Het grote rammelaarstopic deel 58

quote:

Op woensdag 5 juni 2019 10:51 schreef Schanu het volgende:

[..]

Oh wat herkenbaar! Ons gezin is compleet, maar nu we alle babyspullen weg doen doet het soms toch wat pijn en begin ik te rammelen voor een derde. Ik weet alleen dat het einde dan zoek is, want na die 3e rammel ik voor een 4e und so weiter, dus ik hou me in

3 is heel leuk hoor dit helpt niet he?

Zo. Het werd weleens tijd om me hier te melden. Wel onder een kloon, omdat ik al op FOK! meeloop sinds 2005 en zelfs een aantal familieleden mijn username kent.

Mijn eierstokken rammelen al heel erg lang en het wachten wordt steeds moeilijker.
Ik heb een hele lieve vriend die ik zeker als vader van mijn toekomstige kinderen zie, maar door wat vervelende omstandigheden moeten we nog zeker twee jaar wachten. Ik ben inmiddels 33, dus voor mijn gevoel begint de tijd steeds meer te dringen. Natuurlijk weet ik wel dat het nog prima kan, zelfs nog als ik 40 ben, maar van mij mag het nog liever gisteren dan vandaag gebeuren.

Helaas zit ik door een aantal hele smerige spelletjes van mijn ex in de schuldhulpverlening, die nog zeker twee jaar zal duren. Om die reden wonen mijn vriend en ik ook niet samen, wat ik wel zo handig zou vinden natuurlijk, haha.
Het is echt worstelen om de eindjes aan elkaar te knopen en dat wil ik een kind niet aan doen. Ik houd zelf het hoofd maar net boven water, maar zou een kind zoveel meer willen bieden. Niet elke week puzzelen om genoeg eten in huis te hebben, maar fatsoenlijke maaltijden.
Ik overleef het wel op een paar dagen brood met pindakaas als de wasmachine stuk gaat, maar dat kun je een kind niet aandoen.
Het kán dus simpelweg nog niet, maar dat doet vreselijk zeer. Al sinds de kleuterklas roep ik namelijk dat ik moeder wil worden en dat gevoel is alleen maar sterker geworden.

Ik ben tante van drie prachtige kinderen (tussen 5 maanden en 15 jaar) en ik houd zielsveel van ze, maar soms blijft het zo ontzettend knagen. De kinderen waar ik vroeger op gepast heb, vrienden, kennissen, iedereen in mijn omgeving lijkt zwanger te zijn of kinderen te hebben, maar ik sta nog steeds met lege handen.

Soms is het zo ontzettend frustrerend

Dat is wel echt ultiem rammelen en nog niet kunnen, idgara! Sterkte met wachten, het is lastig...

@idgara Oh, ik kan me zo goed voorstellen dat het wachten steeds lastiger wordt. Het klinkt wel alsof je op een reële manier naar je situatie kijkt, dat vind ik erg knap. Zijn er dingen die je in de tussentijd al zou kunnen doen op weg naar het moederschap (bijvoorbeeld stappen zetten op werkgebied zodat het straks financieel gezien zelfs nog makkelijker gaat dan je nu denkt)?

Ik herken me wel je een beetje in je verhaal en het heeft me er zelfs toe gebracht om mijn account af te stoffen. Volgende maand word ik 35, maar helaas ben ik ook nog steeds kinderloos en daarnaast ook relatieloos. Na 10 jaar in het buitenland te hebben gewoond verhuis ik deze zomer weer naar Nederland. Daar heb ik wel zin in, maar het drukt me ook op de neus op de feiten. Vrijwel al mijn vrienden zijn in de tussentijd getrouwd en hebben kinderen gekregen. Het voelt alsof ik de boot heb gemist. Daarbij komt dat ik als gevolg van het Syndroom van Turner biologisch gezien waarschijnlijk geen kinderen kan krijgen.

Ik neem het mezelf nu kwalijk dat ik mezelf zo lang heb 'verstopt' in het reizen/werken. Natuurlijk zijn er andere opties, ik ben van plan om mij het komende jaar te verdiepen in het pleegouderschap. Tegelijkertijd heb ik steeds het gevoel dat het nu echt te laat is daarvoor (had ik maar....). Het loslaten van het gezinsleven dat ik altijd voor ogen had doet veel zeer en het is echt soort een rouwproces, merk ik.

quote:

Op maandag 10 juni 2019 19:53 schreef vlindertje89 het volgende:
@:Idgara wat een lastige situatie. Kan me voorstellen dat dat frustrerend is!

