Kletstopic voor users die geen kinderen willen #1

Ik vind kinderen best leuk, ze vinden mij ook leuk, maar het is zo fijn dat ik ieder moment kan zeggen 'zo, ik stap weer eens op' en ze vervolgens kan achterlaten bij de ouders Heb er totaal geen trek in dat een kind mijn leven gaat bepalen voor de komende 20 jaar. Ik zou al beter voor mezelf kunnen zorgen, laat staan dat ik ook nog eens een kind in leven moet houden. Nooit meer op vakantie wanneer ik wil, maar wanneer het onderwijs het wil, vervolgens ook geen geld hebben voor al die verre reizen omdat het op gaat aan je kind en bovendien wil je bij dat soort rondreizen ook liever niet een kind op sleeptouw hebben, althans niet als ze nog erg jong zijn.

Schijnt ook dat je meer dan een ton kwijt bent om 1 kind op te laten groeien

Ik blijf wel de leuke oom uithangen, ik vind het prima.

quote:

Op woensdag 13 juni 2018 23:29 schreef Sarasi het volgende:

[..]

Altijd je eigen condooms gebruiken een optie? Maar iemand kan ook zeggen geen kinderwens te hebben en dus per se eigen condooms te willen gebruiken en dat dat dan een hoax is en ze ze stiekem doorgeprikt heeft. Ergens moet je een keer iemand vertrouwen als je ermee wil neuken.

Daarom moet de man dus bepalen welk condoom erom gaat, het is de enige echte controle die mannen hebben. Vrouwen hebben al genoeg middelen om kinderen te voorkomen, wij hebben alleen het condoom (ja of vasectomie, maar die krijg je lastig als je nog geen gezin hebt en niet bejaard bent)

[ Bericht 2% gewijzigd door Fleischmeister op 17-06-2018 12:56:06 ]

quote:

Op zondag 17 juni 2018 12:50 schreef Henno het volgende:

[..]

Daarom moet de man dus bepalen welk condoom erom gaat, het is de enige echte controle die mannen hebben. Vrouwen hebben al genoeg middelen om kinderen te voorkomen, wij hebben alleen het condoom (ja of vasectomie, maar die krijg je lastig als je nog geen gezin hebt en niet bejaard bent)

Wat een onzin. Je hóéft geen seks te hebben hoor. En toen ik ze nog gebruikte was ik er altijd vrij kritisch op dat we mijn condooms gebruikten omdat ik snel uitslag krijg van glijmiddelen en van deze wist ik zeker dat ik er geen reactie van zou krijgen. En als de gast 't daar niet mee eens was, even goede vrienden, maar dan ging ik gewoon weer naar huis.

quote:

Op zondag 17 juni 2018 13:12 schreef Sarasi het volgende:

[..]

Wat een onzin. Je hóéft geen seks te hebben hoor. En toen ik ze nog gebruikte was ik er altijd vrij kritisch op dat we mijn condooms gebruikten omdat ik snel uitslag krijg van glijmiddelen en van deze wist ik zeker dat ik er geen reactie van zou krijgen. En als de gast 't daar niet mee eens was, even goede vrienden, maar dan ging ik gewoon weer naar huis.

Tuurlijk hoef je geen seks te hebben, maar als je ook nog eens de controle over het condoom als anticonceptie bij de man weg gaat halen, dan voelen de voorwaarden voor seks wel erg oneerlijk. Dan moeten mannen inderdaad de vrouw maar vertrouwen als ze seks willen, maar omgekeerd hoeft dat niet per se.
Tijd voor de mannenpil

Ik zie mijn leeftijdsgenoten (25j) ook opeens allemaal trouwen en kort erop kinderen krijgen. En soms zelfs als ze nog geen jaar samen zijn.... dat begrijp ik dan volledig niet.
Nu date ik meestal mannen tussen 30-35 en dan komen hun kinderwensen ook wel aan bod.
Ik kan niet beloven dat ik ooit een kinderwens ga hebben, komende 5 j zal het toch niets worden.

