R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Ach je komt toch wel in de knoop na al die leugens. Zeker nu je ook zal moeten liegen waarom je naar de huisarts en eventueel psycholoog gaat.
The ordinary teacher tells. The good teacher explains. The superior teacher demonstrates. The best teacher inspires.
Als je het topic goed had gelezen had je deze vraag niet hoeven te stellen.quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 12:04 schreef VEM2012 het volgende:
[..]
Hoe is de seks met jouw vriend? Toevallig wat minder geworden na verloop van tijd?
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Vroeg ik iets aan jou?quote:
[..]
Als je het topic goed had gelezen had je deze vraag niet hoeven te stellen.
Boeit mij dat, ik geef je wel antwoord. Lezen, druif. Alles staat in dit topic.quote:
Op
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Je geeft geen antwoord, je loopt te zeiken.quote:
[..]
Boeit mij dat, ik geef je wel antwoord. Lezen, druif. Alles staat in dit topic.
Lees nou maar gewoon alles eerst voor je domme vragen stelt.quote:
[..]
Je geeft geen antwoord, je loopt te zeiken.
* Je mag wel een iets normalere toon aanslaan. Realiseer je goed dat dit slechts jouw mening is.
Prima dit allemaal. Maar dit had je al moeten beseffen voordat je vreemd ging. Dat zou dan je eerste reden moeten zijn om nee te zeggen tegen je collega. Maar je hebt het gedaan. Kennelijk was wat je hebt/had niet genoeg. Je zult op je blaren moeten gaan zitten. Dit draait niet allemaal om je ziekelijke gedachtegang maar ook om je vriend. Want je wil het hem kennelijk niet vertellen... Hoe lang ga je dat nog verzwijgen?quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 11:09 schreef Pannenkoekenplantje het volgende:
[..]
Het gaat erom dat ik dan kan communiceren met een deskundig persoon. Iemand die mij hopelijk inzicht kan geven in mijn ziekelijke gedrag en gedachtengangen. Ik heb dit verhaal gedeeld omdat ik graag met mensen wil praten over mijn verhaal. Het geeft een beetje een gevoel van opluchting namelijk.
Ik wil mijn vriend niet kwijt. We hebben samen een huis, kennen elkaars families door en door, onze levens zijn verbonden. Het is vertrouwd. Ik houd van hem. Als ik hem zie, dan heb ik behoefte aan een knuffel, kus, ik kijk hem aan als hij ergens mee bezig is en dan zie ik iemand waar ik echt van houd. Dat gevoel kan me soms overspoelen. Ik zie hem als de man waar ik mijn toekomst mee wil delen. Dat meen ik echt. Als ik dat niet zou zien, zou ik niet ment hem verder willen. En daarom kan ik het niet vertellen. Daarom ga ik ook oa naar een psycholoog, want ik weet hoe ziek het is om zoiets verborgen te houden.
Maar mocht ik het vertellen, dan is het kapot. Een jeugdvriend van mijn vriend is vreemdgegaan. Mijn vriend vindt dat zo walgelijk dat hij zo min mogelijk met hem omgaat tenzij hij er niet onderuit komt bij gezamenlijke activiteiten met vriendengroep. Mijn vriend is laatst een soort van uitgevallen tegen een jongen die mij een lekker noemde tegen zijn vrienden. Niet wetende dat mijn vriend mijn vriend is. Hij vindt dat respectloos en kan het niet hebben dat er zo wordt gepraat. Het zijn voorbeelden waarmee ik aan wil geven hoe hij is: principieel en behoudend. Houdt niet van respectloos gedrag (wie wel), kan er slecht tegen als mannen zo over mij praten. Laat staan dat iemand mij heeft aangeraakt.
Zelfs als ik niks had gedaan met mijn collega en had gezegd dat ik alleen gevoelens had, maar meer ook niet.. zou hij erg chagrijnig zijn geweest. Heel chagrijnig. Ik denk dat het in zijn ogen niet kan bestaan als je echt van iemand houdt. De kans is 99% dat hij mij nooit meer wil zien als hij de waarheid hoort en misschien alles van mij kort en klein slaat ofzo. Ik zie het hem doen en dan heb ik hem in die 5 jaar nóóit agressief gezien.
En dat vind ik het niet waard want ik wil hem en niet die ander.
