want ondanks dat ik al heel lang weet dat hij autisme heeft, denk ik nog steeds elke dag wel eens dat hij nu maar eens gewoon normaal moet gaan doen!"
Ook heel begrijpelijk. En herkenbaar. Immers, voor J (en mijn zoon, en alle anderen met ASS) ís het ook normaal zoals zij reageren en doen. Met T had ik het er laatst over dat 'de normaal' wordt bepaald door de meerderheid, en dat de meerderheid redeneert vanuit een niet-ASS hoofd. T vond het niet eerlijk. "Maar ja, het leven is ook niet eerlijk hč mam."quote:Mijn zoon zat er zelf ook bij en reageerde dat hij vond dat hij wel altijd normaal deed en ook niet anders kon, dus al met al wel boeiend en dat allemaal naar aanleiding van het boek.
Dat heb ik hem heel vroeger geleerd, een beetje als dooddoener, als hij zei dat er iets niet eerlijk was, of dat hij eerder naar bed moest, of whatever.
Mijn aspikind heeft inmiddels door dat zijn normaal niet de normaal is van de rest van de wereld. Hij vindt dat ook prima en voelt zich niet afgewezen. Gelukkig. Hij vindt mensen die niet zien dat hij anders is eigenlijk meer te beklagen (want dom) dan ergerlijk. Gelukkig maar.quote:
Ook heel begrijpelijk. En herkenbaar. Immers, voor J (en mijn zoon, en alle anderen met ASS) ís het ook normaal zoals zij reageren en doen.
Wat ben ik hier dan stiekem blij (of nouja, blij?) dat ze hier allebei dan maar eens normaal moeten gaan doenquote:
Ik heb mijn dochter ook het boek Zondagskind laten lezen. Ze heeft het op haar lijst gezet en had gisteren haar mondeling. De lerares vroeg haar over het boek en ze vertelde over haar broertje en dat ze toch dingen had gelezen die ze herkende. Toen vroeg haar lerares of ze door het boek nu ook een beetje beter begrip had gekregen voor haar broertje. Haar eerlijke antwoord: "Nee, want ondanks dat ik al heel lang weet dat hij autisme heeft, denk ik nog steeds elke dag wel eens dat hij nu maar eens gewoon normaal moet gaan doen!"
Sowieso heb ik met haar vanwege het maken van het boekverslag en de voorbereiding van het mondeling wel veel over het boek gesproken. Is wel een aanrader om Zondagskind ook te laten lezen door de andere kinderen (zodra ze er oud genoeg voor zijn). Ik vond het een goede aanleiding voor een gesprek met mijn dochter hierover en haar antwoord toch ook weer een eyeopener. Mijn zoon zat er zelf ook bij en reageerde dat hij vond dat hij wel altijd normaal deed en ook niet anders kon, dus al met al wel boeiend en dat allemaal naar aanleiding van het boek.
UHm, alle drie maar eens normaal moeten gaan doen.Zij willen dat wij een ambulante begeleider kiezen van een bureau dat gecontracteerd is met hen. Echter, al die (enorm grootschalige) bureau's (met een groot verloop in personeel) hebben geen plek op korte termijn.
Wij hebben nu een dame gevonden die als zzp 'er is gaan werken. Heel erg gedreven en gepassioneerd, gespecialiseerd in werken met pubers met ASS. Ze is al komen kennis maken, fijne klik met zowel T als met ons. Ze heeft een manier van werken die aansluit bij wat wij denken dat nodig en prettig is, plus ze heeft nu plek. Ideaal, zou je denken.
Maar het moet dus betaald worden uit een PGB. En dat vindt de gemeente niet fijn, ze zijn bang voor fraude (niet specifiek door ons, maar door van die vage burootjes uit het verleden). En daarom hebben wij al maanden enorme vertraging in het starten van begeleiding voor T. Ik vind het echt godsgeklaagd hoe kwetsbare kinderen de dupe zijn van deze bureaucratie.
/frustratie
Duim maar voor ons morgen dat we eindelijk het fiat krijgen van de gemeente....
'quote:
Morgen hebben wij het tigste gesprek met de gemeente.
Zij willen dat wij een ambulante begeleider kiezen van een bureau dat gecontracteerd is met hen. Echter, al die (enorm grootschalige) bureau's (met een groot verloop in personeel) hebben geen plek op korte termijn.
Wij hebben nu een dame gevonden die als zzp 'er is gaan werken. Heel erg gedreven en gepassioneerd, gespecialiseerd in werken met pubers met ASS. Ze is al komen kennis maken, fijne klik met zowel T als met ons. Ze heeft een manier van werken die aansluit bij wat wij denken dat nodig en prettig is, plus ze heeft nu plek. Ideaal, zou je denken.
Maar het moet dus betaald worden uit een PGB. En dat vindt de gemeente niet fijn, ze zijn bang voor fraude (niet specifiek door ons, maar door van die vage burootjes uit het verleden). En daarom hebben wij al maanden enorme vertraging in het starten van begeleiding voor T. Ik vind het echt godsgeklaagd hoe kwetsbare kinderen de dupe zijn van deze bureaucratie.
/frustratie
Duim maar voor ons morgen dat we eindelijk het fiat krijgen van de gemeente....
Ik duim enorm Moonah en heb er ook vertrouwen in. Als T. niet de juiste begeleiding krijgt is er ook een kans dat de gemeente slechter af en duurder uit zal zijn. Dat zullen ze zelf toch ook wel inzien?
Succes en sterkte in ieder geval. Het klinkt als een hele fijne oplossing.
Tnx.quote:
[..]
'
Ik duim enorm Moonah en heb er ook vertrouwen in.
Wat je zegt klinkt logisch. Ik ben na alle gedoe alleen het vertrouwen een beetje kwijt. Dus fijn dat jij het wel hebt.
Met Kim gaat het niet goed op school, veel pesterijen en ruzies. Ze heeft al een paar keer binnen gezeten in de pauze als straf voor (terug) schelden. In een straflokaal. Gesprekken met de onderdirecteur gehad en de mentrix. En nu heeft ze vrijdag ook nog eens gespijbeld met een vriendinnetje. Hadden ze afgesproken omdat dat meisje straf had en er in de pauzes niet was. Gingen ze tijdens de les al snel naar de wc om vervolgens dat hele lesuur niet meer terug te komen. Gevolg een waarschuwing en na de vakantie een tijd tijdens de pauze weer binnen blijven.
Maandagochtend 8.00 na de vakantie heb ik een gesprek met de mentrix en coordinator onderbouw.
We hebben al vaker met Kim over het pesten gehad, ze wordt vooral uitgescholden en meestal met kanker. Dat ze het beste kan negeren en zeker niet terug schelden. En direct bij de docent melden. En ook niet via een spelletje op de gsm of chromebook op school in de chat gaan schelden of terug schelden. Dat ging eventjes goed. Maar Kim heeft op een gegeven moment toch terug gescholden via een chat. En dat is gemeld en toen kreeg ze straf.
Verder is het echt een puber met grote mond, niet willen luisteren, liegen etc.
Natuurlijk heeft ze echt wel de goede momenten en is ze nog steeds verder wel lief en zorgzaam.
Maar we maken ons wel zorgen, niks lijkt door te dringen.
We hebben nu 1x een gesprek met een psycholoog gehad hoe we hier het beste mee om kunnen gaan. Daar gaan we binnenkort weer heen, kunnen we dit ook noemen.
School heeft over het spijbelen niks gemeld aan ons, vind ik vreemd. Of is dat op voortgezet onderwijs normaal? Het is een praktijkschool, pro Assen. Speciaal onderwijs dus.
Kim heeft het zelf aan vader opgebiecht toen ze daar in het weekend was. En stiefmoeder heeft het aan mij verteld.
Wij hebben het zo gebracht dat Kim nu denkt dat school het aan ons heeft verteld en daar schrok ze erg van.
[ Bericht 11% gewijzigd door _Ingrid_ op 18-02-2019 20:27:55 ]
Lastige situatie, Ingrid. Ik kan me je zorgen goed voorstellen. Hopelijk kunnen jullie toch samen met de school en de psycholoog tot een manier komen om hier goed mee om te gaan.quote:
Ik ga duimen Moonah!
Met Kim gaat het niet goed op school, veel pesterijen en ruzies. Ze heeft al een paar keer binnen gezeten in de pauze als straf voor (terug) schelden. In een straflokaal. Gesprekken met de onderdirecteur gehad en de mentrix. En nu heeft ze vrijdag ook nog eens gespijbeld met een vriendinnetje. Hadden ze afgesproken omdat dat meisje straf had en er in de pauzes niet was. Gingen ze tijdens de les al snel naar de wc om vervolgens dat hele lesuur niet meer terug te komen. Gevolg een waarschuwing en na de vakantie een tijd tijdens de pauze weer binnen blijven.
Maandagochtend 8.00 na de vakantie heb ik een gesprek met de mentrix en coordinator onderbouw.
We hebben al vaker met Kim over het pesten gehad, ze wordt vooral uitgescholden en meestal met kanker. Dat ze het beste kan negeren en zeker niet terug schelden. En direct bij de docent melden. En ook niet via een spelletje op de gsm of chromebook op school in de chat gaan schelden of terug schelden. Dat ging eventjes goed. Maar Kim heeft op een gegeven moment toch terug gescholden via een chat. En dat is gemeld en toen kreeg ze straf.
Verder is het echt een puber met grote mond, niet willen luisteren, liegen etc.
Natuurlijk heeft ze echt wel de goede momenten en is ze nog steeds verder wel lief en zorgzaam.
Maar we maken ons wel zorgen, niks lijkt door te dringen.
We hebben nu 1x een gesprek met een psycholoog gehad hoe we hier het beste mee om kunnen gaan. Daar gaan we binnenkort weer heen, kunnen we dit ook noemen.
Ik ben af en toe wel blij dat de puberteit bij jongens wat later komt, want echt pubergedrag zou ik er ook niet graag bijhebben.
Maar wat naar, dat gepest en geruzie... Sterkte ermee hoor.
Ja, maar ook daar was Kim door ons al voor gewaarschuwd.quote:
Oh Ingrid, dat klinkt wel als een rotstreek, dat Kim wordt uitgescholden en als ze dan uiteindelijk terugscheldt, dat ze dan verraden wordt.
Maar wat naar, dat gepest en geruzie... Sterkte ermee hoor.
Tnx!
Ja he, ik ga dat tijdens het gesprek ook melden. Ook dat ze bv de medicatie 4 dagen! niet gehad heeft op school. Is ook al eerder over gesproken. Dat Kim daar zelf niet 100% voor verantwoordelijk is, ze moet het maandagochtend namelijk inleveren bij de mentrix en die bewaart het in een lade op haar bureau waar Kim zelf niet bij kan. En als Kim er om vraagt en het op dat moment niet kan wordt het blijkbaar vergeten.quote:
Dat school het spijbelen niet gemeld heeft is wel raar, Ingrid. Mijn ervaring is dat tegenwoordig alles gemeld wordt of terug te vinden is op de ouderpagina van de site. Wat mij betreft zelfs echt te veel; voor mijn dochter van 17 kijk ik zelfs niet eens meer, maar voor brugklassers is dat wel echt iets wat je als ouder zou moeten weten, denk ik.
En ik heb de inlogcode van de site van school waar oa portfolio staat ook nog steeds niet bedenk ik me net. Dat noteer ik ook meteen.
Dat van die medicatie vind ik wel ernstig, Ingrid.quote:
[..]
Ja he, ik ga dat tijdens het gesprek ook melden. Ook dat ze bv de medicatie 4 dagen! niet gehad heeft op school. Is ook al eerder over gesproken. Dat Kim daar zelf niet 100% voor verantwoordelijk is, ze moet het maandagochtend namelijk inleveren bij de mentrix en die bewaart het in een lade op haar bureau waar Kim zelf niet bij kan. En als Kim er om vraagt en het op dat moment niet kan wordt het blijkbaar vergeten.
En ik heb de inlogcode van de site van school waar oa portfolio staat ook nog steeds niet bedenk ik me net. Dat noteer ik ook meteen.
Dat hebben die van mij al vanaf dag 1 gedaan, in de basisschool tijd al. Zo waren ze eigenlijk meteen zelf verantwoordelijk en kon het ook bijna niet missen, want dat brood ging toch wel op elke dag.
Als ze het dan zou vergeten lijkt het me logisch, maar zoals ik je bericht lees moet ze er sowieso zelf om vragen, dan kan ze het net zo goed uit haar eigen tas pakken toch?
Daar zitten we wel aan te denken inderdaad.quote:
Ingrid, waarom moet ze de medicatie bij de juf inleveren als ze er vervolgens wel zelf om moet vragen bij haar? Kan ze het dan niet beter gewoon elke dag meenemen in haar broodtrommel?
Dat hebben die van mij al vanaf dag 1 gedaan, in de basisschool tijd al. Zo waren ze eigenlijk meteen zelf verantwoordelijk en kon het ook bijna niet missen, want dat brood ging toch wel op elke dag.
Als ze het dan zou vergeten lijkt het me logisch, maar zoals ik je bericht lees moet ze er sowieso zelf om vragen, dan kan ze het net zo goed uit haar eigen tas pakken toch?
O's juf vond het ook maar gek dat hij het in zijn broodtrommel had en sputterde 'maar wat nou als hij het vergeet'. Waarop ik zei 'hij vergeet niet niet, daar ben ik van overtuigd, maar laten we het eerst maar eens gewoon proberen, we kunnen het altijd nog wijzigen'. Ten slotte zie ik de pillen dan wel in de broodtrommel. En dat is dus echt nooit gebeurd.
Nou mooi toch?quote:
Soms willen scholen daar niet aan, maar ik vind eigenlijk dat ze dat niks aan gaat.
O's juf vond het ook maar gek dat hij het in zijn broodtrommel had en sputterde 'maar wat nou als hij het vergeet'. Waarop ik zei 'hij vergeet niet niet, daar ben ik van overtuigd, maar laten we het eerst maar eens gewoon proberen, we kunnen het altijd nog wijzigen'. Ten slotte zie ik de pillen dan wel in de broodtrommel. En dat is dus echt nooit gebeurd.
Ik ga het hier in t achterhoofd houden iig.
Dit soort dingen, zoals het omgaan met medicatie, kun je vaak schriftelijk vastleggen in een handelingsplan. Dan heb je iets waar je school op aan kan spreken.quote:
[..]
Nou mooi toch?
Ik ga het hier in t achterhoofd houden iig.
Nou, het duimen heeft geholpen hoor. Dank dus! Ik zag in deze te veel beren op de weg. Het gesprek vanmiddag ging er vooral over hoe je op een juiste manier omgaat met een PGB. Het is ook best een heel gedoe, maar de dame in kwestie achtte ons wel "PGB-vaardig" zoals ze dat noemde.
Maar het gaat dus toegekend worden (als we 385 formulieren hebben ingevuld...
). Pfieuw, vrijdag starten we met de ambulant begeleidster.
Durf ik nu wel te zeggen, nu jullie het rond hebben
quote:
Durf ik nu wel te zeggen, nu jullie het rond hebben
Maar ik vind dat oprecht kwalijk, dat het zó kan verschillen per gemeente. Sterker nog, per wijk (waar wij wonden tenminste....).
Hier gaat het met O nog steeds helemaal niet lekker, we zijn ook daar verder aan het kijken en de psychologe die hem in januari nog weer een keer getest heeft ziet hier en daar toch wel wat aanwijzingen voor ASS, maar toch ook weer niet zo eenduidig dat ze er meteen een diagnose van kon maken. Ook niet na overleg met collega's. Hij is dermate intelligent dat hij heel erg goed is in 'sociaal-emotioneel redeneren' maar of dat dan inderdaad een redenatie is of daadwerkelijk iets aanvoelen, dat is dus niet geheel duidelijk.
Wel schrok ze dusdanig van onze onmacht ondertussen en het gedonder op school en het feit dat er nog nooit echt daadwerkelijke hulp geweest is dat ze meteen met de psychiater ging overleggen en ook voor ons ambulante begeleiding aan gaat vragen. Zowel voor op school (daar is het heel hard nodig, we hadden laatst een schorsing te pakken
) maar zeker ook voor thuis, want alles is ons boven het hoofd gegroeid.We gaan er dus nu eerst voor alles weer een beetje op de rit te krijgen en dan gaan we daarna verder kijken of er nou wel of niet nog een extra stickertje op geplakt moet/kan worden.
Fijn! Gefeliciteerdquote:Op dinsdag 19 februari 2019 18:31 schreef Moonah het volgende:
Ik zou het als leerkracht juist aanmoedigen dat een kind zelf leert verantwoordelijk te zijn voor de medicatie.
Nou, het duimen heeft geholpen hoor. Dank dus! Ik zag in deze te veel beren op de weg. Het gesprek vanmiddag ging er vooral over hoe je op een juiste manier omgaat met een PGB. Het is ook best een heel gedoe, maar de dame in kwestie achtte ons wel "PGB-vaardig" zoals ze dat noemde.
Maar het gaat dus toegekend worden (als we 385 formulieren hebben ingevuld...
Pfieuw, vrijdag starten we met de ambulant begeleidster.
Hopelijk vinden jullie vlot een fijne ambulant begeleider BE. Ik denk dat je heel veel aan zo iemand kunt hebben. En idd, dat stickertje is an sich niet zo relevant. Hoewel je het dus soms nodig hebt om überhaupt voor begeleiding in aanmerking te komen.... (maar goed, jullie hebben al een ander stickertje, toch? Dus wellicht kan de begeleiding daaronder vallen).quote:
Wat fijn Moonah!
Hier gaat het met O nog steeds helemaal niet lekker, we zijn ook daar verder aan het kijken en de psychologe die hem in januari nog weer een keer getest heeft ziet hier en daar toch wel wat aanwijzingen voor ASS, maar toch ook weer niet zo eenduidig dat ze er meteen een diagnose van kon maken. Ook niet na overleg met collega's. Hij is dermate intelligent dat hij heel erg goed is in 'sociaal-emotioneel redeneren' maar of dat dan inderdaad een redenatie is of daadwerkelijk iets aanvoelen, dat is dus niet geheel duidelijk.
Wel schrok ze dusdanig van onze onmacht ondertussen en het gedonder op school en het feit dat er nog nooit echt daadwerkelijke hulp geweest is dat ze meteen met de psychiater ging overleggen en ook voor ons ambulante begeleiding aan gaat vragen. Zowel voor op school (daar is het heel hard nodig, we hadden laatst een schorsing te pakken
We gaan er dus nu eerst voor alles weer een beetje op de rit te krijgen en dan gaan we daarna verder kijken of er nou wel of niet nog een extra stickertje op geplakt moet/kan worden.