Mijn ex had een grote kinderwens en had al een lijstje met mooie namen gemaakt. Hij smolt ook altijd bij zijn neefje of de kleuter van zijn buurman. Ergens vind ik dat wel altijd lief om te zien bij mannen...
Ik heb nu gewoon echt niets met kinderen/baby's. Soms als ik alleen word gelaten met een kind, blijft die intens naar mij staren tot ik hen aandacht geef. "Kom nu moet jij je verstoppen/kom we gaan met lego spelen" en denk ik "muh, ik zat net op mijn gemak... " Of als ze ergens opkruipen, dan denk ik "ok ik zal je erop helpen en op je passen want nu ben je echt gevaarlijke dingen aan het uitsteken.

quote:

Op zondag 17 juni 2018 13:41 schreef Henno het volgende:

[..]

Tuurlijk hoef je geen seks te hebben, maar als je ook nog eens de controle over het condoom als anticonceptie bij de man weg gaat halen, dan voelen de voorwaarden voor seks wel erg oneerlijk. Dan moeten mannen inderdaad de vrouw maar vertrouwen als ze seks willen, maar omgekeerd hoeft dat niet per se.
Tijd voor de mannenpil

De voorwaarden voor seks zijn ook oneerlijk, want ik ben degene met een baby in m'n buik als 't mis gaat. Deze instelling vind ik dus echt super moeilijk om mee om te gaan, stiekem. Als een man zegt dat 'ie geen kinderen wil, gelooft iedereen 'm. Maar ben je een vrouw, dan is er altijd wel iemand die denkt dat je dat alleen maar zegt omdat X reden, of dat het tijdelijk is, of whatever.

Ik ga dadelijk op babybezoek bij mijn jongere zusje. Vind ik niet zo leuk, want dan moet ik die kruimel vasthouden enzo... Maakt me kei-nerveus.

Toen ik dat tegen mijn partner (39 en onvruchtbaar) vertelde, zei hij: "Hee, dat heb ik ook! Baby's vasthouden is echt doodeng!"

Ik ben ZO blij dat we geen kinderen (kunnen) krijgen

quote:

Op zondag 17 juni 2018 13:59 schreef bloempjuh het volgende:
Ik ga dadelijk op babybezoek bij mijn jongere zusje. Vind ik niet zo leuk, want dan moet ik die kruimel vasthouden enzo... Maakt me kei-nerveus.

Toen ik dat tegen mijn partner (39 en onvruchtbaar) vertelde, zei hij: "Hee, dat heb ik ook! Baby's vasthouden is echt doodeng!"

Ik ben ZO blij dat we geen kinderen (kunnen) krijgen

Misschien maar beter ook zo

Ik heb ook een hekel aan baby's vasthouden, die priemende ogen van de ouders erop gericht bij elke beweging die je maakt, en ben altijd bang dat ik ze laat vallen of commentaar krijg als het hoofdje te scheef ligt o.i.d.

Meld, al vind ik het nog wat vroeg om het definitief te maken. Maar ik zie mijzelf niet als moeder. Kinderen kunnen leuk zijn, maar als ik ze in het openbaar tegenkom vind ik ze vooral vervelend en zeurderig. Om over het gekrijs en gejank maar te zwijgen, plus de constante aandacht die een kind vraagt. En de verantwoordelijkheid. Ik vind het niet oke een kind te nemen dat 5 dagen per week op de opvang zit, maar ik ben niet bereid om werk op te geven om voor een kind te gaan zorgen. Dat zou ik alleen doen als het me energie zou geven, en laat dat nou net niet het geval zijn. Kinderen zijn net parasieten: ze zuigen alle energie uit je. Voor even kan het leuk zijn, maar niet voor lang achter elkaar.

Ik zou het geloof ik niet erg vinden om tante te zijn, maar van het idee van eigen kinderen word ik niet bepaald warm. Verder vind ik dat de wereld al te veel mensen kent, ik draag liever niet bij aan nog meer overbevolking.

Wel jammer van de reacties van mensen idd, maar gelukkig zie ik om mij heen steeds meer vrouwen die er niet aan willen beginnen. Dat geeft wel steun.

Dat is de reden dat ik nichtjes en neefjes zo'n 10% van de keren dat ik ze zie vasthoudt en niet iedere keer. Dan is het meteen "zie je wel hoe leuk" en hoeveelheden kwijl en opletten enzo. Brrr. En ik heb ook niet zoveel met iemand waarmee ik niet kan communiceren of interactie mee kan hebben. Kindje van mijn zus ligt dan maar wat en thats it. Als ik straks met dat kindje kan knutselen ofzo vind ik wel anders.