Daarom is het ook achterlijk allemaal en vraag ik me ook af waarom in godsnaam. Misschien deed ik het ergens wel vanwege de spanning. Ik heb ook niet altijd aan mijn vriend gedacht. Ik deed waar ik zin in had. De behoefte was groter dan de behoefte om trouw te zijn aan hem en dat vat ik ook niet echt ban mezelf.
Ik probeer echt alles eerlijk op te schrijven voor mezelf en hoop op normale reacties. Ik stel mezelf kwetsbaar op om alles eerlijk te benoemen, het is best moeilijk om alles eerlijk te schrijven. Maar het is goed dat ik het doe.
Ja, dat ben je zeker !quote:
Ik ben best erg in de war.
Een ander woord voor verliefdheid (ipv "psychisch complex") is identiteitscrisis. Daar zit jij ergens nu in. En daardoor ben je ook enorm in de war. Of al de reacties (meningen) van deze mensen hier (ook die van mezelf trouwens !) je daarin echt gaan helpen. Betwijfel ik. Idem met een psycholoog.
Enkel jij zelf en de liefde van je vriend voor je (en jij voor hem) kan je hierin helpen. Dit opbiechten is zeker pijnlijk (kan ook helemaal fout aflopen, afhankelijk hoe sterk je relatie, jullie liefde is). Echter gaat het je wel helpen, van dat "schuldgevoel" af te geraken, wat ook aan je teert (denk ik). Is liefde zaken verzwijgen ? Ik weet het niet. Liefde is openheid. Geen geslotenheid.
Er zit van alles momenteel in jou. Ergens heb je toegegeven aan de roep van de 'Duivel' (om het eventjes meer mystiek te formuleren
) Je hebt toegegeven aan dat "goed gevoel". Aan die dopamine kick, de adrenaline, spanning, etc. Ik vraag me soms af, in welke zin wij mensen over een "vrije wil" beschikken ? Zeker als die vrije wil door iets simpel (en onnozel) als seksuele aantrekkingskracht (of lust) gebroken kan worden. Je geeft je wil aan de ander over. Aan die verliefdheid. Aan die spanning. Aan die hormonen. Je stroomt. Je drijft. Op een wolkje. En dit voelt zalig.
Zeker dat die 'Duivel' zalig voelt. Anders zouden er ook niet zoveel drugs of drank verslaafden zijn. Er is zoveel verslaving in de wereld. Mede doordat er ook zoveel verleiding is (prikkels). Hoe ga je als mens hiermee om ? Hoe sterk zijn we hier tegen bestand ?
Het is gemakkelijk om aan de zijlijn te roepen, wanneer iemand is vreemd gegaan, daarin een 'fout' heeft begaan, dat hij zich rot moet voelen, dat hij slecht als mens is, dit niet kan, etc. Een ander beschadigen is gemakkelijk. Tot jezelf eens in die positie komt te staan. Dan wisselt men weer graag snel van kamp. Wilt men sympathie (begrip) van de ander krijgen. In de psychologie bestaat hier een term voor (weet de naam niet meer). Soort bias. Correct en eerlijk is het wel niet. Wie hard is voor een ander, mag dan ook hard zijn voor zichzelf. Maar zo zitten dat soort mensen (ik noem ze soms psychopaten) niet echt in elkaar. Empathie hebben we nodig. Niet nog meer psychopathologie.
Wij allemaal, zijn allemaal mens. We kunnen allemaal fouten maken. Laten we daar proberen uit leren. Over ons zelf, de ander, etc. Alsook elkaar proberen vergeven. Wie een goed hart heeft, verdient een "tweede" kans. Fouten maken, hoort bij het leven. Laten we eruit proberen leren. Vooral leren over ons zelf.
"Zelfkennis is het begin van alle wijsheid"
Socrates zei het al.
Leer jezelf kennen
Wie ben ik ?
Waarom voel ik me zo ?
Waarom handel ik zo ?
Waarom andere mensen zo handelen (wat zij allemaal voelen, wie ze zijn) is veel moeilijker om te weten te komen.
Je bent die ander niet.
Ik kan enkel mezelf zijn, niet een ander.
Oh ja, een interessant stukje (om misschien later eens te posten hier) is van Lacan. Over het "gedeelde verlangen". Maar nu ga ik eerst eten. Houd je sterk ! Of juist niet. Huil eens goed uit. Breek in twee. Biecht alles op. Je verdient het om geliefd te zijn. Ik zou je die misstap vergeven. Je vriend (als die je echt graag ziet) 'hopelijk' ook. Maar dat weet je niet. Ik ken je niet. Noch je vriend. Ik ben onwetend.
