quote:
Op dinsdag 18 september 2018 12:31 schreef thabit het volgende:Andere melkwegstelsels zijn lastig te bereiken i.v.m. de uitdijing van het heelal, dus kolonisatie zal volledig binnen de Melkweg zelf moeten gebeuren.
Er zijn een aantal hordes die genomen moeten worden:
(1) Er moet leven ontstaan.
(2) Eencellig leven moet zich tot meercellig leven kunnen ontwikkelen.
(3) Er moet meercellig leven kunnen onstaan dat zo geavanceerd is als dieren.
(4) Daarbinnen moet minstens 1 soort geavanceerde intelligentie ontwikkelen.
(5) Die soort moet ook nog eens voldoende resources hebben om een georganiseerde beschaving op te zetten.
(6) Deze beschaving moet voldoende resources hebben om technologie te ontwikkelen.
(7) Deze technologie moet niet gebruikt worden om de soort te vernietigen.
(8) Ongetwijfeld nog een aantal belangrijke dingen die ik hier vergeten ben.
Met in het achterhoofd dat de Melkweg nog relatief jong is, zijn er waarschijnlijk niet heel veel planeten die AL deze hordes genomen hebben. En een geest die vatbaar is voor religie acht ik niet in staat om punt (7) te overwinnen. Maar dan nog acht ik de kans vrij groot dat de Aarde de enige planeet is die (1) t/m (6) heeft overwonnen.
1) is erg moeilijk, maar wat niet in het voordeel spreekt van 1 is dat deze stap door de Aarde relatief snel genomen is. Maar dat betekent nog niet dat dat overal zo hoeft te zijn. Een steekproef van 1 situatie is erg lastig om over te oordelen.
2) heeft zeer lang geduurd. Over quasi 50% van de levensduur van onze planeet was het leven gewoon ééncellig van aard. Ook hier geen eenduidig signaal over wanneer deze stap genomen werd (mogelijk pas 900 miljoen jaar terug), terwijl het leven er al minstens 3,5 miljard jaar is. Er zijn mogelijk nog twee andere filters: de ontwikkeling van complexe ééncelligen (eukaryoten) met een complexe celbouw en de zuurstofcrisis.
Bij de laatste filter heb ik geen idee of het ook effectief een filter is, en of zuurstof een vereiste is voor de ontwikkeling van eender welke vorm van complex soort leven in het universum. Indien ja, dan is dat zeker een voordeel gezien zuurstof lange tijd extreem giftig was voor de primitieve levensvormen. Wanneer de stap naar fotosynthese genomen werd (mogelijk zelfs een willekeurig evolutionaire keuze), kwam er geleidelijk aan meer zuurstof in de atmosfeer, wat ervoor zorgde dat andere chemische elementen en verbindingen afnamen. Bovendien ging zuurstof zich verbinden in zwavel-, koolstof- en ijzerverbindingen (roest, CO², H²SO4 of SO²) of met methaan (CH4). De toename van zuurstof en veranderingen in de atmosfeer zorgde bijvoorbeeld ook voor een zeer grote ijstijd die daaropvolgde. In dezelfde periode zijn vermoedelijk ook de eerste eukaryoten ontstaan die mogelijk door selectieve uitroeiing in snel tempo evolueerden, terwijl veel bacterieel leven zich ook moesten aanpasten aan de nieuwe omstandigheden. Dit is absoluut een cruciaal punt in onze Aardse geschiedenis, waar we nog meer van moeten leren. De grote vraag blijft natuurlijk hoe cruciaal is zuurstof voor de ontwikkeling van complex extraterritoriaal leven, en of dit iets vrij unieks was, of iets dat heel vaak opnieuw voorkomt. Zuurstof is anderzijds één van de meest voorkomende elementen in het universum, maar omdat het zo vaak verbindt met andere chemische stoffen toch niet vanzelfsprekend in een atmosfeer tenzij er een constante aanvoer / productie van zuurstof is.
Deze video legt het beter uit en verder ook nog een linkje:
https://en.wikipedia.org/wiki/Great_Oxygenation_Event3) heeft zich ongeveer 750 miljoen jaar geleden ontwikkeld (de eerste sponzen), maar de echte eerste dieren zijn na de sneeuwbalaarde van 650 miljoen jaar geleden ontstaan, met eerst de Ediacarische (zeer vreemde) fauna met wellicht daar ook de voorouders van de insecten, en dan na de Cambrische explosie de ontwikkeling van het oog die evolutie versnelde, en anderzijds ook de ontwikkeling van een harder lichaam.
