quote:Op donderdag 11 oktober 2018 19:30 schreef Nijna het volgende:
Even een positief berichtje .
Verrijkingslessen, de eerste keer ben ik toch maar meegefietst, dat bleek een wijs besluit. Want er fietsten 2 groepjes weg en M. stond met 2 kinderen die de weg niet wisten.
Daarna nog maar een keer zelf gefietst en toen wist ze het wel, zei ze.
Gisteravond weer enorm twijfel, maar we spraken af om het op te lossen. We zouden zorgen dat het goed kwam en ze kon gelukkig slapen.Vanmorgen zag ze het wel weer zitten.
En ze appten vanmorgen dat ze een ijsje zouden halen op de terugweg, daar was ze wel voor te porren.
Pinpasje mee (die had ze nog nooit gebruikt), telefoon mee en duidelijk afgesproken dat ze altijd mocht bellen als er iets was.
En dan maar afwachten... dat vond ik nog wel het lastigste.
Stiekem wel fijn toen ze liet weten dat ze er was .
Toen ze van haar ijs zat te genieten kreeg ik weer een berichtje en een half uur later was ze thuis.
Wat een stappen, zo op een gewone donderdagmiddag .
Trots en zo fijn dat het gelukt is!
quote:Op donderdag 11 oktober 2018 20:19 schreef livelink het volgende:
Wat een fijn bericht, Nijna. Vindt ze de lessen ook leuk?
En nu al haar pinpas gebruikt
Mijn zoon heeft pas in de zomervakantie voor het eerst zijn pinpas in gebruik genomen.
Hij kreeg hem automatisch toen hij 12 werd, maar toen vonden wij hem daar nog helemaal niet rijp genoeg voor. Hij wist toen nog niet eens ons adres te noemen, dus met een pincode vertrouwden we hem helemaal niet. Pas afgelopen zomervakantie leek de tijd rijp en hebben we het hem geleerd. Dat hadden we achteraf wel eerder moeten doen hoor, maar vooruit.
Wat fijn om te horen Nijna!!quote:Op donderdag 11 oktober 2018 19:30 schreef Nijna het volgende:
Even een positief berichtje .
Verrijkingslessen, de eerste keer ben ik toch maar meegefietst, dat bleek een wijs besluit. Want er fietsten 2 groepjes weg en M. stond met 2 kinderen die de weg niet wisten.
Daarna nog maar een keer zelf gefietst en toen wist ze het wel, zei ze.
Gisteravond weer enorm twijfel, maar we spraken af om het op te lossen. We zouden zorgen dat het goed kwam en ze kon gelukkig slapen.Vanmorgen zag ze het wel weer zitten.
En ze appten vanmorgen dat ze een ijsje zouden halen op de terugweg, daar was ze wel voor te porren.
Pinpasje mee (die had ze nog nooit gebruikt), telefoon mee en duidelijk afgesproken dat ze altijd mocht bellen als er iets was.
En dan maar afwachten... dat vond ik nog wel het lastigste.
Stiekem wel fijn toen ze liet weten dat ze er was .
Toen ze van haar ijs zat te genieten kreeg ik weer een berichtje en een half uur later was ze thuis.
Wat een stappen, zo op een gewone donderdagmiddag .
Trots en zo fijn dat het gelukt is!
Jeetje, wat jammer (zacht uitgedrukt ) dat dit zo moeizaam gaat, zeg. Frustrerend ook. Kan school niet nog wat betekenen bij queeste? Of de wijkteams/buurtteams (even de naam kwijt, sorry)quote:Op donderdag 11 oktober 2018 20:26 schreef DJMO het volgende:
[..]
Wat fijn om te horen Nijna!!
Hier gaat het op en af redelijk vermoeiend. Door het traineren van de jeugd- en gezinscoach, die andere zaken dan de problemen van mijn zoon belangrijker vond, nu al twee jaar aan 't wachten op onderzoek/behandeling bij queeste. Ondertussen blijven driftaanvallen om niets uit de lucht vallen, klaagt de juf van J. dat de methylfenidaat niets doet voor hem (ze merkt totaal geen verschil in zijn gedrag/concentratie in de klas als hij het niet slikt).