Anyway,
. En tnx Livelink!
Fijn dat er nu dan actie wordt ondernomen, BE. Die onmacht en het gevoel dat het je boven je hoofd groeit, kan ik me nog goed herinneren. En dan kan de juiste hulp en vooral de goede samenwerking met school echt wonderen doen.quote:
Wat fijn Moonah!
Hier gaat het met O nog steeds helemaal niet lekker, we zijn ook daar verder aan het kijken en de psychologe die hem in januari nog weer een keer getest heeft ziet hier en daar toch wel wat aanwijzingen voor ASS, maar toch ook weer niet zo eenduidig dat ze er meteen een diagnose van kon maken. Ook niet na overleg met collega's. Hij is dermate intelligent dat hij heel erg goed is in 'sociaal-emotioneel redeneren' maar of dat dan inderdaad een redenatie is of daadwerkelijk iets aanvoelen, dat is dus niet geheel duidelijk.
Wel schrok ze dusdanig van onze onmacht ondertussen en het gedonder op school en het feit dat er nog nooit echt daadwerkelijke hulp geweest is dat ze meteen met de psychiater ging overleggen en ook voor ons ambulante begeleiding aan gaat vragen. Zowel voor op school (daar is het heel hard nodig, we hadden laatst een schorsing te pakken
We gaan er dus nu eerst voor alles weer een beetje op de rit te krijgen en dan gaan we daarna verder kijken of er nou wel of niet nog een extra stickertje op geplakt moet/kan worden.
Ook voor jullie de tip (voor zover dat nog niet gebeurd is) om samen met school een goed handelingsplan op te stellen waar zowel jullie, O. en school wat mee kan.
Een handelingsplan kan een papieren tijger zijn, maar het kan ook een document zijn waar je daadwerkelijk op terug kunt vallen en waar je goede afspraken kunt vastleggen. Gewoon realistische korte- en langere- termijndoelen. Het moet geen utopisch document worden natuurlijk.
Jup, we sparen ze hier!quote:
[..]
Hopelijk vinden jullie vlot een fijne ambulant begeleider BE. Ik denk dat je heel veel aan zo iemand kunt hebben. En idd, dat stickertje is an sich niet zo relevant. Hoewel je het dus soms nodig hebt om überhaupt voor begeleiding in aanmerking te komen.... (maar goed, jullie hebben al een ander stickertje, toch? Dus wellicht kan de begeleiding daaronder vallen).
Anyway,
En tnx Livelink!
Hij heeft er nu twee, hoogbegaafd en adhd, de laatste is wel goed voor hulp geloof ik.School is een absolute puinhoop op het moment. Echt onvoorstelbaar wat daar gebeurt. We hebben het hier nota bene over een SBO.quote:
[..]
Fijn dat er nu dan actie wordt ondernomen, BE. Die onmacht en het gevoel dat het je boven je hoofd groeit, kan ik me nog goed herinneren. En dan kan de juiste hulp en vooral de goede samenwerking met school echt wonderen doen.
Ook voor jullie de tip (voor zover dat nog niet gebeurd is) om samen met school een goed handelingsplan op te stellen waar zowel jullie, O. en school wat mee kan.
Een handelingsplan kan een papieren tijger zijn, maar het kan ook een document zijn waar je daadwerkelijk op terug kunt vallen en waar je goede afspraken kunt vastleggen. Gewoon realistische korte- en langere- termijndoelen. Het moet geen utopisch document worden natuurlijk.
Maar goed, dat heeft de directeur ook door. Ze heeft aan de noodklok gehangen bij het overkoepelende schoolbestuur en de gemeente en als het goed is gaat daar binnenkort het eea veranderen. We hopen dat een ambulant begeleider eerst eens goed mee kan kijken naar de dingen die daar op school en in de klas gebeuren (ruiten sneuvelen serieus wel eens door boze klasgenoten).
Daarna zullen we denk ik pas tot een handelingsplan kunnen komen. Maar bedankt voor de tip. Ik ga daar vast nog wel vragen over komen stellen tzt.
En het is niet altijd de leerkracht aan te rekenen wat er in de klas gebeurt.... Rot lijkt me, om je kind daar naartoe te 'moeten' laten gaan terwijl je weet dat het er een puinhoop is.
Oh, dat klinkt helemaal niet goed. Rust op school en in de klas is wel een voorwaarde, ja. Ik kan me ook zo voorstellen dat O. zich op die manier niet eens veilig voelt op school. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik een schorsing ook een brevet van onvermogen vind. Mijn zoon was echt soms heel erg, maar is nooit geschorst geweest. Hooguit dat ik af en toe gebeld werd dat ik hem maar moest komen ophalen, maar de volgende dag was altijd weer een nieuwe dag met nieuwe kansen. Dat vond ik juist het fijne van het speciaal onderwijs.quote:
[..]
School is een absolute puinhoop op het moment. Echt onvoorstelbaar wat daar gebeurt. We hebben het hier nota bene over een SBO.
We hopen dat een ambulant begeleider eerst eens goed mee kan kijken naar de dingen die daar op school en in de klas gebeuren (ruiten sneuvelen serieus wel eens door boze klasgenoten).
Daarna zullen we denk ik pas tot een handelingsplan kunnen komen. Maar bedankt voor de tip. Ik ga daar vast nog wel vragen over komen stellen tzt.
Ik kan me voorstellen dat schorsing soms noodzakelijk is, maar alleen om de veiligheid te waarborgen en niet als straf.
Het is ook maar net wie je treft van het wijkteam. Wij hebben nu een fijne persoon getroffen, hopelijk blijft ze voorlopig...
BE, wat naar dat het niet lekker loopt. Hopelijk is er snel begeleiding!
Fijn dat het pgb gelukt is! Ik heb net ook 5 miljoen formulieren ingevuld, huisbezoek gehad of ik wel vaardig ben, online cursusje gedaan dat ik de boel niet opliicht, en wederom een pak papieren opgestuurd. We wachten nu al 4 maanden op toekenning budget.. het is een heel gedoe dat pgb...quote:
Ik zou het als leerkracht juist aanmoedigen dat een kind zelf leert verantwoordelijk te zijn voor de medicatie.
Nou, het duimen heeft geholpen hoor. Dank dus! Ik zag in deze te veel beren op de weg. Het gesprek vanmiddag ging er vooral over hoe je op een juiste manier omgaat met een PGB. Het is ook best een heel gedoe, maar de dame in kwestie achtte ons wel "PGB-vaardig" zoals ze dat noemde.
Maar het gaat dus toegekend worden (als we 385 formulieren hebben ingevuld...
Pfieuw, vrijdag starten we met de ambulant begeleidster.
Tjonge wat een gedoe Lois, lange adem moet je hebben.quote:
[..]
Fijn dat het pgb gelukt is! Ik heb net ook 5 miljoen formulieren ingevuld, huisbezoek gehad of ik wel vaardig ben, online cursusje gedaan dat ik de boel niet opliicht, en wederom een pak papieren opgestuurd. We wachten nu al 4 maanden op toekenning budget.. het is een heel gedoe dat pgb...
Ik ben toch wel heel blij dat onze begeleiding nu uit ZIN kan.
Het gaat hier nog steeds erg goed. Zo goed dat we een volgende mijlpaal bereikt hebben. Sinds maandag heeft mijn jongste een beugel. Al jaren over gepraat, maar dat leek toch een brug te ver te zijn voor hem. Terwijl hij het wel hard nodig heeft. Maar nu dus toch zo ver.
Alleen heeft hij nu ook sinds maandag bijna niks gegeten. Eten is ineens lastig en gebonden aan regels en zo en als reactie eet hij maar helemaal niet meer
Gisteren probeerde ik hem bijna te dwingen om te eten (fout, maar ik raakte ook een beetje wanhopig) en toen heeft hij het eten door de kamer gegooid.
Kortom, een grote terugval.
Nu begin ik er toch ernstig over te denken om die beugel maar weer te laten verwijderen, maar misschien zijn hier ervaringsdeskundigen die me kunnen geruststellen dat hij vanzelf toch wel gaat eten. Hij kan wel heel koppig zijn, dus ik durf er niet zomaar op te vertrouwen dat hij vanzelf snel overstag gaat.
Zijn er dingen die hij wel mag/kan eten en die hij lekker vindt? Waarmee je hem kunt overhalen doordat ze binnen de regels vallen?Ja, die zijn er wel, maar die weigert hij nu ook. Mijn man maakt zich geen zorgen; die gaat er vanuit dat hij vanzelf weer gaat eten als hij maar honger genoeg heeft. Ik kijk het deze week nog maar even aan, maar hij moet ook 60 km. per dag fietsen en ik zie hem al langs de kant van de weg liggen bij wijze van spreken. Ik ben hier niet relaxed in.quote:
Lastig livelink
Nee, dat snap ik. Logisch dat je je zorgen maakt. Hopelijk ziet hij snel in dat hij toch echt moet eten. De beugel verwijderen is wel de laatste stap natuurlijk. Hij kan het goed vinden met de tandarts toch? Kun je die misschien om raad vragen?quote:
Ja, die zijn er wel, maar die weigert hij nu ook. Mijn man maakt zich geen zorgen; die gaat er vanuit dat hij vanzelf weer gaat eten als hij maar honger genoeg heeft. Ik kijk het deze week nog maar even aan, maar hij moet ook 60 km. per dag fietsen en ik zie hem al langs de kant van de weg liggen bij wijze van spreken. Ik ben hier niet relaxed in.
Ja, dat is wel een goed plan. Zij heeft hier vast ervaring mee. Ik ga morgen even bellen. Dank je wel.quote:
[..]
Nee, dat snap ik. Logisch dat je je zorgen maakt. Hopelijk ziet hij snel in dat hij toch echt moet eten. De beugel verwijderen is wel de laatste stap natuurlijk. Hij kan het goed vinden met de tandarts toch? Kun je die misschien om raad vragen?
Graag gedaan! Ik hoop dat ze je kan helpenquote:
Ja, dat is wel een goed plan. Zij heeft hier vast ervaring mee. Ik ga morgen even bellen. Dank je wel.
En soort van hoi, wij weten sinds 2 dagen dat onze zoon ASS heeft. Misschien nog niet helemaal met zekerheid te zeggen omdat hij nog jong is (in maart 4 geworden). Vond het wel even moeilijk om te horen, ondanks dat ik het eigenlijk al lang aan voelde komen, is het toch anders als het wordt bevestigd. Merk dat ik het toch wel fijn vind dat ik nu zeker weet waar zijn gedrag en dwarsheid vandaan komt. Verder is het gewoon een heerlijk vrolijk en lief ventje
Hij heeft al een jaar op een medisch kdv gezeten en was nu al begonnen op speciaal basisonderwijs, waar hij het gelukkig ook goed naar zijn zin heeft
Sterkte Gevalletje. Zelfs als je het al aan ziet komen is een diagnose toch wel confronterend. Fijn dat het goed gaat op de sbo. Dat scheelt al zo enorm.quote:
Succes Livelink, hoop dat de tandarts jullie hier wat mee kan helpen
En soort van hoi, wij weten sinds 2 dagen dat onze zoon ASS heeft. Misschien nog niet helemaal met zekerheid te zeggen omdat hij nog jong is (in maart 4 geworden). Vond het wel even moeilijk om te horen, ondanks dat ik het eigenlijk al lang aan voelde komen, is het toch anders als het wordt bevestigd. Merk dat ik het toch wel fijn vind dat ik nu zeker weet waar zijn gedrag en dwarsheid vandaan komt. Verder is het gewoon een heerlijk vrolijk en lief ventje
Hij heeft al een jaar op een medisch kdv gezeten en was nu al begonnen op speciaal basisonderwijs, waar hij het gelukkig ook goed naar zijn zin heeft
Ja, hij zegt inderdaad dat het ook wel pijn doet. Hoelang duurde dat bij jou?quote:
Livelink ik at eerst ook niet toen ik mijn beugel kreeg vanwege de pijn. Heeft hij misschien ook pijn?
Lurker hier: bij mij deed het in het begin (neem aan dat hij een blokjesbeugel heeft?) een paar dagen.quote:
[..]
Ja, hij zegt inderdaad dat het ook wel pijn doet. Hoelang duurde dat bij jou?
Alvast ter voorbereiding: iedere keer bij het aandraaien (vaak bij ieder orthodontistbezoek) had ik er ook wel last van, maar dat was korter.
Ah, dat is goed om te weten. Hij geeft zo moeilijk aan wat er in hem omgaat, maar nu denk ik dan dat de pijn inderdaad ook een behoorlijke rol speelt.quote:Op woensdag 15 mei 2019 21:51 schreef Meke het volgende:
[..]
Lurker hier: bij mij deed het in het begin (neem aan dat hij een blokjesbeugel heeft?) een paar dagen.
Alvast ter voorbereiding: iedere keer bij het aandraaien (vaak bij ieder orthodontistbezoek) had ik er ook wel last van, maar dat was korter.
Een weekje wel.quote:
[..]
Ja, hij zegt inderdaad dat het ook wel pijn doet. Hoelang duurde dat bij jou?
Ik heb mn beugel nu 2 maanden ofzo, af en toe merk je ook weer dat er iets schuift en dan doet 1 tand of kies een dagje zeer.
De eerste dagen zijn hel. Ik kon ook niet eten.
Ja, dat had ik ook geprobeerd met soep. Maar dat wou hij ook niet. Hij drinkt wel koud water.quote:
Wil hij wel drinken? Koud of juist warm? In soep of smoothies kan je nog wel wat calorieën kwijt misschien.
En zou hij pijnstillers willen nemen?
Ja, die pijnstillers ga ik hem nu aanbieden, nu ik door heb dat het waarschijnlijk de pijn is.quote:
Snap wel dat hij niet wil kauwen. Maar alles heeft meer calorieën dan water op zich dus wie weet heeft hij zelf ideeën? Ook als het niet op eten mag lijken. Chocolademelk of vruchtensap of...
En zou hij pijnstillers willen nemen?
Ik had echt geen idee, zeg. En hij zegt ook niks.
Mijn mannelijke collega van achterin de 30 heeft nu een paar weken slotjes. Hij vond het de hel en had zeker een week nodig voor dat hij weer een beetje lol in het eten kreeg.quote:
[..]
Ja, die pijnstillers ga ik hem nu aanbieden, nu ik door heb dat het waarschijnlijk de pijn is.
Ik had echt geen idee, zeg. En hij zegt ook niks.
Maar ook de hele binnenkant van zijn mond moest wennen. Allemaal plekjes die voelen zoals aften.
Sterkte voor J
Best wat dagen en dan werd hij weer aangedraaid. Op het eind wel minder maar de eerste maanden had ik er echt veel last van.quote:
[..]
Ja, hij zegt inderdaad dat het ook wel pijn doet. Hoelang duurde dat bij jou?
)Onze zoon die in juni 4 wordt heeft ook een uitgestelde diagnose ASS. Hij zit op het kdc waar hij nog een jaar mag blijven (of indien nodig langer) en daarna kijken we verder. Zit jouw zoon op het sbo? Wij willen onze Kabouter daar ook graag heen hebben, maar vinden het ook fijn dat hij "zonder einddatum" op het kdc zit. Hij groeit hier enorm.quote:
Succes Livelink, hoop dat de tandarts jullie hier wat mee kan helpen
En soort van hoi, wij weten sinds 2 dagen dat onze zoon ASS heeft. Misschien nog niet helemaal met zekerheid te zeggen omdat hij nog jong is (in maart 4 geworden).
Livelink, ik heb wel vaker gehoord dat een beugel pijn doet de eerste tijd. Nog geen ervaring zelf, ik heb nooit een beugel gehad zelf.
Hier staat de oudste op de wachtlijst, waarschijnlijk oktober pas. Dan zien we wel hoe het gaat, dan zit ze net in de brugklas, dus maar even zien hoe het dan is.
Misschien wil hij wel andere koude dingen drinken, milkshake of smoothie oid? Dan heeft hij toch een beetje brandstof om op te fietsen...
Wij hebben van de week overleg gehad. Jongste wordt verwezen voor second opinion (ergens waar ze hopelijk meer ervaring hebben met ass bij meisjes ook en dan zien wat zij zeggen, maar nu het gevoel dat ze misschien niet goed hebben gekeken) en voor de oudste willen we toch ook richting hulpverlening.
Beginnende puberteit en middelbare school (en een flinke wachtlijst voor hulp, dus als we wachten tot het nieuwe schooljaar dan lopen we al een heel stuk achter en dat zou zonde zijn).
Als het goed is horen we in de komende weken of ze de richting mag gaan doen die onze voorkeur heeft en over een maand weten we in welke klas ze komt.
Wat wel heel leuk was tijdens het gesprek op de nieuwe school, was dat ze vertelden dat er nog iemand was met dezelfde hobby's en interesses als onze oudste. Zou wel leuk zijn als die meiden bij elkaar in de klas zouden komen. We wachten af...
Hoe gaat het vandaag met hem?
Ja, iets beter. Hij heeft nog niet echt veel gegeten, maar wel fruit dat ik in hele kleine stukjes had gesneden. En ik heb met hem gesproken over de pijn. Hij wil geen pijnstillers, maar gaf wel aan dat de reden was voor zijn gedrag.quote:
Nijna, wat voor een hulpverlening denk je dan aan voor je oudste?quote:
Welkom gevalletje.
Livelink, ik heb wel vaker gehoord dat een beugel pijn doet de eerste tijd. Nog geen ervaring zelf, ik heb nooit een beugel gehad zelf.
Hier staat de oudste op de wachtlijst, waarschijnlijk oktober pas. Dan zien we wel hoe het gaat, dan zit ze net in de brugklas, dus maar even zien hoe het dan is.
Misschien wil hij wel andere koude dingen drinken, milkshake of smoothie oid? Dan heeft hij toch een beetje brandstof om op te fietsen...
Wij hebben van de week overleg gehad. Jongste wordt verwezen voor second opinion (ergens waar ze hopelijk meer ervaring hebben met ass bij meisjes ook en dan zien wat zij zeggen, maar nu het gevoel dat ze misschien niet goed hebben gekeken) en voor de oudste willen we toch ook richting hulpverlening.
Beginnende puberteit en middelbare school (en een flinke wachtlijst voor hulp, dus als we wachten tot het nieuwe schooljaar dan lopen we al een heel stuk achter en dat zou zonde zijn).
Als het goed is horen we in de komende weken of ze de richting mag gaan doen die onze voorkeur heeft en over een maand weten we in welke klas ze komt.