4) Het eeft ook relatief lang geduurd tegen dat wij er waren, al is het uiteindelijk nog een stuk minder lang dan de periode dat het in beslag nam tot de eerste dieren die er waren. Er zijn theorieën dat de ontwikkeling van intelligent leven niet zo vanzelfsprekend is omdat je sociale dieren nodig hebt, die handen hebben of een soort van instrument hebben waar mee ze kunnen experimenteren en dus vuur en gereedschap kunnen maken, wat misschien enkel mogelijk is voor omnivoren. Bijvoorbeeld octopussen zijn ook erg intelligent (en al heel lang), maar hebben daar ook nooit iets mee gedaan. De vraag die je kan stellen als wij alle apen en mensen van vandaag op morgen van de planeet doen verdwijnen, welke volgende diersoort uiteindelijk hetzelfde pad zullen bewandelen als wij. Misschien knaagdieren, omdat apen van knaagdieren zijn geëvolueerd hoewel die niet altijd opnieuw tot apen en/of tot wij gaan evolueren. Misschien wasberen? Maar dat is dus een moeilijke vraag. Natuurlijk sluipt hier het gevaar dat je te antropoceen denkt, en je denkt om dat iets hier zo gelopen is dat het meteen ook elders zo moet zijn, vergelijkbaar met middeleeuwse denkers die dachten dat de Aarde het centrale punt van het universum was.
Wel is het dus zo dat intelligentie een kostbaar iets in evolutie. Je moet namelijk veel in iets investeren wat uiteindelijk toch weinig lijkt op te brengen. Het is beter om iets te evolueren waardoor je je beter kan beschermen tegen roofdieren of beter kan gaan jagen om uiteindelijk te overleven. Intelligentie lijkt eerder een handicap, omdat je heel veel energie nodig hebt om een brein te onderhouden, een brein bovendien kwetsbaar is, en bovendien veel jaren de tijd nodig heeft om te groeien, waardoor we trager voortplanten dan de meeste dieren. In crisissen is het een zeer kwetsbaar iets. Indien de asteroïde die de dinosauriërs indertijd tot uitsterven bracht, ons 500.000 duizend jaar geleden getroffen zou hebben, hadden we quasi zeker het loodje gelegd, hoewel datzelfde intelligentie er wel voor gezorgd zou kunnen hebben dat we strategieën zouden hebben kunnen proberen uitwerken om te overleven. En uiteindelijk hebben de snelle opvolgingen van zware ijstijden en interglacialen (de laatste miljoen jaar was minstens het koudste gemiddelde miljoen jaar in de laatste 250 miljoen jaar) ons in snel tempo doen laten evolueren. Het verschil tussen zware ijstijden en interglacialen is in koude klimaten ook een stuk prominenter door het grote verschil tussen temperatuur aan de Evenaar en de Polen, en anderzijds ook het albedo-effect van ijskappen die je niet hebt in een warmer (hothouse) klimaat.
Ook hierover een video die daar dieper op ingaat, maar het is zeker een optie dat intelligentie op zijn minst een onwaarschijnlijke evolutionaire stap is.
5)-6) Dat vind ik moeilijker om over te oordelen, en al zeer gedetailleerde en specifieke filters, in die mate dat je eerder casussen beschrijft dan echt filters. Ik denk dat er een grote variatie aan grondstoffen is waar men gebruik van kan maken. Wij hadden fossiele brandstoffen (die misschien inderdaad niet overal voorkomen) om de industriële revolutie te starten, maar misschien hadden die buitenaardse beschavingen dan wel weer andere grondstoffen die wij dan weer niet hebben. Steenkool en olie zijn bijvoorbeeld ontstaan door de restanten van doden bomen, moerassen en regenwouden die zich hebben opgestapeld in bepaalde regio's onder lagen. Als bomen enzovoort niet op elke leefbare planeet voorkomen en niet universeel zijn, moet je dan wel weer wat anders zoeken. Maar dat is allemaal heel moeilijk om in te schatten. Nog een ander iets... verder: wij hebben een vrij kleine Aardse planeet, en er is het vermoeden dat als ze nog kleiner was, ze te klein zou zijn om een vloeibare kern te hebben / magnetosfeer te hebben, de atmosfeer zoals we ze nu kennen te behouden tegen de zonnewind en om platentektoniek te doen ontstaan (door vloeibare kern), wat allemaal cruciaal kan zijn voor het hebben van een leefbare planeet. Maar bij grotere planeten met grotere atmosferen (en dat lijkt meer regel dan uitzondering) is de energie die je nodig hebt om je planeet te verlaten door een ruimteschip veel groter dan op Aarde, en dat zorgt ervoor dat ruimte-expedities daar zeer lang uitgesteld kunnen worden. Verder hebben wij dan ook nog eens de Maan die ervoor zorgde dat we extra gestimuleerd werden om een ruimtereis te organiseren naar daar. Bij buitenaardse beschavingen kan het aan die extra drive ontbreken, en zou wellicht die stap uitgesteld worden.
PVDA-PTB lid. Sanders supporter. Student psychologie. Interesse voor films, sport, geschiedenis, multimedia, wereldpolitiek, geologie en het weer.