Ik vermoed nog steeds ADHD, in combinatie mat Gilles de la Tourette, maar zolang de psychiater mijn filmpjes niet wil bekijken (want geen tijd) sta ik met lege handen. Ik kan alleen maar hopen dat de spoedafspraak bij de neuroloog die J. al eerder heeft gezien vruchten afwerpt, en/of dat queeste eindelijk gaat onderzoeken/behandelen.
Waar triversum vier jaar geleden zei: hij is zwakbegaafd, stuur maar naar een MKD, vraagt school nu om een nieuwe IQ-test omdat ze vermoeden dat hij een ontwikkelingsvoorsprong heeft. En zo lopen de 'hulpverleners' al jaren achter de feiten aan.
Ze lijkt de lessen wel leuk te vinden, ik krijg niet heel veel te horen, maar wat ik hoor klinkt wel alsof het haar interesseert.quote:Op donderdag 11 oktober 2018 20:19 schreef livelink het volgende:
Wat een fijn bericht, Nijna. Vindt ze de lessen ook leuk?
En nu al haar pinpas gebruikt
Mijn zoon heeft pas in de zomervakantie voor het eerst zijn pinpas in gebruik genomen.
Hij kreeg hem automatisch toen hij 12 werd, maar toen vonden wij hem daar nog helemaal niet rijp genoeg voor. Hij wist toen nog niet eens ons adres te noemen, dus met een pincode vertrouwden we hem helemaal niet. Pas afgelopen zomervakantie leek de tijd rijp en hebben we het hem geleerd. Dat hadden we achteraf wel eerder moeten doen hoor, maar vooruit.
DJMO, wat grrrrr dat de psychiater je filmpjes niet wil kijken, dat het onderzoek/behandeling gebeuren zo niet opschiet, frustrerend! Ook omdat het er op lijkt dat dat onderzoek van triversum niet klopt... Tussen de wal en het schip iets...quote:Op donderdag 11 oktober 2018 20:26 schreef DJMO het volgende:
[..]
Wat fijn om te horen Nijna!!
Hier gaat het op en af redelijk vermoeiend. Door het traineren van de jeugd- en gezinscoach, die andere zaken dan de problemen van mijn zoon belangrijker vond, nu al twee jaar aan 't wachten op onderzoek/behandeling bij queeste. Ondertussen blijven driftaanvallen om niets uit de lucht vallen, klaagt de juf van J. dat de methylfenidaat niets doet voor hem (ze merkt totaal geen verschil in zijn gedrag/concentratie in de klas als hij het niet slikt).
Ik vermoed nog steeds ADHD, in combinatie mat Gilles de la Tourette, maar zolang de psychiater mijn filmpjes niet wil bekijken (want geen tijd) sta ik met lege handen. Ik kan alleen maar hopen dat de spoedafspraak bij de neuroloog die J. al eerder heeft gezien vruchten afwerpt, en/of dat queeste eindelijk gaat onderzoeken/behandelen.
Waar triversum vier jaar geleden zei: hij is zwakbegaafd, stuur maar naar een MKD, vraagt school nu om een nieuwe IQ-test omdat ze vermoeden dat hij een ontwikkelingsvoorsprong heeft. En zo lopen de 'hulpverleners' al jaren achter de feiten aan.
Het vrijwillige traject (aka de wijkteams) heeft er dus voor gezorgd dat de boel zo vertraagd is. Er is nu een OTS uitgesproken door de rechter, maar voor 't eerst in m'n leven heb ik het gevoel dat ik een meedenkende voogd heb toegewezen gekregen.quote:Op donderdag 11 oktober 2018 20:37 schreef livelink het volgende:
[..]
Jeetje, wat jammer (zacht uitgedrukt ) dat dit zo moeizaam gaat, zeg. Frustrerend ook. Kan school niet nog wat betekenen bij queeste? Of de wijkteams/buurtteams (even de naam kwijt, sorry)
Als ik dat zo lees ben ik zo blij dat we dat traject al helemaal achter de rug hebben.
Weet je, als je maar hulp krijgt. Als er een OTS voor nodig is, dan is dat maar zo. Het klinkt heftig en dat is het waarschijnlijk ook voor jou. Maar uiteindelijk moet je er toch van uitgaan dat iedereen het beste met jou en de kinderen voor heeftquote:Op donderdag 11 oktober 2018 21:00 schreef DJMO het volgende:
[..]