Wat wel heel leuk was tijdens het gesprek op de nieuwe school, was dat ze vertelden dat er nog iemand was met dezelfde hobby's en interesses als onze oudste. Zou wel leuk zijn als die meiden bij elkaar in de klas zouden komen. We wachten af...
En slim dat je jongste nogmaals laat onderzoeken, ASS bij meisjes wordt inderdaad minder snel (h)erkend. Het valt me ook altijd op dat op de scholen van mijn zoon nauwelijks meisjes zitten. Hij heeft nu 1 meisje in de klas en op de basisschool ook 1 geloof ik.
Dus hopelijk kan hij op 1 van die scholen terecht volgend jaar.
O gelukkig maar. Dan weet je tenminste wat hem dwars zit. Fijn dat hij in elk geval iets gegeten heeftquote:
Ja, iets beter. Hij heeft nog niet echt veel gegeten, maar wel fruit dat ik in hele kleine stukjes had gesneden. En ik heb met hem gesproken over de pijn. Hij wil geen pijnstillers, maar gaf wel aan dat de reden was voor zijn gedrag.
He, dat lijkt me heel vervelend, dat je nu nog niet weet waar hij komend schooljaar naartoe gaat. Zeker voor J zelf. Hopelijk vinden jullie een fijne vervolgplek. Zijn de scholen waar je tot nu toe bent geweest allemaal 'gewone' scholen voor voortgezet onderwijs?quote:
En over scholen gesproken: wij moeten echt heel definitief naar een andere school zoeken. De indicatie voor SO wordt niet meer verlengd. Wij hebben al 1 gesprek gehad met een school. Dinsdag hebben we nog een gesprek met een andere school en begin juni met de 3e school.
Dus hopelijk kan hij op 1 van die scholen terecht volgend jaar.
Fijn dat het iets beter gaat en vooral dat je een verklaring hebt voor zijn gedrag!quote:
[..]
Ja, iets beter. Hij heeft nog niet echt veel gegeten, maar wel fruit dat ik in hele kleine stukjes had gesneden. En ik heb met hem gesproken over de pijn. Hij wil geen pijnstillers, maar gaf wel aan dat de reden was voor zijn gedrag.
Wat we eigenlijk zoeken is een plek waar we als gezin terecht kunnen. Want we zijn niet een gezin waar ook 2 (of 3 of misschien zelfs wel 4) mensen met ass rondlopen, we zijn een gezin met ass.quote:
[..]
Nijna, wat voor een hulpverlening denk je dan aan voor je oudste?
En slim dat je jongste nogmaals laat onderzoeken, ASS bij meisjes wordt inderdaad minder snel (h)erkend. Het valt me ook altijd op dat op de scholen van mijn zoon nauwelijks meisjes zitten. Hij heeft nu 1 meisje in de klas en op de basisschool ook 1 geloof ik.
En daar is de hulpverlening niet echt op ingericht. Indicaties zijn voor 1 persoon, maar het zou mooi zijn als we 1 organisatie hebben die alles kan overzien en niet zoals nu op verschillende plekken allemaal stukjes.
Plan was om nu via die second opinion en via de oudste, eens te kijken of het een plek is waar ze ons zoiets te bieden hebben. Autisme Team, dus je zou in elk geval expertise op het gebied van ASS kunnen verwachten denk ik... en als we binnen zijn, maar eens kijken hoe we dat dan vorm kunnen geven. Zoiets.
We zoeken voor de oudste een stukje begeleiding, misschien toch nog iets van psycho-educatie.
Lastig om precies te formuleren.
Bij de diagnostiek van de jongste zijn wat dingen niet zo handig gegaan, denk ik. Beloven te gaan observeren op school en in plaats daarvan 2 weken na de start van het schooljaar, de nieuwe juf telefonisch vragen stellen... en ook niet bedenken om dan de juf van het vorige schooljaar te spreken.
En dan tijdens het gesprek over al dan niet diagnose steeds maar blijven terugkomen op het maken van oogcontact, terwijl ze een meisje is, een pienter meisje die erg haar best doet om het goed te doen.
Dat gaf mij de kriebels.
Van mij hoeft er geen diagnose op, maar ik heb nu het gevoel dat er misschien niet goed gekeken is. Komt bij dat ik pas een diagnose kreeg toen ik in de 30 was en ik toch hoop dat we haar zo'n pad kunnen besparen. Dat is misschien ook wel waarom ik toch twijfels blijf houden...
We wachten het maar af.
Spannend livelink. Dit betekent dat hij het dus eigenlijk goed doet?quote:
En over scholen gesproken: wij moeten echt heel definitief naar een andere school zoeken. De indicatie voor SO wordt niet meer verlengd. Wij hebben al 1 gesprek gehad met een school. Dinsdag hebben we nog een gesprek met een andere school en begin juni met de 3e school.
Dus hopelijk kan hij op 1 van die scholen terecht volgend jaar.
Ik ga duimen, hebben jullie nog voorkeur voor 1 van de 3 of is het om het even?
En wat vindt hij er zelf van?
Ja, allemaal reguliere scholen. Wij zijn er ook echt niet blij mee. We hadden het liefst gezien dat hij gewoon zijn hele middelbare schooltijd op het SO had mogen afmaken. Het gaat daar goed en hij voelt zich daar helemaal op zijn plek. Maar we hebben geen keus.quote:
[..]
He, dat lijkt me heel vervelend, dat je nu nog niet weet waar hij komend schooljaar naartoe gaat. Zeker voor J zelf. Hopelijk vinden jullie een fijne vervolgplek. Zijn de scholen waar je tot nu toe bent geweest allemaal 'gewone' scholen voor voortgezet onderwijs?
Het enige voordeel is dat hij om die reden door andere scholen moet worden gezien als iemand die nu geen school heeft en dus wel echt een plek moet vinden.
En Nijna, hij is er zelf ook helemaal niet blij mee, maar heeft het ook geaccepteerd als onontkoombaar.
En ja, het is wel een teken dat het goed gaat en dat kan ik zelf ook niet ontkennen.
Aan de andere kant... hij is er op zijn plek en heeft zijn draai daar gevonden, waarom dan weer veranderen, helemaal als je weet dat veranderingen ook een probleem kunnen zijn bij ass.
Maar ja, geldkwestie ook waarschijnlijk....
Hoe gaat het met jouw dochter trui?quote:
Ik hoop dan maar heel hard dat jullie een school vinden waar hij snel gewend is en waar hij ook wat aansluiting vindt. Succes!! XX
Wat ontzettend knap van J...! Of neigt het naar verslagenheid?quote:
hij is er zelf ook helemaal niet blij mee, maar heeft het ook geaccepteerd als onontkoombaar.
Super dat het goed gaat. Zéker.quote:En ja, het is wel een teken dat het goed gaat en dat kan ik zelf ook niet ontkennen.
Maar het gaat nu goed bij de juiste omstandigheden, faciliteiten, kennis en voorwaarden. En dat alles willen ze nu afpakken.
Ik hoop van harte Livelink dat jullie een fijne goede school vinden hoor. Maar ik kan zo boos worden om dat zgn passend onderwijs. Zoals Nijna al noemde, geldkwestie. Zo kwalijk. Alsof J ineens geen ASS meer zou hebben.
Maar goed, aan mijn boosheid heb je niets. Sterkte en succes met de zoektocht naar een andere plek.
We hebben dinsdag een gesprek gehad met een andere school. Die school heeft toegezegd dat ze hem aan een coach zouden koppelen voor extra begeleiding en ze hadden een trajectlokaal waar sommige kinderen naar toe mogen als het allemaal te veel wordt.quote:
[..]
Wat ontzettend knap van J...! Of neigt het naar verslagenheid?
[..]
Super dat het goed gaat. Zéker.
Maar het gaat nu goed bij de juiste omstandigheden, faciliteiten, kennis en voorwaarden. En dat alles willen ze nu afpakken.
Ik hoop van harte Livelink dat jullie een fijne goede school vinden hoor. Maar ik kan zo boos worden om dat zgn passend onderwijs. Zoals Nijna al noemde, geldkwestie. Zo kwalijk. Alsof J ineens geen ASS meer zou hebben.
Maar goed, aan mijn boosheid heb je niets. Sterkte en succes met de zoektocht naar een andere plek.
Dus dat klonk positief. J. was zelf ook wel blij. We hebben eerder een gesprek gehad met een school waar ze volgend jaar net beginnen aan een hele grote verbouwing, dus dat was niet echt geschikt. En dan hebben we 3 juni nog een gesprek met een derde school. Maar het gesprek van dinsdag heeft ons wel wat hoop gegeven.
Maar verder ben ik het met je eens. Helaas valt er echt niks meer aan te veranderen.
Ik merk dat ik steeds meer dingen weg lach. Gemeente die nu resultaat gericht gaat werken waardoor je dus rare doelen krijgt die ik voor het gemak maar even vertaal als : "binnen een jaar wordt de autismeknop ingedrukt zodat er geen hulp meer nodig is".
O en spuit elf: eerste dagen veel soep, huzarensalade en dat soort nauwelijks op te hoeven kauwen dingen. Blij dat je het hier gevraagd hebt, want mogelijk moeten hier ook tzt beugels komen en dan zou ik er ongetwijfeld ook niet meer aan denken
Oudste gaat volgend jaar naar een middelbare school waar ze ook een begeleidingsruimte hebben. Is het te druk in de pauze? Dan kun je daar naar toe. Niet voor vast ofzo om de boel te ontvluchten, maar wel om vervolgens te kijken hoe je geholpen kan worden en of het op een iets andere manier wel goed gaat om in de aula te zitten enzo. Hij heeft in ieder geval tot de herfstvakantie wekelijks een gesprek met zijn begeleider daar om meteen dingen te kunnen tackelen mocht het fout gaan. En als het niet nodig is, dan kan het afgebouwd worden (en als er meer nodig is, opgebouwd).
Uiteindelijk vonden we deze optie prettiger dan het SVPO, ook omdat die school helemaal nieuw zou gaan starten en dat veel onrust zou kunnen geven. De school hier in het dorp heeft helemaal geen begeleiding in huis en heb ik heel veel slechte verhalen over gehoord. Helaas, want het scheelt natuurlijk wel een eind fietsen. Maar, met een elektrische fiets is het straks maar een half uurtje. Nu nog even de laatste maanden doorkomen. Het is allemaal wel erg spannend en de structuur is er niet echt meer, wat allemaal erg lastig is. Laatste anderhalf jaar is er helaas weinig aandacht voor hem en zijn behoeftes geweest. Ik hoop van harte dat hij straks op de nieuwe school weer helemaal opleeft
Jongste moet nog twee jaar op deze school en daar zitten we nu dus bovenop.
Lijkt zo op afstand onwijs kortzichtig van de indicatiestellers. Gun zo'n kind nog even de omstandigheden die hem helpen het zo goed te doen.quote:
Maar verder ben ik het met je eens. Helaas valt er echt niks meer aan te veranderen.
Troel, hier ben ik op dit moment redelijk tevreden over de gemeente (of nou ja, degenen die de indicatie moeten stellen, maar ik denk dat we nu een goede hebben getroffen, hopelijk blijft ze voorlopig nog...).quote:
*even iedereen een knuffel geven*
Ik merk dat ik steeds meer dingen weg lach. Gemeente die nu resultaat gericht gaat werken waardoor je dus rare doelen krijgt die ik voor het gemak maar even vertaal als : "binnen een jaar wordt de autismeknop ingedrukt zodat er geen hulp meer nodig is".
O en spuit elf: eerste dagen veel soep, huzarensalade en dat soort nauwelijks op te hoeven kauwen dingen. Blij dat je het hier gevraagd hebt, want mogelijk moeten hier ook tzt beugels komen en dan zou ik er ongetwijfeld ook niet meer aan denken
Oudste gaat volgend jaar naar een middelbare school waar ze ook een begeleidingsruimte hebben. Is het te druk in de pauze? Dan kun je daar naar toe. Niet voor vast ofzo om de boel te ontvluchten, maar wel om vervolgens te kijken hoe je geholpen kan worden en of het op een iets andere manier wel goed gaat om in de aula te zitten enzo. Hij heeft in ieder geval tot de herfstvakantie wekelijks een gesprek met zijn begeleider daar om meteen dingen te kunnen tackelen mocht het fout gaan. En als het niet nodig is, dan kan het afgebouwd worden (en als er meer nodig is, opgebouwd).
Uiteindelijk vonden we deze optie prettiger dan het SVPO, ook omdat die school helemaal nieuw zou gaan starten en dat veel onrust zou kunnen geven. De school hier in het dorp heeft helemaal geen begeleiding in huis en heb ik heel veel slechte verhalen over gehoord. Helaas, want het scheelt natuurlijk wel een eind fietsen. Maar, met een elektrische fiets is het straks maar een half uurtje. Nu nog even de laatste maanden doorkomen. Het is allemaal wel erg spannend en de structuur is er niet echt meer, wat allemaal erg lastig is. Laatste anderhalf jaar is er helaas weinig aandacht voor hem en zijn behoeftes geweest. Ik hoop van harte dat hij straks op de nieuwe school weer helemaal opleeft
Jongste moet nog twee jaar op deze school en daar zitten we nu dus bovenop.
Er wordt aardig geluisterd en voordeel van dezelfde persoon is dat je niet elke keer weer het hele riedeltje hoeft af te draaien... ik moet zeggen dat ik nu ook wel een aantal mensen om me heen heb die kunnen helpen met de gesprekken, want ik ben niet zo goed in helder een hulpvraag formuleren en blijkbaar heb je dan geen hulp nodig... maar mn hulplijnen kunnen dat beter.
Spannend de middelbare school, wij staan voor dezelfde stap.
Rommelig die laatste weken, hebben wij nog mazzel dat M. 2 middagen in de week plusgroep doet en die draait door tot de zomervakantie, heerlijk nog enige structuur in de week.
Het klinkt goed met die middelbare school, Troel. Wat vervelend dat de school er de laatste jaren zo weinig tijd aan heeft besteed en dat het beleid van de gemeente zo onduidelijk is.quote:
*even iedereen een knuffel geven*
Ik merk dat ik steeds meer dingen weg lach. Gemeente die nu resultaat gericht gaat werken waardoor je dus rare doelen krijgt die ik voor het gemak maar even vertaal als : "binnen een jaar wordt de autismeknop ingedrukt zodat er geen hulp meer nodig is".
O en spuit elf: eerste dagen veel soep, huzarensalade en dat soort nauwelijks op te hoeven kauwen dingen. Blij dat je het hier gevraagd hebt, want mogelijk moeten hier ook tzt beugels komen en dan zou ik er ongetwijfeld ook niet meer aan denken
Oudste gaat volgend jaar naar een middelbare school waar ze ook een begeleidingsruimte hebben. Is het te druk in de pauze? Dan kun je daar naar toe. Niet voor vast ofzo om de boel te ontvluchten, maar wel om vervolgens te kijken hoe je geholpen kan worden en of het op een iets andere manier wel goed gaat om in de aula te zitten enzo. Hij heeft in ieder geval tot de herfstvakantie wekelijks een gesprek met zijn begeleider daar om meteen dingen te kunnen tackelen mocht het fout gaan. En als het niet nodig is, dan kan het afgebouwd worden (en als er meer nodig is, opgebouwd).
Uiteindelijk vonden we deze optie prettiger dan het SVPO, ook omdat die school helemaal nieuw zou gaan starten en dat veel onrust zou kunnen geven. De school hier in het dorp heeft helemaal geen begeleiding in huis en heb ik heel veel slechte verhalen over gehoord. Helaas, want het scheelt natuurlijk wel een eind fietsen. Maar, met een elektrische fiets is het straks maar een half uurtje. Nu nog even de laatste maanden doorkomen. Het is allemaal wel erg spannend en de structuur is er niet echt meer, wat allemaal erg lastig is. Laatste anderhalf jaar is er helaas weinig aandacht voor hem en zijn behoeftes geweest. Ik hoop van harte dat hij straks op de nieuwe school weer helemaal opleeft
Jongste moet nog twee jaar op deze school en daar zitten we nu dus bovenop.
Het SPVO heb je ook in Utrecht en daar hebben we wel naar gekeken, maar ik vermoedde dat de kans dat hij daar tussen zou komen te klein zou zijn.
Ik wilde hier nog op reageren omdat ik vond dat je het zo mooi had verwoord. Ik hoop dat die mogelijkheid er is dat ze jullie als gezin met ASS zien en helpen en niet als allemaal individuen met indicaties en diagnoses.quote:
Wat we eigenlijk zoeken is een plek waar we als gezin terecht kunnen. Want we zijn niet een gezin waar ook 2 (of 3 of misschien zelfs wel 4) mensen met ass rondlopen, we zijn een gezin met ass.
En daar is de hulpverlening niet echt op ingericht. Indicaties zijn voor 1 persoon, maar het zou mooi zijn als we 1 organisatie hebben die alles kan overzien en niet zoals nu op verschillende plekken allemaal stukjes.
Plan was om nu via die second opinion en via de oudste, eens te kijken of het een plek is waar ze ons zoiets te bieden hebben. Autisme Team, dus je zou in elk geval expertise op het gebied van ASS kunnen verwachten denk ik... en als we binnen zijn, maar eens kijken hoe we dat dan vorm kunnen geven. Zoiets.
Succes met die zoektocht!
Sorry, ik zie je vraag nu pas. Het gaat goed met haar! We zijn laatst met z'n tweetjes naar Londen geweest, heel gezellig en waardevol. Ook vermoeiend, maar we hebben er echt wel optimaal van genoten.quote:
Spannend, Troel. Succes straks voor hem met de grote nieuwe start! (En nu eerst met het afscheid van de huidige school).quote:
Oudste gaat volgend jaar naar een middelbare school waar ze ook een begeleidingsruimte hebben. Is het te druk in de pauze? Dan kun je daar naar toe. Niet voor vast ofzo om de boel te ontvluchten, maar wel om vervolgens te kijken hoe je geholpen kan worden en of het op een iets andere manier wel goed gaat om in de aula te zitten enzo. Hij heeft in ieder geval tot de herfstvakantie wekelijks een gesprek met zijn begeleider daar om meteen dingen te kunnen tackelen mocht het fout gaan. En als het niet nodig is, dan kan het afgebouwd worden (en als er meer nodig is, opgebouwd).
Dank je.quote:
[..]
Ik wilde hier nog op reageren omdat ik vond dat je het zo mooi had verwoord. Ik hoop dat die mogelijkheid er is dat ze jullie als gezin met ASS zien en helpen en niet als allemaal individuen met indicaties en diagnoses.
Succes met die zoektocht!