Wat een gezever hierboven^ 
Ze is gewoon een vuile vreemdganger. Een leugenachtige secreet.
Ze is gewoon een vuile vreemdganger. Een leugenachtige secreet.
The ordinary teacher tells. The good teacher explains. The superior teacher demonstrates. The best teacher inspires.
quote:
Maar zo zitten dat soort mensen (ik noem soms psychopaten) niet echt in elkaar. Empathie hebben we nodig.
.
Wat heb jij gerookt?quote:
[..]
Ja, dat ben je zeker !
Een ander woord voor verliefdheid (ipv "psychisch complex") is identiteitscrisis. Daar zit jij ergens nu in. En daardoor ben je ook enorm in de war. Of al de reacties (meningen) van deze mensen hier (ook die van mezelf trouwens !) je daarin echt gaan helpen. Betwijfel ik. Idem met een psycholoog.
Enkel jij zelf en de liefde van je vriend voor je (en jij voor hem) kan je hierin helpen. Dit opbiechten is zeker pijnlijk (kan ook helemaal fout aflopen, afhankelijk hoe sterk je relatie, jullie liefde is). Echter gaat het je wel helpen, van dat "schuldgevoel" af te geraken, wat ook aan je teert (denk ik). Is liefde zaken verzwijgen ? Ik weet het niet. Liefde is openheid. Geen geslotenheid.
Er zit van alles momenteel in jou. Ergens heb je toegegeven aan de roep van de 'Duivel' (om het eventjes meer mystiek te formuleren
Ik vraag me soms af, in welke zin wij mensen over een "vrije wil" beschikken ? Zeker als die vrije wil door iets simpel (en onnozel) als seksuele aantrekkingskracht (of lust) gebroken kan worden. Je geeft je wil aan de ander over. Aan die verliefdheid. Aan die spanning. Aan die hormonen. Je stroomt. Je drijft. Op een wolkje. En dit voelt zalig.
Zeker dat die 'Duivel' zalig voelt. Anders zouden er ook niet zoveel drugs of drank verslaafden zijn. Er is zoveel verslaving in de wereld. Mede doordat er ook zoveel verleiding is (prikkels). Hoe ga je als mens hiermee om ? Hoe sterk zijn we hier tegen bestand ?
Het is gemakkelijk om aan de zijlijn te roepen, wanneer iemand is vreemd gegaan, daarin een 'fout' heeft begaan, dat hij zich rot moet voelen, dat hij slecht als mens is, dit niet kan, etc. Een ander beschadigen is gemakkelijk. Tot jezelf eens in die positie komt te staan. Dan wisselt men weer graag snel van kamp. Wilt men sympathie (begrip) van de ander krijgen. In de psychologie bestaat hier een term voor (weet de naam niet meer). Soort bias. Correct en eerlijk is het wel niet. Wie hard is voor een ander, mag dan ook hard zijn voor zichzelf. Maar zo zitten dat soort mensen (ik noem ze soms psychopaten) niet echt in elkaar. Empathie hebben we nodig. Niet nog meer psychopathologie.
Wij allemaal, zijn allemaal mens. We kunnen allemaal fouten maken. Laten we daar proberen uit leren. Over ons zelf, de ander, etc. Alsook elkaar proberen vergeven. Wie een goed hart heeft, verdient een "tweede" kans. Fouten maken, hoort bij het leven. Laten we eruit proberen leren. Vooral leren over ons zelf.
"Zelfkennis is het begin van alle wijsheid"
Socrates zei het al.
Leer jezelf kennen
Wie ben ik ?
Waarom voel ik me zo ?
Waarom handel ik zo ?
Waarom andere mensen zo handelen (wat zij allemaal voelen, wie ze zijn) is veel moeilijker om te weten te komen. Je bent die ander immers niet.
Ik kan enkel mezelf zijn, niet een ander.
crap in = crap out
JTL en VEM2012 in 1 topic trouwens. Lijkt wel Vaticaanstad.
The ordinary teacher tells. The good teacher explains. The superior teacher demonstrates. The best teacher inspires.
JustTalkLove is een van die vriendinnen van TS die zich ook als een slet lieten uitwonen terwijl ze in een relatie zaten en nu getrouwd zijn en kinderen hebben.
Lekker zuipen, lekker dansen en daarna lekker neuken.
