Waarom vinden mensen zichzelf zo geweldig?

quote:

Op zondag 7 oktober 2018 23:28 schreef jakosi het volgende:

[..]

Dit is dan, aldus Matthijs Bouman (het boek 'Hollandse Overmoed') een belangrijke reden dat er in Nederland niet veel ondernemers zijn die daadwerkelijk grote bedrijven opbouwen: het bestaan in loondienst is simpelweg te comfortabel, idd 36-40 uurtjes per week, verlof om allerlei redenen, vakantiedagen. Het werkende leven is net iets te comfortabel om een prikkel te zijn om echt grootse dingen te ondernemen.

Nou, loondienst is niet meer bepaald wat het ooit geweest is. Ik zie mezelf eigenlijk ook steeds meer als ondernemer. Enige dat er nog mist is een KvK-registratie.

quote:

Op zondag 7 oktober 2018 23:28 schreef jakosi het volgende:

[..]

Dit is dan, aldus Matthijs Bouman (het boek 'Hollandse Overmoed') een belangrijke reden dat er in Nederland niet veel ondernemers zijn die daadwerkelijk grote bedrijven opbouwen: het bestaan in loondienst is simpelweg te comfortabel, idd 36-40 uurtjes per week, verlof om allerlei redenen, vakantiedagen. Het werkende leven is net iets te comfortabel om een prikkel te zijn om echt grootse dingen te ondernemen.

Mja ik zit liever in een comfortabele situatie dan dat ik voor een matige deal mijn reet er af werk.

Een maatschappij is imho veel meer dan omzet van bedrijven.

quote:

Op vrijdag 5 oktober 2018 16:11 schreef Isabeau het volgende:
Ik vind vooral de polarisatie zo vervelend. Ik kom het niet zo veel tegen dat mensen zichzelf zo fantastisch vinden, wel dat ze vinden dat zij aan de goede kant staan. Het is allemaal zo zwart-wit geworden.

Dat voelt uitvergroot als je naar de VS kijkt. Je bent of democraat of republikein en als je het één bent dan vind je dus álles wat de ander doet verkeerd. Komt het dan niet in je op dat ook die kant goede ideeën heeft? Gaan we hier in Nederland daar ook naar toe, dat we alle nuance kwijt zijn in discussies. Ik zie dat op FOK al regelmatig, mensen die totaal geen enkele nuance toepassen in hun redenering.

Ja precies, misschien komt het omdat alles vanuit de VS over komt waaien? Maar die polarisatie slaat echt nergens op, er is toch voldoende ruimte voor nuance in Nederland zou je zeggen.

_{కైండ్ గౌరవంతో Flip.}

quote:

Op maandag 8 oktober 2018 15:26 schreef Driepink het volgende:
Ik vind mezelf geweldig omdat niemand anders dit voor mij vind.

dat is de grootste oorzaak vaak ja

Als iedereen mij geweldig vindt, dan mag ik dat toch ook wel vinden? Best een uitdaging hoor, want niemand die ooit verbeterpunten aangeeft. Daardoor kan ik moeilijk bepalen wat nou aangeboren talent is of een persoonlijke prestatie.

quote:

Op maandag 8 oktober 2018 18:38 schreef Kamina het volgende:
Als iedereen mij geweldig vindt, dan mag ik dat toch ook wel vinden? Best een uitdaging hoor, want niemand die ooit verbeterpunten aangeeft. Daardoor kan ik moeilijk bepalen wat nou aangeboren talent is of een persoonlijke prestatie.

wat maakt het uit als het niet eens aan te tonen valt wat het verschil is?

Ik heb een bekende die ook veel op social media zit en dan is het wel Interessant om dat leven te vergelijken met je in het echt ziet. Mijn conclusie is wel dat sociale media niet zo veel voorstelt.

quote:

Op maandag 8 oktober 2018 10:57 schreef Bosbeetle het volgende:
Dat weinig nuanceren gaat voor mijn gevoel vaak ook samen met het niet willen leren, kom vaak mensen tegen die wat ze weten wel goed genoeg vinden. Ik ben zelf wel iemand die graag discussies aangaat en als ik zo'n discussie aanga dan wil ik graag tot nieuwe inzichten komen. Vooral als ik iemand tegenkom die een mening/inzicht heeft die haaks op die van mij staat wil ik heel graag een nieuwe mening vormen geinfromeerd vanuit de beide voorgaande meningen. Vaak kom ik een heel eind in zo'n discussie maar als je dan op de punten uitkomt waar ik dan denk dat de pijnpunten liggen omdat er bijvoorbeeld aannames gedaan worden of dat er dingen zijn die misschien op meerdere manieren geintrepeteerd worden, dan worden mensen vaak bozig en haken ze af... Soms met opmerkingen over dat het dan te diep gaat maar soms ook gewoon dat ze er niet op zo'n niveau over na willen denken...

Ik ben dan een vervelende gesprekspartner dat is niet mijn insteek maar mensen vinden het vaak niet leuk om samen tot nieuwe inzichten te komen of plekken te vinden waar de schoen wringt.

