OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Dankjewel Feyre. Succes met je bevalling! Ik duim voor je!quote:Op zaterdag 8 september 2018 23:17 schreef Feyre het volgende:
Omg pinq!!!gefeliciteerd
!
Fuchs
JeMoeder van harte gefeliciteerd!.
Helsinki we’re up next, we staan bovenaan whuuut.
Fuchs, van jouw post moest ik een traantje weg pinken. En dan ook pinq nog, maaan, m'n hormonen. Gefeliciteerd! Succes met de eerste weken in niemandsland.
Feyre, zet 'm op!
Ik heb lekker geslapen vannacht en dat maakt een wereld van verschil. Zo maar even manlief wakker maken, die wil vandaag de nieuwe tegels in de hal leggen, maar misschien kunnen we beter even een dagje qualitytimen met z'n tweetjes nu ik me enigszins mens voel...ergens lunchen ofzo.
Feyre, zet 'm op!
Ik heb lekker geslapen vannacht en dat maakt een wereld van verschil. Zo maar even manlief wakker maken, die wil vandaag de nieuwe tegels in de hal leggen, maar misschien kunnen we beter even een dagje qualitytimen met z'n tweetjes nu ik me enigszins mens voel...ergens lunchen ofzo.
K&W / Tink's droomhuis deel 3: Vur goan beginne! Ofzoiets....
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
maandag 30 september 2013 07:58 schreef Brighteyes het volgende:
En over de chocola... Tink is van een andere planeet. ;) Die heeft dat niet nodig. ;)
Daarvoor kom ik even uit mijn ruststandquote:
[ afbeelding ]
Ik wilde dus eigenlijk Ela bij m'n volgende bevallingDat gaat 'm niet worden deze keer
Van harte gefeliciteerd lieve Pinq!
...maar weI in de aap gelogeerd :P
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
*
Ik stuur al sinds oktober 2006 PM's, word ik dan nu PM-woman?
Laat maar: PMS-girl it is.....
Aanmoedigingspost voor Feyre Zet m op Of misschien ben je inmiddels al aan het babyknuffelen
ik had je post in het vorige topic nog gelezen. Zo lief Was mij dus helemaal niet bijgebleven.
Zet m op Of misschien ben je inmiddels al aan het babyknuffelen ik had je post in het vorige topic nog gelezen. Zo lief
Was mij dus helemaal niet bijgebleven.
Het zette niet door 
maar wel vruchtwater verloren dus nu 24u aankijken of het zelf doorzet en anders morgenochtend melden voor inleiding.
maar wel vruchtwater verloren dus nu 24u aankijken of het zelf doorzet en anders morgenochtend melden voor inleiding.
I have loved the stars too fondly to be fearful of the night
Gefeliciteerd Pinq
Fuchs, je klinkt heel gelukkig en dat is je ook van harte gegund!! Iedereen gun je een gezond kindje, maar sommige mensen toch net even wat meer.
VKV, plumeria en jemoeder ook gefeliciteerd met jullie gezinsuitbreiding!
Fuchs, je klinkt heel gelukkig en dat is je ook van harte gegund!! Iedereen gun je een gezond kindje, maar sommige mensen toch net even wat meer.
VKV, plumeria en jemoeder ook gefeliciteerd met jullie gezinsuitbreiding!
¸¸.·´¯`·.¸¸.·´¯`·.¸><(((º>
Gefeliciteerd fuchsia, geniet van je langgewenste wonder!
En Pinq, jij ook gefeliciteerd, wat superfijn!
En Pinq, jij ook gefeliciteerd, wat superfijn!
Pinq wat super!! Van harte!
Edit:zie ik daar nog een bekende in de lijst staan:
Kleurdoos van harte! Wat heerlijk
Edit:zie ik daar nog een bekende in de lijst staan:
Kleurdoos van harte! Wat heerlijk
“I mean, nobody’s scientifically perfect, but Suzie’s about as close to being perfect as any human could possibly be.”
Even een egopostje hoor 
Ik dacht gisteren wel toe te komen aan vertellen hoe het was gegaan maar jeetje wat gaat de tijd snel en wat gebeurt er veel nu!
7 september om ongeveer 3:30 uur kreeg ik krampen in m'n rug waardoor ik naar de wc moest om te poepen (dikke jeej! na 9 maanden obstipatie ging het ineens makkelijk dus dat was een klein feestmoment). Ik dacht dat het daarna klaar was en wilde weer verder slapen.