Fijn dat het goed gaat, ik zag volgens mij op FB iets voorbij komen van het londen avontuur, leuk!quote:
[..]
Sorry, ik zie je vraag nu pas. Het gaat goed met haar! We zijn laatst met z'n tweetjes naar Londen geweest, heel gezellig en waardevol. Ook vermoeiend, maar we hebben er echt wel optimaal van genoten.
Het klinkt heel goed! Gisteren samen met hem een keer extra wezen kijken. De begeleider zei "kom maar rond half 11, dan kan hij meteen zien hoe druk het kan zijn in de pauze". En druk vond hij het inderdaad, maar het was nog te doen. Vervolgens is hij met haar een rondleiding gaan doen en wilde hij eigenlijk mij mee hebben, maar een goede, duidelijke uitleg van de begeleider liet hem over zijn grens stappen en hij ging alleen mee. En dat ging uiteraard prima. Ze had echt in de gaten dat hij hier even dat duwtje nodig had.quote:
[..]
Het klinkt goed met die middelbare school, Troel. Wat vervelend dat de school er de laatste jaren zo weinig tijd aan heeft besteed en dat het beleid van de gemeente zo onduidelijk is.
Het SPVO heb je ook in Utrecht en daar hebben we wel naar gekeken, maar ik vermoedde dat de kans dat hij daar tussen zou komen te klein zou zijn.
We weten ook al wie zijn mentor wordt, zijn docent Nederlands, dus hij ziet haar vier uur in de week. En ze houdt van rechte lijnen en met en beetje geluk wordt dat dus een prima combinatie!
Mooi Troel. Dat het maar het begin van een hele succesvolle en fijne schoolperiode mag zijn.quote:
[..]
Het klinkt heel goed! Gisteren samen met hem een keer extra wezen kijken. De begeleider zei "kom maar rond half 11, dan kan hij meteen zien hoe druk het kan zijn in de pauze". En druk vond hij het inderdaad, maar het was nog te doen. Vervolgens is hij met haar een rondleiding gaan doen en wilde hij eigenlijk mij mee hebben, maar een goede, duidelijke uitleg van de begeleider liet hem over zijn grens stappen en hij ging alleen mee. En dat ging uiteraard prima. Ze had echt in de gaten dat hij hier even dat duwtje nodig had.
We weten ook al wie zijn mentor wordt, zijn docent Nederlands, dus hij ziet haar vier uur in de week. En ze houdt van rechte lijnen en met en beetje geluk wordt dat dus een prima combinatie!
Mijn zoon gaat morgen een dagje meelopen met de reguliere school waar we hem hebben ingeschreven. Hij is erg zenuwachtig en ik vind het ook nogal wat. Maar we gaan het zien.
Ik hoop van harte dat hij net zo'n fijne plek krijgt als dit voor mijn oudste nu lijkt te worden! Ondanks de nare bijsmaak.quote:
[..]
Mooi Troel. Dat het maar het begin van een hele succesvolle en fijne schoolperiode mag zijn.
Mijn zoon gaat morgen een dagje meelopen met de reguliere school waar we hem hebben ingeschreven. Hij is erg zenuwachtig en ik vind het ook nogal wat. Maar we gaan het zien.
Onze ambulant begeleider heeft geregeld dat onze zoon al vóór de kennismaking met de nieuwe klas, een ontmoeting had met mentor en zorgcoördinator. Plus onze AB'er. Heel fijn. Dat nam al een stukje spanning weg. Vorige week was de kennismaking met de nieuwe klas. Dat was best oké, naar wat ik begreep van de summiere terugkoppeling van de zoon.
Hij heeft kennisgemaakt met een jongen die ook alleen was (slimme tip van zijn moeder ) en ze hebben tel.nrs. uitgewisseld. We'll see. Ik probeer het los te laten en te vertrouwen op dat waar we met zijn alleen de afgelopen jaren aan hebben gewerkt. Maar ik vind het enorm spannend...Livelink, wat een stap, meteen een hele dag meedraaien!
Of is er vooraf al een kleinschaliger ontmoeting geweest?We hebben al een kennismakingsgesprek gehad, maar het blijft inderdaad enorm spannend.quote:
Mooi Troel. Bij ons een beetje vergelijkbaar.
Onze ambulant begeleider heeft geregeld dat onze zoon al vóór de kennismaking met de nieuwe klas, een ontmoeting had met mentor en zorgcoördinator. Plus onze AB'er. Heel fijn. Dat nam al een stukje spanning weg. Vorige week was de kennismaking met de nieuwe klas. Dat was best oké, naar wat ik begreep van de summiere terugkoppeling van de zoon.
Livelink, wat een stap, meteen een hele dag meedraaien!
Ik vind het echt heel zwaar voor hem, maar dit moet hij morgen nu echt alleen doen.
Ik kan alleen maar duimen.
Jij ook sterkte met loslaten en de aankomende grote verandering. Het blijven echt de moeilijkste dingen.
). Ze heeft een voorkeur om te werken met pubers met ASS, dat blijkt ook echt uit haar CV. Ze is heel betrokken, meteen een fijne klik met zowel T als met ons. Elke vrijdagmiddag komt ze anderhalf á twee uur. En dan gaan ze basketballen, of bowlen. Of gamen. En ondertussen komt er van alles aan de orde. Echt top. Ik vroeg T of hij alles met haar durft te bespreken. "Ja mam, ik vertrouw haar eigenlijk net zo als dat ik jou vertrouw". Daar ben ik dus enorm blij mee. Want onze band is goed, heel goed, maar ik merk wel dat het losmaken ihkv de pubertijd zijn intrede doet. Plus als moeder heb ik natuurlijk blinde vlekken. Idem voor de relatie die T met mijn man heeft. En dan is het dus fijn dat hij onze AB'er heeft als extra vertrouwenspersoon. Laatst was ik vrij op vrijdagmiddag en zijn we met zijn drietjes naar het park geweest. Ik heb echt heel zinvolle feedback gekregen op onze dynamiek. Érg waardevol.
Kortom: het kostte veel bloed, zweet en tranen om de hele bureaucratie door te werken, maar nu hebben we dan ook wat.
Ja... Loslaten en vertrouwen... Moeilijk.quote:
[..]
We hebben al een kennismakingsgesprek gehad, maar het blijft inderdaad enorm spannend.
Ik vind het echt heel zwaar voor hem, maar dit moet hij morgen nu echt alleen doen.
Ik kan alleen maar duimen.
Ik duim mee morgen. Tnx.quote:Jij ook sterkte met loslaten en de aankomende grote verandering. Het blijven echt de moeilijkste dingen.
Troel, dat klinkt goed.
Moonah, wat fijn zo'n begeleidster!!!
Wij kregen vorige week te horen dat de klassenindeling voor de brugklas volgend jaar, wat vertraging heeft opgelopen door die foute normering met bepaalde toetsen. Dus school hoop zo snel mogelijk de boel rond te hebben, begin juli kennismaking, een na laatste week voor de vakantie.
Ik hoop stiekem dat we toch voor die tijd iets horen over de indeling... dan kunnen we misschien voor de vakantie nog een afspraak met de aanstaande mentor maken...
Dat kan al wel een stukje spanning wegnemen. Het is voor elke brugpieper natuurlijk al overweldigend, maar voor kinderen met ASS is het toch wel fijn als die spanning 'in stukjes gehakt' kan worden (zoals mijnese dat zo mooi verwoordde).quote:
Wij kregen vorige week te horen dat de klassenindeling voor de brugklas volgend jaar, wat vertraging heeft opgelopen door die foute normering met bepaalde toetsen. Dus school hoop zo snel mogelijk de boel rond te hebben, begin juli kennismaking, een na laatste week voor de vakantie.
Ik hoop stiekem dat we toch voor die tijd iets horen over de indeling... dan kunnen we misschien voor de vakantie nog een afspraak met de aanstaande mentor maken...
Livelink, ik duim!!!
Uiteindelijk beaamde ze dat er iets was, maar bij verder doorvragen was alles nee... ik heb geen idee waar of hoe een ingang te vinden... (mijn moeder herkende dit wel... ik was ook niet zo spraakzaam zullen we maar zeggen...)
Oooh, dat is naar Nijna. Zowel voor M als voor jou. Zo machteloos...quote:
Gisteravond een M. met een heel kort lontje en steeds tranen in haar ogen. Maar ernaar vragen leverde alleen maar boosheid en frustratie op.
Uiteindelijk beaamde ze dat er iets was, maar bij verder doorvragen was alles nee... ik heb geen idee waar of hoe een ingang te vinden... (mijn moeder herkende dit wel... ik was ook niet zo spraakzaam zullen we maar zeggen...)
Gelukkig gebeurt zoiets niet zo heel vaak bij ons. Maar als dat wel zo is, komt het er meestal een keer uit als ik het totaal niet verwacht.
Ik ben gewoon weggelopen met zoek het lekker uit.
Toch kwam ze er net voor mij onverwacht op terug. “Sorry van gister mam”.
Misschien combi van mijn reactie door eigenlijk niet te reageren en zij die de tijd neemt om te denken waarom. We groeien nog elke dag.
Soms helpt het om te praten terwijl je samen iets doet. Vroeger was dat voor mijn oudste breien in het breicafe. En toen ik een keer alleen langere tijd in NL was kon ik het beste met jongste praten als hij zat te minecraften. Tegenwoordig praat ik vaak met hem als hij naast me in de auto zit. Voor sommige kinderen helpt wandelen. Of gewoon afwassen.quote:
Gisteravond een M. met een heel kort lontje en steeds tranen in haar ogen. Maar ernaar vragen leverde alleen maar boosheid en frustratie op.
Uiteindelijk beaamde ze dat er iets was, maar bij verder doorvragen was alles nee... ik heb geen idee waar of hoe een ingang te vinden... (mijn moeder herkende dit wel... ik was ook niet zo spraakzaam zullen we maar zeggen...)
Het ging. Het was niet super, maar het was ook minder druk dan hij had verwacht. Alleen toen ze tijdens een les een half uur tijd voor zichzelf kregen werd het heel druk in de klas. En dat zou hij niet heel lang volhouden, zei hij nog.quote:
In de pauze is hij alleen naar buiten gegaan en hij dacht dat het wel duidelijk was dat hij niet zo heel erg sociaal vaardig was. Hij maakt een beetje een trieste indruk. Weet wel dat dit onontkoombaar is, maar heeft er zo totaal geen zin in. Ik vond het ook wel triest eigenlijk.
Vervelend Nijna. Hier komt het er uiteindelijk altijd wel uit als we samen iets gaan doen. Een stukje wandelen of een spelletje of zo.quote:
Gisteravond een M. met een heel kort lontje en steeds tranen in haar ogen. Maar ernaar vragen leverde alleen maar boosheid en frustratie op.
Uiteindelijk beaamde ze dat er iets was, maar bij verder doorvragen was alles nee... ik heb geen idee waar of hoe een ingang te vinden... (mijn moeder herkende dit wel... ik was ook niet zo spraakzaam zullen we maar zeggen...)
Hopelijk komt M. ook nog snel met wat haar dwars zit. Zo vervelend als je er niet achter komt.
Wat goed van Jen dat ze uit zichzelf sorry zegt. Over groei gesprokenquote:
Gister uit het niks had ik ook Jen met een heel kort lontje. Ze vond opeens dat Leyla geld had gestolen, standje crazy eyes.
Ik ben gewoon weggelopen met zoek het lekker uit.
Toch kwam ze er net voor mij onverwacht op terug. “Sorry van gister mam”.
Misschien combi van mijn reactie door eigenlijk niet te reageren en zij die de tijd neemt om te denken waarom. We groeien nog elke dag.
Mooi dat ze er toch nog op terugkwam!quote:
Gister uit het niks had ik ook Jen met een heel kort lontje. Ze vond opeens dat Leyla geld had gestolen, standje crazy eyes.
Ik ben gewoon weggelopen met zoek het lekker uit.
Toch kwam ze er net voor mij onverwacht op terug. “Sorry van gister mam”.
Misschien combi van mijn reactie door eigenlijk niet te reageren en zij die de tijd neemt om te denken waarom. We groeien nog elke dag.
Als ze achter een scherm zit dan krijg je amper contact. Vanmiddag in de auto heb ik nog geprobeerd, maar ze gooit gelijk de deur dicht bij wijze van spreken.quote:
[..]
Soms helpt het om te praten terwijl je samen iets doet. Vroeger was dat voor mijn oudste breien in het breicafe. En toen ik een keer alleen langere tijd in NL was kon ik het beste met jongste praten als hij zat te minecraften. Tegenwoordig praat ik vaak met hem als hij naast me in de auto zit. Voor sommige kinderen helpt wandelen. Of gewoon afwassen.
Wandelen oid wil ze ook niet.
Morgen komt haar begeleidster, misschien kan die er iets mee...
Ik vind zelf in de auto of wandelend vaak een stuk makkelijker of het opschrijven, dat heb ik ook nog genoemd, dat ze het ook op mag schrijven...
Het ging... daar lijkt dan ook alles mee gezegd als ik het zo lees.quote:
[..]
Het ging. Het was niet super, maar het was ook minder druk dan hij had verwacht. Alleen toen ze tijdens een les een half uur tijd voor zichzelf kregen werd het heel druk in de klas. En dat zou hij niet heel lang volhouden, zei hij nog.
In de pauze is hij alleen naar buiten gegaan en hij dacht dat het wel duidelijk was dat hij niet zo heel erg sociaal vaardig was. Hij maakt een beetje een trieste indruk. Weet wel dat dit onontkoombaar is, maar heeft er zo totaal geen zin in. Ik vond het ook wel triest eigenlijk.
Lijkt me ook moeilijk... je moet, maar eigenlijk moet je iets kiezen wat minder passend is als ik het goed begrijp. Ik hoop heel hard dat hij zijn draai gaat vinden, dat gun ik jullie.
Maar ik vind het stom dat omdat hij het zo goed doet nu, hij naar een andere plek moet
Ach, die J...quote:
[..]
Het ging. Het was niet super, maar het was ook minder druk dan hij had verwacht. Alleen toen ze tijdens een les een half uur tijd voor zichzelf kregen werd het heel druk in de klas. En dat zou hij niet heel lang volhouden, zei hij nog.
In de pauze is hij alleen naar buiten gegaan en hij dacht dat het wel duidelijk was dat hij niet zo heel erg sociaal vaardig was. Hij maakt een beetje een trieste indruk. Weet wel dat dit onontkoombaar is, maar heeft er zo totaal geen zin in. Ik vond het ook wel triest eigenlijk.
Aan de ene kant is het fijn dat hij steeds meer zelfkennis krijgt.
Van de andere kant is dat natuurlijk ook enorm confronterend.
Ik ben het zo met Nijna eens, erg jammer en rot dat juíst nu het op school zo goed ging, hij een overstap moet maken. Ik krijg er gewoon buikpijn van...
Zijn er faciliteiten voor hem? Is er een time-outplek? Zijn docenten op de hoogte van wat hij nodig heeft? Wellicht een heel sociaal kind dat de eerste tijd als buddy kan fungeren, om hem wegwijs te maken? Een kluisje aan de kant ipv in het midden waar het druk is? Krijgt hij bij toetsen meer tijd? Ik noem maar even wat dingen die iig voor onze T zijn geregeld, wellicht heeft J er ook iets aan.
Ja, hij krijgt een extra mentor, hij mag gebruik maken van het time-out lokaal en hij krijgt extra tijd bij toetsen. Kluisjes maakt hij geen gebruik van; dat heeft hij bij zijn vorige school ook nooit gedaan. Hij sjouwt gewoon alles mee.quote:
[..]
Ach, die J...
Aan de ene kant is het fijn dat hij steeds meer zelfkennis krijgt.
Van de andere kant is dat natuurlijk ook enorm confronterend.
Ik ben het zo met Nijna eens, erg jammer en rot dat juíst nu het op school zo goed ging, hij een overstap moet maken. Ik krijg er gewoon buikpijn van...
Zijn er faciliteiten voor hem? Is er een time-outplek? Zijn docenten op de hoogte van wat hij nodig heeft? Wellicht een heel sociaal kind dat de eerste tijd als buddy kan fungeren, om hem wegwijs te maken? Een kluisje aan de kant ipv in het midden waar het druk is? Krijgt hij bij toetsen meer tijd? Ik noem maar even wat dingen die iig voor onze T zijn geregeld, wellicht heeft J er ook iets aan.
quote:
[..]
Ja, hij krijgt een extra mentor, hij mag gebruik maken van het time-out lokaal en hij krijgt extra tijd bij toetsen.
Nou, dat is iig fijn. quote:Kluisjes maakt hij geen gebruik van; dat heeft hij bij zijn vorige school ook nooit gedaan. Hij sjouwt gewoon alles mee.
Sterkte hoor Livelink. Ik voel (ook letterlijk, maar dan over mijn eigen zoon) met je mee.
Heel begrijpelijk Moonah. Het is echt zo'n grote overgang. Het enige wat je kunt doen is alles zo goed mogelijk voorbereiden, betrokken zijn en duimen dat het allemaal meevalt.quote:
[..]
[..]
Sterkte hoor Livelink. Ik voel (ook letterlijk, maar dan over mijn eigen zoon) met je mee.
Ik ken de serie niet. Nooit van gehoord zelfs.quote:
Is de serie Atypical hier al eens genoemd? Ik vind het wel interessant, maar ook lastig om in te schatten of het een beetje waarheidsgetrouw is. Herkennen jullie jezelf of je kinderen erin?
Ik heb alleen ervaring met jongeren met een ass vanuit mijn werk als docente, maar herken wel dingen. Ik zie wel dat e.e.a. uitvergroot of juist gesimplificeerd zijn, maar toch kan ik het wel waarderen. Ik vroeg me af of dat wellicht anders is als je zelf een kind met een ass thuis hebt; is de humor dan nog humor of tegen het zere been?
Persoonlijk: ik vind het een flutserie, waarin een kind met ASStrekken aan zijn lot wordt overgelaten en zijn gezin niets inzet om hem te leren zich aan de wereld aan te passen.quote:
Het gaat over een autistische puber/jongvolwassene (van 18), de impact die zijn stoornis heeft op het gezin en hoe hij zich staande probeert te houden op school. Het is een comedyserie op en van Netflix.
Ik heb alleen ervaring met jongeren met een ass vanuit mijn werk als docente, maar herken wel dingen. Ik zie wel dat e.e.a. uitvergroot of juist gesimplificeerd zijn, maar toch kan ik het wel waarderen. Ik vroeg me af of dat wellicht anders is als je zelf een kind met een ass thuis hebt; is de humor dan nog humor of tegen het zere been?