Het vrijwillige traject (aka de wijkteams) heeft er dus voor gezorgd dat de boel zo vertraagd is. Er is nu een OTS uitgesproken door de rechter, maar voor 't eerst in m'n leven heb ik het gevoel dat ik een meedenkende voogd heb toegewezen gekregen.
Weet je .. ik heb natuurlijk een geschiedenis met bureau jeugdzorg, en niet zo'n beste ook. Dat ik hierboven spreek over een voorzichtig positieve ervaring zegt al heel wat. Deze voogd wil mij 'in mijn kracht zetten' in plaats van mij een bepaalde richting in dwingen zoals de vrijwillige coach wel probeerde.quote:Op donderdag 11 oktober 2018 21:14 schreef livelink het volgende:
[..]
Weet je, als je maar hulp krijgt. Als er een OTS voor nodig is, dan is dat maar zo. Het klinkt heftig en dat is het waarschijnlijk ook voor jou. Maar uiteindelijk moet je er toch van uitgaan dat iedereen het beste met jou en de kinderen voor heeft
Dat klinkt inderdaad voorzichtig positief, DJMO. Maar des te onbegrijpelijker dat de hulpverlening verder niet op gang komt, zeg.quote:Op donderdag 11 oktober 2018 21:18 schreef DJMO het volgende:
[..]
Weet je .. ik heb natuurlijk een geschiedenis met bureau jeugdzorg, en niet zo'n beste ook. Dat ik hierboven spreek over een voorzichtig positieve ervaring zegt al heel wat. Deze voogd wil mij 'in mijn kracht zetten' in plaats van mij een bepaalde richting in dwingen zoals de vrijwillige coach wel probeerde.
Die hulpverlening wil eerst overleggen zodat 'alle neuzen dezelfde kant op staan ten behoeve van het kind' ..quote:Op donderdag 11 oktober 2018 21:24 schreef livelink het volgende:
[..]
Dat klinkt inderdaad voorzichtig positief, DJMO. Maar des te onbegrijpelijker dat de hulpverlening verder niet op gang komt, zeg.
Op zich een loffelijk streven, maar dat mag snel (be)handelen niet in de weg staan natuurlijk. Er bestaat ook nog zoiets als bijsturen gaandeweg het hulptraject. Maar ja, hopelijk gaat het nu snel wat opschieten.quote:Op donderdag 11 oktober 2018 21:27 schreef DJMO het volgende:
[..]
Die hulpverlening wil eerst overleggen zodat 'alle neuzen dezelfde kant op staan ten behoeve van het kind' ..
Koester die voogd! Ik heb nog steeds goede herinneringen aan onze eerste, die er echt was voor de jongens.quote:Op donderdag 11 oktober 2018 21:00 schreef DJMO het volgende:
[..]
Het vrijwillige traject (aka de wijkteams) heeft er dus voor gezorgd dat de boel zo vertraagd is. Er is nu een OTS uitgesproken door de rechter, maar voor 't eerst in m'n leven heb ik het gevoel dat ik een meedenkende voogd heb toegewezen gekregen.
Tja, en dat uitgangspunt is logisch, maar helaas is de uitwerking vaak anders. Jeugdwerkers die zonder ook maar het dossier open te doen een beslissing nemen en dat ook gewoon toegeven zijn niet heel erg schaars helaas.quote:Op donderdag 11 oktober 2018 21:14 schreef livelink het volgende:
[..]
Weet je, als je maar hulp krijgt. Als er een OTS voor nodig is, dan is dat maar zo. Het klinkt heftig en dat is het waarschijnlijk ook voor jou. Maar uiteindelijk moet je er toch van uitgaan dat iedereen het beste met jou en de kinderen voor heeft
Ik heb gelukkig uiteindelijk geen echt slechte ervaringen met hulpverlening gehad. Maar ik ken de verhalen wel.quote:Op maandag 22 oktober 2018 00:05 schreef Troel het volgende:
[..]
Tja, en dat uitgangspunt is logisch, maar helaas is de uitwerking vaak anders. Jeugdwerkers die zonder ook maar het dossier open te doen een beslissing nemen en dat ook gewoon toegeven zijn niet heel erg schaars helaas.