Wat?quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 12:20 schreef SonicVolcano het volgende:
JTL en VEM2012 in 1 topic trouwens. Lijkt wel Vaticaanstad.
Een 'misstap' is relatief 'makkelijk' te vergeven. 2 jaar erover liegen en risico op allerlei SOA's een stuk lastiger.
crap in = crap out
je hebt maar een paar keuzes, accepteren dat verliefdheidsgevoel een chemisch tot stand gekomen geheel is die eigenlijk gewoon altijd vervaagd en dus bij je relatie blijven met de wetenschap dat als je nu weer zou over springen naar een nieuwe vlam dat deze (bijna zeker) ook weer zal verminderen tot een fijn waakvlammetje die soms opvliegt.
Of je blijft het liefdesgevoel opzoeken tot het einde van dagen tot je met verdorde eitjes en een oud en kreukelig gezicht in je eentje achterblijft met spijt in je botten.
Oooooof, je hebt ongelooflijk veel geluk en je vind dat uiterst zeldzame persoon die zich schaart tussen de eenhoorns en de Yeti's die je de rest van je leven verliefd kan laten voelen.
Of je blijft het liefdesgevoel opzoeken tot het einde van dagen tot je met verdorde eitjes en een oud en kreukelig gezicht in je eentje achterblijft met spijt in je botten.
Oooooof, je hebt ongelooflijk veel geluk en je vind dat uiterst zeldzame persoon die zich schaart tussen de eenhoorns en de Yeti's die je de rest van je leven verliefd kan laten voelen.
Iedereen is de hoofdrolspeler van zijn eigen komedie.
Vrijheid
Vrijheid
stel jezelf is kwetsbaar op tegenover je vriend , ga zitten. Vertel hem wat er is gebeurt , dat je spijt hebt ? als je dat al hebt , ik krijg namelijk de indruk dat je liever van 2 walletjes eet.quote:
[..]
Het gaat erom dat ik dan kan communiceren met een deskundig persoon. Iemand die mij hopelijk inzicht kan geven in mijn ziekelijke gedrag en gedachtengangen. Ik heb dit verhaal gedeeld omdat ik graag met mensen wil praten over mijn verhaal. Het geeft een beetje een gevoel van opluchting namelijk.
Ik wil mijn vriend niet kwijt. We hebben samen een huis, kennen elkaars families door en door, onze levens zijn verbonden. Het is vertrouwd. Ik houd van hem. Als ik hem zie, dan heb ik behoefte aan een knuffel, kus, ik kijk hem aan als hij ergens mee bezig is en dan zie ik iemand waar ik echt van houd. Dat gevoel kan me soms overspoelen. Ik zie hem als de man waar ik mijn toekomst mee wil delen. Dat meen ik echt. Als ik dat niet zou zien, zou ik niet ment hem verder willen. En daarom kan ik het niet vertellen. Daarom ga ik ook oa naar een psycholoog, want ik weet hoe ziek het is om zoiets verborgen te houden.
Maar mocht ik het vertellen, dan is het kapot. Een jeugdvriend van mijn vriend is vreemdgegaan. Mijn vriend vindt dat zo walgelijk dat hij zo min mogelijk met hem omgaat tenzij hij er niet onderuit komt bij gezamenlijke activiteiten met vriendengroep. Mijn vriend is laatst een soort van uitgevallen tegen een jongen die mij een lekker noemde tegen zijn vrienden. Niet wetende dat mijn vriend mijn vriend is. Hij vindt dat respectloos en kan het niet hebben dat er zo wordt gepraat. Het zijn voorbeelden waarmee ik aan wil geven hoe hij is: principieel en behoudend. Houdt niet van respectloos gedrag (wie wel), kan er slecht tegen als mannen zo over mij praten. Laat staan dat iemand mij heeft aangeraakt.
Zelfs als ik niks had gedaan met mijn collega en had gezegd dat ik alleen gevoelens had, maar meer ook niet.. zou hij erg chagrijnig zijn geweest. Heel chagrijnig. Ik denk dat het in zijn ogen niet kan bestaan als je echt van iemand houdt. De kans is 99% dat hij mij nooit meer wil zien als hij de waarheid hoort en misschien alles van mij kort en klein slaat ofzo. Ik zie het hem doen en dan heb ik hem in die 5 jaar nóóit agressief gezien.
En dat vind ik het niet waard want ik wil hem en niet die ander.