Ja, hij is er al aardig aan gewend. Hij is vorige week bij zijn eigen tandarts geweest, waar ze ook even gecontroleerd hebben of hij goed genoeg poetst met beugel en die tandarts was heel tevreden.quote:
@:livelink Hoe gaat het nu met J en zijn beugel? Is hij er al aan gewend?
En J. heeft zelf bij zijn tandarts gevraagd of hij weer terug kan naar de gewone tandarts. Hij zit nu nog steeds bij de gespecialiseerde kindertandarts en omdat hij het nu zelfs aangedurfd heeft om een beugel te nemen, vond hij dat hij dan ook wel weer terug kan naar de reguliere tandarts.
Dat vonden ze daar ook wel een goed idee. Ze wilden nog wel een afspraak voor oktober maken, maar dat zou dan in principe de laatste afspraak zijn. In november wordt hij 16, dus dat is ook wel een mooie leeftijd om weg te gaan bij de kindertandarts.
Het zijn wel echt allemaal grote stappen die we nu aan het maken zijn.
Wauw, wat goed van hemquote:
Ja, hij is er al aardig aan gewend. Hij is vorige week bij zijn eigen tandarts geweest, waar ze ook even gecontroleerd hebben of hij goed genoeg poetst met beugel en die tandarts was heel tevreden.
En J. heeft zelf bij zijn tandarts gevraagd of hij weer terug kan naar de gewone tandarts. Hij zit nu nog steeds bij de gespecialiseerde kindertandarts en omdat hij het nu zelfs aangedurfd heeft om een beugel te nemen, vond hij dat hij dan ook wel weer terug kan naar de reguliere tandarts.
Dat vonden ze daar ook wel een goed idee. Ze wilden nog wel een afspraak voor oktober maken, maar dat zou dan in principe de laatste afspraak zijn. In november wordt hij 16, dus dat is ook wel een mooie leeftijd om weg te gaan bij de kindertandarts.
Het zijn wel echt allemaal grote stappen die we nu aan het maken zijn.
Super! Hij fietst nu naar school in een lange broek en trui met lange mouwen. Ik heb hem net tevergeefs proberen te overtuigen dat hij beter een t-shirt en korte broek aan kan doen, maar de enige concessie die hij nu wilde doen is dat hij geen jas aan doet. En dat is ook nog steeds zijn winterjas trouwens, want de overgang naar zomerjas heeft hij ook nog niet gemaakt.
Ik herken mezelf in dit verhaalquote:
Temperatuursveranderingen is en blijft iets waar mijn zoon niet goed mee overweg kan. Het is niet meer zo extreem als vroeger toen hij terwijl het 30 graden was in zijn winterjas bleef lopen en bij -10 nog in blote voeten met crocs liep, maar toch...
Hij fietst nu naar school in een lange broek en trui met lange mouwen. Ik heb hem net tevergeefs proberen te overtuigen dat hij beter een t-shirt en korte broek aan kan doen, maar de enige concessie die hij nu wilde doen is dat hij geen jas aan doet. En dat is ook nog steeds zijn winterjas trouwens, want de overgang naar zomerjas heeft hij ook nog niet gemaakt.
ik loop met dit weer ook nog gerust in lange trainingsbroek en m'n vest, zonder dat ik last heb van de warmte. Ik schakel wel iets makkelijker naar korte broek etc als me gezegd wordt dat het eigenlijk toch echt te warm is voor een lange broek (ja serieus, dat moet me gezegd worden 
) maar dan ben ik ook wel zo rigoureus dat ik rustig de schaar in m'n kleding zet om van een lange broek een korte te maken Ook slaapt ze het best als ze in een slaapzak ligt met daaroverheen nog een dekbed. 😳 Dat dekbed heb ik er afgehaald maar mijn voorstel van 'alleen een laken' heeft het niet gered...
Zou een lakenzak niet iets zijn trui?quote:
Ook slaapt ze het best als ze in een slaapzak ligt met daaroverheen nog een dekbed. 😳 Dat dekbed heb ik er afgehaald maar mijn voorstel van 'alleen een laken' heeft het niet gered...
En je kan het kind natuurlijk niet kwalijk nemen dat ze van truien houdt
Een lakenzak, wie weet. Het gaat haar vooral om dat lekker zware gevoel, vrees ik. Maar ik kan het proberen. De vorige zomers lukte het op een gegeven moment toch wel om onder alleen een laken te slapen hoor. Maar die overgang he...
Nee, dat niet. Hij heeft gewoon erg veel moeite met die overgangen. Uiteindelijk gaat hij wel een korte broek en t-shirt aan doen en als het dan weer erg afkoelt blijft hij weer een tijdje in korte broeken lopen.quote:
En een verzwaringsdeken? Ik weet eigenlijk niet of die erg warm zijn, wij hebben er zelf een gemaakt met van die granulaatkorreltjes, toen ik er van de winter mee op de bank ging zitten, kreeg ik het er niet echt warmer van. Misschien is dat nog een alternatief.quote:
Dat neem ik haar ook niet kwalijk.
Een lakenzak, wie weet. Het gaat haar vooral om dat lekker zware gevoel, vrees ik. Maar ik kan het proberen. De vorige zomers lukte het op een gegeven moment toch wel om onder alleen een laken te slapen hoor. Maar die overgang he...
M. heeft niet zoveel moeite met overgang qua kleding, ik zeg 's morgens wat ze aan kan doen, korte of lange broek en korte of lange mouwen, so far so good.
Wat ik lastiger vindt is dat ze dorst niet echt lijkt te registreren. En nu gaat ze van de week voor de eerste keer met een vriendinnetje zwemmen smiddags en ben ik toch een beetje bezorgd dat ze niet of nauwelijks gaat drinken en waarschijnlijk vergeet ze ook in te smeren...
Ik vind dat altijd wel tegenstrijdig, ze heeft een goed stel hersens, maar dat soort dingen denkt ze dan niet aan of lukt niet.
Overigens wel herkenbaar van mijzelf, maar bij mij zitten dat soort dingen blijkbaar zodanig in het systeem intussen dat het wel lukt.
Nieuwe dingen moet ik vaak toch een soort ritme/regelmaat in zien te vinden ook.
Oja hier precies zo! Ik blijf maar achter haar aan leuren met zonnebrandcreme. maar zelf zou ze er echt niet aan denken, en aan drinken evenmin. Lastig, je kunt het niet altijd voor ze blijven regelen, dus hopelijk slijten sommige gewoontes er toch in.quote:
[..]
En een verzwaringsdeken? Ik weet eigenlijk niet of die erg warm zijn, wij hebben er zelf een gemaakt met van die granulaatkorreltjes, toen ik er van de winter mee op de bank ging zitten, kreeg ik het er niet echt warmer van. Misschien is dat nog een alternatief.
M. heeft niet zoveel moeite met overgang qua kleding, ik zeg 's morgens wat ze aan kan doen, korte of lange broek en korte of lange mouwen, so far so good.
Wat ik lastiger vindt is dat ze dorst niet echt lijkt te registreren. En nu gaat ze van de week voor de eerste keer met een vriendinnetje zwemmen smiddags en ben ik toch een beetje bezorgd dat ze niet of nauwelijks gaat drinken en waarschijnlijk vergeet ze ook in te smeren...
Ik vind dat altijd wel tegenstrijdig, ze heeft een goed stel hersens, maar dat soort dingen denkt ze dan niet aan of lukt niet.
Overigens wel herkenbaar van mijzelf, maar bij mij zitten dat soort dingen blijkbaar zodanig in het systeem intussen dat het wel lukt.
Nieuwe dingen moet ik vaak toch een soort ritme/regelmaat in zien te vinden ook.
Ze ligt nu in elk geval in/onder een laken, nog wel wakker, maar ja. Het is ook zo warm. En zo'n verzwaringsdeken in de zomer, ik weet 't niet hoor. Soms is 't ook gewoon even een kwestie van schakelen. Ook al kost dat dan wat meer moeite, het is wel goed om die schakeling toch te maken denk ik.
Ja, dat niet willen drinken herken ik hier ook. Hij drinkt op school gewoon nooit iets. En gisteren had ik een bidon in zijn tas gedaan, zodat hij in ieder geval water kon drinken als hij toch wou en dat hij het voor de fietstocht terug naar huis kon vullen, maar die zat vanochtend nog kurkdroog en duidelijk onaangeraakt in zijn tas.quote:
[..]
Oja hier precies zo! Ik blijf maar achter haar aan leuren met zonnebrandcreme. maar zelf zou ze er echt niet aan denken, en aan drinken evenmin. Lastig, je kunt het niet altijd voor ze blijven regelen, dus hopelijk slijten sommige gewoontes er toch in.
Ze ligt nu in elk geval in/onder een laken, nog wel wakker, maar ja. Het is ook zo warm. En zo'n verzwaringsdeken in de zomer, ik weet 't niet hoor. Soms is 't ook gewoon even een kwestie van schakelen. Ook al kost dat dan wat meer moeite, het is wel goed om die schakeling toch te maken denk ik.
En hij moet dan toch ook die 30 km. weer terugfietsen. Nou ja, ik moet er maar het beste van hopen.
Vanmiddag moet hij ook nog zijn meningokokkenprik halen. En hij is nu te oud (of vindt zichzelf te oud) dat wij met hem meegaan.
Hopelijk pikken ze hem er uit en zien ze dat hij even snel en apart moet worden geholpen.
Vorige keren zagen ze dat perfect en mijn dochter was eerder al met een vriendin die ook vreselijk bang was en die vriendin werd er ook meteen tussenuit gepikt. Dus ik vertrouw er maar op dat ze die signalen goed oppikken.
Is ze nog in slaap gevallen? Ik denk dat er niks mis mee is om die schakeling te maken idd, succes!quote:
[..]
Oja hier precies zo! Ik blijf maar achter haar aan leuren met zonnebrandcreme. maar zelf zou ze er echt niet aan denken, en aan drinken evenmin. Lastig, je kunt het niet altijd voor ze blijven regelen, dus hopelijk slijten sommige gewoontes er toch in.
Ze ligt nu in elk geval in/onder een laken, nog wel wakker, maar ja. Het is ook zo warm. En zo'n verzwaringsdeken in de zomer, ik weet 't niet hoor. Soms is 't ook gewoon even een kwestie van schakelen. Ook al kost dat dan wat meer moeite, het is wel goed om die schakeling toch te maken denk ik.
Ik vind het wel fijn om die herkenning te lezen
. Drinkt hij dan thuis wel goed Livelink?quote:
[..]
Ja, dat niet willen drinken herken ik hier ook. Hij drinkt op school gewoon nooit iets. En gisteren had ik een bidon in zijn tas gedaan, zodat hij in ieder geval water kon drinken als hij toch wou en dat hij het voor de fietstocht terug naar huis kon vullen, maar die zat vanochtend nog kurkdroog en duidelijk onaangeraakt in zijn tas.
En hij moet dan toch ook die 30 km. weer terugfietsen. Nou ja, ik moet er maar het beste van hopen.
Vanmiddag moet hij ook nog zijn meningokokkenprik halen. En hij is nu te oud (of vindt zichzelf te oud) dat wij met hem meegaan.
Hopelijk pikken ze hem er uit en zien ze dat hij even snel en apart moet worden geholpen.
Vorige keren zagen ze dat perfect en mijn dochter was eerder al met een vriendin die ook vreselijk bang was en die vriendin werd er ook meteen tussenuit gepikt. Dus ik vertrouw er maar op dat ze die signalen goed oppikken.
Succes met de prik, ik vind het wel knap dat hij het zelf wil doen. Is toch ook weer een stap! En ik duim mee dat ze vandaag ook zo opmerkzaam zijn!
Onze school heeft vanmiddag vrij ivm rapportoverleg, M. zit in een plusgroep van verschillende scholen samen en die gaat wel door vanmiddag. We hadden gisteren een mail dat ivm tropenroosters e.d. van verschillende scholen, het aan de ouders zelf was om te bepalen of ze erheen gingen.
M. gevraagd en ze wil erheen, ze is met een leuke opdracht bezig.
Nou dat vind ik dan toch wel gaaf, dat ze voor de eerste keer aangeeft graag naar school te willen, blijkbaar is die extra uitdaging leuk.
Dat geeft vertrouwen voor volgend jaar, want dat zal vast een stuk uitdagender zijn dan wat ze nu doet op school.
Met drinken is het vrij raar. Als hij eenmaal begint met drinken, dan drinkt hij ook ineens veel. Maar hij vergeet gewoon vaak te drinken.quote:
[..]
Is ze nog in slaap gevallen? Ik denk dat er niks mis mee is om die schakeling te maken idd, succes!
Ik vind het wel fijn om die herkenning te lezen
[..]
Drinkt hij dan thuis wel goed Livelink?
Succes met de prik, ik vind het wel knap dat hij het zelf wil doen. Is toch ook weer een stap! En ik duim mee dat ze vandaag ook zo opmerkzaam zijn!
Onze school heeft vanmiddag vrij ivm rapportoverleg, M. zit in een plusgroep van verschillende scholen samen en die gaat wel door vanmiddag. We hadden gisteren een mail dat ivm tropenroosters e.d. van verschillende scholen, het aan de ouders zelf was om te bepalen of ze erheen gingen.
M. gevraagd en ze wil erheen, ze is met een leuke opdracht bezig.
Nou dat vind ik dan toch wel gaaf, dat ze voor de eerste keer aangeeft graag naar school te willen, blijkbaar is die extra uitdaging leuk.
Dat geeft vertrouwen voor volgend jaar, want dat zal vast een stuk uitdagender zijn dan wat ze nu doet op school.
Vaccinatie is goed gegaan. Het was niet druk, dus hij hoefde niet te wachten. Hij is natuurlijk pas laat thuis uit school, dus ik vermoed dat de grootste drukte al voorbij was.
En fijn dat M. toch zo veel plezier heeft aan die plusklas. Dat is inderdaad een goed teken lijkt me.
Fijn Nijna, dat M het zo naar haar zin heeft in die plusklas!
(en ja Cato heeft best goed geslapen volgens mij. Ze had gelukkig het eerste uur vrij, dat scheelde ook).
Ik heb streepjes op T zijn bidon gezet. Tot het eerste streepje moet op bij de kleine pauze, en dan de rest bij de lunch (water dus). Maar met dit hete weer wijkt hij daar dus ook niet van af...
Wat betreft kleding hebben wij gelukkig geen problemen.
Maar ik las in een facebookgroep over ASS de volgende manier:
Een soort thermometer met daarbij picto's van gepaste kleding.
Bv 10 graden lange broek, lange mouwen
15 graden lange broek, korte mouwen
25 graden korte broek, korte mouwen etc.
Wellicht iets om uit te proberen?
Meningokokken halen we straks in de vakantie. Gewoon aparte afspraak voor gemaakt, vorige keer ging dat ook prima.quote:
Cato kreeg gisteren ook de meningokokken vaccinatie, maar ik ben wel even mee gegaan. Stoer dat J alleen is gegaan! En jeetje, 30 km fietsen in die hitte, zonder te drinken! Als hij dan thuis maar even goed bijtankt.
Fijn Nijna, dat M het zo naar haar zin heeft in die plusklas!
(en ja Cato heeft best goed geslapen volgens mij. Ze had gelukkig het eerste uur vrij, dat scheelde ook).
Goede tip Moonah. Dat had ik eerder moeten proberen.quote:
Och ja, dat drinken...
Ik heb streepjes op T zijn bidon gezet. Tot het eerste streepje moet op bij de kleine pauze, en dan de rest bij de lunch (water dus). Maar met dit hete weer wijkt hij daar dus ook niet van af...
Wat betreft kleding hebben wij gelukkig geen problemen.
Maar ik las in een facebookgroep over ASS de volgende manier:
Een soort thermometer met daarbij picto's van gepaste kleding.
Bv 10 graden lange broek, lange mouwen
15 graden lange broek, korte mouwen
25 graden korte broek, korte mouwen etc.
Wellicht iets om uit te proberen?
Wij hebben J. nu definitief bij een reguliere school aangemeld. De kogel is door de kerk. Vandaag hebben we de bevestiging gekregen dat hij daar volgend jaar gaat starten.
We kregen deze week ook een mailtje van zijn huidige school met de klassenindeling van volgend jaar en daar stond hij ook gewoon ingedeeld
Maar dat hebben we dan maar genegeerd. Nog meer twijfel zaaien vonden we ook niet handig.
Wel triest dat we zagen dat hij daar dan in een klas van 10 leerlingen terecht zou komen. En zonder hem erbij dus 9. Dus het was niet zo dat hij weg moest vanwege het feit dat ze geen plek hadden.
Maar wie weet ben ik volgend jaar rond deze tijd heel erg blij met deze stap richting regulier.
Ik hoop hert van harte. Mijn man zegt: "Het biedt ook weer nieuwe kansen!"quote:
Maar wie weet ben ik volgend jaar rond deze tijd heel erg blij met deze stap richting regulier.
Dat is ook waar en dat houden we onszelf en J. ook steeds voor. In het HBO ken je ook geen speciaal onderwijs, dus ooit zal hij toch de stap naar regulier moeten maken. Dan is het wellicht slimmer om dat eerder te doen.quote:
[..]
Ik hoop hert van harte. Mijn man zegt: "Het biedt ook weer nieuwe kansen!"
Een echte aanrader, het biedt zo veel inzicht in hoe autisme kan worden ervaren...
Oh, leuk. Ik las altijd haar blogs die ze schreef over Hollands Next Topmodel. Ze kan ook leuk schrijven.quote:
Ik ben trouwens een fantastisch boek aan het lezen, geschreven door onze eigen Toeps (van Fok!).
Een echte aanrader, het biedt zo veel inzicht in hoe autisme kan worden ervaren...
[ afbeelding ]
Is ook zo. We kunnen onze kinderen niet eeuwig blijven beschermen... Maar pfffff, laat ze aub een stevige basis ontwikkelen om dan met hun kwetsbaarheid de 'echte wereld' in te stappen...quote:
[..]
Dat is ook waar en dat houden we onszelf en J. ook steeds voor. In het HBO ken je ook geen speciaal onderwijs, dus ooit zal hij toch de stap naar regulier moeten maken. Dan is het wellicht slimmer om dat eerder te doen.
Moonah, wat grappig, ik ben hetzelfde boek aan het lezen en ik lees wel erg herkenbare dingen. Ik vind het altijd zo knap hoe anderen dat uitgelegd krijgen.
We hebben tenslotte een mooie leestip voor de vakantie.
Leest u vooral: 'Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit' van Bianca Toeps. Het is een feest der herkenning.
Bijzonder, omdat het hier ook net over dat boek ging. Het gaat nu echt wel op mijn wensenlijst.