Dat is het dus inderdaad. De laatste jaren zijn er gewoon te weinig mensen op teveel dossiers. En dat is niet in het belang van de kinderen.quote:Op maandag 22 oktober 2018 00:11 schreef livelink het volgende:
[..]
Ik heb gelukkig uiteindelijk geen echt slechte ervaringen met hulpverlening gehad. Maar ik ken de verhalen wel.
Ik heb indertijd wel moeten vechten om uithuisplaatsing te voorkomen, maar had nog altijd wel het gevoel dat ik gehoord werd.
Ik ben alleen wel eens bang dat het er met de jaren niet beter op is geworden.
Dat is echt wel heel erg.quote:Op maandag 22 oktober 2018 00:12 schreef Troel het volgende:
[..]
Dat is het dus inderdaad. De laatste jaren zijn er gewoon te weinig mensen op teveel dossiers. En dat is niet in het belang van de kinderen.
Hier geen speciaal onderwijs meer. Oudste heeft dat een jaartje gehad en zit nu in groep 8 van de gewone basisschool. Jongste zit in groep 6 en daar had ik een hard hoofd in, met name omdat dat niet fijn liep, maar tja, zolang school niet handelingsonbekwaam is... NU gaat het gelukkig dit jaar stukken beter en alles wat oudste op sbo geleerd heeft, krijgt hij nu mee op de zorgboerderij.quote:Op maandag 22 oktober 2018 00:14 schreef livelink het volgende:
opt. Ik had op een gegeven moment het idee dat het eerder belastend dan helpend was. Maar dat konden we doen omdat he
Dat is zeker fijn, Troel!quote:Op maandag 22 oktober 2018 00:15 schreef Troel het volgende:
[..]
Hier geen speciaal onderwijs meer. Oudste heeft dat een jaartje gehad en zit nu in groep 8 van de gewone basisschool. Jongste zit in groep 6 en daar had ik een hard hoofd in, met name omdat dat niet fijn liep, maar tja, zolang school niet handelingsonbekwaam is... NU gaat het gelukkig dit jaar stukken beter en alles wat oudste op sbo geleerd heeft, krijgt hij nu mee op de zorgboerderij.
Ondanks dat ze echt wel tegen dingen aanlopen, gaat het op dit moment echt wel goed met ze en daar ben ik heel blij om!
Dat klinkt goed, Nijna. En gelukkig kun je ook hulp krijgen zonder diagnose. Dat lijkt de laatste jaren makkelijker te worden. En ik denk dat dat ook een goede ontwikkeling is.quote:Op donderdag 1 november 2018 20:14 schreef Nijna het volgende:
Wij hebben intussen adviesgesprek gehad v.w.b. onze jongste.
Ze zien echt wel kenmerken van ass, maar als ze naar het hele plaatje kijken, niet genoeg voor een diagnose. Ik kan me daar wel aardig in vinden voorlopig .
Ze konden wel hulp bieden bij onze hulpvraag, dus dat is positief. Want daar waren we ook al een tijd voor aan het leuren. En ik hoop dat we nu iets passends hebben gevonden, waar ze daadwerkelijk iets aan heeft.
We krijgen het verslag nog op papier, ik moet zeggen dat ik er nog wel over aan het nadenken ben en misschien nog wel vragen heb, maar we wachten eerst de papieren versie wel af .quote:Op vrijdag 2 november 2018 07:34 schreef livelink het volgende:
[..]
Dat klinkt goed, Nijna. En gelukkig kun je ook hulp krijgen zonder diagnose. Dat lijkt de laatste jaren makkelijker te worden. En ik denk dat dat ook een goede ontwikkeling is.
Fijn dat het uiteindelijk meevalt, hij heeft wel min of meer gehandeld... hij is doorgefietst naar school. Niet in paniek langs de kant van de weg gaan zitten... al was het misschien handiger geweest als hij inderdaad hulp had kunnen vragen/aannemen.quote:Op zaterdag 1 december 2018 12:32 schreef livelink het volgende:
Ben je inmiddels al iets verder met je hulpvraag voor je jongste, Nijna?