Half uurtje later nog steeds krampen en ik herkende er de kenmerken van weeën in dus ik ging ze maar gelijk timen. Bleken ze dus gelijk al met regelmaat van om de 8 minuten te komen.
Op dit moment dacht ik nog "nou het zal wel, maar dit zijn natuurlijk gewoon voorweeën want ik wil zo graag, die baby komt gewoon pas met de inleiding".
Die gedachte was een half uur later weg
Ik had toen wel door dat het echte werk begonnen was. Om een uur of 6 ging mijn vriend zijn wekker en ik vertelde dat er al wat begonnen was, maar dat hij maar gewoon naar z'n werk moest gaan, ik zou wel bellen als het nodig was dat hij naar huis moest komen.
Die ochtend bleven de weeën ongeveer dezelfde regelmaat houden, maar dan meer met 6 tot 7 minuten er tussen. Oh ja, had ik al verteld dat het alleen maar rugweeën waren? Welke god heeft verzonnen dat zoiets mag bestaan? Dat valt dus gewoon op geen enkele manier normaal op te vangen! Ik probeerde overal overheen te leunen, maar het een was te hoog, het ander te laag etc etc.
Om 12 uur was ik het behoorlijk zat en heb ik mijn vriend gezegd dat hij naar huis moest komen.
Toen hij thuis was, zo rond half 2, toen was de shit aan In rap tempo werden de tussenpozen steeds kleiner en de weeën heftiger. Vriendlief moest m'n rug duwen, masseren, afblijven, nee toch duwen, nee hoger, nee lager...ik wist het zelf ook niet meer. Om 3 uur de verloskundige gebeld, die pas om 4 uur kwam (dat duurde zo lang!). Baarmoedermond helemaal verweekt en 1 centimeter ontsluiting. Ze zou rond half 8 weer terugkomen.
Dat werd 6 uur want op dat moment was het zo heftig dat ik per direct een ruggenprik wilde. Ik had toen 2 tot 3 centimeter ontsluiting en we mochten direct naar het ziekenhuis gaan rijden. Nou mensen, dat een autorit met weeën niet zo leuk is is wel een lichtelijk understatement Wow, ik had me voorbereid op drempels, maar dat zelfs schakelen al doordreunt in je lichaam had ik niet verwacht.
Bij het ziekenhuis in de rolstoel, en er gelijk weer uit om een wee op te vangen, en toen vol gas richting de verlosafdeling. Daar meteen aan allerlei toeters en bellen gehangen ter voorbereiding op de ruggenprik.
Uiteindelijk werd die prik pas om half 9 geplaatst, tijdens het zetten ook nog 5 weeën weg moeten puffen, overigens viel de prik me wel alles mee. Alleen werkte hij vrijwel niet zoals ik gehoopt had. Maar dat kwam ook omdat rond 9 uur ik ineens zware persdrang kreeg. En dat is intens, dat valt helemaal moeilijk weg te ademen, puffen, zuchten, steunen of wat dan ook. Wat een kracht zit er dan in je lichaam zeg! Op dat moment zeiden ze nog, je hebt nu ongeveer 5 centimeter ontsluiting en gezien het je eerste kindje is zal het waarschijnlijk met 1 cm per uur vorderen, dus reken maar op nog 5 uur.
Op dat moment gingen we dus niet uit van bevallen op de uitgerekende datum...
Nog geen uur later redde ik het niet meer om de persdrang tegen te houden, ik dacht die baby die moet en zal eruit gaan komen, ik kan het niet meer ophouden hoor! De verloskundige kwam even kijken en zei "huh, dat voelt eigenlijk wel als volledige ontsluiting, ik ga de spullen halen voor de bevalling, probeer de persdrang waar mogelijk weg te zuchten, maar als het niet lukt, ga er dan maar vast in mee"
Deze verloskundige was niet op tijd terug
Na dit startschot ging ik los haha, het kon me allemaal niks meer schelen en met alle kracht in m'n lijf perste ik mee met iedere perswee. Dat waren precies 4 persweeën, 16 keer persen en totaal 8 minuten en toen was onze kleine lieve J. daar eindelijk! Wat een geweldig gevoel als het kindje je lichaam uitkomt, wat een onwijze opluchting en wat een prachtig moment!