En voor ons is het het einde van een tijdperk van speciaal onderwijs. Toch wel een raar idee. Ik heb net nog even een mailtje teruggestuurd naar school om hen te bedanken voor de fijne jaren en dat was het dan....
Ik heb het boek net uit, heb hem bij mijn man op het nachtkastje gelegd.quote:
Ik kreeg net een mailtje van de schoolleiding van de school van mijn jongste ter afsluiting van het schooljaar en die mail eindigde hiermee:
We hebben tenslotte een mooie leestip voor de vakantie.
Leest u vooral: 'Maar je ziet er helemaal niet autistisch uit' van Bianca Toeps. Het is een feest der herkenning.
Bijzonder, omdat het hier ook net over dat boek ging. Het gaat nu echt wel op mijn wensenlijst.
En voor ons is het het einde van een tijdperk van speciaal onderwijs. Toch wel een raar idee. Ik heb net nog even een mailtje teruggestuurd naar school om hen te bedanken voor de fijne jaren en dat was het dan....
Ik vond het erg lekker lezen en echt wel herkenbaar.
Van de week met M. schoolspullen gekocht, dat was het enige schoolgerelateerde ding wat ze dan met frisse tegenzin nog wel wilde doen zeg maar en verder is het vakantie. Dus we mogen niks vragen over school enzo, ze heeft vakantie
.Hij kan niet tegen de drukte in de pauzes en gaat dus in zijn eentje naar buiten. Het doet me pijn om te zien hoe triest hij thuis komt, terwijl hij normaal altijd met plezier naar school ging en thuis kwam.
Hopelijk trekt het allemaal nog wel bij en vindt hij toch op zijn manier nog een aansluiting, maar voor nu is het allemaal niet zo leuk.
Wat ontzettend rot voor J. En voor jullie.
Het is sowieso al een hele stap van (V)SO naar regulier, maar dan ook nog eens naar een bestaande groep (ipv allemaal nieuw in een nieuw te vormen groep).
Hoe is de begeleiding vanuit school? Mentor? Zorgcoördinator? Gaat er nog iets van 'voorlichting' plaatsvinden naar de andere klasgenoten, of wil J dat niet?
Ik hoop dat het nog even wat opstartproblemen zijn, maar zo'n drukte in de pauze is helaas niet echt iets van voorbijgaande aard. Wel heel knap van hem dat hij zelf zorgt dat hij de rust opzoekt. Dat geeft wel heel mooi weer hoe enorm hij gegroeid is.J. heeft zelf besloten er open over te zijn dat hij van het VSO komt. Ik heb nog aangegeven dat hij dat wellicht beter niet kan zeggen, maar dat wil hij niet.quote:
Livelink....
Wat ontzettend rot voor J. En voor jullie.
Het is sowieso al een hele stap van (V)SO naar regulier, maar dan ook nog eens naar een bestaande groep (ipv allemaal nieuw in een nieuw te vormen groep).
Hoe is de begeleiding vanuit school? Mentor? Zorgcoördinator? Gaat er nog iets van 'voorlichting' plaatsvinden naar de andere klasgenoten, of wil J dat niet?
Met school hebben we binnenkort een gesprek over de mogelijkheden qua begeleiding.
Dat was al gepland bij de aanmelding.
en wat naar om hem zo triest uit school te zien komen... hopelijk is het een kwestie van zijn draai vinden... M. is nu voor de 2e week naar de brugklas. Ik kan er nog niet helemaal hoogte van krijgen hoe het gaat. Het scheelt dat ze proberen zoveel mogelijk op school te doen, zodat ze hooguit nog iets hoeven afmaken, maar geen uren huiswerk.
Ze heeft wat contact denk ik met kinderen uit de klas, maar er was een jongen die een groepsapp had gemaakt en gevraagd had in de klas naar de nummers om iedereen toe te voegen, maar dat doet ze dan niet bijvoorbeeld.
Ze verteld ook weinig. Volgende week kennis maken met de mentoren en wat afspraken maken.
Volgende week krijgen we Kims mentrix op huisbezoek voor kennismaking.
Tot nu toe vind ze het leuk op school. Verder zegt ze niet veel.
Heftig hoor, wij hebben op school speciale rustig lokaal voor pubers die dat willen. Daar zitten er vaak meer dan 1quote:
[..]
J. heeft zelf besloten er open over te zijn dat hij van het VSO komt. Ik heb nog aangegeven dat hij dat wellicht beter niet kan zeggen, maar dat wil hij niet.
Met school hebben we binnenkort een gesprek over de mogelijkheden qua begeleiding.
Dat was al gepland bij de aanmelding.
En mijn eigen *niet gediagnostiseerde* aspergermeneer van bijna 20 is net gestart aan de universiteit, woont op zichzelf en appte verheugd : Er zijn er hier veel net als ik op school
Wij hebben kennis gemaakt met de mentoren, het voelt goed.
Zij hebben in de indruk dat ze haar draai wel begint te vinden en dat hebben wij ook wel.
Maar dan dat huiswerk wat dus niet netjes allemaal in de app staat, maar overal en nergens. Daar verdwaalt ze nog in, met als gevolg dat er gisteravond een snikkend kind aan tafel zat die er niet toe kwam om nog dat rijtje franse woordjes te leren.
En maandag al met iets wat ze dacht af te hebben in de les en toen moest er een uitwerking bij en zat ze er alsnog thuis aan... ook tranen.
Maar verder lijkt het zo na de eerste echte lesweek, wel aardig ok.
Met de 2 jongens en mama in het ziekenhuis js het voor Jen gewoon even een lastige situatie om mee om te gaan. Dan kun je niet ook nog verwerken dat de koekjes in een ander vakje van je broodtrommel zitten dan normaal. Soms is dat gewoon de druppel.
Snel even het update-topic erbij gepaktquote:
Heerlijk hoe voorspelbaar ze soms toch kan reageren:
Met de 2 jongens en mama in het ziekenhuis js het voor Jen gewoon even een lastige situatie om mee om te gaan. Dan kun je niet ook nog verwerken dat de koekjes in een ander vakje van je broodtrommel zitten dan normaal. Soms is dat gewoon de druppel.
Gefeliciteerd!!!! Hopelijk gaat het allemaal goed en kunnen jullie snel naar huis.
En zo begrijpelijk dat voor Jen allemaal even te veel was. Ik hoop dat iedereen daar ook begrip voor had.
Het lijkt wat beter te gaan. Hij ziet wel in dat hij het vol moet gaan houden omdat de weg terug er niet meer is.quote:
Hoe gaat t nu livelink? Hebben jullie al een afspraak staan voor dat gesprek?
Wij hebben kennis gemaakt met de mentoren, het voelt goed.
Zij hebben in de indruk dat ze haar draai wel begint te vinden en dat hebben wij ook wel.
Maar dan dat huiswerk wat dus niet netjes allemaal in de app staat, maar overal en nergens. Daar verdwaalt ze nog in, met als gevolg dat er gisteravond een snikkend kind aan tafel zat die er niet toe kwam om nog dat rijtje franse woordjes te leren.
En maandag al met iets wat ze dacht af te hebben in de les en toen moest er een uitwerking bij en zat ze er alsnog thuis aan... ook tranen.
Maar verder lijkt het zo na de eerste echte lesweek, wel aardig ok.
Problemen met plannen en huiswerk heeft hij ook, net als jouw dochter. In het speciaal onderwijs was dat allemaal heel duidelijk. De regel was dat al het huiswerk geregistreerd stond in het systeem en als het daar niet stond, dan had de docent pech.
Nu moet hij alles weer in agenda's opschrijven en heeft hij pech als de docenten onduidelijk zijn. Net andersom geredeneerd dus. En daar loopt hij net als jouw dochter tegenaan. Want ook bij hem staat het nu overal en nergens. En dat maakt het ook moeilijker te plannen. Dus ik herken wat je schrijft en dat is iets wat voor ons en voor hem echt nieuw is en lastig.
Wij hadden al bij de mentor aangegeven dat het niet helemaal duidelijk was en de docenten zouden daarop gewezen worden. Er zijn blijkbaar ook nog wat nieuwe docenten.
En ze gaan regelmatig vinger aan de pols houden om te checken hoe het gaat. Niet wachten tot ze zelf komt, want dat doet ze toch niet... Wie weet op den duur, maar voor nu is er gewoon standaard met enige regelmaat contact.
Ik kreeg wel de indruk dat ze meer kinderen met ass hebben op school en aan de vragen die ze stelden leken ze wel enige ervaring te hebben. Dat stemt wel hoopvol.
quote:
En mijn eigen *niet gediagnostiseerde* aspergermeneer van bijna 20 is net gestart aan de universiteit, woont op zichzelf en appte verheugd : Er zijn er hier veel net als ik op school
Wat fijn! Herkenbaar, de moeilijkheden met plannen. Vooralsnog plan ik alles zelf voor T. Laat hem eerst maar eens rustig zijn plekje vinden, dat plannen komt later wel. Onze nadruk ligt nu op het sociaal/emotionele aspect. Na het pestdrama in groep 5 en 6 zijn wij daar zó hyperalert op...
T heeft een fantastische mentor. Oudere dame, stevig type, lijkt de klas goed in de hand te hebben.
Op haar aanraden vandaag een presentatie gedaan over autisme. Wij (man en ik) vonden het geloof ik spannender dan zoonlief. Vanmiddag kreeg ik een mailtje van de mentor:
Wat een kanjer vandaag. Eerst gestaan voor de klas daarna, voor de klas, erbij gaan zitten.
Diverse malen applaus van de klas gehad.Open en vrij over gesproken. Leerlingen hadden ook goede vragen. Goed gedaan:) sprak duidelijk en was voor eenieder goed te begrijpen. Hij heeft zijn plaatsje wel veroverd in de klas.
Oh joh, ik las het op mijn werk en zat meteen te janken.
Ik hoop zó dat deze klas veilig blijft... Ik wens al jullie kinderen zo'n goede mentor toe. Iemand die begaan is met kinderen die speciale begeleiding nodig hebben. Zo iemand kan écht een wezenlijke rol spelen in het leven van je kind...
Oh, wat fijn klinkt dit, Moonah. En wat goed van hem dat hij die presentatie heeft gedaan. Ik kan me je emotie heel goed voorstellenquote:
[..]
Herkenbaar, de moeilijkheden met plannen. Vooralsnog plan ik alles zelf voor T. Laat hem eerst maar eens rustig zijn plekje vinden, dat plannen komt later wel. Onze nadruk ligt nu op het sociaal/emotionele aspect. Na het pestdrama in groep 5 en 6 zijn wij daar zó hyperalert op...
T heeft een fantastische mentor. Oudere dame, stevig type, lijkt de klas goed in de hand te hebben.
Op haar aanraden vandaag een presentatie gedaan over autisme. Wij (man en ik) vonden het geloof ik spannender dan zoonlief. Vanmiddag kreeg ik een mailtje van de mentor:
Wat een kanjer vandaag. Eerst gestaan voor de klas daarna, voor de klas, erbij gaan zitten.
Diverse malen applaus van de klas gehad.Open en vrij over gesproken. Leerlingen hadden ook goede vragen. Goed gedaan:) sprak duidelijk en was voor eenieder goed te begrijpen. Hij heeft zijn plaatsje wel veroverd in de klas.
Oh joh, ik las het op mijn werk en zat meteen te janken.
Ik wens al jullie kinderen zo'n goede mentor toe. Iemand die begaan is met kinderen die speciale begeleiding nodig hebben. Zo iemand kan écht een wezenlijke rol spelen in het leven van je kind...
En een beetje geluk mag je wel eens hebben, zoals nu met deze mentor.
Wat lief dat je daarnaar vraagt.quote:
Oh, en Moonah, hoe bevalt het jou nu in het speciaal onderwijs? Daar kun je als docent ook zo enorm veel betekenen, weet ik uit ervaring.
Ik vind het erg leuk. Ik heb weer tijd en ruimte om álle kinderen (10.... mét een fulltime onderwijsassistente erbij) te zien, hen de aandacht te geven die zij behoeven. Soms vind ik het ook nog heel moeilijk... Als er een 'error' is in iemands hoofd, of als er twee te heftig op elkaar reageren. Ik word een jaar lang gecoacht (iedereen die bij ons op school nieuw is) en daar leer ik heel veel van. En dat is wat ik wilde, waarom ik de switch heb gemaakt.
Oh, dat doen ze goed met die coachquote:
[..]
Wat lief dat je daarnaar vraagt.
Ik vind het erg leuk. Ik heb weer tijd en ruimte om álle kinderen (10.... mét een fulltime onderwijsassistente erbij) te zien, hen de aandacht te geven die zij behoeven. Soms vind ik het ook nog heel moeilijk... Als er een 'error' is in iemands hoofd, of als er twee te heftig op elkaar reageren. Ik word een jaar lang gecoacht (iedereen die bij ons op school nieuw is) en daar leer ik heel veel van. En dat is wat ik wilde, waarom ik de switch heb gemaakt.
Fijn dat het zo bevalt. En dat je het moeilijk hebt met die heftigheid kan ik goed begrijpen.
Mag ik jou DM-en ? Ik overweeg ook die overstapquote:
[..]
Wat lief dat je daarnaar vraagt.
Ik vind het erg leuk. Ik heb weer tijd en ruimte om álle kinderen (10.... mét een fulltime onderwijsassistente erbij) te zien, hen de aandacht te geven die zij behoeven. Soms vind ik het ook nog heel moeilijk... Als er een 'error' is in iemands hoofd, of als er twee te heftig op elkaar reageren. Ik word een jaar lang gecoacht (iedereen die bij ons op school nieuw is) en daar leer ik heel veel van. En dat is wat ik wilde, waarom ik de switch heb gemaakt.
Dat is normaal echt nooit. Ze begonnen het jaar altijd met klassen waar nog plek was voor kinderen die gedurende het jaar over moesten stappen naar het speciaal onderwijs. Toch wel triest dat die mogelijkheid er gewoon nu niet is. Heeft ook te maken met het feit dat ze geen leerkrachten kunnen vinden, net zoals in het reguliere onderwijs. Trieste ontwikkeling hoor.
Moonah, wat klinkt dat fijn!!!quote:
[..]
Herkenbaar, de moeilijkheden met plannen. Vooralsnog plan ik alles zelf voor T. Laat hem eerst maar eens rustig zijn plekje vinden, dat plannen komt later wel. Onze nadruk ligt nu op het sociaal/emotionele aspect. Na het pestdrama in groep 5 en 6 zijn wij daar zó hyperalert op...
T heeft een fantastische mentor. Oudere dame, stevig type, lijkt de klas goed in de hand te hebben.
Op haar aanraden vandaag een presentatie gedaan over autisme. Wij (man en ik) vonden het geloof ik spannender dan zoonlief. Vanmiddag kreeg ik een mailtje van de mentor:
Wat een kanjer vandaag. Eerst gestaan voor de klas daarna, voor de klas, erbij gaan zitten.
Diverse malen applaus van de klas gehad.Open en vrij over gesproken. Leerlingen hadden ook goede vragen. Goed gedaan:) sprak duidelijk en was voor eenieder goed te begrijpen. Hij heeft zijn plaatsje wel veroverd in de klas.
Oh joh, ik las het op mijn werk en zat meteen te janken.
Ik wens al jullie kinderen zo'n goede mentor toe. Iemand die begaan is met kinderen die speciale begeleiding nodig hebben. Zo iemand kan écht een wezenlijke rol spelen in het leven van je kind...
En wat goed om te lezen dat je het erg leuk vindt op je werk!
Intussen lijkt het meeste (of zelfs alle, maar dat overzicht heb ik dan weer niet) huiswerk op de app te staan
.Begeleidster is vanmiddag met M. bezig geweest met de planner die ze van school hebben gekregen.
Is dat een begeleidster die door school voor M. is ingeschakeld?quote:
[..]
Moonah, wat klinkt dat fijn!!!
En wat goed om te lezen dat je het erg leuk vindt op je werk!
Intussen lijkt het meeste (of zelfs alle, maar dat overzicht heb ik dan weer niet) huiswerk op de app te staan
Begeleidster is vanmiddag met M. bezig geweest met de planner die ze van school hebben gekregen.
Voor zover ik weet is er voor J. geen aanvraag bij het Samenwerkingsverband gedaan. Ik blijf het zo raar vinden dat je als ouders helemaal geen partij ben bij het Samenwerkingsverband.
J. heeft het Samenwerkingsverband toch jarenlang heel veel geld gekost en we hebben nog nooit zelfs maar een brief of mail van hen gehad.
Deze begeleidster is onze thuisbegeleidster, dus niet via school.quote:
[..]
Is dat een begeleidster die door school voor M. is ingeschakeld?
Voor zover ik weet is er voor J. geen aanvraag bij het Samenwerkingsverband gedaan. Ik blijf het zo raar vinden dat je als ouders helemaal geen partij ben bij het Samenwerkingsverband.
J. heeft het Samenwerkingsverband toch jarenlang heel veel geld gekost en we hebben nog nooit zelfs maar een brief of mail van hen gehad.
Als er echt huiswerkbegeleiding nodig is dan zou dat wel via school geregeld moeten zei de dame van het wijkteam. Maar het helpen met plannen mag dus wel.
Maar zij oefent ook met het OV met M. en andere praktische vaardigheden.
Ben benieuwd en gaaf dat ze nu al iets afspreekt
. Huiswerk met frisse tegenzin, maar we lijken wel wat meer overzicht er in te krijgen.
Jongste mag hier intussen ook wel met 1 voet binnenschurken.
Psychiater sprak vandaag uit dat er toch waarschijnlijk wel sprake is van ass... hoewel de diagnose in eerste instantie niet gesteld is, nu aan t wachten voor opnieuw onderzoek op een andere plek (stonden we ook al, maar ivm toename van de klachten nu toch nog door de psychiater gezien).
Maar hebben nog wat tijd te overbruggen waarschijnlijk. En intussen moesten we het toch maar benaderen als ass.
Je jongste verwachte je ook al geloof ik toch? Hopelijk duurt het wachten niet heel lang!
Dus ik heb nu wel het gevoel dat er wat beweging in zit en we niet alleen de tijd uit zitten te zitten...
Dat is fijn Nijna!quote:
Dus ik heb nu wel het gevoel dat er wat beweging in zit en we niet alleen de tijd uit zitten te zitten...
Hoe gaat het nu met J?Ik vind het zinnetje hierboven zo triestig klinken. Heb je enig idee of hij wat aansluiting heeft in de groep? Wordt dat wel goed begeleid door de mentor of een zorgcoördinator?quote:
[..]