Mijn jongste is gisteren onderweg naar school gevallen met een hele nare, erg bloedende hoofdwond tot gevolg. Hij is gewoon weer op de fiets gestapt om door te fietsen naar school. Diverse automobilisten zijn wel gestopt om hulp te bieden, maar hij heeft geen enkele hulp willen aanvaarden en heeft ook ons niet gebeld. Het was nog een half uur fietsen naar school en pas op school heeft hij bij de eerste de beste docent die hij zag om hulp gevraagd.
Het valt uiteindelijk allemaal nog wel mee; hij moest alleen gehecht worden, maar het heeft ons wel duidelijk gemaakt dat we nog moeten werken aan hulp vragen en accepteren als het nodig is.
Je hebt ook wel gelijk, Nijna. Een aantal jaar geleden zou hij waarschijnlijk in blinde paniek zomaar zijn weggefietst en niet eens naar school zijn gegaan. Plus dat hij zich heeft laten hechten zonder compleet in paniek te zijn geraakt. Dat is ook al een enorm winstpunt.quote:Op zaterdag 1 december 2018 20:38 schreef Nijna het volgende:
[..]
Fijn dat het uiteindelijk meevalt, hij heeft wel min of meer gehandeld... hij is doorgefietst naar school. Niet in paniek langs de kant van de weg gaan zitten... al was het misschien handiger geweest als hij inderdaad hulp had kunnen vragen/aannemen.
En op school is het wel gelukt om hulp te vragen...
Jongste heeft intussen individueel een soort sociale vaardigheidstraining en als het goed is gaan ze ook kijken of ze iets kunnen met het "alles spannend vinden".
We hebben het verslag uiteindelijk ook op papier, duidelijk .
Geen ervaring mee, Moonah. Ik heb wel eens gehoord dat zo'n begeleider dan ook kan helpen met het zelfstandig leren reizen met het ov en zo. Of zelfstandig boodschappen doen.quote:Op zaterdag 15 december 2018 11:35 schreef Moonah het volgende:
Heeft iemand van jullie ervaring met begeleiding/coaching door een ambulant begeleider?
Wij hebben nu de beschikking van de gemeente (...) voor een jaar. Het mag niet worden ingezet voor studievaardigheden, want dat moet de school doen (nogmaals ....). Wij hebben heel duidelijk aangegeven dat de problemen met organisatie, structuur, overzicht etc veel verder strekken dan alleen school, maar goed. Voorts zou zo iemand ook kunnen coachen in sociale situaties vooral wat betreft grenzen aangeven en authentiek durven blijven. Maar ik heb er niet zo'n beeld bij.
Van de week hebben we een gesprek gehad met de keinschalige middelbare school die we op het oog hebben. We hebben een 'ja' gekregen. Pfieuw! wat een opluchting! Geen lotingssysteem en in eerste instantie beginnen zonder arrangement (is hun visie). Dat vind ik heel spannend. Cognitief zal het wel lukken, het is ruim onder zijn niveau. Op sociaal vlak zie ik wel beren op de weg... Pluspunt waar zoon erg blij mee is: 5 minuten hier vandaan, dus het alleen fietsen er naartoe zal wel gaan lukken!
Wat fijn van de school!quote:Op zaterdag 15 december 2018 11:35 schreef Moonah het volgende:
Heeft iemand van jullie ervaring met begeleiding/coaching door een ambulant begeleider?
Wij hebben nu de beschikking van de gemeente (...) voor een jaar. Het mag niet worden ingezet voor studievaardigheden, want dat moet de school doen (nogmaals ....). Wij hebben heel duidelijk aangegeven dat de problemen met organisatie, structuur, overzicht etc veel verder strekken dan alleen school, maar goed. Voorts zou zo iemand ook kunnen coachen in sociale situaties vooral wat betreft grenzen aangeven en authentiek durven blijven. Maar ik heb er niet zo'n beeld bij.
Van de week hebben we een gesprek gehad met de keinschalige middelbare school die we op het oog hebben. We hebben een 'ja' gekregen. Pfieuw! wat een opluchting! Geen lotingssysteem en in eerste instantie beginnen zonder arrangement (is hun visie). Dat vind ik heel spannend. Cognitief zal het wel lukken, het is ruim onder zijn niveau. Op sociaal vlak zie ik wel beren op de weg... Pluspunt waar zoon erg blij mee is: 5 minuten hier vandaan, dus het alleen fietsen er naartoe zal wel gaan lukken!