Onze kleine bleek een sterrenkijker te zijn geweest dus de bevalling zelf was volgens de medewerkers van het ziekenhuis nogal een recordtempo
Maar het is gewoon echt waar, als je dat kleine hummeltje in je armen hebt, dat bundeltje pure perfectie, god wat is het het dan allemaal waard. Wat is het leven dan toch prachtig en geweldig en wat een liefde stroomt er dan door je lijf. Ik ben nu zo onwijs gelukkig en blij en oh wat ruikt die kleine lekker
Dames, bedankt voor alle tips, adviezen en steun de afgelopen maanden, ik heb zo onwijs veel aan jullie gehad, dat hou je niet voor mogelijk. Dames die nog gaan bevallen, het is het dus echt echt echt waard en mij hielp het tijdens de dag zelf heel erg om te denken aan waar je het voor doet Op 7 september om 22:23 uur werd de zwaarste dag van m'n leven plotsklaps de mooiste dag van m'n leven. Wauw.
Ik dacht gisteren wel toe te komen aan vertellen hoe het was gegaan maar jeetje wat gaat de tijd snel en wat gebeurt er veel nu!7 september om ongeveer 3:30 uur kreeg ik krampen in m'n rug waardoor ik naar de wc moest om te poepen (dikke jeej! na 9 maanden obstipatie ging het ineens makkelijk dus dat was een klein feestmoment). Ik dacht dat het daarna klaar was en wilde weer verder slapen.
Half uurtje later nog steeds krampen en ik herkende er de kenmerken van weeën in dus ik ging ze maar gelijk timen. Bleken ze dus gelijk al met regelmaat van om de 8 minuten te komen.
Op dit moment dacht ik nog "nou het zal wel, maar dit zijn natuurlijk gewoon voorweeën want ik wil zo graag, die baby komt gewoon pas met de inleiding".
Die gedachte was een half uur later weg
Ik had toen wel door dat het echte werk begonnen was. Om een uur of 6 ging mijn vriend zijn wekker en ik vertelde dat er al wat begonnen was, maar dat hij maar gewoon naar z'n werk moest gaan, ik zou wel bellen als het nodig was dat hij naar huis moest komen. Die ochtend bleven de weeën ongeveer dezelfde regelmaat houden, maar dan meer met 6 tot 7 minuten er tussen. Oh ja, had ik al verteld dat het alleen maar rugweeën waren? Welke god heeft verzonnen dat zoiets mag bestaan? Dat valt dus gewoon op geen enkele manier normaal op te vangen! Ik probeerde overal overheen te leunen, maar het een was te hoog, het ander te laag etc etc.
Om 12 uur was ik het behoorlijk zat en heb ik mijn vriend gezegd dat hij naar huis moest komen.
Toen hij thuis was, zo rond half 2, toen was de shit aan
In rap tempo werden de tussenpozen steeds kleiner en de weeën heftiger. Vriendlief moest m'n rug duwen, masseren, afblijven, nee toch duwen, nee hoger, nee lager...ik wist het zelf ook niet meer. Om 3 uur de verloskundige gebeld, die pas om 4 uur kwam (dat duurde zo lang!). Baarmoedermond helemaal verweekt en 1 centimeter ontsluiting. Ze zou rond half 8 weer terugkomen. Dat werd 6 uur want op dat moment was het zo heftig dat ik per direct een ruggenprik wilde. Ik had toen 2 tot 3 centimeter ontsluiting en we mochten direct naar het ziekenhuis gaan rijden. Nou mensen, dat een autorit met weeën niet zo leuk is is wel een lichtelijk understatement
Wow, ik had me voorbereid op drempels, maar dat zelfs schakelen al doordreunt in je lichaam had ik niet verwacht.Bij het ziekenhuis in de rolstoel, en er gelijk weer uit om een wee op te vangen, en toen vol gas richting de verlosafdeling. Daar meteen aan allerlei toeters en bellen gehangen ter voorbereiding op de ruggenprik.
Uiteindelijk werd die prik pas om half 9 geplaatst, tijdens het zetten ook nog 5 weeën weg moeten puffen, overigens viel de prik me wel alles mee. Alleen werkte hij vrijwel niet zoals ik gehoopt had. Maar dat kwam ook omdat rond 9 uur ik ineens zware persdrang kreeg. En dat is intens, dat valt helemaal moeilijk weg te ademen, puffen, zuchten, steunen of wat dan ook. Wat een kracht zit er dan in je lichaam zeg! Op dat moment zeiden ze nog, je hebt nu ongeveer 5 centimeter ontsluiting en gezien het je eerste kindje is zal het waarschijnlijk met 1 cm per uur vorderen, dus reken maar op nog 5 uur.