Daarom is het ook achterlijk allemaal en vraag ik me ook af waarom in godsnaam. Misschien deed ik het ergens wel vanwege de spanning. Ik heb ook niet altijd aan mijn vriend gedacht. Ik deed waar ik zin in had. De behoefte was groter dan de behoefte om trouw te zijn aan hem en dat vat ik ook niet echt ban mezelf.
Ik probeer echt alles eerlijk op te schrijven voor mezelf en hoop op normale reacties. Ik stel mezelf kwetsbaar op om alles eerlijk te benoemen, het is best moeilijk om alles eerlijk te schrijven. Maar het is goed dat ik het doe.
Wat mij betreft ben je een vuil secreet zonder enig respect naar je vriend en misschien nog wel erger dat je jezelf sneu vind dat dit je overkomt.
A command line lets you get intimate with your computer, data and protocols. GUIs are like wearing full body condoms.
Er is en reden waarom je doet wat je doet.quote:
[..]
Dat klopt. Maar het komt zovaak voor dat ik denk: waarom zou ik het niet kunnen als het andere mensen zo makkelijk lijkt af te gaan? Waarom moet ik het opbiechten?
In mijn studententijd een meisje, 2 jaar geleden dus, ze ging vreemd met een jongen van mijn studie. Ze twijfelde nog of ze met die andere student verder moest gaan maar koos toch voor haar vriend. Ze heeft het haar vriend nooit verteld, maar heeft nu wel een baby met hem. Gelukkig en alles. Of toen ik naar het buitenland ging: huisgenoot is verloofd in haar thuisland maar had een seksrelatie met een ander. Inmiddels getrouwd. En meer mensen die vreemdgingen. En zo zijn er vast nog talloze voorbeelden te benoemen.
Ik weet hoe ziekelijk en dom het is dat ik em aan dat soort situaties vasthoud, maar het komt zoveel vaker voor dan we denken. Ik ben echt niet de enige en sommige situaties zijn nog 10x erger.
Even kort gedacht er is in je relatie denk ik geen ruimte voor dit stukje donkere kant van jezelf.
En waarschijnlijk delen jullie heel fijn wel de lichte kant , maar is er helemaal geen ruimte voor elkaars donkere kant.
Mag je werkelijk zijn wie je bent met alles wat er is?
Ken je zijn verdriet dat schuilgaat onder zijn boosheid als het gaat om zulke zaken, mag en durf je dat aan elkaar te tonen?
Ik schrijf soms wat rottig, zelf noem ik het dyslexie , sommige zeggen dat ik lui ben.
get over it , het wordt niet beter
get over it , het wordt niet beter
Klopt, mensen zijn hard. Het is ook makkelijk om iemand te veroordelen als diegene iets doet wat niet geaccepteerd is. Ik ben zelf ook wel eens zo hard/gemeen geweest in mijn gedachten en uitspraken over mensen, maar toen ik wat ouder en meer inzichten kreeg, niet meer. Het is vaak ook een reactie uit haat en onzekerheid, nu ook naar jou toe.quote:
[..]
Dag Pannenkoekenplantje,
Ik heb al je berichten daarnet eens gelezen (snel doorgenomen). Op zoek naar een tekst, waarin stond dat je ook seks hebt gehad met die kerel. Dat vond ik niet meteen terug. Krijg je direct het "verwijt" hier een lamzak te zijn (en dergelijke). Waarom zijn veel mensen vaak zo hard ? Zeker voor een ander (soms minder voor zichzelf). Ook hier op het forum voel je dat. Die haat soms. Al dat onbegrip, het verwijten, veroordelen. Word ik soms zo moe van. Omdat het allemaal maar onzin is. Niet iets van ons hart is. Dat liefdevol iets bijdraagt. Aan ons zelf. De ander. De wereld.
[..]
Ik voel met je mee. Heb met je te doen. Ik voel dat je afziet. Ik voel ook dat je een heel lief meisje bent. Een heel lief persoon. Je hebt gewoon in je leven iets "fout" gedaan. Iets dat sterker was dan jezelf. Hoe dit komt ? Die fout. Dat kun je uitdiepen.