Maar wat doet de begeleidster dan concreet met je oudste, Nijna?quote:Op zaterdag 15 december 2018 18:16 schreef Nijna het volgende:
[..]
Wat fijn van de school!
Wij hebben begeleiding voor de oudste.
Om de zelfstandigheid te vergroten en ook hier is het plannen, organiseren wel een aandachtspunt.
Ik denk dat je het niet in kan zetten als "huiswerkbegeleiding" inhoudelijk gezien, maar helpen bij plannen en organiseren kan volgens mij wel.
Hebben jullie al een organisatie op het oog of krijgen jullie vanuit de gemeente iets toegewezen?
Wij hadden eerst een begeleidster waar het niet echt mee klikte, nu hebben we een ander en het lukt haar wel om contact te maken. Ik moet zeggen dat onze oudste ook wel een beetje de kont tegen de krib gooit, die wil het liefst schermpje staren zeg maar .
Op het moment zit ze er niet al teveel bovenop. Eind van het jaar, rommelig op school.quote:Op zaterdag 15 december 2018 18:17 schreef livelink het volgende:
[..]
Maar wat doet de begeleidster dan concreet met je oudste, Nijna?
Hoe herkenbaar, dat scherm... Hier is het écht om te ontprikkelen. En ja, die klik lijkt me essentieel.quote:Op zaterdag 15 december 2018 18:16 schreef Nijna het volgende:
Wij hadden eerst een begeleidster waar het niet echt mee klikte, nu hebben we een ander en het lukt haar wel om contact te maken. Ik moet zeggen dat onze oudste ook wel een beetje de kont tegen de krib gooit, die wil het liefst schermpje staren zeg maar .
Dat met dat scherm weet ik ook nog steeds niet goed hoe er mee om te gaan. Tijdens zijn opname was alles met scherm taboe. En dat werd ons ook voor thuis meegegeven. Beloningen mochten ook nooit in de vorm van tv-kijken of achter de pc zitten zijn. Daar hebben wij ons ook behoorlijk lang trouw aan gehouden. Maar uiteindelijk is het niet houdbaar. Dus nu zit hij na school wel achter de pc om you-tube filmpjes of netflix te kijken.quote:Op zaterdag 15 december 2018 22:13 schreef Moonah het volgende:
[..]
Hoe herkenbaar, dat scherm... Hier is het écht om te ontprikkelen. En ja, die klik lijkt me essentieel.
Tnx voor het vertellen.
Ik dacht dat het achterliggende idee was dat kinderen met autisme verslavingsgevoelig zijn en dan vooral met gamen. Iets van vluchten uit de werkelijke wereld naar een alternatieve wereld die makkelijker te begrijpen is.quote:
quote:Jongeren met autisme hebben vaker problemen met gamen (vooral verslavingsproblemen) dan 'gewone' jongeren. Hieronder zal ik uitleggen waardoor dat komt.
Een game-wereld voelt vaak prettiger en veiliger dan de echte wereld. Dat komt doordat een game een gestructureerde omgeving is, met duidelijke afspraken, en een zekere mate van voorspelbaarheid. Voor jongeren met autisme geldt dat nog sterker dan voor 'gewone' jongeren. Ze hebben doorgaans moeite met het herkennen en begrijpen van gedachten, overtuigingen, meningen en gevoelens van anderen. Daardoor kan het gedrag van anderen (in de echte wereld) onvoorspelbaar en onverklaarbaar voor hen zijn. In een game hebben ze daar minder last van.
Jongeren met autisme hebben vaak een verstoord tijdsbesef, waardoor ze langer gamen.
Jongeren met autisme zijn minder goed in het herkennen van stress en spanningen. Daardoor leren ze ook minder goed om ermee om te gaan. Terwijl ze er wel zijn. Door te gamen kunnen ze onderdrukt of verdoofd worden.
Problematisch gamen komt vaker voor bij spelers met depressieve gevoelens, gevoelens van eenzaamheid, sociale angst, of een negatief zelfbeeld (of een combinatie daarvan). En juist jongeren met autisme hebben daar vaker last van dan 'gewone' jongeren.