Dank je wel

quote:

Op maandag 10 juni 2019 20:03 schreef Lemijn het volgende:
Dat is wel echt ultiem rammelen en nog niet kunnen, idgara! Sterkte met wachten, het is lastig...

Bedankt! Het is zeker niet makkelijk. Het gaat op zich prima hoor, maar er zijn van die momenten dat het me zó tegenstaat allemaal

quote:

Op dinsdag 11 juni 2019 18:53 schreef Ivalo het volgende:
@:idgara Oh, ik kan me zo goed voorstellen dat het wachten steeds lastiger wordt. Het klinkt wel alsof je op een reële manier naar je situatie kijkt, dat vind ik erg knap. Zijn er dingen die je in de tussentijd al zou kunnen doen op weg naar het moederschap (bijvoorbeeld stappen zetten op werkgebied zodat het straks financieel gezien zelfs nog makkelijker gaat dan je nu denkt)?

Dank je wel!
Ik kijk er reëel naar, maar soms is dat bijna niet te doen

Ik heb een goede baan en verdien bovenmodaal, dus dat zit wel goed. Alleen zit ik nog een tijd in de schuldhulpverlening (nog 1003 dagen om precies te zijn) en zie ik dus niets van mijn salaris terug. Wel wordt er hard gewerkt aan een vaste aanstelling bij mijn werkgever. Ook zijn we aan het uitzoeken waar we willen gaan wonen als het wél kan en mijn huidige huis is het meest geschikt. Er moet e.e.a gerenoveerd worden, maar daar wachten we liever even mee tot we echt samen verder kunnen. Er is gelukkig een extra kamer beschikbaar, waar nu mijn neefjes en nichtje af en toe logeren

quote:

Ik herken me wel je een beetje in je verhaal en het heeft me er zelfs toe gebracht om mijn account af te stoffen. Volgende maand word ik 35, maar helaas ben ik ook nog steeds kinderloos en daarnaast ook relatieloos. Na 10 jaar in het buitenland te hebben gewoond verhuis ik deze zomer weer naar Nederland. Daar heb ik wel zin in, maar het drukt me ook op de neus op de feiten. Vrijwel al mijn vrienden zijn in de tussentijd getrouwd en hebben kinderen gekregen. Het voelt alsof ik de boot heb gemist. Daarbij komt dat ik als gevolg van het Syndroom van Turner biologisch gezien waarschijnlijk geen kinderen kan krijgen.

Ik neem het mezelf nu kwalijk dat ik mezelf zo lang heb 'verstopt' in het reizen/werken. Natuurlijk zijn er andere opties, ik ben van plan om mij het komende jaar te verdiepen in het pleegouderschap. Tegelijkertijd heb ik steeds het gevoel dat het nu echt te laat is daarvoor (had ik maar....). Het loslaten van het gezinsleven dat ik altijd voor ogen had doet veel zeer en het is echt soort een rouwproces, merk ik.

Dat moet ook ontzettend moeilijk zijn!
Ik weet wel zeker dat het een rouwproces is, waarin het 'wat als..?' een enorme rol speelt. Het gevoel dat je stil staat of hebt gestaan, terwijl de rest van de wereld gewoon doordendert kan soms ineens zó'n klap in je gezicht zijn.
Heel veel sterkte

Oeh idgara, lijkt me idd heel frustrerend om te rammelen terwijl het nog zo ver weg is.

Ongelofelijk hoe je ook voor een tweede kunt rammelen.
Zeker nu het best dichtbij komt (anderhalve maand) ben ik eigenlijk nu al niet meer te houden. Het helpt niet om twee weekenden op rij twee verschillende mini baby’s te knuffelen. Ik hoop toch zo dat nog eens mee te mogen maken.

Ik hoop het ook voor je, @Nolita!

Ik heb manlief bijna zover.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 22:27 schreef D.U.M.A.N. het volgende:
Ik heb manlief bijna zover.

Wat tof! Waar zit het "bijna" in, iets praktisch?

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 23:01 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Wat tof! Waar zit het "bijna" in, iets praktisch?

De slechte nachten van U.

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 23:03 schreef D.U.M.A.N. het volgende:
De slechte nachten van U.

Ah, goed punt wel. Hopelijk helpt het familiebed daarbij!

quote:

Op zaterdag 13 juli 2019 23:05 schreef ViviRAWRS het volgende:

[..]

Ah, goed punt wel. Hopelijk helpt het familiebed daarbij!

Yes, hopelijk.