Verliefdheid is voor mij een psychisch complex. Ik volg daarin de Individuatie theorie van Jung. Die zegt, dat je veelal verliefd wordt op een ander, vanuit een project (tekort dat speelt in jezelf). Bv als ik een heel onzeker iemand ben, is de kans groot dat ik hevig verliefd zou kunnen worden op een heel zeker iemand. Dit duidt dan (binnen de psychoanalyse) op een "complex" dat speelt in jezelf. Dat dan zichtbaar voor je wordt. Je kan daar op twee manieren mee omgaan. Of je geeft aan die verliefdheid (op die zekere) persoon toe. Waardoor je zelf ook wat meer zeker wordt. Of je zo voelt bij die ander. Je werkt dan niet aan jezelf (je eigen individuatie, jezelf "HEEL" proberen maken als mens). Of je pakt het anders aan. Je ontleedt die verliefdheid. Waarom word ik verliefd ? Wat speelt er hier ? Welke tekort in mezelf ? Op wat duidt dit ? Als je die verliefdheid verder uitdiept kun je zo te weten komen, waarom je het geworden bent. Alsook wat je er in het vervolg beter aan kan doen. Zoals bv zelf meer zeker proberen te worden, ipv op zekere types te vallen. Bijvoorbeeld.
Bedankt voor je reactie, ik heb er echt wat aan. Ik denk dat wat jij zegt best waar kan zijn. Dat je verliefd wordt op iemand vanuit een tekort bij jezelf. Ik moest ik daar laatst nog aan denken. Ik denk dat het vaak voorkomt. Kijk ik naar mezelf, dan zocht ik als puber ook altijd naar aandacht van jongens terwijl ik onzeker over mezelf was. Dan hoopte ik dat de onzekerheid wegging door de aandacht en complimenten over hoe ik eruitzag. Dan werd ik snel 'verliefd' op iemand die bijvoorbeeld heel stoer/zelfverzekerd terwijl mijn eigenwaarde niks was.
Dit was wel toen ik nog jonger was, daarna ben ik daarin veranderd door te praten met een psycholoog en kreeg ik meer zelfvertrouwen. Daarna leerde ik mijn vriend kennen en was eigenlijk alles goed. Ik voel mij zo normaal bij hem zonder dat ik de bevestiging nodig heb. Ben gelukkig. Tot twee jaar geleden. Die 'verliefdheid' op mijn collega zal toch wel in verband staan met mijn eigen gesteldheid. Soms ben ik ook onzeker. 'heb mezelf voor de gek gehoiden denk ik
Natuurlijk, want zijn wollige blabla bullshit komt het meest in de buurt van wat zij wil horen en hoé zij het wil horen.quote:
Alleen reageren op rozewolkposts van JTL
Breitling - Instruments for Professionals
Wat bedoel je met donkere kant? Ruimte voor elkaars donkere kant.. Hij kent deze kant van mij niet, ik ken zijn donkere kant ook niet denk ik. Hij heeft er geen. Ik weet niet wat een donkere kant is. BEhalve dat ik weet dat wat ik heb gedaan niet zo best is. Das inderdaad een donkere kant van mij.quote:
[..]
Er is en reden waarom je doet wat je doet.
Even kort gedacht er is in je relatie denk ik geen ruimte voor dit stukje donkere kant van jezelf.
En waarschijnlijk delen jullie heel fijn wel de lichte kant , maar is er helemaal geen ruimte voor elkaars donkere kant.
Mag je werkelijk zijn wie je bent met alles wat er is?
Ken je zijn verdriet dat schuilgaat onder zijn boosheid als het gaat om zulke zaken, mag en durf je dat aan elkaar te tonen?
Mooi samengevat. Je vergeet alleen nog het deel waarin het allemaal maar lastig is voor TS. Ze moet namelijk de rest van haar leven met zo'n gruwelijke geheim leven. En het ergste van alles is dat ze het niemand kan vertellen! Gelukkig zijn daar nog de HA en psycholoog (al kan die laatste misschien wel handig zijn ivm haar zieke geest).quote:Op dinsdag 21 augustus 2018 11:17 schreef Ludachrist het volgende:
'Beste Viva,
Mijn vriend heeft een hekel aan vreemd gaan. Nu ben ik twee jaar lang, bijna de helft van de relatie, vreemd gegaan met een collega, maar ik zou het niet eerlijk vinden als hij het uitmaakt want ik wil mijn vriend nog wel knuffelen en we wonen ook samen in een huis dus erg praktisch is dat ook niet. Daarom ga ik het niet vertellen. Het is immers niet mijn schuld dat hij niet met vreemdgaande mensen kan omgaan!
Groetjes!'
#Firstworldproblems
It All Goes Back in the Box