Wat ook vaak gebeurt is dat mensen expres moeilijkere taal gebruiken dan nodig (wat niet erg is) maar dan vervolgens weigeren uit te leggen.. echt zo van jezus als je dat niet begrijpt ben je echt een oen... Ik heb dan zoiets inplaats van de hakken in het zand te steken en verwaand te zeggen dat ik het niet begrijp, leg het dan dusdanig uit dat ik het wel snap. Ik ben waarschijnlijk niet het helderste licht maar ik wil wel proberen zaken te begrijpen.

Ik interpreteer dan dan als blijkbaar weten zij iets wat ik niet weet en willen ze dat niet uitleggen....

Al kom ik er soms ook achter dat ze helemaal niet persee meer weten maar hun mening niet zover hebben onderbouwd als doen ze net alsof ze dat wel hebben. Zo moeilijk is het dan toch niet om te zeggen, "goh zo diep heb ik er niet over nagedacht" maar meestal gaan ze dan bozig nog harder zeggen dat hun standpunt wel klopt...! Daarmee wordt vaak de discussie heel erg dichtgezet.

Om eerlijk te zijn maak ik dit in het dagelijkse leven (FOK! niet meegeteld) eigenlijk vrij weinig tot niet mee.

Want zijn het bij jou familieleden, vrienden of gewoon vage kennissen?

Tjah wat pech met de personen in je omgeving dan

quote:

Op donderdag 11 oktober 2018 12:02 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Doet hij of zij zich heel anders voor?

Nee dat niet. Is meer dat het allemaal oninterressante zooi is, zoals als fashion en interieur van huis en dergelijke. En haar leven lijkt perfecter dan dag het is natuurlijk.

Goed topic.

Dit zie je vooral terug in het onderwijs. Ik heb een blauwe maandag zelf in het onderwijs gezeten als docent. En soms praat je echt tegen een muur:
"Waarom krijg ik geen 9?!?" "Omdat je die vragen fout hebt." "Die zijn niet fout, ik heb uitgelegd waarom". "Leuke uitleg maar dat is dus een fout inzicht. Bij de toetsbespreking heb ik dat toen uitgelegd." "Ja, maar mijn argument is anders dan toen de klas er mee aan kwam, dus heeft U wel naar mijn argument gekeken?!" "Wel zeker, en het was nog steeds fout tesamen met die andere fouten kom ik op een 8,5". "Die andere fouten komen doordat ik verder dacht vanuit mijn standpunt dus die moet U niet mee tellen." "Zo simpel werkt het niet, ik blijf bij de 8,5, als je hoger wil kan je nog een herkansing doen." "Ik heb geen zin om verder een officiële klacht er van te maken of over te doen want ik wil wel binnen 2 jaar de opleiding af hebben. Maar U snapt er niets van, iedereen vond het een 9,5 waard. Bij klasgenote X keurde U het wel goed." En dan ging het dus over een MC toets.

Ik las vandaag dat het nog steeds zo gaat in een vakblad, een collega beschreef dat hij een stagiair beoordeelde. Tegenwoordig hoor je te vragen wat de stagiair van het eindcijfer voor de stage vindt. Hij beschreef kort dat gesprek:
"Ik vind mezelf wel een 8 waard", zei de stagiair als reactie op de 7 die hij ervoor kreeg . De collega legde uit waarom de stagiair die 8 niet waard was maar dat bracht degene niet van het standpunt van de 8 verdienen af.

Eigenlijk zou je dergelijke leerlingen meteen een punt lager moeten geven vanwege "gebrekkige zelfreflectie capaciteiten." De onderbouwing van dergelijke figuren is heel mager behalve "Ik heb gelijk".

Wat ik jammer vind is dat nu mensen met verhalen komen om de vraag van de TS te bevestigen, terwijl ik denk dat het wel mee valt. Natuurlijk zijn er mensen die zichzelf geweldig vinden, maar de mate en de manier hoe dat zich uit is heel verschillend per persoon. De wereld is niet zo zwartwit en we beleven het allemaal op onze eigen manier. Een opmerking wat voor jou als normaal gevonden kan worden, vind een ander misschien arrogant. Soms mis je gewoon het verhaal erachter.

Over die stagiair die zichzelf een 8 gaf. Behalve dan dat er ook genoeg onzekere stagiaires zijn, kan het best zijn dat dit vanuit school komt. Zo van geef je zelf bewust een hoger cijfer, want dan kom je zelfverzekerd over. Ik ken uiteraard dat voorbeeld niet, maar in het verleden heb ik ook met stagiaires gewerkt en die waren helemaal niet zo zelfverzekerd.