Het lijkt wat beter te gaan. Hij ziet wel in dat hij het vol moet gaan houden omdat de weg terug er niet meer is.
Gisteren kinderfeestje en verder rustig weekend, vandaag de jongste thuis. Die was gisteren aan het eind van het feestje ook aan het eind van haar latijn.quote:
Kwam vanmorgen bijna huilend uit bed dat ze wilde slapen, zat aan tafel als een halve zombie, kreeg haar ontbijt amper weg. Thuis gehouden, we zijn wel gelijk bloed gaan prikken (hadden we dan mooi tijd voor). Toch wat dingen uitsluiten wilde de psychiater ook.
Dit hebben we met M. niet in deze mate gehad, alhoewel ik me wel een december herinner in groep 4, waarop we nogal aan het goochelen waren met naar school of toch maar thuis houden. Maar dat was anders dan dit.
Ik hoop dat de bloeduitslagen verder in orde zijn, kunnen we dat afstrepen.
Ik maak me wel zorgen...
Ze heeft een vriendinnetje die echt super helpt, is haar een tijdje op komen halen om het naar school gaan makkelijker te maken. En ze stond vanmiddag aan de deur, kwam even iets langsbrengen. Nu zitten ze wat te keuvelen.
Zo fijn dat ze zo'n vriendinnetje heeft
.Ik weet het niet helemaal. Hij heeft nu een klasgenoot met wie hij samen fietst. Die jongen woont ook in onze woonplaats. Dus dat is positief. Verder krijg ik geen beeld. We kwamen er vorige week donderdaag achter dat zijn mentor de week daarvoor een gesprek met ons had gepland, maar dat had hij aan J. doorgegeven en die was dat vergeten aan ons te vertellen.quote:
Hoe gaat het nu met J?Ik vind het zinnetje hierboven zo triestig klinken. Heb je enig idee of hij wat aansluiting heeft in de groep? Wordt dat wel goed begeleid door de mentor of een zorgcoördinator?
Dus wij wisten van niks en het gesprek is niet doorgegaan. Nu moet er een nieuw gesprek gepland worden, maar dat kon niet op hele korte termijn. Zelf zegt J. dat hij soms best wel druk is en dat is het moment waarop hij ook wat onhandelbaarder wordt, dus dat ga ik maar eens aankaarten. School zelf gaat goed. De stof kan hij makkelijk aan zegt hij en hij heeft geen achterstanden opgelopen op het SO.
Op dit moment maak ik me meer zorgen over mijn dochter. Zij is al een tijd af aan het glijden en mijn schuldgevoel over hoeveel zij tekort is gekomen in ons gezin door de situatie met J. verhindert me soms om haar op de juiste manier aan te pakken. Ze verwijt me dat ook. Ik zit nu te denken aan psychologische hulp (voor mezelf en vooral voor haar), maar daar kan ik haar niet toe dwingen natuurlijk. Dus daar worstel ik mee. Ze reageert het op ons, maar ook op J. af en dit mag natuurlijk niet te veel escaleren, want dat heeft ook weer gevolgen voor J.
Een hele lastige situatie.
[ Bericht 11% gewijzigd door livelink op 23-09-2019 18:40:33 ]
Lastig livelink. Wil ze hulp of weet je dat niet?
En eventueel in een andere vorm dan tegenover elkaar zitten praten? Bijvoorbeeld iets creatiefs ofzo?
Ik weet het niet, Nijna. Ik ben nog een manier aan het zoeken om dat gesprek met haar aan te gaan. Ik ben niet zo creatief helaas.quote:
Wat jammer van de afspraak en dat dat niet op korte termijn over kan.
Lastig livelink. Wil ze hulp of weet je dat niet?
En eventueel in een andere vorm dan tegenover elkaar zitten praten? Bijvoorbeeld iets creatiefs ofzo?
Hopelijk komt er niks geks uit de bloedonderzoeken. Wel fijn dat ze zo'n vriendinnetje heeft. Dat is toch wel heel belangrijk hoor.quote:
[..]
Gisteren kinderfeestje en verder rustig weekend, vandaag de jongste thuis. Die was gisteren aan het eind van het feestje ook aan het eind van haar latijn.
Kwam vanmorgen bijna huilend uit bed dat ze wilde slapen, zat aan tafel als een halve zombie, kreeg haar ontbijt amper weg. Thuis gehouden, we zijn wel gelijk bloed gaan prikken (hadden we dan mooi tijd voor). Toch wat dingen uitsluiten wilde de psychiater ook.
Dit hebben we met M. niet in deze mate gehad, alhoewel ik me wel een december herinner in groep 4, waarop we nogal aan het goochelen waren met naar school of toch maar thuis houden. Maar dat was anders dan dit.
Ik hoop dat de bloeduitslagen verder in orde zijn, kunnen we dat afstrepen.
Ik maak me wel zorgen...
Ze heeft een vriendinnetje die echt super helpt, is haar een tijdje op komen halen om het naar school gaan makkelijker te maken. En ze stond vanmiddag aan de deur, kwam even iets langsbrengen. Nu zitten ze wat te keuvelen.
Zo fijn dat ze zo'n vriendinnetje heeft
Ik kan me wel voorstellen dat je je zorgen maakt.
En een uitje samen ondernemen? 1-1. Is ze creatief?quote:
Een workshop bonbons maken oid
Ik vind het wel knap dat ze zich beiden zo goed kunnen uiten, ondanks dat het dingen heftige dingen zijn. Hopelijk vinden jullie voor allemaal een fijne en werkbare oplossing.
Ze is heel creatief. Maar ze is net begonnen met haar vervolgopleiding voor interieur en design. Dus ze is de hele dag aan het knutselen en creatief bezig. En dat valt toch wel erg tegen hoor; creatief op commando in plaats van als hobby.quote:
[..]
En een uitje samen ondernemen? Is ze creatief?
Een workshop bonbons maken oid
Dus iets creatiefs is nu niet zo'n succes.
Uit eten gaan met een film zou ik wel eens kunnen proberen. Maar dan moet ze eerst even in een beter humeur zijn, want nu zou het geen goed idee zijn.
Oh, dat is op zich wel een tip. Wij hebben ook zoiets in onze woonplaats. Daar heb ik wel eens eerder aangeklopt en toen heeft ze een brusjescursus gedaan.quote:
Livelink: wat vervelend zeg, van je dochter. Dat zal voor jullie allebei niet makkelijk zijn. Je zou ook eens kunnen kijken naar een collega van mij. Via een een paar omweggetjes kan die misschien wel met haar in gesprek, dat is minder officieel en zorg dan naar een psycholoog oid, maar het kan wel iets op gang brengen. Er zijn op een aantal plekken ook groepjes voor dit soort pubers, maar die van ons is wel ver weg vanuit jou.
Daar kan ik wel eens kijken wat voor een mogelijkheden ze hebben. Ik heb altijd het idee dat dat alleen voor jonge kinderen is, maar dat is natuurlijk niet zo.
Mijn collega’s gaan weer een groep 12+ doen en individueel maakt leeftijd niks uit. Er zijn regelmatig pubers die ‘niet willen praten’, maar als ik dan op de bank zit met een kop thee en ze komen uit school, willen ze best even meekletsen. 😉quote:
[..]
Oh, dat is op zich wel een tip. Wij hebben ook zoiets in onze woonplaats. Daar heb ik wel eens eerder aangeklopt en toen heeft ze een brusjescursus gedaan.
Daar kan ik wel eens kijken wat voor een mogelijkheden ze hebben. Ik heb altijd het idee dat dat alleen voor jonge kinderen is, maar dat is natuurlijk niet zo.
Stiekem denk ik dat mijn dochter daar best even behoefte aan zou hebben aan zo'n gesprek.quote:
[..]
Mijn collega’s gaan weer een groep 12+ doen en individueel maakt leeftijd niks uit. Er zijn regelmatig pubers die ‘niet willen praten’, maar als ik dan op de bank zit met een kop thee en ze komen uit school, willen ze best even meekletsen. 😉
Dank je ferrari. Het zal ook wel weer goed komen. De puberteit speelt natuurlijk een grote rol.quote:
Sterkte livelink. Het is voor jullie allemaal heftig.
Maar het voelt wel vreemd om nu tegen J. te moeten zeggen dat hij het gedrag van zijn zus moet negeren en er niet te veel op in moet gaan en dat hij haar vooral niet extra moet provoceren.
Dat was wat ik al die jaren juist andersom tegen mijn dochter heb gezegd. Dat hou ik hem dan ook wel voor; dat de rollen nu even omgekeerd zijn.
Maar icm met J waarschijnlijk een stukje zwaarder.
Hoe oud is ze nu?
Ze is 17 en J. is bijna 16.quote:
De puberteit speelt zeker mee, waarschijnlijk hoort het ook deels bij zichzelf ontwikkelen. Het proberen te provoceren van je ouders en broertjes/zusjes je eigen identiteit ontwikkelen.
Maar icm met J waarschijnlijk een stukje zwaarder.
Hoe oud is ze nu?
nou ja ik durfde niet
Ze vinden het vaak heel fijn, zeker als het met iemand is waar ze verder niks mee ‘moeten’. Ze is loyaal naar jullie ouders, dus daar zegt ze niet alles tegen.quote:
[..]
Stiekem denk ik dat mijn dochter daar best even behoefte aan zou hebben aan zo'n gesprek.
Dit is super om te lezen.quote:
Ze heeft een vriendinnetje die echt super helpt, is haar een tijdje op komen halen om het naar school gaan makkelijker te maken. En ze stond vanmiddag aan de deur, kwam even iets langsbrengen. Nu zitten ze wat te keuvelen.
Zo fijn dat ze zo'n vriendinnetje heeft
Soms is een dagje thuisblijven gewoon nodig, om even alles te verwerken, rust in de kop.
Hm, ok. Goed dat J de stof aankan, maar daar had ook geen twijfel over mogen zijn. Bijzonder dat híj de uitnodiging voor een gesprek moest doorgeven... Het is fijn dat hij een fietsmaatje heeft. Wat betreft fietsen is J toch wel in zijn element? Dan kan hij dan wellicht 'iets opbouwen' met die klasgenoot.quote:
[..]
Ik weet het niet helemaal. Hij heeft nu een klasgenoot met wie hij samen fietst. Die jongen woont ook in onze woonplaats. Dus dat is positief. Verder krijg ik geen beeld. We kwamen er vorige week donderdaag achter dat zijn mentor de week daarvoor een gesprek met ons had gepland, maar dat had hij aan J. doorgegeven en die was dat vergeten aan ons te vertellen.
Dus wij wisten van niks en het gesprek is niet doorgegaan. Nu moet er een nieuw gesprek gepland worden, maar dat kon niet op hele korte termijn. Zelf zegt J. dat hij soms best wel druk is en dat is het moment waarop hij ook wat onhandelbaarder wordt, dus dat ga ik maar eens aankaarten. School zelf gaat goed. De stof kan hij makkelijk aan zegt hij en hij heeft geen achterstanden opgelopen op het SO.
Ai.... Sterkte met haar, en met jullie relatie. Hopelijk heb je iets aan de tips die hier gegeven zijn...quote:Op dit moment maak ik me meer zorgen over mijn dochter. Zij is al een tijd af aan het glijden en mijn schuldgevoel over hoeveel zij tekort is gekomen in ons gezin door de situatie met J. verhindert me soms om haar op de juiste manier aan te pakken. Ze verwijt me dat ook. Ik zit nu te denken aan psychologische hulp (voor mezelf en vooral voor haar), maar daar kan ik haar niet toe dwingen natuurlijk. Dus daar worstel ik mee. Ze reageert het op ons, maar ook op J. af en dit mag natuurlijk niet te veel escaleren, want dat heeft ook weer gevolgen voor J.
Een hele lastige situatie.
Ik ben aapieannie, sinds kort 27. We zijn thuis met zn 5e, papa, ik, kaylee van 6, vincent van bijna 11 maanden en jeremy ook bijna 11 maanden.
Ik kom meeschrijven over Kaylee.
Waar ik al langer zag dat Kaylee net even iets anders is dan andere kinderen hebben we nu de knoop doorgehakt om daadwerkelijk hulp te krijgen voor/met haar.
Kaylee is een typische dromer met een sterk karakter. Altijd op de voorgrond aanwezig, maar kan zich ook compleet verliezen in een puzzel, tekening of muziek maken.
Kaylee doet pas iets als zij ervan overtuigd is dat ze het kan, enkele voorbeelden. Als baby heeft ze nooit gekropen of getijgerd maar was vooral druk met observeren. Met 14 maanden liep ze niet maar rende letterlijk de kamer door. Fietsen doet zij pas sinds een jaar, maar wel gelijk zonder zijwielen. En zo zijn er meer vaardigheden.
Ook op school heeft ze het moeilijk, de overgang naar groep 3 lijkt te groot. Ineens alleen nog maar werken en niet meer spelen maakt dat ze iets aan het ontwikkelen is wat lijkt op faalangst. Aan en uit kleden is bv ineens een issue terwijl ze dit prima kan. Resultaat is dat ze met gym altijd als laatste klaar is omdat ze niet weer weet hoe ze moet beginnen.
Na de geboorte van haar broertjes is er natuurlijk een hoop veranderd binnen ons huishouden, en waar wik dachten dat ze er goed op vaarde blijkt die bal nu keihard terug te kaatsen.
Aankomend weekend gaan zij en haar broertjes logeren bij opa en oma zodat wij samen even kunnen opladen.
Dat het tijd is voor hulp is wel duidelijk, hopenlijk levert een eerste gesprek met de huisarts wat ingangen op.
Juf is heel lief gelukkig, ze zit bij haar aan tafel zodat er niet teveel afleiding om haar heen is in de klas dus dat is wel fijn. Ze staan in iedergeval ervoor open om haar goed te helpen.
Kind volkomen in de stress omdat ze de volgorde niet wist van afdrogen.
Toen hebben we een "spiekbriefje" gemaakt, met plaatjes en tekst (en dan gelamineerd). Elke stap een nieuw plaatje en die ging mee in de gymtas, misschien werkt zoiets voor jouw dochter ook wel.
Na een tijdje kreeg ze het wel voor elkaar.
Op sclera.be staan een heleboel picto's.
Succes met de stap naar hulp!
Wij hebben intussen de bloeduitslagen van de jongste terug, die zijn in orde.
Volgende stap is overleg met school.
Ik moet zeggen dat het de afgelopen 2 dagen weer wat beter gaat. Al klaagt ze nog steeds dat ze moe is. Maar het is wel weer gelukt om naar school te gaan.
Fijn dat de bloeduitslagen in orde zijn, Nijnaquote:
Welkom Aapieannie. Voor wat betreft aan- en uitkleden met gym... wij hadden in groep 3 ook zoiets, maar dan met het douchen wat ineens moest na gym.
Kind volkomen in de stress omdat ze de volgorde niet wist van afdrogen.
Toen hebben we een "spiekbriefje" gemaakt, met plaatjes en tekst (en dan gelamineerd). Elke stap een nieuw plaatje en die ging mee in de gymtas, misschien werkt zoiets voor jouw dochter ook wel.
Na een tijdje kreeg ze het wel voor elkaar.
Op sclera.be staan een heleboel picto's.
Succes met de stap naar hulp!
Wij hebben intussen de bloeduitslagen van de jongste terug, die zijn in orde.
Volgende stap is overleg met school.
Ik moet zeggen dat het de afgelopen 2 dagen weer wat beter gaat. Al klaagt ze nog steeds dat ze moe is. Maar het is wel weer gelukt om naar school te gaan.
Mijn dochter heeft ook op de basisschool zo'n periode gehad van veel moe en vaak ziek thuis zijn zonder aanwijsbare fysieke oorzaak.
We hebben haar toen naar een pedagoge gestuurd. Het bleek te maken te hebben met gebrek aan zelfvertrouwen en faalangst. Bij die pedagoge heeft ze toen geleerd met helpende gedachten te werken. Dat heeft geholpen. Haar fysieke klachten verdwenen daarmee.
Gebrek aan zelfvertrouwen en faalangst, kan ook nog meespelen.quote:
[..]
Fijn dat de bloeduitslagen in orde zijn, Nijna
Mijn dochter heeft ook op de basisschool zo'n periode gehad van veel moe en vaak ziek thuis zijn zonder aanwijsbare fysieke oorzaak.
We hebben haar toen naar een pedagoge gestuurd. Het bleek te maken te hebben met gebrek aan zelfvertrouwen en faalangst. Bij die pedagoge heeft ze toen geleerd met helpende gedachten te werken. Dat heeft geholpen. Haar fysieke klachten verdwenen daarmee.
Lastig om de vinger erop te leggen, er wordt in elk geval meegedacht.
Second opinion duurt nog een paar maanden.
Anyway, vanmiddag eerste gesprek met de huisarts. Ik kijk er naar uit, maar ik zie er ook wel tegen op.
Fijn dat de bloeduitslagen wel goed zijn.
Ergens klinkt het wel logisch dat de vermoeidheid voorkomt uit de faalangst.
Hoe is het gegaan bij de huisarts?quote:Op dinsdag 1 oktober 2019 09:10 schreef aapieannie het volgende:
@:nijna ja aan een boekje oid heb ik ook zitten denken. Dat ze even kan kijken wat ze moet doen.
Anyway, vanmiddag eerste gesprek met de huisarts. Ik kijk er naar uit, maar ik zie er ook wel tegen op.
Fijn dat de bloeduitslagen wel goed zijn.
Ergens klinkt het wel logisch dat de vermoeidheid voorkomt uit de faalangst.
Oh helemaal vergeten!quote:
We hebben een verwijzing gekregen naar de opvoedpoli.
Kaylee liet daar ook nog even zien hoe ze momenteel op alles reageerd door mega boos te worden omdat ze maar 1 snoepje mocht ipv de hele schaal..
Dinsdag kom ik uit de nachtdienst, dan even bellen voor een afspraak.
Klinkt als een goede, logische vervolgstap!quote:
[..]
Oh helemaal vergeten!
We hebben een verwijzing gekregen naar de opvoedpoli.
Kaylee liet daar ook nog even zien hoe ze momenteel op alles reageerd door mega boos te worden omdat ze maar 1 snoepje mocht ipv de hele schaal..
Dinsdag kom ik uit de nachtdienst, dan even bellen voor een afspraak.
Ik verwacht na gesprekken dat er een observatie tijd komt. Dus zowel thuis als op school en dat is helemaal prima.
Als wij en zij maar geholpen worden. Zou op dit moment zowat een moord kunnen plegen om mn vrolijke dame weer terug te krijgen.