Op dat moment gingen we dus niet uit van bevallen op de uitgerekende datum...
Nog geen uur later redde ik het niet meer om de persdrang tegen te houden, ik dacht die baby die moet en zal eruit gaan komen, ik kan het niet meer ophouden hoor! De verloskundige kwam even kijken en zei "huh, dat voelt eigenlijk wel als volledige ontsluiting, ik ga de spullen halen voor de bevalling, probeer de persdrang waar mogelijk weg te zuchten, maar als het niet lukt, ga er dan maar vast in mee"
Deze verloskundige was niet op tijd terug
Na dit startschot ging ik los haha, het kon me allemaal niks meer schelen en met alle kracht in m'n lijf perste ik mee met iedere perswee. Dat waren precies 4 persweeën, 16 keer persen en totaal 8 minuten en toen was onze kleine lieve J. daar eindelijk! Wat een geweldig gevoel als het kindje je lichaam uitkomt, wat een onwijze opluchting en wat een prachtig moment!
Onze kleine bleek een sterrenkijker te zijn geweest dus de bevalling zelf was volgens de medewerkers van het ziekenhuis nogal een recordtempo
Maar het is gewoon echt waar, als je dat kleine hummeltje in je armen hebt, dat bundeltje pure perfectie, god wat is het het dan allemaal waard. Wat is het leven dan toch prachtig en geweldig en wat een liefde stroomt er dan door je lijf. Ik ben nu zo onwijs gelukkig en blij en oh wat ruikt die kleine lekker
Dames, bedankt voor alle tips, adviezen en steun de afgelopen maanden, ik heb zo onwijs veel aan jullie gehad, dat hou je niet voor mogelijk. Dames die nog gaan bevallen, het is het dus echt echt echt waard en mij hielp het tijdens de dag zelf heel erg om te denken aan waar je het voor doet
Op 7 september om 22:23 uur werd de zwaarste dag van m'n leven plotsklaps de mooiste dag van m'n leven. Wauw.
Waw wat een rollercoaster vkv geniet heerlijk van jullie kleine 
genieten nu
Ohhh feyre hopelijk zet het door en kun je ok snel babyknuffelen !
geniet heerlijk van jullie kleine genieten nu Ohhh feyre hopelijk zet het door en kun je ok snel babyknuffelen !
No buy? Meh... Who are we kidding!
Op donderdag 15 augustus 2013 14:48 schreef Mss het volgende:
Priem heeft tettorexia! Als ze tetten ziet vergeet ze alles waar ze mee bezig is :7
Op donderdag 15 augustus 2013 14:48 schreef Mss het volgende:
Priem heeft tettorexia! Als ze tetten ziet vergeet ze alles waar ze mee bezig is :7
Veel plezier met knuffelen, VKV. Je klinkt heerlijk verliefd.
Ik hoop voor je dat in de komende uren wat begint, Feyre. Moet je je morgen anders melden in het ziekenhuis?
Ik mocht vanmiddag twee uur slapen van mijn mannen. Erg fijn want mijn energielevel lijkt niet bestaand. Niet zo vreemd als iedere hoestbui eindigt in een spuugpartij. Volgens mijn zoon bleef ik even thuis omdat ik de hele dag aan het spugen was. "Mijn mama is moe, want ze is een beetje ziek. Maar ik heb wel de hele nacht doorgeslapen." Hij is heel trots dat hij na drieënhalf jaar niet meer 's nachts wakker wordt.
Ik hoop voor je dat in de komende uren wat begint, Feyre. Moet je je morgen anders melden in het ziekenhuis?
Ik mocht vanmiddag twee uur slapen van mijn mannen. Erg fijn want mijn energielevel lijkt niet bestaand. Niet zo vreemd als iedere hoestbui eindigt in een spuugpartij. Volgens mijn zoon bleef ik even thuis omdat ik de hele dag aan het spugen was. "Mijn mama is moe, want ze is een beetje ziek. Maar ik heb wel de hele nacht doorgeslapen." Hij is heel trots dat hij na drieënhalf jaar niet meer 's nachts wakker wordt.