Ik word ook zo vaak gevraagd naar "waarom wij nog geen kinderen hebben"... Het is toch een soort verantwoording die je moet afleggen elke keer, je moet er een verklaring voor geven. Je voldoet kennelijk niet aan de verwachting.

Maar het is gewoon niet voor mij. Ik ben af en toe al trots dat we onszelf in leven houden

Nou klinkt dat wat dramatisch, maar ik zie gewoon niet in hoe ik een kind in ons leven zou moeten passen. Daar zouden we dusdanig veel aanpassingen voor moeten doen die het ons niet waard zijn.

quote:

Op maandag 11 juni 2018 10:46 schreef Samzz het volgende:

[..]

Ik ben begonnen toen ik een jaar of 23 was. Nu achteraf kan ik idd nog begrip hebben voor de nee. Ik vond t alsnog kut, daar niet van.

Mijn tweede poging was bij een nieuwe arts, toen rond 25 - 26 was geloof ik... Tot de gyn gekomen en die wilde het uiteindelijk niet doen. Daar heb ik heel lang mee gezeten.

Mijn laatste poging was ik 29-30 even uit m'n hoofd. En dat was ook een nee uiteindelijk. En dat was wel echt zuur en begrijp ik niet.

Ben ook echt nog niet zo ver om het voor de vierde keer te proberen.

Ik heb t verdrongen of zo .

Kun je niet via (feministische) belangenorganisaties, internet of lotgenoten een arts vinden waarvan bekend is dat ie openstaat voor zulke ingrepen? Zodat je alleen maar hoeft te zorgen voor een doorverwijzing daarheen?

Ik kom even meelezen, ga zo bij de eerste post beginnen

Ik ben er nog niet over uit wat ik van kinderen vind, nu sowieso nog niet, maar ben eigenlijk ook zo bang voor alles rond bevallen dat ik regelmatig denk "...no way in hell dat ik dat ooit ga doen". Ik was er ook nooit echt mee bezig, maar ben sinds een half jaar als anticonceptie de temperatuurmethode gaan doen en zo steeds meer op pagina's over vruchtbaarheid/zwangerschap/baby's gekomen.

quote:

Op zondag 17 juni 2018 14:31 schreef Henno het volgende:
Ik heb ook een hekel aan baby's vasthouden, die priemende ogen van de ouders erop gericht bij elke beweging die je maakt, en ben altijd bang dat ik ze laat vallen of commentaar krijg als het hoofdje te scheef ligt o.i.d.

Ik krijg altijd kramp als ik dat doe Geen beweging durven maken omdat je bang bent iets fout te doen. Daarom doe ik het ook maar niet meer

quote:

Op zondag 17 juni 2018 12:11 schreef Samzz het volgende:

[..]

Is niet erg.

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

En hoe pastte dat in je kindervrijwens?

Een oepsy of later van gedachten veranderd?

quote:

Op zaterdag 16 juni 2018 15:36 schreef Daniane het volgende:
Ik wil zelf geen kinderen.
Ik ben draagster van het Fragiele X-syndroom. Dat betekent dat ik grote kans heb op het krijgen van kinderen met dit syndroom (ik ben zelf overigens niet gehandicapt).
Ik heb zelf jaren met veel liefde en plezier in de gehandicaptenzorg gewerkt en in mijn familie zijn er wel patiënten. Dat heeft mij doen inzien dat ik zelf mijn leven niet zou willen toewijden aan zo'n kind. Je moet daar echt veel voor opgeven, om het kind goede zorg te bieden. En ik zou absoluut niet willen dat mijn kind in een woongroep zou gaan wonen. Je kunt natuurlijk in de zwangerschap al onderzoeken of je baby patiënt is, maar wat doe je dan als blijkt van wel? Om deze reden wil ik daar niet aan beginnen. Ik hoop niet dat dit egoïstisch over komt....