_{De speciale vitamientjes in huis gehaald Deze week beginnen!}

Ik ben m'n lief al aan het 'bewerken' . Maar we willen toch wel een groter huisje voordat het zover is.

[ Bericht 19% gewijzigd door Helsinki op 15-07-2019 23:44:43 ]

quote:

Op maandag 15 juli 2019 22:40 schreef Bienelientjee het volgende:
_{De speciale vitamientjes in huis gehaald Deze week beginnen!}

Foliumzuur? Goede, morgen ook maar eens halen.

Ik ook aan het foliumzuur mensen, als het goed is komt aan het eind van deze maand mijn bonus binnen en dan plaatsen we een bestelling in Denemarken.

OMG, zo spannend want dan moet ik aan de ovulatietesten etc.

Nou, het is tijd! Als ik vanaf nu zwanger raak, is G. 2 geweest als de baby komt en dat hebben we beide wel voor ogen. Ze loopt al bijna goed, dus ook dat is afgevinkt voordat er een baby komt.

Vorige week op kraambezoek geweest bij een baby van een weekje oud en OMG toen ik thuis kwam zei ik tegen m'n vriend; IK WIL EEN BABIETJE!

quote:

Op maandag 15 juli 2019 22:40 schreef Bienelientjee het volgende:
_{De speciale vitamientjes in huis gehaald Deze week beginnen!}

Boks! Ik ben ook begonnen.

Hoe tof zou het zijn als @ViviRAWRS en @Helsinki en ik tegelijk zwanger zullen zijn.

Spannend, @Seven. !

@vlindertje89 Ik hoop dit keer op een meisje.
Baby’s knuffelen.

Spannend Donna! Ik weet nog dat we samen in wohts zaten

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 09:27 schreef OliviaIsTaken het volgende:
Spannend Donna! Ik weet nog dat we samen in wohts zaten

Jaaa me2! Is ook alweer ruim 2 jaar geleden.

Vrijdag a.s. 2 jaar geleden had ik een positieve test!

Ik rammel nu alweer ik wilde nooit een derde, twee waren genoeg. Zwanger zijn vind ik stom en vond het na de eerste best heftig dus twee was m’n max.

En nu is t. 5 maanden en ik rammel al sinds ‘ie eruit is het gaat vergeleken met de eerste keer zó soepel en hij is zó leuk en heb ineens zó het gevoel dat er nog eentje mist nooit van mezelf gedacht.

Maar aan de andere kant, een derde is waanzinnig onpraktisch want past niet in ons huis, past niet in onze (nieuwe) auto en ik heb ook nog wel de droom om nog meer verre reizen te maken over een paar jaar en dat is met twee toch echt een stuk praktischer en goedkoper

Nog maar een paar jaar doorrammelen of hopen dat het ergens in de dreumes/peutertje stopt


Jongens veel foliumzuur hier Zo spannend

Wat een drukte in ene hier Succes dames

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 08:58 schreef vlindertje89 het volgende:
@:ViviRAWRS, als je toch hier komt spieken.. jij hebt heel lang gerammeld, toch? Hoe hield je dat vol? Hoe ging je daarmee om?

Ja klopt! Op sommige momenten vond ik het wel moeilijk, bijvoorbeeld met Oud & Nieuw terwijl er in het nieuwe jaar niks ging gebeuren op dit vlak. En ik had vaak op zondagmiddag (weinig afleiding) een onbestemd gevoel, alsof ik mijn tijd aan het verspillen was terwijl de grote dingen bleven liggen, alsof er iets belangrijks ontbrak. Ik dacht destijds dat het met onze niet-concrete emigratieplannen te maken had, maar sinds mijn dochter er is, is dat gevoel er nooit meer geweest. Ik hield het vol omdat ik wist dat we in principe nog genoeg tijd hadden (ik was bijna 32 toen we er uiteindelijk voor gingen), en door mijn aandacht op andere leuke dingen te richten zoals grote vakanties plannen en uitvoeren.

quote:

Op dinsdag 16 juli 2019 09:18 schreef D.U.M.A.N. het volgende:
Hoe tof zou het zijn als @:vivirawrs en @:helsinki en ik tegelijk zwanger zullen zijn.

Ho wacht! Ik post hier wel, maar ik rammel niet. Als ik een baby zie, denk ik "Jeetje, dat ZZ ook ooit zó klein was, en nog niet eens zo heel lang geleden". Ik zou het speciaal vinden om alles nog een keer mee te mogen maken, maar ik heb dus helemaal niet het gevoel dat er nu iets ontbreekt aan mijn gezin.