Wij hebben eind deze maand een afspraak voor een observatie voor onze jongste zoon (2.5).
voor de school van M. Als er iets is pakken ze dat zo goed op en ze denken mee.Nog altijd een goed gevoel, heel fijn dat het zo kan!
Wat ontzettend fijn voor jullie!quote:
Even een
Nog altijd een goed gevoel, heel fijn dat het zo kan!
Oh, dat is heel fijn, Nijnaquote:
Even een
Nog altijd een goed gevoel, heel fijn dat het zo kan!
Wij hebben vorige week een gesprek gehad met de mentor. Het bleek dat hij als enige van zijn docenten op de hoogte was van de achtergrond van J.
Wij hebben hem toch maar verzocht om ook de andere docenten op de hoogte te brengen. Dat zou hij nu dan doen. Ik weet eigenlijk niet wat normaal is in dit soort gevallen. Misschien privacy-technisch of zo? J. was het er ook mee eens dat andere docenten het zouden weten.
Verder lijkt het wel goed te gaan, ook sociaal gezien. Maar hij moest zich inschrijven voor een buitenlandreis, waarbij ze de keuze hadden tussen 6 verschillende reizen. Ze moesten zich eigenlijk in tweetallen inschrijven. En op dat niveau heeft hij nog niet echt contacten. Het is niet zo dat anderen hem vragen om zich samen met hem in te schrijven en hij kon ook niemand verzinnen aan wie hij dat kon vragen. Dus hebben we hem maar gewoon solo ingeschreven. Dat zijn toch wat pijnlijke dingen. Gelukkig is J. daar zelf nog wel vrij relaxed onder. Ik vond dat vervelender dan hij, geloof ik.
Oh, dat is al jongquote:
Ik kom me hier alvast heeeeeeeel voorzichtig melden.
Wij hebben eind deze maand een afspraak voor een observatie voor onze jongste zoon (2.5).
Succes alvast en hopelijk krijg je aan de hand van de observatie wat handvatten en duidelijkheid.
Wij hebben voor de zomervakantie een gesprek gehad met de zorgcoordinator.
En na de vakantie met de mentor en toen hebben ze een aantal dingen opgeschreven waarvan het handig was als de leraren dat zouden weten en dat is gecommuniceerd volgens mij.
We hebben vrij korte lijntjes met de mentor, dat vind ik wel prettig.
Buitenlandreis, waar gaat hij heen?
Dat is nog niet bekend. Ik ben bang dat ze hem zullen plaatsen bij de reis met de minste deelnemers, vanwege zijn solo-inschrijving. Ik gok dat wij hem dan alsnog niet mee laten gaan, want grote kans dat dat Polen wordt om de concentratiekampen te bezoeken. En ik weet dat hij dat niet aan kan. Veel te heftig voor hem en dan gaat hij zich raar gedragen en misschien zelfs wel misdragen.quote:
Livelink, ik heb geen idee hoe dat privacy technisch zit zeg maar.
Wij hebben voor de zomervakantie een gesprek gehad met de zorgcoordinator.
En na de vakantie met de mentor en toen hebben ze een aantal dingen opgeschreven waarvan het handig was als de leraren dat zouden weten en dat is gecommuniceerd volgens mij.
We hebben vrij korte lijntjes met de mentor, dat vind ik wel prettig.
Buitenlandreis, waar gaat hij heen?
Hij heeft zich ingeschreven als 1e keus voor een sportreis en 2e keus voor een wetenschapsreis.
Spannend. Zijn dit dingen om van tevoren met de mentor te bespreken? Wie weet kan die nog invloed uitoefenen op waar hij wordt ingedeeld?
Volgens mij staat er voor M. de komende jaren niets van dat soort activiteiten op het programma, ik dacht bovenbouw pas. Maar dat zien we dan wel...
Ik weet niet of een buitenlandreis sowieso iets is voor hem. Maar daar komen we eigenlijk alleen maar achter door het te doen.quote:
Zou hij keuze 1 of 2 wel aankunnen?
Spannend. Zijn dit dingen om van tevoren met de mentor te bespreken? Wie weet kan die nog invloed uitoefenen op waar hij wordt ingedeeld?
Volgens mij staat er voor M. de komende jaren niets van dat soort activiteiten op het programma, ik dacht bovenbouw pas. Maar dat zien we dan wel...
Ik zat er ook aan te denken om zijn mentor hierover te bellen, maar dat vind ik eigenlijk ook oneerlijk tegenover de andere kinderen als hij een voorkeursbehandeling krijgt. Ik twijfel heel erg
Wat is er erg aan als hij eens een voorkeursbehandeling krijgt? Het leven is al ingewikkeld genoeg en soms mag er wel iets daarvoor zijn ter compensatiequote:
[..]
Ik weet niet of een buitenlandreis sowieso iets is voor hem. Maar daar komen we eigenlijk alleen maar achter door het te doen.
Ik zat er ook aan te denken om zijn mentor hierover te bellen, maar dat vind ik eigenlijk ook oneerlijk tegenover de andere kinderen als hij een voorkeursbehandeling krijgt. Ik twijfel heel erg
Livelink, jij als moeder kent je kind het beste. Als je overlegt is dat zéker geen voorkeursbehandeling. Passend onderwijs, remember? 😉 T zou dat ook niet trekken hoor, concentratiekampen. Ik denk dat een buitenlandreis überhaupt niet tot opties gaat behoren...quote:
[..]
Ik weet niet of een buitenlandreis sowieso iets is voor hem. Maar daar komen we eigenlijk alleen maar achter door het te doen.
Ik zat er ook aan te denken om zijn mentor hierover te bellen, maar dat vind ik eigenlijk ook oneerlijk tegenover de andere kinderen als hij een voorkeursbehandeling krijgt. Ik twijfel heel erg
Fijn Nijna!!quote:
Even een
Nog altijd een goed gevoel, heel fijn dat het zo kan!
Bij ons gaat het ook goed, boven verwachting. Super mentor, en T wordt helemaal geaccepteerd in de klas. Pfieuw....
Oh dat is echt fijn nieuws Moonahquote:
[..]
Fijn Nijna!!
Bij ons gaat het ook goed, boven verwachting. Super mentor, en T wordt helemaal geaccepteerd in de klas. Pfieuw....
Fijn om te lezen dat het bij jullie ook goed gaat Moonah!
Wat betreft AVG: wij mogen (zorg zelfs) intern gewoon overleggen en informatie doorgeven als het gaat om collega’s die elkaar in geval van ziekte/vakantie/overmacht vervangen. Voor docenten geldt dat nog sterker. Zij hebben dezelfde groepen. Wel belangrijk dat ze op de hoogte zijn voor soms net een stukje onopvallende steun.
Wat fijn om te lezen dat het op verschillende plekken zo goed gaat!
Gewoon doen! (en dat is zoveel makkelijker om tegen een ander te zeggen dan zelf te doen...)
Ja, hij praat niet.quote:
[..]
Oh, dat is al jong
Succes alvast en hopelijk krijg je aan de hand van de observatie wat handvatten en duidelijkheid.
SPOILERSowieso geen communicatie. Mij kijkt hij nog wel eens aan, maar de rest van de mensenwereld... Lijkt niet te bestaan voor hem
Ah, dat is moeilijk lijkt me. Ik begrijp wel dat je dan aan de bel trekt.quote:
[..]
Ja, hij praat niet.SPOILERSowieso geen communicatie. Mij kijkt hij nog wel eens aan, maar de rest van de mensenwereld... Lijkt niet te bestaan voor hem
geweldig, wat fijn!!quote:
[..]
Fijn Nijna!!
Bij ons gaat het ook goed, boven verwachting. Super mentor, en T wordt helemaal geaccepteerd in de klas. Pfieuw....
super!quote:
Even een
Nog altijd een goed gevoel, heel fijn dat het zo kan!
Dat eerste is hier ook aan de orde, hij praat sinds kort (is nu 4 jaar en 3 maanden).quote:
[..]
Ja, hij praat niet.SPOILERSowieso geen communicatie. Mij kijkt hij nog wel eens aan, maar de rest van de mensenwereld... Lijkt niet te bestaan voor hem
De rest deed hij wel iets, maar is veel beter geworden sinds hij praat. Ik zit nog een beetje in dubio of ik hem wel of niet al moet laten observeren etc.
prima eigenlijk, weinig nieuws te melden. *klopt af*.quote:
quote:
[..]
prima eigenlijk, weinig nieuws te melden. *klopt af*.
quote:
[..]
prima eigenlijk, weinig nieuws te melden. *klopt af*.
Mooi zo.Een aantal voorbeelden:
1. Zoon moest naar de orthodentist en we hadden het 2e en 3e uur vrij geregeld daarvoor. Het duurde echter minder lang dan gedacht en hij was 5 minuten nadat het 3e uur was begonnen was hij weer op school. Hij bedacht dat het dan eigenlijk handiger was als hij dan gewoon nog naar de les zou gaan. Vervolgens veranderde zijn status van geoorloofd afwezig naar 'te laat' met alle gevolgen van dien. Zoon begreep er niks van, maar accepteerde het maar gelaten.
2. Leerlingen mochten toetsen uit de toetsweek herkansen en daarvoor was maandag de 1e 2 uur gereserveerd. Die uren heeft hij normaal altijd gym en gym kwam dus te vervallen. Maar mijn zoon had ook besloten om niks te herkansen. Hij vond het wel prima. Hij kon dus niet naar gym en had ook geen herkansing, dus hij kwam vrolijk het 3e uur op school. Ongeoorloofd afwezig gezet op de 1e 2 uur. Zoon begrijpt er helemaal niks van. School gaf aan dat de situatie eigenlijk nooit voor kwam dat iemand niks herkanste, dus daar konden ze ook geen rekening mee houden.
3. Zoon moest opdrachten inleveren voor CKV. De opdrachten waren heel gestructureerd. Duidelijke vragen met duidelijke opdrachten. Zoon had dat dus keurig gemaakt. Commentaar van de docent: 'ik hou er niet van als iemand zich volledig aan de opdracht houdt'.
Dit weekend vroeg hij me of hij nu alsjeblieft terug mocht naar het SO. "Ik heb nu toch wel lang genoeg bewezen dat ik het wel kan straks op het HBO"? "Laat me dan nu maar mijn middelbare school gewoon afmaken op een plek waar ik het fijn vind".
En och, zijn uitspraak. Dan breekt je hart toch
Tja, mijn dochter heeft op dezelfde school gezeten, maar haar gebeurde dat soort dingen nooit. Maar ja, zij zou ook nooit naar les gaan als ze gewoon geoorloofd afwezig mocht zijn en zij herkanste ook altijd want 'nee heb je en ja kun je krijgen'. En ze hield zich ook per definitie nooit volledig aan opdrachten. Dus met haar kwamen we dit soort situaties nooit tegenquote:
Ik vind het vooral heel inflexibel van de school. Wat tenenkrommend.
En och, zijn uitspraak. Dan breekt je hart toch
School heeft gewoon niet helemaal door dat leerlingen soms ook anders kunnen zijn.
Er is helemaal niks aan te veranderen, maar ik had hem graag gegund dat hij het SO had mogen afmaken. En misschien wordt het nog beter. Verder gaat het eigenlijk ook wel goed. Hij heeft vrienden op school en wordt geaccepteerd. We hebben geen enkel signaal dat hij gepest wordt of zo. Het is alleen de drukte waar hij niet tegen kan.
Hoe kun je als school de plank zo mis slaanquote:
OK, voor jullie zal het vast allemaal best herkenbaar zijn, maar ik ben toch iedere keer weer verrast over de belevenissen van een autistisch kind op een reguliere school.
Een aantal voorbeelden:
1. Zoon moest naar de orthodentist en we hadden het 2e en 3e uur vrij geregeld daarvoor. Het duurde echter minder lang dan gedacht en hij was 5 minuten nadat het 3e uur was begonnen was hij weer op school. Hij bedacht dat het dan eigenlijk handiger was als hij dan gewoon nog naar de les zou gaan. Vervolgens veranderde zijn status van geoorloofd afwezig naar 'te laat' met alle gevolgen van dien. Zoon begreep er niks van, maar accepteerde het maar gelaten.
2. Leerlingen mochten toetsen uit de toetsweek herkansen en daarvoor was maandag de 1e 2 uur gereserveerd. Die uren heeft hij normaal altijd gym en gym kwam dus te vervallen. Maar mijn zoon had ook besloten om niks te herkansen. Hij vond het wel prima. Hij kon dus niet naar gym en had ook geen herkansing, dus hij kwam vrolijk het 3e uur op school. Ongeoorloofd afwezig gezet op de 1e 2 uur. Zoon begrijpt er helemaal niks van. School gaf aan dat de situatie eigenlijk nooit voor kwam dat iemand niks herkanste, dus daar konden ze ook geen rekening mee houden.
3. Zoon moest opdrachten inleveren voor CKV. De opdrachten waren heel gestructureerd. Duidelijke vragen met duidelijke opdrachten. Zoon had dat dus keurig gemaakt. Commentaar van de docent: 'ik hou er niet van als iemand zich volledig aan de opdracht houdt'.
Dit weekend vroeg hij me of hij nu alsjeblieft terug mocht naar het SO. "Ik heb nu toch wel lang genoeg bewezen dat ik het wel kan straks op het HBO"? "Laat me dan nu maar mijn middelbare school gewoon afmaken op een plek waar ik het fijn vind".
Och J toch, wat vind ik dit sneu voor hem.quote:
Dit weekend vroeg hij me of hij nu alsjeblieft terug mocht naar het SO. "Ik heb nu toch wel lang genoeg bewezen dat ik het wel kan straks op het HBO"? "Laat me dan nu maar mijn middelbare school gewoon afmaken op een plek waar ik het fijn vind".
En ik vind het schandalig van school! Ik word er echt boos van. School heeft ihkv passend onderwijs zorgplicht. Ze weten dat hij van het VSO komt. Ze weten dat hij ASS heeft. Werkelijk, ik kan hier niet over uit.
Hebben jullie goed contact met de mentor? Is er een zorgcoördinator? Ik lees nu net je laatste post. Dit is niet de bedoeling hoor Livelink. Als ik je een advies mag geven, ga in overleg met J in gesprek met school. Vertel hen dit wat je hier vertelt. Je wil toch niet dat je zoon alleen voor school leeft? Betrek hen bij het zoeken naar oplossingen.
Mijn nichtje heeft chronisch hoofdpijn. En mijn zus heeft op school geregeld dat ze bepaalde vakken niet hoeft te volgen. En sommige opdrachten worden ingekort oid. Echt, als je in gesprek gaat is er veel mogelijk. En als ze niet zo happig hierop zijn mag je écht van hen eisen dat er aanpassingen gedaan worden.
Edit: T zit nu in de brugklas van het regulier. Het gaat best ok. Maar af en toe meld ik hem voor de middag af, of soms houd ik hem een dagje thuis. Even rust, even bijtanken.
Je hebt gelijk hoor Moonah. Ik zit er een beetje tegen aan te hikken, want school vindt zelf dat het heel goed gaat. We hadden laatst een gesprek en zij waren heel enthousiast. Ze doen ook echt wel hun best. Het is geen onwil, maar ze zijn er gewoon niet op ingesteld. En J. werkt zelf ook niet echt mee, want hij wil het liefst niet dat er extra aandacht is. Hij mag zich terugtrekken als het hem te druk wordt, maar daar heeft hij nog nooit gebruik van gemaakt. Ik heb aangegeven op school dat ze misschien niet moeten wachten tot hij het vraagt, maar hem daar ook in kunnen sturen.quote:Op woensdag 4 december 2019 19:55 schreef Moonah het volgende:
[..]
Och J toch, wat vind ik dit sneu voor hem.
En ik vind het schandalig van school! Ik word er echt boos van. School heeft ihkv passend onderwijs zorgplicht. Ze weten dat hij van het VSO komt. Ze weten dat hij ASS heeft. Werkelijk, ik kan hier niet over uit.
Hebben jullie goed contact met de mentor? Is er een zorgcoördinator? Ik lees nu net je laatste post. Dit is niet de bedoeling hoor Livelink. Als ik je een advies mag geven, ga in overleg met J in gesprek met school. Vertel hen dit wat je hier vertelt. Je wil toch niet dat je zoon alleen voor school leeft? Betrek hen bij het zoeken naar oplossingen.
Mijn nichtje heeft chronisch hoofdpijn. En mijn zus heeft op school geregeld dat ze bepaalde vakken niet hoeft te volgen. En sommige opdrachten worden ingekort oid. Echt, als je in gesprek gaat is er veel mogelijk. En als ze niet zo happig hierop zijn mag je écht van hen eisen dat er aanpassingen gedaan worden.
Edit: T zit nu in de brugklas van het regulier. Het gaat best ok. Maar af en toe meld ik hem voor de middag af, of soms houd ik hem een dagje thuis. Even rust, even bijtanken.
Maar misschien in overleg af en toe wat lessen overslaan is wel een goed idee.
Wat sneu dat hij zich zo niet thuis voelt.
Mooi dat school vindt dat het zo goed gaat, maar thuis gaat het dus eigenlijk niet zo goed.
Goede opmerking van je dat ze hem ook kunnen sturen mbt zich terugtrekken.
M vindt het wel leuk op school, heeft wat vriendinnen en lijkt de stof ook redelijk bij te kunnen benen.
Nog niet alles voldoende, maar ik heb het idee dat dat nog wel bij te trekken is.
Maar volgende week gesprek.
Ze krijgt begeleiding van de orthopedagoog, dat heeft school wel goed opgepakt. En ze groeit (niet alleen in de lengte, ook qua zelfstandigheid).
Beugel gekregen laatst, gaat boven verwachting goed tot nu toe
.quote:
Maar misschien in overleg af en toe wat lessen overslaan is wel een goed idee.
Ja! En zéker als het geen onwelwillendheid is, moet het toch mogelijk zijn om wat verlichting /rustmomenten te zoeken. Al dan niet structureel.
Fijn dat school op zich enthousiast is. Nu nog een beetje kennis opdoen over autisme.
De kit is in principe bedoeld voor leerlingen met fysieke klachten, maar met wat creativiteit kun je hem ook inzetten bij ASS.
https://zorgeloosnaarschool.nl/wat-doen-wij/gids
livelink je hebt al fijne tips gekregen zie ik, ik wil je er nog wel even een knuffel bij geven
Je vraagt je bijna af wie er nou last heeft van autisme! 'Dit komt bijna nooit voor, dus kunnen we er geen rekening mee houden.' Huh?!?!?
En de leerkracht met 'Ik hou er niet van als iemand zich aan de opdracht houdt!'
Hoe verzin je het?!?!? Onvoorstelbaar, echt...