Waarom vinden mensen zichzelf zo geweldig?

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 05:17 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Alsnog heb jij het hier over redelijk succesvolle mensen, die het geld hebben om een keer per week uit eten te gaan met een mooi huis, mooie kleding en dure vakanties. Genoeg die dat echt niet kunnen, of deze mensen zitten in de schulden. Jij hebt duidelijk niet het gemiddelde van Nederland in je omgeving als een universitaire opleiding voor jouw vriendenkring gemiddeld is. Inholland en zo is dan gemiddelder, daarnaast vinden niet alle hbo afgestudeerden een baan op dat niveau (ook idd omdat de opleidingen makkelijker zijn geworden) en zijn er ook nog zat mensen die mbo of lager doen.

Hmm misschien ben ik wereldvreemd, maar ik ken ze niet hoor, mensen van mijn generatie (25-35) die in absolute armoede leven en die zich het bovenstaande niet kunnen veroorloven. En ga echt niet alleen maar met in het Gooi opgegroeide hbo/wo mensen om.

Dat is ook wel weer het mooie van Nederland. Geloof mij, zelfs in mijn vriendenkring bevinden zich gevallen die drie jaar geleden echt he-le-maal aan de grond zaten : ruim dertig jaar, al bijna 10 jaar bezig met hun hbo, enorme psychische problemen en daardoor in de bijstand terecht gekomen.

Maar zelfs die lui krijgen ontelbaar veel helpende handjes aangereikt vanuit de overheid, waardoor ze er nu weer prima voor staan. De mbo mensen in mijn omgeving doen het trouwens vaak nog beter dan de hoger opgeleiden. Ik denk echt dat het nu veel makkelijker is om een acceptabele levensstandaard te bereiken dan vroeger en om het economisch gezien comfortabel te hebben.

Je ziet het ook regelmatig op dit forum terug : veel jonge mensen menen simpelweg 'recht' te hebben op een mooi huis/appartement na hun afstuderen, terwijl ze nog nooit echt gewerkt hebben bijvoorbeeld. Ze vinden het allemaal maar normaal.

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 08:27 schreef Chai het volgende:

[..]

Oh? Ik zie eigenlijk alleen dat anderen dat beweren en dingen voor die jonge mensen invullen.

Er zijn letterlijk tig topics om terug te zoeken, dus lijkt me overbodig om het tegen te spreken.

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 08:28 schreef Jaume_I het volgende:
Er zijn letterlijk tig topics om terug te zoeken, dus lijkt me overbodig om het tegen te spreken.

Maar jij beweert het, dus van jou wordt bewijs verwacht.

Bij welke werkdruk/verantwoordelijkheid vind jij dat welk salaris hoort dan?
En ga jij er dan vanuit dat iedereen die dat niet kan halen lui is? Zo nee, hoe meet je dan het verschil tussen luiheid en domheid/handicap?

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 10:11 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Maar jij beweert het, dus van jou wordt bewijs verwacht.

Bij welke werkdruk/verantwoordelijkheid vind jij dat welk salaris hoort dan?
En ga jij er dan vanuit dat iedereen die dat niet kan halen lui is? Zo nee, hoe meet je dan het verschil tussen luiheid en domheid/handicap?

Als we allemaal moeten gaan bewijzen wat we hier beweren kunnen we onze baan wel opzeggen.

En dat tweede kan ik geen antwoord geven, volgens mij sluit het ook niet helemaal aan op wat ik precies bedoel.

Uiteraard refereer ik wel aan mijn eigen belevingswereld. En naar mijn idee is die voldoende gespreid. Ik ga om met wo' ers en mbo'ers, mensen uit het gooi maar ook uit Lelystad, Breda, Leeuwarden, etc.

Natuurlijk heb je altijd uitzonderingen, maar ik zie gewoon dat in deze maatschappij vrijwel iedereen gewoon een prima comfortabel leven kan opbouwen zonder daar echt keihard voor te hoeven werken (gewoon 36-40 uurtjes per week). Daarnaast kan een aanzienlijk deel van de jongeren ook voortdobberen op vermogen dat hen door ouders geschonken wordt. Dat is ook helemaal niet erg want de babyboomer generatie heeft over het algemeen aardig goed voor zichzelf gezorgd met hoge salarissen / bonussen, dus dat zij nu wat schenken aan hun kinderen die over het algemeen veel minder verdienen is niet erg.

Maar ik denk wel dat je nu veel makkelijker het gemiddelde comfort kan bereiken dan vroeger. Echter is het wel weer lastiger om écht rijk te worden, wat denk ik vlak na de oorlog weer makkelijker was.

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 11:50 schreef Jaume_I het volgende:
Als we allemaal moeten gaan bewijzen wat we hier beweren kunnen we onze baan wel opzeggen.

En dat tweede kan ik geen antwoord geven, volgens mij sluit het ook niet helemaal aan op wat ik precies bedoel.

Uiteraard refereer ik wel aan mijn eigen belevingswereld. En naar mijn idee is die voldoende gespreid. Ik ga om met wo' ers en mbo'ers, mensen uit het gooi maar ook uit Lelystad, Breda, Leeuwarden, etc.

Natuurlijk heb je altijd uitzonderingen, maar ik zie gewoon dat in deze maatschappij vrijwel iedereen gewoon een prima comfortabel leven kan opbouwen zonder daar echt keihard voor te hoeven werken (gewoon 36-40 uurtjes per week). Daarnaast kan een aanzienlijk deel van de jongeren ook voortdobberen op vermogen dat hen door ouders geschonken wordt. Dat is ook helemaal niet erg want de babyboomer generatie heeft over het algemeen aardig goed voor zichzelf gezorgd met hoge salarissen / bonussen, dus dat zij nu wat schenken aan hun kinderen die over het algemeen veel minder verdienen is niet erg.

Maar ik denk wel dat je nu veel makkelijker het gemiddelde comfort kan bereiken dan vroeger. Echter is het wel weer lastiger om écht rijk te worden, wat denk ik vlak na de oorlog weer makkelijker was.

Je moet niks, maar het is wel wat productiever in deze discussie. Niet dat het ergens heengaat, het is vooral gezanik over anderen, maar goed. Ik vraag me af in welke categorie jij jezelf onderbrengt, aangezien het vrij ironisch is dat je het hebt over mensen die te makkelijk een goed leven hebben maar je zelf niet eens de moeite wil nemen om je eigen posts te onderbouwen. Kan zijn dat je inderdaad te druk bent met werk, maar wat heeft het dan voor zin om met deze verklaring te komen. Leuk dat mensen tegenwoordig een betere levensstandaard hebben gekregen en fijn voor hen (niet voor de omgeving) dat dit ze narcistisch en veeleisend heeft gemaakt maar wat hebben we aan dat feit (ervan uitgaand dat het een feit is).

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 12:00 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Je moet niks, maar het is wel wat productiever in deze discussie. Niet dat het ergens heengaat, het is vooral gezanik over anderen, maar goed. Ik vraag me af in welke categorie jij jezelf onderbrengt, aangezien het vrij ironisch is dat je het hebt over mensen die te makkelijk een goed leven hebben maar je zelf niet eens de moeite wil nemen om je eigen posts te onderbouwen. Kan zijn dat je inderdaad te druk bent met werk, maar wat heeft het dan voor zin om met deze verklaring te komen. Leuk dat mensen tegenwoordig een betere levensstandaard hebben gekregen en fijn voor hen (niet voor de omgeving) dat dit ze narcistisch en veeleisend heeft gemaakt maar wat hebben we aan dat feit (ervan uitgaand dat het een feit is).

Het blijft toch een welles/niettes spelletje, ongeacht wat ik er bij haal aan ''bewijs''. Mensen geven nu eenmaal toch nooit hun ongelijk toe (zo zijn we weer terug bij het onderwerp van dit topic).

En ik denk dat TS zich hier gewoon aan stoort, net zoals ikzelf overigens. Dat er nog maar weinig mensen zijn die relativerend en nuchter in het leven staan. Ik heb daar zelf in mijn alledaagse leven ook mee te maken en best veel last van soms.

Vanavond ga ik weer met een paar oude vrienden eten, we hebben elkaar een half jaar niet gezien. Ik kan nu al invullen dat het 90% van de tijd gaat over hoe succesvol iedereen is op werk, naar wat voor nieuwe (dure) leaseauto's ze aan het zoeken zijn, noem maar op. Maar echt eens een beetje persoonlijke interesse in de ander zal ver te zoeken zijn.

Dit is tevens de reden dat ik ze dus niet meer wekelijks spreek, maar het wordt steeds meer de tendens in deze maatschappij. Ik vind dat best zorgelijk, alleen je doet er, zoals je zegt, inderdaad niets aan.

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 12:10 schreef Jaume_I het volgende:

[..]

Het blijft toch een welles/niettes spelletje, ongeacht wat ik er bij haal aan ''bewijs''. Mensen geven nu eenmaal toch nooit hun ongelijk toe (zo zijn we weer terug bij het onderwerp van dit topic).

En ik denk dat TS zich hier gewoon aan stoort, net zoals ikzelf overigens. Dat er nog maar weinig mensen zijn die relativerend en nuchter in het leven staan. Ik heb daar zelf in mijn alledaagse leven ook mee te maken en best veel last van soms.

Vanavond ga ik weer met een paar oude vrienden eten, we hebben elkaar een half jaar niet gezien. Ik kan nu al invullen dat het 90% van de tijd gaat over hoe succesvol iedereen is op werk, naar wat voor nieuwe (dure) leaseauto's ze aan het zoeken zijn, noem maar op. Maar echt eens een beetje persoonlijke interesse in de ander zal ver te zoeken zijn.

Dit is tevens de reden dat ik ze dus niet meer wekelijks spreek, maar het wordt steeds meer de tendens in deze maatschappij. Ik vind dat best zorgelijk, alleen je doet er, zoals je zegt, inderdaad niets aan.

Naja, ik zie jou toch anders redelijk veel (klaag)topics openen waarbij de vergelijkingen die je trekt tussen jou en je vrienden/sociale omgeving, mbt relaties, huizen, etc. centraal staan.

Waar is dan dat relativerend vermogen bij jezelf? Dat nuchter in het leven staan? Want dat zij dat doen (en dus 'fout' zou zijn) is de reden dat jij ze niet meer elke week spreekt. Ik zie dat niet helemaal matchen bij nuchter en relativerend in het leven staan?

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 12:41 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Naja, ik zie jou toch anders redelijk veel (klaag)topics openen waarbij de vergelijkingen die je trekt tussen jou en je vrienden/sociale omgeving, mbt relaties, huizen, etc. centraal staan.

Waar is dan dat relativerend vermogen bij jezelf? Dat nuchter in het leven staan? Want dat zij dat doen (en dus 'fout' zou zijn) is de reden dat jij ze niet meer elke week spreekt. Ik zie dat niet helemaal matchen bij nuchter en relativerend in het leven staan?

Met die nuchterheid bedoel ik juist meer het nuanceren van je eigen ''belangrijkheid''. Want in die topcis staat dit onderwerp eigenlijk ook centraal. In mijn (voormalige, beetje afstand genomen) vriendengroep draait het ook héél erg om status, oppervlakkigheid, geld.

Een vriend die een nieuwe baan heeft en het alleen maar er over heeft dat al zijn collega's rolexen dragen. Of zoals ik hierboven ook al zei : Het gaat straks tijdens het etentje ook alleen maar weer over materialisme.

Terwijl het allemaal op zich best intelligente mensen zijn, dat ik me wel eens afvraag: waarom relativeren ze niet eens een beetje en zien ze niet in dat juist al de (oppervlakkige) dingen waar ze zich druk over maken, juist helemaal nergens over gaan?\

Juist bij huizen, relaties is het weer een ander verhaal. Dat zijn geen oppervlakkige (status) symbolen, dat zijn hele menselijke verlangens en wensen waarbij het best frustrerend kan zijn als het niet wil lukken op de een of andere manier.

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 12:57 schreef Jaume_I het volgende:

[..]

Met die nuchterheid bedoel ik juist meer het nuanceren van je eigen ''belangrijkheid''. Want in die topcis staat dit onderwerp eigenlijk ook centraal. In mijn (voormalige, beetje afstand genomen) vriendengroep draait het ook héél erg om status, oppervlakkigheid, geld.

Een vriend die een nieuwe baan heeft en het alleen maar er over heeft dat al zijn collega's rolexen dragen. Of zoals ik hierboven ook al zei : Het gaat straks tijdens het etentje ook alleen maar weer over materialisme.

Terwijl het allemaal op zich best intelligente mensen zijn, dat ik me wel eens afvraag: waarom relativeren ze niet eens een beetje en zien ze niet in dat juist al de (oppervlakkige) dingen waar ze zich druk over maken, juist helemaal nergens over gaan?\

Juist bij huizen, relaties is het weer een ander verhaal. Dat zijn geen oppervlakkige (status) symbolen, dat zijn hele menselijke verlangens en wensen waarbij het best frustrerend kan zijn als het niet wil lukken op de een of andere manier.

Maar waarom moeten zij jouw zienswijze volgen? Maw, waarom zouden zij 'moeten' zien dat de oppervlakkige dingen, zoals jij ze ziet, helemaal nergens over gaan? Want volgens mij nuanceer je juist daarmee je eigen 'belangrijkheid' helemaal niet, want jij zult wel even vertellen dat het belachelijk wat zij doen, en dat zij het moeten zien zoals jij, en als ze dát doen, dat ze het dan wél goed doen. Ik zie hier toch een tegenstrijdigheid.

Een huis kun je absoluut wél als statussymbool zien, net als relaties, en daar heb je zelf dan ook vaak genoeg aan gerefereerd. Immers, jij woont in een appartement, en daar ben je verder wel prima tevreden mee, maar je ziet toch mensen om je heen die helemaal niet bijzonder opgeleid zijn grote huizen kopen etc etc., wat toch een waarde oordeel is., waarbij je er duidelijk blijk van gaf dat erg vervelend te vinden, vooral in relatie tot het feit dat jij in een appartement woont, etc.

Hetzelfde geldt voor relaties, want het moet absoluut wel iets zijn waar je bij je (inmiddels misschien voormalige) sociale kring aan moet kunnen komen, tenminste, je gaf er blijk van dat heel belangrijk te vinden.

Dat het frustrerend is als dat op de een of andere manier niet wil lukken, daar kan ik zeer zeker inkomen, hell, ik wás in die situatie, al praten we dan over jaren geleden, maar toch, die situatie heb ik wel degelijk gekend, en kan dus ook beamen dat dat helemaal niet leuk is.

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 13:05 schreef CoolGuy het volgende:

[..]

Maar waarom moeten zij jouw zienswijze volgen? Maw, waarom zouden zij 'moeten' zien dat de oppervlakkige dingen, zoals jij ze ziet, helemaal nergens over gaan? Want volgens mij nuanceer je juist daarmee je eigen 'belangrijkheid' helemaal niet, want jij zult wel even vertellen dat het belachelijk wat zij doen, en dat zij het moeten zien zoals jij, en als ze dát doen, dat ze het dan wél goed doen. Ik zie hier toch een tegenstrijdigheid.

Een huis kun je absoluut wél als statussymbool zien, net als relaties, en daar heb je zelf dan ook vaak genoeg aan gerefereerd. Immers, jij woont in een appartement, en daar ben je verder wel prima tevreden mee, maar je ziet toch mensen om je heen die helemaal niet bijzonder opgeleid zijn grote huizen kopen etc etc., wat toch een waarde oordeel is., waarbij je er duidelijk blijk van gaf dat erg vervelend te vinden, vooral in relatie tot het feit dat jij in een appartement woont, etc.

Hetzelfde geldt voor relaties, want het moet absoluut wel iets zijn waar je bij je (inmiddels misschien voormalige) sociale kring aan moet kunnen komen, tenminste, je gaf er blijk van dat heel belangrijk te vinden.

Dat het frustrerend is als dat op de een of andere manier niet wil lukken, daar kan ik zeer zeker inkomen, hell, ik wás in die situatie, al praten we dan over jaren geleden, maar toch, die situatie heb ik wel degelijk gekend, en kan dus ook beamen dat dat helemaal niet leuk is.

De nuance van mijn tekst is anders dan dat jij hem interpreteert. Of je interpreteert het bewust anders (je kunt veel teksten immers vanuit meerdere perspectieven benaderen) of ik heb hem onduidelijk opgesteld.

Verder is er hier natuurlijk helemaal geen sprake van het aan anderen opdringen van mijn zienswijze. Ik geef hier op een forum mijn mening, zoals zo veel anderen doen. Ik verwacht niet van anderen dat zij zich aanpassen aan mijn mening of voldoen aan mijn standaarden.

Mensen die niet bij mij passen, waar ik nu dus bij mijn oude vrienden ook steeds meer achter kom, daar neem ik afstand van. Ik ga hen niet verplichten om te denken zoals ik, dat heb ik ook nergens aangegeven dat ik dat van hen verwacht. Ik heb er wel een mening over.

En het topic waarin ik een koopwoning vergeleek met een appartement had juist een hele andere insteek. Ik baal niet van het wonen in een appartement. Ik vind het zelfs heerlijk. Het probleem is dat deze mensen waar ik dat topic over typte, zélf juist heel erg denken in rangorden en standen, en daarom lijken te denken dat je bepaalde dingen moet hebben om een bepaalde waarde als mens te hebben, terwijl ze weinig tot geen oog lijken te hebben voor het feit dat sommige mensen nu eenmaal andere voorkeuren/waarden hebben dan zijzelf.

Dat is ook precies waar dit topic over gaat : Polarisatie. Ik heb een gezinswoning, kind, vrouw en jij hebt dat niet. Ik ben dus beter dan jou, want jouw leven is niet op orde en ik wel. (en het hieruit voortvloeiende gedrag). Juist in dat punt zit mijn ergernis, dat mensen vaak niet in staat zijn om wat hoger boven de materie te gaan hangen en zich te beseffen : mijn leven is oké, jouw leven is oké, er zijn verschillen maar dat maakt mij/jou niet beter. Nee, daarentegen merk ik juist dat men steeds competitiever wordt en anderen naar beneden halen om zichzelf beter te voelen over de eigen gemaakte keuzes.

Je zult mij ook niet horen over de keuzes die mensen maken, dat het stom is om een gezinswoning te kopen, suf om een kind te hebben of burgerlijk om op zaterdagavond voor de TV te hangen. Dat moet men helemaal zelf weten uiteraard. Waar ik wél slecht tegen kan is als mensen alles wat zij zelf niet hebben of doen maar anderen wel, afkraken.

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 12:10 schreef Jaume_I het volgende:

[..]
Vanavond ga ik weer met een paar oude vrienden eten, we hebben elkaar een half jaar niet gezien. Ik kan nu al invullen dat het 90% van de tijd gaat over hoe succesvol iedereen is op werk, naar wat voor nieuwe (dure) leaseauto's ze aan het zoeken zijn, noem maar op. Maar echt eens een beetje persoonlijke interesse in de ander zal ver te zoeken zijn.

Tering, wat is dat toch vermoeiend. Bij mijn oude vriendengroep ging dat op een gegeven moment ook zo. Heb uiteindelijk de banden verbroken met die lui. Echt een prima beslissing is dat geweest.

Vanavond ga ik ook met vrienden de stad in. Beetje ouwehoeren over voetbal, chicks et cetera. Echt zoveel chiller dan met die andere gasten.

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 14:44 schreef TvhN het volgende:

[..]

Tering, wat is dat toch vermoeiend. Bij mijn oude vriendengroep ging dat op een gegeven moment ook zo. Heb uiteindelijk de banden verbroken met die lui. Echt een prima beslissing is dat geweest.

Vanavond ga ik ook met vrienden de stad in. Beetje ouwehoeren over voetbal, chicks et cetera. Echt zoveel chiller dan met die andere gasten.

Heb gelukkig ook nog een ander groepje met wie dat ook zo gaat inderdaad. Veel leuker. Gewoon lekker ongedwongen genieten van het moment, van een lekker (speciaal)biertje en praten over hoe mooi het leven is, in plaats van die 3 uur per zoveel maanden te moeten pakken alsof het een soort pitch is om jezelf te presenteren.

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 13:49 schreef Jaume_I het volgende:

De nuance van mijn tekst is anders dan dat jij hem interpreteert. Of je interpreteert het bewust anders (je kunt veel teksten immers vanuit meerdere perspectieven benaderen) of ik heb hem onduidelijk opgesteld.

Verder is er hier natuurlijk helemaal geen sprake van het aan anderen opdringen van mijn zienswijze. Ik geef hier op een forum mijn mening, zoals zo veel anderen doen. Ik verwacht niet van anderen dat zij zich aanpassen aan mijn mening of voldoen aan mijn standaarden.

Mensen die niet bij mij passen, waar ik nu dus bij mijn oude vrienden ook steeds meer achter kom, daar neem ik afstand van. Ik ga hen niet verplichten om te denken zoals ik, dat heb ik ook nergens aangegeven dat ik dat van hen verwacht. Ik heb er wel een mening over.

En het topic waarin ik een koopwoning vergeleek met een appartement had juist een hele andere insteek. Ik baal niet van het wonen in een appartement. Ik vind het zelfs heerlijk. Het probleem is dat deze mensen waar ik dat topic over typte, zélf juist heel erg denken in rangorden en standen, en daarom lijken te denken dat je bepaalde dingen moet hebben om een bepaalde waarde als mens te hebben, terwijl ze weinig tot geen oog lijken te hebben voor het feit dat sommige mensen nu eenmaal andere voorkeuren/waarden hebben dan zijzelf.

Dat is ook precies waar dit topic over gaat : Polarisatie. Ik heb een gezinswoning, kind, vrouw en jij hebt dat niet. Ik ben dus beter dan jou, want jouw leven is niet op orde en ik wel. (en het hieruit voortvloeiende gedrag). Juist in dat punt zit mijn ergernis, dat mensen vaak niet in staat zijn om wat hoger boven de materie te gaan hangen en zich te beseffen : mijn leven is oké, jouw leven is oké, er zijn verschillen maar dat maakt mij/jou niet beter. Nee, daarentegen merk ik juist dat men steeds competitiever wordt en anderen naar beneden halen om zichzelf beter te voelen over de eigen gemaakte keuzes.

Je zult mij ook niet horen over de keuzes die mensen maken, dat het stom is om een gezinswoning te kopen, suf om een kind te hebben of burgerlijk om op zaterdagavond voor de TV te hangen. Dat moet men helemaal zelf weten uiteraard. Waar ik wél slecht tegen kan is als mensen alles wat zij zelf niet hebben of doen maar anderen wel, afkraken.

Tja ik begrijp dat ook niet. Maar veel mensen zijn in alles competitief. Maakt niet uit of het gaat om levensdoelen, relaties, gelukkig zijn, of andere dingen die je niet direct met een wedstrijd zou willen associeren. Competitief en individualistisch ja, dan zijn alle sociale contacten ook een toneelstuk.

1 Iemand die gewoon zeker van zichzelf is en wat weet waar hij over praat zal ook sneller het stellen op een manier waar niet echt twijfel uit spreekt. Iemand die juist onzeker is zal in extremere mate ervaren dat deze persoon niet twijfelt. Voor die onzekere persoon lijkt de reactie van de zelfverzekerde persoon extremer dan deze in feite is.

2 Vroeger kon je over veel meer dingen twijfelen. Nu is er het internet, iedereen kan allerlei obscure feitjes vinden en vertellen die jij niet weet en dan denk je ook van 'hmm ja zal wel hoe weet hij dat zo zeker'.

3 Mensen die zelfverzekerd zijn zijn juist niet onzekere mensen die dat verbergen met een 'masker' ofzo. Ja ze zullen vast wel bestaan maar het is vooral wishful thinking van sommige van jullie. Genoeg mensen zijn nou eenmaal heel tevreden over zichzelf.

4 Ik ben ook helemaal gek op mezelf. Je vraagt me waarom ik dat ben. Omdat ik er naar mijn idee heel veel redenen voor heb. De OP en de rest van sommige reacties lijken wat te impliceren dat het eigenlijk bijna onmogelijk is dat er mensen zijn die zelfverzekerd zijn. Maar ja iets van 3-2 op de 10 zijn het in goede mate.

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 18:43 schreef geeninspiratie1235 het volgende:

[..]

Tja ik begrijp dat ook niet. Maar veel mensen zijn in alles competitief. Maakt niet uit of het gaat om levensdoelen, relaties, gelukkig zijn, of andere dingen die je niet direct met een wedstrijd zou willen associeren. Competitief en individualistisch ja, dan zijn alle sociale contacten ook een toneelstuk.

Klopt. Zelf zo veel mogelijk willen bereiken snap ik heel goed, kun/mag je ook best trots op zijn. Maar competitie impliceert dat je van anderen wil winnen ; je hebt er dus baat bij dat het anderen slecht(er) gaat.

Dat lijkt op steeds meer vlakken in de maatschappij helaas het geval. En ik ben maar gewoon een gemiddelde Nederlander uit het midden van het land die omgaat met gemiddelde mensen, en toch zie ik het zo veel om mij heen. Op het forum wordt dan dikwijls geroepen dat ik met de verkeerde mensen optrek, maar ik geloof dat niet zo. Het is wel makkelijk om je hoofd ervoor in het zand te steken en om het niet te (willen) zien. Dan lijkt het alsof het er niet is, en is aller oppervlakkig gezien prima. Er zijn gelukkig wel uitzonderingen, maar die zijn uniek.

Ikzelf ben juist voorzien van een legendarische bescheidenheid.

Bij dingen die je niet hebt is er competitie - baan/promotie/carriere - geld - vriendin misschien als je single bent
Bij dingen die je hebt is er geen/minder competitie - als je al een gezin hebt - je sociale contacten - familie etc.

Competitie is ervoor om te krijgen wat je nog niet hebt vooral. Niet zozeer om te behouden wat je al hebt, daarvoor moet je namelijk in het algemeen gewoon zo blijven doen als je al deed.

Ik zie juist regelmatig om me heen dat het lastig is om een stabiel leven op te bouwen. Qua te besteden geld heb ik niet erg veel te klagen, maar de zekerheid qua inkomen is er nooit. Flexcontracten of altijd last in. En dus heb ik ten alle tijden een hoog risico op werkloosheid. Ik zie bij leeftijdsgenoten dus ook dat ze soms wel een jaar thuis zitten, rustig 800,- bruto op hun inkomen inleveren dat toch al nauwelijks boven modaal was, of blijven hangen op baantjes "onder niveau". Ik kan me er op zich wel in vinden dat je een baan moet verdienen, maar om het elke keer weer opnieuw te moeten kan soms erg frustrerend zijn.

Die onzekerheid heb ik trouwens ook wel last van. Maakt me soms erg bescheiden. Volgens mij is het echt een typische R&D tic. Hoe meer mensen gestudeerd hebben hoe meer ik het zie. Ik heb zelf ook veel aan zelfontplooiing gedaan en hoe meer je leert, hoe meer je erachter komt dat je de dingen eigenlijk helemaal niet weet.

quote:

Op zaterdag 6 oktober 2018 11:50 schreef Jaume_I het volgende:

[..]

Als we allemaal moeten gaan bewijzen wat we hier beweren kunnen we onze baan wel opzeggen.

En dat tweede kan ik geen antwoord geven, volgens mij sluit het ook niet helemaal aan op wat ik precies bedoel.

Uiteraard refereer ik wel aan mijn eigen belevingswereld. En naar mijn idee is die voldoende gespreid. Ik ga om met wo' ers en mbo'ers, mensen uit het gooi maar ook uit Lelystad, Breda, Leeuwarden, etc.

Natuurlijk heb je altijd uitzonderingen, maar ik zie gewoon dat in deze maatschappij vrijwel iedereen gewoon een prima comfortabel leven kan opbouwen zonder daar echt keihard voor te hoeven werken (gewoon 36-40 uurtjes per week).

Dit is dan, aldus Matthijs Bouman (het boek 'Hollandse Overmoed') een belangrijke reden dat er in Nederland niet veel ondernemers zijn die daadwerkelijk grote bedrijven opbouwen: het bestaan in loondienst is simpelweg te comfortabel, idd 36-40 uurtjes per week, verlof om allerlei redenen, vakantiedagen. Het werkende leven is net iets te comfortabel om een prikkel te zijn om echt grootse dingen te ondernemen.

quote:

Op zondag 7 oktober 2018 23:28 schreef jakosi het volgende:

[..]

Dit is dan, aldus Matthijs Bouman (het boek 'Hollandse Overmoed') een belangrijke reden dat er in Nederland niet veel ondernemers zijn die daadwerkelijk grote bedrijven opbouwen: het bestaan in loondienst is simpelweg te comfortabel, idd 36-40 uurtjes per week, verlof om allerlei redenen, vakantiedagen. Het werkende leven is net iets te comfortabel om een prikkel te zijn om echt grootse dingen te ondernemen.

Vakantiedagen zijn inderdaad wel een bizarre luxe, beter afschaffen! !

quote:

Op maandag 8 oktober 2018 00:59 schreef MadJackthePirate het volgende:

[..]

Vakantiedagen zijn inderdaad wel een bizarre luxe, beter afschaffen! !

Dat zeg ik toch niet, jij bent de belichaming van dit topic.

Mijn moeder zei altijd dat ik de beste ben!

quote:

Op zondag 7 oktober 2018 23:28 schreef jakosi het volgende:

[..]

Dit is dan, aldus Matthijs Bouman (het boek 'Hollandse Overmoed') een belangrijke reden dat er in Nederland niet veel ondernemers zijn die daadwerkelijk grote bedrijven opbouwen: het bestaan in loondienst is simpelweg te comfortabel, idd 36-40 uurtjes per week, verlof om allerlei redenen, vakantiedagen. Het werkende leven is net iets te comfortabel om een prikkel te zijn om echt grootse dingen te ondernemen.

Ondernemers

Vroeger een normaal woord, tegenwoordig een term vooral gebruikt door priviledged kak om aan te geven hoe geweldig (grootverdienende) zakenmensen zijn met een eigen onderneming. Kut VVD-ers.

Omdat ik eigenlijk gewoon heel erg goed ben in een heleboel dingen en veel goede keuzes maak.