Social media zoals Facebook vind ik ook een slecht voorbeeld. Zeker niet iedereen maakt er gebruik van en de meesten posten gewoon dingen die ze leuk vinden. Het idee dat mensen zich alleen maar beter voordoen op internet komt mogelijk ook voort bij mensen die eigenlijk zelf heel onzeker zijn.

quote:

Op donderdag 11 oktober 2018 22:28 schreef Morrigan het volgende:
Wat ik jammer vind is dat nu mensen met verhalen komen om de vraag van de TS te bevestigen, terwijl ik denk dat het wel mee valt. Natuurlijk zijn er mensen die zichzelf geweldig vinden, maar de mate en de manier hoe dat zich uit is heel verschillend per persoon. De wereld is niet zo zwartwit en we beleven het allemaal op onze eigen manier. Een opmerking wat voor jou als normaal gevonden kan worden, vind een ander misschien arrogant. Soms mis je gewoon het verhaal erachter.

Over die stagiair die zichzelf een 8 gaf. Behalve dan dat er ook genoeg onzekere stagiaires zijn, kan het best zijn dat dit vanuit school komt. Zo van geef je zelf bewust een hoger cijfer, want dan kom je zelfverzekerd over. Ik ken uiteraard dat voorbeeld niet, maar in het verleden heb ik ook met stagiaires gewerkt en die waren helemaal niet zo zelfverzekerd.

Social media zoals Facebook vind ik ook een slecht voorbeeld. Zeker niet iedereen maakt er gebruik van en de meesten posten gewoon dingen die ze leuk vinden. Het idee dat mensen zich alleen maar beter voordoen op internet komt mogelijk ook voort bij mensen die eigenlijk zelf heel onzeker zijn.

Uiteindelijk dient de boodschap van de TS denk ik ook breder getrokken te worden.

Dus niet alleen naar mensen die zichzelf daadwerkelijk geweldig vinden, maar ook mensen die zich vanuit onderliggende onzekerheid (geforceerd) superieur gedragen.

We redeneren hierbij allemaal vanuit onze eigen belevingswereld natuurlijk, maar ik zie in mijn omgeving dat dit héél erg speelt, bij allerlei soorten mensen.

Ik durf zelfs te stellen dat het de minderheid is die puur zichzelf is, en tevreden is met wat hij/zij doet en bereikt en heeft. Bij de meerderheid gaat het al snel fout als er kleinere succesjes of grotere successen worden behaald. Deze worden naar de buitenwereld schromelijk overdreven en als waardevoller verkocht dan dat deze daadwerkelijk zijn. Dit allemaal omdat men meent mee te moeten gaan in de ''radrace'' van succes, meer succes, mooiere spullen, etc.

Het is bij mijn generatie (geboren begin jaren 90) ook een beetje begonnen denk ik om opgevoed te worden met het hele idee dat je niet gemiddeld mag zijn, dat je speciaal bent. Op de een of andere manier lijken mensen het vaak vreselijk te vinden om gemiddeld te zijn. Ik vind het bijvoorbeeld altijd grappig dat, als ik op de verhalen van mijn vrienden moet afgaan, zij stuk voor stuk de meest talentvolle medewerker van hun afdeling zijn. Dat hun manager alleen hun capabel vindt, en dat hun collega's een stel prutsers zijn die er niets van snappen. Dat is een beetje de strekking van de verhalen die je week in week uit hoort.

Of mensen van rond mijn leeftijd, die hun neus ophalen voor een vakantie op de camping. De generatie van onze ouders deed rond onze leeftijd haast niet anders, maar nu hebben doodgewone gemiddelde hbo studenten sterallures gekregen zonder enige reden. Dat je een camping niet prettig vindt is natuurlijk prima, maar het valt me vaak op dat mensen dit ook met zo veel trots menen te meoten verkondigen.

Dat is natuurlijk grote onzin, of ik heb net toevallig zulke talentvolle vrienden om mij heen weten te verzamelen, een soort lot uit de loterij.

quote:

Op maandag 8 oktober 2018 11:06 schreef Trashcanman het volgende:

[..]

Mja ik zit liever in een comfortabele situatie dan dat ik voor een matige deal mijn reet er af werk.

Een maatschappij is imho veel meer dan omzet van bedrijven.

Niet volgens VVD en co. Het gaat alleen maar om winst, presteren en cijfertjes. Wat een triest leven heb je dan

quote:

Op zaterdag 13 oktober 2018 19:03 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Dit gevoel heb ik ook erg sterk inderdaad, iedereen is altijd maar erg goed in zijn/haar werk je hoort zelden ik ben niet zo goed in mijn werk maar het kan er mee door... Statistisch gezien kan het gewoon niet dat iedereen de beste op zijn of haar afdeling is.

Van de andere kant, zou jij eerlijk tegen je vrienden vertellen dat je een middelmatige werknemer bent ? Je hoeft natuurlijk je kwaliteiten niet mooier te maken dan ze zijn, maar brutal honesty gaat toch wel een stapje verder.

quote:

Op zondag 14 oktober 2018 11:06 schreef Chai het volgende:

[..]

Waarom niet? Misschien niet tegen kennissen, maar wel bij goede vrienden.

quote:

Op zondag 14 oktober 2018 11:09 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Dat zeg ik regelmatig ja... Is dat raar?

Ik merk vaak dat wanneer ik zeg dat ik ergens niet zo goed in ben, dat wordt gezien als een gebrek aan zelfvertrouwen.