Verder heb ik de behoefte ook niet om kinderen te krijgen, ga ik liever nog reizen etc. etc. Maar misschien is dat gevoel er ook wel vanwege bovenstaande.
Ik ben nog jong, wie weet denk ik er over 5 jaar anders over.

ik heb ook zoiets, maar dan anders erfelijk probleempje

Het is ook niet zeker dat ik het door geef, maar de kans is er wel. Daardoor is het misschien voor mij minder 'eenzijdig' dat ik ze niet wil

Ik wil ze niet, omdat ik ze hier voor wil behoeden. En omdat ik vrijheid wil etc. Maar wat was er eerst? Dat weet ik niet
Misschien zou ik er totaal anders over denken als er niet zo'n erfelijke component bij zat

En misschien dat ik daarom soms wel dingen denk als 'misschien heb ik later spijt'

quote:

Op maandag 18 juni 2018 15:18 schreef Allures het volgende:

[..]

ik heb ook zoiets, maar dan anders erfelijk probleempje

Het is ook niet zeker dat ik het door geef, maar de kans is er wel. Daardoor is het misschien voor mij minder 'eenzijdig' dat ik ze niet wil

Ik wil ze niet, omdat ik ze hier voor wil behoeden. En omdat ik vrijheid wil etc. Maar wat was er eerst? Dat weet ik niet
Misschien zou ik er totaal anders over denken als er niet zo'n erfelijke component bij zat

En misschien dat ik daarom soms wel dingen denk als 'misschien heb ik later spijt'

Ja, dit helemaal. Ik wil mijn verrotte genen ook niet doorgeven en ik vraag me ook af wat er eerst was: het niet willen doorgeven van mijn genen of het niet kiezen voor kinderen?
Maar volgens m'n moeder was ik er zelf al heel jong van overtuigd dat ik geen kinderen wilde

quote:

Op maandag 18 juni 2018 15:18 schreef Allures het volgende:

[..]

ik heb ook zoiets, maar dan anders erfelijk probleempje

Het is ook niet zeker dat ik het door geef, maar de kans is er wel. Daardoor is het misschien voor mij minder 'eenzijdig' dat ik ze niet wil

Ik wil ze niet, omdat ik ze hier voor wil behoeden. En omdat ik vrijheid wil etc. Maar wat was er eerst? Dat weet ik niet
Misschien zou ik er totaal anders over denken als er niet zo'n erfelijke component bij zat

En misschien dat ik daarom soms wel dingen denk als 'misschien heb ik later spijt'

Erfelijk dingetje is hier ook deel van de reden (naast dat ik niet de tijd/ruimte/enz heb om ze op te voeden) dat ik ze niet wil. Voor mij ook de doorslaggevende reden dat ik er ook niet na toe werk.

Moet zeggen dat ik overigens best wel redelijk wat mensen ken die ook geen (sterke) drang tot vermenigvuldigen hebben. Hebben jullie dat helemaal niet?

quote:

Op maandag 18 juni 2018 15:36 schreef Trashcanman het volgende:

[..]

Erfelijk dingetje is hier ook deel van de reden (naast dat ik niet de tijd/ruimte/enz heb om ze op te voeden) dat ik ze niet wil. Voor mij ook de doorslaggevende reden dat ik er ook niet na toe werk.

Moet zeggen dat ik overigens best wel redelijk wat mensen ken die ook geen (sterke) drang tot vermenigvuldigen hebben. Hebben jullie dat helemaal niet?

ik ben wel benieuwd hoe een kind van mij zou zijn
Maar niet benieuwd genoeg om er daarna nog een leven lang mee te zitten

En ik ben totaaaaaal niet benieuwd naar bevallen

quote:

Op maandag 18 juni 2018 15:38 schreef Allures het volgende:

[..]

ik ben wel benieuwd hoe een kind van mij zou zijn
Maar niet benieuwd genoeg om er daarna nog een leven lang mee te zitten

Dit vat het voor mij eigenlijk wel kort samen ja. Leuk om een kleine Hosti te mentoren en mijn wijsheden (die er nogal wat zijn) door te geven, maar weegt niet op tegen allemaal die jaren die je er kwijt aan bent.

Ik heb eigenlijk nooit een kinderwens gehad. Echt nooit. Ook nooit gedacht:"later als ik kinderen heb" oid.

quote:

Op maandag 18 juni 2018 15:38 schreef Allures het volgende:

[..]

ik ben wel benieuwd hoe een kind van mij zou zijn
Maar niet benieuwd genoeg om er daarna nog een leven lang mee te zitten

En ik ben totaaaaaal niet benieuwd naar bevallen

Dan ben je als verkeerde soort geboren. Fazanten enzo laten de kuikens volgens mij snel gaan nadat ze uit het ei gekomen, iets om over na te denken als er zoiets als een volgend leven is.

quote:

Op maandag 18 juni 2018 17:33 schreef Samzz het volgende:

[..]

Ik ook niet.