Vanzelfsprekend is het bovenstaande maar een heel korte samenvatting van de problematiek. Voor meer informatie zie het boek: Gamen en autisme.
Wij merkten wel dat het sporten een deel van die functie voor hem heeft overgenomen. Eerst natuurlijk de trampoline, waar hij uren achter elkaar op doorbracht, en nu het 3 uur fietsen per dag. In het weekend vervangt hij het fietsen naar school met mountainbiken.quote:Op zondag 16 december 2018 08:28 schreef Vanyel het volgende:
Hmm. Enerzijds begrijpelijk, anderzijds ook wel cru om een kind zijn mogelijkheden te ontnemen om even te vluchten uit de realiteit.
Jaaaah, die trampoline was natuurlijk geniaal!quote:Op zondag 16 december 2018 08:38 schreef livelink het volgende:
[..]
Wij merkten wel dat het sporten een deel van die functie voor hem heeft overgenomen. Eerst natuurlijk de trampoline, waar hij uren achter elkaar op doorbracht, en nu het 3 uur fietsen per dag. In het weekend vervangt hij het fietsen naar school met mountainbiken.
Maar ja, ik weet niet hoe het gegaan zou zijn zonder die opname en die strenge regel met betrekking tot schermen, natuurlijk.
Zo'n kleintje hebben we idd gehad. Is leuk hoor, maar haalt het niet bij het effect van zo'n grote. En ik zal je zeggen, ik heb serieus overwogen om een grote trampoline in onze slaapkamer (8x4m) te plaatsen. Manlief ging er niet mee akkoord...quote:Op zondag 16 december 2018 18:46 schreef Vanyel het volgende:
Gewoon een goeie draaistoel kan al behoorlijk hard draaien toch?
En als je echt een trampoline wil, zijn die er ook in eenpersoons voor in huis.
En spelletjes doen? Is dat nog een alternatief? Ik krijg mijn jongste altijd wel van zijn pc af als ik voorstel om te kwartetten of kaarten of een gezelschapsspel te doen. Dat vindt hij altijd wel leuker dan achter de pc.quote:Op zondag 16 december 2018 20:06 schreef Nijna het volgende:
Ik vind het wel een ding hoor, die scherm tijd... de eeuwige strijd om het stoppen. Of we het nu aankondigen of niet. Of ze een half uur mag of 3 uur, het is en blijft gezeur.
Ze wordt boos, inclusief een soort blazen als een kat.
Ik heb er erg veel moeite mee. En nu hebben we andere afspraken gemaakt met de begeleidster, maar daar kan ik ook mn draai nog niet mee vinden.
Ik vind het heel dubbel, ik snap het ontprikkelen. En ik vind het aan de ene kant heel goed dat ze creatieve dingen doet (animaties maken bijvoorbeeld), maar ik weet niet, het lijkt wel of ze zich amper nog kan vermaken zonder scherm. Dan moet er eerst minstens een kwartier gemokt worden...
Moeilijk.
Ze heeft een enorme hekel aan spelletjes doen... we proberen wel met enige regelmaat toch een spelletje met zn allen te doen. Maar dat gaat niet van hartequote:Op zondag 16 december 2018 21:03 schreef livelink het volgende:
[..]
En spelletjes doen? Is dat nog een alternatief? Ik krijg mijn jongste altijd wel van zijn pc af als ik voorstel om te kwartetten of kaarten of een gezelschapsspel te doen. Dat vindt hij altijd wel leuker dan achter de pc.
Het enige probleem is dat ik daar zelf niet altijd zin in heb.
Welke tandarts is dat met welke specialisatie precies? Om andere reden verwachten wij nogal problemen bij ons volgende tandartsbezoek en ze heeft volgens mij een rottende kaaskies...quote:Op zaterdag 22 december 2018 10:32 schreef livelink het volgende:
Mijn zoon was gisteren weer bij de tandarts. Dat gaat tegenwoordig zo soepel.
En hoewel hij 15 jaar is en deze tandarts officieel voor kinderen t/m 12 jaar is mag hij daar voorlopig blijven
Soms is het zo fijn als er naar het belang van het kind gekeken wordt in plaats van naar de regels.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |