Van kleuter tot puber deel 156

Iemand hier trouwens de tip om Algebra te leren..

A. is altijd erg goed in wiskunde geweest maar nu ze met Algebra bezig zijn komt ze enorm in de knup. Ik heb er zelf de ballen verstand van maar wellicht iemand hier weet waar je een beetje de basis van algebra leert.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 18:02 schreef _evenstar_ het volgende:
Iemand hier trouwens de tip om Algebra te leren..

A. is altijd erg goed in wiskunde geweest maar nu ze met Algebra bezig zijn komt ze enorm in de knup. Ik heb er zelf de ballen verstand van maar wellicht iemand hier weet waar je een beetje de basis van algebra leert.

Algemene tips die ik toepas:
Ik doe zelf samen met mijn kind het hoofdstuk doornemen. En dan niks overslaan, zodat je het zelf ook vanaf de basis oppikt. Dan heb je het toch snel genoeg door. Vervolgens maken we samen alle opgaven. Bij de opgaves waar we er niet uit komen schakel ik hulplijnen in
Meestal internet. Het is verrassend hoeveel you-tube filmpjes er zijn waarbij iets heel helder wordt uitgelegd.

Ik vind het zelf eigenlijk een groot voordeel dat ik ongeveer op hetzelfde niveau zit als mijn dochter. Mijn man snapt het allemaal, maar kan het totaal niet uitleggen. Ik worstel met dezelfde vragen als mijn dochter en samen komen we er meestal wel uit.

En ik vind het eigenlijk heel erg leuk om me weer zo in de wiskunde te storten. Ik vind het echt het het leukste vak om te helpen omdat ik er zelf ook zoveel van leer nu.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 17:18 schreef Franny_G het volgende:
Er zit ook wel logica in: als je gewend bent dat je altijd alles in een keer snapt, dan hoef je geen (leer)strategieën te ontwikkelen. Totdat je vastloopt.

Dit was ik vroegah
Dat is wel iets waar ik voor wil waken bij O.
Echter genoot ik zelf ook enorm van de vrijheid dat ik zelf mijn tijd indeelde, zonder huiswerk maken ook goede cijfers haalde maar een onvoldoende kon ik ook rustig wegmoffelen en ophalen voordat het rapport kwam.
Ik vind met magister inzage etc dat het wel veel meer big brother is watching you is. Ik hoop dus mezelf daar in te beperken en inderdaad eerst eens rustig af te wachten of hij het zelf kan regelen.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 11:12 schreef miss_sly het volgende:
Het lijkt me vooral zaak om erachter te komen waarom die leugens verteld worden. Is dat een gebrek aan autonomie? Is dat omdat ze er zelf eigenlijk een slecht gevoel over hebben en dat niet willen terugzien en -horen door de ouders? Zijn de leugens echt heel erg ernstig, of is het het liegen op zich dat een probleem vormt voor de ouders?

Dit!
Ik vind liegen zó naar. Ondermijnend voor de relatie. Dat weet onze zoon ook. Hij doet het dan ook niet. Heeft hij ook geen reden toe. Kinderen liegen meestal omdat ze bang zijn voor straf. Nah, straf krijgt hij nooit.

Wat betreft plannen: bij zoon op school krijgen ze vanaf groep 7 3x per week huiswerk. Plus regelmatig werkstukken plus regelmatig presentaties. Veel. Echt veel. Het doel is dat ze leren plannen. Maar hij heeft er alle hulp bij nodig, want heel zwakke executieve functies (ASS).

Pinq, zou M zit toch ook op dat spectrum? Is het bij hem echt luiheid of zou het ook onmacht kunnen zijn?

En leuke discussie trouwens!

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 18:46 schreef livelink het volgende:

[..]

Algemene tips die ik toepas:
Ik doe zelf samen met mijn kind het hoofdstuk doornemen. En dan niks overslaan, zodat je het zelf ook vanaf de basis oppikt. Dan heb je het toch snel genoeg door. Vervolgens maken we samen alle opgaven. Bij de opgaves waar we er niet uit komen schakel ik hulplijnen in
Meestal internet. Het is verrassend hoeveel you-tube filmpjes er zijn waarbij iets heel helder wordt uitgelegd.

Ik vind het zelf eigenlijk een groot voordeel dat ik ongeveer op hetzelfde niveau zit als mijn dochter. Mijn man snapt het allemaal, maar kan het totaal niet uitleggen. Ik worstel met dezelfde vragen als mijn dochter en samen komen we er meestal wel uit.

En ik vind het eigenlijk heel erg leuk om me weer zo in de wiskunde te storten. Ik vind het echt het het leukste vak om te helpen omdat ik er zelf ook zoveel van leer nu.

Youtube afstruinen gaat.

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 18:46 schreef livelink het volgende:

[..]

En ik vind het eigenlijk heel erg leuk om me weer zo in de wiskunde te storten. Ik vind het echt het het leukste vak om te helpen omdat ik er zelf ook zoveel van leer nu.

Ik vind wiskunde en natuurkunde wel leuk om mee te helpen. Dit zijn wel vakken die behoorlijk weggezakt waren bij mij, dus mijn kinderen moeten wel een beetje helpen om het weer op te halen. En dan snappen ze het vervolgens een stuk beter

quote:

Op dinsdag 6 november 2018 18:02 schreef _evenstar_ het volgende:
Iemand hier trouwens de tip om Algebra te leren..

A. is altijd erg goed in wiskunde geweest maar nu ze met Algebra bezig zijn komt ze enorm in de knup. Ik heb er zelf de ballen verstand van maar wellicht iemand hier weet waar je een beetje de basis van algebra leert.

laat haar de regels uit haar hoofd leren zoals je ook grammaticaregels leert en verder: oefenen, oefenen en oefenen. dus heeeeeeeeel veel sommen maken

quote:

Op woensdag 7 november 2018 07:21 schreef simmu het volgende:

[..]

laat haar de regels uit haar hoofd leren zoals je ook grammaticaregels leert en verder: oefenen, oefenen en oefenen. dus heeeeeeeeel veel sommen maken

Ja ik ben al aan het pogen me te verdiepen en heb haar gezegd ook haar docent om hulp te vragen!

Ik breek even in met een vraag omdat hier volgens mij veel onderwijs-pro's zitten: Oudste worstelt met een combinatie van hooggevoeligheid en faalangst, en loopt voor de zoveelste keer vast op school. We willen externe hulp inschakelen voor met name de faalangst (want hij kan zo veel maar komt tot niets..). Nu kom ik via Google veel faalangst-trainingen tegen (van in groepjes praten over je eigen gedrag tot schilderijen maken terwijl je een hulphond knuffelt, het aanbod is groots!) maar, hoe weet je wat aansluit? Ik las ook een artikel waarin gesteld werd dat faalangst juist bij gevoelige kinderen heel anders aangevlogen moet worden. Iemand ervaring mee of tips (regio Utrecht)?

quote:

Op woensdag 7 november 2018 22:09 schreef L-E het volgende:
Ik breek even in met een vraag omdat hier volgens mij veel onderwijs-pro's zitten: Oudste worstelt met een combinatie van hooggevoeligheid en faalangst, en loopt voor de zoveelste keer vast op school. We willen externe hulp inschakelen voor met name de faalangst (want hij kan zo veel maar komt tot niets..). Nu kom ik via Google veel faalangst-trainingen tegen (van in groepjes praten over je eigen gedrag tot schilderijen maken terwijl je een hulphond knuffelt, het aanbod is groots!) maar, hoe weet je wat aansluit? Ik las ook een artikel waarin gesteld werd dat faalangst juist bij gevoelige kinderen heel anders aangevlogen moet worden. Iemand ervaring mee of tips (regio Utrecht)?

Is een orthopedagoog ook een optie?
Ik ken een hele goeie, maar niet in jouw gevraagde regio... Succes!

quote:

Op woensdag 7 november 2018 22:23 schreef Rijstebuiltje het volgende:

[..]

Is een orthopedagoog ook een optie?
Ik ken een hele goeie, maar niet in jouw gevraagde regio... Succes!

Zeker! Vanuit school is er een bij hem betrokken, maar eigenlijk zien we daarin geen verbetering. Dus een die niet aan school verbonden is en wat objectiever kan kijken is wenselijk.

quote:

Op woensdag 7 november 2018 22:09 schreef L-E het volgende:
Ik breek even in met een vraag omdat hier volgens mij veel onderwijs-pro's zitten: Oudste worstelt met een combinatie van hooggevoeligheid en faalangst, en loopt voor de zoveelste keer vast op school. We willen externe hulp inschakelen voor met name de faalangst (want hij kan zo veel maar komt tot niets..). Nu kom ik via Google veel faalangst-trainingen tegen (van in groepjes praten over je eigen gedrag tot schilderijen maken terwijl je een hulphond knuffelt, het aanbod is groots!) maar, hoe weet je wat aansluit? Ik las ook een artikel waarin gesteld werd dat faalangst juist bij gevoelige kinderen heel anders aangevlogen moet worden. Iemand ervaring mee of tips (regio Utrecht)?

Mijn kind is dan niet hooggevoelig maar heeft ADD. Zij komt nu om de week bij Praktijk voor Kind en Ouder in IJsselstein en ik moet zeggen dat ze zich daar heel goed bij voelt. En op school gaat het ook stukken vooruit. Ze roept niet ik kan het niet of ik doe het niet want het gaat mislukken.

Praktijk voor Kind en Ouder werkt samen met psychologen, gedragstherapeuten en orthopedagogen.
Ik zelf vind het hele fijne mensen. Of het iets zou zijn voor jouw kind weet ik niet. Maar het is wel in de regio

quote:

Op woensdag 7 november 2018 22:09 schreef L-E het volgende:
Ik breek even in met een vraag omdat hier volgens mij veel onderwijs-pro's zitten: Oudste worstelt met een combinatie van hooggevoeligheid en faalangst, en loopt voor de zoveelste keer vast op school. We willen externe hulp inschakelen voor met name de faalangst (want hij kan zo veel maar komt tot niets..). Nu kom ik via Google veel faalangst-trainingen tegen (van in groepjes praten over je eigen gedrag tot schilderijen maken terwijl je een hulphond knuffelt, het aanbod is groots!) maar, hoe weet je wat aansluit? Ik las ook een artikel waarin gesteld werd dat faalangst juist bij gevoelige kinderen heel anders aangevlogen moet worden. Iemand ervaring mee of tips (regio Utrecht)?

Ik ben geen expert, maar werk op een school met relatief veel faalangstige kinderen. Ik denk eigenlijk, gezien het feit dat het zoveel invloed heeft op hem en ook de combinatie met de hooggevoeligheid, dat je je misschien niet op de faalangst moet richten, maar meer op het totaalplaatje. Ook omdat het een teruggekerend/structureel ding lijkt te zijn.Ik zou dan denken in de richting van een kinderpsycholoog of een kindertherapeut. Want zo'n professional zal dan niet met één bepaald aspect aan de slag gaan (de faalangst) maar verder kunnen kijken. Ik denk dat je daar wijzer van wordt.

[ Bericht 1% gewijzigd door Franny_G op 08-11-2018 09:29:03 ]

quote:

Op donderdag 8 november 2018 09:18 schreef Franny_G het volgende:

[..]

Ik ben geen expert, maar werk op een school met relatief veel faalangstige kinderen. Ik denk eigenlijk, gezien het feit dat het zoveel invloed heeft op hem en ook de combinatie met de hooggevoeligheid, dat je je misschien niet op de faalangst moet richten, maar meer op het totaalplaatje. Ook omdat het een teruggekerend/structureel ding lijkt te zijn.Ik zou dan denken in de richting van een kinderpsycholoog of een kindertherapeut. Want zo'n professional zal dan niet met één bepaald aspect aan de slag gaan (de faalangst) maar verder kunnen kijken. Ik denk dat je daar wijzer van wordt.

Bedankt voor het meedenken! Inmiddels hebben we een afspraak staan bij iemand die gespecialiseerd is in hooggevoeligheid/faalangst/hoogbegaafdheid, kijken of zij hem/ons kan ondersteunen.

Wat is dat toch, dat gedoe met meisjes...
Groep 6, laatst al buitengesloten om het niet hebben van whatsapp en nu verschillende klasgenoten die zeggen dat je beste vriendin achter je rug om zou zeggen dat je nutteloos bent...
Het lastige is dat je gewoon niet weet hoe het precies zit...
En wat is wijsheid... ik wordt hier wel verdrietig van. Wat kan je hiermee als ouder?

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 21:08 schreef Nijna het volgende:
Wat is dat toch, dat gedoe met meisjes...
Groep 6, laatst al buitengesloten om het niet hebben van whatsapp en nu verschillende klasgenoten die zeggen dat je beste vriendin achter je rug om zou zeggen dat je nutteloos bent...
Het lastige is dat je gewoon niet weet hoe het precies zit...
En wat is wijsheid... ik wordt hier wel verdrietig van. Wat kan je hiermee als ouder?

Ach jee, begint dat al zo vroeg
Mijn 16-jarige zit op dit moment ook met meidenvenijn. Ruzies en toestanden via whatsapp
Tegen haar kan ik nog zeggen dat ze het gewoon moet negeren en als ze er toch ongewild bij betrokken wordt, dat ze dan aangeeft dat zij dit jaar gewoon wil slagen en niet mee doet met dit soort ongein.

Maar wat je tegen een kind in groep 6 moet zeggen? Geen idee. Ik zou het dan denk ik toch met de leerkracht bespreken wat te doen.
Leuk is het allemaal niet. Sterkte voor jullie

Wat dat betreft is het bij mijn zoon veel makkelijker. Daar heb je dit soort dingen echt niet.

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 21:08 schreef Nijna het volgende:
Wat is dat toch, dat gedoe met meisjes...
Groep 6, laatst al buitengesloten om het niet hebben van whatsapp en nu verschillende klasgenoten die zeggen dat je beste vriendin achter je rug om zou zeggen dat je nutteloos bent...
Het lastige is dat je gewoon niet weet hoe het precies zit...
En wat is wijsheid... ik wordt hier wel verdrietig van. Wat kan je hiermee als ouder?

Meiden echt super vermoeiend & het wordt alleen maar erger (mijne is nu 12).

Ik meng er altijd in, dikke doei met dat hele laat het ze zelf maar oplossen gebeuren.
_{Komt misschien ook een beetje door mijn leeftijd & de manier waarop de kinderen over de vloer komen dat dat kan.}

Al is mijn dochter nooit buitengesloten geweest, lijkt me verdrietig.
En anders inderdaad misschien de leerkracht of ouders aanspreken?

quote:

Op dinsdag 13 november 2018 21:08 schreef Nijna het volgende:
Wat is dat toch, dat gedoe met meisjes...
Groep 6, laatst al buitengesloten om het niet hebben van whatsapp en nu verschillende klasgenoten die zeggen dat je beste vriendin achter je rug om zou zeggen dat je nutteloos bent...
Het lastige is dat je gewoon niet weet hoe het precies zit...
En wat is wijsheid... ik wordt hier wel verdrietig van. Wat kan je hiermee als ouder?

Ik las ooit een boek ("Queen bees and wannabees") en een van de belangrijkste dingen die ik daaruit heb geleerd is dat 'de boodschapper' vaak veel belangrijker is/meer macht heeft dan de 'queen bee'. Oudste zit in een groep met weinig drama, maar we gebruiken dat principe nog steeds als er iets loos is: "wat is de reden dat .... de noodzaak voelt om dat aan je door te geven?"

Ik ben er gewoon een beetje naar van.
Toen ik zelf nog op school zat, snapte ik ook al nooit dat gehakketak. Maar ik had er verder niet zoveel mee van doen.

En onze oudste, die sociaal iets minder handig is, die hobbelt er wel zo'n beetje doorheen. Heeft een paar vrienden in de klas en dat is een fijn clubje.
De jongste die kon eigenlijk wel met iedereen opschieten, lijkt ook wel goed in de groep te liggen (zegt ook de leerkracht). Maar ze heeft regelmatig het gevoel dat ze buitengesloten wordt.
Eigenlijk schoven we dat wat op haar onzekerheid, ze heeft dat gevoel vrij snel, was ons idee. Maar nu met dit gedoe vraag ik me af of we haar gevoel niet serieuzer moeten nemen....

Bah, waardeloos!

Ik lees even mee... Groep 6/7/8 staan wel bekend om hun meidenfenijn oftewel klitten en katten op alles wat niet bij de klit hoort. Verschillen worden duidelijker; in intellect, uiterlijk, sportiviteit maar ook de eerste puberachtige symptomen duiken al op! De kinderen, vooral de meiden, veranderen ook waar je bij staat. De ene dag zie je nog een kind, de andere dag zie je ze groeien naar een pre-puber tot puber in groep 8. Het ene meisje begint al wat vroeger met puberen, heeft een oudere zus, mobiel of mag net wat meer. Dat snellere meisje is op dat gebied in eens een straatlengte verder dan dat het nog echte kind dat bij wijze van spreken nog met poppen speelt.

Een groot deel van de dames vindt dat dan wel stoer en hobbelen achter de beginnende pubers aan. Waardoor verhoudingen veranderen en zelfs al wordt er niet gepest, je hoort er ook niet meer helemaal bij als ze nog niet zo ver is. Is de leidster een beetje een kattenkop dan kan dat de sfeer aardig verzieken. Een leerkracht kan daar met het indelen van de klas, werkgroepen etc. wat mee doen. Ook kan hij een les geven over sociale media, pesten en gedrag. Dus ik zou het wel aankaarten wat er leeft en dat je kind er last van heeft.

quote:

Op woensdag 14 november 2018 15:42 schreef MrsDuck het volgende:
Ik lees even mee... Groep 6/7/8 staan wel bekend om hun meidenfenijn oftewel klitten en katten op alles wat niet bij de klit hoort. Verschillen worden duidelijker; in intellect, uiterlijk, sportiviteit maar ook de eerste puberachtige symptomen duiken al op! De kinderen, vooral de meiden, veranderen ook waar je bij staat. De ene dag zie je nog een kind, de andere dag zie je ze groeien naar een pre-puber tot puber in groep 8. Het ene meisje begint al wat vroeger met puberen, heeft een oudere zus, mobiel of mag net wat meer. Dat snellere meisje is op dat gebied in eens een straatlengte verder dan dat het nog echte kind dat bij wijze van spreken nog met poppen speelt.

Een groot deel van de dames vindt dat dan wel stoer en hobbelen achter de beginnende pubers aan. Waardoor verhoudingen veranderen en zelfs al wordt er niet gepest, je hoort er ook niet meer helemaal bij als ze nog niet zo ver is. Is de leidster een beetje een kattenkop dan kan dat de sfeer aardig verzieken. Een leerkracht kan daar met het indelen van de klas, werkgroepen etc. wat mee doen. Ook kan hij een les geven over sociale media, pesten en gedrag. Dus ik zou het wel aankaarten wat er leeft en dat je kind er last van heeft.

Goede post

Lastig inderdaad. Hier leeft dat in gr6 nog niet zo maar bij onze oudste moeten we wel soms bijsturen of ze vraagt hoe ze moet reageren.
Maar meiden.... ze maken het elkaar zo moeilijk.... vriendin van dochter was ziek vorige week, krijgt mn dochter een appje van een ander meisje... "goh tegen jou zei ze dat ze buikpijn heeft toch? Tegen mij zegt ze hoofdpijn dus ze liegt tegen 1 van ons...belachelijk!" dat gestook, ik kan er zo slecht tegen

Klinkt bekend, helaas... ook nog op de middelbare.