Vroeger op school had je van die vriendschapsboekjes. Daar kon je dan allemaal dingetjes invullen. Bij alle meisjes stond bij beroep: moeder. Bij mij patholoog anatoom .

Serieuze vraag: ben je dat laatste nu ook geworden?

quote:

Op maandag 18 juni 2018 17:44 schreef Samzz het volgende:

[..]

Nee, ik was niet slim genoeg.

Oh, jammer.

quote:

Op maandag 18 juni 2018 17:30 schreef Samzz het volgende:

[..]

Niet. Het was een ongelukje, condoom scheurde en de map heeft niet gedaan wat ie moest doen kwam ik achter toen ik met helse pijn op de pot zat.

Oeh, ook heftig zeg!

quote:

Op maandag 18 juni 2018 15:41 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Ik heb eigenlijk nooit een kinderwens gehad. Echt nooit. Ook nooit gedacht:"later als ik kinderen heb" oid.

Dit idd.
Of wanneer ik kinderen van anderen zag dat ik dacht, wow leuk!
Nee altijd van, blijf uit m'n buurt, geen idee wat ik met jullie moet

En dat beeld is nooit veranderd.

Wel ben ik soms eens jaloers op 't gezinsleven van anderen. Maar dat komt ook omdat ik vanuit m'n eigen gezin het niet op die manier ken.

Alleen is dat geen reden genoeg om kinderen voor te nemen

quote:

Op maandag 18 juni 2018 20:07 schreef Cue_ het volgende:
Wel ben ik soms eens jaloers op 't gezinsleven van anderen. Maar dat komt ook omdat ik vanuit m'n eigen gezin het niet op die manier ken.

Alleen is dat geen reden genoeg om kinderen voor te nemen

*liefde*

Ik kan die van mij af en toe achter het behang plakken, maar de pure liefde voor een medemens zal ik bij niemand anders kunnen vinden dan bij mijn kinderen. Maar goed, dat is persoonlijk.

En dat is op zich wel apart, omdat ik normaliter niks met kinderen heb. Zelfs het kindje van mijn zusje, waar ik een sterke band mee heb, doet mij eigenlijk niet zo veel. Ook de vriendjes en vriendinnetjes van mijn kinderen mijdt ik opzichtig. Het is hoi, doei, en eindelijk ben je opgerot

Daarom snap ik jullie ook wel hoor

quote:

Op maandag 18 juni 2018 20:07 schreef Cue_ het volgende:
Wel ben ik soms eens jaloers op 't gezinsleven van anderen. Maar dat komt ook omdat ik vanuit m'n eigen gezin het niet op die manier ken.

Alleen is dat geen reden genoeg om kinderen voor te nemen

ja dit heb ik ook wel sterk

quote:

Op maandag 18 juni 2018 20:36 schreef Allures het volgende:

[..]

ja dit heb ik ook wel sterk

Ik denk dat dit voor kinderlozen vaak ook nog wel een reden is. M'n zusje zei ooit eens "als ik zie hoe dat vroeger bij ons thuis ging, daar ga ik niet aan beginnen"

Gelukkig kan ik die pure liefde gewoon bij mijn man vinden

Verder kom ik uit een hecht gezin e zie mijn ouders nog 2 a 3x per week
Dus dat 'gemis' heb ik ook niet

quote:

Op maandag 18 juni 2018 20:18 schreef FireFox1 het volgende:

[..]

*liefde*

Ik kan die van mij af en toe achter het behang plakken, maar de pure liefde voor een medemens zal ik bij niemand anders kunnen vinden dan bij mijn kinderen. Maar goed, dat is persoonlijk.

En dat is op zich wel apart, omdat ik normaliter niks met kinderen heb. Zelfs het kindje van mijn zusje, waar ik een sterke band mee heb, doet mij eigenlijk niet zo veel. Ook de vriendjes en vriendinnetjes van mijn kinderen mijdt ik opzichtig. Het is hoi, doei, en eindelijk ben je opgerot

Daarom snap ik jullie ook wel hoor

Snap dat 't met iets eigens anders kan zijn. Maar als ik naar m'n eigen ouders kijk valt 't best mee (al houden ze van me hoor, zijn lieve mensen verder).

Begonnen aan katten, toch iets in huis, kijken of ik een bepaalde band dan met hen op zou bouwen. Want je ziet wel eens mensen doen alsof het hun kinderen zijn. Of er alles voor over hebben etc etc.
Maar ook bij hen heb ik dat niet. Zijn schatten van beestjes, maar als ze weglopen, ga ik geen posters ophangen. Of als ze in moeten slapen, zie ik me er niet enorm om treuren (ja vind het wel jammer en zielig enzo).

Ergens mis ik een gen ofzo denk ik wel eens

quote:

Op maandag 18 juni 2018 22:17 schreef Cue_ het volgende:

Ergens mis ik een gen ofzo denk ik wel eens

Dat is bij mij per abuis geactiveerd op het moment dat ik onverwacht- en ongepland vader werd Dus ik begrijp je patstelling

quote:

Op maandag 18 juni 2018 15:40 schreef HostiMeister het volgende:

[..]

Dit vat het voor mij eigenlijk wel kort samen ja. Leuk om een kleine Hosti te mentoren en mijn wijsheden (die er nogal wat zijn) door te geven, maar weegt niet op tegen allemaal die jaren die je er kwijt aan bent.

Zo te horen heb je aan jezelf eerst wel genoeg. Als dat al niet valt te coachen zou ik geen enkele speler of een heel team bijelkaar neuken.

quote:

Op maandag 18 juni 2018 22:39 schreef FireFox1 het volgende:

[..]

Dat is bij mij per abuis geactiveerd op het moment dat ik onverwacht- en ongepland vader werd Dus ik begrijp je patstelling

En om dat gokje jou te wagen nee dank je.
Mocht ik onverwachts zwanger worden, dan mogen die hormonen wel heel snel hun werk gaan doen, anders wordt het ook gewoon weggehaald.

quote:

Op maandag 18 juni 2018 20:06 schreef Cue_ het volgende:

[..]

Dit idd.
Of wanneer ik kinderen van anderen zag dat ik dacht, wow leuk!
Nee altijd van, blijf uit m'n buurt, geen idee wat ik met jullie moet

En dat beeld is nooit veranderd.

Ik heb echt met kinderen om moeten leren gaan, dat ging in het begin niet van harte. Ik vind ze wel vaak 'leuk' maar wil er nog geen 10 minuten voor verantwoordelijk zijn.

quote:

Op maandag 18 juni 2018 22:41 schreef Beathoven het volgende:

[..]

Zo te horen heb je aan jezelf eerst wel genoeg. Als dat al niet valt te coachen zou ik geen enkele speler of een heel team bijelkaar neuken.

Prima te doen, maar ik wil een hoop vrijheid die ik nu heb niet kwijtraken iig.

quote:

Op maandag 18 juni 2018 22:52 schreef HostiMeister het volgende:

[..]

Prima te doen, maar ik wil een hoop vrijheid die ik nu heb niet kwijtraken iig.

Bij de belastingdienst helpen ze je daar ook graag bij.

Ik kan van kinderen genieten en het lijkt me heel bijzonder om ze zelf te creëren en te zien groeien, ze te kunnen opvoeden volgens mijn waarden en heb dus ergens wel een emotionele wens om kinderen te krijgen, maar uiteindelijk wil ik het absoluut niet want:

- Ik heb (veel) tijd alleen nodig. Met een kind moet je bereid zijn al je tijd toe te wijden aan en door te brengen met hem of haar. Ik heb veel ervaring met oppassen en merk dat als het relatief kort is het prima gaat en ik me compleet kan wijden aan het kind, maar als het langer is word ik het zat, zeker als ik moe ben. Dan wil ik gewoon met rust gelaten worden. Nu waren dat niet mijn eigen kinderen en zou het kunnen dat ik die van mezelf niet zo snel zat zou zijn omdat die waarschijnlijk meer op mij zouden lijken en ik ze dus beter zou begrijpen (denk ik) en dus kunnen ondersteunen en misschien minder snel geïrriteerd zou zijn, maar dat kan ik niet zeker weten van tevoren.
- Ik ben psychisch labiel. Daardoor zal ik niet elk moment een goede ouder kunnen zijn en dat kan enorme negatieve effecten hebben op de ontwikkeling van het kind. Deze reden heeft een grotere plek ingenomen sinds ik een vak heb gevolgd dat zich onder andere richtte op deze kwestie. Al denk je zelf dat het wel meevalt, kan de impact echt enorm zijn. Het is gewoon onverantwoord. Ik heb ook als oppas periodes gehad dat ik eigenlijk echt niet in staat was om op te passen maar het toch deed . Dat dat eigenlijk verkeerd was ben ik later pas gaan beseffen. Tevens zijn mijn psychische issues deels aangeboren, een gevolg van mijn karakter en vind ik mezelf walgelijk dus wil ik mijn genen niet doorgeven. Verder wil ik de vrijheid houden om zelfmoord te kunnen plegen. Dat kan natuurlijk ook nadat je kinderen hebt gekregen maar als je van tevoren al niet zeker weet of je wilt blijven bestaan is dat wel extra stom. Dat kun je ze niet aandoen.
- Ik wil geen relatie. Het kan best zijn dat ik daar ooit anders over denk als ik een geweldig persoon ontmoet, maar voor nu moet ik er niet aan denken mijn 'mij-plekjes' te delen met een ander. Nu is een relatie niet noodzakelijk om kinderen fatsoenlijk te kunnen grootbrengen maar ik vind het toch wel een belangrijk punt.
- Ik vind het leven en de wereld kut en verwijt het mijn moeder dat ik besta dus lijkt het me heel stom om dan nog extra leven te gaan creëren. Ik vind overigens ook dat minstens 90% van de mensen niet geschikt is om kinderen groot te brengen.
- Ik denk ook wel dat ik zou falen als ouder en ik het niet zou kunnen doen zoals ik zou willen.

Ik switch tussen hier vrede mee hebben (vooral vanwege het eerste punt) en het een beetje pijnlijk vinden.

[ Bericht 1% gewijzigd door kuolema op 19-06-2018 21:25:01 ]

quote:

Op dinsdag 19 juni 2018 20:43 schreef kuolema het volgende:
Ik switch tussen hier vrede mee hebben (vooral vanwege het eerste punt) en het een beetje pijnlijk vinden.

Hoezo? Er zouden wel meer mensen zo mogen denken. Zou een hoop ellende op de wereld en ellendige kindertijden schelen. Elke idioot poept maar kinderen uit, echt om je kapot te schamen gewoon. Als iedereen nou eens dacht zoals jij was de wereld een stuk beter.

quote:

Op woensdag 20 juni 2018 17:35 schreef DoubleDip het volgende:

[..]

Hoezo? Er zouden wel meer mensen zo mogen denken. Zou een hoop ellende op de wereld en ellendige kindertijden schelen. Elke idioot poept maar kinderen uit, echt om je kapot te schamen gewoon. Als iedereen nou eens dacht zoals jij was de wereld een stuk beter.

Dit
Ik hoorde ook iemand deze manier van redeneren (niet vanuit je eigen (mogelijke) wens, maar vanuit het belang van het kind dat nog niet bestaat) zorg dragen voor je ongeboren kind. Dus het kind bestaat misschien niet maar voor wat het zou zijn draag jij zo veel zorg en daar heb je juist zo veel voor over dat je het niet doet omdat dat het beste is voor dat kind; niet geboren worden
Als iemand nog snapt wat ik bedoel

Dat is alleen maar heel sterk en goed

quote:

Op woensdag 20 juni 2018 17:54 schreef Allures het volgende:

[..]

Dit
Ik hoorde ook iemand deze manier van redeneren (niet vanuit je eigen (mogelijke) wens, maar vanuit het belang van het kind dat nog niet bestaat) zorg dragen voor je ongeboren kind. Dus het kind bestaat misschien niet maar voor wat het zou zijn draag jij zo veel zorg en daar heb je juist zo veel voor over dat je het niet doet omdat dat het beste is voor dat kind; niet geboren worden
Als iemand nog snapt wat ik bedoel

Dat is alleen maar heel sterk en goed

Maar degene die daar baat bij heeft (het ongeboren kind) zal daar nooit baat bij hebben want die zal nooit bestaan.

Ik vind het een beetje wankel.

quote:

Op woensdag 20 juni 2018 18:01 schreef Lienekien het volgende:

[..]

Maar degene die daar baat bij heeft (het ongeboren kind) zal daar nooit baat bij hebben want die zal nooit bestaan.

Ik vind het een beetje wankel.

Nou ja, je kiest ervoor om niet aan kinderen beginnen omdat dat beter zou zijn voor het kind. Mensen die willens en wetens kinderen op de wereld zetten terwijl de kans groot is dat ze ziek worden/zijn, vind ik niet bepaald sjofel.